Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. DE EEMBODE Dinsdag 14 December 1915. No. 74. Negen en twintigste Jaargang. Kantoor: Lnngegracht 13, Amersfoort Telefoon No. 314. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag* en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de Vereeniging De Eembodc te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent. Afzonderlijke nummers vijf cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. m Advertentieprijs: Van één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer tien cent. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeelingcn, ingezonden stukken en advertentiCn gelieve men in te zenden ten kantore van De Eembode, aan de Langegracht no. 13, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen. Verdraagzaamheid. Terwijl ons heilig geloof leert ook de dwalcndcn lief tc hebben, ver biedt zij streng dc dwaling gelijkbe rechtigd te behandelen met dc waarheid. „Dcpositum cuxtodi." Bewaar het u toevertrouwde, zegt de Apostel. Wie de Kerk daarom onverdraag zaam noemt, is zeer onverstandig. Immers wat zoudt gij doen indien iemand bij u zou komen, de hand zou leggen op uw kinderen en op uw geld en zou zeggen die zijn van mij I Wjdnu de Kerk moet de waarheid die haar is toevertrouwd ongeschonden bewaren en dus verdedigen. En daar om zegt dc Paus „Non possumus" wij kunnen, wij mogen niet veranderen, want dc waarheid verandert niet. Verdraagzaamheid in dc leer loopt ten slotte uit op onverschilligheidhet zijn broertje en zusje. Mgr. de Scgur geeft een prachtig antwoord aan degenen die komen aan dragen met de onzinnige bewering dat alle godsdiensten gelijke waarde bezit ten of men Katholiek of andersden. kend is, komt bijna op hetzelfde neer. „Ja bijna," zegt hij, „zooals een val- sclic parel bijna gelijkt op een celtic. Het ccnigc onderscheid zit hierin dc eenc is echt, dc andere valscli. De on gerijmdheid van deze holle frase blijkt reeds genoeg uit het feit dat dc ver schillende godsdiensten geloofswaarhe den lecrcn die elkander absoluut uit sluiten. En toch zoude men zc allen als gelijkberechtigd moeten behande len." De Katholieke leerChristus heeft zeven sacramenten ingesteld, was dan gerechtigd maar gelijkberechtigd ook de Protcstantsche Christus heeft slechts twee sacramenten ingesteld, Er is een vagevuur er is geen vagevuur, beide hebben gelijk. In het avondmaal worden brood en wijn in het lichaam en bloed van Chris tus veranderd in het avondmaal wordt niets veranderd, beide zijn goed. De mensch is verplicht goede wer ken te doen de mensch is daartoe niet verplicht, beide moet men voor geldig houden. Dat te beweren is dc dwaasheid op den troon verheffen, en het gezon de verstand aan den dijk zetten. Trouwens alle onverschilligheid op godsdienstig gebied is iets onbegrijpelijks. Ja dat iemand er onverschillig voor blijft of de papieren Kussen hoog of laag slaan of in den Balkan de Bul garen of de Servcn winnen, zoo iels is heel goed tc begrijpen. Maar hier gaat het om u zelf. Eens zal geloof of ongeloof niemand een vraag meer zijn en deze beslissing zal u eindeloos geluk bren gen of eindelooze ellende. Al uw doen, al uw denken zal dus op slag moeten veranderen naar dat gij aan een eeuwig leven gelooft of niet. „Ik kan medelijden hebben," zegt Pascal, „met degenen die gebukt gaan onder den twijfel, voor wie geen moei te tc veel is, om zich daaruit los te werken, die ernstig onderzoek doen om een oplossing te vinden, maar degenen, die maar voortleven zonder aan dc bestemming des levens tc denken, zie met geheel andere oogen aan. Deze onverschilligheid in een zaak, aar het om hun zeiven, om hun ecu wig voortbestaan, om hun alles gaat, delijden, zij «laat mij met ontzetting en schrik dat is voor mij iels verschrik kelijks. Ik zeg dat niet in heiligen ijver van geestelijke