Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
DE EEMBODE
Vrijdag 16 October 1914J - 28c laargang. - No. 56. -***- .i Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort - Telefoon No. 314,
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de
Vereeniging De Ecmbode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent.
Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch op
zegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
Advertentieprijs van één tot vijf regels veertig cent. Elke regel meer zeven en een
halve cent. Reclames: tien cent per regel. Advertentiön in het redactioneel
gedeelte vijftien cent per regel. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle
mededeelingen en advertentiën in te zenden vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
Het Roomsche Kind behoort
in de Roomsche School.
Van de waarheid van bovenstaande
woorden is elk reeht-geaard Katho
liek overtuigd.
Roonrsche ouders, die hunne kinderen
zonder zwaarwichtige redenen naar de
openbare school zenden, handelen
zacht gezegd onverantwoordelijkze
tooncn niet te beseffen wat plicht en
geweten voorschrijven en doen niet
overeenkomstig de voorschriften der
H. Kerk, wier trouwe kinderen, zij zich
Gelukkig bchooren zulke ouders tot
de verdwijnende soort.
Steeds nteer en beter wordt in onze
Roomsche kringen beseft de Itooge
noodzakelijkheid van de Katholieke
School voor de Katholieke jeugd.
Aan vrijzinnige zijde staan echter
nog altijd menschen, die ziclt met kun
nen verplaatsen in den Katholieken
gcdachtctigang. Zij noemen de zorg voor
hei Katholiek Onderwijs, Kerkelijke
heerschzucht en gaan te keer, wanneer
hel al eens blijkt, dat ouders en ver
zorgers van Roomschcn huize zeer
dringend worden aangemaand hun plicht
te doen. Ze zouden wel wensclten dat
onzerzijds maar berust werd. wanneer
ouders zich niet sloren aan dc ernstige
uitspraken van dc Kerkelijke Overheid.
Allen zijn het er vrijwel over eens,
dal opvoeding omvatten moet de ge-
heclc natuur van het kind; dat zoowel
lichaam als ziel moet worden ontwik
keld en geen der eigenschappen v;
de ziel mag worden verwaarloosd.
Goede opvoeding omvat daarom
zulk eene verzorging van lichaam,
geest eu wil, dat het den leerling .mo
gelijk wordt, te doen, wat hij doen
moet, met andere woorden, zijne bestem
ming hier en hiernamaals te bereiken^
Zoo in het algemeen beschouwd,
is de lichamelijke opvoeding de
belangrijke tak der opvoeding.
Ken zeker minimum van lichamelijk
welzijn is ongetwijfeld noodzakelijk
voor de uitoefening van de functiër
van den geest, maar, over het algemeei
genomen, is de lichaamcultuur slechts
een onderdeel van hel gcheele opvoc-
dingsproces.
Kr zijn menschen, die zeer wel op
gevoed zijn, maar lichamelijk misvormd
of ziekelijk of slecht ontwikkeld waren.
l)c Katholiek legt meer gewicht op
zedelijke dan op verstandelijke ont
wikkeling.
Meer kennis /ondergoed-zedelijk leven
acht hij volstrekt geen voordeel, eerder
een nadeel, geschikt om de mogelijk
heid van kwaad-doen te vermeerderen.
Alles bijeengenomen is een knappi
-.chink nog altijd minder verkiezelijk
dan een vrome dwaas.
Wat vanzelf niet wegneemt, dat de
Katholieke opvoeding zich het kweeken
van „knappe vromen" ten doel stelt.
In het Katholieke stelsel mag oefe
ning van verstand en Itart en wil nooit
gescheiden worden ware kennis moet
altijd leiden tot goed handelen.
1 let kind moet niet alleen loeren de
juiste bcteckcnis van hel woord „ziel"
te kennen, maar ook de ziel zuiver we
ten te houden van alle kwaad.
