Zeven en twintigste Jaargang.
No. 8. Vrijdag 25 April 1913.
DE EEMBODE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
UITGAVE VAN DE VEREENIGING „DE EEMBODE" TE AMERSFOORT
Dit blad verschijnt Dinsdag, en Vrijdagavond,
rle maanden vijftig cent. - Afzonderlijke nummer, drie cent.
kwarL?ag ingaan- d0Ch °pZCBgine van abonnement moet geschieden vóór den
Prijs per drl
Abuncmenten
aanvang van een r
KANTOOR EN DRUKKER IJ: LANGEGRACHT 13 - AMERSFOORT.
advertentieprijs: van één tot vijf regels dertig cent. Elke regel meer zes cent.
Reclames: tien cent per regel. Advertentiên in het redactioneel gedeelte vijftien cent per regel.
Billijke tarieven bij abonnement.
Alle mededeelingcn en advertentiên gelieve men in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte.
GODSDIENST.
Oji zekeren dag was een universi
teitsprofessor in druk gesprek ge
wikkeld niet coil geleerd priester der
Katholieke ICerlc. Hun hoor en weder
hoor liep over een wetenschappelijk
vraagstuk, dat met God en godsdienst
geenzins onmiddellijk verband hield.
Doch ile [triester gal', onwillekeurig,
zulke blijken van belezenheid en helde
ren geest, dat de hoogleeraar, na afloop
van het dispuut, niet kon nalaten, ver
wonderd uit te roepen
„Maar, Eerwaarde, om u de waarheid
te zeggen, ik begrijp niet dat een zoo
ktia)>pe inenscli bedienaar van een gods
dienst is
„Mijnheer",antwoorddedepriestermet
ecu glimlachje, „ik begrijp op mijn beurt
niet, hoc iemand, die zoo geleerd is als u,
.zónder godsdienst wezen kan".
„Hoe bedoelt u dat
„Wel, n neemt toch aan, dat er een
persoonlijk, onzichtbaar, Goddelijk Op
perwezen is, eerste oorzaak en laatste
einddoel van alles, alomtegenwoordig
n alles besturend
„Nu ja, dit wel, ofschoon ik eigenlijk
niet veeltijd heb om er over na te den
ken. Maar. nu eens toegegeven, dat het
Opperwezen al de eigenschappen, die u
daar opnoemt, bezit, volgt daar dan uit,
dat iedere mcnsch ook een of anderen
godsdienst moet aanhangen
„Pardon, mijnheer, daaruit valt nog
niet af te leiden, dat men een bepaal
de n godsdienst volgen moet, doch aleen
dat men godsdienstig dient te wezen".
„Welnu, Eerwaarde, godsdienstig,
dal ben ik, als ge wilt. Ik dien het Op
perwezen door mijn talenten goed te ge
bruiken en de natuurwetten niet te weer
streven".
„Dat is al zeer wel", hernam de pries
ter, „maar, als u de natuurwetten niet
weerstreeft, dan zult u ook wel b i d -
d e n tot God"
„Bidden?Waarom?"
„Wel. is het niet natuurlijk, dat een
mcnsch dankbaar is en dankbaarheid
toont voor ontvangen weldaden hulp
vraagt en gunst zoekt van een Wezen,
dat hem geheel en al in zijn macht
heeft Dit wezen is in, om. bij den
cnsch, kent diens denken en willen
is liet dan niet billijk, dat de menscli,
tenminste nu cn dan, tegenover dat
Ipperwczcn gedachten en gevoelens
oestert van dank, van onderwerping,
an hul|>bchocvcndheid En desnoods
zich niet schaamt dit uitwendig te too-
„U wilt dus zeggen, Eerwaarde'',
hernam de professor peinzend, „dat ik
als redelijk mcnsch den Bouwheer van
kot heelal een dankbaar hart
dragen, dat ik Hem mijn verlangen
moet te kennen geven, om nog eeni-
ge jaren te blijven leven in 't bezit van
vrouwen kinderen en gezondheid?"..
„Juist zoo, mijnheer".
