Katholiek Nieuws* en Advertentieblad No. 26. Zaterdag" 28 ^Sept. 1912. Zes en twintigste Jaargang. DE EEIBDDE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Franco per post Afzonderlijke nummers f 0.40 f 0.05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentiën Van 1 tot 6 regelsf o.30 Voor iederen regel meerf o.05 Correspondenten en Adveneniiën moeten uiterlijk Vrijdag- aan (je| bureau bezorgd zijn. middag v EERSTE BLAD. Dit nummer hestaat uit twee bladen. REVEILLE. In '1 derde district wordt den kiezer weinig rust gelaten. Mcnigcn stembusgang moest bij zich in den laatstcn lijd getroosten; kiesrecht is kiesplicht. Zoo verstaat men het nog algemeen aan onzen kant, gelukkig 't Ontslag nemen van den heer Kam noopt nu alweer tot mobilisatie van ;orps ii t III. „Drie" is een wisselvallig district. Alleen met heel hard werken voor een gewihlcn caiulida.il is daar kans op stembusvictorie. Dat leerden de laatste verkiezingen. Daarom dezerzijds een dringende aansporing tot deugdelijke voorberei ding van de stemming, opdat de uitslag geen ontstemming wekke. De rechtsche kicsvereenigingeii trek ken natuurlijk één lijn. Ook bij raadsverkiezingen gaat hel om 'I beginsel en moet men dus prin cipieel optreden. „De theorie is wel heel fraai," zoo schreven we ecuige weken geleden, „dal er b.v. in den Raad vrije, zelf standige, onpartijdige mannen moeten zitten, die t algemeen welzijn op 't oog hebben, mannen van kennis en ervaring, zonder te vragen, van welk geloof nf beginsel of richting die man- men zijn. „Maar in de praktijk gaat dat niet op. De praktijk leert, dat geloof, rich ting en beginsel wel degelijk samen smelten met den drager ervan, dat de beginselen invloed uitoefenen op iemands geheele zijn, op zijn hande lingen en besluiten, op zijn stemmen." Ziet, kiezers, dat moet ge onthouden. Daarvan moet ge de weifelaars door dringen. Plicht voor ieder, die het wél meent met de toekomst onzer gemeente, is en blijft de bestrijding van het libera lisme, van de richting welke, zich onttrekkend aan en verklarend tegen het verband, door God tusschen de lioogcrc en lagere levensorde gelegd, lijnrecht staat tegenover de Christelijke leer. Mei vereende krachten dan getracht den rechtschen candidaat, den heer A. J. M. Guote ter overwinning te voeren. Van hem wordt getuigd, dat hij een beginselvast tnan is, die op sociaal terrein zich ijverig weerde en van wiens willen en kunnen ook op gemeentelijk gebied veel goedsmagwordenverwaeht. Waar tegenwoordig in den Raad vaak zaken worden Ie berde gebracht, de sociale kwestie rakend, zal de keuze van den lieer Gootc een aanwfnst zijn voor onze vroedschap, wijl deze can didaat voor een bevredigende oplos sing van dit vecl-oinvaitende probleem in christelijke!) geest, veel activiteit ontwikkelde. Aan den overkant. Hopeloos verdeeld staan de vrijzin nigen voor de geopende stembus. De malcontenten van den huize Ge- ceulebelang verstoorden wreed de illu- e van een vredig vrijzinnig gezin. Ze installeerden zich in „Amers- 'ints Belang" en probeerden op hun beurt en op hun manier de viucd- seliap blijvend een vrijzinnig cachet te geven. De samenvoeging van alles wat vrij zinnig heet tot één organisatie isdus niet duurzaam gebleken. 't Was revolutiebouw, alleen bere kend op winstbejag en machtshonger, 't Gebouw vertoonde ras sclieu- ii, en zelfs de knapste mannen van troffel- en schootsvel-gilde vermoch- n niet 't kaduke stelletje bijeen te houden. Ten volle was daarop van toe passing wat Prof. Treub, de pleegva der van de Vrijzinnig-Democraten, eens r raak zeide: „De liberale partij kent geen be ginsel. Zij neemt alle politici op. Zij worden alleen samengehouden door vrees voor de Cleriealen. De Libera len zijn onoprecht in hun politiek, daar zij veel beloven, maar weinig geven. Zij willen alleen maareen meerderheid hebben I" De candidaten. Elke groep komt den kiezers in haar man presenteeren. Natuurlijk zoo fraai mogelijk geheeld. Geen, die daar sterker aan doen, dan de mannen van „Amersfoorts Belang. t Spelletje met den heer Van Ach- ferbergh begonnen, moet blijkbaar, kost wat 't kost, worden