BERN. BROM,
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
Nicolaï Lebret,
Electrische
Installaties.
DE EEMBODE
Dinsdag 26 januari 1915.
No. 84.
28e jaargang.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven oor de
Vereeniging De Eembode te Amersfoort. - Prijs per drie maanden zestig cent.
Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch op
zegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort
Telefoon No. 314,
Advertentieprijsvan één tot vijf regels veertig cent. Elke regel meer zeven en een
halve cent. Reclames: tien cent per regel. Advertentiën in het redactioneel
gedeelte vijftien cent per regel. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle
mededeelingen en advertentiën in te zenden vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
Het Voorbeeld.
Wnt heelt Christus bij Zijne niensch-
wording practisch gedaan om
den werkmanstand op te heffen cn zijn
arbeid tc adelen
Heeft Hij van den werkman
gesproken en geperoreerd Heeft I lij
Zijne rechten met eene bijzondere
lcinaat uitgemeten en den ikziichtigen
kapitalisten limine hardvochtige liefde
loosheid jegens luin ondcrhooiigen ver
weten
Heeft ChriSlu- lien, die Zijne Icei
niet dadelijk wilde toepassen verstokte
conservatieven cn domporigc reaction-
nairen gescholden
Heeft Hij door schitterende redevoe
ringen en daverende volzinnen, m.a.w,
door woorden en nog eens woorden
den werkman verheven cn zijn werk
geprezen
Neen, verre vamkvnr. Christus scherm
de niet met woorden, want in zijn op
treden had Hij geen bij- en nevenbe
doeling, maar Mij verkondigde aar: het
ganschc volk, zoowel hoogerc als lagere
standen dat liefdevol Kvangclic. dat
ook nog op dezen c\tra-democratiseren
tijd toepasselijk is.
De heilige leer moest de mis-t.vidcu
tusschcn hoogerc cn lagere standen
wegnemen, den werkman ui eerc her
stellen en zelfs met zijne hoogerc Int-
genooten verccnigen en verbroederen.
Maar dat was voor Zijne oprechte
volksliefde nog niet genoeg. Door daad
en voorbeeld wilde Hij Zijne leer om
trent de christelijke naastenliefde be
krachtigen, en eerst en vooral practisoh
bewijzen huc/ccr Hij Jen Werkman acht,
eerbiedigt cn liefheeft. De Zaligmaker
heeft lie woorden van het tweede boek
der MachabcCti in de meest verheven
woorden belichaamd Deze heelt zijn
bloeders lief cn het volk,
Kn op du punt, het mag hier wel
eens gezegd, geeft die goddelijke en
practische volksvriend aan alle democra
ten onzer dagen wel een gewichtige1 les.
Wie waren het die de geboorte van
den lang verwachten Messias liet eerst
op eene miraculeuze wijze werden on
derricht
Wie waren de bevoorrechte personen,
die liet eerst hun ciod cn Schepper
hun hulde en eerbied kwamen betuigen
bij zijne g- hooi te te Bethlciieni
Herodes, geen tegen woordiger van ei n
dier beide vorsten, maar bet waren een
voudige arme lieden, inenschcn ui: dc
laagste volksklasse, die als hovelingen
bij ile geboorte van den Koning der
glorie tegenwoordig waren.
De kinderjaren, den jongelingstijd
en ook den onderen leeftijd tot Zijn
dertigsten jaar sleet Hij in het onbe
kende huisje van Nazmcth en in
nederigen timmermanswinkel van
voedstervader, den H. Joseph.
Daar werkte, zwoegde en slaafde de
oneindige Almacht met Zijn voedster
vader jaren lang, als ware Hij
de eenvoudigste, de nederigste werk
man daar stond Jezus dag op dag van
den vroegen morgen tol den laten
avond met den H. Joseph aan
ichaalbank en ontving, al u-as Hij ook
ie eeuwige Wijsheid, volgaarne de
wenken en lessen van zijn eigen, ge
brekkig schepsel.
