Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 31.
Zaterdag 3 November 1906.
Twintigste Jaargang.
OE EEMIBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per post
Afzonderlijke
f 0,40
f 0,05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor icdcren regel meerf 0.05
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Het bureau van „De Hembode"
is verplaatst naar de „Stoomdruk
kerij „De Ijent bode" l.angegraclit 13.
EEN EIGEN DRUKKERIJ.
Met een enkel woord maakten wij
onlangs melding van het voornemen
der „Vcrecniging De Eembode" om
een eigen drukkerij op te richten.
Alvorens thans de omstandigheden
te verklaren, welke tot dit besluit
hebben geleid, achten wij het wensclte-
lijk in 't kort de geschiedenis van
de „Eembode" in herinnering te brengen.
Toen nu bijna 20 jaren geleden de
behoefte aan een katholiek weekblad
voor Amersfoort en Omstreken zich
steeds dringender deed gevoelen,
vormde zich alhier eene commissie
met het doel een dergelijk blad uit te
geven, dat als proeve elders moest
gedrukt. Spoedig evenwel ontwaarde
de Redactie, dat aan het drukken van
het blad elders op den duur groote
bezwaren verbonden warenmaar de
waardeering en belangstelling, die zij
van den aanvang af reeds mocht
ondervinden, een waardeering en be
langstelling, die de beste verwachting
verre overtrof, bracht destijds tot het
besluit een „Vereeniging De Eembode"
te constitueeren en dan een eigen
drukkerij op te richten, doch ccnc van
zeer bescheiden omvang. De heer
A. J. Michielsen, die zich als drukker
van de „Eembode" had gepresenteerd,
werd als zoodanig benoemd, en boven
dien in de gelegenheid gesteld eigenaar
van de drukkerij te kunnen worden,
en wanneer liet tot zoover zou gekomen
zijn, dan de „Eembode" blijven druk
ken bij contract. Aldus is geschied.
Na een betrekkelijk korten tijd werd
hij eigenaar van de door de Vereeniging
aangeschafte materialen voor de zaak
en sinds dien tijd bleef, zooals bekend
is, het bureau van de „Eembode" ten
zijnent gevestigd. Ofschoon nu in den
loop der jaren het drukken van ons
blad van weerszijden zonder eenige
stoornis der onderlinge harmonie ge
schiedde, bleek toch bij nader inzien,
dat de Vereeniging zich vooreen onzekc-
ren toestand had geplaatst, wijl het
drukken van haar courant nu geheel
van persoonlijke omstandigheden af
hing.
De Vereeniging meende daarom op
gebeurlijkheden zich te moeten voor
bereiden en tevens het bestaan van
de „Eembode" op nog hechter grond
slagen te moeten vestigen. Vandaar
dat zij nader de Statuten der Ver
eeniging wijzigde en uitbreidde en ze
vervolgens mei bescheidenheid ter
goedkeuring aan Zijne Doorluchtige
Hoogwaardigheid den Aartsbisschop
van Utrecht aanbood. De Vereeniging
mocht toen dc groote voldoening
smaken, dat Zijne Doorluchtige Hoog
waardigheid niet enkel de Statuten
bekrachtigde, maar tevens Zijne volle
sympathie betuigde met het doel en
streven der Vereeniging.
Aldus gesterkt bracht het geen teleur
stelling, toen de lieer Michielsen In 't
vorig jaar het Bestuur der Vereeniging
kennis gaf van zijn plan, zijn zaak van de
hand te doen. Het gevolg hiervan was
dan ook, dat de Vereeniging besloot op
nieuw een eigen drukkerij op te richten,
maar thans eene, die geheel aan de
eischen des lijds kan beantwoorden,
om aan elke concurrentie op gebied
van drukwerk het hoofd te kunnen
bieden.
Dat hiermede aanzienlijke kosten
gepaard gingen, zal wel geen betoog
behoeven, maar dc oprechte steun en
waardcering, die de Vereeniging in den
loop der jaren van haar bestaan steeds
zoo ruimschoots, hier ter stede en ook
en vooral van de buitengemeenten heeft
mogen genieten, bieden een zekeren
waarborg, dat de Vereeniging, door
op den verderen steun en de sympathie
te rekenen, in hare verwachting geens
zins zal beschaamd worden.
Ziedaar in korte trekken de wording
ca het voortbestaan van de „Eembode"
geschetst. Thans rest ons nog even
in herinnering te brengen, dat wij in
het eerste nummer van ons blad, het
welk 2 April 1887 verscheen o.n heb
ben gezegd:
„Ons doel is, dc voornaamste maat
schappelijke vraagstukken van den
dag uit godsdienstig oogpunt Ie be
handelen, de politieke gebeurtenissen
in denzelfdcn geest te beschouwen en
tevens onze lezers van de belangen
van hun eigen district op dc hoogte
te houden.
