Katholiek Nieuws- en Advertentieblacl voor Amersfoort en Omstreken.
Sillll. BROM,
Nicolaï Lsbret,
Electrische
Installaties.
DE EEMBODE
XXVIlIe Jaargang. No. 41. Dinsdag 25 Augustus 1914.
UITGAVE VAN DE VEREENIGING DE EEMBODE TE AMERSFOORT.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond.
Prijs per drie mtanden zestig cent. - Afzonderlijke nummers drie cent.
Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abonnement moei ge
schieden vóór den aanvang van een nieuw kwarlaal.
Kantoor en DrukkerijLangegracht 13, Amersfoort - Telefoon No. 314.
Advertentieprijs van één lol vijl regels 40 cent. Elke regel meer 7'/» cent.
Reclames: tien ct. p. regel. Advertentiën In het redactioneel gedeelte vijftien ct. p. regel.
Billijke tarieven bij abonnement.
Alle rnededeelingen en advertentién in te zenden vóór twaalf uur op den dag van uitgifte
1 en groot stuk der ellende van
Lr den legenwoordigen tijd schuilt
in de ontzettende lafheid, weekhartig
heid en wankelmoedigheid I Om het
niet te verbeuren bij tic menschcn. de
mode ct) den geest des tijds. laat men
de wellen Gods oj« zijmen wil vriend
schap hebben met God en de wereld
tegelijk. Dr. SELUST.
Binnenlandsche Berichten.
De Hyena's van 't slagveld.
Dat zijn menschel), volgens de Tele
graaf. die in den oorlog een slagveld
alloopen, om de lijken te berooven,
erger nog de gewonden bestelenhet
moet gebeurd zijn. dat ze een gewonde
den vinger afsneden, om zijn gouden
ring te bemachtigen.
/ijl) er niet ook onder ons hyena's
van liet slagveld, menschel), die van
de ellende en den angst tot persoonlijk
voordeel misbruik maken Ik denk aan
ile winketzaak. die de menschcn tegen
fantnsieprijzen haar waren-voorraad deed
opknopen aan lien, die bezitters
bankbiljetten wijsmaakten, dat hun pa
pieren geld zoo goed als waardeloos
was en het ze tegen verminderden prijs
afhandig maaktenaan hen, die hun
huur en andere schulden niet betalen,
ofschoon ze 't heel goed kunnen doen.
en die daardoor de zorg eu de ellende
Maar ik denk ook aan die velen, di
overal zich aanmelden als door den ooi
log ongelukkig geworden, en nu de geit
genheid schoon zien, om zich van gaven
meester tc maken, die elders beter be
steed zouden zijn. Niemand geve tocli
aan de deur. zonder onderzoek
Ik heb gehoord i al ook bij het steun
comité zich tal van dergelijke individuen
hebben aangemeld. Men bedenke wel.
welk een afschuwelijk misdrijf dit is.
Men tracht te helpen de ge/innen van
onze soldaten of van hen, die door den
oorlog buiten werk zijn gerankt. De
middelen daartoe zijn beperkt, en wan
neer er v:.n dat geld iets voor overdaad
word) gegeven, dan moeien anderen,
waarlijk hulpbehoevenden, vrouwen en
kinderen, daardoor meer gebrek lijden.
't Zijn dus werkelijk hyena's van liet
slagveld, die zich van liet geld van den
schied zijn er moeten ziclt bij hel co
mité tot steun hebben aangemeld, die.
bij nader onderzoek, bleken zeer goede
verdiensten tc hebben of veel meer dan
Blijkbaar hadden zij er op gerekend
dat waar op eenmaal duizenden
Imlp kwamen, een onderzoek oniiu
lijk zou wezen. En zij wilden gebruik
maken van de gelegenheid oil) te krijgei
mieren bestemd was.
dal i
ir.1 Wal
dia's van het slagveld worden betrapt,
'orden /.ij opgehangen en doodgesclio-
m. Dat gebeurt bij ons niet. Maar^zi'
rog ui' bedriegclijke vuorgevens, wiens
lisdrijf als niets te rekenen is bij ih
ïaghartigheid van de hyena's van lie
Generaal Cool's meening.
persbureau ondervroeg den staatsraad
generaal Gooi over den toestand.