voortgezet. Na den admiraal moei ook de schout bij nacht worden binnengeloodst!. En dan volgen andere getrouwen. Tenzij de kiezers nog gezonden politfcken zin genoeg bezitten om aan dal raadszetel-spelletje een eind te maken. Al moest dan dientengevolge een volgens 't strooibillet „geboren Amers- foorter die vanaf zijn jeugd den gang der gemeentezaken grondig heeft kun nen volgen, doordat wijlen z'n Vader als bestuurder van Amersfoort de ach ting der bevolking wist te winnen en te behouden" buiten de raadszaal blijven. Noch door deze, noch door andere misschien nog onzinniger aanbeve lingen mag ook maar een rechtsch Kiezer zich laten verleiden zijn stem te vermorsen. De stembus-uitslag is voor lil meestal onzeker als 'n loterij. Maar hartgrondig hopen we in Amers foorts Belang, dat een candidaat van wieu niets anders te vertellen is dan 't bovenstaande, met 'n nietje uit de bus komt. BUITENLAND. Duitschland. De Duitsche gezant te Londen is plotseling overleden. Hij wordt ge roemd als een uitstekend diplomaat, die zijn land trouw diende. Zijn af sterven is voor Duitschland een zwaar erlios. Knappe diplomaten zijn daar dun gezaaid. Keizer Wilhelm zelf be moeide zich te veel met de buiten- landsclie politiek. Goede krachten kwamen daardoor veelal niet tot ont plooiing. Over de socialistische beweging werden tijdens den Chemnitzer partij dag verschillende bijzonderheden mede gedeeld. Zoo b.v., dat er 150.000 vrouwelijke partij-leden zijn. De partij beschikt over 89 couranten. Het hoofd blad, de „Vorwarts", heeft bijna 170 duizend lezers en leverde 400.000 mark winst op. Voor de rijksdagver kiezingen besteedde men 910.000 Mark. Frankrijk. Het anti-ciericalisine is een dure liefhebberij. Uit officiëele regeeringscijfers heeft de bisschop van Orleans berekend, wat het anti-clericale onderwijs de Republiek kostte van 1881 tot 1900. In 1SSI begon de veldtocht tegen de Christelijke scholen en was het budget voor het openbaar onderwijs toen 92 millioen francs, in 1900 be droeg dat 365 millioen. In de jaren 1881 tot 1900 werden voor oprichting van schoolgebouwen 1400 millioen uitgegeven. Over dat tijdvak van 20 jaar waren de uitgaven voor openbaar onderwijs 7000 millioen hooger dan zij zouden geweest zijn, indien inen de Godsdienstige schooi niet onderdrukt had. Het' jaarlijks budget voor onderwijs was dan bin nen de honderd millioen gehouden. Men heeft willen beweren, dat die kosten gemaakt moesten worden om iiet onderwijs uit te breiden, welke uitbreiding hoog uoodig was om de onwetendheid te bestrijden. Maar die bewering gaat niet op, want na de invoering van het leekenonderwijsis liet getal van hen,dienoeh lezen noch schrij ven kunnen, toegenomen, zooals uit de officiëele statistieken bewezen wordt. En de hooge kosten kunnen ook niet goedgepraat worden door een snel ziclt uitbreiden van de bevolking. Al jaren is de bevolking zeer weinig ge sparen, die tegen 3 procent rente een jaarlijksch kapitaal van 210 millioen zouden kunnen geven. Een aardig sommetje om een begin te maken met de arbeidersverzekering. Doch daarvoor heeft de anti-cleri cale regeering niet gezorgd. Bovendien geen centime van het geld, ontstolen aan de Kerk. geestelijke orden en congregatiën is besteed ten bate van de armen, invaliden of werk- loozen. Van de vervolgingen heeft de be volking slechts schade en geen voor deel genoten, de heeren vrijmetselaars, die Frankrijk besturen, hebben steeds de belasting moeten verzwaren, mede om aan hun haat te kunnen voldoen. ,,'t Is wel duur belalen", zoo be sluit de bisschop zijn beschouwingen, „voor liet genot van op straat geen broeders meer te ontmoeten, die wel grove schoenen en een versleten boord droegen, maar goed onderwijs gaven en het volk weinig kostten." Op het stuk van zorgeloosheid en verwaarloozing is in Frankrijk blijkbaar alles geoorloofd. Géén gemakkelijker régime is denk baar voor dilettanten, die er in slagen een portefeuille te bemachtigen. Zoolang er niets anders aan de hand is dan het openbreken van kerken of liet uitdrijven van weldoende kloos terlingen kan zulk een régime bestaan. Maar