BERN. BROM, Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. Nicolaï 81 Lebret, Electrische Installaties. DE EEMBODE XXVIIJC Jaargang. No. 16. UITGAVE VAN DE VEREENIGING DE EEMBODE TE AMERSFOORT. Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Prijs per drie moanden vijftig cent. - Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnen Vrijdag 29 Mei 1914. DrukkerijLangegracht 13, Amersfoort - Telefoon No. 314. Billijke tarieven bij abonnement. Alle mededeelingen en advertentiën in te zenden vóór twaalf u1 Dit nummer boetaat uit twee bladen. KKRSTK BLAD. Pinksteren. nsclt- lieid noodig was. De waarheid is door de Waarheid- zelve verkondigd, - en hel Olïer, waar mede ile Gerechtigheid zich omzette in Genade, is gebracht. l )e onkreukbare Gerechtigheid is ge worden de alles vergevende Genade. En toen is de Godmensch ten He mel gevaren. i|i den Olijfberg maakte de glorie volle 11eiland de wolken tot Zijn zege kar. en voor de oogen der leerlingen verdween de Zaligmaker in hel firma ment des hemels. Daar slaan zij nu, de getrouwen Gods, aan hun voeten een boozc wereld, ijle luchtdaar s' de Kerk n t de r Allee alléé i de belot" Neen, bij hen is gebh des N aders mede. Reeds voor Zijn Hemelvaart gebood de Heiland aan Zijne leerlingen. Jeru salem niet te verlaten, totdal Ilij Imn den II. Geest zou hebben gezonden. En niet lang zou het wachten zijn -SU jrden tv lang na deze dagen.' De komst van den H. Geest! ..Pinksteren" van het Oud-Verbond was aangebroken. Jerusalem was vervuld met Joden, die de afkondiging der Oude Wet op De i kwaï .lag k e H. G Nieuwe Wet komen bezegelen. Tien dagen na de zegepralende He- Imelvaart ging in vervulling de belofte Ivan den gpddelijkcn Meester, dat Hij Zijnen Apostelen zou zenden den Trooster, den Geest der Waarheid. I 1 let eerste Pinksterfeest der Christen- 'hcid was daar. de Katholieke Kerk op aarde was gesticht, de zichtbare, levende Kerk van Christus. En de van den Hemel neergedaalde Heilige Geest zou den kinderen van Christus' Kerk alle waarheid loeren, en bij ben blijven lot aan de voleinding der eeuwen. Kerk niet vergeten vader der Christenheid, zorgvol leider van de Christus hein heeft c denkbeelden Onder de Katholieken is er een staatkundige strooming die tegen over de Kerk staat. Tegen al die gevaren heb ik niet geaarzeld mijn stem te verheffen. Maar mijn woorden worden, hoewel duide lijk, niet altijd begrepen. De Paus liet zich zeer afkeurend uit over dc valsche interpretatie van zijn woorden. Z. H. betreurde de bestaande onecnigheid en spoorde de priesters aan eensgezind te blijven, in de on gereptheid van het geloof. Zij moeten verdachte personen vluch ten en de lectuur van verdachte bladen en boeken nalaten. Vervolgens sprak Z. H. over dege nen. die beweren Katholiek te zijn. Ware zonen der Kerk zijn degenen die aan den Paus gehoorzamen en niet degenen, die middelen bedenken, om zijn bevelen te ontduiken, of die Hem dwingen uitzonderingen te maken en dispensaties te verlcenen, die te meer heilloos zijn, wijl zij schade aanrichten en opspraak verwekken. Dc Paus drong er op aan, dat in de Katholieke verecnigingen altijd lief I de. rechtvaardigheid en liet gebruiken I van wettige middelen gewoonten zouden niet. dat daar, in dat nieuwe vorsten- houderij en tamme konijnenteelt in Ne- dom, de Europecsche grootmachten derland, tot het verleenen van een sub- tegenover elkander stonden, dat sidie groot f100, over 1915. Turkije, Griekenland, kortom rclke Een gebed voor den Paus Vergeten wij op het hoogfeest van 'inkstcrcn niet den H. Geest te Since- en. dat Hij den H. Vader, die reeds ooveel levensjaren torst kracht geve. dat Hij die krachtige ziel nog jaren 31 haar zegenrijk werken in staat doe bhjveu. met en door Paus l'ius werke de Geest nog vele jaren en verinane rereld tot de