vroomheid, Ik beweer integendeel, dat de zelfzucht, dat het gezonde mcnschenverstand ons zulke gevoelen* moeten ingeven." tot ti i als tc Binnenlandsche Berichten. Posthuma. nister Posthuma, wicn men een tc groot zwak voor den boerenstand ver wijt. beeft zich daartegen in de Kamer aardig verweerd. Dertig procent van onze gcheelc bevolking leeft recht streeks van den landbouw, becijferde bij. en zeker meer dan de helft indi rect, Hoe kan men dan spreken van bevoorrechting van den boerenstand, indien ik dc verdiensten die in het landbouwbedrijf waren te maken, zoo weinig mogelijk belemmer? Er zijn oorlogswinst, behaald. Zeker maar men mag niet vergeten dat belang rijke gedeelten daarvan moesten sirek- cen 0111 dc sterk verhoogde productic- costen goed tc inaken, ja in sommige gevallen dc oorlogswinst daartoe niet eens voldoende bleek. Vergelijkt men dc prijzen die in den tijd van ongeveer een jaar gemaakt zijn voor ter beschik king van de Regecring gestelde land bouwproducten [varkens, boter enz.) net die welke daarvoor op de vrije inrki hadden gemaakt kunnen zijn, dan blijkt dat de boer een bedrag van 16 millioen voor dc bevolking be schikbaar heeft. in grove verrijking ten koste van de bevolking is geen sprake en dc Minister kwam met volle recht op te gen het vergiftigen van dc volksstem ming met dergelijke voorstellingen, door dezelfde lieden die erkennen dat regeeringszorg voor de voeding hier lande beter is geweest dan ergens elders. Commission. In Dc Maasbode gaf de Hors d'Ocu- e-leverancier de volgende charge op het instellen van commissiën op aller lei gebied: „Men kan zich geen onderwerp in denken of er bestaat een commissie een peulvruchten-commissie, een wol-commissie, een zeevisch-commissic honderden andere, zelfs de Kamer wilde uit haar midden weer een com missie benoemen, die alle geheimpjes i dc Regeering zou hooren. Het co- é-generaal, dat twee dagen duurde, ging, zoo men zegt, over drie onder werpen de mobilisatie, den opperbe velhebber en de leger-commissiege lukkig de commissie ontbrak niet. Er zijn Ook commissies, die uit haar mid den weer een andere commissie be noemen, of die aan anderen het geluk niet gunnen, ook eens in een commis sie tc zitten. Zoo vindt de legcr-com- missie het heel niet goed, dat er een intendance-commissie is gekomen, dc intendance hoort toch ook tot het le ger, dus is hel haar werk. Dc commissie-ziekte is besmettelijk. Zc tast iedereen aan, dit bleek nog de zer dagen, toen ds. T. Bos zelfs een commissie wilde stichten, om onder dc Protestanten het St. Kicolaas-gedoc af te schaffen. Onaangenaam schijnt de ziekte niet te zijn, want zij die er door zijn aangetast, doen niets geen mo om haar kwijt tc raken, zc roepen het hardst: „lang leve de commiss vooral als het een door de Regeering ingestelde commissie is. Hoe meer commissies, hoe grooter de inkomsten van de leden, 10 tot 25 gulden per zitting, al duurt ze geen tien minuten. Vooral in den zomer, en in het leger gedurende het gehcele jaar, woedt de commissie-ziekte hevig. Als een jongen op school van dc cene klas naar de andere moet, valt hij in handen van een commissie, als een milicien of land stormman blijken moet geven van zijn schietvaardigheid, of korporaal moet worden, verschijnt er een commissie. ...Merkwaardig is bij deze ziekte, dat zij die er mee in aanraking komen, zonder er door tc worden aangetast er veel meer hinder van hebben en met de Nederlandsehc belastingbetalers in koor roepen: „Verlos ons van de com- missis's, die alle vlotheid tegenhouden, zoodat we cr nog in ten onder gaan." Nieuwe laeten. De wetsontwerpen waarbij twee nieu- e buitengewone oorlogscredieten van 50 millioen gulden ieder worden aan gevraagd zijn van den Raad van Sta te terugontvangen en zullen thans zeer 9poedig bij dc Tweede Kamer inkomen. Eindelijk. Te Breda vergaderden de