Van dit gesprek volgt hier een en
Acht u. zooals de zaken thans staan,
het gevaar, dat Nederland thans in liet
ontliet zal worden gemengd, groot
„Men kan natuurlijk niet voorspellen,
hoe de zaken zullen loopen", ant-
'oordde de Staatsraad. „Gesteld, dat
aar Anlwerpsche richting wordt ge
dirigeerd en er ceil groote slag dicht
bij onze grenzen plaats heeft. ja. dan
zou op Nederlandse!) territoir ecne
wijkplaats kunnen worden gezocht. Bij
•olging van den geslagen vijand
men, in zulk geval, schending van
grondgebied, met al de conse-
atiön daarvan, krijgen. Groot acht
ik deze mogelijkheid niet."
Hoe of de generaal over eene landing
dacht
„Hoofdzaak is" zei Z.Exc., „dut men
ecne behoorlijke macht ter plaatse heeft,
gelijk ook te Schevemngcil liet geval
In dat geval kan men wel zeggen,
eene landing van vreemde troepen
macht bijna uitgesloten is."
Of de huidige mobilisatie in Neder
land lang zal moeten duren
„Dat onze soldaten niet spoedig naar
huis zullen kunnen gaan", zei gen. Cool,
mag men wel ais vaststaand rekenen.
Natuurlijk hangt dit geheel van den loop
der omstandigheden af. In 1870 konden
de miliciens na enkele weken huis-toe
gaan. maar de situatie is nu geheel
ders. „Wanneer U mij dus vraagt,
we misschien na betrekkelijk korten
tijd althans de oudere lichtingen of de
landweer naar huis zullen kunnen zen
den, dan antwoord ik het is niet geheel
«mogelijk, maar niemand kan
ip dit moment iets van zeggen."
En de vredesbeweging, waai
n deze dagen zoo smalend wordl
ijiroken
„Wel", zei de heer t'ooi, „misschien
:al deze verschrikkelijke oorlog ten
ilottc het Vrcdcsdenkbecld bevorderen.
Een ieder zal ten slotte doordrongen
moeten worden van liet absurde van
nill.-c vrecsclijkhcden. De schatten en
,'olkskrncht verslindende „gewapende
wij dien tot mi kenden.
mogen worden geschaad.
Met liet oog oji de verkecrseischen
i de defensicbelangen zijn voorts ceni-
ge wegen voor voertuigen afgesloten
is ook hier en daar rijden in slechts
e richting geoorloofd.
>p de afgesloten weggedeelten wordt
alleen toegang verleend indien de be
stemming niet op andere wijze is te
bereiken, of wel overwegende redenen
zal v
ieten n
De Hollandsche waterlinie.
Dm liet geliied der Nieuwe Holland-
sclie Waterlinie te kunnen betreden,
Worden geen passen of andere sch
lijke bewijzen verlangd.
Evenmin zijn deze noodig om
binnen genoemd gebied te bewegen,
behoudens voor wat betreft de onge
veer 1000 M. diepe strook waarin de
verdedigingswerken zijn gelegen en de
'"Aldaar 'woolen aliccii zij'toegelaten,
die er om overwegende redenen moe
ten aanwezig zijn.
De beoordccling van deze redenen
is aan de betrokken groepscommandan
ten overgelaten, die ei mede hebben
rekening te houden, dat liet bedrijf
e bevc
U de a;
komst ter gcwenschter plaatse zooveel
doenlijk wordt veriiaaslop in slechts
ééne richting opengestelde wegen moet
de voorgeschreven verkeersregeling in
ieder geval worden gevolgd.
Ook oj> niet verboden wegen worden
voertuigen nu en dan aangehouden
automobielen o.a. om na te gaan of
de gevoerde nummers overeenstemmen
met de bij de inzittenden berustende
nununerbc wijzen.
De standplaatsen van d? groepscom
mandanten zijn Naarden Loenen (ge
meentehuis! Utrecht (school aan den
Draaiweg)Utrecht (huis van bewaring
den Koningsweg)Yianen (gemeen
tehuis); GorincheinSIceuwijk iK.M.
paai 1 aan den straatweg naar liredaj.
Niet te snel.
De besturen der Koninklijke Neder-
landsche Automobiel Club en der Ne-
derlandschc Motorwiclrijders Yerecni-
ging verzoeken automobilisten en mo
torwielrijders, in vrijwiliigen militairen
dienst, beleefd, doch dringend, v<
in bebouwde kommen, met de m<
voorzichtigheid tc rijden en het over
matig gebruik der signaal-apparaten te
willen nalaten.
