Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
DE EEMBODE
Dinsdag 14 December 1915. No. 74. Negen en twintigste Jaargang.
Kantoor: Lnngegracht 13, Amersfoort
Telefoon No. 314.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag* en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de
Vereeniging De Eembodc te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent.
Afzonderlijke nummers vijf cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch
van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
m
Advertentieprijs: Van één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer
tien cent. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeelingcn,
ingezonden stukken en advertentiCn gelieve men in te zenden ten kantore van
De Eembode, aan de Langegracht no. 13, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
Verdraagzaamheid.
Terwijl ons heilig geloof leert ook
de dwalcndcn lief tc hebben, ver
biedt zij streng dc dwaling gelijkbe
rechtigd te behandelen met dc waarheid.
„Dcpositum cuxtodi." Bewaar het u
toevertrouwde, zegt de Apostel.
Wie de Kerk daarom onverdraag
zaam noemt, is zeer onverstandig.
Immers wat zoudt gij doen indien
iemand bij u zou komen, de hand zou
leggen op uw kinderen en op uw geld
en zou zeggen die zijn van mij I
Wjdnu de Kerk moet de waarheid
die haar is toevertrouwd ongeschonden
bewaren en dus verdedigen. En daar
om zegt dc Paus „Non possumus" wij
kunnen, wij mogen niet veranderen,
want dc waarheid verandert niet.
Verdraagzaamheid in dc leer loopt
ten slotte uit op onverschilligheidhet
zijn broertje en zusje.
Mgr. de Scgur geeft een prachtig
antwoord aan degenen die komen aan
dragen met de onzinnige bewering dat
alle godsdiensten gelijke waarde bezit
ten of men Katholiek of andersden.
kend is, komt bijna op hetzelfde neer.
„Ja bijna," zegt hij, „zooals een val-
sclic parel bijna gelijkt op een celtic.
Het ccnigc onderscheid zit hierin dc
eenc is echt, dc andere valscli. De on
gerijmdheid van deze holle frase blijkt
reeds genoeg uit het feit dat dc ver
schillende godsdiensten geloofswaarhe
den lecrcn die elkander absoluut uit
sluiten. En toch zoude men zc allen
als gelijkberechtigd moeten behande
len."
De Katholieke leerChristus heeft
zeven sacramenten ingesteld, was dan
gerechtigd maar gelijkberechtigd ook
de Protcstantsche Christus heeft slechts
twee sacramenten ingesteld,
Er is een vagevuur er is geen
vagevuur, beide hebben gelijk.
In het avondmaal worden brood en
wijn in het lichaam en bloed van Chris
tus veranderd in het avondmaal
wordt niets veranderd, beide zijn goed.
De mensch is verplicht goede wer
ken te doen de mensch is daartoe
niet verplicht, beide moet men voor
geldig houden.
Dat te beweren is dc dwaasheid
op den troon verheffen, en het gezon
de verstand aan den dijk zetten.
Trouwens alle onverschilligheid op
godsdienstig gebied is iets onbegrijpelijks.
Ja dat iemand er onverschillig voor
blijft of de papieren Kussen hoog of
laag slaan of in den Balkan de Bul
garen of de Servcn winnen, zoo iels
is heel goed tc begrijpen.
Maar hier gaat het om u zelf.
Eens zal geloof of ongeloof
niemand een vraag meer zijn en deze
beslissing zal u eindeloos geluk bren
gen of eindelooze ellende.
Al uw doen, al uw denken zal dus
op slag moeten veranderen naar dat
gij aan een eeuwig leven gelooft of niet.
„Ik kan medelijden hebben," zegt
Pascal, „met degenen die gebukt gaan
onder den twijfel, voor wie geen moei
te tc veel is, om zich daaruit los te
werken, die ernstig onderzoek doen om
een oplossing te vinden, maar degenen,
die maar voortleven zonder aan dc
bestemming des levens tc denken, zie
met geheel andere oogen aan.