De Katholieke opvoeder, die dit
voortdurend opbloeien van wilskracht
en kennis moet leiden en gadeslaan,
zal liet dwaasheid achten, uit de lijn
zijner werkzaamheid een der meest
doeltreffende middelen om den wil te
sterken, weg te breken, nl. den Christe-
lijken godsdienst.
Alleen liet leeken-cletnent in de op
voeding op den voorgrond te stellen
is eenzijdig en verraadt enge» blik.
En toch werd ook dit stelsel in den
>rm van het „openbaar" onderwijs
gepropageerd.
Men lokte hier met liet geven aan
het kind, „wat des kinds is".
Men diende zich aan als mannen
si den bij uitstek brccdcn blik, die,
rars van alle bekrompenheid, het tee-
dere kinderlijf niet wensclten u wrin
gen in den maliënkolder van kerkistisch
Maar zij zagen voorbij, hoe juist zij,
in hun eng kringetje bleven ronddraaien
hoe feitelijk alle opvoeding wegsmolt
uit hun systeem en slechts het „leeren",
hel aanbrengen van doodc kennis,
overbleef.
Want zij vonden geen houvast, wi
't gold, hart en ziel der kinderen
balsemen voor het verderf onzer n
derne samenleving, waar geöischt werd
den wil te sterken voor den harden
levensstrijd.
Dit werden velen gewaar. Kr
:n steunpunt zijn.
N'u dacht men een practisch
ment voor de opvoeding te hebben
opgespoord in de „onafhankelijke n
raai".
Onder die onafhankelijke moraal v
oud men ecuc moraal, los van
bovennatuurlijke sanctie.
Dit streven was ijdel.
Want in de laatste instantie is
geen antwoord op dc vraag„Wa
iet ik de waarheid zoeken
rechtvaardig handelen, zelfs wanneer
het mij schade doel r" dan alleen dit
„Dat is de dienst, dien gij verschuldigd
l aan God, Uw Schepper en Verli
r en Rechter en Belooner".
Op andere wijze kan liet onreine vi
liet bloed niet afdoende worden gc-
bluscht.
„Slecht de rots van graniet
scheermes", zoo schreef kardinaal New
man, „en leg het schip vast met cc
zijden draad, dan ook moogt gij hopt
met zulke zwakke instrumenten als me
scliclijk weten en menschelijke rede.
u te kunnen meten met deze
de hartstocht en de hoovaardij van den
menscli".
Wanneer dus ware opvoeding
recle opvoeding zijn moet, dun kan
zij den godsdienst niet ontberen.
Kennis van God moet liet ver;
lolijstcn, liefde tot liotl moet den
gen, den verheven Schepper niet kent
indien liet zich tevreden stelt mot dc
feiten en dc oorzaak niet nagaat r
Dc godsdienst raakt op zoovele
punten direct of indirect het mcnschclijk
leven, dat hij niet kan worden uitge
schakeld. Zelfs bij de meest abstracte
en klcurlooze onderwerpen, moet reke
ning gehouden worden met den per-
on van den onderwijzer.
De onderwijzer is, altijd een geloover,
ook als zijn geloof slechts bestaat uit
n serie negaties.
Vandaar onze eisch van „Katholieke
icholcn."
Een cisch, die vele niet-Kalholieken
niet begrijpen.
Zij geven dan ais hunne mecning
te kennen, dat liet Katholieke geloof
en zwak, nietig plantje moet zijn,
indien 't niet aan openbare invloeden
mag worden blootgesteld,
Het antwoord is gemakkelijk.
De „Katholieke atmosfeer", die wij
)0r ware opvoeding noodzakelijk ach
ten, is liet openlijk naar buiten optre-
:n van ons geloof.
Het is de natuurlijke erkenning van
rze plichten jegens God en onze af
hankciijkhcid van Hem in het lol richt-
nemen van Zijne wetten in ons
gedrag.
Het is de erkenning van de rechten
van Christus, Die sprak: „Laat de klei-
•II tot Mij komen en belet hel hun niet".