Inderdaad deze waarschuwing komt
te pas. Het had vaak den schijn of
motorrijders en automobilisten van uice-
ning waren liet vaderland niet beter te
kunnen dienen dan door liet overrijden
van vredelievende wandelaars.
Gean pas noodig.
Voor liet bezoeken van het in staat
van oorlog verklaarde gebied in ons
land, worden geen passen meer vcrcischt.
Roode Kruis drukte,
lil de Gooi- en Kcmlandcr lezen we
't volgende
„Geen nuttiger taak blijkbaar, dan die
van liet Hilversumsche Roode Kruis,
in liet tegenwoordige stadium van den
oorlog, die niet uitgebroken is, en naar
verwacht kan worden, niet uitbreken zal,
Die taak bestaat nog alleen en uit
sluitend in liet beheeren van de vele
goederen, die reeds ingekomen zijn en
nog dagelijks inkomen.
Geen wonder dat mannen als Di.
Koppescliaar, die den Balkanoorlog
heeft medegemaakt, verveelde gezich
ten trokken.
De Padvindertjes. vol bewondering
even druk. en hebben als goede, ki
Icloozc buudschitploopcrs ook hun v«'
dienste.
Ook druk hebben hel nog cenigc
grootere boodsclinploojiers, die zich bij
het Roode Kruis hebben opgedrongen,
den gehci-leii dag per auto door Hil-
of zij bezig zijn Nederland van den
ondergang te redden.
Ken vermakelijke geschiedenis speel
de zicli dezer dagen af.
Een tiental kinderen speelden sol
daatje en hadden allen een Koode-Kruis-
bandje om den arm.
Een groote boodschaploopcr passeer
de per auto, zag de kinderen en hun
bandje, en stak dreigend zijn arm op,
vaarom een breede Roode-Kruisband.
De kinderen lachten, juichten en
ipccldcti door.
Des namiddags vervoegde zich bij
de ouders van een paar dier kinderen
Padvindertje, die namens het Roo
de Kruis en zich zelf belet vroeg.
Toegelaten tot de moeder der klei
nen verbood hij namens liet Roode
Kruis en ziclizelven, dat kinderen bij
hun spel hun insigne droegen.
Hem werd met het compliment aan
liet Roode Kruis de boodschap mede
gegeven, dat men de kinderen het sol
daatje spelen zou verbieden, als liet
Roode Kruis voor voldoende speelgoed
zou willen zorgen.
De Padvinder af 1
Wanneer het Roode Kruis de sym
pathie van Hilversuni's ingezetenen
wenscht te behouden, geve het zijne
boodschaploopers den raad. zich niet
bespottelijk te maken."
Langestraat 27, Amersfoort.
Vertegenwoordiger
van hetlngenieurs-Bureau
Utrecht.
Uit het Buitenland.
UIT ROME.
Het stoffelijk overschot van H.
i'aus Pi us X werd naar de St. Pieterskerk
.ivergebracht. Zulks geschiedde plechtig
net kardinalen m den stoet.
Later werden de deuren van de
l'ieter voor liet publiek geopend
-•en groote menigte ging een Inatsten
jlik werpen op 's Pausen lijk. De orde
tverd onberispelijk bewaard.
l egen den avond zou de lijkkist
Je graf-crypte worden bijgezet.
Het koor hief de Miserere aan.
lijkkist werd onder groote ontroering
op een verhoog geplaatst.
tu de lijkkist werden een acte
drie beurzen met munten, geslagen
onder liet pontificaat van Pius X, gelegd.
Om 6.50 uur werd de kist van pijnboo
menhout gesloten, terwijl de edelgarde
het geweer presenteerde.
De camerlengo della Volpe en
kardinaal Merry del Val en de major
domus mgr. Rannuzzi bevestigden de
zegels aan de kist. Om half acht werden
ook de zinken en iepenhouten kist
gesloten.
De stoet stelde zich opnieuw op en
de edeiwacliten plaatsten de lijkkist op
een wagentje dat door de basiliekknech-
tenuaar het confessie-altaar werd gereden.
Daar liet men het met een lift in de
crypte neer. Vervolgens verwijderden
de kardinalen zich.
De St. Pieterskerk was electrisch ver
licht. Duizend genoodigden waren bij
de begrafenis tegenwoordig.
