Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. DE EEMBODE Kantoor: Lnngegracht 13, Amersfoort Telefoon No. 314. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond cn wordt uitgegeven door de Vereeniging De Eembode te Amersfoort, - Prijs per drie maanden zestig cent. Afzonderlijke nummers vijf cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Dinsdag 28 Maart 1916. No. 104. Negen en twintigste Jaargang. Advertentieprijs: Van één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer tien cent. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeelingen ingezonden stukken en advertentien gelieve men in te zenden ten kantore van De Eembode, aan de Langegracht no. 13, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen Over het Bijbelverbod in de Roomsche Kerk gaf «Ie WdKcrw, heer P.J. van Schaik, als laatste les van tien Apologetische» cursus in den U. K. Volksbond een belangwekkende cn leerzame be schouwing. Allereerst werd de vraag gesteld of voor den Katholiek, volgens wiens leer de Bijbel liet woord Gods bevat, de Bijbel een gesloten bock is, of de Kerk, die bij haar Liturgie, ceremoniën cn Breviergebed een heerlijken scliooncn cn welrickcriden krans uit den Bijbel leest, het steriotypc „verboden toegang" voor den Katholiek plaatst op de Ie bladzijde van den Bijbel. Tegenstanders geven toe dat de tekst der liturgie m de latijnschc taal, alleen verstaanbaar voor de priesters, meest genomen is uil den Bijbel, maar dat den Iccken liet lezen van den Bijbel uit zelfbehoud door de Kerk is verboden. Kr heeft nooit een verbod bestaan, wat cr ook al door niet-KatbolIckcn worde beweerd 1 't I* een sprookje verzonnen door Luther, die beweerde tot a«n z'n 20e jaar nooit een bijbel te hebben gezien I De bewering, dat vroeger de Bijbel aan den ketting Ug ontleent haar ont staan aan 'l feit dat in bedoeld tijdvak de boekdrukkunst nog niet bestond. l)e bijbels werden alleen geschreven, waardoor zij hoogst kostbaar waren. In werkelijkheid lagen zij daardoor en aan den ketting, doch dit vigen ren, maar oifi te belette dat zij g'-stolen zouden warden. Niet Katholieken handelden, hiervan zijn voorbeelden, met hunne bijbels Voor nu «Ie geschiedenis van li i bijbel verbod na te gaan. volgt hier allereerst ectn- bespreking van het katholiek standpunt in zake hel leien van den Bijbel. Het lezen van den Bijbel is volgens de Katholieke leer wel nuttig, maar niet ter zaligheid noodzakelijk. Huldigt men /"..als de protestant de stellufg dat de Bijbel de ccnigsic bron van Gods openbaring i dan moet men noodzakelijkerwijze lot de gevolgtrekking komen, dal het lezen van den Bijbel tot de zaligheid nood zakelijk is. Het blijft dan oen geheim, hoe zij, die niet lezen kunnen, tot de zaligheid komen. Anders is het. wanneer men, zooais de katholiek, naast den Bijbel (het doodc boek) het geschreven woord, de levering, het gesproken wootd^ c levend leeraarsainbt van de Kerk als bronnen der openbaring In 1713 werd dan ook de stelling veroordeeld, welke het lezen van de Bijbel verplichtend stelde. Daar dc Bijbel een bron van de openbaring is. ofschoon niet dc eenigstc, komt men tot de volgende stellingHet lezen van den Bijbel is zeer nuttig. Hij is een bron van water ten eeuwigen leven dus liet laven aan de bron is nuttig, het is een brief van God de menschheid, het lezen daarin kan niet dan nuttig zijn. De getuigenis sen van Kerkvaders cn groote mannen zijn daar, om te bewijzen dat zij het lezen van dc H. Schrift zeer nuttig achtten. Een der groote lofredenaars is b.v. Thomas van Kempen, die het lezen de H. Schrift vergelijkt met de H. Coiiimunnie. L'it de groote beteekenis die de Bijbri heelt, volgt vanzelf de plicht der Kerk voor het zuiver houden van !c:i Bijbel te waken. Die zorg sticki tich uit over dc vertalingen in de lands- laal cn de verklaring van de H. Schrift. De H. Schrift is een bron, die moet behoed worden voor vergiftiging. Deze kan geschieden door verkeerden uitleg ri door opzettelijk valschc vertaling. Vertaling is m dc aaid der zaak aak :en verklaring. Een kleine ver andering, versterking of verzwakking van ei n woord kan daaraan dikwijls een geheel andere beteekem» geven. ,.