KB&Hyi Katholiek Nieuws= en Advertentieblad S. J. VAT 5 pCt. KORTINt M. W. F. J No. 35. Zaterdag 1 December 1906. Twintigste Jaargang. IE EERIIOE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Franco per post Afzonderlijke f 0,40 f 0,05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. PrflB dor Advortentiën Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meerf 0.05 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Met bureau van „De Hembode" is verplaatst naar de „Stoomdruk kerij „De Iiembode" Langegracht 13. „Een netelige quaestie." II. Slot. Dan releveert het „Huisgezin" het slot van ons artikel, dat tot juister begrip nog eens zij vermeld De goede bedoeling van adressanten geen ■ogenblik in twijfel willende trekken, achlen wij het toch hoogst bedenkelijk, dal de arbeider zou gedreven wordt zijn heil te gaan zoeken in zaken, waarmede zijn waar achtige belangen nimmer kunnen bevredigd worden. Mei algemeen kiesrecht kan men wel illusiën wekken bij den arbeider, maar de uitkomst er van kan hem niet anders brengen dan diepe teleurstelling. Het „Huisgezin" teekent hierbij aan: Op onze heurl zouden wij kunnen zeggen, dat we niet twijfelen aan de goede bedoelin- behoeden voor de diepe teleurstelling, die het blad van de invoering van algemeen kiesrecht voor hen verwacht. Maar dat is hier de zaak nietde arbeiders zouden bovendien kunnen zeggen, dat ze maling hebben aan goede bedoelingen, indien hun onder die vlag onthouden wordt, wat zij wenschen en waarop zij recht mccnen te hebben. Hel gaat hier om een andere vraag. Op deze andere vraag van het „Huisgezin" past, rneenen wij, de vraag of toegeven aan wenschen, die zoo diep in het leven van een volk ingrijpen zoo maar moeten worden ingewilligd als van de een of andere zijde daarom verzocht wordt? Het is heel pakkend le sprekenwij komen op voor het recht van de arbeiders, maar bewijzen dat de arbeiders dat recht verlangen ontbreken nog, of liever gezegd zij spreken van het tegendeel. De arbeiders over het algemeen, geven allerminst liet bewijs, dat zij haken naar kiesrecht, uitgezonderd degenen, die daartoe eerst worden opgewekt, en dan, nu ja, het ook goed vinden,dal er om zoo iets ge adresseerd wordt. Wie rekening houdt met de teekenen des tijds zal waarlijk niet verwachten, dat van de zijde der arbeiders een spontane beweging zal uitgaan om te komen tot algemeen kiesrecht. Maar bovendien, wij wezen er reeds FEUILLETON. Door hef kruis tot heil. 5) Altijd was er een onderscheid tusschen de twee kinderen merkbaarbij den kleinen Vincent deed zich van zijn tecdcrste kindsch- licid af een vastberaden streven naar diepen godsdienstzin voor, en dit maakte hem vroeg ernstig. Paula daarentegen was een goed hartig kind, maar met haar opvallende schoon heid, haar overvloeiende levenslust en haar bewonderenswaardige lalentcn geleek zij een zeldzaam bloempje, dat meer tot bewondering der mcdcmenschen strekt. Heide kinderen lieten dus bijna niets te wenschen over en vervulden het hart hunner pleegmoeder met innige vreugd en oprechten dank tot God. Zoo waren wederom jaren vervlogen en de kinderen vierden op den feestdag van den heiligen Vincentius van Paulo reeds hun zestienden verjaardag, maar beiden waren niet te huis bij hunne lieve moeder. Vincent be zocht reeds sinds een jaar in een niet ver verwijderde stad een door ordcnsgccstclijkcn bestuurd gymnasium, en deelde zijn ganschcn tijd in gebed en studie, zijn zoo hoog ver heven doel, priester te worden, onwankelbaar in het oog houdend. De jeugdige Paula was ongeveer een gelijke lijd in een andere stad in een daar aanwezig klooster van de cerw. zusters der orde van de H. Ursula, om haar zeldzaam op, behoeft van den arbeider ook geen aandrang om dit recht uit te gaan, nu wat wij hoogelijk prijzen de belangen van den werkman op ieder program ter behandeling bovenaan zijn geplaatst. Wat dus nu eigenlijk de arbeider, zooals het Patrimo nium-adres betoogt,, zoo naar het kiesrecht doet verlangen, is voor ons een open vraag. Moet daarmee bedoeld, dat de sociale wetten toch maar met meer spoed worden afgehan