„Er zal steeds gezorgd worden voor
een boeiend feuilleton, waaruit streng
alles zal geweerd worden, wat eenigs-
zins ongodsdienstig of zedekwetsend
is, zoodat ieder huisvader ons week
blad met het volste vertrouwen zijnen
huisgenootcn in handen kan geven."
Of wij deze beloften, bij den aan
vang van onze taak afgelegd, getrouw
zijn nagekomen, laten wij met volle
gerustheid aan het oordeel van onze
lezers over.
Met hetzelfde doel steeds voor oogen,
de verhevene taak ons ten volle be
wust, zullen wij blijven voortarbciden,
daarbij, naar wij stellig durven ver
wachten, door onze lezers en begun
stigers krachtig gesteund. Want juist
daardoor werd ons in 't verleden onze
arbeid zoo aanmerkelijk verlicht.
Daarvoor dan ook thans een woord
van diepgevncldcn dank!
En zoo gaan wij dan, onder dank
baar opzien tot God voor Zijne zege
ningen ons bij het vervullen van onze
taak zoo ruimschoots geschonken, en
sincckend om Zijnen voortdurenden
bijstand bij onzen schoonen maar soms
ook moeilijken arbeid, met onwrikbaar
vertrouwen dc lockomst tegemoet.
BUITENLAND.
Dc anti-duel-beweging in Spanje
begint succes te krijgen. De Infant
don Alfonso van Bourbon, een onver
moeid voorstander van deze beweging,
doel in de „Zeit" mcdedeelingeii over
de verkregen resultaten, waaruit blijkt,
dat er inderdaad eene omkeering in
de openbare meaning ten opzichte van
hel duel gekomen is. Wie thans eene
uitdaging tol een duel afwijst, weet,
dat hij, in plaats van de noodlottige
gevolgen, die hij daarvan eenige jaren
geleden zou hebben ondervonden, de
algemeene goedkeuring verwerft, in
plaats van bewijzen van verachting,
ontvangt hij gelukwcnschcn van aan
zienlijke personen, mannen en vrouwen
uit den eersten stand, kortom hij
is een gevierd mail.
Het internationale vredesbureau te
Beril (Zwitserland) vernam, dat de
tweede vredes-conferentie in de eerste
helft van 1907 eu niet in 1908 te
's-Gravenhage zal worden gehouden.
In Frankrijk gaan dc sect,-irissen luie
langer hoe verder. Volgens een bericht
worden de priesters, die Rome ge
trouw blijven, bedreigd, dat luin natio
naliteit als Franschennun zal ontnomen
worden. Dit wordt nader in een nota
van Havas bevestigd. Volgens die nota
denkt de regeering er aan, aan de
Kamer, „indien de omstandigheden het
vcrcischten," een wetsvoorstel in te
dienen, dat aan de bedienaren van
den eeredienst, die zich openlijk tegen
de wet zouden keeren, hun hoedanig
heid van Franschman zal ontnemen.
Het officieuse Havas meent nochtans
te weten, dat de eenvoudige weigering,
vcreenigingen voor den eeredienst op
Ie richten, niet beschouwd zou wor
den door de regeering als een feit,
voldoende om een zoo ernstigen maat
regel te motiveeren.
De regeering zou tevens het plan
hebben, alle pastoors, die onder de
militaire wet vallen en die nog slechts
één jaar dienst gedaan hebben, naar
hun regimenten te zenden, om twee
jaar militairen dienst tc doen. Zes of
zeven duizend pastoors zullen op deze
wijze aan hun parochies onttrokken
worden.
De burgemeester der gemeente Coal
men! (Finistère) is voor een maand
in zijn ambt geschorst, daar hij ge
protesteerd heelt tegen de wegneming
der kruisen in dc scholen.
Zondag stortten drie wagens, die deel
uitmaakten van een eleclrisehen trein
op den Pcnssylvuniu-spoorweg in den
namiddag van de schraagbrug bij de
badplaats New-Jersy (Amerika).
44 lijken van passagiers, Idle ver
dronken zijn, waren te middernacht
boven water gebracht. Men gelooft,
dat cr nog 25 i\ 50 lijken in liet water
moeten liggen.