Dal edelmoedig voorbeeld van den
Koning der glorie, den .Schepper van
"l heelal, die jaren lang liet nederige
timmcriiiansvak heeft willen uitoefenen,
moet den werkman met meer achting
n meer lielde voor zijn werk bezielen,
I is het voor de Irolsche wereld ook
og zoo onbeduidend.
Wal deed verder de Zaligmaker der
-crclcl tijdens zjjn openbaar leven om
ui werkmansstand tc verheffen, te
leunen en te beschermen cn in aan
ton te doen stijgen
Hel openbaar leven van Christus
wordt zoo kort, maar tevens zoowaar
weergegeven doof deze evangelische
lorden 1'eilr.uisiil bcnclacicrido, al
ildoenrie trok Hij door het land.
Wie vooral bewees Hij Zijne welda
den.' Wie ontvingen de n --v-tv u
grootste bewijzen Zijner oneindige ücfdc;
1 Ie nedertgen, de kleinen dezer aarde,
die tot ::.i toe door de trolsche Joden
waren miskend cn veracht.
De zieken, die Chnst'.-* met zooveel
lielde genas, de blinden die Hij het
gezicht terugschonk, de kreupelen, die
Hi; deed gaan en de doovcn cn stom
men, die Hij deed houren cn spieken,
zij waicn, behalve enkele uitzonderingen.
"".Mc" du" minderen uit de Joodsehc
samenleving, zooals zoo schoon blijkt
uit de wonderbare vermenigvuldiging
ilcr brooden cn der visscheu. decide
Hij zoo gaarne lief en leedmet die
uil hen koos Hij Zijn
icl'dei
ndtfn en
iczcllcn. die eerst in Zijn vervolging
n lijden^ en later ook ui zijne over-
Want Zijne apostelen me", wie Hij
dagelijks zoo intiem cn vriendschap
pelijk omging, wij weten hei uit liet
li. Cvangehe, Int waren 11' onbehol
pen visschers, 11' arme werklui, van
alles verstoken wat voor de weield
recht geeft op eerbied en achting. Noch-
thans die II' onbeholpen werklui, die
menigmaal hunne domheid en
ilitigheiil hadden do<!n blijken,
de gezellen, de intieme vrienden,
zei Is ile vertrouwelingen van den god-
drhjkcn Zaligmaker, dc oneindige
Wijsheid.
De vruchten van G..»ls menschwor-
Img moesten worden bestendigd.
I >e goddelijke leer, die Christus door
ruonl en voorbeeld den Joden had
'crkotidigd, moest over de gansclt»
Wie zullen de verkondigers zijn van
dal li. Kvangclic zoo lijnrecht in strijd
tijd? 8
Wellicht zullen redenaars als een
L'iecro of Dcmostencs. die lioor hun
ne taal en voordracht hunne toehoor
ders kunnen meesleepen en bcgeeste*
ren, alleen in slaat zijn de zuivere leer
van Christus bij hel volk ingang te
doen vinden. Want voor een gcwouii
dit menschelijker wijze
i hopeloos en onbegon
schepsel
gesproken
nen werk.
Zoo zou de wereld ooideclen, maar
niet de Gmlmcnsch, de vriend van
den nederigen werkman.
Van alle eeuwigheid luid Gods Wijs
heid 12 arme, ongeletterde cn onbe
holpen visschers voor die groote cn
moeilijke taak uitgekozen.
/ij moesten die trolvchc hoovaardige.
die zinnelijke en wellustige wereld ver
anderen en geheel en al volgens de
•illeen-zaligmakcndc leer van het H.
Kvangclic hervormen.
