Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 17.
Zaterdag 24 Juli 1909.
Drie en twintigste Jaargang.
OE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barncveld, Biaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naaiden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per postf 0.40
Afzonderlijke nummersf o.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meerf 0.05
n bezorgd zijn.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
Verleden Zaterdag is eene groote
vlooldemonstratic op de Theems be
gonnen. die op touw is gezel om de
belangstelling van liet volk in de vloot
aan te wakkeren en tegelijk moet die
nen als waarschuwing aan liet buiten
land. Van liet Londensche Westend tot
voorbij Southend, waar de rivier over
gaat in de zee, liggen 149 voor den
oorlog toegeruste schepen van de Brit-
sche vloot, schepen van allerlei soort
en klasse, de grootste vloot, die ooit
bijeen geweest is en die toch niet de
gchcele vloot van Groot-Brittanniü
Tegenover het parlementsgebouw
liggen 4 torpedobooteii van de klasse
C, het nieuwste op dit gebied; in de
nabijheid van de Tower vindt men de
eerste booten, die bestemd zijn voor
den dienst in volle zee.
Te zamen zijn 149 oorlogsvaartuigen
bijeen, waaronder 24 linieschepen en
10 pantserkruisers, liet oudste linie
schip, de Albion, is 8 jaar, de oudste
kruiser, de Good Hope, 7'/j jaaroud.
Deze 149 schepen hebben een geza
menlijke waterverplaatsing van 756.397
ton. eene bemanning van 42.058 man
en hebben gekost 62.178.693 ponden
sterling.
Ook Griekenland is door een aard
beving getroffen. De provincie Ellis
heeft ontzettend geleden.
in een uit Athene ontvangen Reuter-
lologram wordt hel getal slachtoffers
op 23 dooden geschat en 80 gewonden.
Te Avani werden 250 huizen verwoest
ook in de dorpen Kalivia, Sosti. Bftricti
en Badchari zijn, volgens dalzelfde
telegram, meerdere huizen ingestort.
Te Badchari waren bovendien nog 3
slachtoffers en te Alamando 10 ge
wonden.
In buitciilniidsche couranten vinden
wij verder nog vermeld, dat een eigen
aardig verschijnsel met de ramp ge
paard ging. Op verschillende plaatsen
tn Griekenland nerkte men n.l.op, dat
de strooineii en rivieren rood gekleurd
waren terwijl op andere plaatsen wa
terbronnen ontsprongen van hoogc
temperatuur. I let schijnt absoluut zeker
te zijn, dat het centrum van de aard
beving bij de oude stad Ralenpolis
was, en dal de verschijnselen van vul-
knnischen aard waren.
De geteisterde provincie Ellis is liet
district, gelegen aan de Westkust van
het Peloponcsis-schiereiland; inde oud
heid bekend als de kust der Olympische
huwelijken. Er zijn belangrijke over
blijfselen van den tempel van Zeuseu
de Hertnes van Praxiteles. Ook aan
deze monumenten van de oudheid zal
waarschijnlijk wel veel schade zijn aan
gericht.
Hel vertrek van don afgetreden Rijks
kanselier Von Btilow is met veel ver
toon gepaard gegaan.
Even na half één reden vorst en vorstin
Von Btilow Zaterdag in een open rij
tuig met 2 paarden naar het Lelirter
station. Langs den weg stond een aan
zienlijke mciischenmcnlgte geschaard,
die het vorstenpaar met luid hoerage
roep begroette. Op het perron waren
aanwezig de nieuwe rijkskanselier von
Bcthmann-Hollweg, met zijn eclitge-
nootc, alle te Berlijn vertoevende mi
nisters en een aantal vreemde diploma
ten, terwijl de keizer zijn vleugel-ad
judant. overste von lleineccius gezon
den had, die vorstin Von Biilow een
prachtig bouquet overhandigde.
Voor Von Biilow afscheid nam van
de aanwezigen, had hij een langdurig
gesprek met von Bethmaiin-Hollwog.
