Kt
DE EEMBODE
tOLIEK NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN
KANTOOR LANGEGRACHT 28, AMERSFOORT
DINSDAG 25 FEBRUARI 32* JAARGANG No. 101
E- en Vrijdagmiddag. Prijs
:n 75 ct. Afzonderlijke nrs,
|n kunnen elke week ingaan.
a abonnement moet se
tt aanvang van een nieuw
medanennog voor jaren en jaren durf
ik op geen bekecringen hopen. Alleen
door middel van de Apotheek ben ik
een heel enkelen keer in de gelegen
heid geweest een kind in sterfgevaar
te doopen en aldus voor den hemel
te v
ktclale Stalen.
HO April wordt in de
i Gelderland ge-
Icandidateu die vandaag
lillende partijen zijn ge
ilt. 3. A.
n bestaat de voorjaars-
I het Dioc. Comité te
tyhen op Donderdag den
op treinenloop en
r daartoe wordt be-
lan de comité's of ze
meer afgevaardigden
tpgenwoordigen. Bericht
Bianchi te Amers-
Maart.
total Comité 's in het
r dan verdubbeld is,
lering hoofdzakelijk ge-
loorlichting vooral de
ï's omtrent sarnenstel-
jheden enz. der Comité's
t Vrede nadertl
iraf zeggen, dat ik kom
delen om f 2000, ten-
overgaan tot de ope-
zusterklooster hier in
i het eerste zuster-
i onafhankelijke rijk vau
d Iodië).
bet ergste. Wat ik hier
tg vertellen heb is «iets
"11 uiteenzetting van de
die mij den moed ge-
g mij dwingen om voor
naast de>«dnc eene bede tc richten tot
volgc#* vau m1° geboorteland,
sohe pcjfcids zes jaren missiona
en de ondervinding, in
opgedaan, heeft mij tot
gebracht, dat missie-
sij allcea hier veel
oen, waar wij, priesters,
tc versteelt machteloos staae.
meer noi is geen heideasch land. De
lo dfcüaharadjah, is een heiden,
aal dit ie, maar de bevolking is he-
uilbreiilionoedaansch. Dat wil zeggen,
KaïholieUreeringswerk onder hen bijna
indien bWi-
lieke onifco maakt de Maharadjah,
zij die opior vreemden invloed, het
verlaten, Jpeaoen zeer moeilijk zich
op schuldigen. Wij hebben dan ook
middelbare missiestaties ia dit rijk, éen
van verier en éen te Baramulla, en
konten, «riestaties kan van eigenlijk
verderfeli nog geen sprake zijn het
liuu itfaïit wij kunnea doen, is ons
schimp lijk maken voor land en volk.
puntjes vwlj gekomen zijn met goede
is een ra, cn zoo heel, heel lang
c'est (;cv<!o heerschende vooroordee-
Ook vontea.
mcenen wulla wordt dit doel nage-
afgeschett behulp van eene school en
verbetetijaek. De school heeft zich
In de tot een bloeiend gymna-
dat de si »uim 200 studenten
gegroepe»ordt aan de bevolking ge-
legeuheide hulp verstrekt, waarvan zij
dienstofidrfoken blijft.
Jenton zijn en blijven Maho-
Indien er ooit bekeeringer
volgen, zullen waarschijnlijk de
wier gemoed meer ontvankelijk is voor
godsdienstigs indrukken de eersten zijn.
En nu is het juist een onvermijdelijk
gevolg van de mohamedaanscke opvat-
tingen en toestanden, dat de vrouwca-
wereld hier buiten ons bereik ligt.