afgevaar digden der Hanzcbonden uit de Bis dommen: Breda, Haarlem, 's-Hertogen- bosch en Utrecht, ter behandeling van dc concept-statuten der Federatie van de Hanzebonden in Nederland, welke statuten werden aangenomen. Hierna had de oprichting van de fe deratie plaats. Tol leden van het dagelijksche be stuur werden gekozenW. Fransen, lc-voorzittcr; C. J. G. Struycken, 2e J. H, Schoenmaker, le-se- i P. M. C. van Mansveld, De functie van penning- werd opengelaten. Gemengde Berichten. Van den Oorlog. De Engelschcn en Franschen bieden met sterke artillerie en talrijke machine geweren in elke stelling wanhopigen tegenstand aan dc Bulgaren en Duit schers. Daar zij echter den sterken druk niet kunnen weerstaan, verlaten lij snel bun stellingen en trekken terug. Dc Franschen hebben dc stations gebouwen te Hudowo en Mirowse in branil gestoken. Bij het station van Hudowo werd van dc Franschen 500 kisten patrone veel proviand en verplegingsmateriaal alsmede veel anderen buit gemaakt. Bij het station van Mirowse vielen 30.000 K.g. tarwe, vaten met kokos- boter, wijn en nog veel andere goede ren in Bulgaarsche handen. Voorts hebben zij op de Engeischen vijf ma chinegeweren veroverd. In de vijande lijke stellingen zijn tal'van geweren, telegraaf- en oorlogsmateriaal blijven Hel gevechtsterrein is bezaaid met lijken van Engeischen en Franschen. Bij hun terugtocht hebben de En geischen en Franschen de gehecle be volking meegenomen. Wal komen gaat. Wat ons, Nederlan ders, bet meest interesseert dal is niet den politieken en militairen toestand van Duitschland en zijn bondgenooten, deel van hetgeen in antwoord op de interpellatie der sociaal-demo nen werd gezegd door den kanselier namens de niet-sociaal-democratische groepen door Spahn. Het eerste waarnaar een Nederlander t den aard der zaak zoekt iswat l met België geschieden, als Duitsch land daarover te beslissen heeft. „Wij bedreigen de kleine volken niet, j voeren den ons opgedrongen oorlog niet om vreemde volken te onderw- pen, doch ter bescherming van c ieven en onze vrijheid. Voor de Duit- sche regeering is deze oorlog gebleven, wat hij van het begin is geweesteen oorlog ter verdediging van het Duitsche volk en zijn toekomst. De oorlog kan slechts eindigen met een vrede, die ons naar menschelijke berekening waarborgt tegen een herhaling". Zoo luidden de Rijksdagverklaringcn Men is nu min of meer aangewezen op gissingen. Om nu bij België te blijven, schijnt de aangehaalde zinsnede te mogen worden afgeleid, dat Duitschland, ook al laat het resultaat van hel krijgsbe drijf het daartoe vrijheid, niet voorne- - het land in zijn geheel te en. Dat ons dat verheugt be hoeft niet tc worden herhaald. vaarscbijnlijkst iijkt het dat de kanselier zich „de waarborgen" wa over hij spreekt aan de westgrens den vorm van een zekere gebiedsuit breiding, die verdedigbare grenzen scheptde Maaslinie. Dat het daarom gaat er :n annexatie van geheel België mag en afleiden uit de omstandigheid, dat de oude centrumsman dr. Spahn sprak uit naam van alle burgerlijke partijen toen hij zeide „Wij wachten in volle eensgezindheid, vastberadenheid en vertrouwen in God de stonde af, waarop dc vredesonder handelingen mogelijk zullen zijn, die duurzaam de militaire, economische, financieele cft politieke belangt Duitschland in hun geheelcn omvang met alle middelen, de daartoe vcr- eischle gebiedsuitbreiding inbegrepen zullen beveiligen." Voorzorg. Een Rus schreef over de voorbereidselen,'die de Duitschers tegen 'den winter in Rusland hebben getroffen. Bijzondere detachementen van den gezondheidsdienst zijn belast met de zindelijkheid van de loopgraven en van dc soldaten. Een belangrijke hoeveel heid alcohol wordt aan iederen soldaat toegekend om zich het lichaam te mas- Het is streng voorgeschreven, te waken, dat in de loopgraven nooit leege bussen