moeilijker wordt het. wanneer andere Staten laten merken dat zij ook nog bestaan en Frankrijks positie daar buiten benarren. Wat zou er gebeuren, indien plotseling van de veerkracht der geheele natie een uiterste inspan ning werd gevorderd om naar de grenzen te snellen of de ziel van het land te redden? Deze vraag dringt zich des te meer op nu al maar door blijkt, hoe er geknoeid wordt in alles en met alles. Het kruit der marine, eigen fabri kaat, is zóó slecht van samenstelling, dat vaak 't commando weerklinkt „Overboord gooien, die kisten". Men heeft nu kruit in Zweden en Italië besteld. Dat is veiliger voor de bemanning der oorlogsbodems. Menige ramp bij de Fransche vloot bleek achteraf aan 't slechte buskruit te wijten. Spanje. In het noorden van Spanje staken de spoorwegarbeiders. Vanuit Barcelona, dat broeinest van rebellie en revolutie, wordt de bewe ging geleid. Door intijds maatregelen Ie nemen, verhoedde de regeering, dat de staking algemeen werd. Zij mobiliseerde een flinke troepen macht en uit de soldaten werden de geschikte mannen voor den spoorweg dienst opgecommandeerd. De stakers houden zich nog kalm, maar bange vrees voor bloedige on lusten is zeker gewettigd, wanneer men bedenkt hoe 't daar in en oin Barce lona kan spoken. De officieren der genie nemen thans de plaats der machinisten op de ma chines in en bedienen verder de trei nen ter vervanging van de stakers. De militaire telegrafisten zorgen verder voor de verzending der tele grammen op de stations. FEUILLETON. Optie s lagveldenvan Rusland 13) Vast besloten daartoe over te gaan en alles Ie benutten, wat tot zijn redding kon leiden, stond hij op en onderzocht de muren zijns kerkers. Spoedig echter kwam hij tot de overtuiging, dat er geen middel was, om tot zijn doel te geraken. De muren zijner gevangenis waren sterk en hoog, er was geen opening in te ontdekkende deur was met ijzer beslagen en van bulten ge grendeld. Niemand lette op zijn herhaald kloppen. Er bleef hem dus nok niels over dnn een droog plekje tot zilte zich vertrouwd te maken met - Weldra voelde hij een anderen vijand aan komen. Het geringe maal van dien dag Imd Pcin niet verzadigd en thans voelde hij den honger. Tevergeefs keerde hij zijn zakken om en om, doch geen kruimeltje brood viel eruit. Ook bemerkte hij. toen hij een poosje stil waren. Eerst langzaam en voorzichtig, daarna stoutmoediger gemaakt door hetzelfde ver langen als dat van den gevangene, kwamen de lastige gasten met geheimzinnig gcruisch nader en begonnen hem aan de klccren te trekken. Een snelle beweging zijnerzijds ver joeg ze voor 't oogcnblik. Eindelijk, na lang tevergeefs wachten, hoorde Karet den slap van iemand, die de trap afdaalde. De deur des kerkers werd ontsloten en een der beide cipiers trad bin nen met een glas water en een stuk droog brood iu de hand, dat hij Karei gaf met de opmerking, dat liet zijn avondmaal was. Weinig genoeg, dacht Karet. Tucli stak hij zijn hand uit. om hel maat aan te nemen, ilij vroeg den gendarm hoe lang zijn ver blijf in dit hol wel zou duren, doch hij ont ving, evenals den eersten keer, een kort ont wijkend antwoord en moest zich daarmede troosten iu zijn eenzaamheid. Bij al dit lijden mocht hij nog van geluk spreken, dat het in hel diepgelegen en ge stolen gewelf niet ondragelijk koud was, zoo- als beneden, Hij kon tenminste slapen, zon der bezorgd Ie zijn te zullen bevriezen. Toch duurde liet lang voor de slaap hem de oogen sloot. Eerst na herhaalde verjaging der ratten en muizen die steeds weer terugkwamen, gelukte het hem zich tegen de aanvallen dézer beesten te verweren en in te slapen. Zijn slaap was echter niet verkwikkend, rus- lig. Bange droomen, door zijn verbeelding opgeroepen, kwelden hem tijdens den nacht en verlieten hem niet voordat^de zon reeds hoog aan den hemel stond en de straten le vendig werden door de uitgemergelde ge stalten der hongerenden. Toen hij wakker werd zag tiij zijn cipier voor liem staan die hem zijn ontbijt bracht en hem gelastte hem te volgen tot zijn ver hoor. Nu eerst, bij '1 beklimmen der trap meende Karet in hem een der beide gendar men