Zeven en twintigste laargang. No. 57. Dinsdag 14 Oct. 1913. DE EE MBO DE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN UITGAVE VAN DE VEREENIG1NG .DE EEMBODE" TE AMERSFOORT Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond Prijs per drie mom.dcn vijftig cent. - Afzonderlijke nummers -drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag Ingaan, doch opzegging van abonnement selneden vóór de.; aanvang van een nieuw kwartaal. auonnunent moet ge lt ANTOOR EN DRUKKERIJ: LANOEaRACHT; Advertentieprijs: van éin fot vijf regels dortig cent. reclames: ilea ct. p. regel. - Advertf.ntiën In hel redacllonécl Billijke tarieven bij abonnemem Alle mededcellngen en advertentlfin in te zenden vóór drie 13 - AMERSFOORT. Elke regel meer zen cent. gedeelte vijftien ct. p, regel, De jeugd wordt bedreigd. e jeugd wordt bedreigd inwendig. De hartstochten zijn als wilde liomlen bij de poorten der jongeling schap" zegt Lacordairc. En om de waarheid van dat woord •te betwisten, zon men geheel onbekend moeten zijn met de eenvou digste geheimen van het uienschelijk hart. Ons gcheele leven is een gevaarlijke vaart, maar de jeugd is de tijd der stormen, men zou ze kunnen noen' een schip, geladen met dynamiet voortdurend op het punt om te v gaan. Inwendig bedreigd als altijd, is de jeugd van 12 tot 20 jaar liet heden ■neer dan ooit! Het zou een lange lijst worden al de gevaren op te noemen die haar ringen. Gevaren op werkplaats, magazijn en bureau, op straat, te huis, oj> school. Gevaren van onkuischc gesprekken, van ontuchtige platen, van hartstochtelijke boeken. Men maakt hun geloof belachelijk door dwaze opwerpingen, brengt hun godsdienstige overtuiging aan het wan kelen door valsche bewijzen, krenkt hun godsdienstvrijheid doorspol, bedreiging, verdachtmaking of verleiding, ofwel men stelt alles in het werk om hen te bedervenbekorende woorden en mach tige verleiding, vleierijen en aardighe den, gevaarlijke gezelschappen, die door hun aanraking alleen bezoedelen, too- neeisltilcken en liederen, waardoor de jeugd leert wat alleen rechters met ge sloten deuren behoeven te weten. Evenals een ongelukkige werkman, wanneer een slij» van zijn kleed gegre pen is door een tand van de onver biddelijke raderen zijner machine, er geheel wordt ingetrokken en er uitkomt als een vaneengeschcurde vlecschklomp, zoo gaat het ook mei een jongeling, die zich laat grijpen door een der gc- Hij gaat er geheel door ten onder. Eerst verliest hij het geloof, de vrees voor God eu terzelfdertijd de teerheid van geweten. Vervolgens werpt hij zich, bevrijd van allen zedelijke» teugel, in het on- gezonde moeras van liet genot. Hij gaal geheel ten onder, met lichaam en ziel. Men heeft jongelingen van twintig jaar op het puilt van sterven luide hooren zeggenik sterf, omdat ik mij zeiven gedood heb. De geneesheeren in Frankrijk hebben verklaard, dat in de steden op honderd jongelingen, die in den bloei hunner jaren sterven, er twintig lot vijf en twintig zijn, die meer of minder recht streeks sterven als slachtoffers van de ondeugd. Als het lichaam zijn fleur en zijn krachten verliest en tot ontbinding overgaat onder den beet der zonden, wat geschiedt er met de ziel? Ook zij gaat ten onder. Ja, dikwijls wordt zelfs alles, worden de wil, het verstand, liet geheugen, de verbeelding, kortom alles aangegrepen, krachteloos FEUILLETON. GENEZEN Och! wat arme visscliers! riep Mijnheer, die voor zijn minderen niet - een groote mate zeemansruwheid trekken bedeeld was, - je moest zc nog een Maatje? deuntje beklagen ook, die vlegels? Je er kunt er niets mee aanvangen '»e Kc een volkje! Ik zou ze wel klein krijgen, i'a. spreken. Wat zou je doen. l'olydorcvroeg ''r de l'a belangstellend. tlie - Wel, ik zou er de rijzweep ov leggen, dan loopeti ze wel. Ma, krijg' n pousse cafi' we ook een pousse cater ja kind. l'a, wat