DE EEMBODE.
utieblad
No. 21.
Zaterdag 25 Augustus 190C.
Twintigste Jaargang
OE EEIBODE
BIJVOEGSEL.
Zaterdag 18 Augustus 1906.
DE SCHULD.
,ln het gelid
Diepe stilte heerschte eensklaps in
de chambrée. De kolonel was plotseling
binnengetreden. Met ernstig gezicht sloeg
hij de mannen gade, die aan den voet
van hun bedden onbeweeglijk enkaars-
recht stonden. Hij had niets aan te
merken en voldaan commandeerde hij
.Rust 1"
Daarna vroeg hij op welwillenden
toon: .Wie onder u heet Evariste
Bardin
,lk, kolonel."
„Treed nader, Bardin!"
De soldaat ging naar den kolonel,
bleef op vijf pas afstands voor hem
staan, recht als een lanlaainpaal, en
wachtte.
.Nog dichter Ik heb je treurig nieuws
mee te deelen, mijn jongen, je moeder
is ernstig ziek stervend."
Het gelaat van Bardin, zoo juist nog
kersrood, werd vaalbleek, zijn knieën
knikten, en terwijl tranen over zijn wan
gen liepen, mompelde hij .Mijn arme
moeder
„De burgemeester van je dorp heeft
me dat geschreven, en me verzocht, je
eenige dagen verlof te geven. Ik geef
je er acht."
.Dank u, kolo
,'t Is goed, 't is goedHier Ba
hier heb je een goudstukGe hebt
niets te doen dan den sergeant majoor
te waarschuwen, dan kun je gaan
Wees een man Ingerukt marsch
En zijn sigaar, die intusschen was
uitgegaan, weer aanstekend, verliet de
kolonel de kazerne.
Door deze soort van trekken ken
merkte zich de eigenaardigheid van kolo
nel de la Rochère, die in 1869 het grens-
regiment, te Gap in garnizoen, comman
deerde. Hij was geboren soldaat, zooals
anderen geboren dichters zijn. Niemand
overtrof hem in dapperheid. Op de
vlakten van Malakoff, bij de brug van
Magenta, in China, in Mexico, overal
waar h\j gestreden had, had hij won
deren van dapperheid verricht.
Streng voor zich zelf, zelf het goede
voorbeeld gevend aan zijn manschappen,
was hij goed voor anderen, en in zijn
regiment heerschte een discipline van
ijzer evenals zijn hart van goud was.
Hij achtte het niet beneden zich, zacht
en vaderlijk te zijn voor de geringslen
zijner ondergeschikten.
Zijn overgrootvader, raadslid in het
parlement van Rcnnes, had onder het
Schrikbewind zijn leven aan een boer
te danken. Zijn vader had het hom dikwijls
verteld, en daarom toonde de kolonel
een voorliefde voor de boerenzoons, die
hun akkers en weilanden moesten ver
laten om het vaderland te dienen.
En buiten den dienst ging de kolonel
iarne naar die brave zonen des velds,
die, alvorens met het geweer om te
gaan, achter den ploeg hadden geloopen.
rdin was in de kazerne teruggekeerd
en wachtte, totdat de kolonel hem zou
ontvangen. De rouwstrik op zijn arm
zei genoeg, wat er gebeurd was, maar
de zoon was ten minste op tijd gekomen
om met zijn ouden vader, door de smart
neergebogen, den laatsten snik der ster
vende op te vangen Het was een
kalme avond toen het dagwerk was
verricht, en het Angelusklokje luidde,
als wilde het de bevrijding van een ziel
uit het aardsche omhulsel begroeten,
toen Bardin aan het bed zijner moeder
lag geknield en haar laatste woorden
en zuchten opving.
Had hij het niet aan kolonel de la
Rochère te danken, dat hij de oogen
der stervende had gesloten, haar laatsten
zegen had ontvangen
Daar verscheen eindelijk de kolonel,
in groot uniform, al zijn kruisen en
eereteekens verhaalden van zijn dapper
verleden. En de arme weesjongen was
trotsch te tellen in het leven van dien
chef, zoo ernstig en deftig en toch zoo
goed en medelijdend voor zijn kleine
soldaten
Bardin raapte al zijn moed bijeen en
slapte op den kolonel toe.
