Zeven en twintigste Jaargang. No. 48. Vrijdag 12 Sept. 1913. DE EEMBODE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. I UITGAVE VAN DE VEREEN1G1NG „DE EEMBODE" TE AMERSFOORT. I Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Prils ner rti-i» vijltlg cent. - Afzonderlijke nummers drie cent. n abonnemenl moet ge Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzeenim» schreden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANGEGRACHT 13 - AMERSFOORT. advertentieprijs: van één tot vijl regels dertig cent. Elke regel meer zes cent. reclamestien ct. p. regel. Advertentiën in het redactioneel gedeelte vijltien ct. p. regel. Billijke tarieven bij abonnement. Alle niededcelingen en advertentiën in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte. RETRAITE. Wij mogen niet nalaten bij dc aan kondigingen der relraitcii ccn korte opwekking te voegen. Ecu retraite i» een lijd van enkele dagen, die men gaal doorbrengen in een stille en rustige omgeving, waar men, onttrokken nan zijn gewone be- ziglieden en zorgen, onder leiding van ervaren priesters door een reeks gccs- lolijke octcmngen, gebed, overweging enz., zijn godsdienstig weten en willen zuivert van ingeslopen fouten en ge breken en 't weer in kracht en bloei doel slaan. Zulk een retraite is een heerlijk ding voor iedereen. Voor iedereen I Onze godsdienst is unzc levensbe schouwing. 't Is noodig, dat dit gezegd wordt, want velen zien nog maar steeds niet, dal 't gewone, dagehjkschc leven geluetd moet worden volgens de regels en aanwijzingen van het geloot. Hij die niet gelooft, vormt zich een inzicht in, een overtuiging omtrent oorzaak, reden en doel van zijn beslaan. Dat is zoo 1 En overal ontmoet men voorbeelden, die duidelijk aantoonen, dat deze ideeën de oorsprong, de drijfveer zijn van het handelen van den incnsch, ja van gchcclc partijen, len goede of ten kwade. Hij den gcloovigc komt dat niet dllijd zoo goed uit. Nicl-gelooven veroorzaakt een niet- handelen ot een handelen volgens t iiietischelijke in ons, volgens neigin gen en hartstochten. Dat is vrij gemakkelijk! Maar gclouvcn vercischt een werken, een handelen, een doen, dal iiisjiamiing van krachten en zelfoverwinning vraagt. Dat is moeilijker. Eerst moet men weten er. duidelijk zien, waar en hoe onze levensbeschou wing. ons geloot, ons handelen moet leiden en belieerseheu. En dat is velen reeds niet duidelijk, door gebreken in de upvocdiug, door den suggcsticvcn invloed van hel doen en laten van anderen. Zoo ontstaan: niet vervullen van den godsdienstplicht, verwaarloozen van de genademiddelen, ontheiliging van den Zondag, oneerlijkheid ui handel en bednjl, enz.; zet de lijst maar voort. Maar ook werkt er aan mede een gemis aan kracht, aan sterk willen, om datgene uil te voeren, wat nog als goed noodig wordt beschouwd. Hieraan helpt uuk mede de sleur en gewoonte om onze levensbeschouwing juist op ons leven niet toe te passen, omdat anderen dat ook niet doen, omdat 't voorbeeld onbewust op ons inwetkl, omdat bezigheden en zorgen ons zoo in beslag nemen, omdat liet eerste en ccne nuodigc helaas te wemig aandacht worijt gewijd. Welnu, het is juist op deze twee punten, dat een retraite zoo heilzaam weikl. Gescheiden van zijn gewone omge ving van meuschen en zaken onttrekt men zich gemakkelijker aan hun sug gestieven invloed, men is alleen met God en zijn geweten, ziet do dingen zouals zij werkelijk zijn, beschouwt zijn leven en overlegt op welke punten verbetering noodig is en hoe die zal worden aangebracht. Maar ook voelt men er zijn krachten I herleven, zijn toewijding vermeerderen, willen versterken, zijn vertrouwen toenemen. Dat bewerkt een goed doorgemaakte traite bij ieder. Daaromlaat ons opgaan naar het rclruitcnhuis om er betere nicnschcn, vuriger Katholieken, te worden. i-aal ons 't doen in dc overtuiging •lat wij verplicht zijn tc werken aan zelfverbetering om op onze beurt an- I