Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 28.
Zaterdag 13 October 1906.
Twintigste Jaargang
DE EEMBODE
Amersfoort, Apeldoorn, Baam, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie meenden.
Franco per post10,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
Bureau: Breedestraat 18, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniglng De Eembode.
Frije der Advertentitni
Van 1 tot 6 regels
Voor lederen regel meer
d nitcrljjk Vrijdagavond
ren Kijvoegnel.
Kerkvervolging.
Ouden van dagen, die zich de kerk
vervolging in Duitschland nog helder
kunnen herinneren, die Von Bismarck,
den geweldige, in zijn volle, forsche kracht
hebben zien arbeiden aan het werk
van ongerechtigheid en schande, maar
hem ook in zijn diepe vernedering hebben
gekend, morrend en nokkend in zjjn
stille afzondering, terwijl de Kerk van
Christus aldaar in macht en grootheid
steeds toenam, zullen nu reeds hebben
opgemerkt, dat het met de Fransche
Kerkvervolging eenzelfden weg opgaat.
Von Bismarck, de dwingeland, die na
den bloedigen krijg tusschen Duitschland
en Frankrijk zich onoverwinnelijk waande,
zou ook de Kerk van Christus doen
buigen voor zijn heerschzucht en macht.
Maar de verblinde Staatsman, trots
gaande op den titel van man van .ijzer
en bloed," moest ook de tijdperken
doorloopcn van eiken kerkvervolgcr, tot
hij moede, afgestreden, zich overv/onnen
verklaarde en met loome schreden den
voor hem zoo pijnlijken weg naar Ca-
nossa betrad. Hij was te veel slaatsnian
om niet in te zien, dat hem geen andere
uitkomst overbleef.
Vooraleer echter deze weg betreden
werd, had Von Bismarck een rijk program
afgewerkt. De aanval in Duitschland
begon tegen de Jesuiëtcn en de leden
der met hen verwante orden. Deze werden
als staatsgevaarlijk voorgesteld en moesten
daarom over de grenzen worden gezet.
In den Duitschen Rijksdag werd bij de
behandeling der wet, op die valsche
beschuldiging gebaseerd, geen enkel
argument aangevoerd, geen enkel feit
genoemd, waaruit blijken kon, dat
de bewering ook maar op eenigen schijn
van waarheid beiustte. Aan de wakkere
kalholieke strijders in dit wetgevend
lichaam bloef dus niets anders over dan
te protesteeren tegen don laster en het
onrecht dezen kloosterlingen aangedaan.
Hiermede werd de slrjjii voor goed
ingezet. Spoedig kwamen nu zelfs de
bisschoppen aan de beurt; vervolging,
gevangenisstraf en ballingschap viel velen
dezer kerkvorsten ten deel. En Von
Bismarck, die als de goden van een dag
werd gevleid, om wiens gunst werd
gebedeld, voor wiens wil men met slaven-
onderworpenheid boog, vond dienaren,
bereid lot alles in den slrjjd tegen de
H. .Moederkerk.
Zoo trad Von Bismarck Christus uit
dagend en strijdend tegemoet. De ver
metelheid bleek hier grenzeloos.
En het scheen aanvankelijk, dat alles
hem gelukken zou. Er waren ook eenige
ontrouwe Katholieken, die de staatsgunsl
boven do zegeningen des hemels ver
langden, die liever den mammon dienen
dan God. Een secte ontstond, die zich
oud-katholieken noemde, en deze werd
door Von Bismarck in bescherming ge-
Met verwoeden hartstocht zette Bis
marck den slrjjd voort er. wel zoo, dat
de bitterste klaagtonen in Duitschland
ten hemel opstegen. Talrijke parochies
werden van hunne zieleherders beroofd,
deze werden soms als wouddieren opge
jaagd en gevangen genomen, omdat zjj,
wat toen een misdaad heette, de pries
terlijke bediening hadden uitgeoefend.
