BERN. BROM, Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. Nicolaï Lebret, Electrische Installaties. DE EEMBODE Dinsdag 26 januari 1915. No. 84. 28e jaargang. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven oor de Vereeniging De Eembode te Amersfoort. - Prijs per drie maanden zestig cent. Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch op zegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort Telefoon No. 314, Advertentieprijsvan één tot vijf regels veertig cent. Elke regel meer zeven en een halve cent. Reclames: tien cent per regel. Advertentiën in het redactioneel gedeelte vijftien cent per regel. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeelingen en advertentiën in te zenden vóór twaalf uur op den dag van verschijnen. Het Voorbeeld. Wnt heelt Christus bij Zijne niensch- wording practisch gedaan om den werkmanstand op te heffen cn zijn arbeid tc adelen Heeft Hij van den werkman gesproken en geperoreerd Heeft I lij Zijne rechten met eene bijzondere lcinaat uitgemeten en den ikziichtigen kapitalisten limine hardvochtige liefde loosheid jegens luin ondcrhooiigen ver weten Heeft ChriSlu- lien, die Zijne Icei niet dadelijk wilde toepassen verstokte conservatieven cn domporigc reaction- nairen gescholden Heeft Hij door schitterende redevoe ringen en daverende volzinnen, m.a.w, door woorden en nog eens woorden den werkman verheven cn zijn werk geprezen Neen, verre vamkvnr. Christus scherm de niet met woorden, want in zijn op treden had Hij geen bij- en nevenbe doeling, maar Mij verkondigde aar: het ganschc volk, zoowel hoogerc als lagere standen dat liefdevol Kvangclic. dat ook nog op dezen c\tra-democratiseren tijd toepasselijk is. De heilige leer moest de mis-t.vidcu tusschcn hoogerc cn lagere standen wegnemen, den werkman ui eerc her stellen en zelfs met zijne hoogerc Int- genooten verccnigen en verbroederen. Maar dat was voor Zijne oprechte volksliefde nog niet genoeg. Door daad en voorbeeld wilde Hij Zijne leer om trent de christelijke naastenliefde be krachtigen, en eerst en vooral practisoh bewijzen huc/ccr Hij Jen Werkman acht, eerbiedigt cn liefheeft. De Zaligmaker heeft lie woorden van het tweede boek der MachabcCti in de meest verheven woorden belichaamd Deze heelt zijn bloeders lief cn het volk, Kn op du punt, het mag hier wel eens gezegd, geeft die goddelijke en practische volksvriend aan alle democra ten onzer dagen wel een gewichtige1 les. Wie waren het die de geboorte van den lang verwachten Messias liet eerst op eene miraculeuze wijze werden on derricht Wie waren de bevoorrechte personen, die liet eerst hun ciod cn Schepper hun hulde en eerbied kwamen betuigen bij zijne g- hooi te te Bethlciieni Herodes, geen tegen woordiger van ei n dier beide vorsten, maar bet waren een voudige arme lieden, inenschcn ui: dc laagste volksklasse, die als hovelingen bij ile geboorte van den Koning der glorie tegenwoordig waren. De kinderjaren, den jongelingstijd en ook den onderen leeftijd tot Zijn dertigsten jaar sleet Hij in het onbe kende huisje van Nazmcth en in nederigen timmermanswinkel van voedstervader, den H. Joseph. Daar werkte, zwoegde en slaafde de oneindige Almacht met Zijn voedster vader jaren lang, als ware Hij de eenvoudigste, de nederigste werk man daar stond Jezus dag op dag van den vroegen morgen tol den laten avond met den H. Joseph aan ichaalbank en ontving, al u-as Hij ook ie eeuwige Wijsheid, volgaarne de wenken en lessen van zijn eigen, ge brekkig schepsel. Dal edelmoedig voorbeeld van den Koning der glorie, den .Schepper van "l heelal, die jaren lang liet nederige timmcriiiansvak heeft willen uitoefenen, moet den werkman met meer achting