deren te kunnen voorgaan en helpen. kweekeu Katholieken Aan Katholieken van de daad is altijd, maar vooral in onze dagen be hoefte. Ergo: bevordert het werk der re- liten zooveel ge kunt, geachte lezer I Uit het Buitenland. Uit het Vaticaan. De kardinaal Vives y Tuto, een der verdienstelijkste en waardigste leden van het H. College, is overleden. Mag men de berichten gclooven, dan uet de dood van den kardinaal op Z. H. den l'aus een diepen indruk gc- aakl hebben. „Ik heb", zou zou dc uis licbücu uitgeroepen, „een van mijn :ste vrienden verloren en do Kerk een m haar grootste dienaren". Kardinaal Vives was ecu trouw raads- lu de tuinen van liet Vaticaan zou- n Katholieke turners ol gymnasten m alle naliéu sporlleesten vieren. Door liet oulacliscil optreden van de politie kwam hel lot botsingen tussche» groepen sportlui en benden ann-clericalc octuogers in de straten van Komc. De „Üsservatore Komauo" van Maan dagavond gal een uitvoerige bcschrij- ng van dc relletjes, die zich bij geie- .nlieid van den optocllt der KaUiuueke ruers voorgedaan hebben. Het sluit daarbij aan een vurig protest tegen de wijze, waarop dc politie de Kauiuliekc rners behandeld heeft. De pohuc ;elt, sclirijlt liet, dc elementen van ede en orde oj> gelijke lijn gesteld ot oproerlingen, hen zed's nog dieper irncdcrd, alleen uil haai legen den i'aus. lil Kome viert het gepeupel, liet iti-clencalisinc, hoogtij. Den Kathohe- :n heelt men in Italië alle vrijheid ontnomen: De schandelijkste banieren, dc groene standaard der vrijmetselarij en het bloedroode vaan vari den ko ningsmoord, mogen vrij door de straten der Pauselijke residentie gedragen wor den, maar aan vreedzame jongelieden, die in dc schaduw van godsdienstige vanen door de stad willen trekken, die hun kerkelijk Opperhoold willen huldi gen, en mcmamls overtuiging krenken, wordt de weg versperd. België. Walen en Vlamingen kuunen het in België slecht met elkaar vinden. De Vlamingen, die langen tijd een beetje op den achtergrond werden gehouden, dringen in den laatslen tijd naar voren en cischcn b.v. voor hun taal meer rechten. .ar Belgische methode verzuimen ze geen enkele gëlcgcnheid om te bc- toogen en zoo maakten ze ook van 's Konings bezoek aan dc stad Bergen gebruik om voor hun zaak op te komen. Gedurende liet voorbijrijden van den koninklijken stoet juichten dc leden van ccne Vlaamschc vcrceniging den ko ning in het Vlaamsch toe. De Walen schreeuwden daarop in het Eransch. Spoedig daarna vielen de Walen en Vlamingen elkander aan en verscheur den het vaandel van de Vlaamsche vcreeniging, zoodat de politie tusschen- beide moest komen en een einde maakte deze ongewenschte aanvulling van het programma der feestelijkheden. Duitschland. Aan zijn luchtvloot besteedde Duitscb- laud reeds millioeneii guldens. Maar erg fortuinlijk was inen tot nu toe niet met die dingen. Reeds herhaaldelijk had met tegenslag te kampen en nu weer een groot ongeluk gebeurd. Het marine-luchtschip „L. 1." is ver meld en dertien personen van de be manning kwamen om het leven. Eater had men weer tegenspoed met n ander luchtschip, de „L. 5". We gens den sterken wind kon dit schip bij landing niet iu dc hal gebracht wor den. Een hevige windvlaag dreef hel naar boven. Door het weer aan zetten van de motoren is het schip van den ondergang gered. Van de vier sol daten, die mecgcrukt werden naar bo- werd een m den gondel getrokken, tweede sprong nog tijdig eraf, ter wijl de andere twee van een hoogte ui 150 meter naar beneden zijn ge-j jrt en dadelijk dood waren. In de Balkanlanden. Bulgaren en Turken zijn met elkaar .n het onderhandelen en men meent, dat zij het wei eens zullen worden. Bulgarije is tot toegeven geneigd, want liet zint op wraak tegen Grieken land. Het zal zich zoo spoedig mogelijk I trachten te herstellen oin dan Grieken-1 land te lijf tc gaan. Daarvoor z,jn, van Butgaarsch stand punt beschouwd, vele