Vele Katholieken in Duitschland, die op
hun sterfbed smachtten naar priesterlijke
hulp, om getroost en gesterkt voor Gods
rechterstoel te verschijnen, moesten uit
dit leven sciieiden, versloken van de
genademiddelen onzer Moeder de H.
Keik. Het folterend Ijjden, dat de zoo
oprecht geloovige Katholieken van
Duitschland in die dagen dan ook hebben
moeten doorstaan, is aan God alleen
bekend.
katholieke Duitsche orgaan, de„Germania"
in zjjn nummer van 7 December 1874:
„ln do vorige zitting van den Rijksdag
heeft Prins Bismarck de laatste brug
afgebroken, welke het Duitsche Rijk
tot dusverre met den Pauseljjkcn Stoel
verbonden had.
„Hot Duitsche Rijk zal voorlaan goon
vertegenwoordiger bij den Paus meer
bezitten.
„Er begint zich hier eene gebeurtenis
te voltrekken, welker uitkomst, hopen
wij, slechts de zaak, niet ook tegelijkertijd
den persoon des prinsen Bismarck geldt.
Maar voor de zaak van den prins is
den 5en December het begin van het
einde aangevangen.
„Ook voor de Duitsche Cullurkampf
heeft daarmede hel eerste kwartier
van het twaalfde uur geslagen".
Het bleek een profetie hier door de
„Gerraania" geuit. Zij werd dan ook
bewaarheid. Van dun aanvang van den
slrjjd af traden mannen tegen Bismarck
in het kryl, wier weerstand, door over-
machl, voor het oogenblik machteloos
gemaakt, niet te breken was. De leiding
der goddeljjke Voorzienigheid trad ook
hierbij weder wonderbaar in liet licht.
Evenals Ijjdens het bestaan der
Kerk van Christus steeds geschiedde,
werden ook thans helden wakker ge
roepen, wier verzet, naarmate de aan
vallen legen de H. Kerk toenamen,
steeds krachtiger en bewonderenswaar
diger werd.
En met den heldengeest, die zoo
schillerend uitblonk in den Rjjksdng
van het machtige Duitschland, verdween
de vrees onder de Katholieken des Rjjks
alle twijfel over de eindoverwinning werd
weggevaagd, en moed en vastberadenheid
onder hen steeg onder druk en lijden
van dag tot dag.
katholieken door haar beschermer zoo
rijkeljjk was getooid. Thans weten we
alleen nog maar uit de geschiedenis,
in de dagen der kerkvervolging
onder Von Bismarck een zoodanige
secte tot aanzien stoeg.
De geschiedenis verhaalt verder, dat
de vermetele staatsman, die in don
Rijksdag van uit de hoogto had verklaard,
dat hjj nimmer den weg naar Canosta
betreden zou, dezen weg, hoewel schoor
voetend, toch heeft afgelegd.
Ten slotte nog deze vraagIs het
niet of mol bovenstaande geschiedenis
in herinnering te brengen, groolendeols
de historie der laatste dagen van Frank
rijk treffond beschreven wordt?
Von Bismarck duldde ook niot langer
oen vertegenwoordiger des Rjjks bjj den
Paus. Daarover schreef liet wakkere
De eindoverwinning moest komen en
dezo was als altjjd ook thans voor de
H. Kerk weggelegd. En toen de glorie van
Von Bismarck slechts een weinig begon te
tanen, verdween ook even snel het klater
goud, waarmede de secte der oud
BUITENLAND.
Prins Hohcnlohe heeft de „mé
van zijn vader den oud-rijkskanselier
openbaar gemaakt en daarmede in de
politieke wereld in Duitschland niet woi-
nig sensatie verwekt.
Over Von Bismarck komen daarmede
dingen aan hot licht, die deBismarckianen
woedend maken.
