Alle Draai-, Schaaf- DniVfJp
Steek-, Boor-, Smeedwerk V I
IJzerconstructies viasakkerweg 52°
ONS
B. S. A.
Rijwielen en Motoren.
Fa. LA. A. v. HAMERSVELD
Bel dan op No. 42
i<j WtfjglgaHBWWMWifüSWI
ï- t' I
DE EEMBODE
KATHOLIEK NIEUWSBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREREN
VRIJDAG U FEBR. 1921
34ste JAAROANQ Na. 91.
Kantoori Lan(«(racbt 38, Amersfoort
DE EEMBODE verschijnt Dinsdag-
Vrijdagmiddag.
ABONNEMENTEN kunnen elke week li
gaan, doch opzegging van abonnement mo
geschieden voor den aanvang van een nleu
ADVBRTENTIÊN 25 cent per regel. BIIIQke
tarieven voor handel en nijverheid bij geregeld
adverteeren.
AdvertentlEn moeten Dinsdag en Vrijdag
vóór 8 uur worden bezorgd. Een bepaalde
plaats kan niet worden gegarandeerd.
Gaan uw zaken naar uw
wenschm,
Dank God, poch niet bij de
menschen.
Op, tegen de prikkaarten?
n.
De gevallen van groote en kleine
diefstallen dan, zijn, ik durf hét gerust
zeggen, legio. Als ik U toch zeg, dat
ik nog in de laatste weken 5 zaakjes
diefstalheb gehad, dan kunt U zeker
de conclusie trekken, dat geen sterve
ling ooit achter de 10 tallen andere komt.
Eenige voorbeelden't viel een pien
ter onderwijzer in de Xe klas op, dat
een zeker ventje vandaag 2 centen voor
't busje had, de volgende week 3, dan
weer 1, of 4 of 5. Hij kwam er verder
achter, dat het kereltje snoepte. Nu en
dan had 't ventje bovendien een aardig
fluilje gloednieuw, of iets dergelijks. Ik
heb 't zaakje aangepakt en met heel
veel moeite kwam ik tot de ontdekking,
dat Henri elke week van Moe lOcent
kreeg voor het «busje*. Welnu, het
busje kreeg een schijntje en de rest was
voor den snoeper.
Verleden week nog kon ik een moe
der meedeelen, dat haar zoontje van 7
jaar een gulden uit haar la had ge
haald dat hij verder mooie platen van
20 cent van den onderwijzer bad «ge
kocht* van gestolen centen. De goeie
moeder schrok geweldig I «En zusje dée
het ook, want andere meisjes kregen
van de zuster ook een plaaten zij
wou niet voor anderen onderdoen, c
Een bezorgd vader bracht me laatst
92 cent, die hij in den zak van zijn 12
jarig zoontje had gevondenhet was
geld van prikkaarteneen groot ge
deelte (meer dan 2 gulden) was al ver
snoept of verrookt.
Een jochie stal thuis een rijksdaal
der alles werd versnoepttoevallig
kwam ik er achter. Nu Iaat ik U raden,
hoeveel kleine diefstallen aan zoo'n feit
voorafgegaan zijn, Welnu, alweer het
»missiebusje«, daar was hij mee begon
nen, zoo bekende het manneke mij.
In 't voorjaar stal een jongetje van
8 jaar bij zijn vader uit de winkella een
briefje van 10 gulden. Een bediende
werd er hard over aangevallen. De jonge
man betuigde zijn onschuld, kwam zeer
geagiteerd bij mij aan school, en deelde
mij mee, waarvan men hem beschul
digde, en bezwoer mij, den «kleinen
jongen,, eens onderhanden te nemen;
de bediende vertrouwde den knaap niet,
hij snoepte erg. Maar hij dorst het niet
aan Mijnheer te zeggen. Gelukkig voor
den stakkerd kwam ik al héél spoedig
tot de ontdekkinghet ventje vi
ar had werkelijk dat briefje gestolen.
En dat die wekeljjksche gelegenheid
lot stelen ongevoelig en geraffineerd
maakt, blijkt wet uit het volgende. In
de derde klas waren de kinderen naar
de speelplaats gegaan om half elfde
MaBndagsche busjescenten waren nog
niet opgehaald en eenig* leerlingen
hadden die achteloos in het bankgleufje
gelegd. Toen de klas weer boven kwam,
waren eenige centen verdwenen. De
onderwijzer der klasse kon er oiet achter
komen't gelukte mij ook niet. Toch
wilde ik er zoo maar niet in berusten.
