Katholiek Nieuws» en Advertentieblad No. 15. Eerste Blad. Zaterdag 13 Juli 1912. Zes en titwingste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Irniico per post Al/ouderlijke nummers 1 0.05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Ter overweging. Beginselen zonder organisatie zijn als wegwijzers zonder wegen, zeidc de oude Thurbecke eens. I >it gelcll voor alle partijen en groe pen. dil is ook op ons, Katholieken, van toepassing. Zonder organisatie, zonder deugde lijke samenhang is geen vooruitgang mogelijk, geen stand houden denkbaar. Organisatie mag dus op geen enkel gebied ontbreken en zeker niet op po litiek terrein. I i.'i.ir vooral moet deugdelijke, begin selvaste leiding richling geven aan ons kie/u .■nik. Dal leiding geven, dal weg-wijs ma ken geschiedt in de kiesverenigingen, waar Worden aangewezen de mannen wie» we 'l liefst de behartiging onzer belangen, hel verdedigen van ons be ginsel opdragen. Immers Aan „populaire, aardige mensehen" alleen hebben we in onze besluurs- t"l leges niet genoeg. De theorie is wel heel (raai, dal er b.v, in den Raad vrije, zelfstandige, onpartijdige mannen moeien zitten, die I algemeen welzijn op 'I oog hebben, mannen van kennis en ervaring, - zonder Ie vragen, van welk geloof of beginsel of richting die mannen zijn. Maar in de praktijk gaat dat niet op, De practijk leert, dat geloof, rich ting en beginsel wel degelijk samen smelten met den drugei ervan, - - dat de beginselen invloed iiiloefeiieu op iemands gcheele zijn, op zijn hande lingen en besluiten, op z.iju stemmen. Alle partijen worden liet eens op dat punt. De tijden zijn ook in dat opzicht geheel veranderd. De droeve tijd dhr verdrukking heeft lang nagewerkt, en die ellendige, lietirigc nawerking, we ervaren haar al en toe nog wel eens. Zelts door de eigen partijgenooten, door de Imisgeuuotcn des geloofs wor den, zeer dom! soms nog drij vers genoemd, de mannen, die niets vragen, niets meer dan gelijk recht. Zulks weerhoude echter niemand zijn krachten dienstbaar te maken aan de goede zaak. Noch 0111 de zaak zelve, noch om de gevolgen mag liet belang cener deugde lijke organisatie van ons kiezerscorps worden onderschat of verwaarloosd. Prijs der Advcrlentitfn Van I lot 6 regelsf o.30 Voor iedcren regel meer f 0.05 Algemeen sluite men zich daarom aan bij de Katholieke kiesverenigingen. Men versla ons wel op dit punt. Niemand ter wereld, uie de vijl be hoorlijk op een rijtje heeft zitten, zal blind ja en amen eischen op alles wat 't bestuur ot een lid in de kiesvereni ging voorstelt. Verre van dat! Men lale de niecningen geitisi wrij ven, botsen desnoods; men verdedigt- zijn opinie in de bijeenkomst, ja ook maar in .'I publiek, in de Roomsehe courant. Doch men blijve altijd en overal de kiesvereniging beschouwen als hei aangewezen lichaam, om samen ic overleggen, raad Ie plegen, en te han delen, één van zin, nadat uil de wrij ving der vrij geuite ineenlngen, heleind* besluit is geboren en vastgesteld. Neen, kiezers, üod heelt ons onzc lalcnten niet toevertrouwd om daarmee te woekeren ten eigen bate alleen. Van ons wordt gceisclit naar vermogen te werken voor het algemeen welzijn. Met klem en nadruk zij er dus nog maals op gewezen, dat de Katholieke Kiesvereniging liet middelpunt moei zijn, waarom Alle Roonisciie kiezers met al hun vnriccrcnde opinies zich dienen te vereenigen. De Kiesvereeniging-alléén heeft kleur le bekennen, niet elk lid ervan. Men mag geen onmogelijke dingen eischen. Er is nu eenmaal al twist en twee dracht genoeg: de menschcn maken 'f elkaar voorzeker al „aangenaam" ge noeg in de wereld, er moeten er he laas al meer dan genoeg hun overtui ging verkoopen voor een schotel lin- Onze kracht en ons behoud liggen iu de eensgezindheid. Daarvan moeten we allen diep doordrongen zijn. 