BERN. BROM,
Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
Nicolaï 81 Lebret,
Electrische
Installaties.
DE EEMBODE
XXVIIJC Jaargang. No. 16.
UITGAVE VAN DE VEREENIGING DE EEMBODE TE AMERSFOORT.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond.
Prijs per drie moanden vijftig cent. - Afzonderlijke nummers drie cent.
Abonnen
Vrijdag 29 Mei 1914.
DrukkerijLangegracht 13, Amersfoort - Telefoon No. 314.
Billijke tarieven bij abonnement.
Alle mededeelingen en advertentiën in te zenden vóór twaalf u1
Dit nummer boetaat uit twee bladen.
KKRSTK BLAD.
Pinksteren.
nsclt-
lieid noodig was.
De waarheid is door de Waarheid-
zelve verkondigd, - en hel Olïer, waar
mede ile Gerechtigheid zich omzette in
Genade, is gebracht.
l )e onkreukbare Gerechtigheid is ge
worden de alles vergevende Genade.
En toen is de Godmensch ten He
mel gevaren.
i|i den Olijfberg maakte de glorie
volle 11eiland de wolken tot Zijn zege
kar. en voor de oogen der leerlingen
verdween de Zaligmaker in hel firma
ment des hemels.
Daar slaan zij nu, de getrouwen Gods,
aan hun voeten een boozc wereld,
ijle luchtdaar s'
de Kerk n
t de r
Allee
alléé
i de belot"
Neen, bij hen is gebh
des N aders mede.
Reeds voor Zijn Hemelvaart gebood
de Heiland aan Zijne leerlingen. Jeru
salem niet te verlaten, totdal Ilij Imn
den II. Geest zou hebben gezonden.
En niet lang zou het wachten zijn
-SU
jrden tv
lang na deze dagen.'
De komst van den H. Geest!
..Pinksteren" van het Oud-Verbond
was aangebroken.
Jerusalem was vervuld met Joden,
die de afkondiging der Oude Wet op
De
i kwaï
.lag k
e H. G
Nieuwe Wet
komen bezegelen.
Tien dagen na de zegepralende He-
Imelvaart ging in vervulling de belofte
Ivan den gpddelijkcn Meester, dat Hij
Zijnen Apostelen zou zenden den
Trooster, den Geest der Waarheid.
I 1 let eerste Pinksterfeest der Christen-
'hcid was daar. de Katholieke Kerk
op aarde was gesticht, de zichtbare,
levende Kerk van Christus.
En de van den Hemel neergedaalde
Heilige Geest zou den kinderen van
Christus' Kerk alle waarheid loeren, en
bij ben blijven lot aan de voleinding
der eeuwen.
Kerk niet vergeten
vader der Christenheid,
zorgvol leider van de
Christus hein heeft
c denkbeelden
Onder de Katholieken is
er een staatkundige strooming die tegen
over de Kerk staat.
Tegen al die gevaren heb ik niet
geaarzeld mijn stem te verheffen. Maar
mijn woorden worden, hoewel duide
lijk, niet altijd begrepen.
De Paus liet zich zeer afkeurend uit
over dc valsche interpretatie van zijn
woorden. Z. H. betreurde de bestaande
onecnigheid en spoorde de priesters
aan eensgezind te blijven, in de on
gereptheid van het geloof.
Zij moeten verdachte personen vluch
ten en de lectuur van verdachte bladen
en boeken nalaten.
Vervolgens sprak Z. H. over dege
nen. die beweren Katholiek te zijn.
Ware zonen der Kerk zijn degenen
die aan den Paus gehoorzamen en
niet degenen, die middelen bedenken,
om zijn bevelen te ontduiken, of die
Hem dwingen uitzonderingen te maken
en dispensaties te verlcenen, die
te meer heilloos zijn, wijl zij schade
aanrichten en opspraak verwekken.
Dc Paus drong er op aan, dat in
de Katholieke verecnigingen altijd lief
I de. rechtvaardigheid en liet gebruiken
I van wettige middelen gewoonten zouden
niet. dat daar, in dat nieuwe vorsten- houderij en tamme konijnenteelt in Ne-
dom, de Europecsche grootmachten derland, tot het verleenen van een sub-
tegenover elkander stonden, dat sidie groot f100, over 1915.