Alle vrouwen hier, behalve die van
de laagste volksklasse zijn wat men
noemt »purda-waehin«, letterlijk »gor-
dijn-vrouwen* zij zijn afgesloten van de
buitenwereld, op eene wijze zooals wij
ons bijna niet kunnen voorttellen. Zij
mogen zich niet buitenshuis begeven,
tenzij met het gelaat zorgvuldig ver
borgen door een dichten sluier. Nooit
mogen zij ongesluierd door mannen ge-
zien worden, behalve door haar naaste
bloedverwanten. Zij mogen nooit met
mannen spreken, tenzij in geval van
volstrekte noodzakelijkheid, cn dan al
leen thuis, terwijl zij zich achter een
gordijn bevindca.
Het is dus voor den missionaris zoo
goed als onmogelijk, met de vrouwen
aanraking t: komen. Dit kunnen al-
:n de Zusters, Zij alleen kunnen dat,
zonder het minste gevaar, door-
dringen in de vrouwenvertrekken der in-
landsche woningen om daar haren in-
vloed te doen gevoelen. Door de
iweo zouden zij ook meer in aan
raking komen met de kinderen en al
dus dikwijls gelegenheid hebben de
zieltjes dier kleinen te redden door een
Doopsel in stervensgevaar.
Met behulp der Zusters zouden we
hier zachtjesaan kunnea beginnen met
een hospitaal, waarin vrouwen en kin
deren ter verpleging worden opge
nomen. Welk een invloed ten goede
uitgaan van zulk eene
stichting, welk een machtig nuddel om
het vertrouwen der bevolking tc wii
Waarom dan niel begonnen ir
opening van een zusterklooster:
De zasters i.jn beschikbaar,
kunnen het huis betrekken, da
thans bewoon. De Provinciale Overste
missiezusters, die reeds in Rawal
pindi werkzaam zijn, heeft oolangs een
bezoek gebracht aan Baramula om het
terrein te verkennen en na zich over
tuigd te hebben, dat liet weik der zus
ters hier schoone vooruitzichten biedt,
heeft zij vier zusters beloofd, indien
ik haar overtocht uit Europa, onge
ler f500 elk, kon bekostigen.
Vandaar mijne bede. Ik heb lang
geaarzeld om er openlijk mede voor
den dag te komen.
„Alweer geven hoorde ik een
Watersnood, gewonden, Paus, Bel
gische kinderen, Polen, Hollandsche sol-
daten, vacaDtiekolonies, vredesspetdjes,
Sobriëtasbloempjes
En de moed zonk me in de schoenen.
Maar luider dan die misnoegde stem
klonk toen de klacht van zoovele kin
deren hier, die zonder doopsel sterven,
en die gered konden worden ais we
Zusters hadden. Ik boorde hen smeeken
om f 2000, om de reis der Zusters te
betalen
Had ik het recht om hunne bede te
versmoren, had ik het recht
hinderen, dat die bede gehoord werd
in Holland en daar misschien bij velen
erhooring zou vinden
Parvuli petierunt panom de kleinen
smeekte om brood, neen, om het
eeuwige leven en zal er niemand zijn
die het hun geeft
B. DE RUYTER,
R. C. Mission.
Baramulla.
de Ruyter ontvangen in het begin van
den wereldoorlog, met bet verzoek he^
m de Katholieke bladen ter opname
willen aanbieden.
Met het oog op de veto nooden, die
ons werelddeel moesten gelenigd
worden, meenden zij het echter voor-
loopig onder zich te moeten houden.
Thans nu de vredeszon aan de kim-
en gloort en een blijder toekomst
is tegenlaeht, nemen zij de vrijheid
de smeekbede van hun Eerw, Broeder
den Katholieken van Nederland ter over-
weging aan te bevcleo, temeer daar
de neod in de genoemde Missie in de
afgeloopen jaren eerder toe, dan afge
nomen is. Zij vertrouwen dan ook, dat
de bekende offervaardigheid van Ka-
tholiek Nederland hun ten spoedigste
in staat tal stellen het gevraagde be
drag aan hun Broeder te kunnen toe-
Giften wordvn gaarne in ontvangst
genomen door den WelEerw. Heer J.