Den volgenden dag nam ik mijn toe
vlucht tot een wel wat vreemden en
achteraf bezien onpaedagoglschen maat
regel. Ik lei n.l. een cent, waarop Ik
van te vo.-en een tikje roode drukinkt
gesmeerd had, opfde klastafel vóór
middagspeeltijd was ie verdwenen. De
onderwijzer der klasse waarschuwde mij
onmiddellijk. Ik ging naar de klasse, en
inspecteerde de handjes van alle leer
lingen, want, «ze maakten zich op de
speelplaats altijd zoo jruil«. En jawel,
ik vond mijn roodvingertje. Ik nam het
knaapje mee naar de spreekkamer, zette
hem boven op de tafel en vroeg, of
hij soms uit z'n vingertje bloedde.
Daarna ging ik meer rechtstreeks op
mijn doel af: «hij had niets*. Ik liet
hem zijn zakken uitpakken, doch vond
niets. Vrij blikte het manneke mij in de
oogen. Ik was perplex. Maar toen hij
zóó voor mij op tafel zat, bemerkte ik
plotseling op zijn bloote beentje ook
roode inkt. Toen talmde ik niet langer.
Waar heb je die cent? Je schoentje
iit.« De knaap (even 8 jaar) deed. het
dadelijk onder herhaalde betuiging, dat
bij niets had, en »het aan zijn moeder
zou zeggen*. En nou je kousje uit I zei
ik resoluut. En toen viel het manneke
door de mand. Het fijne kousje ging
uit, met veel tegenstribbeling, en de
cent kwam voor den dag. «Ik zal het
nooit meer doen, II moet het niet aan
Pa zeggen, enz. enz.*
Zoo zou ik U nog vele staaltjes
kunnen aanhalen. En nu moet u hierbij
inmerking nemen, dat 't hier geen
kinderen geldt, maar burgerkin
deren, die het thuis goed hebben.
Nu zult U me vragen, wat ik dan
denk te doen, om toch de heele missie
actie niet stop ie zetten. Welnu, na rijp
beraad hebben wij besloten, op de vol
gende manier te werk te gaan. Met
Jan. a.s. wordt een circulaire aan de
Ouders gericht, waarin duidelijk uiteen
zal worden gezet om welke reden het
wekelijksche missiebusje* wordt afge
schaft. In de plaats daarvan kunnen
Ouders, die het wenschen, óók in het
paedagogisch belang hunner kinderen,
éénmaal in de maand een kleioe bij
drage voor de missie aan de kinderen
meegeven. Op de geperforeerde strook
de circulaire moeten de Ouders
precies aangeven, hoeveel zij daarvoor
wenschen beschikbaar te stellen. Tevens
wordt aan de Ouders beleefd i
dringend verzocht, zich daaraan ook
stipt te houden. Wenschen zij te ver
anderen, dan geschiedt dat op schrif
telijke mededeeliog.
Op deze manier, dunkt me, is de
juiste contróle mogelijk.
Het spreekt vanzelf, dat prikkaarten
iz. niet meer zullen worden aangeno-
en. Nog kort geleden kreeg ik van
iemand een bonboekje thuis gestuutd
met de erg paedagogische aanmoedi
ging: de kinderen mogen zelf een rijks
daalder behouden I 't Is onbegrijpelijk.
Binnenland.
Na 1 Maart zal niet meer als be
talingsmiddel geldig zijn de zilverbon
van één gulden zonder achterdruk. Er
zijn thans twee soorten zilverbons van
één gulden in omloopde bruine zonder
achterdruk en aan den voorkant ter
linkerzijde in den rand het borstbeeld
van de koningin en profiel. Dit laatste
model één-guldens zilverbon blijft geldig
Het oude model -^al van 1 lot 31 Maart
inwisselbaar zijn bij den Agent van het
Ministerie van Financiën, aan de kan
der betaalmeesters, en van uc
ontvangers der directe belastingen.
Et heerscht onder slagers verschil
van meening over de vraag wat worst
Algemeen zijn ze van oordeel, dat
it niet te maken is zonder bijvoeging
eenig meel. De meest gewetens
vollen zeggen, dat 2 pCt. meel voor
boterhammenworst noodig is. De pro
vinciale keuringsdienst In Friesland heeft
in baar jaarrapport allerlei
ervaringen gepubliceerd, o. a. dat in
40 monsters van worst meer dao 2 pCt.
meel werd aangetroffen tot een raaxi-
'mum van 21 pCt. Een monster was
heel abnormaal. Het was afkomstig van
slager te Harlingeu. Deze had worst
gemaakt, die voor 99 pCt. uit gekookte
aardappelen en 1 pCt. vleesch bestond.
Hij kreeg een proces verbaal aan zijn
slagersbroek.