Het is, daarbij, een volkomen aan-
larden van de dingen, zooals zij zijn.
Wij willen léeze Katholieke atmosfeer
onze scholen omdat de godsdienstige
waarheid, als iedere andere waarheid,
bij de opvoeding allereerst moet wor-
n aanvaard op gezag.
Alleen wanneer het verstand rijp is
door ondervinding gestaald, kaï
het de gronden voor het geloof navoi
«ellen, om dan in te zien, hoe juist
ilil onderwerpen aan liet gezag ge-
wil
Hoe kan het gemoed i
beid opbloeien, wan»
gadeslaan met dagelijk:
weetgierigheid van menschen
vere schoon
hei bij lu
din-
Uit het Buitenland.
In Antwerpen.
Antwerpen herstelt zich weer.
I Iet concert van du Duitschcrs, dat
:lken middag voor het hotel Weber
gegeven wordt trok reeds groote be
langstelling eu hier en daar hoorde
iiicn in enkele cafe's de gewone piano-
jrgcls hun vroolijke deuntjes ten bei
geven.
Op dc Keizerlei, die van uit de
lationshal bestreken wordt door
4-tal machine-geweren, zijn thans i
verschillende cafe's geopend en
langzamerhand ziet men in de strati
winkels openen.
De Duitschers zijn zeur vriendelijk
i goed. Zij maken liet den vluch
telingen bovendien zoo gemakkelijk
mogelijk. Alle Belgische bewoners van
Antwerpen en ook Nederlanders kunnen
met hunne gewone papieren binnen de
stad komen. Zij hebben geen speciale»
is aan te vragen,
Alleen langs den weg Antwerpen
Ksschcn zullen de vluchtelingen kunnen
leriigkccrc», wijl de spoorwegen langs
het land van Wacs niet hersteld zijn
sporen en bruggen zijn gesprongen.
De Duitschers zijn bezig dc tramlij-
en te herstellen
Een genie-officier vertelde dat Ant
e-pen was veroverd door ongeveer
60.000 man, waarvan ongeveer 40.000
an infanterie.
De Engclschcn, die het bij Antwer
pen tot liet uiterste gedreven hadden,
schijnen slecht te hebben verkend.
Een ontdekking.
De Duitschers vonden in België in
de archieven een stuk, reeds cenige
jaren oud, waarin een landing van En-
gclschc troepen beschreven staat.
„De portefeuille met het sprekende
ipschrift„Het Engelsche binnenruk
ken" want zoo mag men in dit ge-
I „inteivention" gerust vertalen
België zal ter eeniger tijd een groote
rol spelen in de geschiedenis van den
oorlog van 1914, mecnen de Duitschc
touranten.
Samenvattend den inhoud, verneemt
ncn 't volgende
le. Reeds voor acht jaar heeft de
Belgische generale staf den gemeen
schappelijke!) opmarsch van een Kn-
gelsch-Bclgisch leger tegen Duitsehland
met den Engelschen generale» staf in
alle bijzonderheden vastgelegd;
2e. de Kranschc generale stal is in
deze afspraak ingewijd geweest en heeft
de plannen door mcdedceling van zijne
opmarscliplanuon tegen Duitsehland
indcrstuiind
3e. indien deze plannen tc
ring mochten geraken was Engeland tot
een schending van dc neutraliteit
Holland bereid, doordat het, na
Duitschc vloot buiten actie geze
hebben, eventueel in de Schelde wilde
binuenloopcn en de verbinding met
Antwerpen perfect maken wilde
4e. hoewel Holland door de
genomen vestingbouwwerken een streep
gemaakt hoeft door .een deel van deze
rekening, is toch de overeenkomst over
den gemecnschappelijken Kngclsch-Bcl-
giscli-l'rnnschen opmarsch tegen Duitseh
land van kracht gebleven en is alleen
liet jaar 1911 dienovereenkomstig
anderd en dus opnieuw bekrachtigd
5e. terzelfder tijd heeft de Belgische
gezant te Berlijn zijne regccring een
waarschuwing doen toekomen tegen de
breuk der neutraliteit die zij met dit
eenzijdige contract begaan had of bezig
was te begaan.
