UITGAVE VAN DE VEREENIGING „DE EEMBODE" TE AMERSFOORT. Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Prijs per drie maanden vijftig cent. - Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, docli opzegging van abonnement sollieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANGEGRACHT 13 - AMERSFOORT. Advertentieprijs: van dén tol vijf regels dertig cent. - Elke regel meer zes cent. Hf.CI.ames: tien ct. p. regel. - ADVERTENTlfiN in het redactioneel gedeelte vijftien ct. p. regel. Billijke tarieven bij abonnement. Alle medodeclingen en advcrlentifin in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte. GELOOF. \ls het geloof der katholieken van heden in orde was, kon men hen gerust de gevaren der tegenwoordige wereld le gemoet laten gaan, zij zonden de wereld overwinnen, zoo goed als de Christenen der eerste tijden in veel zwaarder beproevingen. Wij slaan hier voor ecu der beden- kclijkstc ziekteverschijnselen van het moderne katholicisme, en wanneer velen dit niet willen inzien, is dit slechts een bewijs, hoever het kwaad reeds voort- Het geloof is er wel, maar de zenuw achtige onrust en de verstrooiingen van het moderne leven laten hel niet aan liet woord komen. I let geloofiscr.maur vooraleen geloof, hetwelk de Apostel Jacobus een dood geloot noemt. (Jac. 2, 17). Men gelooft, dat men bidden, den ranste beminnen moet, van der jeugd af heeft men echter geleerd het tegen overgestelde te doen, van wat het ge loof verlangt. Het geloot is er. maar de geest des geloofs. welke liet geheclc denken en willen beïnvloedt, ontbreekt. I let geloof is el' als theorie, maar de invloed op <le praclijk, op het leven, heelt de geest der wereld met goed gevolg aan het geloof betwist. Vuil dezen komen de maximen over recht en onrecht, liefde en haat, aard- sclie en zelfzuchtige ingevingen, ca eveneens opvattingen over kerkelijke en andeie zaken, welke bij nadere be schouwing doorgaans niet met liet Evangelie overeenkomen. Aldus is liet geloof, al is het aan wezig, niet meer heer in huis, en eerst in ernstige oogciiblikkcn, b.v. bij iiet ontvangen der heilige Sacramenten, nog meer in het aangezicht des doods, komt hel weder in het bezit van zijn huisrecht, en voert ten minste nog tot eelt laat berouw. Honderdduizenden katholieken lieb- iii'en teringachtig zou kunnen noemen, dal alleen bestaat, totdal bet in beko ring komt. en Jan mag men zich vol strekt niet verwonderen, wanneer dc aanraking met de wereld voor velen zoo heilloos wordt. Eeuwen terug loochende de dwaal leeraar l'elagius de helpende genade, Al is dit nu het geval niet onder dc katholieken, toch heeft zich een soort praclisch l'clagianisnte in breede krin gen een plaats veroverd. Men is zich niet meer bewust afhan kelijk tc zijn van de genade, men maakt voornemens zonder er aan te denken, dat haar bijstand noodzakelijk is. Men denkt en leeft, alsof eigen wil en eigen kracht toereikend zijn. Wie onverschillig is voor de genade, is hel natuurlijk ook voor de genade middelen. Vandaar hebben velen, al zijn ze nog niet los van dc Kerk, een afkeer van bidden, kunnen niet bidden, vcrwaarloozcn het gebed en de sacra menten. Velen, die nog bidden en andere godsdienstige oefeningen mcdemakcii, liet zonder er aan te denken, dat mr hunne ziel hoognoodig is, en zonder te verlangen deze ziclsbehocftc bevredigen, Anders baden ze met meer lust en beter. veronderstellingen zijn slechts mogelijk. Was het Evangelie niet waar, dan ii ik niet weten waarom wij katholiek octcn zijn. Is echter liet Evangelie waar. dan n ik niet inzien, hoe deze moderne Pelagianen op den duur katholiek kun- blijven. .