wil je hebben uitgegaan Eugenie geef de chartreuse dat zal wel goed zijn, vrouw glimlachte. - Chartreuse? Ja best, dr. nu net een weer voor, dat verwarmt, zeg, Kont vrouw laten wc 'I maar afdrinken, dan 1 )e geestige l'olydore, die zijn glas ui lijk ecu teug leeg lieert, neuriet: „Ik heb in mijn leven", zegt Pater Lacordaire, „reeds heel wat jongelingen gezien, en ik verklaar u, ik heb nooit teederheid van hart gezien bij een jon geling die aan verleiding tot het kwaad toegaf, ik heb nooit ander minnende zielen ontmoet dan zielen die het kwaad niet kenden of er tegen streden". Uit het Buitenland. Engeland. Minister Lloyd George reist liet land om de regeeringspolitiek te verde digen. Sprekende over de poiitiek, zeide hij De regeering wenscht het volk uit liet slijk op te heffen, en de tijd is geko- om een onderzoek in tc stellen de groote macht der landlords, ninister wijdde uit over den onge- hoorden toestand, waarin de landbouw- arbeiders verkeeren. Hij stelde als "tch dat zij fatsoenlijk zouden betaald goed gehuisvest zouden worden, en dat hun de gelegenheid tol vooruit gang zou worden gegeven. Spanje. Z. Em. kardinaal Aguirrc, de jiri- aat van Spanje, is te Toledo over leden. Hij werd in 1835 geboren. In 1855 de orde der Minderbroeders getreden, werd hij in 1885 tot bisschop van Lugo, en in 1894 lot aartsbisschop van Bur gos benoemd. Op 15 April 101)7 werd hij door Pius X tot kardinaal gecreëerd. Amerika. In het Witte Huis te Washington heeft een plechtigheid plaats gehad, die sober was van uitvoering, maar gewel dig in haar uitwerking. De plechtigheid bestond hierin, dat Wilson, de jiresident van de Vcreenigde Staten, omringd door een groot aantal autoriteiten, op eenelectrischen knop drukte. Op 't zelfde oogenblik dal de presi dent den knop tiaar beneden drukte, vlogen in het l'auaniaknnaal (op 2000 mijl afstand) 20 ton dynamiet in dei lucht, waarmee de laatste dam in liet kanaal werd opgeruimd en de beide iceaneii met elkaar in verbinding itonden. Hoewel de verbinding tusscheu de twee oceanen, nu feitelijk voltooid is, zullen nog verschillende uitdiepingen loeten jilaats hebben om het l'ana- i.ikanaal voor alle zeeschepen bevaar baar te maken. Doch deze werkzaam heden. benevens het aanleggen van nog drie sluizen en verschillende kolenstations zullen slechts zes maanden in beslag n. De oflicieelc opening zal 1 Januari 1915 plaats hebben. Sinds liet begin der werkzaamheden ijn ongeveer 160.000.000 kubieke me- :rs zand uitgegraven, en vaak tot op 20 mijl afstand weggevoerd; dit werk alleen heeft bijna 800 milliocu gulden gekost. Kolonel Goedhals en zijn medewer erg niet herneemt Mc- die menschen hebben toch ook vrouw en kinderen, weet je, en de man op zee omkomt, dan zitten thuis zonder brood. Die dan leeft, dim zorgt, dan immers van de bedeeling. .....j.. Binnenriep Mijnheer, toen er driftig aan de deur werd geklopt en Koba de meid zich vertoonde. Meneer daar is Francis om u te Francis, meid? dal is onmogelijk, i met zijn pink in zee. Neen. Meneer hij staal beneden n.oet u noodzakelijk spreken. Wal drommel I is hij dan niet ccll!, Hij zal we Emilc? Me- l'olydore. Och Emile liitusschen stormt het buiten voort, zoodat Eugenie onder het haken gesta dig met angst naar den kant der ven sters kijkt, of ze ook stuk waaien, l'a schikt zich met welbehagen in zijn lot bij ilen vroolijk knapperemlcn haard. Och neen, voor de pinken is liet Maar voor den droes I als' ik toch dat ze in zee moeten, zal Francis niet gaan? '/.