Deze onverschilligheid in een zaak,
aar het om hun zeiven, om hun ecu
wig voortbestaan, om hun alles gaat,
delijden, zij «laat mij met ontzetting en
schrik dat is voor mij iels verschrik
kelijks. Ik zeg dat niet in heiligen ijver
van geestelijke vroomheid, Ik beweer
integendeel, dat de zelfzucht, dat het
gezonde mcnschenverstand ons zulke
gevoelen* moeten ingeven."
tot ti
i als tc
Binnenlandsche Berichten.
Posthuma.
nister Posthuma, wicn men een tc
groot zwak voor den boerenstand ver
wijt. beeft zich daartegen in de Kamer
aardig verweerd. Dertig procent van
onze gcheelc bevolking leeft recht
streeks van den landbouw, becijferde
bij. en zeker meer dan de helft indi
rect, Hoe kan men dan spreken van
bevoorrechting van den boerenstand,
indien ik dc verdiensten die in het
landbouwbedrijf waren te maken, zoo
weinig mogelijk belemmer? Er zijn
oorlogswinst, behaald. Zeker maar
men mag niet vergeten dat belang
rijke gedeelten daarvan moesten sirek-
cen 0111 dc sterk verhoogde productic-
costen goed tc inaken, ja in sommige
gevallen dc oorlogswinst daartoe niet
eens voldoende bleek. Vergelijkt men
dc prijzen die in den tijd van ongeveer
een jaar gemaakt zijn voor ter beschik
king van de Regecring gestelde land
bouwproducten [varkens, boter enz.)
net die welke daarvoor op de vrije
inrki hadden gemaakt kunnen zijn,
dan blijkt dat de boer een bedrag van
16 millioen voor dc bevolking be
schikbaar heeft.
in grove verrijking ten koste van
de bevolking is geen sprake en dc
Minister kwam met volle recht op te
gen het vergiftigen van dc volksstem
ming met dergelijke voorstellingen,
door dezelfde lieden die erkennen dat
regeeringszorg voor de voeding hier
lande beter is geweest dan ergens
elders.
Commission.
In Dc Maasbode gaf de Hors d'Ocu-
e-leverancier de volgende charge op
het instellen van commissiën op aller
lei gebied:
„Men kan zich geen onderwerp in
denken of er bestaat een commissie
een peulvruchten-commissie, een
wol-commissie, een zeevisch-commissic
honderden andere, zelfs de Kamer
wilde uit haar midden weer een com
missie benoemen, die alle geheimpjes
i dc Regeering zou hooren. Het co-
é-generaal, dat twee dagen duurde,
ging, zoo men zegt, over drie onder
werpen de mobilisatie, den opperbe
velhebber en de leger-commissiege
lukkig de commissie ontbrak niet. Er
zijn Ook commissies, die uit haar mid
den weer een andere commissie be
noemen, of die aan anderen het geluk
niet gunnen, ook eens in een commis
sie tc zitten. Zoo vindt de legcr-com-
missie het heel niet goed, dat er een
intendance-commissie is gekomen, dc
intendance hoort toch ook tot het le
ger, dus is hel haar werk.
Dc commissie-ziekte is besmettelijk.
Zc tast iedereen aan, dit bleek nog de
zer dagen, toen ds. T. Bos zelfs een
commissie wilde stichten, om onder dc
Protestanten het St. Kicolaas-gedoc af
te schaffen. Onaangenaam schijnt de
ziekte niet te zijn, want zij die er door
zijn aangetast, doen niets geen mo
om haar kwijt tc raken, zc roepen
het hardst: „lang leve de commiss
vooral als het een door de Regeering
ingestelde commissie is. Hoe meer
commissies, hoe grooter de inkomsten
van de leden, 10 tot 25 gulden per
zitting, al duurt ze geen tien minuten.