("c»t le ton qui fait la musique". De Kerk moet hier dan ook waak- .aaril zijn. Gevaarlijker wordt een vertaling wan neer zij moet dienen out een dwaalleer Ic willen bewijzen. Een kleine veran- lerin een enkel woord uitgelaten of loegevr gd geeft niet zelden een geheel anderen zin. Als voorbeeld kan gelden Je Romeinenbrief 3, 28, waarin Luther iloor locvoeging van het «bordje ,rllttn wi'. bewijzen dat de mcnsch door het geloof alUen gerechtvaardigd wordt. Niet een leder kan een boek goed staan. Wanneer Ncdcrlandsehe schrij s on dichters voor Ncderlandsch publiek, over Neder! nndiche toestanden ichicd- nis schrijvend, niet altijd en ieder worden verstaan en men de I bare: dat rsche schrijver» in vreemde taal schrijvende! oor Oostersche mensehen, niet Oor-! ersche zeden over lang verleden tijden nz. niet altijd even juist en zeker niet >p het eerste gezicht worde n verstaan, zit is inct den Bijbel het geval. De kennis van taal, reden, gebruiken on jewoonten zijn tot een goede vcrkla- nig beslist noodzakelijk. Daartoe be toon een veelzijdige kennis en weten schappelijke ontwikkeling. De kerk heeft e dien einde verschillende uiuversi- cite.; cn commission in het leven ge- •oepen. Waar die kennis ontbreekt, kan tien de dolste en vreemdste zaken uit den Bijbel lezen. De ondervinding heeft ook geleefd hoe veischiüende sekten als mormonen enz. uit de Bijbel hunne verderfelijke thcoriën putten. Het op zichzelf nuttige bijbellezen in een gevaar worden, indien er nie mand is, die over de zuivere verklaring van den Bijbel waakt. De Kerk heeft zich steeds lot taak gesteld daarover te waken. De stelling der Kerk over het Bijbel lozen is als volgt Het lezen van den Bijbel is nuttig. want de H. Schrift is een bron van waarheid, is echter een gevaar wanneer de vertaling, hetzij uil onkunde, hetzij uit opzet met juist is. Het is alzou haar taak daarvoor te zorgen. Paus Leo XIII verbood daarom ver talingen in dc landstaal die niet dooi katholieken waren gemaakt of wel die niet door dc Kerkelijke Overheid waren goedgekeurd. :en enkel verstandig mensch kan uit deze gaiantie-maatrcgei een verbod lezen. Bij de beschouwing van het zooge- laamde bijbclverbod in de geschiedenis erdeele men de historic in twee tijd vakken de middeleeuwen en de nieuwe geschiedenis. Een feil is het, dat de middeleeuwen stonden in het tedcen van den Bijbel. wa.% toen htt boek. geen ander boek kende men. Men begrijpt dan ook hoe men van een Bijbelvcrbod in die dagen kan spreken. Over de z.g. Bijbelverboden onder de Pausen Grcgorius VII, Innocentiu» 111. dc Synode van Toulouse, Tarragona Oxford moet worden opgemerkt, dat genoemd bijbclverbod of wel niet het lezer-, van den Bijbel in de landstaal bedoelde of wel als plaatselijke bepa lingen legen plaatselijk misbruik-maken den Bijbel gelden antiiMe-maatregelen, zooals de Bis schop van Mairz. de hoofdplaats der bijbcldruk, nam zijn geen verboden. Wetenschappelijke protestanten geven Jan ook aanstonds toe. dat van een Bijbelverbod in de Kerk in de middel- uwen geen sprake ia geweest.