«g dat Francis dade llier komt. - Goed meneerI cn weg is de meid. - Zal mijnheer Francis het dan beter len als ik bromde de toornige roe- der. Van avond geef ik hem nog ge daan: ik wil gehoorzaamd worden. - Meneer, Francis kan met boven komen. - Waarom niet? Ik weel niet Meneer; maar luj had zoo'n haast en zei zoo wat van ai kers, hebben bij de uitvoering van hun reusachtige plannen heel wat moeilijk heden ondervondenbranden, doorbra ken, verzakkingen en grondverschui vingen, moeilijkheden, voortkomende uit klimaat, hcerschcnde ziekten, natuur krachten. Maar zij lieten zich door niets afschrikken. Biimenlandsche berichten. Van Wijnbergen over de Ronmsche pers. Ten gunste van de Koomsche Pers sprak de onversaagde kampioen voor de Katholieke zaak, mr. baron Van Wijn bergen, dezer dagen te Maastricht be- hartenswaardige woorden. Hij noemde liet een ondankbare taak •er de pers te moeten spreken, omdat niets nieuws meer van te vertellen valt. Doch liet feit, dat er nog zoovele katholieken geabonneerd blijven op hun liberale courant, motiveert voldoende Jat er toch nog eens over wordt ge sproken Zagen allen goed den tijd, dien wij doorleven, dan zou er anders worden geleefd, meer gewerkt en meer gebeden worden. Wij staren ons blind, zeide hij, op dezen tijd van stoffelijken vooruitgang; doch de vraag mag gesteld worden of ook op dezen tijd-zle mooie van Schaepman van toepassing zijn, die hij wijdde aan het tijdperk in de Romeinsche geschiedenis, toen ook dat volk op het hoogste punt van zijn beschaving stond. Waaraan is hel toe te schrijven dal er niet meer evenredig heid bestaat tusscheu dien niet te ont kennen stoffelijken vooruitgang en de vermeerdering van levensgeluk? De hoofdoorzaak daarvan heeft Prof. Hijmans in zijn rede bij de overdracht van het rectoraat in 1909 aan de Gro- ningsche universiteit genoemdhel ge leidelijk verliezen van kracht der gods dienstige wereldbeschouwingen. Voor een overgroot deel is echter de toestand onzer wereld te wijten aan de lectuur dezer dagen, aan de pers. Wordt het dan ook geen hoog lijd, dal wij, Katholieken, gaan inzien wat iu dezen onzen plicht is.? Voor hen, die zeggen dat hun liet liberale blad niet zal schaden, geldt allereerst eene waarschuwingI )c toc- itand van deze personen is zeer gevaar lijk én voor zichzelf én voor anderen. Immers zij bemerken het zelf niet, hoe de in hun liberale courant te vinden ideeën hun geheel hebben doordrongen. Kon men tocli eens een oogenblik de verschrikkelijke gevolgen van de liberale pers in vele kringen overzien, wat zou men spoedig van gedragslijn ver anderen en mcdchclpen de neutrale en liberale pers uil de Katholieke huizen Er wordt tegenwooidig zoo geklaagd >er de booze tijden. Maar die waren vroeger evenzoodoch toen bezat en den moed daartegen te strijden in vast vertrouwen op God en dit moet ook geschieden. Een der buste mid delen in dien strijd is de pers. Door de pinken vergaan, en inctcen liep hij hard weg. Daar heb je 't alzei Mevrouw, dacht ik liet niet? Wat Satan al de pinken vergaan, en Francis weg, wat mag dat wezen moet ik er nu met zoo'n weer uit?; Koba mijn laarzen, vrouw mijn bouffant, Eugenic mijn regenjas, Polydore de parapluie 1 gauw je moet mee Als ze dan tocli vergaan zijn, dan kon ik wel hier blijven, Pa, merkte de gehoorzame zoon op. Doch Pa verstond geen geestigheden eer: mee zeg ik je: luidde 't, en l'o lydore staat driftig op cn gaal aan de i)i staan schreeuwen om de parapluie. Middelerwijl woelt Mama een dikke bouffant over pet en ooien, om hals cn mond van haar echtvriendEugenic klaar met de regenjas, en Koba loopt wat ze loopen kan met parapluis laarzen onder liet gedurig foeteren Mijnheer over hondenweer en on willige ondcrhoorigcii. Eindelijk is Papa van hoofd tot voe ten ingebakerd. - Als je nu maar weer geen kou it -- herbaalt Mevrouw. Mcnscli zwijg er van, dat volk ai je den dood aandoen Vader en zoon verlaten liet salon et een weemoed, of zij op Nova Zcmbla moesten gaan overwinteren. Zij komen in den tuin: daar slaat propaganda voor de goede pers dient men bovendien niet het algemeen, maar ook het eigenbelang. Men begrijpe wel, dat men, wanneer men zich abonneert op een Roomscbe