De „Vossischc Zcilung" schrijft
„België heeft er zwaar voor moeten
boelen, dat het zich tot een willig werk
tuig van Engeland gemaakt heeft. Het
is door zijn „beschermheer" en „raad
gever" smadelijk in den steek gelaten.
Toen de Belgen den strijd moesten op
vatten, waarom heeft Engeland toen
niet direct voor voldoende hulp
gezorgd, die het toch zoozeer noodig
luid Dc weg lag toch open voor „het
de zee bcheerschend" Brittanje Oor
logsschepen, transportschepen, troepen,
schcepskanunnen, vliegtuigen, dat alles
was toch in massa voorhanden. Meer
dan twee maanden had Engeland toch
zijn strijdkrachten over Boulogne,
Calais. Duinkerken, zooals in 1906
overeengekomen en evenzoo over Os-
tende op het Belgisch oorlogsterrein te
werpen. Er ware niemand geweest om
de ontscheping en opmarsch te verhin
deren. Maar Engeland beschouwde het
meer als zijn zaak om België op te
hitsen dan om het te ondersteunen."
Qorlogsverschrikking.
Een toeschouwer bij den kamp rond
Antwerpen gewaagt van vreeselijke
looneclcn
„Het schouwspel was ontzettend
grootsch. Men hoorde het sissen der
zware granaten. Hoorde, hoe zij in een
huis vielen en dan, na angstige secon
den, ontploffen onder een dreunend ge
kraak. Rookzuilen stegen daarna om
hoog. Vlammen lekten op, streden kor
ten tijd met den rook, alvorens zij zege
vierend uitsloegen. Rakelings over onze
hoofden sisten en huilden dc granaten
door de lucht. En dan weer liet kraken
der shrapnels. Tijdens het gevecht schre
ven officieren en manschappen in dc
loopgraaf snel een groet op een brief
kaart. De mannen hadden reeds vijf
dagen gestreden. Vijf dagen onafgebro
ken. Zij moesten over dc Nethe komen
en de Belgen verdedigden zich
leeuwen.
.Sedert vijf dagen had de kapi
geen warm eten meer gehad. Hij
"rl, Doch iedere, nieuwe granaat,
die door de lucht siste, iedere
shrapnel, die sprong, scheen ziji
ter te stalen. Het was
hoe hij met zijne soldaten sprak
vermaande; hoe hij, door het
gevoel zijner verantwoordelijkheid ge
leid, zijne lieden in veiligheid bracht,
terwijl hij zelf, in onverstoorbare rust,
het gevaar niet telde."
Hij verhaalde van den nacht, waarin
Waelliem viel. Verhaalde van ei
dend concert, dat het geschut
zijden had aangestemd. Het was. alsof
de hel door de luchten stormde en ais-
of ilc wilde jacht bruischic door het
Bclgcnland. Het kleine vuur in de lucht
boven ons scheen hij niet eens te hoo-
toch was 't daar een ruischcn
tl, een kraken en een geweldig
donderen, dat men ademloos luisterde
aan den dood dacht, die
dicht bij ons langs den weg lag."
Aan de Russische grens.
Op het Oostelijk gevechtsterrein heb
ben dc Duitschers dc Russen bij Scliir-
windt teruggeworpen. Deze verloren
2000 gevangenen, 26 kanonnen en i 2
lachincgcwezcn.
Zuidelijker is de Russische voorhoe.lc
op Warschau teruggeworpen, waarbij
8000 Kussen werden gevangengenomen
25 kanonnen veroverd,
lu een boscli werd Itet lijk van
esncuvelden generaal gevonden.