deld Dan mag hierbij wel overwogen, dat reeds wetten in het belang van den werkman zijn aangenomen, die noodwendig herziening vercischcn, zooals door staatkundigen van rijpe erva ring wordt verklaard, om den haastigen spoed, waarmede deze door de Tweede Kamer in elkaar werden gezet. Men vergete niet, dat de meeste sociale quaesties de grootste denkers soms tot staan brengen bij liet zoeken naar een gezonde oplossing. Om slechts een feit te noemen. Over de „Werkeloosheid" bevatte de „Stan daard" dezer dagen een merkwaardig opstel, waarvan het slotwoord luidde „Het vraagstuk blijft een voorshands nog onopgelost probleem, maar waar mede voor den arbeidenden stand zoo bittere ellende gemoeid is, dat het niet mag blijven rusten, en onder de oogen moet gezien worden. Nu juist, nu de handelsconjunctuur gunstig staat. Immers niets waarborgt ons, dat die conjunctuur niet fataal kan omslaan, en dan zou 't te laat zijn, en zou de nieuwe ellende ons onvoorbereid vinden." Wat wil men nu nog meer! Naar de oplossing van het vraagstuk wordt steeds ijverig gezocht, en het mag niet blijven rusten, omdat leniging voor bittere ellende daarmee gemoeid is. Dit eene vraagstuk leert dus, volgens de Standaard, dat al bestond algemeen kiesrecht, de oplossing ervan geen schrede nader kwam. Het „Huisgezin" betoogt verder recht, die de^rbeide^s" nfci toSkiësrecht gvgS^A'B'Sr'lB lijke orde en zien de revolutie in haar gevolg. De Ecmbotlcnu wil den arbeiders het kiesrecht onthouden in hun eigen belang. Het zal hun diepe teleurstelling brengen, meent hel blad. Men ziet: wij staan dus niet alleen, wanneer wij bezwaren opwerpen tegen algemeen kiesrecht. En naar wij met bescheidenheid rneenen, is het bezwaar, door ons opgeworpen, nog al steek houdend, Ja, wij willen den bedoelden arbeiders het kiesrecht onthouden maarin hun eigen belang. Dat heeft vooral bewezen de Kamerverkiezing in het vorig jaar. Werd toen vooral de mindere klasse onder de kiezers niet letterlijk overstelpt met strooibil jetten en pamfletten, waarmee de vuigste laster, de gemeenste verdachtmaking werd verspreid, en tevens wat den Christen heilig en dierbaar is door het slijk gehaald? Waren toen niet juist de minst ontwikkelde lieden een soort prooi, waarop de socialistische volksmenners en propagandisten als gieren neerstreken om hen toch maar voor te houden, dat de leiders der christelijke partijen eigenlijk bedriegers zijn, die den werkman misleiden terwijl zij, de socialisten, eerst de ware strijders zijn voor de belangen van den arbeider? En hebben deze godsdiensthatende en maatschappij-bedervende individuen geen succes gehad Was het soms niet een bijna hopeloos werk voor de propagandisten der christelijke partijen om de verderfelijke ideëen in de harten der argelooze werklieden gezaaid, weer uit te roeien, en deze tot andere ge dachten te brengen? Wat zou het dus wel worden, als den arbeiders achter de kiezers ook het kiesrecht werd toe gekend? Moeten deze, op politiek ter rein totaal onbekend, door het verleenen van kiesrecht aan hen, als 't ware worden aangewezen om bij volgende verkiezingen ook door de socialisten te worden bewerkt? Nu worden ze met rust gelaten, omdat van hen voor de socialisten bij de stembus toch niets te halen valt, maar als men ze kiezer maakt, dan is juist dat soort kiezers het voornaamste doelwit ter bewerking voor de volksopruiers, omdat deze kiezers dan door drog redenen en valsche voorspiegelingen het gemakkelijkst te misleiden zou den zijn. Om nu deze klasse onzer bevolking door het verleenen van kiesrecht niet alleen in hun gewone rust te storen, maar ze aan het gevaar van schromelijke volksbedriegerij bloot te stellen, zonder eenig heil hunnerzijds, aan zulk een politiek wenschen wij niet mee te doen. 