*! In dc middeleeuwen kende men den Bijbel beter als tegenwoordig. Hij inspi- rerde de kunstschilderkunst, beeld houwkunst cn dichtkunst. De middel- drukkunst heeft de Bijbel lot volks- bock verheven. icn dc boeken nog geschreven werden, was het aanschaffen van een bijbel een reuzen-uitgave. Niettegenstaande dat was dc Bijbel :meen goed voor allen cn ware het wenschen dat de menschen van heden even goed de bijbel kenden als vroegere incnschen. Hoe is dit alles te rijmen, met een bijbclverbod Door de actie van de Hervorming, die de Bijbel als eenigstc bron van open baring beschouwde, is de Bijbel, dank zij Je uitvinding der Boekdruk kunst. met honderden en duizenden •sempiareii verspreid, in den geest van het protestantisme vertaalden tuegclicht. Daarop volgde reactie. De Kerk begon slechts onder bepaalde lofwaarden hel lezen van de H. Schrift de landstaal toe te staan. Zie de besluiten van het Conoilie van Tri Paulus IV, Pius VI, Sixtus V inruit blijkt dat de bepalingen tegen het lezen van den bijbel in de lands taal zonder verlof van de Kerkelijke overheid minder scherp werden naar mate het gevaar minder werd dat de Kerk zelfs weer terug keerde tot haar oud ^landpunt. Ja zelfs Leo XIII verbood niet alleen r.iet het bijbellezen, hij spoorde zelfs daartoe aan cn verleende een aflaat van 300 dagen voor een kwartier lezen in het Evangelie, een vollen allaat onder de gewone voorwaarden, wan neer incn dit goede gebruik een maan-i lang voortzet. Zoo is dan van een eigenlijk bijbel- verbod in de /Roomsche Kerk nooit iprake geweest. Ten siotte nog iels over de Keik i dc Bijbelgenootschappen. Oorspronkelijk was het streven, den Bijbel te brengen binnen ieders bereik zeer lofwaardig. Toen men echter begon de Kerk iedere controle te ontzeggen en men met opzet dé deutero canonischc boeken uit deze vertalingen weerde, plaatste de Kerk zich op een beslist standpunt tegen de Bijbelgenootschap pen en heeft die dan ook veroordeeld. Niet dat de Kerk tegen Bijbelgenoot- 'ïappen is; het feit dat de Kerk zelf Rome in 1902 een bijbelgenootschap richtte, door Paus Pius X z.g. uit drukkelijk aangeprezen en bevorderd, ert anders. Om het lezen van de H. Schrift loveel mogelijk te bevorderen heeft dan ook de Apologetische Vereeniging Petrus Canisius ons de uitgave bezorgd in de vier Evangeliën en de Handc- igen der Apostelen, het „Bijbeltje" genoemd. Wee dengene, die den Bijbel mis bruikt. om daarin te zoeken hetgeen zijn lage lusten streelt. Hij inaakt zich daardoor schuldig aan een ergerlijke mde van heiligschennis. Dikwijls hooren wij de klacht, dat de katholieken bij de andersdenkenden in bijbelkennis achterstaan. Wij willen hier niet verder onderzoeken injhoever deze klacht waarheid bevat, laten wij liever door ijverig in de H. Schrift te lezen, deze klacht te niet doen. Geen schooner gebedenboek, dan de Evan geliën en de Handelingen, waarin ons den verhaald de glorievolle daden Christus en de Apostelen. Moge de H. Schrift steeds zijn „een lamp onze voet en een licht op ons pad." Dc Duitsche overheid in België huiszoeking laten doen bij !an kardinaal Merci er. De zitting van den Duitschen Rijks dag had een zeer stormachtig verloop tengevolge van het optreden van de ocialist Haase, die vrede wilde. - In het Britschc Lagerhuis heeft Llovd George zich gekant tegen het op den voorgrond stellen van den handelsoorlog tegen Duitschland en tegen de gedachte van weerwraak. K. dc hand van den beroemden Apolo- patcr Krmann S. J. verschenen. 3e bijbel aan een ketting" Open brief aai :ta Hoop. In de R. K. Lccsiaal ti Uit het Buitenland. Van den Oorlog. Vliegeraanval. an 3 Engelschc vliegtuigen, die aanval op Noord-Sleeswijk deden, werden er 3 omlaag geschoten. Bij dezelfde gelegenheid verloor de Britsche vloot een torpedojager, en de Duitsche vloot een torpedoboot en eenige bewapende patrouillevaartuigen. Binnenlandsche Berichten. Allerlei. Volgens een officieel Duitsch vloot- bericht is in een gevecht in de Noord- een Engelsche kruiser door de Duitschers getorpedeerd. Onderzoek. Het onderzoek van dc stukken me taal welke in twee sloepen