Vooral in den zomer, en in het leger
gedurende het gehcele jaar, woedt de
commissie-ziekte hevig. Als een jongen
op school van dc cene klas naar de
andere moet, valt hij in handen van
een commissie, als een milicien of land
stormman blijken moet geven van zijn
schietvaardigheid, of korporaal moet
worden, verschijnt er een commissie.
...Merkwaardig is bij deze ziekte, dat
zij die er mee in aanraking komen,
zonder er door tc worden aangetast er
veel meer hinder van hebben en met
de Nederlandsehc belastingbetalers in
koor roepen: „Verlos ons van de com-
missis's, die alle vlotheid tegenhouden,
zoodat we cr nog in ten onder gaan."
Nieuwe laeten.
De wetsontwerpen waarbij twee nieu-
e buitengewone oorlogscredieten van
50 millioen gulden ieder worden aan
gevraagd zijn van den Raad van Sta
te terugontvangen en zullen thans zeer
9poedig bij dc Tweede Kamer inkomen.
Eindelijk.
Te Breda vergaderden de afgevaar
digden der Hanzcbonden uit de Bis
dommen: Breda, Haarlem, 's-Hertogen-
bosch en Utrecht, ter behandeling van
dc concept-statuten der Federatie van
de Hanzebonden in Nederland, welke
statuten werden aangenomen.
Hierna had de oprichting van de fe
deratie plaats.
Tol leden van het dagelijksche be
stuur werden gekozenW. Fransen,
lc-voorzittcr; C. J. G. Struycken, 2e
J. H, Schoenmaker, le-se-
i P. M. C. van Mansveld,
De functie van penning-
werd opengelaten.
Gemengde Berichten.
Van den Oorlog.
De Engelschcn en Franschen bieden
met sterke artillerie en talrijke machine
geweren in elke stelling wanhopigen
tegenstand aan dc Bulgaren en Duit
schers. Daar zij echter den sterken
druk niet kunnen weerstaan, verlaten
lij snel bun stellingen en trekken terug.
Dc Franschen hebben dc stations
gebouwen te Hudowo en Mirowse in
branil gestoken.
Bij het station van Hudowo werd
van dc Franschen 500 kisten patrone
veel proviand en verplegingsmateriaal
alsmede veel anderen buit gemaakt.
Bij het station van Mirowse vielen
30.000 K.g. tarwe, vaten met kokos-
boter, wijn en nog veel andere goede
ren in Bulgaarsche handen. Voorts
hebben zij op de Engeischen vijf ma
chinegeweren veroverd. In de vijande
lijke stellingen zijn tal'van geweren,
telegraaf- en oorlogsmateriaal blijven
Hel gevechtsterrein is bezaaid met
lijken van Engeischen en Franschen.
Bij hun terugtocht hebben de En
geischen en Franschen de gehecle be
volking meegenomen.
Wal komen gaat. Wat ons, Nederlan
ders, bet meest interesseert dal is niet
den politieken en militairen toestand
van Duitschland en zijn bondgenooten,
deel van hetgeen in antwoord
op de interpellatie der sociaal-demo
nen werd gezegd door den kanselier
namens de niet-sociaal-democratische
groepen door Spahn.
Het eerste waarnaar een Nederlander
t den aard der zaak zoekt iswat
l met België geschieden, als Duitsch
land daarover te beslissen heeft.
„Wij bedreigen de kleine volken niet,
j voeren den ons opgedrongen oorlog
niet om vreemde volken te onderw-
pen, doch ter bescherming van c
ieven en onze vrijheid. Voor de Duit-
sche regeering is deze oorlog gebleven,
wat hij van het begin is geweesteen
oorlog ter verdediging van het Duitsche
volk en zijn toekomst. De oorlog kan
slechts eindigen met een vrede, die ons
naar menschelijke berekening waarborgt
tegen een herhaling".
Zoo luidden de Rijksdagverklaringcn
Men is nu min of meer aangewezen
op gissingen.