De lijkkist van Pius X werd nevens
e van wijlen Paus Pius VI geplaatst.
In een bijeenkomst der kardinalen, on
der voorzitterschap van den camerlengo,
werd besloten tot publicatie van's Pausen
testament.
Pius X had de volgende beschikkingen
gesteldZijn familie krijgt 100.000
lire's, die vroeger aan den Paus waren
geschonken, 's Pausen zusters zullen
maandelijks 300 lires en zijn neef
10.000 lires in eens ontvangen, wanneer
tenminste de nieuwe Paus deze beschik
kingen goedkeurt.
Het testament sluit met de treffende
woorden: „Arm ben ik geboren, arm
heb ik geleefd, arm wil ik sterven.
Men moet mijn lijk niet balsemen, in
,'pta van de St. Pieter wil ik be
graven worden."
Dekardinaai-staatssecretaris, Merry del
Val, blijft voorloopig in het Vaticaan
In de „Corriere d'Italia" schrijft de
geneesheer des Pausen, dr. Marchiafava,
het volgende over de laatste levens
dagen van den overleden Paus:
Paus Plus X was diep ter neer gcsla-
over het uitbreken van den oorlog
naarmate teleurstellender berichten
binnenkwamen, nam deze neerslachtig
heid toe. In dezen toestand van zwakte
kwam de ziekte.
Marchiafava trachtte den Paus tc be
moedigen, maar deze. antwoordde
„Millioenen menschcn komen om het
leven, ik moest liet verhoeden, maar
heb het niet gekund. Mij blijft alleen
■t. Wanneer niet ik, die liet
hoogste vrcdcsambi bekleed, aan de
redding van zoovele jonge levens denk,
wie zal zich er dan over bekommeren?"
Bij deze woorden kwam een droeve
glimlach om 's Pausen mond.
lederen dag overmeesterde dezedroel-
heid er. neerslachtigheid den Paus, toen
kwam eindelijk de crisis, die zulk een
noodlottig verloop had."
Oe Pauskeuze.
Na verloop der negen dagen, voor
de lijkdiensten van den overleden Paus
bestemd, verecnigcn zich de kardinalen
den tienden dag in de Sint-Pieter waar
de kardinaaldeken de H. Mis zingt
voor de keus van een nieuw opper-
Daarna houdt een der kardinalen ecne
rede waarin hij hel H, College ver-
FEUILLETON.
ONTVOERD
zijn kind dal l
lijk
i ile slechte bed
cilcr
dingen zijns
oeg hem
zijn hui
„Weinig lijds daarna huwde l'etrus
en mmIiIi'.t mocht hij zich verheugen in
hei bezit van een lief knaapje, dal bij
hel 11. Doojiscl den niet allcdaagschen
naam van Heracles o
,J..Ha! iia! en onze I leracles is dat
kind
„Ja. juist geraden,
graal Anloon met w<
kw
:n begreep
dat hij niet
ina-r op net vermogen van zijn broc-
Jer te rekenen had. daar deze een crl-
.enaani bezat; deze gedachte, wekte
i'i hem een vurig verlangen op in liet
zijner goederen te geraken, hel
er met op aan, hoc
■rlen lijd na de geboorte van
Heracles stierf graaf Petrus plotseling.
eeiiigr personen noemden zelfs lluislc-
rimi een naam maar wie zou den
edelen en machtigen graaf van Belle
ville openlijk van broedermoord hebben
durven beschuldigen
„Granf Petrus werd op de plechtlgstc
wijze begraven hij liet ecne onti
lileii
telde.
f Anton
scheel
Jeclen, hij beloonde haar de grootste
oplettendheden en trachtte haar op do
inoest kieschc wijze te vertroosten.
Deze beminnelijke en tecdcrc oom zou
cr evenwel met voor teruggeschrikt zijn,
om o|> zijn neef een proef te nemen
in liet doen verdwijnen van lien, die
hein mishaagden. Maar men waakte
te groote zoig over liet kostbaar
leven van den jongen erfgenaam de
•rzorgde hem als den appel
oogen. Aldus k.m Heracles
zijn uchtj
,.Gra
Anioi
achtte
te halen dt
■^1 teelen door te bn
gen. Hij was er van overtuigd, ze
hij, dat de landlucht het kind otibc
'laar goed zou doen.