-II verstoppen ze de leveusbroii hunner ziel, veroordeelen ze hunne ziel haar het hougerc voedsel le ont houden tot geestelijke afmatting en uittering. Ongemerkt gaat hel zoover, dat dc •islen in hen sterft, en alleen nog dc natuurlijke inenscll overblijft. Dat kunnen zij alleen over het hoofd zien of loochenen, die zelf niet meer in staat zijn den maatstaf van het Evangelie iii het werkelijk leven aan te leggen. Deze ziekte in hel lichaam van het Katholicisme is nog gecnc algenieene. aar wel een zeer verbreide ziekte. 1 laar gevolgen maken weinig vertoon, aar zijn daatom niet minder van er ernstige» aard. lJe zelfverloochening is voor vele •kristenen een vreemd woord geworden, ïarvoor ze geen praktische bcteekenis Vroeger begreep men. dal hel vns- tengebod gegeven is, omdat men zich moet oefenen in zelfverloochening cn zelioverwinning. Thans is de onderhouding van dat gebod door de macht der omstandig heden voor een groot deel onmogelijk gemaakt, en voor de rest zorgt de moderne verweckelijking. Daarbij is n grenzelooze zucht naar genoegen genot gekomen. Er begint een geslacht op te koi heiwolk de ernst des levens eu wilskracht O. blindelings de hoogste belangen i «ogenblikkelijk genot ten offer brengt, hoe 'langer hoe meer het begrip lelijke zclfbcheersching en liet om ze in beoefening tc brer rlicst, welks christendom in geva... zou verkcercn, ook al dreigden geen andere vijanden Geloof, genade en zelfverloochening zijn toch de levenselementen van het KatholicismeB. FEUILLETON. EEN DORPSVERHAAL. T n dc dorpsherberg ging liet vroolijk 1 toe. Het Buttstadsche bier schuimde in dc leelijko drinkkannen en maakte dc tongen los. Boven aan de lange tafel die midden in de kamer stond, zat de smid, die den meesten dorst 't meeste praats had. Voor een i: was hij van Weimar teruggekeerd, uit een oud nummer eener courant die hij daar gelezen had, meende hij opge maakt te hebben, dat de vrede nog slechts aan een zijden draadje hing. Wel is waar had er geen woord oorlog in het nieuwsblad gestaan, de smid hield zich voor iemam een politicken blik; hij kon tusschcn de regels lezen. Onder aan deze voor dc notabili- tcitcn van liet dorp bestemde tafel dc badliouder in al het gevoel zijnei waardigheid. Hij dacht zuchtend aai: zijn zoon die sedert een jaar den her- logclijkcn krijgsrok droeg, en viel toen den smid. die met zijne sombere pro fetie» voortging, i"> de rede met den uitroep„Dc Oostenrijkers en koning l'ïedorik van Pruisen moesten toch ook eens denken dal «c ons hachje reed: dikwijls genoeg voor hen gewaagt hebbenI Waar moei dat heen? En genoeg i genoeg I" AFSCHEID KARDINAAL VAN ROSSUM. Op het punt den vaderlandschcn bo dem tc verlaten, richtte Kard. Van Rossutn tot ons, Katholieken, het vol gend afscheidswoord „Met gevoelens van den dicpstcn eerbied en van >lc heiligste vreugde hebt gij" mij overal ontvangen en be groet. Gij hebt in mijn nederigen per soon gezien en vereerd den Vertegen woordiger van 1 lent, «lie als Opvolger in den H. Petrus door God gesteld om dc Kerk van Christus tc bestn- :n. Den Opperherder Zclvcn in uw liilden niet kunnende ontvangen, hebt Ge voor Mij gedaan, wat Ge voor Hem zoudt hebben willen doen. Zoo hebt Ge van mijn reis door het Vaderland een zegetocht gemaakt. -T Was een ware wedstrijd tusschcn steden én dor pen én vlekken, om aan die gevoelens op schitterende wijze lucht te geven, 't Werd een algcmeene, oprechte, groot- sche. machtige betuiging van geloof, van lieldc voor de Kerk, van verknocht heid aan den H. Stoel, het door God gestelde middelpunt der Christenheid, van vereering voor Jezus' Plaatsbekle der op aarde. En duizenden van hen. in wier midden of nabijheid dc Kardi naal niet kon verschijnen, stroomden toe om deel te nemen aan de algcmeene betooging of gaven schriftelijk getui genis van hun blijde'deelneming. Een innig, overgroote troost zal het zijn voor het vaderhart van onzen be minden Opperheder, Paus Pius X, als ik Hem straks van al die betoogingen, van al die blijken, groote zoowel als kleine, zal verhalen. Voor alles, dierbare