Turkije, Griekenland, kortom
rclke
Een gebed voor den Paus
Vergeten wij op het hoogfeest van
'inkstcrcn niet den H. Geest te Since-
en. dat Hij den H. Vader, die reeds
ooveel levensjaren torst kracht geve.
dat Hij die krachtige ziel nog jaren
31 haar zegenrijk werken in staat doe
bhjveu.
met en door Paus l'ius werke de
Geest nog vele jaren en verinane
rereld tot de Kerk van Christus te
en. om aan de gaven en zegenin-
van dien Geest deelachtig te wor
den de hoogeren onder de men-
schen doordringend van den geest der
opofferende liefde tot den naastede1
1 ageren met liefde tol de zelfverlooche
ning vervullend.
vlij-
Uit het Buitenland.
Uit Romo.
Woensdag werden de nieuw benoem
de Kardinalen in het Vaticaan door Z.
H. den Paus ontvangen.
Kardinaal Begin dankte volgens den
Kom. Maasbode-correspondent, in naam
van dc nieuwe kardinalen den Paus
voor het feit dat hij hen tot zulk een
hooge waardigheid had verheven.
De Paus antwoordde met een be
langwekkende rede.
Ik heb kardinalen noodig, zcide H..
om zelfs dc zonen der Kerk te bestrij
den, die veel gevaarlijker zijn dan de
openlijke vijanden. N(
noodzakelijk dan nu om voor de inte
griteit en zuiverheid val
waken.
eigens sprak de P
lickcn voor de stoffelijio
bepaalde o
georloofd zijn. Maar dc
ipncialcn voorkeur voor ile vrije
lenigingen, die eerbied hebben
t mciischelijk gezag en die de o
duiten voor de bedreigingen en
aal van de tegenstanders, voor die
reroenigingen, die zicli scharen om den
standaard, die hoezeer ook aangeval-
en. toch altijd nog de meest schitte-
ende en glorieuse blijft, wijl het de
itandaard der Kerk is.
De Paus eindigde met een gebed
•'oor de algemecne verbroedering en de
terugkeer van alle Christenen tot één
gezin.
Zelfregeering voor Ierland.
wet. waarbij aan Ierland zelfre
geering wordt verleend is in het La-
irhuis voor de derde maal aangeno-
en en daardoor wordt zij 1 Januari
15 van kracht, ooft al blijft het
Hoogerhuis zich verzetten.
geen discussie meer.
werd met 351 legen 274
aangenomen. Er bleef ook
bij het bekend maken van den uitslag
groote kalmte, wijl men weet dat de
toestand in Ulster nog vele moeilijk
heden in 't vooruitzicht stelt.
Dc leren hebben reden to
aar de regcering zal nog zi
hebben met Ulster, waar m«
Hand aanstuurt.
pogingen i
Vervolgens zeide de Pai
nwegen, dat gemengde
el-Katlio-
clangcn
tandiglic
alle Balkanstaten groote belangen be
lrukken zijn bij eene afwikkeling der
Albaneesche kwestie.
De oproerige beweging dei laatste
eken moet, zooals nu achteraf blijkt,
i hoofdzaak worden geschreven op
et debet van Turksch-gczindc oproer
makers. die het domme boerenvolk
allerlei valsche beweringen tegen
orstelijk gezag van den prins Von
Wied hebben opgezet.
Een saamhoorige massa vormen de
iproermakers dan ook geenszins.
De een wil dc Turksche heerschappij
herstellen, een ander onafhankelijkheid
onder een Turkschgezinden prins, een
derde verdeeling van 't land en aan-
-luiling bij de buren.
Breng dat nu maar eens in orde.
Tot overmaat van ramp schijnt de
licuwe Vorst geen onverschrokken en
wilskrachtig persoon. Verschillende zij
ner bevelen en verordeningen bewijzen
:lat hij weifelt en niet goed weet, wat
Italianen en Oostenrijkers moeten zijn
gezag schragen, en van die bescher-
een den ander niet.
Tweede Kamer.
In de havens te Rotterdam en Am
sterdam gaat 't lossen en bevrachten
an zeeschepen vaak ruw toe.
Allerlei omstandigheden leiden daartoe.
Er is altijd haast; gejaagd en in
groote spanning wordt, onafgebroken,
uren lang door de bootwerkers gear
beid en gezwoegd bij het versjouwen
massa's koopmansgoederen, der
bergen graan en erts, welke de wereld
handel in onze groote havens af- en
it juichen,
Landsverdediging.
Aan gencraal-majoor Mathon is eer
vol ontslag verleend al. inspecteur dei
cavalerie.
Kolonel Piepers uit Tilburg wordt
zijn opvolger.
Provinciale Staten van Utrecht.
Bij Ged. Staten is een adres inge-
Albanië-
Nlbanië blijft de volle aandacht
liken van allen, die met belangstel
ling dc wereldgebeurtenissen volgen.
Op-zich-zelf verdient dit woeste berg-
nd met zijn onbeschaafde bevolking
e belangstelling maar matig, wa
Langestraat 27, Amersfoort.