n meer lielde voor zijn werk bezielen, I is het voor de Irolsche wereld ook og zoo onbeduidend. Wal deed verder de Zaligmaker der -crclcl tijdens zjjn openbaar leven om ui werkmansstand tc verheffen, te leunen en te beschermen cn in aan ton te doen stijgen Hel openbaar leven van Christus wordt zoo kort, maar tevens zoowaar weergegeven doof deze evangelische lorden 1'eilr.uisiil bcnclacicrido, al ildoenrie trok Hij door het land. Wie vooral bewees Hij Zijne welda den.' Wie ontvingen de n --v-tv u grootste bewijzen Zijner oneindige ücfdc; 1 Ie nedertgen, de kleinen dezer aarde, die tot ::.i toe door de trolsche Joden waren miskend cn veracht. De zieken, die Chnst'.-* met zooveel lielde genas, de blinden die Hij het gezicht terugschonk, de kreupelen, die Hi; deed gaan en de doovcn cn stom men, die Hij deed houren cn spieken, zij waicn, behalve enkele uitzonderingen. "".Mc" du" minderen uit de Joodsehc samenleving, zooals zoo schoon blijkt uit de wonderbare vermenigvuldiging ilcr brooden cn der visscheu. decide Hij zoo gaarne lief en leedmet die uil hen koos Hij Zijn icl'dei ndtfn en iczcllcn. die eerst in Zijn vervolging n lijden^ en later ook ui zijne over- Want Zijne apostelen me", wie Hij dagelijks zoo intiem cn vriendschap pelijk omging, wij weten hei uit liet li. Cvangehe, Int waren 11' onbehol pen visschers, 11' arme werklui, van alles verstoken wat voor de weield recht geeft op eerbied en achting. Noch- thans die II' onbeholpen werklui, die menigmaal hunne domheid en ilitigheiil hadden do<!n blijken, de gezellen, de intieme vrienden, zei Is ile vertrouwelingen van den god- drhjkcn Zaligmaker, dc oneindige Wijsheid. De vruchten van G..»ls menschwor- Img moesten worden bestendigd. I >e goddelijke leer, die Christus door ruonl en voorbeeld den Joden had 'crkotidigd, moest over de gansclt» Wie zullen de verkondigers zijn van dal li. Kvangclic zoo lijnrecht in strijd tijd? 8 Wellicht zullen redenaars als een L'iecro of Dcmostencs. die lioor hun ne taal en voordracht hunne toehoor ders kunnen meesleepen en bcgeeste* ren, alleen in slaat zijn de zuivere leer van Christus bij hel volk ingang te doen vinden. Want voor een gcwouii dit menschelijker wijze i hopeloos en onbegon schepsel gesproken nen werk. Zoo zou de wereld ooideclen, maar niet de Gmlmcnsch, de vriend van den nederigen werkman. Van alle eeuwigheid luid Gods Wijs heid 12 arme, ongeletterde cn onbe holpen visschers voor die groote cn moeilijke taak uitgekozen. /ij moesten die trolvchc hoovaardige. die zinnelijke en wellustige wereld ver anderen en geheel en al volgens de •illeen-zaligmakcndc leer van het H. Kvangclic hervormen. Die 12 ongeletterd" cho' noch rt hun woord cn voorbeeld Joden en heidenen n volgelingen van Christus herscheppen. waarop Christus Zijne onvergankelijke1 Kerk heeft gebouwd, die in den loop indcr d< «lichters Christ lappa de i' op- Kerk. dat zelf* de gcloovigcn moeten bewonderen cn1 eerbiedigen. Aldus heeft Christus, eenmaal als ddclijk werkman den werkmansstand willen eerbiedigen en verheffen, opdat ij ook dien stand achting en liefde Dat goddelijk voorbeeld is gedurende eer dan 1000 jaren door de K tho- ikc K steeds trouw gevolgd. Xii heeft zich van m-.-t at ganse!» bijzonder met bet lot van den werk man beziggehouden. Zij heelt d 1 "laafsche boeien van tien werkman verbroken en hem i:i zijne rechten als mensch cn schepsel Gods •ldzij heeft liet - Christ. zichtbare wijze gesteund cn beschermd. Wanneer '...ter in den loop der tijden liet egoïstisch kapitaal den werkman wilde onderdrukken, dan was het cersl cn vooral d>.- k •thoüekc Kerk, die gil den en vereenigingen oprichtte om zijne :hten te verdedigen en zijn geluk cn t.