Toen de trein om 1.20 naar Klein-flott-
bek afreed, hief het publiek „Deutsch-
land, Deutschlnnd iiber alles" aan
en riep den verlrckkeudcn staatsman
een tot-weerziens toeMaar niet
als rijkskanselier!
Aan al zijn beambten heeft Von Bii
low zijn portrel met handfeckening
geschonken met een cadeau in geld.
ie vrouwelijke beambten kregen van
vorstin Von Biilow een broche met
geldgeschenkde dienaren een gouden
dassjicld met een B. ei> een kroon
Naar aanleiding van de mutaties in
de Pruisische en Duitsche ministcricelc
wereld, bevat het Tageblatt een medc-
dccling over de fiiiancieele gevolgen
van al deze benoemingen.
De rijkskanselier in het Duitsche rijk
krijgt o.a. een ontzaggelijk tractement,
als gevolg van de accumulatie van
ambten en waardigheden in één persoon.
Als kansclierontvangt hij een tractement
van 100.000 .Mark, benevens 64.000
.Mark representatiekostenals staatsse
cretaris van biiitenlandsche zaken krijgt
hij 50.000 Mark, benevens 14.000 Mark
representatiekosten; in Pruisen is hij
president van het ministerie en ont
vangt als zoodanig 36.000 Mark trac-
tament en 18.000 Mark representatie
kosten. Eindelijk is hij iu Pruisen
minister van buitenlandschc zaken, maar
dat is een eereambt.
Als rijkskanselier heeft de lieer Von
Bcthmann-Hollweg vrije woning in het
prachtige kanseiierspaleis aan de Wil-
helmstrasse, dat een schitterende, maar
zooals Bismarck
dure behuizing
mooie zalen zooveel kosten aan meu-
hilcering mi onderhoud. Maar van een
tractement van 282.000 Mark kan men
wel iels doen.
Van 29 Aug. tot 2 Sept. zal in de
oude bisschopsstad Brcslau de 56ste
Duitsche Katholiekendag worden ge
houden.
De eerste maal werd in 1849 te Bres-
lau een Katholiekendag gehouden.
Op de nieuwe wielerbaan in den
ouden plantentuin ontplofte Zondag
middag, tengevolge van een botsing
tusscheu twee gangmakers een motor.
De gloeiende stukken vlogen over de
heining tusschen de toeschouwers. Het
aantal dooden bedraagt volgens opgave
7. dat der zwaar gewonden 30.
Nog wordt gemeld omtrent dit
ongeluk. Tengevolge van de ontplof
fing van den motor vloog een gang
maker brandend tusschen liet publick.
Door de uitstroomendo benzine werd
de tribune in brand gestoken. Zes per
sonen zijn verbrand, 32 gewond, on
der wie 20 ernstig.
Te Reims zijn Zondag en Maandag
grootsche feesten gehouden ter cere
van de zaligverklaring van de Maagd
van Orleans. Tal van vreemde bisschop
pen woonden deze feesten bij, o.a.
kardinaal Morcier, aartsbisschop van
Mechelen, Mgr. Bourne, primaat van
Engeland, Mgr. Koppcs, bisschop van
Luxemburg,en veertien andere bisschop
pen. Mgr. Mcrcier droeg Zondag de
plechtige |iontificalc H. Mis op, en
Mgr. Touchet, bisschop van Orleans,
hield een schitterende feestrede over
Jeanne d'Arc.
Reuter meldt, dat minister Clemen-
ceau. Zondagavond zijn woning ver
latend. is aangerand door een dronken
man, die hem met een stok heeft wil
len slaan. Een inspecteur van den vei
ligheidsdienst heeft den man ontwa
pend, die op verlangen van den minis
ter niet is gearresteerd.
Frankrijk heeft onder zijn vrij-met-
selaars bloc-régime geen gebrek aan
socialistische burgemeesters. Maar wei
nigen hebben gedurfd, wat, gelijk reeds
vroeger gemeld werd, de burgemees
ter van Nimes zich veroorloofd heeft.