B. de Graaff, kapelaan te Baarn en
door onuergeteekende,
E. J. LWYF,
Voorzitter van het Plaatselijk
Comité der K. S. A. te Baarn.
Baarn, Februari 1919.
dacht van inbraak, was daarvoor ge
arresteerd, doch uitgebroken. Na zijn
arrestatie te Hilversum brak hij weder
uit, doch werd opnieuw gevangen ge-
en naar Laren gevoerd, waar
vee cellen verbrak. Vervolgens
werd hij naar Naarden gebracht en ge
vangen geset ondtr de Utrechtsche
Poort, doch ook daar brak hij uit. Ein
delijk gelukte het hem een verzekerde
verblijfplaats te geven in de cellen van
het gemeentehuis te Naarden.
De maand Januari was voor de
Rijksschatkist niet gunstig. De opbrengst
van alle m.ddelen bleef ruim 8 ton
onder die van het vorige jaar, niet
tegenstaande de successie-rechten alleen
8 ton meer opbrachten en er op ver
schillende andere posten belangrijke
voordeelen werden verkregen.
De Minister van Binnenlandsche
Zaken beeft aogmaais aangespoord
het betrachten van groote zuinigheid
bij het gebruik van papier
algemeen wegens de buiteng)
hooge prijzeo.
De Staatscommissie salarifering
gemeentepersoneel wil haar voorstellen
doen steunen op de volledige kennis
der op 1 Januari 1919 geldende sala-
isen van burgemeesters en ambtenaren
i werklieden der gemeenten.
De formulieren, waarop de inlichtin-
in aan de gemeente zullen worden
gevraagd, zijn vastgesteld. Algemeen
de instemming met de verklaring
den voorzitter, dat zooveel moge
lijk spoed moet worden betracht,
gezien op de voorstellen der
wordt gewacht.
de staatscommissie als grond-
slag van haar onderzoek den feitelijken
toestand neemt ten tijde van haar be-
noeming ca overigens zelfstandig zal
overwegen, welke salarissen als behoor
lijk moeten worden aangemerkt, kan
bij haar uiteraard geen bezwaar bestaan,
dat inmiddels gemeenten al of
aandrang van Gedeputeerde Statea zich
bezig houden met nieuwe salarisrege
lingen, welke zij in het belang van haar
personeel uoodig aehten.
Er is binnen enkele dagen een
ministerieele beschikking te verwachten,
waarbij aan de slagers wederom de
vrije beschikking over het slachtvet
werdt gelaten. Het gevolg hiervan
men in den winkel wederom
slachtvet zal kunnen bekomen.
In Hilversum werd een persoen
gearresteerd, die voorgaf Duitscher
zijn, doch in werkelijkheid een Hol-
landsch deserteur was. Hij werd
Hat gebed en de Missie.
In den strijd met de Amalekieten
sprak Motes tot Jesue, den veldheer
der Israëlieten »Kies mannen uit en
trek ep tegen den vijand, ik zal op den
top van den berg gaan en bidden».
En de H. Schrift zegt -Zoolang Mozes
èe handen tea kemel hield opgege^n
overwon Israel, doeh liet hij ze «n
weinig zakken, dan kreeg de vijand de
overhand* Ook het Israel van het
Nieuwe Verbond heeft een harden strijd
aren, voor God, tegen een anderen
'ijand, n.l. den vorst der duisternis
inder allerlei gedaanten treedt die
doodsvijand tegen haar op. Maar wi
die vijand ook verschijnt vindt hij de
Kerk strijdvaardig. In onze dagen is de
kerk weer met nieuwen moed den strijd
begonaen tegen den Amelek van het
heidendom in verre landen van Oost
Zuid. «Gaat* soo spreekt Christus
de Kerk 'Kies mannen uit en trek
ten strijde tegen Amelek het heiden-
dom. En bet volk dat niet mede op
kan gaan, zal zich terrugtrekken in het
gebed om voor de geloofsverkondigers
te bidden, opdat het hun in die verre
laaden niet aan moed en kracht ont
breken moge.*
MISSIE-ACTIE.