„Ik moet u bekennen, Eerwaarde,
dat deze rcdcncering mij trelt. Hoe
eenvoudig ook, ze is toch nieuw voor
mijOnze wetenschap neemt
o geheel in beslag 1.Ik zal er e
23)
FEUILLETON.
UIT VERRE TIJOEN.
Heb ik niet eveneens, misschien
dan gij vermoeienis en ontbering cn _v
moeten doorstaan, cn heb ik het ge- ledcnc bezw
decltc dat mij van den buit toekwam mi- taatsten
niet altijd grootmoedig onder u gedeeld
nadenkenMaar, a propos, u
dan, Eerwaarde, u is natuurlijk godsdicn-
in den zin waarvan u spreekt;
daarenboven hangt u nog een
bepaalden godsdienst aan, u is
zelfs bedienaar van zulk een godsdienst.
Ziet u, dat begrijp ik niet bij iemand,
die zooveel gestudeerd heeft als u.
Indien het arme, domme volk smaak
vindt en zich gelukkig voelt in aller
lei opzichtige godsdienstoefeningen, nu,
ik zal het afkeuren noch bestrijden:
doch, daar moest u boven verheven
zijn. Waarlijk, ik begrijp het niet I"
mijnheer, dan kan ik het u met
enkel woord begrijpelijk maken.
Juist door mijn jarenlange studie is 't
mij steeds helderder geworden, dat
de godsdienst dien mijn ouders aan
hingen, en dien ik als kind dus van
zelf ook aanhing, de èènige manier
is, om geheel en g o e d en niet
half of verkeerd godsdienstig te zijn".
„Maar, Eerwaarde, is dat niet te
sterk uitgedrukt?"
„Geenzins, mijnheer, en wel om de
doodeenvoudige reden, dat de gods
dienst, dien ik aanhang, door het Op
perwezen zelf is voorgeschreven"
Het binnenkomen van een derden
wetcnschappclijkcn vriend gaf plotse
ling een geheel andere wending
liet gesprek. Maar toen de univ
teitsprofessor dien avond huiswaarts
reed, pijnigden hem allerlei raadsels
door „het Opperwezen een ocpaalde ina
r van godsdienstig zijn voorgeschre-
i Hoe kan dat Waar
dat goed voor Hoe is 't mo
gelijk, dat het 'Opperwezen al die mal
le gebruiken, die bij de Boeddhisten,
Chincc-zen. Kwakers, zelfs bij de Pro-
i tan ten cn ook bij <le Katholieken
zwang zijn, heeft voorgeschreven
Ja, vooral die Katholieke godsdienst
mijn vrinddat naar de kerk
gaan, om I.atijnsche en onverstaanba
re plechtigheden bij te wonen, op de
knieën eenigc gebeden gaan aframme
len, de kralen van een rozenkrans door
zijn vingers laten glijden, een lapje
dragen, dat scapulier heet, in zoo'n
hokje kruipen, dat men biechtstoel
noemt, en daar z'n zonden gaan i
zeggen zouden dat allemaal voor
schriften zijn van den grooten Bouw
heer des hcelals?"
Hoe jammer voor onzen geleerde,
et waar, dat het gesprek met den
Priester niet wat langer gedunrd heelt.
Heel spoedig zou de hoogleeraar ver
nomen hebben, dat men niet alles, wat
Katholieken in min of meer verwijder
de betrekking tot hun godsdienst doen
ior goddelijk geopenbaarde voorsclirif-
ii houden moet.
Wij, katholieken, maken wel dege
lijk onderscheid tusschen 1. openba
ring, 2. plechtigheden en gebruiken,
door de Kerk ingesteld of goedgekeurd,
3. gebruiken, wel niet uitdrukkelijk goed
gekeurd, maar toch loffelijk, r- A
bruiken.
De andersdenkenden dienen bijv. wel
te weten
Heb ik'u°nict menigmaal tot den strijd
aangevoerd, cn zijn uwe wapenen niet
door mijn beleid met lauweren overdekt.'