Om nu bij België te blijven, schijnt
de aangehaalde zinsnede te mogen
worden afgeleid, dat Duitschland, ook
al laat het resultaat van hel krijgsbe
drijf het daartoe vrijheid, niet voorne-
- het land in zijn geheel te
en. Dat ons dat verheugt be
hoeft niet tc worden herhaald.
vaarscbijnlijkst iijkt het dat de
kanselier zich „de waarborgen" wa
over hij spreekt aan de westgrens
den vorm van een zekere gebiedsuit
breiding, die verdedigbare grenzen
scheptde Maaslinie.
Dat het daarom gaat er
:n annexatie van geheel België mag
en afleiden uit de omstandigheid, dat
de oude centrumsman dr. Spahn sprak
uit naam van alle burgerlijke partijen
toen hij zeide
„Wij wachten in volle eensgezindheid,
vastberadenheid en vertrouwen in God
de stonde af, waarop dc vredesonder
handelingen mogelijk zullen zijn, die
duurzaam de militaire, economische,
financieele cft politieke belangt
Duitschland in hun geheelcn omvang
met alle middelen, de daartoe vcr-
eischle gebiedsuitbreiding inbegrepen
zullen beveiligen."
Voorzorg. Een Rus schreef over de
voorbereidselen,'die de Duitschers tegen
'den winter in Rusland hebben getroffen.
Bijzondere detachementen van den
gezondheidsdienst zijn belast met de
zindelijkheid van de loopgraven en van
dc soldaten. Een belangrijke hoeveel
heid alcohol wordt aan iederen soldaat
toegekend om zich het lichaam te mas-
Het is streng voorgeschreven,
te waken, dat in de loopgraven
nooit leege bussen van verduurzaamde
levensmiddelen worden gewörpen. Men
herhaalt voortdurend aan de soldaten
Herinnert u, dat in een gesloten bus
verduurzaamde levensmiddelen uw
voedsel en uw kracht is om te strijden,
een leege bus, die gij voor
uw voeter. werpt, de kiemen van ty
phus en cholera zijn.
De Duitschers hebben de kleinste
voorzorgen getroffen voor alles wat zij
den oorlog noodig hebben. Op sle-
ri nemen zij verplaatsbare keukens
reusachtige verwarmingstoestellen
mede. Ook machinegeweren en lichte
kanonnen worden aan sleden bevestigd.
Wat het kost. De oorlog kost eiken
Engeland 54 millioen; Duitsch
land 48 millioen Frankrijk 30 millioen
Rusland 30 millioen; Oostenrijk 30
millioenItalië 13 millioen en België
6 millioen.
Tezamen eiken dag 216 millioen gld.
Bulgarije is er niet oijgerekendook
Turkije en Setvië niet. Ook niet de
kosten voor mobilisatie en neutraliteits-
handhaving in Nederland en in de
andere, nog niet in dc..' orlog be
trokken landen.
En dan de menschenlevens.
lot dusver zijn in den oorlog ir
rond cijfer 15 millioen mannen gedood
of voor hun leven verminkt. Dit is voor
de landen, die in oorlog zijn, 1 op elke
5 mannen tusschen 20 en 50 jaar.
Aangehouden. Te Arnhem is in
volkslogement aangehouden zekere K.
uit Nijmegen, die verdacht wordt
medeplichtigheid aan verduistering
een partij leer, ten waarde van f25.000.
Bij zijn arrestatie was K. in het bezit
van een pertij gouden en zilveren
werpen, 'n vrij groote waarde veitcgen-
woordigend.
OngelukkenJDe 25-jarige B. uitNieuwer-
Amstel is in beschonken toestand uit
van de Haarlemmermeer-lijn
gevallen. De man was onmiddellijk
dood. Hij laat een vrouw en drie kin
deren achter.
Een rangeerder werd op het spoor
weg-emplacement te Sittard, door een
machine gegrepen en op zijde geslin
gerd. Met zwaar gekneusden schouder
en gebroken ribben werd hij naar het'
hospitaal overgebracht, waar hij stierf.