De oud-kanselier vertelt o. a., dat dc
keizer in een brief van 31 Maart 1890
de volgende redenen aangaf voor zijn
breuk mol Bismarck
„Rusland wilde, zeide hij, Bulgarije
militair bezetten en vroeg aan Üuitsch
land, zich neutraal te willen houtton.
Maar de keizer had aan Oostenrijk be
loofd zijn trouwe bondgenoot te zijn en
Z. M. zou dat blijven. De bezetting van
Bulgarjje door Rusland moest lot oorlog
met Oostenrjjk leiden. Duitschland kon
dus Oostenrijk niet alleen laten.
Prins Hohonlohe voegt hier aan toe,
dat Bismarck Oostenrjjk alleen wilde
laten, maar de keizer weigerde dit, zelfs
al moest het een oorlog mei Rusland
en Frankrjjk kosten".
Later verklaarde de keizer, dat het
gegaan was om de vraag, wie moest
regeerende dynastie-Hohenzollern of
de dynastie-Bismarck.
Ook keizor Wilhelm moet over do
publiceering van dit geschrijf erg boos
zjjn. Prins Alexander Hohenlohe kreeg
een telegram, waarin de publicatie een
grove onkiesheid wordt genoemd, die
onafzienbare gevolgen kan hebbon. Iljj
spreekt daarom tegen den prins de
scherpste berisping uit.
Wat de Ieren willen, heeft de afge
vaardigde voor het Lagerhuis John Red
mond, de leider der lersche nationalisten,
in een rede, Zondag te Alholnc gehouden
verklaard. Do lersche party wil icdcrcn
maatregel van de regeering alwjjzen, die
Ierland geen vrjj parlement zou
geven en oen uitvoerend bewind, ver
antwoordelijk jegens dat parlement, in
stellen zou.
John Redmond noodigde de Ieren uit
ieder ander wetsvoorstel, dat de liberale
regeering doen zou, af te wjjzen.
Op het congres tegen werkeloosheid
te Milaan liepen de raeeningen over
deze quaeslie zeer uiteen. De een ver
wachtte veel van een goed arbeidscontract
en van verzekering tegen werkeloosheid,
een ander vroeg alles van don Staat en
weer een ander meende, dal de vakver-
cenigingcn het verschjjnsel geheel kunnen
opheffen. Die quaeslie oplossen zal dus
nog heel wat hoofdbrekens kosten.
De sneltrein, die Zaterdagavond om
half negen van Milaan naar Rome ver
trokken was, is om halt tien kort voor
Piacenza van het spoor geloopen. Ver
scheidene rjjtuigen 1ste en 2de klasse
werden omgeworpen en geheel vernield.
Men haalde 4 dooden en 28 gewonden
onder den wrakhoop vandaan. In den
donker vielen er vreeselijke looneelen
voor. Onder de dooden zyn twee zoons
van Lino Ferrlani, schrijver en rechter
bjj het hof van cassatie te Romezjjne
vrouw en dochter zjjn gewond. Onder
de gewonden zyn verder advokaat Rossi,
afdeelingschel aan binnenlandsche zaken,
prof. Bignauii van de Hoogeschool te
Rome en prof. Dionisi uit Modena.
Een redacteur van de Parjjsche Matin",
de heer Jules Heduman, heeft een onder
houd gehad met graaf Witte, den oud-
minister vun Rusland, dus zeker een
bevoegd man om don toestand inRuslajid
te beoordeelen, en deelt over dat onder
houd het volgende roede
„Men heeft, zoo zeide graaf Witte,
geheel verkeerde denkbeelden over mjjn
land en zij, dio spreken over een revo
lutie in den zin, dien men aan dit woord
in den vreemde hechl, hebben geen bosef
van hetgeen Rusland eigenlijk is. Men
kan een land niet te gronde richten,
dat zich ontwikkeld heelt uit een roem
rijke geschiedenis van meer dan 1000
jarenmen kan geen regeeringsstelscl
veranderen, waaraan de overgroole meer
derheid der bevolking gehecht is, men
kan den een of anderen minister of
FEUILLETON.