van verduurzaamde levensmiddelen worden gewörpen. Men herhaalt voortdurend aan de soldaten Herinnert u, dat in een gesloten bus verduurzaamde levensmiddelen uw voedsel en uw kracht is om te strijden, een leege bus, die gij voor uw voeter. werpt, de kiemen van ty phus en cholera zijn. De Duitschers hebben de kleinste voorzorgen getroffen voor alles wat zij den oorlog noodig hebben. Op sle- ri nemen zij verplaatsbare keukens reusachtige verwarmingstoestellen mede. Ook machinegeweren en lichte kanonnen worden aan sleden bevestigd. Wat het kost. De oorlog kost eiken Engeland 54 millioen; Duitsch land 48 millioen Frankrijk 30 millioen Rusland 30 millioen; Oostenrijk 30 millioenItalië 13 millioen en België 6 millioen. Tezamen eiken dag 216 millioen gld. Bulgarije is er niet oijgerekendook Turkije en Setvië niet. Ook niet de kosten voor mobilisatie en neutraliteits- handhaving in Nederland en in de andere, nog niet in dc..' orlog be trokken landen. En dan de menschenlevens. lot dusver zijn in den oorlog ir rond cijfer 15 millioen mannen gedood of voor hun leven verminkt. Dit is voor de landen, die in oorlog zijn, 1 op elke 5 mannen tusschen 20 en 50 jaar. Aangehouden. Te Arnhem is in volkslogement aangehouden zekere K. uit Nijmegen, die verdacht wordt medeplichtigheid aan verduistering een partij leer, ten waarde van f25.000. Bij zijn arrestatie was K. in het bezit van een pertij gouden en zilveren werpen, 'n vrij groote waarde veitcgen- woordigend. OngelukkenJDe 25-jarige B. uitNieuwer- Amstel is in beschonken toestand uit van de Haarlemmermeer-lijn gevallen. De man was onmiddellijk dood. Hij laat een vrouw en drie kin deren achter. Een rangeerder werd op het spoor weg-emplacement te Sittard, door een machine gegrepen en op zijde geslin gerd. Met zwaar gekneusden schouder en gebroken ribben werd hij naar het' hospitaal overgebracht, waar hij stierf. Nabij Glanerburg is een jongmensch, die onvoorzichtig een geladen geweer hanteerde, door een schot, dat plotse ling afging, zoodanig in den mond ge troffen, dat hij op de plaats dood bleef. Amersfoortsch Nieuws. K. S. A. Over het verhandelde ter vergade- ïg van het Diocesaan Comité voor de Kath. Sociale Actie ontvingen wc 7g ter plaatsing het volgende De leiding der samenkomst, waar 10 Plaatselijke Comité's en 2 Dioc. Bonden waren vertegenwoordigd, werd waargenomen door den Penningmees ter G. A. van Spanje te Utrecht, In lijn inleiding wees deze erop hoe te leurstellend het was dat sommige penningmeesters zich weinig beijveren - hunne verplichtingen na tc komen, t 7 comité's slechts hadden hunne jaarlijksche finantiëele begrootingen gezonden, terwijl 19 penningmeesters hierin waren te kort geschoten. Even treurig was het gesteld met dc inzen ding van de verplichte geldelijke bij dragen waaraan door 5 pl. comité's over 1914 niet was voldaan, terwijl slechts van 5 comité's over 1915 die bijdragen waren binnengekomen. Zulks moet noodzakelijk op den gang van zaken remmend werken vooral heeft hierdoor het Centraal bureau met moeilijkheden te kampen. Men heeft daar de bijdragen noodig om de werk zaamheden goed uit te voeren. Spr. vermaant de afgevaardigden dc penningmeesters aan te sporen ten spoedigste aan bunne verplichtingen te voldoen. Hilversum acht het wcnsche- lijk weder de inspectie in te voeren, zooals dat vroeger geschiedde. Deze wenk werd door het bestuur in me- orie genomen en de voorzitter zegde n spoedige overweging hieromtrent e. Amersfoort constateerde hiertegen- ter bewijzen van groote activiteit in de comité's. Er is daar in den loop der jaren ontzaggelijk veel gedaan en tot stand gebracht, maar gaandeweg is het program afgewerkt en kan door de vele instellingen en organisaties die reeds gesticht zijn niets nieuws be dacht worden. In vele zaken wordt medewerking niet meer verlangd, daar de organisaties