-ij-i e bevoi l-jn' toen het moderne heidendom overal zijne goddeloozc en hebzuchtige beginselen verspreidde, stond I.co XIII, die met recht de Paus werklieden wordt genoemd, op om de rechten van werkman te handhaven en door onsterfelijke encycliek zijn levenslot te ibeteren. S. v. 't Uit het Buitenland. Uit Rome. Ter gelegenheid van liet gehouden consistorie hield Z. H. de Paus een ncspraak tot de verzamelde Knrdin; di. waarin hij opnieuw zijn diepe smart litdruktc over den zoo rampzalig» lorlog cn er op wees hoe de maand» elkander opvolgen zonder dat cr nog «Ie minste hoop bestaat, dat die slach ting zal ophouden. Z. H. voegde er aan toe. dat, zoo hij liet einde van den geescl niet kon verhaasten, hij zich beijvert om cr de smartelijke gevolgen van te verzachten. De Paus verklaarde als opperste ver tolker cn bewaarder der eeuwige wet onomwonden, dat het niemand geoor loofd is dc rechtvaardigheid te schen den. maar. voegde hij cr aan toe. het zou zeker noch patsend noch nuttig zijn het pauselijk gezag te mengen in de conflicten der oorlogvoerenden zelf. De Apostolische 5toc! moet zich vol komen onpartijdig handhaven cn moet niet een zelfde gevoel van liefde alle strijdenden omvatten in hen niet dc speciale belangen ziende, die hen schei, den, maar wel de gemeenschap des geloi-fs, die hen tot broeders maakt. Deze gedachte dringt zich des tc meer op waar men in 'ie zonen leven diger ziet worden een eerbiedige ge hechtheid aan den gemeenschappelijken vader. Vervolgens doet de Paus een beroep •p dc mcnschlievende gevoelens van lien, die dc grenzen der vijandige naties iverschrcden. opdat de bezette land- •treken niet noodeloos verwoest worden rn een beroep op degenen, wier va derland aan den vijand onilcrworpen is, opri.it het verlangen om hun onafhan kelijkheid icrug te winnen hen niet drijve "i een belemmering van de handha- 'ing der openbare orde en zoodoende hun toestand nog vcrergere. Ten slotte spoort de Paus aan tot het verrichten van gebeden om liet einde van «ien oorlog tc verkrijgen cn -l-j.lt mede. dat hij tot dat doei. plech tige oefeningen van boete heeft voor geschreven. De Zeppelins. De Amcrikaansche pers toont zich rij verbuigen over 't hommen werpen i: Zeppelins op Engelschen bodem. Men acht zulks barbaarsch en eene wr heid zonder weerga. Maar er zij ook die dc zaak anders bezien. Zoo schreef een Doenscll Blad „Oorlog is oorlog". Gelijk zoü onschuldige grenslanden onder tie ichrikkelijke gevolgen van den oorlog lijden steden en dorpen vcrnichl wor den, vrouwen en kinderen in koude cn duisternis gejaagd worden, evenzoo kan ook Engeland, liat zich tot dusver door zijn ligging veilig gevoelde, zich over beklagen, dat ook steden, welke aan Engclands zee-grens liggen door den oorlog te lijden hebben. Wat be- toekent de dood van eenigc mcnschcn tegeno» er de algemeene gruwelen van den oorlog? Wij. Denen, hebben geen aanleiding de Duitsche manier van oor logvoeren te verdedigen, doch moeten daarom toch zeggen, wat de een past, hindert den ander, Dc aanval der Duitsche luchtschepen is niet ondernomen om enkele burgers, vrouwen en kinderen te dooden, doch om den vijand schaile toe tc brengen, die Duitschland wil uithongeren. Waar schijnlijk heeft men een reeks dergelijke luchtaanvallen op touw gezel, die ver moedelijk zullco eindigen met een aan val op Londen, wat een volkomen be grijpelijke schakel in dc ketting zou zijn." De chef van den generalen Staf van het Duitsche leger, die werd on dervraagd over den toestand der Duit sche weermacht verklaarde dat niemand zonder voldoende voorbereiding naar liet front wordt gezonden. Wanneer wij in dezen oorlog waarin men