Op 14 Juli, den nationalen feestdag,
had hij de roode vlag van het stad
huis laten wapperen en gedurende het
nationale volksfeest de internationale
laten spelen. De regeering heeft ten
minste nog verstand genoeg had om
hem nu van zijn ambt te ontheffen.
Blot, de onder-chef van de veilig
heidsdienst te Parijs, wilde, vergezeld
van verscheidene inspecteurs, een we
gens in musea gepleegde diefstallen
gezochten persoon arrestcercn, toen
deze een revolverschot loste, waardoor
Blot en een inspecteur gedood werden.
De moordenaar heeft daarna zelfmoord
gepleegd.
De Fransche regeering hoeft Dinsdag
in de Kamer een nederlaag geleden,
die tot ontslagneming heeft geleid, 't
Was bij de beraadslaging over het
rapport der commissie van onderzoek
in zake de marine, dat het miiiisterie-
Clomenceau een zoo geduchte teleur
stelling werd bereid.
Picard, minister van marine, deelde
mede, dat indien er in het verleden
misslagen zijn begaan? zulks te goe
der trouw geschiedde. Wat de toe
komst aangaat, zal de minister zich
houden aan zekere grondstellingen.
Het parlement zal voortaan nauwkeu
rig weten hoe groot in totaal de offers
zijn, welke de marine hel zal vragen.
Er zal een beroep worden gedaan op
de mededinging voor ketels en het
houwen van schepen.
Delcassé kritiseerde daarop de vloot-
politick der drie vorige ministers. Men
heeft het geld vermorst voor den bouw
van kleine schepen toen men minder
snelle pnntserschejien dan Engeland of
Duitschland bezitten, wilde bouwen.
Men heeft verscheidene malen de plan
nen gewijzigd. Delcassé verweet verder
de regeering, dat zij niet de door de
bevelhebbers der oorlogsbodems ge-
ëischte maatregelen heeft genomen,
waardoor rampen als die der Jéna
hadden kunnen zijn vermeden. Daar de
regeering in haar taak is tekort ge
schoten moet de Kamer waarborgen
eisclten, alvorens de kredieten, die men
haar zal vragen toe te staan.
Dclahayc (conservatief) kwam na
Delcassé aan het woord en hield een
heftige redevoering, die incidenten ten
gevolge had. Hij maakte een toespe
ling op Dupont, wiens door zijn mi
nister goedgekeurde handelingen, zcide
hij, onder het wetboek van strafrecht
vallen.
De oud-minister van marine Thom
son kwam krachtig hiertegen op.
De voorzitter kwam hier tussclicn-
beideGij hebt het recht zeido hij
te verzoeken de ministers in staal
van beschuldiging te stellen: De Kamer
zal oordeelen.
Clemcnceau deelde hierop mede,
dat hel gchcclc kabinet solidair is.
De minister van marine verweet Del
cassé, dal hij had gesproken van zor
geloosheden, hij, die Frankrijk naar
Algeciras bracht.
Delcassé antwoorddeHet is mij niet
gegeven geweest liet land al het goede
te doen, dat ik het zou hebben willen
schenken. De minister-president maakte
mij uit plichtsbesef voorzitter van de
commissie van enquête in zake de
marine toen ik minister was.
Clemcnceau noemde Algeciras de
grootste vernedering, die Frankrijk heeft
ondergaan, ik zeg dit ging hij voort
omdat de ministers van oorlog en
van marine toentertijd ter zake onder
vraagd. geantwoord hebben, dat zij
niet gereed waren.
In stemming werd toen gebracht den
voorrang te verlcenen aan een door
Clemenceau aanvaarde motie van ver
trouwen. De voorrang werd met 212
tegen 176 stemmen geweigerd.
De ministers verlieten hierop achter
Clemcnceau aan de zaal, onder ge
juich van de oppositie.
De voorzitter bracht daarop een motie
in stemming om over te gaan tot de
orde van den dag zonder meerdeze
motie werd met groote meerderheid
aangenomen.