Nabij Glanerburg is een jongmensch,
die onvoorzichtig een geladen geweer
hanteerde, door een schot, dat plotse
ling afging, zoodanig in den mond ge
troffen, dat hij op de plaats dood bleef.
Amersfoortsch Nieuws.
K. S. A.
Over het verhandelde ter vergade-
ïg van het Diocesaan Comité voor
de Kath. Sociale Actie ontvingen wc
7g ter plaatsing het volgende
De leiding der samenkomst, waar
10 Plaatselijke Comité's en 2 Dioc.
Bonden waren vertegenwoordigd, werd
waargenomen door den Penningmees
ter G. A. van Spanje te Utrecht, In
lijn inleiding wees deze erop hoe te
leurstellend het was dat sommige
penningmeesters zich weinig beijveren
- hunne verplichtingen na tc komen,
t 7 comité's slechts hadden hunne
jaarlijksche finantiëele begrootingen
gezonden, terwijl 19 penningmeesters
hierin waren te kort geschoten. Even
treurig was het gesteld met dc inzen
ding van de verplichte geldelijke bij
dragen waaraan door 5 pl. comité's
over 1914 niet was voldaan, terwijl
slechts van 5 comité's over 1915 die
bijdragen waren binnengekomen. Zulks
moet noodzakelijk op den gang van
zaken remmend werken vooral heeft
hierdoor het Centraal bureau met
moeilijkheden te kampen. Men heeft
daar de bijdragen noodig om de werk
zaamheden goed uit te voeren.
Spr. vermaant de afgevaardigden dc
penningmeesters aan te sporen ten
spoedigste aan bunne verplichtingen te
voldoen. Hilversum acht het wcnsche-
lijk weder de inspectie in te voeren,
zooals dat vroeger geschiedde. Deze
wenk werd door het bestuur in me-
orie genomen en de voorzitter zegde
n spoedige overweging hieromtrent
e.
Amersfoort constateerde hiertegen-
ter bewijzen van groote activiteit in
de comité's. Er is daar in den loop der
jaren ontzaggelijk veel gedaan en tot
stand gebracht, maar gaandeweg is
het program afgewerkt en kan door
de vele instellingen en organisaties die
reeds gesticht zijn niets nieuws be
dacht worden. In vele zaken wordt
medewerking niet meer verlangd, daar
de organisaties alles zelf uitvoeren.
Men meent nu dat de Comité's eene
hervoiming moeten ondergaan, ofwel,
zij opgeheven moeten worden, dat
agenten in de plaats moeten worden
benoemd.
srz. kan deze bewering niet
declen, hij meent dat er nog veel te
doen is, mits daar de noodige aclivi-
aanwezig is. De Kath. Soc. Actie
r niet alleen om vereenigingen te
stichten, zij omvat behartiging van al
le katholieke belangen. Er is dus op
velerlei gebied werk te vinden. Leden
moeten aangeworven niet alleen om
hunne persoonlijke medewerking maar
ook om hunne geldelijke bijdragen,
daar geld onmisbaar is. De K. S. A.
moet aan de menschen meer bekend
en duidelijk maken wal zij wil. Verder
moet het Katholicisme behouden blij
ven en gebracht worden waar het niet
aanwezig is. Spr. meende aldus tc moe
ten spreken om geen moedeloosheid te
verwekken. Wij moeten volhouden in
FEUILLETON.
De geschiedenis van een
Zeeman.
Toen deze hoorde, hoe de zee-
roover-kapitein bewaakt werd,
verzocht hij, het eerste op het dek tc
mogen gaan, wat hem dadelijk toege
staan werd.