„Zoo, zijt gij daar?" vroeg deze.
Bardin, die al dagen lang bij zich
zelf het korte zinnetje van dankbetuiging
herhaald had, kon thans geen woord
vinden.
,Ik luister, vriend, wat heb je mij te
zeggen
Maar de arme Bardin kon in zijn
verwarring geen woord uiten. Zwijgend
haalde hij zijn zakdoek te voorschijn,
maakte den knoop daarin los en den
kolonel een geldstuk toereikend, stotterde
hij eenige woorden, die moesten betee
ken on
„Kolonel, ik geef u hier de twintig
franks terug."
.Hè? Wat is dat vroeg kolonel de
la Rochère, die niet meer aan het ge
leende geldstuk dacht. Daarna hernam
hij met een goedigen glimlach
„Behoud het, vriend Kom straks
bij mij. Bardin, ge zult mijn oppasser
worden Ingerukt, marsch 1"
Tien maanden later, den 6en Augustus
1870, wekte de trom de soldaten van
kolonel de la Rochère in de vallei, die
zich links van de plateaux's van Spicheren
uitstrekt en den weg van Forbach door
snijdt.
Het was in den vroegen morgende
zon was juist opgekomen in heerlijke
zomerpracht. De plaats was mooi ge
legen, omgeven door bosschen, maar
daarin lagen de Pruisen verborgen.
(Slot volgt.)
Plaatselijke Berichten.
Hilversum. de Zondag LI. gebonden
vergadering der R. K. Werkl. Vereen. ,St.
Joseph", werd besloten tot deelneming aan de
sociale week, welke ral gehouden worden in de
week van 2—9 Sept. a.s. te Utrecht. Tot afge
vaardigd werd benoemd de heer A. O. r. d.
Linden, terwjjl 1 andere leden werden aan
gewezen tot bet volgen der avondvergaderingen.
Daar deze verkiezingen te veel tgd in beslag
hadden genomen, werd besloten binnen drie
weken eene vergadering to beleggen, waarin de
afgevaardigden voor den Bondsdag te Deventer
znllen worden benoemd. Den leden werd ver
zocht ten spoedigste namen van candidaten in
te leveren voor twee vacatures, ontstaan in
het hoofdbestuur, door het bedanken van den
laten penningmeester en den Jdeo secretaris,
Maandagavond, te halt 8 ongeveer, brak
brand uit in de tapjjtfabriek van den heer H.
B. de Leeuw aan den Noorderweg. Gelukkig
spoedig bulp ter plaatse. Twee spuiten gaven
water en beheerschlen spoedig bet vuur, dat
nog niet al te groote afmetingen bad aange-
Verzekering dekt de schade.
Op den Kerkbrink had Maandag een
ongeluk plaats, dat gelukkig vrjj goed afliep.
De beer K. kwam op zijn flets de Langestraat
uitgeleden, toen juist op den hoek het rijtuig
van Dr. W. aankwam. Ben botsing was onver-
mildelljk. Gelnkkig bad de beer K. nog de
tegenwoordigheid van geest om fluks van zgn
rijwiel af te springen, waardoor dit alleen onder
bet paard terecht kwam en hij zei! met den
schrik vrjj kwam. Het rijwiel was deerlijk ge
havend.
Op dat bochtje van den Kerkbrink zjjn al
wat ongelukken gebeurd. Stapvoets rijden blijft
In de vergadering van de sociëteit .Bur
gerkring" werden tot bestuursleden gekozen de
beeren H. de Wit, voorzitter; J. Gnicherit,
secretaris en M. de Guliker, penningmeester.
In de Maandagavond gebonden vergade
ring van bel Hilversumsche Harmoniekorps
.Wllhelmina", werd besloten met de a.s. feesten
op Koningionedag gratis muziek aan te biedeo,
voornamelijk voor den optocht.
Dinsdagavond vergaderde in café De Berg
de aid. Hilversum en omstreken van de Ned.
Maatscnappjj voor Tuinbouw en Plantkunde.
Besloten werd niet deel te nemen aan den op
tocht te houden op 31 Aug. a.s.