Amersfoort.
Wees Koning, Heer, over allen dit
ig in het oude wangeloof der heidenen
voortleven en sla de bede aict af,
uit de duisternis over te brengen
het Licht en het r|k van God.
De snelle verspreiding van den Islam
bleef niet tot de stad Lagos of de
kolonie Nigeria beperkt en de wereld
oorlog beeft den Islam meer bevorderd
dan gehinderd. Freetwon in Sierra Leone
schreef Missionnaris in 1915*. Men
duizelt er van deukend aan dea voor
gang van den Islam. De laatste tel
lingen hebben bewezen dat bet getal
Mokamedanen in de stad Freetown al
leen in twee jaar met twintig duizend
toegenomen.*
In de Noord Afrikaaasche Mi-
der Witte Paters is het gttal Christenen
geklommea op 1247, in Soudan op
2856. Het zijn arbeidsvelden waar de
zonen van Kard. Lavigerie, onder ont-
zageiijk off en met weinig resultaat,
maar met des te grooter verdiensten
Tramverbindingan-
Met genoegen zullen de lezers heb-
:n kennis genomen van de mededee-
liagen betreffende herlevende belang
stelling voor het dringend oplossiog
eischend tramvraagstuk.
Dat tramvraagstuk is van belang voor
geheel den omtrek en omdat het de
levensbelangen der streek met Amers
foort alt middelpunt raakt, moet ieder
die daartoe bij machte is ijveren voor
•en goede oplossing.
Ruime openbaarmaking van alles wat
er voor gedaan is ea nog verricht
wordt zal de belangstelling wijd in den
omtrek doen groeien.
Er moet samenwerking komen tus-
scben allen die iets goeds zien in deze
gewestelijke verbetering van het ver
keerswezen.
En daarbij moet worden bedacht,
dat geen 't specifiek Amersfoortsche
zaak is.
Amersfoort heeft uiteraard 't meeste
belang bij den tramaanleg, maar ook
de naburige dorpen die noodzakelijk
uit hun afzondering moeten getrokken
worden, zijn er sterk bij geïnteresseerd.
Vooral de opbloeiende landbouw
organisaties met bun handelsinstellingen,
behoeven goede verkeersmiddelen.
Het marktwezen van Amersfoort zal
bij aanleg van nieuwe tramlijni
enorm in bloei toenemen, terwijl ook
de industrieele ondernemingen die zich
hier allengs vestigen ver uit den om
trek werkkrachten zullen trekken waar-
voor verbeterde verkeersmiddelen on
misbaar wordeD.
Wij weten op het oogenblik var
den stand van zaken feitelijk weinig te
vertellen.
De betrokken commissie liet tot
toe weinig losvermoedelijk omdat
weinig te vertellen was.
Maar zal de zaak voortgang hebben
de goede richting dan moet er pro
paganda worden gemaakt en moeten
vooral de buitengemeenten worden
onderricht.
Het zal goed zijn dat er komt een
centraal tramwegcomitc met plaatse
lijke sub.-comité's te Hoogland, Bun
schoten, Hoe/eiaken, Achterveld. Ha
mersveld, Leusden. Woudenberg.
Scherpenzeel, Soest en Baarn.
Verzekert men zich zoo van alge-
ecne medewerking dan kan worden
overgegaan tot stichting van eene
naamlooze vennootschap, waarin ge
meenten, landbouworganisaties en par
ticulieren deelgenooten zijn.
Exploitatie kan eventueel wo-den
overgedragen aan bestaande maat
schappijen.
Gemeenteraad.
'oigende
Benoeming vier leden Commissie
van Toezicht Lager Onderwijs.
Oprichting Gemeente-Ontsmettings-
Reorganisatie lager onderwijs.
Oprichting avondcursus ia Neder-
landsch en Rekenen.