Vertegenwoordiger
van het Ingenieurs-Bureau
Utrecht.
Binnenlandsche Berichten.
n de
bevordc-
van dc geitenfokkerij
.e. houdende verzoek o
sidie van f250 voor 1915.
Zij stellen aan de I'rov. Staten
•t subsidie, dat even groot is al
irleden jaar toegestaan bedrag,
Ev
ndvisi
gunstig op
-erzock van de afd. Utrecht der
Vereen, tot bevordering der Pluimvi
van beschaving der bootwer
kers staat niet hoog't zijn meest man-
in van ruwe zeden, echte werkezels.
Daartegenover staat vaak groote win
zucht der stuwadoors, de werkgevers
't havenbedrijf.
Waaronder er gevonden worden, die
nergens anders oog en hart voor heb
ben dan voor grof geld verdienen,
wien het welzijn hunner werkers nage
noeg niet ter harte gaat.
Waar zulke verhoudingen bestaan
ingrijpen van staatswege eiscli.
Dat begreep indertijd minister Talma,
die de zoogenaamde stuwadoorswet
welke bepalingen bevatte
beoogende het scheppen van gunstiger
arbeidsvoorwaarden voor de bootwer-
Minister Talma dwong men heen te
gaan. Minister Treub, zijn opvolger,
ging niet geheel accoord niet Talma's
regeling. Naar zijn meening ging de
oorgeslelde overheidsbemoeiing te ver.
Hij wijzigde dus hel voorstel en bood
et toen der Kamer ter behandeling aan.
Uit de beraadslagingen blijkt dat
'alma's ontwerp veei verder ging dan
at van Treub. Talma wilde meer radi
caal ingrijpen.
En dat nu juist een vrijzinnig minis-
:er met voor de arbeiders minder gun
stige bepalingen voor den dag komt en
daarbij ten slotte door de socialisten
zal worden gesteund, belicht schel de
politieke situatie.
en tegenstanders lieten zich
hooren.
)e Utrechtsche afgevaardigde mr.
Spill meent, dat men toch niet uit
sluitend aan de werkgevers de schuld
mag geven. Een aantal wenscht niets
liever dan een collectief contract, doch
had van de concurrentie te leiden. Ook
de vakvereeniging vermocht niets, om-
de eilanden o.a. steeds onge
organiseerde arbeiders aantrokken. On
der de patroons zijn er, die van onder
zijn opgekomen en ook de arbeiders
ruw volkje. Gebreken en fou-
aan beide kanten te vinden.
Ingrijpen is noodig, doch het komt er
ip aan. of dan wel hoe er in
gegrepen zal worden.
nti-rev. heer Beunier vond 't later
dat de heeren ter Spill en dr. van
Leeuwen er niet waren, die elkaar na
irkiezingen zoo warm de hand
drukten. De arbeiders hadden dan eens
kunnen zien hoe nil de verhouding is.
Ook kwam hij er tegen op. dat dc
FEUILLETON.
W
STRIJD.
7 ij zijn burgers van S|
den niet, dat de Erai
reden doodt. Wij hebben mijnheer Spen-
gcl veel te danken en achten ons ver
plicht, voor hem te doen wal wij kun
nen. Wij hebben ons plan reeds ge
waakt, alleen dient men den gevangene
nog te laten weten, hoe laat hij den
toren moet verlaten. Ook moet men
-een pak kleeron voor hem gereed
hebben".
Johanna was buiten zich zelve van
[verbazing geroerd drukte zij den een-
tvouiligcn mannen de hand.
I ..Ja." zeide zij, „de gevangene moet
fecrcd worden I Ik dank uik zal een
iildel weten te vinden, om ook den
atslcn hinderpaal uit den \vo
inien. Morgen zal ik u antwoorden".
Den volgenden nacht sliep Johnnni
;cn oogcnblik. Huizende plannen
aakte en verwierp zijzij was veel
opgewonden om geregeld te denken,
et lot van haar verloofde, het vonnis,
vastberaden moed der twee mannen.
tigerreeds de gedachte aan dc
gelijkheid der redding werkte kalmcc-
rend op haar gemoed. Na eene lichte
sluimering ontwaakte zij gesterkt na:
lichaam en geest.
•Ik wil van den generaal verlof zit
verkrijgen," sprak zij, „Gcorg voi
zijn dood nog eenmaal te mogen spreken
zal bidden en smeeken, dat het
steen zou vermurwenik zal mij
dien man op de knieën werpen
het zou oninenschclijk zijn, mij dez
kleine gunst te weigeren."
Met vasten tred ging zij naar het
palcis en tiad kalm voor dun gev
den man.