Kerk van Christus te en. om aan de gaven en zegenin- van dien Geest deelachtig te wor den de hoogeren onder de men- schen doordringend van den geest der opofferende liefde tot den naastede1 1 ageren met liefde tol de zelfverlooche ning vervullend. vlij- Uit het Buitenland. Uit Romo. Woensdag werden de nieuw benoem de Kardinalen in het Vaticaan door Z. H. den Paus ontvangen. Kardinaal Begin dankte volgens den Kom. Maasbode-correspondent, in naam van dc nieuwe kardinalen den Paus voor het feit dat hij hen tot zulk een hooge waardigheid had verheven. De Paus antwoordde met een be langwekkende rede. Ik heb kardinalen noodig, zcide H.. om zelfs dc zonen der Kerk te bestrij den, die veel gevaarlijker zijn dan de openlijke vijanden. N( noodzakelijk dan nu om voor de inte griteit en zuiverheid val waken. eigens sprak de P lickcn voor de stoffelijio bepaalde o georloofd zijn. Maar dc ipncialcn voorkeur voor ile vrije lenigingen, die eerbied hebben t mciischelijk gezag en die de o duiten voor de bedreigingen en aal van de tegenstanders, voor die reroenigingen, die zicli scharen om den standaard, die hoezeer ook aangeval- en. toch altijd nog de meest schitte- ende en glorieuse blijft, wijl het de itandaard der Kerk is. De Paus eindigde met een gebed •'oor de algemecne verbroedering en de terugkeer van alle Christenen tot één gezin. Zelfregeering voor Ierland. wet. waarbij aan Ierland zelfre geering wordt verleend is in het La- irhuis voor de derde maal aangeno- en en daardoor wordt zij 1 Januari 15 van kracht, ooft al blijft het Hoogerhuis zich verzetten. geen discussie meer. werd met 351 legen 274 aangenomen. Er bleef ook bij het bekend maken van den uitslag groote kalmte, wijl men weet dat de toestand in Ulster nog vele moeilijk heden in 't vooruitzicht stelt. Dc leren hebben reden to aar de regcering zal nog zi hebben met Ulster, waar m« Hand aanstuurt. pogingen i Vervolgens zeide de Pai nwegen, dat gemengde el-Katlio- clangcn tandiglic alle Balkanstaten groote belangen be lrukken zijn bij eene afwikkeling der Albaneesche kwestie. De oproerige beweging dei laatste eken moet, zooals nu achteraf blijkt, i hoofdzaak worden geschreven op et debet van Turksch-gczindc oproer makers. die het domme boerenvolk allerlei valsche beweringen tegen orstelijk gezag van den prins Von Wied hebben opgezet. Een saamhoorige massa vormen de iproermakers dan ook geenszins. De een wil dc Turksche heerschappij herstellen, een ander onafhankelijkheid onder een Turkschgezinden prins, een derde verdeeling van 't land en aan- -luiling bij de buren. Breng dat nu maar eens in orde. Tot overmaat van ramp schijnt de licuwe Vorst geen onverschrokken en wilskrachtig persoon. Verschillende zij ner bevelen en verordeningen bewijzen :lat hij weifelt en niet goed weet, wat Italianen en Oostenrijkers moeten zijn gezag schragen, en van die bescher- een den ander niet. Tweede Kamer. In de havens te Rotterdam en Am sterdam gaat 't lossen en bevrachten an zeeschepen vaak ruw toe. Allerlei omstandigheden leiden daartoe. Er is altijd haast; gejaagd en in groote spanning wordt, onafgebroken, uren lang door de bootwerkers gear beid en gezwoegd bij het versjouwen massa's koopmansgoederen, der bergen graan en erts, welke de wereld handel in onze groote havens af- en it juichen, Landsverdediging. Aan gencraal-majoor Mathon is eer vol ontslag verleend al. inspecteur dei cavalerie. Kolonel Piepers uit Tilburg wordt zijn opvolger. Provinciale Staten van Utrecht. Bij Ged. Staten is een adres inge- Albanië- Nlbanië blijft de volle aandacht liken van allen, die met belangstel ling dc wereldgebeurtenissen volgen. Op-zich-zelf verdient dit woeste berg- nd met zijn onbeschaafde bevolking e belangstelling maar matig, wa Langestraat 27, Amersfoort. Vertegenwoordiger van het Ingenieurs-Bureau