Die 12 ongeletterd"
cho'
noch rt
hun woord cn voorbeeld
Joden en heidenen n volgelingen van
Christus herscheppen.
waarop Christus Zijne onvergankelijke1
Kerk heeft gebouwd, die in den loop
indcr d<
«lichters
Christ
lappa
de i'
op-
Kerk. dat zelf* de
gcloovigcn moeten bewonderen cn1
eerbiedigen.
Aldus heeft Christus, eenmaal als
ddclijk werkman den werkmansstand
willen eerbiedigen en verheffen, opdat
ij ook dien stand achting en liefde
Dat goddelijk voorbeeld is gedurende
eer dan 1000 jaren door de K tho-
ikc K steeds trouw gevolgd.
Xii heeft zich van m-.-t at ganse!»
bijzonder met bet lot van den werk
man beziggehouden.
Zij heelt d 1 "laafsche boeien van tien
werkman verbroken en hem i:i zijne
rechten als mensch cn schepsel Gods
•ldzij heeft
liet -
Christ.
zichtbare wijze gesteund cn beschermd.
Wanneer '...ter in den loop der tijden
liet egoïstisch kapitaal den werkman
wilde onderdrukken, dan was het cersl
cn vooral d>.- k •thoüekc Kerk, die gil
den en vereenigingen oprichtte om zijne
:hten te verdedigen en zijn geluk cn
t.-ij-i
e bevoi
l-jn' toen het moderne heidendom
overal zijne goddeloozc en hebzuchtige
beginselen verspreidde, stond I.co XIII,
die met recht de Paus werklieden wordt
genoemd, op om de rechten van
werkman te handhaven en door
onsterfelijke encycliek zijn levenslot te
ibeteren. S. v. 't
Uit het Buitenland.
Uit Rome.
Ter gelegenheid van liet gehouden
consistorie hield Z. H. de Paus een
ncspraak tot de verzamelde Knrdin;
di. waarin hij opnieuw zijn diepe smart
litdruktc over den zoo rampzalig»
lorlog cn er op wees hoe de maand»
elkander opvolgen zonder dat cr nog
«Ie minste hoop bestaat, dat die slach
ting zal ophouden.
Z. H. voegde er aan toe. dat, zoo
hij liet einde van den geescl niet kon
verhaasten, hij zich beijvert om cr de
smartelijke gevolgen van te verzachten.
De Paus verklaarde als opperste ver
tolker cn bewaarder der eeuwige wet
onomwonden, dat het niemand geoor
loofd is dc rechtvaardigheid te schen
den. maar. voegde hij cr aan toe. het
zou zeker noch patsend noch nuttig
zijn het pauselijk gezag te mengen in
de conflicten der oorlogvoerenden zelf.
De Apostolische 5toc! moet zich vol
komen onpartijdig handhaven cn moet
niet een zelfde gevoel van liefde alle
strijdenden omvatten in hen niet dc
speciale belangen ziende, die hen schei,
den, maar wel de gemeenschap des
geloi-fs, die hen tot broeders maakt.
Deze gedachte dringt zich des tc
meer op waar men in 'ie zonen leven
diger ziet worden een eerbiedige ge
hechtheid aan den gemeenschappelijken
vader.
Vervolgens doet de Paus een beroep
•p dc mcnschlievende gevoelens van
lien, die dc grenzen der vijandige naties
iverschrcden. opdat de bezette land-
•treken niet noodeloos verwoest worden
rn een beroep op degenen, wier va
derland aan den vijand onilcrworpen is,
opri.it het verlangen om hun onafhan
kelijkheid icrug te winnen hen niet drijve
"i een belemmering van de handha-
'ing der openbare orde en zoodoende
hun toestand nog vcrergere.
Ten slotte spoort de Paus aan tot
het verrichten van gebeden om liet
einde van «ien oorlog tc verkrijgen cn
-l-j.lt mede. dat hij tot dat doei. plech
tige oefeningen van boete heeft voor
geschreven.
De Zeppelins.