te herkennen, die hem in dien nacht wilden gevangen nemen. Hij zag dan ook in, dat elke poging om dezen man tot hetere gedachten te brengen, vruchteloos was. Hij besloot dan ook geen woord meer niet lietu te wisselen. Met vasten tred trad hij de kamer binnen, die tot het verhoor moest dienen. St. Pierre wachtte hem daar reeds in gezelschap van een ander, die aan de tafel zat te schrijven. Naast hem zat een jongeman, dien Karei voor een klerk hield. „Gij staat hier voor de keizerlijke recht bank," zeide eerstgenoemde, „dit lieer daar is de aanklager, ik ben de rechter." „En hoe luid' de aanklacht tegen mij in gebracht, en waarom licefl men mij in dal donkere hol opgesloten, waar ik tol nu toe gesmacht heb vroeg Karei koelbloedig. „Dal zuil ge dadelijk hooren," antwoordde „Lees maar voor, Frans De klerk las nu een lang proces-verbaal voor, de gebeurtenissen bevallend van den noudlottigcn avond, waarop SI. Pierre Karet voor 't eerst ontmoet had, ze echter ill een vorm voorstellend, welke ver bezijden waarheid was. Karei kou zich niet ontlii den to lachen over de daarin vervatte v draaiing der feitentevens wendden zijn blikken zich vol toorn op den man, die het had durven wagen, zulke openbare leugens als waarheid te geven. Nadat de voorlezing geëindigd was, vroeg de rechter ot hij de feilen als waar erkende. „Volstrokt niet," antwoordde Karei, „moge de Hemel hen straffen, die zulke leugens als waarheid doen doorgaan! Er is bijna niets waars in al bet gclczenc; alles is ver dicht en met opzei verdraaid. Bovendien is de zaak reeds door de overheid beslecht, wlen de bereehliging daarvan toekwam. Ik ben vrijgesproken en kom voor mijn recht op. dat mij vrijwaart voor een hernieuwde aanklacht in dezelfde zaak." „Zwijg", riep nu de rechter, „zwijg van uw recht. Gij staat liter voor een keizerlijke rechtbank, die alleen over die zaak heet beslissen. Antwoord mij liever of gij proces-verbaal wilt ondertcckencn of niet." „Iu geen geval." antwoordde Karei, „wil ik mijn naam zctlcn onder zulke gro< leugens." „Treed nader," sprak de rechter lot beide aan de deur slaande gendarmen. „Kunt gij de waarheid van dit proces-verbaal onder eedc bevestigen „Jal" antwoordden beiden eenparig. Goed, verdere bewijzen hebben wij niet nuodig, om bel vonnis Ie vellen," sprak de rechter. „Krachtens mijn ambt verklaar ik u schuldig aan majesteitsschennis en verraad, en ik zelf zal hem dit vonnis ter ondcrtce- keulng voorleggen."' Karet wist niel, wat hij zou antwoorden op dit verpletterend vonnis. Dit was Item echter duidelijk, dat hij zich in geen geval schuldig gemaakt had aan "t Item ten laste gelegde, en dat St. Pierre en de rechter 't met elkaar eens waren deze schurkenstreek aan Item te voltrekken. Hij achtte liet dan ook beneden zicb zijn verdediging tegenover beiden verder voort te zetten, en stelde zijn geheele vertrouwen op de hulp van Hem die 't dichtst nabij is, als dc nood liet hoogst is gestegen. Hij liet zich gewillig terug leiden naar zijn gevangenis en sjirak geen woord meer. Nog twee dagen en nachten bracht hij hier door, zij gingen voorbij in beangstigen de eentonigheid, doelt hij verloor den moed niet, overtuigd onschuldig te zijn. Vaak keerde zijn hart zich in een vurig gebed tot God en steeds gevoelde hij zich dan wonderbaar gesterkt. Opden derden dag 'soctitcnds hoorde hij een ongewone beweging op de trap, hij meende wapengekletter te hooren en kon er zich geen juiste verklaring van geven. Weldra echter zou het Item maar al te' duidelijk worden. De cipier trad binnen en deelde Item mede, dat de keizer zijn vonnis bekrachtigd had, en dal hij zich terstond moest voorbereiden tol den dood. Karei ver bleekte op dit bericht, wat hij wel had ver moed, maar toch haast niet voor mogelijk had gehouden. Tevergeefs zag hij naar red ding uit, nergens ontwaarde hij iets, wat Item hoop gaf. Hij verzocht den gevangenbe waarder om ten minste één uur uitstel, doch de man scheen hard als steen en antwoordde enkel, dat zoo'n verzoek tegen zijn be- Karcl h zijn tegenwoordigheid

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1912 | | pagina 1