't Besef van deze waarheid, doe ons kleine onaangenaamheden niet tellen en persoonlijke gevoeligheden verwaar- loozen. Als slechts 'i beginsel onaangetast blijft. Want düt mag nooit of nimmer en onder geen beding worden verwaar loosd of verdonkeremaand voor 't be halen van 'i ecu of ander succesje. DA&rvoor moet worden gewaakt! Offers brengen. In de Eerste Kamer wees de heer Van der Blcsen er onlangs op, dat de bijzondere school jaarlijks aan de ge meenschap bespaart f 16.000.000 en slechts f 7.000.000 daarvoor terugont vangt. En de heer Van Lainsweerdc heeft de lieeren van de overzijde al eens voorgerekend, dal de voorstanders der bijzondere school uit eigen zak 187 inillioen hebben betaald voor hun school. Wal hebben de lieeren voor standers der openbare schooi Voor hun school betaald? BUITENLAND. Italië De oorlog met Turkije heeft den llnliuan tot dusver 125 inillioen gulden gekost. Voor dien prijs kwam hij in 't twij felachtig bezit van een stuk woestijn, maar zag hij zijn handel in de Turk- sclie landen verloopcn, zijn industrie kwijnen en honderden vallen als offers der Arabieren. Turkije. Wal de Italianen niet kunnen klaar spelen met hun leger en hun vloot, zal wellicht spoedig bewerkstelligd worden door toedoen van de eigen onderdanen. Wij bedoelen; een eïiid maken aan den oorlog. In 't eigen land heelt de Turksche regeering met zooveel oproer en op stand ie kampen, er openbaart zich zóóveel wrevelig verzet, dat het wel tot vrede-shiiieii zal moeten komen. Alle rijk dat in zich zelve verdeeld is, zal vernietigd worden. Dat lotwaclitookdenïurksciienStaat. De zoo ver uitccnloopende belangen en gevoelens van de meiischen onder de heerschappij des Sultans snamge- bracht veroorzaken deoutbinding van liet Turksche rijk. Maar hoe of dat alles in zijn werk zal gaan. is niet te voorspellen. Wanneer men ergens verrassingen mag verwachten, dan is 'I wel in den Balkan. De naijver der grnote mogendheden: de roerigheid der Staten als Servië, Bulgarije enz.., dal alles doet voor do toekomst vrcczen. Portugal. Van Spanje uit trokken gewapende aanhangers van den verdreven koning Manuel de Republiek binnen om op stand Ie verwekken ter begunstiging van een herstel der monarchie, 't Mocht niet balen. De koningsgezinde!! kregen geducht klop en zullen hun plan wel moeten opgeven. Doch dal liet lang zal gaan, zooals nu mag zeker worden betwijfeld, De republikeinen regeeren al geen haar beter dan vroeger de Konings- gezinden, zoodat het 'land steeds meer achteruit gaat. Daarbij komt en dat is erger, dat de nieuwe meesters in geloofshaaf door vervolging willen goedmaken, wal ze aan beleid en bestuurders bekwaamheid tekort schieten. 'i Ziel er recht treurig uit in Portugal. De vruchten van het kuipen en wroeten der loge zijn wél bitter! Binnenland. Katholiek of Neutraal? Onder hel opschrift „Onzespoorweg- inaiuieu" komt in de laatste aflevering var. Sobriëtas, 't orgaan der Federatie van R. K Diocesane bonden lot be vordering iler christelijke matigheid en lot bestrijding van hel Alcoholisme, een zeer actueel artikeltje voorvalt de hand der Redactie. (Dr. Ailiins en pr. Alph. Rijken. O. P.) De daaruit te trekken conclusie moge de aandacht van Katholieke drankbe strijders niet ontgaan. De Redactie van genoemd hoofdor gaan, antwoordt op de vraag of liet Katholieke spoorweglui aan te raden is lid te worden van de vereeniging voor Geheelonthouders onder Nederl. Spoor- en Tramwegpersoneel; „Na tuurlijk niet," De Katholieken hooren thuis in het Kruisverbond. De drank bestrijding vindt haar stuwkracht niet in kleine motieven als stoffelijk eigen belang, maar in motieven, die de ziel, die den gansehen inensch belicersohen. Dat is bij Katholieken en geloovlge Protestanten het geloof in Christus, die ons de gelijkenis van den Barin- hartigen Samaritaan als een levenswet gegeven heelt. Dal is voor andere par tijen wal men noemt, de wereldbeschou wing, die ook bij hen op 't lieele leven op denken, willen, begeeren beslag legt. De groofe drankbestrljders- vereenigingen, zijn daarom alle Con fessioneel; Katholiek, Protestant, heel* »f half-Socialistisch, maar niet neutraal. Een Katholiek spoorwegman die dus ernstig de drankbestrijding wil bevor deren, dient zijn krachten te lecnen aan een confessioneele vereeniging als liet Kruisverbond. Daar ligt het zwaarte punt der beweging. Daarbij komt, dat onze Kerkelijke Overheid de organi satie in katholieke vereeniglngen beslist verlangt. Een degelijk Katholiek dient hiermee rekening te houden. Een andere vraag is natuurlijk of iemand die reeds lid van lief Kruis verbond is, Iegelijk lid kan zijn van de neutrale Vereen. V. G.