6c eens, luie bleek en leeder hij
als hij de land- cn bosclilueht
inademtals hij niet naar hartelust
rollen in het malsche gras, zal hij zijne
kleur geheel verliezen en er zijne ge
zondheid geheel bij inschieten."
„De moeder beminde haar zoon
hartstochtelijk cn de listige woorden
van den graaf, die met moede werd
altijd op de zwakheid van den dier
baren kleine tc wijzen, overtuigden
I haar des Ie gemakkelijker,
klei dezelldc iiicciiing bleek toege-
an te zijn.
„De gravin begal zich dan
racles naar liet kasteel van Montdra-
ni, bij Hoidcaux gelegen. Graaf A
on vergezelde haar niet zijn zo
Hertrund, die twee of drie jaren out
lis dan I leracles, onder voorwend:
at hij zijne schoonzuster eu zijn m
iet alleen 0|> Moiildragon wilde laten
erblijveii.
„Ofschoon de gravin volstrekt niet
an graal' .Anloon hield, kon zij In
iet weigeren tc ontvangen na al de
bewijzen van genegenheid welke hij
•geven had en gedurendt
latlgcii tijd g. Ig het leven op liet kas-
genoeglijk voorbij,
let gelaat van Heracles krci
ecne frissche. roode kleur
ooit was hij vol leven en
wcktllcid. Hij speelde en leen
zijn neef den gebeden dag in liet park.
Belden achtervolgden de vlinders e
liepen daarbij om liet hardstbeide
ademden de frissche lucht met voll
longen in. De gravin was dan on
verheugd, dat zij den raad van ha:
schoonbroeder had opgevolgd en be
dankte dez.en alle dagen voor de be
langstelling, welke hij haar cn hour zoon
betoonde.
„Antouii van Belleville beantwoordde
deze woorden met duizenden beimn-
rlijkhedcn en verheugde zich met de
jonge vrouw, als zij de beide kinderen
Toolijk en welvarend zagen. He-
liet was niet om de gezondheid
lijn neef te versterken, dat hij
luiten getrokken was. Zijn werke
lijk doel was liet kind uil Parijs te ver
wijderen, opdat hij zijn plannen om
trent Heracles gemakkelijker ten uit-
r zou kunnen brengen.
In Parijs werd Heracles bewaakt
eene zorgvuldigheid, welke nooit
slapte. Doch buiten waren de tuin
het park van liet kasteel bijzonder
uitgestrektvooral bevonden er zich
groote vijvers in, Kon hel niet gebeu
ren. dat een kind cr in verdronk De
z.chtig
„Het gebeurde zooals de graal voor
zien bail. Van dag tot dag werd He
racles met minder zorg bewaakt en
ofschoon de gouvernante, die belast
was hem tc vergezellen, het bepaalde
bevel ontvangen had hem nimmer u'
het oog te verliezen, gebeurde h<
somtijds, dat de jolige graaf alleen i
liet uitgcsticklc park dwaalde, terwijl
zijne moeder overtuigd was,
altijd met dezelfde zorg over hem
„Na verloop van ccciige maanden
meende de graaf, dat het tijd werd,
zijn plan ten uitvoer te brengen daar
om ontving ik van hem een brief
hij mij met enkele woorden uitnoodigde
hem te Montdragon te komen bezoe
ken, omdat hij mij een belangrijke zaak
had mede te dcclcn. Je herinnert je
ongetwijfeld den dag waarop de be
diende van den graaf mij dien brief
,Ja, en wat mij verwondert is, dat
hij onze schuilplaats heeft kunnen
„Ik heb er mij niet over verwonderd,
want de graaf cn ik kenden elkander
reeds sinds langen tijdik heb hem
reeds menig middel verschaft, hetwelk
de dokter of de apotheker hem niet
zouden hebben klaargemaakt. Mijnheer
Antoou van Belleville heelt mij altijd
'ijk betaald cn wat hij gedaan heeft
liet de vergiften, welke ik hem ter
hand heb gesteld, wat heb ik daar
mede noodig, dat is mijne zaak niet
ik veronderstel evenwel niet dal hij ze
gebruikt zal hebben, om latten te ver
giftigen. Des te ergerHij heeft mij
kunnen vinden, want ik wilde hem niet
onkundig laten van mijn adres, daar
hij mijne kleinste diensten altijd vor
stelijk beloond heeft. In elk geval was
ik er zeker van dat iiij mij niet ver-