Laudgeiiooten. wat Gc in deze dagen voor mij hebt gedaan, breng ik opnieuw mijn innigeti, hartgrondige» dank. Innige ziclcvreugde eu blijde, onuitwisbare herinnering draag ik er van mede. Uw geloof en Uw godsdienstig leven zullen L' immer blij ven een rijke bron van waar geluk, van zlelcrust en tevredenheid. Trouw aan Uw Geloof en Uwen Godsdienst zult Ge ook altijd trouw zijn aan Vaderland eu Vorstenhuis. Hoe beter Kaïlioliek. hoe trouwer onderdaan van onze ge ëerbiedigde en beminde Koningin Wil- hchnina. hoe hechter steun voor Haar troon. Haar huis en voor hef Vaderland. En terwijl ik 1', mijn katholieke landgenootcn. mijn dank herhaal, is hel mij eenbehoefte dien dank opnieuw uit te spreken jegens de andersdenkende medeburgers. Niet weinigen onder hen sloten zich aan om mede Imldc brengen aan hun landgenoot, dien i alleen de Paus, maar ook dc Koningin zoo hoog hadden geëerd. Allen gaven minstens Joor liuti houding blijk eerbied cn welwillendheid. Ook aan allen mijn oprechten dankden goeden God bid ik voor hen, dat Hij hen allen zegene en tot de Waarheid geleide. Scheidend roep ik U allen nog de oorden van den 11. Apostel Paula? e„Vigikite. state in tide, vcrilitcr ngite. el confortamini. Omnia vostra in caritatc limit." (1 Cor. 16. 13. 14). Weest waakzaam om aan Uw geloof Uw godsdienstig leven geen schade te lijdenwaakt vooral over uwe kin deren, opdat ze. in uwe voetstappen dend, oprechte katholieken, trouwe burgers der maatschappij worden. Staat vast in Uw geloof. Zorgt den grootsten aller schatten, den schat van het eene, heilige, katholieke, aposto lische geloof, dal Gods Zoon, Onze Heer Jezus Christus, op aarde is ko- •ii brengen, ongeschonden te bewa- i. en diep iu het hart uwer kinderen tc planten. Handelt als mannen en weest sterk. Verdedigt Uw heilig geloof, verdedigt lurheid, verdedigt de beginselen iiverschrokkcn moedmaar zorgt, „Hij beeft gelijk - zeidc de. kramer die pas uit Buttstnd was aangekomen, ut de waardin, die hem juist .ccite ,'ersche kan bier voorzette.Waarom noct Maria Therosia ook iedere keer weer beginnen? Is haar land niet groot genoeg En geld zal ze toch ook wel genoeg hebben." Drie andere notabilitciten vielen hein bij. De hertogelijke schout richtte zich echter met gefronst gelaat overeind, en zette in eene krachtige rede uiteen dat hel gehoorzame onderdanen niet paslc, liet doen cn laten van gekroonde hoofden te bedillen, Een algcmeene ttilte volgde hierop. Ieder had Zijne redenen om met hel dorpshoofd^guei'e I tuitjes vree» dat hem nog woont ontvallen zou, sloot hij den mond onmiddellijk met de bierkan Met een zcgepralenden blik zag di Saksen-Weimnr-Eisenaclische schout d tafel rond, en bracht toen, na ccrs cenige oogciiblikkcn van zijn triom genoten tc hebben, het gesprek op zijne onlangs gekochte vette koe. Alles wat er aan die koe was werd behoorlijk afgeredeneerd, als: v welken stal ze was. welk een k eur had. hoe oud ze was, hoeveel melk ze gaf. enz. enz. Kr zat slechts eet persoon aan deze tafel, wicn dll alle: niet bijzonder veel belang scheen u te boezemen, en dit was de kleine, nooit personen te krenken, terwijl ge de waarheid meent te verdedigen, vooral als zij niet gezag bekleed zijn. Hier vooral geldt het Omnia vcstra in cari tatc fiant; alles geschiede onder U in liefde," Witten), 23 Aug. 1913. t W. M. KARD. VAX ROSSUM, C.s.s.R. Uit het Buitenland. Uit België. De socialisten in Henegouwen be sloten dat burger André, voorzitter van den provincialen raad van Henegouwen, ondanks zijn partijgenootschap toch in genoemde kwaliteit, officieel den koning zal mogen ontvangen, wanneer deze zijn intocht iu Bergen houdt. De andere iocialistisclic hoogwaardigheidsbekle ders zullen niet aan de officiëele ont vangst mogen deelnemen. De socialis tische heeren zullen verder bij gelegen heid van de blijde inkomstc een