Reorganisatie herhalingsonderwijs.
Afwijzend advies op het adres van
de werklieden aan den Woningbouw
aan den Woestijgerweg, nopens het
uitbetalen van loon gedurende de Kerst
dagen en den Nieuwjaarsdag.
Advies naar aanleiding van het adres
der Vereeniging 'Bewoners der Ge
meente-woningen Woestijgerweg enz.»,
waarbij verzocht wordt alsnog tegemoet
te willen komee aan de grieven van
de bewoners dezer woningen.
Overname stoep Bloemendalsche-
straat van Joh. van Keulen.
Utrechtscheweg van Jordl en
Volmer,
Verhuriag van jrond Eemstraat aan
Kuyt.
Verhuren Kamperbinnenpoort No. 2
in G. J. van Lent.
Verhuriog Kleine Koppel 2 G. Dekker.
Verburen van grond Berg-Zuid aan
A. J. D. de Winter.
Vergunning leggen smalspoor door
Smallespad aan de Houbaer en Cos
sigarenfabrieken,
Verleenen bijdrage f500 in de restau-
tie van den ondergevel van het per
ceel Lieve Vrouwe Kerkhof.
Voorstel machtiging met v. Lanschuts-
bank eene overeenkomst aan te gaan
het openen van een rekeningcourant
een maximum-bedrag van f500.000.
»Het Primaatschap van Petrus*
was het onderwerp der verhandeling
door den Weleerw beer BeltmaD voar
de leden van den R. K. Volksbond
gehouden.
Het is ondenkbaar dat een maat
schappij, in casu de katholieke maat
schappij, de H. Kerk, zender opper
hoofd kan zijn. 't Is waarGod in zijn
almacht, zou zijn Kerk ook wel kun-
besturen zonder zichtbaren plaats-
anger, doch Christus beeft deson-
danke toch een opvolger genomen,
toen hij deze wereld verliet. Waarom
Omdat zonder plaatsvervanger bet
kerkbestuur eeo voortdurend wonder
zou zijn en God verricht buiten nood
zaak geen wonderen. Die plaatsver
vanger nu is de Paus van Rome, die
in een onafgebroken rij afstamt van
St Petrus, den eersten Paus. Onze
kerk kent dus bet eenhoofdig gezag of
den monarchalen regeeringsvorm.
Christus zelf heeft aan den H Petrus
het Primaatschap verleend. Dit woidt
juist door onze tegenstanders ontkend.
Calvijn moest zelfs erkennen dat
Petrus mécr was dan de andere apos
telen. En boe kan dit ook anders,
waar Simon Petrus voortdurend op de
eerste plaat* wordt genoemd.
Uit diverse aanhalingen bleek, dat
Petrus steeds optrad ais de eerste.
Wel is waar is dat nog geen bewijs,
dat Christus Petrus het Primaatschap
heeft verleend, doch ook dit staal zeer
duidelijk in de H. Schrift. Beloofde
Christus dit niet reeds tijdens zijn leven
aan Simon Sprak bij nietZalig zijt
gij SimonGij zijt Petrus en op deze
steenrots zal ik mijn kerk bouwen
En aan u zal ik de sleutels van het
Rijk der Hemelen geven.
Christus gaf aan Petrus ook de
sleutelmacht, hij reikte hem over de
sleutels, daarmee volgens Oostersch
gebruik aanduidende, dat men de
maeht overdraagt aan dengeoe die de
sleutels ontvangt. Is die sleutelmacht
dus niet het beeld van Petrus' macht f
Christus heeft Petrus Da zijn verrij-
nis als zijn opvolger aangesteld.
Was het wonder, dat het heiden
dom. juist Petrus aanviel, dat Nero
juist ook Petrus heeft gevangen en
gedood, hopende met hem de jeugdige
Kerk ten gronde te richten.