van de Tubantia zijn gevonden, geeft sterke aanwijzingen dat het brons afkomstig van een luchtkamer van een torpedo. Nieuwe industrie- Onder leiding van Prof. Hondius Boldingh en met medewerking van de Nederl. Handelsmaatschappij zal te Naardcn een kleurstoffenfabriek wor ts opgericht. Ouderdomsrente. Het ontwerp-Ouderdomsrente aan behoeftigen is in de vergadering der Tweede Kamer van aanst. Woensdag aan de orde. 0e melk. De minister van Landbouw, Nijver heid en Handel heeft bepaald dat de prijs, die aan de verbruikers van con- sumptiemelk door mclkslijters in den aanst. Zomer in rekening mag worden gebracht, zal zijn de zomerprijs vï 1914. vermeerderd met ten hoogste cent per liter. Uitvoer. De Duitsche regeering heeft aan een paardenhandelaar, te Rijswijk, op gedragen, voor haar rekening paarden, ongeveer een 3500, op te koopen, Door dezen maatregel schakelt de Duitsche regeering de conci uit en kan zich op deze wijze te duur van paarden voorzien, want de landbouwers moeten een deel hun ner paarden wel verkoopen, omdat deze in het bedrijf niet met veel voor deel kunnen worden gebruikt. Een vrije handel van onze landbouwers met de binnen- en buitenlandsche handelaars zou voordeeliger zijn ge weest. Nu zet Duitschland feitelijk zelf de markt. Dit geval staat niet alleen. Ook voor kaas, vlèesch, boter, enz., trach ten de Duitschers op dezelfde wijze de markt in handen te krijgen. Een centraal bureau is daarvoor in Den Haag gevestigd. De gevaarlijke zee. De regeering heeft een reddingschip uitgerust, dat in de nabijheid van het lichtschip Noord-Hinder in de Noord- zal kruisen om bij voorkomende gelegenheid reddingwerk le verrichten. De gezagvoerders, stuurlieden machinisten hebben besloten voo bemonsterde schepen te gaan varen, indien de reederijen toezeggen voor de eventueel na tc laten betrekkingen zullen zorgen, terwijl de gezagvoer der beslissen zal of zee gekozen kan worden. Teekanen des tijds. Aan een artikel in 't Zaansche blad .Genieenteleven" ontlcenen wij het vol gende, dat misschien ook wel toepas selijk is op toestanden elders „Ieder Zaandammer, die gezond ver stand, goede ooren en open oogen heeft moet zoo dat bedrip hem tot nu toe ontbrak wel gaan begrijpen dat lief dadigheid en zorg van overheidswege voor stoffelijke nooden, haar zeer ge vaarlijken schaduwkant hebben. Hoe meer en guller er gegeven wordt, hoe meer en beter er voor behoeftigen ge zorgd wordt, hoe meer de prikkel om te arbeiden en te waken voor eigen welzijn verslapt. Voorheen gold de harde wetwie werkt zal niet eten. Dit zette aan tot arbeidzaamheid en aangezien men zuinig is op hetgeen men zelf heeft verworven, tegelijk tot spaarzaamheid en overleg. Thans weet de luie en zor- gelooze dat er behalve burgerlijk arm bestuur, kerkelijke diaconie en goed- geefschc particulieren, steun-, waters nood-, kleeren- en andere comité' zijn, die hem helpen moeten, want heet het: „het geld wordt er voor gegeven." Het steuncomité vooral, in de eerste opwelling van medegevoel, op initia tief van de Koningin gesticht, heelt met zijn ruime uitkeeringen, anderhalf achtereen aan het moreel bewust- aan het plichts- en eerbesef der groote massa een geduebten knak ge geven. De meest verbluffende gevallen worden verteld van arbeiders, die on genegen zijn voor een redelijk loon aan het werk te gaan. Zij berekenen het verschil tusschen hetgeen ze met de handen kunnen verdienen en het geen ze er zonder moeite kunnen afha len, en beantwoorden de vraag of ze voor luttele guldens meer zich in de weer zullen stellen, met een hartgrondig ,neen." Waartoe zouden ze zich in spannen De uitkeering, die ze genie ten is voldoende voor huur, eten en busgeiden, dc rest „rommelt" wel; d. z. zijn de klompen stukkleeren- nitézijn er ziekenburgerlijk