ONDER DE R00VER8.
1) In den zomer van het jaar 1869 verkregen
Franscho hulptroepen ta Rome een verlof van
acht dagen. Hen vierden dag van ons verlof
grenzen gelegen dorp, naar M., oon gehucht in
de Kerkelijke Staten, alwaar w(j door eenige
krijgsmakkers werden opgewacht om verder in
hun gezelschap onze reis voort Ie zetten.
Hel was omstreeks acht uur in den namiddag.
Om negen uur zoudeD wj; M. bereiken, indien
wjj ongelukkigerwijze uiet in den steek gelaten
waren door onzen gids, dien wjj te B. genomen
hadden. Die kerel had ons een kwartier geleden,
loon wjj reeds vier unr gemarcheerd hadden,
ongemerkt verlaten, en boo w(j ook rondkeken
bloef weg. W(j wislen niot, 'wat daarvan te
denken, doch dat zou ons, tol oos ongeluk.
'Jaar dan geheel vreemd in deze schier onbe
woonde bergstreken 1 Den weg, dien wjj op-
tevergecls daarto
mogelijk. Wjj zeltr
en dachton na, hoe wjj het best uit oozo ver
legenheid zoudeD geraken; maar hoe wjj ona
ook afsloofden, wjj kwamen beiden lol het
besluit, dat wjj niet anders doen konden, dan
op goed goluk voort Ie loopeo licht zouden wjj
een menacli ol eene wooing aanlrelleu. Wj)
uamon dus onze valiezen op en begaven ous
op weg. Wjj hadden nauweljjk tweehonderd
schreden geloopen, toen Charles mjj driltig bij
den arm greep en verhengd uitriep:
Zie, daar komt iemand ons te gemoetl"
En waarlijk, er naderde oen man, die er als
een gellonhooder uitzag. Iljj was tol nu toe
ons nog verborgen geblsvan j toen wjj hem zagen
was hjj reeds dicht bjj one.
wees zoo goed Ie zeggen welken weg, ot liever,
welke lichting wjj nemen moeten oui iu M. te
komen V Wjj moeien er niet ver meer vandaan
zjjn, is hel wel? Op zjjn hoogst een uur
8 Gij sjjl zeker vroemdelingen en geheel
iron I riep ik ten hoogste
- Ja, mjjnbeer I twee uur, eer meer, dan
L1 Maar dan heeft die kerel ona bedrogen,
riep ik, schandelijk bedrogen.
- Bedrog, n, mijnheer 1
Gelijk het dikwijls gebeurt, wanneor men iu
opgewonden toestand vorkeerl^ anlwoorddo Ik
hom in in(jne moedertaal, hot Fransoh.
- Ja, onze gids heelt ons in den ateek
gelaten,
Da herder koek mjj verwonderd aan, omdat
Ik hem in eene hem vreemde laai toesprak.
Chailea viel mjj in de rede en zeide den
bergbewoner in het llaliaansch
- De gids, dien wjj te C. genomen hebben,
heelt ods midden in Jeze ons onbekende streken
verlaten Bernarj0 y vje] j0 man in.
Wjj antwoordden, dal hjj werkelijk zoolur"-
- Is hi) niot
Waarljjk I riepen w(j beiden verbaar
Dan is het geen wooder, hoeren, dat
alleen gelaten ijjt. Ik zal hol u zeggen waaroi
Bernardo is een groots dronkaard en ze
kwssdwillig. Dasr gij hem wellicht by
algegaan, om zoodra mogelijk do heiberg ,De
daar heeft hjj u verlaten, opdat gij in die
herberg yjjn verraad niet zuudt vernemen I U I
het is een bekende schurk I
Die schelm I riepen wjj.