reilcnen. Griekenland heeft een groot deel ui .Macedonië gekregen, dat door Buigaarsche stammen bewoond is. En dan: Griekenland bezette behalve Sa lonika de haven Cavalla. Bulgarije heeft I geen goede uitweg naar de open zee egen. et een der Buigaarsche onderhan delaars, generaal Sawof, juist, dan is zuigende Balkanoorlog er een lus- sclien deze beide rijken en wel om hel bezit van een zeehaven. Bij een Turksch feest tc Adrianopel, een heftige woordenwissehng schen aanhangers van dc Jong- Oud-Turken gevoerd. Een gcncraSl haalde plotseling zijn revolver voor den dag en verwondde En ver Bey aan de hand en den arm. Soldaten wilden zich daarna op Abock werpen, maar de officieren ver hinderden zulksr in het daarop volgende revolvcrgevecht werden vier officieren gedood en vijftien gewond. Amerika. Bryan, secretaris der Vereenigde Sta- l van Noord-Aiuerika, had reede vroe ger verklaard, dat hij met zijn tracte- ment niet kon rondkomen, en daarom verplicht was zich een „kleine bijver dienste" te verschatfen. Hij heeft nu met den directeur van een rondtrekkend s een verdrag gesloten. eerste voorstelling met medewer king van minister Bryan, zal weldra plaats hebben. Met den minister treden nog op muzikale clowns, een viool- kunstenaar, een jongleur, een Floren- tijnsch orkest, een goochelaar cn eenige Bciersche jodetaars. Bryan is voor twaalf avonden geën gageerd en verdient de kleinigheid van 1U.000 dollars per avond, plus de ver goeding der reiskosten. En deze zullen niet gering zijn, want Bryan keert iede- ren dag naar Washington terug om de loopendc zakén af te handelen. In ernstige politieke kringen keurt en de wijze, waarop de actieve staats- crctaris zijn inkomsten wil vermt deren, ten strengste af, en niet ten rechte, zouden wc zoo zeggen. Binnenlandsche berichten. De opening der nieuwe zitting. Dinsdag zal H. M. de Koningin ver gezeld van prins Hendrik, inet de ge bruikelijke plechtigheid dc zitting derl 'ïuwe Tweede Kamer openen. In de Staatscourant verscheen bereids het program, waarin alles precies ischrevcn. Men oordeele „...H. M. de Koningin, vergezeld v Z. K. H. den Prins der Nederlanden, Hertog van Mecklenburg, gezeten eene Staatsiekoets, met acht paarden i bespannen, gaande een koetsier naast' elk paard, en vier lakeien naast elk portier; deOpper-Stalmeester, te paard, rijdende naast de Staatsiekoets, een lig achter het portier ter rechterzijde, de Gouverneur der Koninklijke' Residentie, te paard, rijdende een wei-' nig achter ter linkerzijde...." Naar de Tentoonstelling in Den Haag. Gelijk men weet, wordt in Den Haag n landbouwtentoonstelling gehouden, die werkelijk grootsch is opgezet en uitgevoerd. Deze tentoonstelling, die een pracht- becld geeft van landbouw, veeteelt, zuivelbereiding enz. in ons vaderland wordt door duizenden bezocht. De regelingscommissie heeft inder tijd een organisatie in elkaar gezet ook de mcnschen uit de provincie de gelegenheid te stellen goedkoop naar dc tentoonstelling tc komen, veel te zien en te lecren valt. Ook in ons blad heelt indertijd gc- waar men zich opgeven kon .'an deze streek uit op goedkoope wijze de tentoonstelling tc bezoeken. Deze week worden die bezoekers in Den Haag ontvangen. Maandag be gon het. De uitwerking van dit plan heeft heel wat werk veroorzaakt, want dc nissie wilde niet alleen goedkoope reisgelegenheid voor die provincialen verkrijgen, doch wenschte die honderden en honderden plattelanders op de ten toonstelling ook goed te verzorgen. Vandaar, dat er op het terrein in 70 meter lange tenten tafels en banken werden ingericht, waar een maaltijd kon worden gebruikt. Dc aldus aangeboden gelegenheid n zonder veel kosten de tentoonstel ling te bezoeken, vond in de verschil lende provinciën niet 't minst in het zuidelijk deel van ons land een gretig onthaal, zoodat meer dan veer tienduizend menschen kwamen kijken. De feestende hoofdstad. Amsterdam geniet deze week de eer