arm bestuur; moet er een kleine komen moederlijke liefdadigheid; en weet men 't geheel geen raad meerdan er .Daags na den zwaren sneeuwval est een opzichter der Gemeenterei niging te Zaandam de scholen en kerken afloopen om los volk te werven. Na veel moeite vond hij dien dag 2 man, bereid om tegen 28 cent per uur aan het sneeuwruimen te gaan. Men zegt misschienalle man stond toen aan de kistdammen; goed, doch als er dan zulk een vraag naar arbeidskrachten is, had er die week geen enkele aanvraag nondersteuningbehoevenin te komen". Een ander blad wees er op hoe de socialisten het geschetste euvel nog de hand werken. FEUILLETON. DE VONDELING. De stam, die hem geroofd had, kampeerde in de nabijheid van Badajos, toen er een aanzienlijke did stal in die stad gepleegd werd, waar van men de zigeuners verdacht, zoo dat zij verplicht -waren plotseling hun kamp op te breken cn overhaast de vlucht te nemer* De kleine Giuseppo kon toen nauwernood acht jaren oud wt-zcr.hij was zeer ontwikkeld in schranderheid, list cn geest, door de lossen cn voor beelden, die hem vooitdurcnd gegeven waren geworden hij was echter klein, zwak en mager gebleven, en daar hij op dat oogenblik door ecne zware koorts werd geplaagd, welke n.el zeer kwaadaardige verschijnselen gepaard ging. besloten zijne schakers, vreczcn- dc, dat zij niet alleen zijn leven in gevaar zouden brengen door hem m dien toestand op hunne vlucht mede te nemen, maar lij buitendien hen daarin zou belemmeren, hein aebter te laten. Daar echter een der zigeunerinnen hem eene groote genegenheid toedroeg, wikkelde zij hem in dikke dekens en sloop met den knaap in liarc armen des nachts door de straten der stad naar de poort van ecu klooster, waar zij hein ncderlegdc, na eerst hevig en herhaalde malen aan de zware nacht- bol getrokken tc hebben, welke diende om de vaders te wekken, als men in dringende gevallen hunne hulp noodig had. Gelijk zij gehoopt had. kwamen de paleis ijlings op dat gelui de poort openen, en de arme zieke op den drempel vindende, droegen zij hem liefderijk in hun klooster, legden hem te bed en bewezen hem de tcederste cn oplettendstc zorgen. Dank zij die behandeling en de jeugd van den zieke was hij spocdigaan de betere hand. Nu verhaalde hij alles wat hg van zijne geschiedenis wist; men beklaagde lieni, men poogde te weten te komen, zijne ouders konden wonen alle nasporingen cn onderzoekin gen bleven vruchteloos, men vond het geringste spoorwant de ar- knaap kon geen bijzonderheden medcdcclen, die hen op den weg kon den helpen. De paters besloten diens volgens licm in het klooster te houden, zich vergenoegende met zijn naam Manuël, die al te hcidcnsch scheen, cn die zijne schakers hem gegeven hadden, tc verwisselen niet i" Giuseppo (Jozef), een naam beschermheilige des kloosters. Giuseppo groeide derhalve Godgewijde huis op, gelukkig der eenig leedwezen omtrent zijn zwervend leven, toen op zekeren tijd de abt naar Rome werd geroepen hij koos verscheidene monniken uit om hem te vergezellen en wilde ook dat de knaap zou medegaan, wien hij vaderlijke genegenheid toedroeg. „De reis zal hem goed doen", z hij. ,,en hem ook geluk aanbrengen, want hij zal den zegen van den H. Vader ontvangen." Men ging met overheerlijk i' op weg, en toen het kleine reis- gczclschaji zich in eene zeehaven icheeptc, rimpelde een zacht koeltje ternauwernood de blauwe wateren de Middcllnndschc Zee. helaasde golven zijn radcrlijk. Een ontzettende orkaan brak cn het schip werd tegen c verbrijzeld. Al de passagiers de bemanning vonden den dood* ii woedende baren, behalve onze kleine held en etn paar matrozen, die half dood opgenomen werden door cc Romcinsche bark, welke naar Civi Vccltia tcrugkecide. Van Civita-Vechia naar Rome weg zeer gemakkelijk te vinden, oen