't Verwondert ons dus wel te lezen in het „Huisgezin": Vooreerst lijkt ons te dezer zake iets meer overtuigends noodig dan het hloote uitspreken cener mccning. Welke redenen heelt men, om van het algemeen kiesrecht diepe teleur stelling voor de arbeiders Ie verwachten En waarin zal de diepe teleurstelling beslaan Is bovendien de verwachting van diepe teleurstelling voldoende grond om aan de arbeiders hel kiesrecht te weigeren De arbeiders staan niet onder voogdij en wij zijn niet hun voogden, die te beslissen hebben, of iels voor hen goed of verkeerd zal zijn. En wij rneenen juist, dat het een der eerste plichten is der Katholieke pers er voor te waken, dat de arbei ders niet door valsche voorstellingen op een dwaalspoor worden geleid. De redencering, dat wij niet hun voogden zijn, die te beslissen hebben of iets voor hen goed of verkeerd is, is zeker in een onbedachtzaam oogenblik uit de pen gevloeid. Daarom wenschen wij er dan ook niet dieper op in te gaan. Het „Huisgezin" zegt tot besluit: Indien de arbeiders het kiesrecht niet mogen hebben, omdat er onder hen zooveel ongodsdienstige en onbetrouwbare elementen zijn, dan mag men aan de andere standen het kiesrecht wel gaan ontnemen, want daar vindt men, naar verhouding, wellicht nog meer, die geen christelijke beschouwing huldigen. En indien, zooals i"t het optreden van Patrimonium blijkt, in de kringen der christe lijke arbeiders de kreet van kiesrecht opgaat, dan achten wii het geen goede en geen verstandige politiek, daar een botte weigering tegenover te stellen. Wel moeten wij, Christenen, zorgen, dat zoo weinig arbeiders mogelijk vcrdoolcn in het socialistische kamp, en als wij onze christelijke organisaties sterk maken en sterk houden, dan kan zonder ongerustheid ook aan den werkman het kiesrecht worden ~f- Waaront wij het kiesrecht niet verder talent des te beter te kunnen ontwikkelen, als in haar kleine geboorteplaats mogelijk was. De weduwe Ehrhart koesterde de stille hoop, dat het lieve kind, voor wier levendig, licht ontvankelijk gemoed zij de gevaren der wereld vreesde, daar bij eene echt kloosterlijke opvoeding ook wellicht neiging tot dicnordens- stand in haar gemoed zou zien ontkiemen. Zij was tegenover hare lieve Paula in den laatstcn tijd werkelijk iets streng geweest, want het steeds bloeiende meisje ontvouwde zulke en zeldzame beminnelijkheid, dat de ver standige pleegmoeder zich voor haar gevoel vol dochtertje bezorgd maakte. Zij was daarom blijde, toen zij het lieve kind voor een paar jaar aan de kloosterlijke ingetogenheid en de trouwe bescherming der vrome kloosterzusters kon overgeven. zij wist, dat zij daar toch zeker behoed was voor ieder gevaar. Weliswaar was het voor haar moederhart een groot offer, zich van beide kinderen zoo opeens te scheiden, van Paula minstens voor meerdere jaren, en van Vincent nog veel langer tijdwant deze moest toen na het verlaten van het gymnasium naar een hooger seminarie om zijn vurig begeerde doel te bereiken. Maar zij had slechts het welzijn der kinderen op het oog en dacht geen oogenblik aan zich zelve. In hare eenzaamheid bad zij voort durend voor de belde dierbaren inden vreemde en arbeidde met hare rappe handen dubbel Ijverig, om ten minsten een behoorlijk aan deel in het benoodigde kostgeld voor de kinderen te kunnen bijdragen. Alles door zeker met den besten wil onmogelijk geweest, maar God en goede menschen lieten haar e: niet in den steek. Voor allen was hel de grijze pastoor, die de \t brave weduwesleeds mei onveranderde goed- 0 beid Ier zijde stond en een niet onbeduidend b deel bijdroeg tot de opvoeding der kinderen. En wanneer vrouw rhart den groot- moedigen weldoener met geroerd hart haren dank wilde brengen, dan onderbrak hij 1 lachend haar met een „Stil, stil goede vrouw Ehrhart, en nu geen woord meer, anders drijft gij mij oogcnblikkelijk uit uwe stille ii woning, ik doe toch slechts, wat ik als priester in den geest van de goddelijke kindervriend doen moet zijn lievelingen tot het ware geluk te helpen I Maar ik ben honderd- en duizendmaal beloondwant hoor slechts wat ik daar voor tijding ontving. Een briet uit H. van mijn vroegeren leerling en een van zijn tegcnwoordlgcn professor van het Gymnasium, dien goeden pater Valentin. J: Hem had ik in het bijzonder onzen Vincent - aanbevolen. Heden schrijft hij mij weder, dat hij een bestendig oog op den knaap hield I cn dal hem nog nooit zoo'n voorbeeldig