betooging houden en bij den intocht ,Leve het algemeen stemrecht" roepen De regecring heelt 120.000 francs ter beschikking van liet ministerie van oor log gesteld, voor den aankoop van trek honden voor het leger en hel noodige materieel. In deze som zijn er 40.000 fr. begrepen voor den aankoop van 400 honden. De minister van oorlog heeft officier van zijn departement gelast de tentoonstelling van Belgische trek honden bij te wonen, die te Mechelen gehouden wordt. Daar zullen belangrijke nnnkoopen gedaan worden. In de Balkanlanden. Zondag zijn de Servische troepen onder aanvoering van prins Alexander in triomftocht Belgrado binnengerukt. Geheel Belgrado, alsmede talrijke Serven uit Zuid-Hongarije en uit geheel Servië waren tegenwoordig om van dit schouw spel te genieten. Door geheel de stad waren schitterende eerebogen opgericht. Alle troepen behoorden tot de Donau- divisie. In hel geheel" 5 6.000 man. Bij de jioorten der stad stonden de burgemeester, dc gemeenteraad, sclieidenc corporaties en patriottische vereenigingen. Belgrado bood den kroonprins een kostbare eeresabel aan. De troepen rukten voort tot aan het itadspark. waar het standbeeld van Knrageorg zou onthuld worden. In tegen woordigheid van de hoogwaardigheids- bckleedcrs cn talrijke burgers hield dc koning een rede. waarin hij aan dc groote bcteekenis van dezen dag her innerde. Daarna bad de onthulling van liet standbeeld plaats, dat sinds 'njaar gereed was. Karageorg is levensgroot voorgesteld, net symbolische teekenen op liet voet- iluk. Nadat de koning den kroonprins de gouden medaille voor betoonde dapper heid verleend had begaf hij zich naar zijn pa'eis. 's Avonds had een fakkel optocht en een schitterende illuminatie plaats. Onder het Roemeensche leger, dat tn zijn onbloedigen veldtocht tegen de Bulgaren terugkeert, heerscht de cholera op verschrikkelijke wijze. Reeds zijn tien officieren en meer dan duizend man als slachtoffers dezer gevaarlijke ziekte gevallen, en de overheid stelt alle pogingen in het werk, om een •erdere uitbreiding der epidemie te .-oorkonten. Daarom zullen die regi menten, welke besmet zijn, den Donau mogen overtrekken, maar voor deze r wachten, tot de ziekte uitgewoed is. schrale Clirisliaan Wenk, dc zoon v :n man in dc gemeente, die onlan istorvcn was en van wicn men zei it hij nog al een stuivertje had naj ten. Ulirisliaan's figuur behoedde Iu .oor den soldatenrok, een eigen hu houden bezat hij nog niet. Dit begon evenwel nu toch tijd tc worden meende hij, terwijl hij onafgebroken naar liet icwiel in den hoek keek, en dan de deur. Dc deur wilde echter niet opengaan, en de plaats achter liet spinnewiel bleef leeg. Waar mocht Kntharina lTcilër, hel lieve dochtertje van don' waard, nu toch blijven? Christian» Wenk vond gceue gelegenheid er vrouw l'foifci- druk had met de bediening Itarer gasten. lp de bank bij liet vuur cellier zat gelukkig van de koe van den schout op liet kalf van den kramer gekomen was, besloot Clirisliaan om op te s cn eens een ernstig woordje met den waard over zich zeiven en Katlt; te spreken. De oude zat in een dik lakcnsch buis, en do voeten tot aan dc knit niet doeken omwonden, knorrig vi zich tc kijken. Christian» zette z naast hein op de bank neder, en legde hem de hand op den schouder. „Wel. hoe gaal het vandaag met de pijn? „Och. Ik zal gauw uitgepijnd zijn. zullen me spoedig naar 'l kerkhof kunnen brengen I De chirugijn Buttstnd en onze badliouder m< praten wat ze willen ik weet heel goed dat het niet lang meer duren zal." „Kom, kom, een rond jaar geleden dacht ge ook al dat ge St. Marten meur balen zoudt. Zoo gauw sterft men niet!" „Hm - - kreunde Pfcifer, terwijl hij naar zijn voet greep en zich van pijn op de lippen beet. Trijntje zegt dat ook altijd, maar ilc stoor me aar praatjes niet, omdat ik weet. „Is Trijntje in hare