Nu werd er een korte beraadslaging
gehouden, wier uitkomst daarin bestond,
dat Surcouf met den Duitscher cn den
luitenant eerst aan boord wilden klim
men, om beide wachten tc overvallen
cn onschadelijk te maken dit zou ge
schieden door kneveling cn slechts in
het uiterste geval door hen af tc ma
ken daarna zouden de anderen volgen
als zij mei den ankerketting rammelden
moesten zij aan boord klimmen. Dan
moest men den kapitein en de offii-
cieren overrompelen, de wapen- en
kruitkamer afzetten, en nadere voor
zorgsmaatregelen nemen, wilde men
hopen, spoedig met de bemanning
klaar te konten.
Nadat een ieder zijn rol was gezegd,
roeiden de booten naar het eiland,
waar zij door een man bewaakt
den. De overigen, met den kapitein
mede juist twintig man, gingen tc wa
ter en zwommen achter elkander den
Engelschman tegemoet, die zij ook
werkelijk onbemerkt bereikten. Eenige
minuten later stonden de drie i
op den boeg. De voordekwacht leunde
tegen den fokmast, met den rug naar
hen gekeerd.
„Hij staat goed", fluisterde Surcouf
tot den Duitscher. „Zacht vooruit, en
knijp hem de keel toe. Hij mag geen
geluid uitbrengen 1"
Dc aangesprokene sloop naar
masteen vlugge greep zijner
spierde handen, was voldoende, e
de volgde seconde, lag de wacht aan
handen en voeten gebonden en een
prop in den mond bij den mast. De
achterdekwacht werd even gelukkig
overvallen, en nu gaf Surcouf de zich
in het water bevindende mannen het
teeken aan boord te klimmen. Dit ge
schiedde zoo voorzichtig, dat diegenen,
die aan het ankertouw naar boven
klommen, slechts een onmerkbaar bui
gen van den boeg veroorzaakten. Nau
welijks waren allen op het dek, of ie
der nam zijne plaats in.
De kapitein cn de luitenant lieten
zich door den Duitscher naar de ka
juit van den kapitein brengen. De
deur daarvan was van binnen gesloten,
cn Surcouf klopte zacht.
„Wie is er?" konk liet van binnen
slaperig.
„De luitenant," antwoordde Bert Er-
villard zacht in het Engelsch.
„Wat is er?"
„Pst, Capt'n, niet zoo luid I Er moet
aan boord een samenzwering zijn, die
wij kunnen af luisteren. Sta op en kom
spoedig I"
„Aha I Ik ben zoo gereed 1"
Men hoorde haastige bewegingenen
het kraken van een pistooltergelij-
kertijd zag men dat hij licht maakte.
„Voorzichtig I" fluisterde Surcouf.
„Hij mag niet schieten, want dan wekt
hij de manschappen. Neem gij dade
lijk zijne handen, terwijl Ervillard hem
bij dc keel vat. Het overige zal ik
doen."
Nu werd het slot omgedraaid
deur ging open. In de verlichte ruimte
was Schooter zeer goed te herkennen.
Hij had een degen aangedaan en in
elke hand een pistool, welker hanen
gelukkig nog niet waren overgehaald.
AWorens hij kon zien wie er op de
kajuitstrap stond had men hem bij de
handen en de keel gevat. De pistolen
ontvielen hemeen zacht rochelen
kwam uit zijn keeltoen werd hij
kajuit teruggedrongen, op zijn bed ge
legd, gebonden en gekneveld.
Evenzoo ging het met den luitenant
in de bakboordkooidc Duitscher die
iederen hoek van het schip nauwkeu
rig kende, diende als gids. Hierop
verzekerde men zich van den wapen
en amunitievoorraad. Tot nu toe was
alles gelukkig afgeloopen, cn daar dc
Duitscher verzekerde, dat de beman
ning ongewapend in de hangmatten
werden de gevonden geweren ge
laden, cn men ging naar beneden
het kwartier der bemanning,*
Hier brandde een lamp, die het dom
pige ruim met zijne vele hangmatten
slechts schaarsch verlichtte. Het afgaan
van de smalle, krakende trap Icon na
tuurlijk niet met de gewenschtc stilte
geschieden de lieden van de „Eagle"
werden oplettend, een hunner uitte ver
drietelijk een vloek. Hij dacht dat het
dc afgeloste dekwacht was, doch sprong
toch spoedig uit zijn hangmat, toen
hij zag. dat hij niet door de twee ka
meraden, maar door een aantal onbe
kenden werd gestoord.