courant, geen prijzenswaardige daad verricht, doch eenvoudig een daad eigenbelang. Men critisecre ook niet altijd en im cn legge aan een Rooinsch blad een hoogeren maatstal aan dan aan het daarmede overeenkomende liberale blad, Onze pers mag er zijn van hoog tot laag, en laten zij, die steeds critiseereu, zich eerst eens afvragen: heb ik altijd wel naar mijn krachten medcgeholpen aan den bloei dier pers. Ook het lezen van een liberaal orgaan naast de Katholieke courant, werd door iprckcr veroordeeld. Immers: aanhou dend wordt in die bladen de Katholieke kerk verguisd en bespot. Spreker be hoeft in dit verband slechts te wijzen op den tijd van de verkiezingen. Bovendien, het steunen van de Room scbe pers is tevens het steunen van de gehecle Roomsclie actie. Het zijn de trouwe lezers der Roomscbe bladen, die er niet aan zullen twijfelen of hunne kinderen Roomsch onderwijs moeten ontvangen, die hunne kinderen naar de patronaten sturen, die zelf lid zijn der Koomsche organisaties. Ook uit een nationaal oogpunt is het zoo noodzakelijk, dal de Katholieken, die wij hebben, Katholiek blijven, en leven uit hunne beginselen. Want zij zullen zijn de beste steunpilaren van ons Vorstenhuis. En dit zij niet alleen in herinnering gebracht aan geloofsge- nooten, maar ook aan onze anders denkende landgenootcn. Niet op de minste plaats ook bevor dert de Koomsche pers en moet zij be vorderen het godsdienstig leven. De bewijzen daarvan zijn voor het grijpen. Wilt gij. zoo zeide spr„ het geluk van uzelf, van uw gezin, het heil van de Kerk dn van het Vaderland, steunt dan de Koomsche courant. Voor dezen steun riep spreker ten slotte ook de hulp van de vrouw iu. Dc ervaring heeft het reeds bewezen, dat ile rustige maar rustelooze propa ganda der vrouw in intlemen kring zulke groote resultaten kan opleveren, De vrouw beïnvloede vooral in de gezinnen waar dat noudig is het ant woord op de vraag, wcllcc lectuur in den hulselijken kring zal worden toege laten. Dr. P. J. F. Vermeulen lid van de Eerste Kamer en directeur- hoofdredacteur van „De Tijd" is dezer dagen overleden. Dr. Vermeulen werd geboren den Hen Januari 1846. Hij bezocht liet gymnasium te Delft, het Seminarie Hageveld, de universiteit te Leiden en te Heidelberg en promo veerde in 1871 te Leiden in de wis- cn natuurkunde. Van 188(1 tot 1901 had hij zitting in de Tweede Kamer, eerst voor Eindhoven, later voor Hel mond en sedert 1904 in dc Eerste Ka mer voor Z. Holland. Sedert vele ja ren was de overledene redacteur-di recteur van „Dc Tijd". Van zijn hand Francis: „gauw gauw, meneer in Gods naam gauw? - Maar wat is er toch gaande kerel? is dat een weer om me buiten tc laten komen Wat Is er, spreek - Gauw gauw, menheer, naar 'tstrand, naar 't strand, en hij vliegt zc vooruit. Ik geloot' dat die man krankzinnig is l'a. zegt l'olydore. die moeite heeft om zijn parapluie op te houden. - Ik zal 't hein betaald zetten, den onmcnschi zegt Papa, doch meteen glijdt hij uit en bij zijn averechtschc wendin gen om op de been te blijven, komt (Ie wind onder de parapluie en keert ze te binnenste buiten. Het zweet breekt Landman uit; de bouffante, die zijn gezicht verbergt, geeft te raden of Mijnheer doodsbleek of wel bloedrood van gramschap wordtbeide is mogelijk, want al wal Polydore, die ook liever boven was gebleven, van Pa-lief verneemt, bepaalt zicli bij ge smoorde vloeken en „betaald zetten." De tuindeur is open, dat spreekt. Nu het duin af en nog vijf minuten loupcn, dan zijn zc aan T strand. Het regent, of liet met bakken uit den he mel gegoten wordtmaar net zijn ze het duin nfgesukkeld, of een visscher die om dcu hoek van den muur stond, trekt de deur 0|> slot. Mooi zoo. Pa, nu kumicn wc straks nog vóór omhopen ook. daar slaat de tuindeur dicht, we zijn druipnat als we verschenen onder meer vele geschriften over natuurkundige en wijsgcerigc on derwerpen, zoomede over de geschie denis van het onderwijs iu de middel- uwen en latere tijden. 