Doch het laatste mislukte hem,
evenals het aan tal dwaalleeraars, on
danks bun loochening van bet Primaat-
6)
het woord
VICTOR.
Dczevt
moet de In de kazerne de vreeselijki
anders*. de militaire tucht zich laten
Zondi<L.«cht jaren vestingstraf was
enkel wen wat hij zich voorstelde, mis
sel aan d men bem f«*'leeren.
verspreidan setnjarige. brak spoedig
dc piofeWfet uit; zijne opgewonden
demie, xnÉDelette het koel redeneerend
van Stuif ook
vrienden
werd zjiVe
houdbaar, middag en avond, zonder
tref hem/Uen.n in zijn kosthuis ver-
de leren-'Hjahfigc z$n van het leven
acadenik>«e ontheven, zoo zij ver-
derczel'tP volgenden morgen ont-
ilnta Mi "PP« °P dJ
hein voo-11 der kazerne Terstond werd
was Op P»raal naar «ij" kosthuis ge-
.tod.n«r;™ langslaper, aan m.en-
zitten m'* bet bc<' te balen- Doch de
k..m'l,!»e f" 'ed'H tn
zij zBgenr«*ter zake terugkeeren, met
huis biniff 'bcscheid, dan dat Einjürige
zich he* Me enen daag. ,e voren om
en ve,*n "in ho.lhm. verlaten
Dit *andeling
«r.chlil»! N'
op den I <f eningen ging da dient!-
iitUepant aan den stadscom-
mandant mondeling over deze zonder
linge verdwijning rapport brengen. De
commandant onderzocht de conduite
lijsten van zijne manschappen. Van
Meenen stond overal met den groot
lof vermeld. Aan désertie kon
redelijkerwijze niet gedacht worden.
Toen men dus naar de gewone rich
tingzijner wandelingen informeerde en
vernam, dat die langs den Rijn liep,
was het zeer verklaarbaar dat de i
mandant zoowel als de luitenant
ongeluk dachten,
-Iet is duidelijk,* verklaarde
eerste, «Van Meenen heeft zich door
de hitte laten verleiden om een bad te
nemen en is daarbij verdronken, 't
jammer van den jongen, hij hoorde
mijne beste manschappen. Luitenant
laat aanstonds naar hem dreggen
De verdwijning vau den soldaat Van
Meenen verspreidde zich snel door de
gansche stad, en leverde dezen dag en
de volgende de stof tot alle gesprek
ken. In de kazernen, op de markt, op
de huisstoep en in de huiskamer, in
dc herberg, overal was het:» Heb je't
gehoord? een zeldzaam geval 1* Of
•Hebben ze 't lijk reeds gevonden
•Vreemd, zelfs zijn kleeren niet. Zou
die heele verdrinkgeschiedeais geen
fabel zijn De gevoelens raakten ver
deeld. De meerderheid bleef
ongeluk bij 't zwemmen gelooven het
niet vinden van een enkel kleedingstuk
verklaarden ze zóó, dat er in de na
middag een dief of vagebond voorbij
de plek van 't onheil kwam en zich de
kleederen toeéigende, Zij, die bij deze
uitlegging ongeloovig het hoofd schud
den, bleven echter het antwoord schul
dig, als men hen vroeg, wat zij dan
in de verdwijning dachten?
Ook de Dinsdag verliep, zonder eenig
licht te brengeo. Maar zie, daar rijdt
op Woensdag morgen omstreeks half
elf eene boeren huifkar door Wesels
stille straten en houdt voor dc woning
van den commandant stil. Eene stevige
knaap, die op zijn hoogst achttien jaar
ken tellen, springt van de kar en brengt
met iewat beverige hand de huisbel
beweging. Hij vraagt voor eene »g
wichtige zaak* gehoor bij den hoofd
officier en verkrijgt het onmiddelijk, Bij
den commandant toegelaten, brengt hij
van onder zijnen blauwen kiel een pak
te voorschijn, maakt het met onvaste
hand open en toont den krijg;
eenen soldatenrok.