De Amcrikaansche pers toont zich
rij verbuigen over 't hommen werpen
i: Zeppelins op Engelschen bodem. Men
acht zulks barbaarsch en eene wr
heid zonder weerga. Maar er zij
ook die dc zaak anders bezien.
Zoo schreef een Doenscll Blad
„Oorlog is oorlog". Gelijk zoü
onschuldige grenslanden onder tie
ichrikkelijke gevolgen van den oorlog
lijden steden en dorpen vcrnichl wor
den, vrouwen en kinderen in koude cn
duisternis gejaagd worden, evenzoo kan
ook Engeland, liat zich tot dusver door
zijn ligging veilig gevoelde, zich
over beklagen, dat ook steden, welke
aan Engclands zee-grens liggen door
den oorlog te lijden hebben. Wat be-
toekent de dood van eenigc mcnschcn
tegeno» er de algemeene gruwelen van
den oorlog? Wij. Denen, hebben geen
aanleiding de Duitsche manier van oor
logvoeren te verdedigen, doch moeten
daarom toch zeggen, wat de een past,
hindert den ander,
Dc aanval der Duitsche luchtschepen
is niet ondernomen om enkele burgers,
vrouwen en kinderen te dooden, doch
om den vijand schaile toe tc brengen,
die Duitschland wil uithongeren. Waar
schijnlijk heeft men een reeks dergelijke
luchtaanvallen op touw gezel, die ver
moedelijk zullco eindigen met een aan
val op Londen, wat een volkomen be
grijpelijke schakel in dc ketting zou zijn."
De chef van den generalen Staf
van het Duitsche leger, die werd on
dervraagd over den toestand der Duit
sche weermacht verklaarde dat niemand
zonder voldoende voorbereiding naar
liet front wordt gezonden.
Wanneer wij in dezen oorlog
waarin men Kalmuken, Kamsjatkcrs.
Toerkmcnen, Senegaleezen. Indiërs en
Japanners heeft gesleept om in het
Kuropa der bianken het zoogenaamde
evenwicht der mogendheden te hand
haven zouden moeten ondergaan in
dezen oorlog, die sleclus wordt gevoerd
om een »olk te vernietigen, welks
schuld hierin bestaat, dat het doorzijn
industrie cn harden arbeid voorwaarts
en tot bloei kwam, dan zullen wij met
cere ondergaan, totdat wij om den laat-
stcn voet aarde, tot den laatsten man
hebben gestreden.
Op de vraaghoe ver wcnscht
Duitschland dezen oorlog voort te zet-
- antwoordde Von Falkenhavn„Tot
:oo ver zijn overwonnen, dat dc
mogelijkheid van een herhaling van
dezen niet uitgelokten aanval voor ons
lor altijd is uitgesloten."
Met betrekking tot Roemenie en
Italië zeide hij: Ik kan niet gelooven,
dat deze twee staten, die sedert 20 jaar
door banden zijn verbonden,
plotseling tol dc rijen onzer vijanden
zouden overloopen."
Russisch bedrijf.
Welk een onheil een Russische ovcr-
lleersching in enkele deelen van het
Katholieke Oostenrijk teweeg brengt
leeren tijdingen uit Galicië.
De Russische orthodoxe geestelijk
heid heeft zich van de beide kathedra-
Lemberg en Stanislaw meester
gemaakt cn houdt daarin orthodoxe
plechtigheden. Daar de Russische
gcering verordend heeft, dat alle gees
telijken, welke uit Galicië gevlucht r.ijn,
om gevangenschap te ontgaan, niet meer
op hun posten mogen terugkceren, zijn
nu reeds talrijke pastoorsplaatscn en
andere geestelijke ambten onbezet. Doch
ook over de in Galicië gebleven Ka
tholieke geestelijken, oefent de Russische
regcering ecu» g»
dwingelandij uit. welke ni-
stemining te brengen is met de bepa
lingen van het volkerenrecht. Zoo wer
den kort geleden acht Katholieke pas
toors, die zich niet wilden voegen naar
de bevelen van den burgerlijken gou-
•erneur van Lembcrg, gevangen geno-
nen en naar het binnenland van Rus
and getransporteerd. Deze toestanden
maken hel begrijpelijk, dat dc H. Stoel
nu gedwongen ziet, in Oóst-Gali-
een apostolischen vicaris te benoe-
i, die daar geestelijke functies uit
oefent. als in de heidensche landen,
tarin een Christenvervolging woedt.