in een koninklijk bezoek en viert «een 't onafhaukclijkheidsfecst. De pret duurt tot Maandag. Onze Koning! i werd allerwege met geestdrift begroet. Staatsbegrooting. Naar de „Nieuwe Ct." verneemt, zouden de ministers van oorlog en van koloniën voornemens zijn de begroo tingen van hun voorgangers ongewijzigd te talen, terwijl de minister van marine op de zijne de eerste aanvraag zou brengen ten behoeve van een pantser- ichip van een paar milliocn. De Haagsche Landbouw tentoonstelling. De Haagsclte landbouwtentoonstel ling is er ongetwijfeld een geweest van ,practisch nut." Weliswaar geldt dit uiteraard voor alle landbouwtentoonstellingen, maar ook in deze bestaal gradueel verschil. Wat werd georganiseerd met zooveel kennis en toewijding, met medewerking autoriteiten en de vaklui, moest wel in bijzondere mate slagen. I'opulariseeriiig van de wetenschap :n de techniek. Deze woorden komen den bezoekers ran onze hedendaagsche landbouw- :xposities steeds weer en haast onwil lekeurig in dc gedachte. De slagbuom die tot nog voor be trekkelijk kort de abstracte wetenschap cn het op overlevering gevestigd grond- bouwbedrijf scheidde, is gevallen, ge heel en voorgoed. En de gelukkige gevolgen hiervan, se doen zich niet voor op bescheiden ichaal, ze stormen op ons aan. De moderne landbouwer, wien chemie, bacteriologie, werktuigkunde, metereo- logie, warenkennis en administratie althans voor zoover op zijn bedrijf toe passelijk niet vreemd zijn, hij maakt tweemaal incer van zijn land, zijn veesta pel, zijn producten, dan tevoren werd logelijk geacht. Een opgewekt leven hee.scht alom op het- platteland, wijl liet den boer in algeineenen zin goed gaat. De regeeringsbeinoeienis wordt door FEUILLETON. EEN DORPSVERHAAL. Was het dus wonder dat hij slechts halt naar den dokter luisterde, en hij zijne oogen slechts zeer vluchtig over de telkens voor hem verschijnende jongelingen liet gaan liij riep den auditeur „bruikbaar" toe, uil schreef „Welkom vader! U groet Gresles, de laatste man van vrouw Stuur Hij riep „niet bruikbaar" en schroei verder: „Wat gij gezaaid hebt, heeft hij gemaaid, met vloek beladen ging hij heen I" De auditeur en de dokter ver' derden zich wel is waar niet weinig over den ijver waarmede mijnheer de militie-commissaris zat te schrijven, cn begrepen ook volstrekt niet wat hij zoo telkens lusschcii de tanden mompelde, maar xe durfden tocit niet naar de reden van zijn raadselachtig gedrag vragen. Dat toch zou ten eenenmalc in strijd geweest zijn met den aan s rieureu verschuldigde!! eerbied. lntusschen gingen dc sergeant en de wachtmeester in de aangrenzende kamer ijverig met hunne werkzaamheden door. Gene mat en zuchtte en deze was ot hartelijk cn belcetd of schreeuwde, al naarmate de gelegenheid hel mede bracht Had zich een troep aangekleed, dan weid weer ccne andere van dc plaats naar bovengeroepen, en de sergeant morde iu zich zclvcn over deze al te groote drukte, want liet meten ucgon Item al lang te vervelen. Thans kwamen ook Wilhelm Jcntsch en Cliristiaan Wenk uan de beurt. Hunne nummers werden afgeroepen, ze werden gemeten, en met een likschen slag op Willielm's rug ricj» de wacht meester hem toe: „Vleugelman, zoo waar als ik Rebeling beul lCn l'l'eifer heelt gelijk, van u zal ik genoegen kunnen beleven! Ja, wanneer liet. kerels waren als gij, dan zou hertog soldaten hebben, die hein alle potentaten iu liet gchcclc rijk zouden benijden I Nu, voorwaarts, mijn jongen, naar de zaal goed succes I" Met zijn veldllcsch aan den mond, keerde zich Rebeling thans naar Chnstiaan maar trok plotseling een gezicht, alsot er vergil m de tlesch was geweer' „Dc duivel lialc mij I Moest zoo creatuur zich niet schamen nog e« oogenblik langer op dezen aardbodem rond ie loopen Ja, Pfeifer heeft gelijk, dien moeten we terstond weer naar huis zenden! Gij dreumes en magere scharminkel ik zou van schaamte de: deur met uil durven komen, als