Wie van u weet iets op mijn gedrag
aan te merken, en wie heelt mij ooit
dc wetten van Mahomed zien overtre
den? Niemand. Altijd ben ik voor u
gestreng, maar goed bevelhebber
geweest, mijn brood heb ik met u ge
deeld, en .Ie gewonden de spijzen mij-
tafel afgestaan, en nu durft gij u
neten mij van verraad tc beschul
digen. omdat ik twee gevangenen met
medevoer, omdat ik die bescherm
hen niet aan uwe bloeddorst wil
prijs geven. En waarom wil ik z,1"[5
niet? Omdat dc vader van dezen jon
geling mijn vader het leven heeft ge
red, cn omdat het dc plicht van een
goed zoon is. dc schulden zijns vaders
te betalen. Daarom eerbiedig ik het
•ven vatl dezen riddel ell van zijn
.•hildknaap, want hebben dcfchr.ste.icn
oogenblikkcn van ziclegrootheid, ook
het hart der Saraccnen is voor groo
schc indrukken vatbaar, en ofschoon
nu die beide christenen mijne vijanden
zijn, zoo bezitten zij echter rechten op
mij, die ik noch kan noch mag ver
krachten. De stem mijns vaders fluis
t mij toe dat ik rechtvaardig handel
bij dc schiin van den dierbaren over-
r ik dat ik hun bloed tot
laaisicn adem zal verdedigen. Zie-
dus de reden mijner handeling
ontvouwd, cn zoudt gij nu nog durven
beweren, dat ik aan de wet
profeet ontrouw ben geworden
Een luid gemompel van goedkeuring
doorliep de gelederen.
Hasan trok dreigend de wenkbrauwen
men en oogenblikkclijk hoorde men
„edcr' dc Zcfir die zacht in het ge
bladerte lispelde.
Gij weel thans alles." vervolgdi
Hasan cn thans beveel ik u te spreken,
Welke straf verdient hij. die zijn a."'-
voerder durft beschuldigen, cn hem
verantwoording oproepen?
„Den dood" riepen allen als uit c
Welnu soldaten opent uwe rijen,
i laat Aram voorkomen, opdat hij uit
mijn hfl vonnis liooro. cl.i.loo,
u allen uitgcsjiroken is.
Dadelijk maakten de krijgers |>laats
n.r een man, die zich deemoedig, met
.ie amies op de borst gekruist
Hasan op dc knieën wierp, cn met zijn
hoofd ter aarde gebogen, m die houding
voor zijn gebieder liggen blecl.
dat God voor alle menschen ge
openbaard heeft, dat zij moeten bidden,
niet, dat zij dit uit een kerkboek
een vreemde taal, of aan een
rozenkrans moeten doen
dat God een Biecht-Sacrament heeft
ingesteld, doch daarbij niet verklaarde,
dat dit ontvangen inoest worden in
zulke kastjes of kamertjes, die men
biechtstoelen noemt
dat het goed is de Heiligen des
hemels te vereeren, maar niet, dat
zulks gebeuren moet met behulp van
prentjes en beeldekeds
dat hij bij eventueel overgaan tot
het Katholicisme, daardoor volstrekt
krachtens zijn geloof genoodzaakt
zal worden aan Sint-Niklaas-surprisen,
kerstboomen cn paascheieren mee te
doen 1
vooreerstBovendien evenals
overal elders, moet de andersdenkende
ook bij de beoordceting van een gods
dienst onderscheid maken tusschen
hoofdzaak en bijzaak, tusschen den
boom en de woekerplant, tusschen 't
gewas en den uitwas, .tnsschen den
menscli en zijn kleed, ja, zelfs tusschen
.gekleed" cn „gekleed" zijn.