9-uur-alultlng. Evenals in meer gemeenten het geval is, werd ook te Hilversum de wettelijk voorgeschreven 9-uur-sluiting over wogen. Dezer dagen publiceerde het Dag. Bestuur dier gemeente een advies waarbij ontraden werd tot gedwongen winkelslutiing over te gaan. Er was o.m, gevraagd dat vage meentewege zal worden nagegaan, hoe veel winkeliers vóór en hoeveel tegen eene verordening op de winkelsluiting zijn en op welk uur de tijd van sluiting bepaald moet worden. Dit komt hierop neer, om bij referendum He winkeliers te laten uitmaken of zij al of niet sluitingsdwang wcnschcn. Naar de mec- ning van B, cn W. van Hilversum is het echter volkomen in strijd met den geest van ons staatsrecht om in eenig concreet geval op initiatief van het Ge meentebestuur rechtstreeks belangheb benden zich te doen uitspreken over vragen van gemeentepolitiek. Bij ver kiezing van leden van den Gemeenteraad en door toepassing van het recht van petitie staat de gelegenheid daartoe voor hen open, Ook de vorige minister van Binnenlandsche Zaken was deze mecning toegedaan. Immers naar aan leiding van het feit, dat een Gemeente bestuur in 1912 bij referendum had laten uitmaken of de burgerij al of niet de kermis wenschte te handhaven, heeft de minister aan Burgemeester cn Wethou ders van die gemeente doen mededeeleu. dat hij liet zeer bedenkelijk achtte aan referendum een bcslissendcn invloed tc kennen, wijl de wet dat instituut niet kent. Het Hilvcrsuinsche gemeentebestuur heelt een onderzoek ingesteld naar het aantal personen (zoowel innnncn als vrouwen) dat als bediende in een winkel bedrijf werkzaam is, en naar den tijd, waarop de winkelzaken des avonds sluiten. De resultaten van dit onderzoek zijn neergelegd in twee rapporten, waar uit blijkt dal er daar in het geheel in een winkclbcdrijl werkzaam zijn als inwonend personeel 3<> mannen en 42 ouwen, cn als uitwonend personeel i mannen en 64 vrouwen terwijl om- :nt den tijd van sluiting het volgende geblekenongeveer 59 winkels sluiten uiterlijk 9 uur; 44 winkelsQ'/a uur; 243 winkels 10 uur; 100 winkels 10','a82 winkels 11 uur8 winkels 11uur. De gemiddelde sluitingstijd kan dus op 10 uur gesteld worden. Nemen B. en W. nu in aanmerking, dat voor dc consumptiewinkels, sigarenwinkels en dergelijke toch eene uitzondering ge maakt zal moeten worden, dan blijven te weinig in het winkelbedrijf werk zame personen over. die door sluitings dwang gebaat zouden worden, om daar voor zoovele kleine winkeliers zonder personeel in hunne persoonlijke vrijheid belemmeren. Zien B. cn W, verder, t er in Amsterdam een ernstige ont stemming bestaat tegen den sluitings- thuis komen. Pa blaast en vloekt en kan niet voor- t in het natte zand. Cis, Cis? roept hij wanhopig, kerel zal je hier komen Maar de golven loeien en brullen zoo geweldig, dat Cis er niets van hoort; geen wonder ookhij was op een hon derd schreden afstand vooruit, cn dc Itccrcn Landman, vader enzoon, hoorden eens de voetstappen van drie ste vige kerels, die hen zwijgend volgden. Eindelijk zien zc Francis staan bij 't strand 't was geen lichte maan waar dc pinken voor anker lagen. Cisl Cisl klinkt het weer. Heilal wat blieft meneer? Vervoerde kerel, wat is er nu? hijgt de uitgeputte rceder - wat is er met de pinken? Goddank niets meneer, die liggen hier goed, voor wegwaaien geen nood. Wat zegje en zijn ze dan niet uit? Nog niet meneer, kijk maar. Wel ik heb op u gewacht, nu gaan wc, en hij wrijft zich dc zware handen wat (hinkt ge van 't weer? Een stijve bries hè Landman wist geen woorden om zijn ronlwaardiging lucht tc geven. Bespot mr zijne vlsschers... naar buiten gelokt et zoo'n weer... Cisl... barst hij uit. Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1913 | | pagina 1