Nader werden de volgende bij/on
derheden daarover gemeld:
Dc clcctrischc trein bestond uit drie
wagens en wilde Zondagmiddag over
de spoorwegbrug trekken, die Atlantic-
City (New-Jersey) met liet vasteland
verbindt. Deze brug stond echter open
en het gevolg was, dat de trein in
volle vaart naar de diepte ging. De
twee eerste wagens verdwenen dadelijk
onder hel water. Gelukkig bleef de
laatste wagen hangen en slaagde men
er in de inzittenden te redden. Door
dat de ramp bij opkomenden vloed
plaats had, werden de reddingsmaat
regelen zeer bemoeilijkt. Des niet te
min wist men van hoven af in de
gezonken wagens te dringen en om
half negen des avonds waren twaalf
lijken boven gehaald. Ongeveer twin
tig geredde personen zijn in de zieken
huizen opgenomen. De beide gezonken
wagens liggen ongeveer dertig voel
diep in het water met nog vijftig tot
zestig verdronken personen.
De ramp moet geheel aan onvoor
zichtigheid te wijten zijn.
Dc verhalen, die telkens weer In
de Amerlkaanschc bladen voorkomen
over dc weelde en genotzucht, die
daar hccrschcn, zijn zoo ernstig, dat
men met stelligheid spreken mag
over het sncilcn naar den ondergang
van het Amerlkaanschc volk. Het vol
gende staaltje uit een der bladen over
genomen, zegt meer dan genoeg:
De Amerikaansche tnlllionalr Harvey
S, Ludew is erin geslaagd iets nieuws
In liet genre feestdiners te verzinnen.
Toen zijn beste paarden de laatste
wedrennen op Long Island gewonnen
hadden, gaf hij aan de sportvrienden
een schitterend banket. Daarbij zaten
mede aan de twee gelukkige paarden.
Anti liet uiteinde der tafel vraten zij
uil zilveren en gouden bakken ecu
overheerlijk hapje haver en wortels.
Door het kruis tot heil.
In dc woning van den ijverigcil smid
Elirliarl, in een bergsladjc in Tyrol. hcersehtc
opgewekte vreugde. Het was de negentiende
November dc naamdag der brave vrouw, dc
goede Elisabeth, met wie lui vóór twaalf
jaar in den eclit was verbonden.
l-n luie gelukkig was de man door zijn
keuze in zijn huwelijk geworden I Elisahetli
was liet voorbeeld eener echt christelijke
Ehrliar:
opgei
raaide
n edel g
Jsefte zijn geluk, want naast een brave,
deugdzame vrouw bad de goede üod hem
zes kinderen geschonken, bloeiend van ge
zondheid en levensvreugde, welke de trots
cn de vreugde zijns harten waren. Zijn zaak
ging evenzeer goed en was de winstgevcndslc
der stadhel door hem bewoonde huls, was
een erfdeel zijns vaders, cn zonder schulden
last een aardig kapitaaltje had hij reeds
door vlijt ca spaarzaamheid overgewonnen, en
zijn welstand nam met de jaren toe, zoodat
duidelijk lilcek, dal de zegen Gods opat zijn
ondernemingen rustte. De hrave mail moest
dos Immers wel gelukkig zijn I
De familie F.ltrhnrl vierde terecht een
vroolljk feest.
's Morgeus was de vrouw reeds In de
vroegte in de kerk geweest, had daar de
heilige Mis bijgewoond en de heilige Com
munie ontvangen. Hecht innig had zij ook
tot bare heilige patronesse gebeden, die zij
in gruoie eere hield en wier levensgeschie
denis zij bijna van bulten kende.
lieden liet zij het leven dier groote heilige
weder haren geest voorbijtrekken, terwijl zij
in de kerk lag neergeknield en daarbij werd
zij onwillekeurig vail een geheime, zachte
vrees, cn bang voorgevoel bevangen. De
heilige, zoo kwam hel haar voor, had zoo
veel kruis eu lijden, en zij zelve was zoo vol
geluk eu vreugde - welk een onderscheid.
Zij zelf kende hel kruis nog kwalijk hij name,
haar jeugd was gelukkig geweest, en haar
echt was nog door niets beproefd geworden I
Haar goede man droeg zij als op de handen,
- deze
groeiden
Mijdend naar hart cn zielen zij verzorgde
ze ook niet oprechte nauwgezetheid voor
God cn den hemel. Geen enkele ernstige
ziekte had nog een lid der familie bezocht,
en door den zegen in tiaar huis vermocht zij
naar hartelust ook de armen en noodlijdenden
van het hare mee te deelea: wat ontbrak
er dus nog aan haar levensgeluk? Zij had
bijna alles, wat een minnend nicnschcillinit
slechts wcnsclieii kan, en zij wcnsolilc dan
ook niets anders, dan dat God haar al dat
reine geluk mocht talen behouden.
Maar wanneer liet nu eens anders worden
mocht, zou zij dan ook, gelijk hare heilige patro
nesse, midden in hel diepste leed hel Te Drum
zingen kunnen, enopgeruiinden dankbaar zijn?
Deze ernstige vraag had haar lieden in dc
kerk met alle geweld bestormd, en hield haar
nog bezig, terwijl zij midden in den kring
barer familieleden en vrienden zat.