Dc hoofdzaak is. het aantal
imen waarheden, het aantal
vullen plichten, liet aantal uit te
godsdienstige handelingen, door God
geopenbaard of duidelijk gewild. De
bijzaak is al wat 't menschelijk ver
nuft, al of niet voorgelicht door de
Goddelijke openbaring zelve, daarbij
heeft gevoegd. Immers, naar gelang
van tijd en plaats, naar gelang van
beschaving en ontwikkeling, naar ge
lang van mode en kunst, kunnen er
bij de beoefening van een godsdienst,
ter verduidelijkte voorstelling der ge
openbaarde waarheid of ter dankbare
verecring van wal der mcnschheid ge
schonken werd, allerlei gebruiken
gewoonten, allerlei plichtplegingen
plechtigheden ontstaan. Dat men
der die gebruiken zeer nuttige, in
geven omstandigheden noodzakelijk
gewordene, eerbiedwaardige, verrukke
lijk schoone, maar ook langzamerhand
verouderde, bcdektelijk ingeslopen af
te keurene en belachelijke vindt, alge-
verspreide en plaatselijke, naai
verkiezing tc volgen cn als verplicht
'oorgeschrevene, mag den buitenstaan-
Ier niet verwonderen, noch aanleiding
geven tot een bevooroordeelde opvat
ting omtrent het wezen, hel eigenlijke
;ulk een godsdienst.
onjuiste kennis van God of van eigen
betrekkingen tot God. Hoewel hij daar
in te verontschuldigen kan zijn, name
lijk wegens zijn goede trouw, is zijn
godsdienstigheid dan toch niet de w a -
Immers, als men de zaak op zich
zelf beschouwt, moet elk wezen zijn
doen en laten regelen overeenkomstig
vare betrekkingen, die het heeft
de andere wezens. Men verdient
naam niet eens van echtgenoot,
vader, van moeder, van zoon, van
dochter, als men zijn doen en laten
inricht overeenkomstig de ware
betrekkingen, tot zijn echtgenoot, zijn
kinderen, zijn ouders. Men verdient den
van redelijk schepsel niet, als
zijn doen en laten niet inricht
'vereenkomstig de w a r e betrekkingen
tot God 1
Wanneer men spreekt van be
paalden godsdienst, verstaat men on
der godsdienst een groep leerstellingen
en voorschriften, waarnaar men han
delt, om zijn ware of vermeende ver
plichtingen jegens God te vervullen.
Zoo spreekt men van Protestanten- en
Katholieken godsdienst, van Joodschen
Mahomcdaanschen godsdienst,
t Is wederom mogelijk, dat iemand
te goeder trouw dwaalt in het aanhan
gen van dezen of genen bepaalden
godsdienst, of in het niets willen we-
van een bepaalden godsdienst
zijn goede trouw pleit hem vrij bij
God en bij de menschen, maar wie
bewust en gewild verzuimt een onder
zoek in te stellen naar zijn ware
'erfionding tot liet Opperwezen-, is
tc beklagen en moeilijk te ver
fliuldigcn. JAC. J. ZEIJ S.J.
het bovenaangehaalde gesprek
werd onderscheid gemaakt tusschen
godsdienst of godsdienstig zijn in 't
algemeen eneen bepaalden gods
dienst aanhangen, 't Is zeer wcnsche-
lijk dit onderscheid, vooral tegenover
andersdenkenden, niet uit het oog te
verliezen.
Iemand is godsdienstig, als hij
zich bewust is van verplichtingen tegen
over liet Opperwezen, en die verplich
tingen met nauwgezetheid nakomt,
't Is mogelijk-, dat hij omtrent die
oplichtingen in dwaling verkeert, door
„Aram 1" zeide Hasan op strengen
toon. „gij hebt hel vonnis gehoord,
lat uwe makkers over u hebben uitge-
iprokcn. Gij hebt den dood verdiend
;n oogenblikkclijk zult gij dien onder
gaan. Gij hebt u aan dc krijgswetten
vergrepen en u tot cenc handeling la
ten verleiden, die in elk geval strafbaar
vier soldaten naderen,
trekt in u midden en onder mijne oogen
dien man dc straf, die zoocv
ii allen bcpnnld is.
:r mannen met blanke sabels
vuist naderden het ongelukkige
slachtoffer.