kamer?" vroeg Clirisliaan en schoof nog dichter bij den waard. „Ge moet maar aan mijn grootje vragen waar dal meisje zit. ik arme sukkei kan niet naar haar omzien. Maar waarom wilt gc dat weten? (ie hebt haar toclt niet gevraagd lie?" Hierbij wierp hij zijdelings een scherpen blik op den knaap die zijne dorre hand greep en met den mond voor zijn oor ging liggen „Zoover zijn we nog met, ma wil u wel eens zeggen Pfcifcr, dat ik Trijntje gaarne zou vragen. Gij kent mij toch reeds van kindsbeen af, dat ik het geld van vader niet zoek gemaakt heb, dat weet ge toch ook." De waard trok langzaam zijne luim' terug en wreef zijne bccnen. Vervol geus keek hij naar de tafel, of daar Binnenlandsche berichten. De nieuwe ministers. Volgens incdedeelingen in de groote bladen is het nieuwe ministerie samen gesteld als volgt Mr. P. W. A. Cort van der Linden, Binnenlandsche Zaken Jhr. dr. J. Loudon, gezant te Washington, Buitenlandsche Zaken Mr. M. W. F. Treub. oud-lid der Tweede Kamer, Landbouw, Nijverheid t Handel S. E. J. Bertling, directeur der ad- iuistralie van liet zegel enz.Financiën Mr. l'h. B. Pleijte, voorzitter van den Raad voor de Scheepvaart, oud landsadvocaat in' Xed.-Indic. Koloniën J. J. Rambonnet, kapitein ter zee. commandant van de Evertsen. Marine N. Bosboom, gep. kolonel van de artillerie. Oorlog Mr, B. Ortli, advocaat-generaal bij den Hoogen Raad, Justitie Dr. C. Lcly, wethouder van 's-Gra- •enhage, Waterstaat. Het opnemen van mr. Treub in 't Kabinet beduidt dat er van invoering Staatspensioen vooreerst niet veel zal komenhij was daarvan een tegen stander. Dr. Lely, die Waterstaat gaat beheeren. is wethouder van Den Haag en was ouder Borgesius ook reeds hoofd van hetzelfde departement. De ouderdomsrente. Ongeveer f200.0U0 acht men noodïg ior de betaling van 't pensioen aan de 70-jarigen beginnend in December uittekeeren. De kosten van voorberei ding en regeling der pensioenbelaling beloopeu echter niet minder dan f 100.000. Socialisten. Dat het socialisme snelle vorderingen maakt, behoeft niemand te verwonderen. De roodc partij oefent een geweldige ligkracht uit op al wat ontevreden, niopperziek cn politiek onmondig is. In eiken stand onzer samenleving kunt ge tegenwoordig dc roodstcnimers vinden. Juist het meest bij dc mensclien. die zelf geroepen zijn, om mede te werken aan den goeden gang van zaken in de maatschappij. Onderwijzers, leeraren, ambtenaren, verklieden, kantoorbedienden lelt ge er iclen. Niet onder de degelijke burgers, die zich gelukkig ook nog in groolen getale bij die categorieën bevinden. .Maar bij (Ie menschen, die liet-geloof iemand op hen lette. De verschil lende kudden schapen uit de gemeente waren thans echter aan dc beurt, cn slechts voor dezen had men hart en oor. „Ze hooren ons niet zeidc Pfeifer cn ik behoef thans niet meer achter tc houden. Ik had namelijk wel gedacht, dal gc nu over Trijntje spreken wildet. Mijne becnen willen niet meer, maar mijne oogen zijn nog best. Ik heb liet liecl goed gemerkt, hoe ge altijd naar liet spinnewiel eu de deur gekeken hebt, en hoe uw gezicht steeds langer werd, omdat ze niet kwam. Hc! is liet niet zoo? En om kort te gaan: ik geef mijne toestemming. Waarom ik er niets tegen heb, dat zal ik u terstond zeggen, Christiaan. Vooreerst heb ik uw vader goed gekend, en ten tweede geloot' ik u. dat gij het geld dat ge van licni geërfd hebt het zijn immers 224 thaler niet verkwist hebt, Dat is een mooi stuivertje geld, ik heb met minder moeten beginnen, en heb toch nog wat overgeboerd! Maar de hoofdzaak blijft voor mij dit, dat gij geen soldaat behoeft tc worden! Nu hebt gc er wal aan dal ge zoo klein zijt. he? Vroeger trokt ge altijd ceil leeliik gezicht, wanneer ze op het dorp riependaar komt de kleine Clirisliaan (Wordt vervolgd,)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1913 | | pagina 1