Utrecht. Binnenlandsche Berichten. n de bevordc- van dc geitenfokkerij .e. houdende verzoek o sidie van f250 voor 1915. Zij stellen aan de I'rov. Staten •t subsidie, dat even groot is al irleden jaar toegestaan bedrag, Ev ndvisi gunstig op -erzock van de afd. Utrecht der Vereen, tot bevordering der Pluimvi van beschaving der bootwer kers staat niet hoog't zijn meest man- in van ruwe zeden, echte werkezels. Daartegenover staat vaak groote win zucht der stuwadoors, de werkgevers 't havenbedrijf. Waaronder er gevonden worden, die nergens anders oog en hart voor heb ben dan voor grof geld verdienen, wien het welzijn hunner werkers nage noeg niet ter harte gaat. Waar zulke verhoudingen bestaan ingrijpen van staatswege eiscli. Dat begreep indertijd minister Talma, die de zoogenaamde stuwadoorswet welke bepalingen bevatte beoogende het scheppen van gunstiger arbeidsvoorwaarden voor de bootwer- Minister Talma dwong men heen te gaan. Minister Treub, zijn opvolger, ging niet geheel accoord niet Talma's regeling. Naar zijn meening ging de oorgeslelde overheidsbemoeiing te ver. Hij wijzigde dus hel voorstel en bood et toen der Kamer ter behandeling aan. Uit de beraadslagingen blijkt dat 'alma's ontwerp veei verder ging dan at van Treub. Talma wilde meer radi caal ingrijpen. En dat nu juist een vrijzinnig minis- :er met voor de arbeiders minder gun stige bepalingen voor den dag komt en daarbij ten slotte door de socialisten zal worden gesteund, belicht schel de politieke situatie. en tegenstanders lieten zich hooren. )e Utrechtsche afgevaardigde mr. Spill meent, dat men toch niet uit sluitend aan de werkgevers de schuld mag geven. Een aantal wenscht niets liever dan een collectief contract, doch had van de concurrentie te leiden. Ook de vakvereeniging vermocht niets, om- de eilanden o.a. steeds onge organiseerde arbeiders aantrokken. On der de patroons zijn er, die van onder zijn opgekomen en ook de arbeiders ruw volkje. Gebreken en fou- aan beide kanten te vinden. Ingrijpen is noodig, doch het komt er ip aan. of dan wel hoe er in gegrepen zal worden. nti-rev. heer Beunier vond 't later dat de heeren ter Spill en dr. van Leeuwen er niet waren, die elkaar na irkiezingen zoo warm de hand drukten. De arbeiders hadden dan eens kunnen zien hoe nil de verhouding is. Ook kwam hij er tegen op. dat dc FEUILLETON. W STRIJD. 7 ij zijn burgers van S| den niet, dat de Erai reden doodt. Wij hebben mijnheer Spen- gcl veel te danken en achten ons ver plicht, voor hem te doen wal wij kun nen. Wij hebben ons plan reeds ge waakt, alleen dient men den gevangene nog te laten weten, hoe laat hij den toren moet verlaten. Ook moet men -een pak kleeron voor hem gereed hebben". Johanna was buiten zich zelve van [verbazing geroerd drukte zij den een- tvouiligcn mannen de hand. I ..Ja." zeide zij, „de gevangene moet fecrcd worden I Ik dank uik zal een iildel weten te vinden, om ook den atslcn hinderpaal uit den \vo inien. Morgen zal ik u antwoorden". Den volgenden nacht sliep Johnnni ;cn oogcnblik. Huizende plannen aakte en verwierp zijzij was veel opgewonden om geregeld te denken, et lot van haar verloofde, het vonnis, vastberaden moed der twee mannen. tigerreeds de gedachte aan dc gelijkheid der redding werkte kalmcc- rend op haar gemoed. Na eene lichte sluimering ontwaakte zij gesterkt na: lichaam en geest. •Ik wil van den generaal verlof zit verkrijgen," sprak zij, „Gcorg voi zijn dood nog eenmaal te mogen spreken zal bidden en smeeken, dat het steen zou vermurwenik zal mij dien man op de knieën werpen het zou oninenschclijk zijn, mij dez kleine gunst te weigeren." Met vasten tred ging zij naar het palcis en tiad kalm voor dun gev den man. Een half uur later had zij het schrif telijk verlof in handen, dat zij den g' vangene een kwartier lang moei Als