-O, onder Ned. Spoor- en Tramwegpersoneel. Maar ook daarop zouden wij niet be vestigend willen antwoorden, want deze vereeniging is niet zuiver neutraal." Wij behoeven nu maar de juiste ge volgtrekking te maken en wal gezegd is tot hel spoor- en tramwegpersoneel gaan toepassen op alle andere neutrale drankbestrijders-vereeiiigingcn, want hel behoeft toch niet te worden her haald, dat er van de hooggeroemde neu traliteit weinig terecht koint. Neutraliteit is onzin en er is ook geen ernstig man, die haar op den duur bestaanbaar acht. Het zou niet zoo heel moeilijk zijn een aantal organen van zoogenaamd neutrale draukweervereenlglngen op te noemen, waarin uit den huioud of Uit de advertenties een stevige pro paganda voor een bepaalde politieke richting is aan le wijzen. Vroeg of laaf overschrijden ze alle de neutrale zóne. Hoe zou het ook anders kunnen? Iedere inenschelijke handeling heeft een zedelijken ondergrond. Het alcohol vraagstuk is een onderdeel van het maatschappelijk vraagstuk. Het Sociaal democratische hoofdorgaan betoogde dan ook (en nu eens juist); „liet alco hol-vraagstuk brengt verschillend in zicht in het maatschappelijk vraagstuk noodwendig met zich mede, verschil van opvatting over de oorzaken van het alcoholisme en de middelen ter bestrijding daarvan". Jhr. mr. Clt. Ruys de Bcerenbrouck, verklaarde dan ook Ier Sociale week in 1906 te Utrecht gehouden; „Hel steunen van zooge naamd neutrale drankbestrijdersver- eenigingen is niet het geëigende mid- FEUILLETON. Opdeslagvelden van Rusland. 2) Ofschoon de waard wel wist, dat geen der Jongelieden de grenzen der betamelijk heid zou overschrijden, maande hem toch een gevoel,hetwelk hij zich niocllllkkon verkla ren, aan, hen le waarschuwen en te trach ten hun vroolijkheid wat te matigen. Zijn pogingen daartoe waren echter, zooals wij gezien hebben, vruchteloos. Nauwelijks was hij vertrokken of de jonge kunstbroeders hieven een nieuw lied aan ter ecie van liet Uuilseho Vaderland en klonken op liet wel zijn zijner beschermers. Een driewerf hoera weerklonk, vooral op den koning van Pruisen. Vlug als de wind verdween de onbeken de luistervink van het venster, en nog voor één der in de kamer aanwezigen zijn tegenwoor digheid bemerkt Had, stond hij midden on der lua on noodigde de dichtst bij hem slaande uit. mei hem le klinken op I wel zijn van Keizer Napoleon en Frankrijk. Een onaangename verrassing maakte zich van de jongelieden meester hij 't zien van deze ongcnoodcn indringer. Ofschoon nie mand hunner in 't eersl sprak wierpen allen toch spotachtige, verachtende blikken op hem, V" niemand hief zijn glas op, om aan zijn ciscli te voldoen. Op haast gebiedenden 'oon herhaalde hij zijn woorden tot den iongen man, dien hij 'I eerst den ciscli ge vleid had, en daar deze volstrekt geen aan stalten maakte hem ter wille te zijn, doch hem veeleer met toornige blikken aankeek, sprak hij mei hooncuü gelach: ..Ik zie wel, mijne lieeren, dal uw vaderlandsliefde u op vreemde bodem heeft doen afdwalen, en :l (lenge :t gel den. Ik verlaat u daarom, wijl durf vielen in u vrienden des keizers le treffen, maar niet, voordal gij, jonge man, mij uw naam en stand gezegd licht." „En wie geelt u daartoe het recht?" viel de jongeman met den baard den spreker In de reden. „Och kom," antwoordde de gevraagde, een jonge mail, mei een zacht gelaal, waar in echter een trok van jeugdigen moed lag, „ik beboet mij mijn naam niet te schamen ik heet Karei von Feldlielm, als u daaraan iels gelegen ligt. en ik heb de eer sludeui Ie zijn hier aan de academie, zooals wij allen." „Qocd mijnheer", antwoordde de onbe kende, „later zullen wij wel gelegenheid vinden met u te spreken, tk heb de eer het gezelschap te groeien," Mei deze woorden, welke naar liet spot zieke zweemden, verliet hij de kamer, zonder verder een der jongelieden met een groei te verwaardigen, o( ook slechts een lioging tc doen zijn Indringen le verontschul digen. Allen keken elkaar verbluft aan, wal deze onverwachte stoornis kon bctcckeneu. en herhaalden daarna, als door ecu zelfde ge voel gedreven, des le luider hel lied, dal zij 'i laatst hadden gezonu en. Doelt