„Laat thans", zeide Hasan, „dc les,
die ik li allen geef. lot voorbeeld strek
ken; want al moest ook dc laatste
man van u door het zwaard der gerech
tigheid omkomen, ik zou hiertoe het
bevel geven en desnoods zelf het
verrichten.
De kring werd nu onmerkbaar uitge
breider. De arme Aram verroerde zich
niet en bleef in dezelfde houding ge
knield op don grond liggen. Iederee
wachtte met een kloppend hart lu
teelten af, waarop het hoofd van lu
lichaam zou gescheiden worden, i lasa
deed eenigc schreden achterwaarts, e
gaf Fulco een teeken zich aan zijne
zijde tc scharen. Een der vier krijgs
knechten had zich naast Aram geplaatst
cn hield de sabel in de hoogte geheven.
Reeds maakte zicli Hasan gereed hel
k- Uit het Buitenland.
De Paus.
Uit Rome wordt gemeld, dat de Paus
dagelijks de dringende documenten met
vaste hand ondertcekent. De Paus, wiens
beterschap aanhoudt, ontvangt dagelijks
de H. Communie.
Het Eucharistisch Congres.
Dinsdag kwam de Pauselijke legaat,
kardinaal Ferrata, op de reede van
Malta aan. Vier-en-twintig salvoschoten
erden bij het binnenkomen van het
Engelsche oorlogsschip „Hussar" af
geschoten.
Een admiraalsboot bracht den legaat
m land, welke vervolgens in een met
er paarden bespannen rijtuig door de
rijk versierde straten reed.
Na aankomst in dé Sarria-kerk ver
welkomde de aartsbisschop den legaat.
Daarna trok men in processie naar
kathedraal, waar de zegen met
het Allerheiligste gegeven werd.
Uit alle wereldstreken gaan Katho
lieken naar Malta. Ook een Nederland-
sche pelgrimstocht, door de Maasbode
georganiseerd is op weg.
De staking in België
duurt onverpoosd voort. Hoort me
ecnen dag dat er weer troepen aa
arbeid gaan, kort daarop komt dan
vaak weer bericht van uitbreiding der
beweging.
Te Brussel verlieten de werklieden
der lichtfabrieken de werkplaats, en
weigerden de reinigingsmannen langer
den bezem tc hanteeren.
Alles om 't stemrecht, zoo heet het.
Te Gent is een niet-staker door een
staker verinoord. Samen waren zij naar
een herberg gegaan. De staker zou ge
zegd hebben: gij werkt, cn kunt dus
mijn glas bier betalen. De niet-staker
weigerde echter en verliet het lokaal,
achtervolgd door den socialist, die hem
onverwacht van achter aanviel en een
doodelijken steek toebracht.
In een dorp der mijnstreek ontplofte
:n dynamietpatroon voor de ramen
in een herberg, waardoor vijf perso-
:n werden gewond.
In de Kamer was de staking natuur
lijk het onderwerp van gedachtenwis-
Voor gewelddaden wijken, zeide de
inister-president, doen we nooit. De
staking is dus onverantwoordelijk en
alleen geschikt om wanorde en onrust
te veroorzaken, leed cn ellende te bren-
:n in vele werkmansgezinnen.
Herhaald werd meteen de toezegging
it een onderzoek zal worden ingesteld
lar dc mogelijkheid van herziening
der Kieswet.
Deze verzekering, vroeger
doende geacht, wordt nu door dc So
cialisten grciig aanvaard
eind aan tc maken en hun figuur eeni-
gerinate tc redden.
Engeland.
In Engeland kon de minister Lloyd
George bij de behandeling der begroo
ting dc prettige boodschap brengen,
dat het afgeloopen jaar liet voorspoe-
ooit door den Engelschen
handel beleefd. De staatsinkomsten
dervonden daarvan de voordeclige ge
volgen zoodat de middelen milliocncn
meer opbrachten dan werd geraamd.
Ondanks de enorme kosten voor vloot-
uitbreiding was er nog veel geld
Hoeveel geld echter de gewapende
vrede verslindt, bleek uit minister's -
dedceling, dat nl. de uitgaven voi
ger en vloot sinds 1861 met 500 mil-
lioen zijn toegenomen.