het spreekwoord waar is iet! gemakkelijker aan ongeluk dan an al te groot en aanhoudend geluk an gewennen, omdat het ongeluk di filskracht staalt, liet geluk echter ver ivakking en overzadiging ten gcvolgi middel had verzonnen om van Spiers van de beschc mening van den Ernnschen koning i overtuigen. Cahcmcl beval alle gew ren der stad op het raadhuis te brei geilook werden de burgers opgero pen, om wagens en paarden tc leveren om daarmede de stukken geschut naai I.undau te vervoeren. Tegelijkertijd cn alle bluschmiddelen door dc ichcn weggevoerd, en toen men de algemecne ontsteltenis mom pelde. dat men dc stad zou verbran- i. liet Cahouel verkondigen, dat nie- nd het moest wagen van plundering brandstichting te spreken, wan' noch hel een noch hel ander gcbcu- Iiitussclicn waren de sloopers turen niet werkeloos gebleven, ene toren na den anderen viel in puin. len ondermijnde ze, vulde de gaten iet buskruit, een ontzettend gekraak jolgde en de trotsche bouw lag ah puinhoop in de gracht. de beschermers der stad zeven hoofd en twee en twintig kleinere torens stadspoorten en alle buitenpoorte Bij de bezorgdheid over het lot der stad, bij de moeilijkheden, die het ge volg waren van de talrijkheid der troe pen. welke in gceii verhouding stond tot het aantal inwoners, bij de droef heid over de reeds geleden zwar liezen, en de vernedering der burgers, kwam eindelijk nog de hon ger. want de voorraad der levensmid delen was spoedig uitgeput, en daar de burgers op zware gevangenisst verplicht waren, al het koren naar omliggende vestingen te brengen, o stond er weldra gebrek aan brood de noodzakelijkste levensmiddelen. De toestand werd ondraaglijk. Het v trek niet zijne sombere, van steenen opgerichte een stroozak, een gebarsten water- mensch, die thans den lichtbundel i door het kleine IV. uden De ï>p.< i had t' dc bcv r het en. Eindelijk se e hebben getioni Spiers dagelijks in de gelegenheid dl waarheid van dit spreekwoord te on derzoeken. Den volgenden dag kwam tromge roffel de burgers opschrikken, want was een leeken, iiat de Franschman liep om de voorsteden, dc andere, de grootste, om de eigenlijke stad. l)p de torens waren elf veldslangen en 180 andere stukken geschut geplant, welke op zeventig wagens werden weg gevoerd. Ook waren alle gilde- en wachthuizen, alsmede de wachttorens van geschut voorzien en in alle torens lag buskruit. In korten tijd vernielden Dc morgenzon wierp een straal door een smal, getralied in een somber, ledig vertrek. Deze dere straal, die de enge cel nog n; geestiger deed schijnen, bracht als vriendelijken groet der vrijheid in nacht van den kerker. Hij herhuw den armen gevangene, dat daarbuiten een vrije, groote, eindelooze wereld lag, waarop miiliocncn zich verheugden hun bestaan, en dat hij, dc uit de m schelijke maatschappij verstootene, de vrijheid, het licht en alles was gesneden. stoel en eene als vertwijfeld na staarde, dien de Mister schoot. Dc torenklok der naburige Capucij- •rkerk sloeg negen uur. Bij het hooren van die tonen schrikte Georg Spcngel op uit zijne gepeinzen. „Negen uurmompelde hij. „hoe dikwijls reeds heb ik elk lang uur, elk kwartier, elke minuut geteld. en hoe lang zal dien tijd nog voor mij bestaan Met beide handen greep hij naar zijn voorhoofd en liet zich op den houten stoel neder. Nog was hij de trotsche. schoone man. nog schitterde zijn oog fier en uitdagend, maar kerkerlucht en onvoldoend voedsel, smart, ergernis en woede hadden hem aanmerkelijk veranderd. Iedere minuut scheen hem eene eeuwigheid, en toch snelde de lijd voort, want nog slechts weinige uren had hij te leven, zijn vonnis was geveld. Met een verachtelijkcn glim lach had hij het bericht daarvan ont vangen de verfoeide vijand zou hein wak z Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1914 | | pagina 1