Drie weken lang lag liet daar in een
tod gevoerden mantel, In de borst-
isch vond men met bloed gedrenkte
papieren. De vergeten dootle was chef
ui den gcncralen staf van
sell legercorps.
In Warschau was zijn huis
zamclplanis van tic groote wereld. Kn
liet lijk van dezen eens zoo gastvrijen
man lag uu weken lang te vergaan
onder de takken van een door regen
bezwaard Oost-I'ruisisch boschjc.
De Belgische regeering
heeft naar Frankrijk de wijk genomen
in dc havcstad Havre geves
tigd. In België is geen veilig plekje
meer te vinden. De Koning is bij zijn
ieger-rcstanidc Koningin toeft in
Engeland.
In Zuid-Afrika.
In Zuid-Afrika dreef de oude boeren
leider llotlia door dat den Kngclscliman
hulp zou geboden worden.
Een deel der bevolking is daar tegen.
Kr zijn nog altijd veel Boeren, die zich
nog herinneren hoe dc Engelschman
elf jaar geleden hun volk bestreed en
deze voelen in 't geheel geen devotie
voor vechten ten voordcelc van En
geland.
In het noordwesten der Kaapkolonie
komt de bevolking zelfs in opstand.
sraal Beyers, die, wegens verschil
mecning met Botha, ontslag nam,
heeft daar veel aanhangers, die niet
tegen de Duitschc Koloniën willen op
rukken.
De Hollandsche gastvrijheid
wordt ook in Duitsehland geprezen.
Als wij. schrijft de „Lok, An/.", van liet
droevig lot lezen, .lat over een g
dèel van het Belgische volk gekomen
is. dan zwijgt in ons iedere volkeren-
haat. Wij gevoelen deze dingen ais
inedemcnschen, en dan vervult het ons
met blijde hoogachting, tc zien. op
welke edele en mcnschllcvendc wijze
dc Hollanders een onverwachte taai;
op zich genomen hebben. Het was voor
de autoriteiten zoowel als voorliet volk
buitengewoon moeilijk om den ploNc-
lingcn stroom van honderdduizenden
vluchtelingen tc ontvangen. Zoowel van
de organisatietalenten der autoriteiten
als van de mensclilieecudh .-i>l en mild
dadigheid der bevolking werd bijna iets
bovenmcnschciijks gevraagd.
Dal er geen catastrofe uit gevolgd
is. is aan de Hollanders tc danken.
Bewonderenswaardig is de metscli-
licvcnde wijze, waarop dc Hollanders
hun neutrale houding tegenover de
vluchtelingen bewaard hebben, eerst
tegenover dc Duitschers en nu tegen
over dc Belgen.
En een ander groot blad schrijft
Het valt Duitsehland niet in om Idol-
land tc bedreigen, liet bezit van Am-
werpen heeft ook zonder vrije beschik
king over de mondingen van de Schel
de in Holland, een enorme waarde voor
onsdezelfde waarde welke de stad
voor België had en ook voor Engeland.
Van eenigcrlei onvriendelijke bedoe
lingen tegen Nederland was en is bij
ons geen sprake. Wij betreuren liet
reeds genoeg, dat Holland door den
ontzcitcnden toevloed van vluchtelingen
en door de intcmcering van Belgische
en Engelsche troepen, zondci iict te
willen, mede het slachtoffer geworden is.
Wij bewonderen oprecht de gastvrij-
i beid en goedheid, waarmede men lion-
FEUILLETON.
ONTVOERD.
Dc gewelddaad tegen den cipier,
waaraan men hem wilde doen deel
nemen, was liij begreep het zi
goed met den Goddclijkcn wil
strijd, want daardoor zou hij de mede
plichtige worden van al die ellendelin
gen, die niet voor een misdaad zou
den terugdeinzen als liet noodig was.
Hij besloot dus liever te sterven, dan
toe tc geven.