De Kamer werd daarop tot Donder
dag verdaagd.
FEUILLETON.
Htl Geschenk van den OHiciei.
4) Nug steeds Stond de kolenbrander daar
besluiteloos. .Hij is een Beier," zei hij. .Dat
volk heeft bij ons, hunne landslui, erger
huisgehouden, dan de Fraiiscfien ooit gedaan
hebben. Wij hebben gruwelen genoeg van
hen gehoord, Hans."
.Dat is waar, vader, maar die man moet
toch geholpen worden. Eii, kijk eens, 'I is
nog wel een officier) Misschien wel dezelfde,
die moeder beschermd heelt tegen zijn ruwe
landslieden. Dat was ook een Beier, dus zijn
ze tocli niet allen slecht."
.Üokheid!" antwoordde de hardvochtige
kolenbrander. „Dat zou wel toevallig zijn,
als die dezelfde was. Maar, om 'i even -
een hunner heeft ons een dienst bewezen,
en dat zullen wij aan dezen goedmaken. Je
licht gelijk, Hans, we mogen niet ondank
baar zijn. liter, neem mijn vcldflcsch, giel
hem een paar droppels in den mond en wrijf
hem daarmede voorhoofd en slapen dan zal
hij wel bijkomen. Intusschcn zal ik een paar
jonge boompjes omhakken en met takken
een draagbaar maken, waarop wij hem naar
onze luit zullen dragen, want hier mag hij
niet blijven liggen."
„Goed, vilder!" sprak Hans en werd weer
opgeruimd. .Doe het maar gauw! Ik zal
hem wel vlug bijgebracht hebben, denk ik,
want dood is hij nietik zag hem zijn oog
leden bewegen en boorde hem kermen."
Vlug gingen beiden aan 't werk. De kolen
brander, die altijd zijn bijl bij zich bad,
velde twee boompjes, en Hans knielde naast
den gewonde neer. en deed zijn uiterste
bost, de sluimerende levensgeesten weer op
ie wekken. Eerst wilde liet hem maar niet
gelukken, doch eindelijk sloeg de officici de
oogcA op, keek met 'n verwilderden, zicllouzcn
blik rond, mompelde een paar overstaanba-
ren woorden in een vreemde taal, richtte
zich op, keek den goeden Hans met groote
oogen aan en viel toen weer op zijn vorige
plaats neer.
.Dat is niets," dacht Hans. .Ilij leeft in alle
geval nog, en als wij hem maar in de hut
hebben en te bed, dan zal hij wel weer
opknappen."
Hij verdubbelde zijn pogingen, wicscli
hem het bloed van bet hoofd en zag nu een
wond, van liet voorhoofd tot boven op het
hoofd. Hij verbond die, zoo goed als hij kon.
met zijn halsdoek, on snelde nu, daar hij
toch niets anders te doen had, naar zijn
vader, om te helpen hij het maken van de
draagbaar. Deze was vlug gevlochten, met
afgestroopte bladeren hedcki, waarover de
kolenbrander nog zijn jas legde, en de ge
wonde werd er op gelegd. Hans pakte hem
bij de bccncn, zijn vader bij 't hoofdeinde,
en zoo droegen zij den nog steeds bcwustc-
looze naar de hut. Hans was de last wel
wat zwaar, en hij moest verschelden keeren
Uitrusten en de draagbaar neerzetten, om
wat op zijn verhaal te komen, cn de dikke
zweetdroppels van het voorhoofd te vegen.
Na een oogenblikje rust pakte hij echter
weer flink aan, maar liet den geheclen lan
gen weg door. hoe zwaar het hem ook viel,
geen klacht liooren.
Eindelijk bereikten zij, na ecu marsch van
twee uren, de luit. De kolenbrander droeg
den gewondenaar binnen, legde hem zoo
goed het ging op zijn eigen bed, wicsch zijn
wond inel water en brandewijn, verhond ze
goed, laaide den zieke met Iriscli water uit de
bron en was blijde, toen hij eindelijk weer
de oogen opende en om zicli keek.