Zoudl gü dan niet zoo goed willen wezen
Hoe gaarne ik u, hoeren, <lle mjj brave
en deftige lieden toeschijnt, van dienst zou
geeo Poter I Waarljjk, heeren 1 ik kan liet niet
doeo, want mijoo geiten kunnen niet langer
mei den hond alleen gelalen werden. Hel spjjt
mjj, heeren I maar het is Ie ver, Ie vor I
Kunt gjj ons dan niet naar hel naaste
dorp brengen?
Het naaste dorp, hoeien, hot naaste dorp I
Wel, V. is moer dan éiia uur van hier en ook
zóóver durf ik niet medegaanmijne geilen,
m-° oï'niwr ,11 Vinco Puro" vroeg ik.
Eua halluurTe ver, hoeren 1
u doorbrengen in uwe heidersliut?
O, heeren! die is Ie klein en daarbij
veel Ie omuniieoljjk voor zulke r(jke hoeren
als gjj zj)t 1
Hot kleinste plaatsje is groot en goed
genoeg voor ons, als wy er den nacht maar
kunnen doorsukkelen eo wees verzekerd, geld
Onmogelijk, heeren I er is geeno plaats
Welaan, zei Charles wrevelig, dan zullen
wjj den weg naar M. uf beter nog naar V.
alleen zien Ie vinden, indien gjj ons de richting,
maar gohelt aan to geven.
In 's hemelsnaam I Doet dat niel heeren,
zoo gjj uw leven lielbebl
Zijn er soms roovers In don omtrek,
vroeg Glmrles,
Weineen, mijnheeranlwoordilo de be
zorgde herder lachende, die ijjii hier niet, op
die spoedig Invallen zal, misleid, bijna zeker den
doo-l zult vinden, te meer daar gjj hier onbekend
sjjl. Maar toch wil ik zulke groote heeren nlel
hulpeloos Uien ik zal u m.ar de woning brengen
van Giuseppe Uitloli, die hoewel arm, u gaslvrjj
zal opnemen. Het is niel meer dan een kwartier
gaans van hier, ju, ik zal u er brougon, al
Wiei
grenzen war
omtrent oen
B. Vader, I
vangen
nd, wü
r f.0 jaren oud,
'«trek pi'0 00 *0De
r.-ugde loet» wü eindelyk
onze ledematen eenige
rust begonnen te genieten. Het vertrek was
ongeveer II meter tang, 5 breed en 3 hoog. De
vloer bestond uil vuslgestnmpte aarde. Twee
banken, ieder voor twee man, een grulliuuton
tafel mil twee en een halvco pool, die om Iu
ilailonna en de ander een Paus voorstelde
lea het nedotige ameublement vau list ve
Terwyl de goede vrouw op ons veizoek oen
laalljjd
o...11(1,1 v
it daakjoi
I, hoewel lindslük,
ons overheerlijk, i
een razen Jon honger: geitenmelk met brood
van bockweilenmeel, eenige eieren eo soa Ossch
wüp, ziedaar oob maal.
Onze gastheer beloofde ons den volgenden
morgen vroeg te zullen wekken in ons naar
M. te geleiden i dien avond was hü lo zeer
vermoeid van don arbeid.
Toen wü verzadigd waren ging nog een uur
in aangenaam gekout voorbjj, toldat wü ons
verlangen Ie kannen gaven om ons tor ruste
te begeven. Zü verontschuldigden zich, dat z|)
geen beier vertrek kouden aanbieden Jan dal-
gene, waarin w|| ons betonden, het eenige dat
zü bezaten bullen een klein schuurlje, waarin
ID in geielsehap van aen paar geilen den nacht
wy daar.
ouden laten,
eraakt, dat sy
naken en gedur.no
k. WK dankten ht
neer dan huuna dure plicht was.
l)e vrouw, die door haar echtenoot Theresa
verd genoemd, legde In een Imok een hoop
'ordroogdft bladeren nederdal wns oom leger-
lucht, lllel
goodeu o