Giuseppo dan ook weder ge noegzaam hersteld was en daar hij voor geen voetreizen vervaard was, begaf bij zich op weg naar de Heilige Stad, zonder een duit op zak, met scheurde kleedcren maar vertrouw de op de bescherming van God zijne kleine talenten, om in zijne be hoeften te voorzien en zijn doel te bereiken. Inderdaad in de dorpen bezong hij plaatsen uit de H. Schrift of berijmde hij legenden, hetgeen hem bijna altijd een behoorlijk middagmaal en een nachtverblijf verschafte. Bevond hij zich echter tegen het invallen van de duisternis te ver van eene mcnschelij- ke woning, dan zocht hij wilde vruch ten, haalde een nest van een of ande- grooten vogel uit, om de eieren te eten, dronk water uit eene beek, iprcidde zich een leger van bladeren :n sliep onder de hoede van God ;ven rustig en welgemoed in, als toen hij nog in het klooster was. Op die wijze bereikte hij Rome, en daar bij den aanblik van al die mees terstukken der kunst de liefde tot de schilderkunst bij hem ontwaakt was, beproefde hij en gelukte het hem die wonderschoone tafereelen, welke hein boeiden, al ware het dan hoogst gebrekkig, na tc teekenen. Wij hebben g< zien hoe hij door den prins Colonna werd opgenomen. Giuseppo werd dan door allen in i het paleis bemind, en iederen dag hadj zijn weldoener reden zich te verheugen over de goede daad, die hij verricht had; want dank zij den verschillenden leermeesters, die hij hem gegeven had, was zijn pleegkind, niet alleen een goed schilder, maar ook ccn volmaakt edelman naar manieren en geest ge- orden, toen onze held eensklaps De prins bekommerde er zich aan kclijk niet om, want hij dacht, dat eene hem onbekende reden, Giuseppo ge noopt had zich voor een paar dagen van huis te begevenmaar de dagen verliepen eu daar Giuseppo niet weder keerde, begon hij zich ongerust maken, toen hij den volgenden brief ontving, welke hem diep krenkte „Excellentie, gij dit schrijven zult ontvangen, zal ik reeds ver van Rome wezen en u voor altijd vaarwel gezegd hebben. Ik zal u immer erkentelijk blijven uwe weldaden, dat zweer ik u in uw paleis zouden zij geen vruchten gedragen hebben de rijkdom is strij dig met dc kunst, de weelde met den arbeid, het vermaak met het genie. Bij u bevind ik mij in een maalstroom van genoegensver van u zal de rampspoed mij ongetwijfeld treffen, maar uil den rampspoed ontspringt menigmaal de vonk, die het gewijde I vuur ontsteektcn ik onderwerp mi aan het lot dat mij wacht beizij goet of kwaad, ik zal het met moed dragen. „Vaarwel, Excellentie ik kus uwi handen,die ik met mijne tranen besproei „Uwe dankbare en verknochte vriend, „Giuseppo". „ZigeunerZigeuner Zigeuner riep de prins uit, met drift het papier op den grond werpende, „als men zich in den modder heeft gewenteld be houdt men er altijd den reuk van de nietswaardige zal zich nimmer uit het 'et verheffen...." Na die lijkrede voor hem, die hij als zedelijk dood voor hem beschouw de, had de prins, in de vermaken afleiding zoekende voor dc gedachte die ondankbaarheid, welke hem diep griefde, den jongeling weldra vergeten, en de herinnering aan Giu seppo werd geheel uit zijn hart ge- wischt. De brief, welke Giuseppo aan den prins geschreven had, was geen voor wendsel, maar de welgemeende uit drukking, van zijne gevoelens en zijne meeningwant in de laatste tijden, dat hij het paleis Colonna bewoond had, had hij zich overmeesterd ge voeld door ecne lusteloosheid en eene vadsigheid, welke hem tot dusverre onbekend geweest waren. Hij liet zijne penscclen rusten de lust voor de schilderkunst, de liefde voor den ar beid begaven hem. en hij zag zijne ontluikende talenten verstikken 'onder den noodlottigen invloed van de uit spanningen en de vermaken. Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1916 | | pagina 1