.Water!" duisterde hij .water, goede
menschen ik veel dorstl"
Vlug haalde Hans frisch water in een nap,
kwam terstond terug en zette den gewonde
den nap aan de heetc, droge lippen. Met
welk een welbehagen genoot deze van het
koele vocht. Driemaal hield hij op, driemaal
dronk hij weer, tot hij tenslotte algcmai in
de kussens zonk.
.Dank u!" stamelde hij. .Gij zijt wel goed,
te helpen armen gewonden manl Dank u,
mon enfant I"
Verwonderd keken Hans en zijn vader el-
knar aan. Dat was geen Beier 'I was een
Ernnschman ook wel een vijand van hun
land, maar toch niet zoo erg als de Beieren.
„Ziet ge, vader?" fluisterde Hans. „hoe
goed, dat wij ons over den armen man er
barmd hebben I"
„Zijl gij werkelijk een Ernnschman vroeg
de kolenbrander den gewonde. .Hop komt
gij dan aan die Beierscbc uniform?"
.Ik ben gecommandeerd door don Keizer,"
antwoordde de Franschman, -heb aangevoerd
lichte ruiterij, ben in den slag gewond, mijn
paard weg. Ik niet weet, hoe in bosch gekomen.
Ik geheel bewusteloos. Hebt gij mijn |iaaid?"
.Neen we hebben niets van een pa
bespeurd," antwoordde de kolcubrnm
.Maar stel u gerust, Hans moet er met i
hond maar eens naar gaan zoeken en zal
liet wel vinden. Ilcel ver zal liet wel
verdwaald zijn, want als het, naar het schijnt,
den geheclen nacht in 't bor.cii gcloc
heelt, kan hel niet ver van de plaats
waar gij er at gevallen zijl. Doch danr<
later. Nu moeten wc maar aan u alleen den
ken. Zijt gij nog ergens anders gewond dan
aan 't hoofd."
„Ik niel geloof," gaf de Franschm.it'
antwoord. .Ik niets voelen. Veel. heel
dorst! Geel mij nog water!"
Hulpvaardig snelde Hans weer naa
bron cn haalde opnieuw een nap water,
ken de gewonde nog gretiger uitdi
waarna hij zich zicltlbaar gesterkt en
.Ga dan maar slapen," sprak de k
brander. .Wij zullen bij u waken, en i
u volstrekt geen leed geschieden. Wilt gij
Hans ging l
Een I'
ir Inter
s hij r,
op uit.
.Merci, dank u," antwoordde i
man cn legde het hootd in de kn
minuten later sliep hij vast.
:dig opgespoord en
het fraaie paard liet zich gewillig grijpen.
Het werd op een beschaduwd plekje in de
nabijheid vastgebonden, cn Hans zorgde er
voor. na hem teugel en zadel afgenomen le
hebben, dat hij lumger noch dorst leed. Water
en inalsch gros was cr in overvloed in de
nabijheid.
Zoo werd liet middag en nu kwam ook
de moeder van Hans. Zij droeg een zware
uiniid op den rug, gevuld met levensmidde
len voor een heele week, wijl liet dorpje,
waar de kolenbrander woonde, te ver ver
wijderd lag, om hein dagelijks eten te bren
gen. Toen zij dichter bij kwam en bet paard
bemerkte, zette zij groote oogen op, maar
haar verwondering steeg nog, toen zij den
jongen officier zag, die nog steeds in een
diepen, verkwikkenden slaap in de hut lag.
per toe, .man, dat is de officier, die mij gis
teren van die vlegels bevrijdde. Ja, ja, ik
vergis mij niet, hij is 't werkelijk, want ik
herken hem aan het litteekeu daar op zijn
rechter wang! O, man, dat is een dapper,
jong officier. Heelt Hans 't ti niet verteld,
hoe Ilij ze afgerost heeft?"
„Ja wel. ik weet het!" sprak de koten-