Een Russische overwinning bcteckcnt
knechting en verdrukking der t
Katholieken in Galicië en Polen.
Langeslraat 27, Amersfoort.
Vertegenwoordiger
van hetlngenieurs-Kuraeu
Utrecht.
Binnenlandsche Berichten.
Nederland en de Oorlog.
Dat er nog altijd oorlogsgevaar dreigt
voor Holland, is af te leiden uit de
icdcdeelingen van den minister van
oorlog in verband met zijn aanvrage
om de troepen tot Juli onder de
wapenen te mogen houden. Ook uit
de politieke en strategische verhou
dingen, die voor het publiek openliggen,
kan zegt de Minister voor hem,
die met kennis van zaken toegerust is,
afdoende blijken, dat de positie van
ons land nog evenzeer als in Augustus
dc onmiddellijke beschikking over onze
gehcele krijgsmacht eischt. Dc Regeering,
den toestand nauwkeurig overziende,
zou hare verantwoordelijkheidnictgcdekt
achten, indien haar die beschikking
mocht ontbreken. Dat zij mede over
gegevens beschikt, waarvan het publick
geen kennis draagt, ligt voor de hand.
Zij acht het echter in strijd met 's lands
belang daaromtrent eenigc incdcdecling
tc doen, zelfs niet in comité-generaal.
Sedert de mobilisatie zijn. in ronde
getallen, afgekeurd 5300, gemuidcld met
ziekte afwezig 4700 en met onbepaald
verlof voor zoover door den Minister
verleend 1200 man.
Tegen gewenschte overplaatsingen
bestaat een overwegend bezwaar, hierin
gelegen, dat het noodzakelijke verband
den troep, hetwelk wordt verkregen
dat meerderen en minderen elkander
hebben leeren kennen, verloren zou
gaan, althans in belangrijke mate zou
lijden, wanneer op eenigszins ruime
schaal manschappen van het eene korps-
onderdeel naar het andere overgingen.
Met het naar huis zenden van de
oudste landweerlichting zou de billijk
heid niet worden betracht. Wie noodc
huis gemist kan worden en in dienst
moet blijven, zou zeker niet van billijk
heid gewagen, wanneer hij anderen,
wier dienstvervulling met minder groote
bezwaren gepaard gaat, naar buis zag
gaan, omdat zij tot een oudere lichting
bchooren.
Het aantal aanvragen om verlof
buiten de gewone regeling om, loopt
in de tienduizenden.
16
FEUILLETON.
LIEFDE EN WRAAK.
Een geschiedenis uit Oud-Vloande.-en.
Zij' K'j *'om, meester? vroeg dc ko
ning op strengen toon.
Een weinig hersteld van zijne ont
roering gaf meester Jacobs, in dc oot
moedigste en smcekendste bewoordin
gen, do bede van de lianse dor we
vers tc kennen om het invoerrecht op
te heffen, waarmede »Ic linnens in
nemarken getroffen waren.