al klonken stemmen en glazen luide, in hun binnenste kwam menige bange vraag op, wat dit plotseling verschijnen eens onbe kenden in hun kring kon le beduiden heb ben; de vroegere onbevangenheid en ge moedelijkheid was weg cu kwam maar nlel terug, Na ccnigc vergeefsche pogingen om de vroo- lljkc stemming er weer In te brengen,besloot men het verzoek van den waard in te wil ligen en naar huis te gaan, daar hel reeds Voor de deur der herberg ging het ge zelschap uiteen; de een ging links, ecu audci rechts, waaronder zich ook Karei von Feldlielm bevond. Onderweg onderhiel den zij zich nog een oogenhllk over de vreem de ontmoeting van den onbekende, en loen ging ieder zijns weegs. Karei von Feldheim moest het verst loopen, wijl zijn ouders aan de overzijde der rivier woonden, en hij daarom de brug over de Elbe over moest. Nauwelijks echter had hij het brugwachters- huisje bereikt, ol plotseling sprongen twee soldalen er achter vandaan op hem af en trachten hem vast te grijpen. Een derde, In wien hij terstond den onbekende herkende, die hem zijn naam gevraagd had, riep hem toe: „In naam des keizers bemoeilijk deze mannen niet en volg ons!" In 'I eerste oogoubllk was Karei verbluft door dezen onverwachlen aanval; spoedig cellier herstelde hij zich en, lerwijl hij hel hachelijke van zijn toestand duidelijk inzag, tevens inwendig woedend was over hel tegen hem gepleegde geweld, wierp hij de man, die zijn rechter arm vasthield, met geweld van zich at, voor hem ecu ander kon, vasthouden, en snelde hij zoo gauw hij kon, de trappen op naar hel Bruhlsehe terras. Het was zoo vlug in zijn werk gegaan, dal hij geen tijd had gehad er aan te denken, wat hij iui moesl beginnen, of waarheen zich le wenden. Hij liep dan ook snel door, niet lellende op zijn achtervolgers. Een «ogenblik later was hij over hel terras en naderde den oever der Elbe; hij kon nu twee wegen inslaan, lerug naar de oude stad ol de Elbe oversteken. Ofschoon Karei een uitmuntend zwemmer was, kwam hel hem toch ongeraden voor, iu den stroom te sprin gen, daar zijn bloed door zijn aderen bruishete en het zweet op zijn voorhoofd parelde; hij keek dan ook den oever eens langs, o! hij misschien niet een middel tot redding vond, Tot zijn geluk ontwaarde hij op een kleinen alsiand ecu boolje, dal aan den oever vasigemankt was, en be stemd was om passagiers naar den tcgcnovi liggcuden oever le brengen. Zonder verwijl sprong bij er in, maakte 't los, en sliet 't meteen der rocis|>anen. welke erin lagen, van wal, Nu eerst wierp hij een onderzoe kenden blik op den oever, welke hij verla ten had. Juist kwamen zijn vervolgers daar aan en keken naar 'I een ol ander middci, om den vluchteling te achtervolgen. Er Ing echter geen tweede hoot, en er bleet hut dus niets over dan ondei vcrwenschiu- gen en scheldwoorden terug le keeren, en den man, die hun 't bevel gegeven had Karei te grijpen, tc melden dat hun pogin gen schipbreuk hadden geleden. Intussclicn naderde de vluchteling snel den anderen oever, en liep, nadat hij zich vergewist hsd, dat zijn vervolgers zich ver wijderd hadden, vlug naar do villa zijner ouders, welke hij zonder verder ongeval ge lukkig bereikte. Voor wl| den Indruk weergeven, door 'l plotseling verschijnen van den jongen op zijn (nniille gemaakt, zullen wij onze lezers eerst eens wal, nader met hen bekend maken. Kareis vader was overste van een Sak sisch regiment cavallertc. Gedurende den winter bewoonde hij een huis in de stad, iu den zomer betrok hij m<t de zijnen een kleine villa, welke in de nabijheid der nieuwe stad lag aan den Elbeoevcr. Het landhuis lag Ie midden van een fraai aan* gelegden tuin en verschalk hem en zijn Huia- genooicn alles, wat hel verblijf bullen voor heeft op het wonen In de stad tijdens den Overste von Feldheim zat er warmpjes bij. Hij bezat de middelen zlcli en de zijnen een aangenaam, zorgeloos leven te verschat ten en deel te nemen aan al de genoegens ervan. Doch hoogcr dan dit schatte hij 't bezit cener trouwe gehelde cchlgcnootc en twee kinderen, unn wier ojivoedlng hij van hunprillejeugdat de grootste zorg besleed Imd. (Wordt vervolud.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1912 | | pagina 1