Van den Oorlog.
De wapenschorsing voor een paar
dagen tusschen de oorlogvoerenden
aangegaan wordt veranderd in een
penstilstand van twee maanden.
Intusschen zal worden getracht
:n schikking te geraken.
Montenegro doet daaraan niet it
Eerst moet Skutari vallen is daar de
leuze.
Niettegenstaande de aanzienlijke ver
zwakking van hun krijgsmacht door hel
vertrek der Serven gingen ze Dinsdag
toch tot een bestorming der vesting
werken over. Natuurlijk kostte ook deze
aanval weer veel kostbare menschen-
levens.
't Kleine staatje put zich geheel
uit cn lang zal het duren eer dc be
volking de ellende en de jammer van
dezen bloedigen "krijg te boven is.
In Albanië zwerft de Turksche gene
raal David Pacha met de rest van de
vele geslagen Turksche legercorpsen
doelloos rond. Deze bevelhebber en
zijn generaals bevinden zich tusschen
Valona en Bcrat. niet 16.000 man, die
beklagenswaardigen toestand verkee-
door ziekten en half dood zijn van
honger. De troepen zijn geheel gede
moraliseerd daar voedsel ontbreekt cn
overal hongersnood heerschi.
Waren ze maar krijgsgevangenen!
Maandagmorgen heel in de vroegte
begon de algemeene bestorming. Het
geschut werd bediend door Serven in
Montenegrijnsche uniform.
Het Turksche garnizoen verdedigde
zich heftig en er werd bloedig gevoch
ten. De Montenegrijnen stormden met
de bajonet vooruit en verscheidene af-
dcelingen maakten van handbommen
;ebruik een wapen dat zij van de
:rven moeten overgenomen hebhen.
De Turken deden aanvankelijk meer
dere tegenuitvallen, doch zonder succes,
en na 36 uur vechtens, werd de te
genstand der Turken, waarschijnlijk ook
door gemis aan munitie, zwakker en
zwakker. In den nacht van Dinsdag op
Woensdag gaf Essad Pacha de stad
over. De overwinnaars, die zware ver
liezen hadden geleden, trokken de stad
binnen, en Essad Pacha en zijn troepen,
verlieten met militaire eer de plaats, die
zij vijf maanden lang met grooten moed
i dapperheid hadden verdedigd.
Dat Skoetarie het zoo lang heeft uit
gehouden, is natuurlijk op de eerste
plaats te wijten aan de werkelijk kra
nige verdediging van de stad, op de
tweede plaats aan de slechte bewape
ning der Montenegrijnen. Bovendien
misten de leiders de noodigc militaire
kennis. Zoo moet het meermalen zijn
•oorgekomen, dat officieren radeloos
over hun begane fouten, zichzelf een
kogel door het hoofd joegen.
noodlottige teeken te geven, toen Fulco
zich voor Hasan op de knieën wierp
net tranen in de oogen om het
leven van Aram bad. Maar de bevel
hebber wilde niets van dit alles w
gaf reeds zijne ontevredenheid door
zijne lievige gebaren te kennenma
Fulco liet zich niet afschrikken, hij o
klemde de knieën des bevelhebbers
der den uwen het leven redde, moogt
gij deze gunst niet weigeren, Aram heeft
onvoorzichtig niet slecht gehandeldhij
heeft zijne daad niet doordacht, anders
zou hij zich nimmer die stoutheid
meten hebben. O! Ik bezweer het u
bij de nagedachtenis uws vaders, spaar
den ongelukkige I Het is zoo zoet voor
hem, die de hoogste macht bezit te
kunnen vergeven! liasan! toon dat gij
grootmoedig zljt. Handhaaf de edele
gevoelens, die ik in u heb opgemerkt,
en die mij voor u zulk eene hooge
achting hebben ingeboezemd. Laat die
indruk bij mij niet verloren gaan: laat
mij steeds aan de dcugdt
menscli en als krijgsman
loof hechten, en schenk mijn hart de
treurige overtuiging niet dat ook Hasan
tot een wreede handelwijze ii
Hasan stond besluitelooseen lievige
strijd scheen in zijn binnenste plaats te
grijpendan eens schoten zijne oogen
vuurstralen van woede op den
die hem had durven beleedigcn, dan
weder wendde hij zijn blikken
Fulco, die smeekende aan zijne voeten
lag uitgestrekt; eenige oogenblikkcn
duurde die vreesclijke tweestrijd, toen
scheen hij zich zeiven meester tc wor
den en namen zijne gelaatstrekken eene
zachtere uitdrukking aan, de harten zij
ner soldaten klopten van hoop, en
Fulco die den man nauwkeurig gade
sloeg, meende reeds in zijne blikken liet
torugkccren zijner groote- ziel te lezen.