„Wevers van de hanse", antwoordde
Clirisliaan op strengen toon, „ik ben
zelf in ile stad Bergen uwe zeden ko
men bestudeer»n cn uwe gebruiken on
derzoeken. Ik ken de hulpbronnen van
,,v handwe-rk, ik heb uwe gesprekken
aangehoord cn meer dan eens zijn mij
spottende gezegden ter oore gekomen
legen den koning van Denemarken
zclvcn en over dc onnoozelhcid, waar
mede hij. tot zijn eigen nadeel, ile be
langen van de hanse begunstigde. Ik
heb willen ophouden dupe te w-
ik heb dc linnens van uwe fabrieken
belast, gelijk het rechtmatig cn nood
zakelijk was. Brengt mijne woorden
over aan hen, die u zenden
„Maar, sire, liet is onze ondergang,
dien gij bcwcikt," hernam Jacobs
blijft ons niets anders over dan t'
delen cn de hand uit te strekken
cn onze gezinnen." „Keert
Bergen terug. Vertrek, nog
lieden, terstond; geluküig nog, dal
ik u de vrijheid en het leven laat.
Weet gij wc), mijne meesters, dal er
een spion onder ulieden is? Dal ouder
voorwendsel uwe zaak te dienen, er
in Kopenhagen een verrader gekomen
is om mijne geheimen uit te voisehen
en te bespieden en misschien om er
zich met nog misdadiger pogingen be
zig te houden Maar het leven van
dien man behoort mij toehij is zoo
even ter sluiks een mijner koninklijke
verblijven binnengeslopen; luj moet »le
gevolgen en »!e straf van die misdaad
van majesteitschennis ondergaan."
„Kr is geen verrader onder ons,"
antwoordde Jacobs onverschrokken; „wij
zijn lol Uwe Majesteit gekomen onder
de bescherming der privilegiën van do
hanse, die het leven en de volle vrij
hei»! verzekeren aan iedere» afgevaar
digde, die tot u afgezonden wordt. In-
indien gij de bezworen verplichtingen
niet eerbiedigt, zullen God cn de
hanse tusschcn ons oordeclen."
„Ho, hol meester, gij slaat een zeer
hoogen loon aan. Sta op, Hans Crumb-
brtigghc, en spreek zonder te liegen.
Zijn mijne woorden niet waar
Verwijdert u allen, mijne hecren,
en laat mij niet dien man alleen."
Men gehoorzaamde en Hans bleef
met den koning alleen.
„Sire" sprak hij, „niemand is cr
iler de afgevaardigden schuldig aan
raad of verspieding. Ik had hulp en
bijstand gezworen aan een jong in-
dat ik zonder bescherming waa
ik ben tot baar gekomen om mijn eed
i-staml tc doen,- zij heeft mij minach-
nd afgewezenEn zij heeft wel
gedaan, want zij heeft mij niet meer
noodig. De zending, welke ik wilde
vervullen, is volbracht! Moge het ge
luk. dat Duiveke'smaakt, niet als cc
„Meester Hans is ongetwijfeld va
mecning, dat mijne vrouw gelukkig»
geweest ware, indien zij een wever:
gezel had gehuwd
God zegene u voor hetgeen gij daar
lot mij gezegd hebt."
„Ja. Hans, ik heb Duiveke in Ik
geheim gehuwd maar zij is onbekend
met mijn naain, mijn rang cn
macht. Op het eil.ind Ainak worn
waar ik haar letieren dag g.» bezoeken,
kan niemand haar mijn geheim open-
baren, want niemand zet aan hel ei
land voet aan wal zonder mijn vcrl.-l.
Als gij eene boot gevonden hebt om
er u been te voeren, is het, omdat ik
zulks zoo bevolen had. Sicgbrlt alh-»n
weet, alles. Wat denkt mijn mededin
ger van hetgeen bij daar vernomen heelt:
„Sire," antwoordde Hans. op dc knie
ën vallende, „maak mij niet nog tnecr
verlegen; mijne liefde is geheel uit mijn
hart geweken sinds ik in Uwe Maji
steil
„Den gezel Christiaan herkend heb.
niet waar spreek zonder vrees,
ter nugij hebt ti gehecht betoond
aan Duivekegij hebt mij te Bergen
uit een gevaar gered, dat gij ernstig
waandetde koning Christicrn van
Denemarken wil de schulden betalen
van den weversgezel Christiaan. Gij
moet cr geen spijt van gevoelen mij
op uw weg te hebben ontmoet. Ver
lick lieden nog naar Brussel, een schip
wacht n in <!e havenZwce
echter voor alles, dat gij nimmei
van het geheim zult openbaren, dat ik
li wel heb willen bekend maken."