Kalmuken, Kamsjatkcrs. Toerkmcnen, Senegaleezen. Indiërs en Japanners heeft gesleept om in het Kuropa der bianken het zoogenaamde evenwicht der mogendheden te hand haven zouden moeten ondergaan in dezen oorlog, die sleclus wordt gevoerd om een »olk te vernietigen, welks schuld hierin bestaat, dat het doorzijn industrie cn harden arbeid voorwaarts en tot bloei kwam, dan zullen wij met cere ondergaan, totdat wij om den laat- stcn voet aarde, tot den laatsten man hebben gestreden. Op de vraaghoe ver wcnscht Duitschland dezen oorlog voort te zet- - antwoordde Von Falkenhavn„Tot :oo ver zijn overwonnen, dat dc mogelijkheid van een herhaling van dezen niet uitgelokten aanval voor ons lor altijd is uitgesloten." Met betrekking tot Roemenie en Italië zeide hij: Ik kan niet gelooven, dat deze twee staten, die sedert 20 jaar door banden zijn verbonden, plotseling tol dc rijen onzer vijanden zouden overloopen." Russisch bedrijf. Welk een onheil een Russische ovcr- lleersching in enkele deelen van het Katholieke Oostenrijk teweeg brengt leeren tijdingen uit Galicië. De Russische orthodoxe geestelijk heid heeft zich van de beide kathedra- Lemberg en Stanislaw meester gemaakt cn houdt daarin orthodoxe plechtigheden. Daar de Russische gcering verordend heeft, dat alle gees telijken, welke uit Galicië gevlucht r.ijn, om gevangenschap te ontgaan, niet meer op hun posten mogen terugkceren, zijn nu reeds talrijke pastoorsplaatscn en andere geestelijke ambten onbezet. Doch ook over de in Galicië gebleven Ka tholieke geestelijken, oefent de Russische regcering ecu» g» dwingelandij uit. welke ni- stemining te brengen is met de bepa lingen van het volkerenrecht. Zoo wer den kort geleden acht Katholieke pas toors, die zich niet wilden voegen naar de bevelen van den burgerlijken gou- •erneur van Lembcrg, gevangen geno- nen en naar het binnenland van Rus and getransporteerd. Deze toestanden maken hel begrijpelijk, dat dc H. Stoel nu gedwongen ziet, in Oóst-Gali- een apostolischen vicaris te benoe- i, die daar geestelijke functies uit oefent. als in de heidensche landen, tarin een Christenvervolging woedt. Een Russische overwinning bcteckcnt knechting en verdrukking der t Katholieken in Galicië en Polen. Langeslraat 27, Amersfoort. Vertegenwoordiger van hetlngenieurs-Kuraeu Utrecht. Binnenlandsche Berichten. Nederland en de Oorlog. Dat er nog altijd oorlogsgevaar dreigt voor Holland, is af te leiden uit de icdcdeelingen van den minister van oorlog in verband met zijn aanvrage om de troepen tot Juli onder de wapenen te mogen houden. Ook uit de politieke en strategische verhou dingen, die voor het publiek openliggen, kan zegt de Minister voor hem, die met kennis van zaken toegerust is, afdoende blijken, dat de positie van ons land nog evenzeer als in Augustus dc onmiddellijke beschikking over onze gehcele krijgsmacht eischt. Dc Regeering, den toestand nauwkeurig overziende, zou hare verantwoordelijkheidnictgcdekt achten, indien haar die beschikking mocht ontbreken. Dat zij mede over gegevens beschikt, waarvan het publick geen kennis draagt, ligt voor de hand. Zij acht het echter in strijd met 's lands belang daaromtrent eenigc incdcdecling tc doen, zelfs niet in comité-generaal. Sedert de mobilisatie zijn. in ronde getallen, afgekeurd 5300, gemuidcld met ziekte afwezig 4700 en met onbepaald verlof voor zoover door den Minister verleend 1200 man. Tegen gewenschte overplaatsingen bestaat een overwegend bezwaar, hierin gelegen, dat het noodzakelijke verband den troep, hetwelk wordt verkregen dat meerderen en minderen elkander hebben leeren kennen, verloren zou gaan, althans in belangrijke mate zou lijden, wanneer op eenigszins ruime schaal manschappen van het eene korps- onderdeel naar het andere overgingen. Met het naar huis zenden van de oudste landweerlichting zou de billijk heid niet worden betracht. Wie noodc huis gemist kan worden en in dienst moet blijven, zou zeker niet van billijk heid gewagen, wanneer hij anderen, wier dienstvervulling met minder groote bezwaren gepaard gaat, naar buis zag gaan, omdat zij tot een oudere lichting bchooren. Het aantal aanvragen om verlof buiten de gewone regeling om, loopt in de tienduizenden. 