God had in waarheid de familie Elirliarl
een langen en gelukkigen tijd geschonken
maar geen mciischculcvcn zonder kruis eil
moeilijkheden, nl is hel dan ook, dat het voor
den een vroeger, en voor den ander eerst
eeuwigheid is hel een weldaad I
De hcilig-stillc avondtijd was gekomen cn
werd als altijd in hel luiisgeziug van Elirliarl
door groot en klein met vreugde liegmct.
De kinderen spraken van niets meer, dan
van de komst van liet kindje Jezus cn wat
het hun wel brengen zou, en hoe zij nu
dubbel brnnf zouden zijn cn veel zouden
bidden, om liet lieve kindje Jezus veel vreugde
te verschaffen.
Zoo bereidde men zich in liet huisgezin
van Ebrliart op de komst van het Kindje van
Bethlehem voor. En het wilde komen, het
goddelijk Kimt, doch in dit Jnnr hl zeer vele
huizen en vele harten niet om den verlichten
kerstboom op te sieren, maar met liet
doodssomberc, tranen zware kruis,
Zekeren dag keerden de drie grootste
kindereu uil de school terug met de tijding,
dat er tol na bet Kerstfeest geen school meer
was, - de pastoor had gezegd, dat In dc
naburige plaats reeds velen aan een ernstige
besmettelijke ziekte gestorven waren, en ook
in de eigen stad lagen reeds drie «»f vier
kinderen aan dezelfde zlcklc terneder.
En zoo was het inderdaad. De keelziekte,
deze doodsvijand der kinderen, openbaarde
zich in haren hevigstcn vorm, daar zij spoedig
in bijna ieder huis onverbiddelijk haar offer
cischtc.
Nauwelijks was er ooiic familie in hel kleine
bergsladjc, waar niet éen of meer kinderen
wegstierven, cn overal lieciscliten droefheid
en tranen.
Mei welk een angst en voorzorgen bewaakte
nu Elisabeth hare zes lievelingen I Zij
mochten niet meer over de slr.ial, zij zelve
week bijna niet van hunne zijde cn w
het diepste baars harten onophoudelijk bezig
met God te smeekeu, dat Hij haar echtgenoot
cn de vreugde huns levens, de *00 zeer
geliefde en zoo hoopvolle kinderen mocht
laten behouden.
Zoo had zij dag cn nacht, wanneer zij
dagelijks van nieuwe ziekte- of sterfge
vallen onder de kinderen der buren hoorde, en
verzuimde daarbij geen enkele der angstig voor
gehouden voorzorgsmaatregelen Ie nemen.
Maar God liad het anders hestoten.
Op zekeren avond was de kleine Oodfried,
dc lieveling van liet heele gezin, ziek gewor
den, cn den volgenden middag was het
bloelende, krachtige kind een lijk.
Dat was de eerste scherpe stoot In het
moederhart, maar hel drong door lot til zijn
diepste diepte I
Nauwelijks was de kleine met bloemen
gesierde lijkkist naar het stille kerkhof ge
dragen of twee andere kinderen, vielen der
doodelijke ziekte ten offer.
De ouder smart gebogen ouders hadden
hen dag en nacht verpleegd, maaralle liefde
en zorgen, alle gebeden en tranen vermochten
niet hen aan den onvcrhlddelljken dood te
De drie andere kinderen, werden, tol hun
kinderen verwijderd gehouden, zij mochten
ze noch in hun bedje, nocll in de lijkkist
zien cn weenden daarom heele Iraneii. Maar
hel voorschrift des dokters en dc wil der
ouders verlangden dat zoo, Niels werd ver-
de besmetting der aanstekelijke ziekte, die
ditmaal zoo boosaardig optrad, Ie behoeden
en te redden. Maar alles was tc vergeefscli.
Binnen acht dagen bracht men ook weer
twee kinderen daar, waar In gewijde aarde
ilc drie andere kinderen reeds sluimerden, en
de troostlooze ouders wns slccltls een
kleinood nog gebleven, htm eerstgeborene.
Meer nog dan alle anderen had dit kind
altijd iets engelachtigs over zich gehad
met hart en versland hare jaren verre vooruit,
had zij reed» met het laatste Paascblcesl
voor de eerste maal het Brood der Engelen
mogen ontvangen, en van toen al aan waren
God eu godsdienst de gchccle vreugde haars
harten geweest, zoo dat liet moederhart zieli
dikwijls had afgevraagd. o( haar llcl doch
tertje nli'l vroegtijdig den hemel tegenging.
En nu had de engel des doods ook deze
zachte bloem aangetast de ktvinc werd
door dezelfde ziekte aangegrepen, die de
andere vijl kinderen reeds had weggerukt.