„Neen, ik zal u niet volgen," zeidc
hij op vasten toon, „doe met mij, wat
gij zult goedvinden gij kuilt mij niet
dwingen mijne vrijheid terug tc nemen,
als ik het niet wilen ik wil het niet,
omdat liet onrechtvaardig is."
De gevangenen braken in vervloe
kingen tegen hem los, en ccnigcn trok
ken zelfs hunne messen, om er ccn
eind aan te maken, zoonis zij zeiden
dc jongeling zou dan ook waarschijn
lijk gedood zijn, indien dc man, die
zicli als zijn verdediger had opgewor
pen, zich niet tusschcn hem cn dc
moordenaars geplaatst had.
„Ilnlil" zeidc hij met eene godslas
tering „ik verbied, 't komt er niet op
aan wiëti, aan een zijner haren te ra
ken ik neem hem onder mijne bijzon
dere bescherming. De jongen bevalt
mij en zijn moed verdient eene andere
bclooning dan den dood."
„Hij is een verrader," antwoordden
een groot aantal stemmen „wa
hem sparen Hij zal ons in hel
derf storten, hij moet sterven."
„Hij zal ons niet in het verderf
storten en ook niet sterven." hernam
<ie man. „Het zal voldoende zijn den
knaap tc binden en heul een prop in
den mond te steken, waardoor hij geen
beweging c.i geen geluid zal kunnen
aken. Door dit middel zullen wij ons
in hem verzekerd hebben en ons
Lande besparen een arme duivel
vermoorden, die ons volstrekt geen
kwaad heeft gedaan. Voor het slagen
van ons plan kan liet mogelijk zijn,
dat wij ons van den cipier zullen
ten ontdoen en dat zal wel genoeg
liet bloed van dezen ai
jongen niet nutteloos te vergieten,
Ofschoon cenige gevangenen nog
mompelden, helde liet grootste deel
der gevangenen tot dc meening over
i hem, die zooevcn gesproken had.
vijf minuten later werd onze held
ii zijn hoek teruggebracht, nadat
n licni ecu prop in den mond ge
stoken cn armen cn boenen gebi
den lutil.
Men had hem zon stevig gekneveld,
dal hel hem onmogelijk was eene be
weging te maken, eveneens kon hij
geen enkelen kreet slaken door de
prop, welke hem in den mond stak.
Zijn angst was evenwel minder gri
i iiij van zicli zeiven kon getuigen,
goed gehandeld te hebben en de ze
kerheid bezat aan den dood te zullen
ontsnappen. Mij hield zich volko
rustig en begon de gevangenen le be
schouwen, die onder elkander lachten,
lot omstreeks het uur, waarop de ge
vangenbewaarder gewoonlijk zijne avond
ronde kwam doen.
Toen de grendels achtereenvolgens
naren weggetrokken eu de gnmte -leu-
lel i;i hot slot was omgedraaid, werd
dc lamp. die cenige uren te voren door
de gevangenen was aangestoken, eens
klaps uitgeblazen, waardoor de diepste
duisternis in dc gevangenis hccrsclilc.
Dc cipier trad echter met eene lan-
binnen, die hij omhoog hield,
bete
r ge
beulde. Doch op hetzelfde «ogenblik
werd hij aangegrepen; hij uitte
kreet, die dadelijk verslikt werd. Da
had eene verschrikkelijke worsteling
plaats, welke Heracles met schrik ver
vulde. Hij zag, hoe alle gevangenen
den ongelukkige» omringden, hem -ijn
lantaarn ontrukten cn Item op de
grond poogden te werpen.