ik cr zoo miserabel uitzag als gijl Kom, vooruit maar, naar du zaal. De heuren daar binnen zullen liet u ook nog wel eens zeggen dat ge een jammerlijk product zijll" De sergeant en de andere jongen: lachten. Christiaan zelf hoorde deze liefelijke toespraak met de grootste bedaardheid aan. Had hij in 't vervolg iets van den wachtmeester te duchten Had hij thans nicl het toppunt zijner wcnschcn bereikt juist tlians, nu Wil helm jcntsch voor de tafel van mijnheer I de commissaris stond i Hij spitste zijne ti, en hoorde hoe Gucihc den auditeur „bruikbaar" toeriep, cn zich een wcimg rechts buigend, zag hij nu, hoe Wilhelm naar den auditeur ging, li hoe deze dc uits|>raak op dc naam lijst invulde. Zoo, thans was hij cr hoven o|>, zooals vader Pfeifer hein gezegd had. Toen hij nu naar de zaal ging vn Wilhelm, die zich juist naar de kamer wendde, snel voorbij liep, wierp hij hem een zcgcpralcnden blik toe, waarin tevens niet weinig leedvermaak door slraaluc. Goctlic was juist oj> liet oogenblik toen Wilhem Jentsch voor hem ver schenen was diep in gedachten geweest, zoodat hij hem ternauwernood gezien had. Het „bruikbaar" had hij geroepen, zonder recht te weten wat luj riep want in plaats van Wilhelm zag hij Orestes, cn do verdere woorden van Grestes stonden hem reeds volkomen helder voor den geest alleen keerde hein nog voor de verbinding! met liet voorgaande, eene juiste geschikte uitdrukking. En deze éene kleine uitdrukking wilde hem maar niet invallen 1 Hij peinsde en peinsde, terwijl de auditeur de naamlijst invulde. Wilhelm de zaal verliet en Cliristiaan binnentrad. Voor-, dat deze echter nog bij den dokter gekomen was, die hem terstond als' onbruikbaar erkende zonder hem echter Ie betasten, daar viel Goethe plotseling, en wel juist op dezelfde oogenblik, dc meest passende cn meest juiste uit drukking in, en onmiddellijk nam hij dc pen, en schreef haastig de woorden op liet papier. Er viel een schaduw op zijn papier. De kleine Cliristiaan stond voor zijn talël. Wal heeft ook dc dokter gezegd vroeg Goctlic zich zeiven zonder op te zien af. daar hij bevreesd was den draad tc verliezen. Och ja bruikbaar heeft hij gezegd, „bruikbaar" riep luj luid. En weder gleed de pen over het papier: „Bruikbaar". „Neem mij niet kwalijk, maar mijn heer dc commissaris wilde zeker onbruik baar zeggen?" merkte dc auditeur aan. Ja, ja, bruikbaar juist." En ver-I drietig dat men hein met deze vraag! kwam storen, schreef Gocthc verder: „Zijt gij liet, mijn vader?" „Maar mag ik zoo vrij zijn, op merken, dat die toch te klein en zwak is," waagde thans de dokter het midden te brengen. Cliristiaan die natuurlijk niet wist, wal hij van dat alles denken moest, zeide nu„Zeker onbruikbaar moet liet zijn, dat spreekt van zelf!" „Ginds, ginds naar mijnheer den ditcur!" riep Goethc, verdrietig dat hij opnieuw gestoord werd, terwijl hij door schreef. In zijne dichterlijke ver strooidheid dacht hij misschien, dal de jongen niet wist waarheen hij zich den moest. an Je pauze die thans volgen st, inerkte de dichter niets. Daar hij de juiste uitdrukking gevonden had, vloeiden tlians de woorden in rijken overvloed uit zijn hoofd en hart in de pen, de allecrspraak moest achter elkander op 'l papier komen. De auditeur wenkte Cliristiaan aan zijn tafel en verzekerde hein in duidelijke bewoordingen dat hij hier voor de bevoegde macht niets tc doen had dan zijn mond te houden. Toen liet hij hem echter met den open mond staan, en begaf hij zich naar den dokter, bij wien zich ook juist dc wachtmeester bevond, die in dc deur eenige afgebroken woorden uit het gesprek over Cliristiaan had afgeluisterd. Dit gedrag van Rebe ling was wel is waar regelrecht, in strijd met den eerbied, die luj jegens zijne superieuren verschuldigd was, maar het gewicht van de zaak was hem thans voldoende verontschuldiging. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1913 | | pagina 1