alles zelf uitvoeren. Men meent nu dat de Comité's eene hervoiming moeten ondergaan, ofwel, zij opgeheven moeten worden, dat agenten in de plaats moeten worden benoemd. srz. kan deze bewering niet declen, hij meent dat er nog veel te doen is, mits daar de noodige aclivi- aanwezig is. De Kath. Soc. Actie r niet alleen om vereenigingen te stichten, zij omvat behartiging van al le katholieke belangen. Er is dus op velerlei gebied werk te vinden. Leden moeten aangeworven niet alleen om hunne persoonlijke medewerking maar ook om hunne geldelijke bijdragen, daar geld onmisbaar is. De K. S. A. moet aan de menschen meer bekend en duidelijk maken wal zij wil. Verder moet het Katholicisme behouden blij ven en gebracht worden waar het niet aanwezig is. Spr. meende aldus tc moe ten spreken om geen moedeloosheid te verwekken. Wij moeten volhouden in FEUILLETON. De geschiedenis van een Zeeman. Toen deze hoorde, hoe de zee- roover-kapitein bewaakt werd, verzocht hij, het eerste op het dek tc mogen gaan, wat hem dadelijk toege staan werd. Nu werd er een korte beraadslaging gehouden, wier uitkomst daarin bestond, dat Surcouf met den Duitscher cn den luitenant eerst aan boord wilden klim men, om beide wachten tc overvallen cn onschadelijk te maken dit zou ge schieden door kneveling cn slechts in het uiterste geval door hen af tc ma ken daarna zouden de anderen volgen als zij mei den ankerketting rammelden moesten zij aan boord klimmen. Dan moest men den kapitein en de offii- cieren overrompelen, de wapen- en kruitkamer afzetten, en nadere voor zorgsmaatregelen nemen, wilde men hopen, spoedig met de bemanning klaar te konten. Nadat een ieder zijn rol was gezegd, roeiden de booten naar het eiland, waar zij door een man bewaakt den. De overigen, met den kapitein mede juist twintig man, gingen tc wa ter en zwommen achter elkander den Engelschman tegemoet, die zij ook werkelijk onbemerkt bereikten. Eenige minuten later stonden de drie i op den boeg. De voordekwacht leunde tegen den fokmast, met den rug naar hen gekeerd. „Hij staat goed", fluisterde Surcouf tot den Duitscher. „Zacht vooruit, en knijp hem de keel toe. Hij mag geen geluid uitbrengen 1" Dc aangesprokene sloop naar masteen vlugge greep zijner spierde handen, was voldoende, e de volgde seconde, lag de wacht aan handen en voeten gebonden en een prop in den mond bij den mast. De achterdekwacht werd even gelukkig overvallen, en nu gaf Surcouf de zich in het water bevindende mannen het teeken aan boord te klimmen. Dit ge schiedde zoo voorzichtig, dat diegenen, die aan het ankertouw naar boven klommen, slechts een onmerkbaar bui gen van den boeg veroorzaakten. Nau welijks waren allen op het dek, of ie der nam zijne plaats in. De kapitein cn de luitenant lieten zich door den Duitscher naar de ka juit van den kapitein brengen. De deur daarvan was van binnen gesloten, cn Surcouf klopte zacht. „Wie is er?" konk liet van binnen slaperig. „De luitenant," antwoordde Bert Er- villard zacht in het Engelsch. „Wat is er?" „Pst, Capt'n, niet zoo luid I Er moet aan boord een samenzwering zijn, die wij kunnen af luisteren. Sta op en kom spoedig I" „Aha I Ik ben zoo gereed 1" Men hoorde haastige bewegingenen het kraken van een pistooltergelij- kertijd zag men dat hij licht maakte. „Voorzichtig I" fluisterde Surcouf. „Hij mag niet schieten, want dan wekt hij de manschappen. Neem gij dade lijk zijne handen, terwijl Ervillard hem bij dc keel vat. Het overige zal ik doen." Nu werd het slot omgedraaid deur ging open. In de verlichte ruimte was Schooter zeer goed te herkennen. Hij had een degen aangedaan en in elke hand een pistool, welker hanen gelukkig nog niet waren overgehaald. AWorens hij kon zien wie er op de kajuitstrap stond had men hem bij de handen en de keel gevat. De pistolen ontvielen hemeen zacht rochelen kwam uit zijn