„Ik zweer het u bij tien naam
vaders en bij mijne eeuwige zaligheid."
De koning blies op een gouden fluit-
j dat hij a,i:i zijn gordel droeg tcr-
storid keerde iici hol in ilc zaal terug
en sciiantiL- -oh om den troon.
„Meesters, sprak dc koning tot de
w.v.-n, „liic oe. zou »lc hanse geven
om liet invoerrecht af tc koopen. «Ut
ik op uwe linnens gelegd heb r"
„Welnu 1 ik geef »lic vier t»
gouds ten geschenke aan I lans Cr
bnigghc. In zijne handen zult gij die
som storten. Gaal 1 liet invoerrecht op
de linnens is opgeheven."
„Geef ons toch eenigc verklaring,'
zeiden zij tot Hans. „Wij achtten u
verlorendc kor.ing beschuldigde
van verspiedingnu ontvangt ge v
tonnen gouds ten geschenke, die wij
betalen om het invoerrecht af
koopen."
Mijne vrienden," antwoordde de
ntcnaar, „het zal u niet veel moeite
kosten om die som bijeen tc brengen
want ik scheld ze u kwijt. Ik wil geen
vermogen ten uwen koste verwerven
en dat ik zelf niet gewonnen heb. Be
waar slechts een goed aandenken in
uw hart aan den gezel, dien gij als
broeder in uwe hanse hebt opgenomen.
Vaartwel 1"
„Verlaat gij ons wilt gij van
scheiden wilt gij niet de betuiging
ontvangen der erkentelijkheid van onze
gildebroeders te Bergen want als wij
uw<i grootmoedige weigering aannemen,
is het onder voorwaarde, dat de hanse
zich jegens u zal kwijlen
„Een schip wacht mij in de haven
oin mij naar de Nederlanden terug t<
voeren. Ik heb gezworen onmiddclijk
tc vertrekken. Vaarwel, broeders
De zeven wevers omhelsden i la
Toen het de beurt van meester Jacob
was. sprak deze
„Gij weet dus wat er van Duiveke
geworden is Dc koning heeft u dus
toevertrouwd wat hij met haar gedaan
hadMisschien gaat gij u tc Brussel
hij haar voegen Ge kunt mij alles
zeggen, want ik kan zwijgen."
„Ik kan zulks evengoetï als gij, mijn
waarde peetvergeef mij mijn stilzwij
gen maar ik heb een eed gedaan en
dien moet ik houden. Vaarwel I"
Het gelaat van Jacobs «hukte aan
vankelijk teleurstelling cn ontevreden
heid uitmaar weldra herkreeg het
zijne gewone vriendelijkheid.
„Gij hebt gelijk, mijn jongengij
hebt me geantwoord gelijk liet behoort.
Vaarwelen indien gij ooit te Bergen
de diensten van een vriend mocht
noodig hebben, denk dan aan uw ou
den vriend Jacobs."
Zij scheiden cn nog geen uur later
wuifde Hans, op het dek van een schip
-taande, dat onder zeil ging, den afgc-
,-aareigden van Bcigcn met de hand
;cn laatste vaarwel toe.
VI.
Op zekeren ochtend kwam Hans
Crumbbrugghc vroegtijdig ,tc |Brusscl
aan in gezelschap van een llofbLambte
des konings van Denemarken, die hem
op reis vergezeld cn hem, naar hij
zeide op last des konings, verzocht
had zich niet eerder dan dien ochtend
in Brussel tc vcrtooncn.
Wordt voortgezet.