16 FEUILLETON. LIEFDE EN WRAAK. Een geschiedenis uit Oud-Vloande.-en. Zij' K'j *'om, meester? vroeg dc ko ning op strengen toon. Een weinig hersteld van zijne ont roering gaf meester Jacobs, in dc oot moedigste en smcekendste bewoordin gen, do bede van de lianse dor we vers tc kennen om het invoerrecht op te heffen, waarmede »Ic linnens in nemarken getroffen waren. „Wevers van de hanse", antwoordde Clirisliaan op strengen toon, „ik ben zelf in ile stad Bergen uwe zeden ko men bestudeer»n cn uwe gebruiken on derzoeken. Ik ken de hulpbronnen van ,,v handwe-rk, ik heb uwe gesprekken aangehoord cn meer dan eens zijn mij spottende gezegden ter oore gekomen legen den koning van Denemarken zclvcn en over dc onnoozelhcid, waar mede hij. tot zijn eigen nadeel, ile be langen van de hanse begunstigde. Ik heb willen ophouden dupe te w- ik heb dc linnens van uwe fabrieken belast, gelijk het rechtmatig cn nood zakelijk was. Brengt mijne woorden over aan hen, die u zenden „Maar, sire, liet is onze ondergang, dien gij bcwcikt," hernam Jacobs blijft ons niets anders over dan t' delen cn de hand uit te strekken cn onze gezinnen." „Keert Bergen terug. Vertrek, nog lieden, terstond; geluküig nog, dal ik u de vrijheid en het leven laat. Weet gij wc), mijne meesters, dal er een spion onder ulieden is? Dal ouder voorwendsel uwe zaak te dienen, er in Kopenhagen een verrader gekomen is om mijne geheimen uit te voisehen en te bespieden en misschien om er zich met nog misdadiger pogingen be zig te houden Maar het leven van dien man behoort mij toehij is zoo even ter sluiks een mijner koninklijke verblijven binnengeslopen; luj moet »le gevolgen en »!e straf van die misdaad van majesteitschennis ondergaan." „Kr is geen verrader onder ons," antwoordde Jacobs onverschrokken; „wij zijn lol Uwe Majesteit gekomen onder de bescherming der privilegiën van do hanse, die het leven en de volle vrij hei»! verzekeren aan iedere» afgevaar digde, die tot u afgezonden wordt. In- indien gij de bezworen verplichtingen niet eerbiedigt, zullen God cn de hanse tusschcn ons oordeclen." „Ho, hol meester, gij slaat een zeer hoogen loon aan. Sta op, Hans Crumb- brtigghc, en spreek zonder te liegen. Zijn mijne woorden niet waar Verwijdert u allen, mijne hecren, en laat mij niet dien man alleen." Men gehoorzaamde en Hans bleef met den koning alleen. „Sire" sprak hij, „niemand is cr iler de afgevaardigden schuldig aan raad of verspieding. Ik had hulp en bijstand gezworen aan een jong in- dat ik zonder bescherming waa ik ben tot baar gekomen om mijn eed i-staml tc doen,- zij heeft mij minach- nd afgewezenEn zij heeft wel gedaan, want zij heeft mij niet meer noodig. De zending, welke ik wilde vervullen, is volbracht! Moge het ge luk. dat Duiveke'smaakt, niet als cc „Meester Hans is ongetwijfeld va mecning, dat mijne vrouw gelukkig» geweest ware, indien zij een wever: gezel had gehuwd God zegene u voor hetgeen gij daar lot mij gezegd hebt." „Ja. Hans, ik heb Duiveke in Ik geheim gehuwd maar zij is onbekend met mijn naain, mijn rang cn macht. Op het eil.ind Ainak worn waar ik haar letieren dag g.» bezoeken, kan niemand haar mijn geheim open- baren, want niemand zet aan hel ei land voet aan wal zonder mijn vcrl.