keeltoen werd hij kajuit teruggedrongen, op zijn bed ge legd, gebonden en gekneveld. Evenzoo ging het met den luitenant in de bakboordkooidc Duitscher die iederen hoek van het schip nauwkeu rig kende, diende als gids. Hierop verzekerde men zich van den wapen en amunitievoorraad. Tot nu toe was alles gelukkig afgeloopen, cn daar dc Duitscher verzekerde, dat de beman ning ongewapend in de hangmatten werden de gevonden geweren ge laden, cn men ging naar beneden het kwartier der bemanning,* Hier brandde een lamp, die het dom pige ruim met zijne vele hangmatten slechts schaarsch verlichtte. Het afgaan van de smalle, krakende trap Icon na tuurlijk niet met de gewenschtc stilte geschieden de lieden van de „Eagle" werden oplettend, een hunner uitte ver drietelijk een vloek. Hij dacht dat het dc afgeloste dekwacht was, doch sprong toch spoedig uit zijn hangmat, toen hij zag. dat hij niet door de twee ka meraden, maar door een aantal onbe kenden werd gestoord. Hij riep de anderen wakker, doch Surcouf stond reeds aan den ingang, met dc twee pistolen van den kapi tein gewapend, en beval met donde rende stem „Ieder op zijn plaats I Ik ben kapi tein Surcouf, cn uw schip is reeds in mijn macht. Wie het waagt, zich te verdedigen, laat ik eenvoudig a— A~ fokra opknoopen I" Op het hooren van dezen vielen de armen naar, die zij reeds opgehevenmaar niemand der ge vreesde bemanning van de „Eagle" had den moed en of de tegenwoor digheid van geest, een woord uit tc brengen. De zaak was hen zoo onge looflijk, zoo onmogelijk, en toch zagen zij den gevreesden piraat met zijne lieden voor zichdaar moest tijd toe zijn om dat te begrijpen, des te 1 daar hun schip niet geënterd w zij aan de natte kleeding der Franschen zagen, dat deze zwemmend genaderd waren. Surcouf vervolgde „Gij hebt u zonder voorwaarde te geven en naar het dek te gaan. Voorwaarts marsch I" Hij pakte den naast bijstaande bij den kraag en dwuwde hem de trap op; de man gehoorzaamde geheel ver bluft, en dit voorbeeld werd door de anderen gevolgd. Zij gingen een na den ander naar boven werden daar gevat en gebonden, alvo rens zij nog den tijd hadden, hun toe stand te begrijpen. Dan werden zij naar het ruim gebracht, waar zij onder scherp toezicht eener wacht stonden. Nu liet Surcouf vuurpijlen i kruitkamer halen eenige kanonschoten cn het licht der pijlen moesten de „Valk" berichten," dat de „Eagle"inhunnchan- den was. Dit teeken werd bemerkt en r" een halfuur, waarin Surcouf de „Eaglr opnam naderde de schoener en wierp naast den Engelschman het anker. Nu werden ook de drie achtergelaten boo ten gehaald, en de onderneming tegen den „Adelaar" was gelukkig afge loopen. Nu moest men den ontvoerden sionaris trachten te vinden. Niemand der bemanning had hierop willen ant woorden elke vraag of bedreiging hadden zij met een halstarrig zwijgen beantwoord. Nu werd de luitenant on dervraagd ook deze zweeg. Daarom liet Surcouf den kapitein halen, die nog altijd gebonden in zijn kajuit lag, en ontving hem op het dek, om geven door de manschappen van de „Valk" Verscheidene aan de masten han gende lantaarns verspreidden genoeg licht, om den beruchten man nauw keurig waar te nemen. Het was een lange, magere en gebogen kerel, wiens uiterlijk niet met zijn daden overeen stemde. Men had hem den prop uit den mond genomen en de voeten los gemaakt de handen waren echter nog gebonden. Hij was een van die men schen, die wat ook met hen voorvalt, geenszins terneergeslagen zijn, want zijn oogen bliksemden, en zijn gezicht was rood van toorn, toen hij, in den kring tredend, met barsche stem vroeg „Wat gebeurt hier? Wie waagt het op mijn schip de baas te spelen 1" „Op uw schip, Mr. Schooter ant woordde Surcouf. „Ik geloof, dat het nu het mijne is „Ah, ongehoord I Wie zijt gij Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1915 | | pagina 1