Een half uur later had zij het schrif
telijk verlof in handen, dat zij den g'
vangene een kwartier lang moei
Als het spreekwoord waar is
iet! gemakkelijker aan ongeluk dan
an al te groot en aanhoudend geluk
an gewennen, omdat het ongeluk di
filskracht staalt, liet geluk echter ver
ivakking en overzadiging ten gcvolgi
middel had verzonnen om
van Spiers van de beschc
mening van den Ernnschen koning i
overtuigen. Cahcmcl beval alle gew
ren der stad op het raadhuis te brei
geilook werden de burgers opgero
pen, om wagens en paarden tc leveren
om daarmede de stukken geschut naai
I.undau te vervoeren. Tegelijkertijd
cn alle bluschmiddelen door dc
ichcn weggevoerd, en toen men
de algemecne ontsteltenis mom
pelde. dat men dc stad zou verbran-
i. liet Cahouel verkondigen, dat nie-
nd het moest wagen van plundering
brandstichting te spreken, wan'
noch hel een noch hel ander gcbcu-
Iiitussclicn waren de sloopers
turen niet werkeloos gebleven,
ene toren na den anderen viel in puin.
len ondermijnde ze, vulde de gaten
iet buskruit, een ontzettend gekraak
jolgde en de trotsche bouw lag ah
puinhoop in de gracht.
de beschermers der stad zeven hoofd
en twee en twintig kleinere torens
stadspoorten en alle buitenpoorte
Bij de bezorgdheid over het lot der
stad, bij de moeilijkheden, die het ge
volg waren van de talrijkheid der troe
pen. welke in gceii verhouding stond
tot het aantal inwoners, bij de droef
heid over de reeds geleden zwar
liezen, en de vernedering der
burgers, kwam eindelijk nog de hon
ger. want de voorraad der levensmid
delen was spoedig uitgeput, en daar
de burgers op zware gevangenisst
verplicht waren, al het koren naar
omliggende vestingen te brengen, o
stond er weldra gebrek aan brood
de noodzakelijkste levensmiddelen. De
toestand werd ondraaglijk.
Het v
trek niet
zijne sombere, van
steenen opgerichte
een stroozak, een
gebarsten water-
mensch, die thans
den lichtbundel
i door het kleine
IV.
uden
De
ï>p.<
i had t'
dc bcv
r het
en. Eindelijk se
e hebben getioni
Spiers dagelijks in de gelegenheid dl
waarheid van dit spreekwoord te on
derzoeken.
Den volgenden dag kwam tromge
roffel de burgers opschrikken, want
was een leeken, iiat de Franschman
liep om de voorsteden, dc andere,
de grootste, om de eigenlijke stad. l)p
de torens waren elf veldslangen en
180 andere stukken geschut geplant,
welke op zeventig wagens werden weg
gevoerd. Ook waren alle gilde- en
wachthuizen, alsmede de wachttorens
van geschut voorzien en in alle torens
lag buskruit. In korten tijd vernielden
Dc morgenzon wierp een
straal door een smal, getralied
in een somber, ledig vertrek. Deze
dere straal, die de enge cel nog n;
geestiger deed schijnen, bracht als
vriendelijken groet der vrijheid in
nacht van den kerker. Hij herhuw
den armen gevangene, dat daarbuiten
een vrije, groote, eindelooze wereld lag,
waarop miiliocncn zich verheugden
hun bestaan, en dat hij, dc uit de m
schelijke maatschappij verstootene,
de vrijheid, het licht en alles was
gesneden.
stoel en eene
als vertwijfeld na
staarde, dien de
Mister schoot.
Dc torenklok der naburige Capucij-
•rkerk sloeg negen uur.
Bij het hooren van die tonen schrikte
Georg Spcngel op uit zijne gepeinzen.
„Negen uurmompelde hij. „hoe
dikwijls reeds heb ik elk lang uur, elk
kwartier, elke minuut geteld. en
hoe lang zal dien tijd nog voor mij
bestaan
Met beide handen greep hij naar zijn
voorhoofd en liet zich op den houten
stoel neder. Nog was hij de trotsche.
schoone man. nog schitterde zijn oog
fier en uitdagend, maar kerkerlucht en
onvoldoend voedsel, smart, ergernis
en woede hadden hem aanmerkelijk
veranderd. Iedere minuut scheen hem
eene eeuwigheid, en toch snelde de
lijd voort, want nog slechts weinige
uren had hij te leven, zijn vonnis was
geveld. Met een verachtelijkcn glim
lach had hij het bericht daarvan ont
vangen de verfoeide vijand zou hein
wak z
Wordt voortgezet.