De heer Knoppers te Bussnm zal worden aan
gezocht voor de leden der afdeeling een leziog
te houden, over een nader Ie bepalen onder
worp. Ook de heer Hazeloop, rjjks-tuiobonw-
luoraar, zal worden uitgenoodigd een ol meer
izingen
1. R. B
•derwijk, Hilversum, Hoogland,
•dst.
Prijs der Advertentièni
ot 6 regel»
leren regel meer
ondenlién e
mlrcnt
schop-
ïoppen
en aan
aan de
aan de
igmerk
.•en. En
irs zich
teuwen
)k deze
loopen.
1 is het
holieke
chaard
jed tot
ivoelen
orgaan
enceau,
gevolg
kerken
de ge
en, dat
dat zij
zonder
eschaft,
hebben
inlmoet
peusen,
enkelen
ir voor
tegen-
ïdering
t Schei-
'an het
eds ge-
BUITENLAND.
Omtrent de samenkomst van keizer
Wilhelm met koning Edward ichrijft de
„Alg. Nordd. Ztg."
De ontmoeting van keizer Wilhelm
met koning Edward van Engeland is
voor beide partijen onder bevredigende
indrukken verloopen. De omgang der
beide vorsten was hartelijk. In de onge
dwongen vriendschappelijke gesprekken
zijn op Friedrichtshof ook groote kwesties
van politieken aard aangeroerd in een
geest, zooals het ter bevestiging van den
Europeeschen vrede slechts bevorderlijk
kon zijn.
De duurte van het vee in Duitschland
houdt nog steeds aan. Uit verschillende
streken kotnen berichten, dat de prijzen
op de laatste markten 5 tot 6 Mk.
hooger per 100 kilo waren geworden
te Berlijn en te Leipzig zelfs 7 tot 8
Mk. Vooral in Zuid-Duitschland heerscht
groot gebrek aan slachtvee, zoodat de
slagersvereenigingen in Munchen besloten
hebben zich nogmaals tot de regeering
te wenden met hel verzoek maatregelen
te nemen lot invoer van buitenlandsch
Over de vreeselijk aardbeving te Val
paraiso, die een ontzetlende verwoesting
heeft aangericht, wordt uit New-York
nader gemeld, dat den 16en tot den
avond 82 schokken werden gevoeld. De
huizen zijn meerendeels vernield ol be
schadigd. De verliezen zijn reusachtig
waarschijnlijk zullen zjj 50 millioen
ponden sterling bedragen. Het aantal
dooden is 1500.
De omringende dorpen zijn verwoest.
De schade is voor 'l grootste gedeelte
te wijten aan de branden, die terstond
na den eersten schok uitbraken. De be
volking is gevlucht naar de heuvels, de
parken en de stralen. Levensmiddelen
zijn zeer sch&arsch, Melk wordt verkocht
voor 2 Chileensetie collars. Het vleesch
is eveneens duur. De spoorwegen zijn
alle vernield. De bevolking lijdt ver
schrikkelijk, want de nachten zijn koud
de wind waait krachtig.
Een nieuwe hevige aardbeving heeft
Dinsdag te Valparaiso plaats gehad.
Volgens de laatste berichten van het
tooneel van de ramp is Quillota geheel
verwoest.
Te Lima werd Dinsdagmorgen een
lichte schok waargenomen, terwijl ook
Huacho door een aardbeving werd ge
teisterd.
Toch viel in de gelualu'rekken een in 'tong vullend
trekken der jonge dame een uitdrukking van
onHchuld en blijmoedigheid troonde, lag er een
eigenaardige zwaarmoedigheid op die haare
broeder.*, die door zjjn kameradeo „de melan
cholieke Ublaan" genoemd pleegde te worden.