•Dat is de tok van eenen infante
rist, die tot het bataillon van Wesel
behoort,* zei de commandant tot zijn*
ordonnans, »nu tal ons een licht op
gaan.»
•Hoe kom je aan dien rok vroeg
hij, zich tot den brenger wendende.
•Ik heb hem bij ons in de voorkamer
gevonden*, verklaarde de jonkman.
•Wanneer
Verleden Zondag, na den middag.
Maar boe lang hij er toen gelegen had,
kan ik niet zeggen, daar de voorkamer
geene week gebruikt was.*
Maar, als je reeds Zondag
vondst gedaan hebt, waarom dan tot
Woensdag gewacht, orn de militaire
ïiheid in Ie lichten
tik durfde niet mijnheer, en vader
evenmin, omdat we bang waren,
die jas ons in moeielijkheden zou bren
gen. Toen wij evenwel hoorden, dat
er overal naar een verdronken soldaat
werd gedregd, durfden wij ons
langer stil houden, en beval vader
de jas bij u te brengen.*
•Uwe verklaring laat zich nog al
aanhooren. Is zij geheel volgens de
waarheid
•Ja commandant.*
Heb je geene enkele gewichtige
bijzonderheid met opzet verzwegen
Neen commandant.*
•Zooals je gezien hebt, heeft mijn
I ordonnans uwe verklaring op schrift
gebracht. Meld ona ook uw naam leef-
Ijd en woonplaats.*
De jonge landman begon te beven.
•Commandant,* stotterde bij, is dat
noodig
Wel, wis en waarachtig, snuggere
kinkel 1 Wat helpt ona de verklaring
n onbekende en bovendien
zul je in deze zaak nog wel eens opge
roepen worden, dat begrijp je toch, hé
De benauwdheid van den jongen
groeide bij ieder van dete woorden
aan. Het zweet brak hem
voorhoofd uit, zijne knieën begonnen
knikken.
Mijnheer,* smeekte hij met stai
lende stem, »iaat mij gaan*: ik ben
schuldig, ik weet van niets.*
Maar, sapperloot, wie houd je hier
ir schuldig vroeg de commandant
driftig. »Wat je bent, zal het onder
zoek uitmaken. En nu niet langer ge
talmd 1
Je naam
•Walter Dietrich.*
•Leeftijd
Woonplaats
•De Wieshof.»
•In orde, nu kan je afmarcheeren.
Neem mijn dank voor je verklaring
mee en hoó je steeds gr reed ona bij
den eersten oproep van het militair ge
rechtshof present te zijn.*
Walter Dietrich haastte zich naar
buiten legde de zweep over zijn ros
en vloog meer dan hij reed, de straten
door. Eerst toen hij de stad achter
zich had, ademde bij weer op.
•Ze tullen Walter Dietrich niet te
pakken krijgen,* mompelde hij, »ik
weet wat ik te doen heb.*
De oude Ditirich keek niet weinig
verbaasd, toen hij een kwartiertje later
het paard de poort zag binnenstappen
zonder voerman.
En de commandant en de auditeur
militair keken ook niet zuinig, toen de
korporaal, naar den Wiesenhof om
Walter Dieterich voor het gerechtshof
i, met de boodschap weder
keerde. dat de bewuste persoon sedert
Woensdagmorgen half twaalf spoor
loos verdwenen was.
De geschiedenis, in plaats van zich
te ontwarren, werd met iederen dag
ingewikkelder, en de commandant van
Wesel, die misschien wel het buskruid
had kunnen uitvinden, wanneer Bart-
holt Schwarz dit niet lang vóór hem
gedaan had, kon maar niet tot de ont
dekking komen, wat er van de Ein-
jahrige Victor van Meenen geworden,
noch, waarheen de «snuggere kinkel*
I Walter Dietrich gestoven of gevlogen
was. Wordt vervolgd.