„Jongeling! zeide hij eindelijk, het
kost mij oneindig veel uw verzoek in
te willigen. Aram heeft zich aan mijn
persoon vergrepen, en wie verzekert
mij, dat het niet weder gebeuren zal
Maar ik bewonder uAram dorstte naa
uw bloed, en gij vraagt het behoud
zijns levens: Aram is uw vijand, en
gij stelt belang in hem alsof hij i
broeder was. Gij hebt mij in,den nar
mijns vaders gesmeekt barmhartig
zijn, welnu ik zal even als gij groot
moedig zijn, en Aram het leven schen
ken. In mijn dienst echter wil noch kan
ik hem meer houden, hij heeft den naam
van krijgsman onteerd, en mag dus
onder mijne vanen niet strijden. Hij
blijft uw eigendom, handel niet hem
naar welgevallen, ik schenk hem gena
de I
Een luide kreet van goedkeuring steeg
uit de borst der verzamelde krijgslieden
op. Fulco kuste in verrukking de handen
Binnenlandsche berichten.
Tweede Kamer.
Dc Tweede Kamer heeft aangeno-
en het voorstel om den gehuwden
onderwijzer, met kinderen gezegend,
bijslag op het salaris te geven.
Daarna ging men over tot de be
handeling van het kustverdedigingsont-
werp van 12 millioen.
Dat dc heeren over liet nut dier uit
gave niet eenstemmig denken, laat zich
hooreq.
De socialisten verklaarden zich na
tuurlijk tegen 't plan Hun denkbeelden
daaromtrent zijn bekend.
Maar ook vertegenwoordigers van
andere groepen waren't crniei mee eens.
De lieer Van den Bcrch van Heem
stede b.v. vreest dat het omgekeerde
zal worden bereikt en er dus een groote
politieke fout wordt begaan. Veel liever
zag hij wat mijnen leggen om den in
gang der havens te beschermen. Geen
des bevelhebbers die hem van den grond
ophief en aan zijne borst drukte. De
krijgslieden door dit toonccl getroffen,
reikten elkander de broederhand, cn
i de vreugdeblijkcn kwam slechts een
de toen Hasan met Fulco door Wal
ler gevolgd de tent binnen traden, cn
zich aan het gezicht der Saracenen
onttrokken.
Sedert dien tijd naderden de krijgs
lieden Fulco slechts met eerbied en
hoogachting; zijn naam was op aller
lippen, en op de lange tochten, die
men dikwerf moest ondernemen, om
hetzij den vijand op te zoeken of te
ontwijken, stelde elkeen er een eer in
hein de reis zoo gemakkelijk mogelijk
te maken, en misschien zeker was er
onder het bevel van Hasan geen krijgs
knecht, die niet gaarne zijn leven voor
den ridder had ten beste gegeven.
Hasan, die intusschen den jongeling
meer eri meer had lecren liefhebben,
had dikwijls betreurd, dat hij tot eene
godsdienst behoorde, die zoo geheel
met de zijne in tegenspraak was. Reeds
meermalen had hij hem ofschoon zijde
lings hierover zijn smart tc kennen ge
geven. en hem een schitterend lot voor
gespiegeld indien hij tot de leer van
Mahomed wilde overgaan.
Wordt voortgezet.