Hij riep de anderen wakker, doch
Surcouf stond reeds aan den ingang,
met dc twee pistolen van den kapi
tein gewapend, en beval met donde
rende stem
„Ieder op zijn plaats I Ik ben kapi
tein Surcouf, cn uw schip is reeds in
mijn macht. Wie het waagt, zich te
verdedigen, laat ik eenvoudig a— A~
fokra opknoopen I"
Op het hooren van dezen
vielen de armen naar, die zij reeds
opgehevenmaar niemand der ge
vreesde bemanning van de „Eagle"
had den moed en of de tegenwoor
digheid van geest, een woord uit tc
brengen. De zaak was hen zoo onge
looflijk, zoo onmogelijk, en toch zagen
zij den gevreesden piraat met zijne
lieden voor zichdaar moest tijd toe
zijn om dat te begrijpen, des te 1
daar hun schip niet geënterd w
zij aan de natte kleeding der Franschen
zagen, dat deze zwemmend genaderd
waren. Surcouf vervolgde
„Gij hebt u zonder voorwaarde
te geven en naar het dek te gaan.
Voorwaarts marsch I"
Hij pakte den naast bijstaande bij
den kraag en dwuwde hem de trap
op; de man gehoorzaamde geheel ver
bluft, en dit voorbeeld werd door de
anderen gevolgd. Zij gingen
een na den ander naar boven
werden daar gevat en gebonden, alvo
rens zij nog den tijd hadden, hun toe
stand te begrijpen. Dan werden zij naar
het ruim gebracht, waar zij onder
scherp toezicht eener wacht stonden.
Nu liet Surcouf vuurpijlen i
kruitkamer halen eenige kanonschoten
cn het licht der pijlen moesten de „Valk"
berichten," dat de „Eagle"inhunnchan-
den was. Dit teeken werd bemerkt en r"
een halfuur, waarin Surcouf de „Eaglr
opnam naderde de schoener en wierp
naast den Engelschman het anker. Nu
werden ook de drie achtergelaten boo
ten gehaald, en de onderneming tegen
den „Adelaar" was gelukkig afge
loopen.
Nu moest men den ontvoerden
sionaris trachten te vinden. Niemand
der bemanning had hierop willen ant
woorden elke vraag of bedreiging
hadden zij met een halstarrig zwijgen
beantwoord. Nu werd de luitenant on
dervraagd ook deze zweeg. Daarom
liet Surcouf den kapitein halen,
die nog altijd gebonden in zijn kajuit
lag, en ontving hem op het dek, om
geven door de manschappen van de
„Valk"
Verscheidene aan de masten han
gende lantaarns verspreidden genoeg
licht, om den beruchten man nauw
keurig waar te nemen. Het was een
lange, magere en gebogen kerel, wiens
uiterlijk niet met zijn daden overeen
stemde. Men had hem den prop uit
den mond genomen en de voeten los
gemaakt de handen waren echter nog
gebonden. Hij was een van die men
schen, die wat ook met hen voorvalt,
geenszins terneergeslagen zijn, want
zijn oogen bliksemden, en zijn gezicht
was rood van toorn, toen hij, in den
kring tredend, met barsche stem vroeg
„Wat gebeurt hier? Wie waagt het
op mijn schip de baas te spelen 1"
„Op uw schip, Mr. Schooter ant
woordde Surcouf. „Ik geloof, dat het
nu het mijne is
„Ah, ongehoord I Wie zijt gij
Wordt voortgezet.