-l. Als gij eene boot gevonden hebt om er u been te voeren, is het, omdat ik zulks zoo bevolen had. Sicgbrlt alh-»n weet, alles. Wat denkt mijn mededin ger van hetgeen bij daar vernomen heelt: „Sire," antwoordde Hans. op dc knie ën vallende, „maak mij niet nog tnecr verlegen; mijne liefde is geheel uit mijn hart geweken sinds ik in Uwe Maji steil „Den gezel Christiaan herkend heb. niet waar spreek zonder vrees, ter nugij hebt ti gehecht betoond aan Duivekegij hebt mij te Bergen uit een gevaar gered, dat gij ernstig waandetde koning Christicrn van Denemarken wil de schulden betalen van den weversgezel Christiaan. Gij moet cr geen spijt van gevoelen mij op uw weg te hebben ontmoet. Ver lick lieden nog naar Brussel, een schip wacht n in <!e havenZwce echter voor alles, dat gij nimmei van het geheim zult openbaren, dat ik li wel heb willen bekend maken." „Ik zweer het u bij tien naam vaders en bij mijne eeuwige zaligheid." De koning blies op een gouden fluit- j dat hij a,i:i zijn gordel droeg tcr- storid keerde iici hol in ilc zaal terug en sciiantiL- -oh om den troon. „Meesters, sprak dc koning tot de w.v.-n, „liic oe. zou »lc hanse geven om liet invoerrecht af tc koopen. «Ut ik op uwe linnens gelegd heb r" „Welnu 1 ik geef »lic vier t» gouds ten geschenke aan I lans Cr bnigghc. In zijne handen zult gij die som storten. Gaal 1 liet invoerrecht op de linnens is opgeheven." „Geef ons toch eenigc verklaring,' zeiden zij tot Hans. „Wij achtten u verlorendc kor.ing beschuldigde van verspiedingnu ontvangt ge v tonnen gouds ten geschenke, die wij betalen om het invoerrecht af koopen." Mijne vrienden," antwoordde de ntcnaar, „het zal u niet veel moeite kosten om die som bijeen tc brengen want ik scheld ze u kwijt. Ik wil geen vermogen ten uwen koste verwerven en dat ik zelf niet gewonnen heb. Be waar slechts een goed aandenken in uw hart aan den gezel, dien gij als broeder in uwe hanse hebt opgenomen. Vaartwel 1" „Verlaat gij ons wilt gij van scheiden wilt gij niet de betuiging ontvangen der erkentelijkheid van onze gildebroeders te Bergen want als wij uw<i grootmoedige weigering aannemen, is het onder voorwaarde, dat de hanse zich jegens u zal kwijlen „Een schip wacht mij in de haven oin mij naar de Nederlanden terug t< voeren. Ik heb gezworen onmiddclijk tc vertrekken. Vaarwel, broeders De zeven wevers omhelsden i la Toen het de beurt van meester Jacob was. sprak deze „Gij weet dus wat er van Duiveke geworden is Dc koning heeft u dus toevertrouwd wat hij met haar gedaan hadMisschien gaat gij u tc Brussel hij haar voegen Ge kunt mij alles zeggen, want ik kan zwijgen." „Ik kan zulks evengoetï als gij, mijn waarde peetvergeef mij mijn stilzwij gen maar ik heb een eed gedaan en dien moet ik houden. Vaarwel I" Het gelaat van Jacobs «hukte aan vankelijk teleurstelling cn ontevreden heid uitmaar weldra herkreeg het zijne gewone vriendelijkheid. „Gij hebt gelijk, mijn jongengij hebt me geantwoord gelijk liet behoort. Vaarwelen indien gij ooit te Bergen de diensten van een vriend mocht noodig hebben, denk dan aan uw ou den vriend Jacobs." Zij scheiden cn nog geen uur later wuifde Hans, op het dek van een schip -taande, dat onder zeil ging, den afgc- ,-aareigden van Bcigcn met de hand ;cn laatste vaarwel toe. VI. Op zekeren ochtend kwam Hans Crumbbrugghc vroegtijdig ,tc |Brusscl aan in gezelschap van een llofbLambte des konings van Denemarken, die hem op reis vergezeld cn hem, naar hij zeide op last des konings, verzocht had zich niet eerder dan dien ochtend in Brussel tc vcrtooncn. Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1915 | | pagina 1