Dezo vreemde bjjnaam bladerde hem ochtcr vo!-
reglment te zjjo. Door zjjn ridderlijken zin,
z(ja open karakter, en zoo nu en dan voor den
dag komende blijde geeatigheid uitersten
toch raken elkaar had bjj inderdaad de
harten zjjner mede-olflciareu in booge mate
gewonueu, en dio dan ook lerwille van bovon-
dood haar bad gelaten. Reeds op tieDjarigco
lecltjjd had zjj kaar oudere verloren al hi.nr
genegenhuid bad zich op haar broeder gecon
centreerd, die met moederlijke leederbeid het
harde lot zijner geliefde zuster trachtte te ver
zachten. Volgens den wonach zjjner overleden
moeder, bad hjj de kleine zes jaar lang in de
hoede der Eerw. zusiers van hel H. Ilarl te
R., gelaten en daarna bet jongo meisje terugge
bracht naar het voorvaderlijk slot. Een zeer bravo
vrouw, madame Fanchon, de voormalige goever-
nante der jooltvrouwe, hielp haar als huis
houdster en vervulde bjj haar de plaats van
moeder.
Onder haar leidtog, doch meer nog door de
ook doen, indien ik u ongelukkig zag."
„Elfriede," zeide bjj en nooit vergat zjj
den Iood, waarop deze woorden geuit werden
„meent gij dan, dat ik gelukkig ben?"
Z'j keek hem aan en zag zulk een pjjnlgke,
biltere uitdrukking in zjjn oogen, die vasl op
haar gevestigd waren, dat zjj plotseling ver
bleekte en stamelde.Neen, Eckhtiri, maar ik
bid or dagelijks om, dal ge het wordl."
Bjj deze woorden stond de jonge man op,
eu Verliet de kamer, om zjjn ontroering te
verbergen. Elfriede stond echter nog lang
peinzend te kjjkeo, en wierp een blik door bet
Ier der oude bibliotheek in liet zonnige park,
r de vogols zongen, de bloemen glansden,
afgrond, geel,
voelde zjj, di
opgelegd, en i
dikwijls
heiligen
sr kerke
ide sloeg
e luide.
gelukkig
r de slotkapel, wierp zich voor
Maagd en smeekte,0, Moeder,
m de brug, leid hem over den
dat wjj u beiden beminnen en
aubidden." Toen zjj opstond
God haar een levenstaak had
j zwoer in haar jeugdig, moedig
brengen.
is voorgevallen ia de eerste weket
eowonen. Al zag Elfriede, dat
ermoeden, dat Eckhart zjjo geloof over
'd, toch moest zjj zich zelf bekoonet
in vreemdsoortig vrijdenker was. Nooit
ook maar eeu ookele poging bas
izicht over te halenintegendeel, hjj schesn
bjjna angalig bezorgd te zjjo, dat zjjn eigen
ling toch vooral niet in 't hart zjjner
gedurende verscheidene weken bezig geweest,
leken uit te zoeken en te rangschikken,
welke hfj geschikt achtte voor baar. Zjjo keuze
zoo, dat Elfriedes moeder zaliger die niet
anders gedaao zou hebben. Toon hjj er mee
reed was, had hjj bet jonge meisje in de
bibliotheek gebracht en lachend lot haar gezegd
„Overeenkomstig uwe godsdienstige begrippen,
heb ik da voor u bestemde boeken alle
gerangschikt; geef er mjj de hand op, dat ge
nooit van de overige zult gebruik maken."
Aan de oude vrome gebruiken in 't kasteel
bad hjj niets veranderd. In de slotkapel werd,
als voorbeen, het Allerheiligste bewaard, ia de
vestibule brandde uog steeds de oude zilveren
lamp in de Moedergods-nis, op de ooderhoorige
pachthoeven las men nog de christelijke zege-
spreuken op hekken en deuren, en nog dageljjks
werd hot gemeenschappelijk avondgebed ge
houden, met dit onderscheid eveowel, dat nu
niet meer de heer van 't kasteel docb zjjn
rentmeester voorbad. Was dat alles slechts
pieteit voor de overledenen, achting voor de ge
voelens zjjner zusier, of zorg, om bet onde,
trouwe dienstpersoneel niet te ergeren? Dat
was moeiljjk uit te makeo. Op de schrjjllafe!
van den jeudigen vrjjheer vond men ook menig
psygologisch raadsel. Daar lagen naast werken
van Kant, Uegel en Schopenhauer dikwjjls de
werken vnu moderne apologetenzelts bad het
vorscbend oog van Elfriede daar eens een werk