student voorgekomen was. Hij zou eenmaal een priester worden, die zijn ganschcn stand tot cere zou strekken". „God geve het!" zei de weduwe met n bewogen stem, „en moogt gij, eerwaarde, die zoo veel voor den knaap opoffert, cn ik die hem als mijn eigen kind bemin, LANGESTRAAT OVE Practische, a; geschenken Te beginnen MAA op de beke - LANGESTRAAT Mantels, Astrakan-kra: ej Zwarte thibets, Baaie - en HEERENKLEEDlh GROOTE KEUZE. O zoo weinig arbeiders mogelijk verdoolcn in het socialistische kamp, maar met algemeen stemrecht bereiken we veeleer het tegendeel. Ook stemmen wij in met de mcening onze christelijke organisatie sterk te maken, maar dat moet niet zoo zeer geschieden in politieken maar in godsdienstigen zin. Niet aan politiek maar aan godsdienst heeft het heden- daagsche menschdom 't meest behoefte. Ten slotte zij gevraagd: Zou het niet hoogst wenschelijk zijn, dat de Redacteis van katholieke bladen, die zich nog al interesseeren voor uitbrei ding van kiesrecht om niette spreken van algemeen kiesrecht bij de eerst komende Statenverkiezingen eens als ijverige propagandisten in werkelijken zin de kiezers naar de stembus dreven In dezen gaat de praktijk toch altijd verre boven de theorie. Want dan eerst krijgt men eenig denkbeeld, wat het worden zou als het kiezerscorps nog werd uitgebreid. En zou het ook niet zeer wenschelijk zijn, dat die Redacties ook eens een middel aan de hand deden om zoo menig aanzienlijk tekort, dat nu reeds in de kas van vele kiesvereenigingen gaapt, maar bij uitbreiding van het kiesrecht bijna onoverkomelijke moei lijkheden aan-Eëcr veLe-lwesverecnigin- gen zou bereiden, op gemakkelijke wijze te kunnen dekken De beantwoording dezer vragen zul len we maar in kalme berusting af wachten. Een definitive regeling. In de zitting der Tweede Kamer van Dins- 'ïeeft de heer Kolkman vrienden de verklaring r definitieve regeling v Wat hier onder definitieve regeling moet worden verslaan, is nog niet recht duidelijk. Bij iedere wijziging der kieswet werd ge woonlijk verklaard, dat dit vraagstuk zoo geregeld was, dat men de zaak als definitief opgelost mocht beschouwen, althans dat deze quaestie voor langen tijd van de baan was. En toch was nog kwalijk de gewijzigde wel in werking of alweer werd geroepen om een andere regeling. Wordt thans door den heer Kolkman bedoeld, dat wij verlost zullen worden van het kiezersmaken, zooals de wet-Van Houlen dll verlangt, dan zullen wij dil toejuichen, mits het ons niet nader brengt tot het ideaal der socialisten: algemeen kies recht. De lieer Kolkman heeft wel verklaard niet te zijn tegen uitbreiding van het kies recht, mits invoering van evenredige ver tegenwoordiging daarmede samengaat. Hierin ligt gelukkig alvast eenige geruststelling. blijft, wat ik nooit geloofd heb dan zal zij toch in de wereld terug treden, sterk ge noeg om met Gods hulpe alle gevaren te ontgaan, en voor God en Zijnen dienst te leven, al is het dan ook midden in de Een heerlijken zonnemorgen daalde den 19c Juli van het jaar 18.. op de aarde neder. Berg cn dal praalden in feestgewaad, uit groen cn bloem geweven, en het kleine bergsladjc A. had zich reeds daags te voren volledig in pracht-ornaat gestoken. De vriendelijke parochiekerk was van alle zijden smaakvol getooid en met zinrijke op schriften voorzien, van binnen zoowel als Niet ver van de kerk verhief zich een prachtvolle eerepoort. Aan beide kanten der deur van den hoofdingang der kerk waren slanke dennenboomen geplant en hingen geu rige guirlandes neder, welke boven de deur de woorden van een feestgroet omkransten. Maar niet slechts de kerk praalde in de schoonste en zinrijkste pracht, ookdejiastorie, de school, het koffiehuis, waarin liet feest maal zou gehouden worden en geheel bijzonder cn bescheiden, maar vriendelijk en lief een kleine woning aan het uiteinde van Opschriften, die de gansche volle vreugde van de gcloovige bevolking dier streek over een nicuwgcwijde priester in Itaar midden uitdrukten, kon men overal lezen. (Wordt vervolgdJ

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1906 | | pagina 3