De man was evenwel met herin
lisdie kracht begaafd en daar het hem
gelukte de moesten zijne
achteruit te stootcn, begon hij opnieuw
tc roepen, totdat Heracles daar dc
lantaarn verbrijzeld wa
n val hoorde, waarop een
i daarna een diepe stilte
ïun maakten de gevangei'
m de sleutels meester eil vluchtten
cl. Onze licltl hoorde het geknars
in sleutels cn deuren en daarna
Hij wist niet. of de vluchtelingen
ai ongclukkigcu cipier hadden ver-
oord. of zicli tevreden hadden ge-
cld met hem te binden en eene prop
den mond tc steken, zooals zij het
:m hadden gedaan. Ach hoe gaan
<u hij alarm gemaakt hebben I Ma
hij kon slechts cenige doffe zuchten
daken, daarom hield hij zich stil cn
ustig en luisterde goed toe, of de ci
pier teekenen van leven zou geven.
I lij hoorde geen enkel gerucht dan
dat, hij zelf maakte met de bewegin-
i, welke hij nog maken kon. Kr
rsclite eene doodsche stilte in dc
•nngenis, waaruit de knaap op-
akte. dat óf de cipier gedood óf
>r de gevangenen medegenomen
s. Ofschoon deze laatste verklaring
minst waarschijnlijke was, trachtte
hij er zicli toch van te ovctluigc»,
omdat de aanneming er van voor hem
minder pijnlijk was. De uren gingen
echter met wanhopige langzaamheid
voorbij voor onzen held, die naar liet
aanbreken van den dag verlangde de1
opgewonden toestand, waarin de
vallen van den afgeloopen dag
hadden gebracht, veroorloofde hem
niet langen tijd het oog te sluiten. Het
lichaam mocht door de banden bewe
gingloos gemaakt worden, zijne ziel
was levendig bezigin de stilte van
den nacht telde hij de uren, welke zich
lieten hooren van ccn der naburige
Aldus klonk beurtelings in zijn oor
twaalf, één en twee uren. Maar toen
de
het v;
de slaap kwi
vreeselijke droomen, waardoor hij
houdend wakker schrikte. Tegen hut
aanbreken vim den dageraad vergat hij
alle anrdsclic zaken en viel in diepen
Twee of drie uren had Heracles
dus geslapen, toen luidsprekende n
soncn hem eensklaps deden ontwaken,
Hij opende dc oogen, keek wezenloos
om zicli heen cn zag verscheidene po
litic-beambten, die met hunne leven-
iprckkc-ii uiting gaven aan hunne
'slaakte onze helil cenige doffe
zuchten, welke zijne tegenwoordigheid
\an de beambten bekend maakten zij
melden op hein toeeen van beu
herkende hem.
„Het is dc knaap," zeidc hij, „die
gistcrcn door don graaf van Belleville
van diefstal beschuldigd is. V
ben jc niet met de anderen a
aal gegaan, vriendje, en hoe komt
het, dat je handen en voeten gebon
den zij
Heracles deed vergecfschc pogingen
n le antwoorden, maar kon het niet
verder brengen dan een dof gemurmel,
zoo goed had men hem den mond
gestopt. I oen dc beambten gezien had
den. wat hem liet spreken belette, ont
deden zij er hem van, alsook van zijne
banden. Dc jongeling kon hun tocii in
bijzonderheden vertellen, wat er voor
gevallen was; hij voegde erbij, dat hij,
wa; hem betreft, niet gevlucht zou zijn,
omdat hij zich aan geen enkele mis
daad schuldig gevoelde.
„Heb je niet gezien, wie der gevan
genen den cipier vermoord heelt?" vroeg
een agent.
mijn God!" riep Heracles buiten
zicli zclven.zijhebben hem dus vermoord,
Ik had hcill wel hooren vallen en stcu-
naar ik meende, dat zij hem oven-
gedaan hadden als mij, |k |;on
bovendien niet» zien, want de lantaarn
was uitgegaan."
Dc agenten spraken op onlioor baren
on met elkander en hielden raad,
terwijl Heracles zijn stijw ledematen
leniger poogde tc maken. Daarin
iiildcii zij zich tot den knaap t-„
urdt voortgezet.