Bij de Tweede Kamer is een
schrijven ingekomen van jhr. mr. A. F.
de Savornin Lohman, waarin deze mede
deelt ontslag te nemen als lid der 2de
Kamer.
Mr. de Savornin Lohmao was sedert
1879 lid der Tweede Kamer. Hij ver
liet zijn zetel slechts om de portefeuille
van binnenlandsche zaken in het kabinet
Mackay te aanvaarden (189091) toen
deze zelf als minister van koloniën op
trad, Ia 1894 keerde hij, na korten tijd
lid der Eerste Eitmer te zijn geweest
eer in de Tweede Kamer terug.
B. J. Gerritson te Rotterdam zal hem
de Kamer opvolgen.
- Het Kamerlid Bomans zal, wegens
:rblijf in het buitenland om gezond
heidsredenen, tot half Maart verhinderd
zijn, de vergaderingen van de Tweede
Kamer bij te wonen.
Tel. 169
kocht aan woekeraars, die hun buit
welvarender streken wederom van
de hand doen. Brieven, afkomstig van
het klooster der liefdezusters in Sjeng-
tingfoe, maken van de ontzettende ge- j
volgen van den grooten nood melding.
In een gezin hadden zich een vader,
moeder -n vijf kinderen uit gebrek op-
gegangen. Een ander maal trok een
weduwnaar met zijn vijf-jarig dochtertje
de markt om het kind te ver-
koopen, daar hij geen voedsel meer
bemachtigen kon (er bestaan thans in
China markten, waar jongens en meisjes
ee worden verkocht). De koop
slaagde niet, en de vader, door razernij
gedreven, wilde het kind levend be
graven. Het meisje verzette zich na
tuurlijk hevig en gilde van angst.
Waarop de vader het in zijn wanhoop
doodelijken slag toebracht.
Buitenland.
Butyan, ondciwijzer et) zes van zijn
leerlingen werden oogenblikkelijk ge
dood, toen een joDgen een blik me
nitroglycerine, dat hij in het vrijt
kwartiertje had ontdekt, op den grond
wierp. Een ontploffing volgde, welke
:en muur van het schoollokaal deed
nstorten en Butyan en acht leerlingen
tijftig voet in de lucht slingerde.
't Gebeurde te Lauwrenceville in N.
Amerika.
Alhoewel het lenigen van den
hongersnood, welke China teistert, in
de laatste weken goede vorderingen
heeft gemaakt, dank zij de Ameri-
kaanscbe en Britsche hulpverleening,
blijkt de toeBtand nog verre van gun
stig te zijn. Tal van districten worden
nog door den honger geteisterd groote
groepen van menscken verlaten hun
woonplaatsen, gezinnen worden op
gebroken, en have en goed wordt
N.V. CentaleCrediet-
en Landbouwbank
AMERSFOORT - ARNHEM - SOEST
STEENBERGEN - TWELLO
UTRECHT
Specialiseeren in Kerkelijke
Leeningen.
werd opgedragen de ver
tegenwoordiging
der BEROEMDE
Filiaal: Utrechtschestraat 25.
TELEFOON 81
Amersfoort
Bouwen op „Tuindorp"-grond.
Voor de Sint Ansfridus-parochle is o
tegenzeggelijk het bouwen van scholen
voor de Roomsche jeugd en het stichten
van eene pastorie om ruimte vrij te
maken voor patronaten enz., een levens-
Plannen voor den bouw van scholen
:r> pastorie zijn dan ook reeds geruimen
ijd geleden ingediend ter goedkeuring
door het college van B. en W.
Dit college is echter van meening,
it een bouwvergunning vooralsnog niet
kan worden verleend.
Aangezien de argumenten die moeten
dienen om deze weigering aannemelijk
te maken niet absoluut bevredigen is
het wenschelijk dat deze kwestie door
B. en W. op korten termijn nogmaals
wordt besproken, en dat wel zonder
:nige vooringenomenheid.
Waar geen zeer afdoende redenen
innen worden aangevoerd om
weigering der bouwvergunning te moti-
veeren wordt het noodig deze zaak
ns in het publiek te gaan bespreken,
't Geldt hier immers geen speculatie-
bouw, maar 't stichten van inrichtingen
Is 't ware een levensbehoefte zijn
Hebt U een
Taxi of Auto noodig
Amersfoort
ons Roomsche Volk. Hier moet
worden tegengegaan het saboteeren van
een specifiek Roomsch opvoedkundig
Dat belang mag niet worden geschaad
door eene aanvechtbare interpretatie,
door B. en W. aanvaard op advies van
een ambtenaar, die min of meer ge-
piqueerd door de niet voorziene ge
volgen van een indertijd afgesloten
massa-grondverkoop, nu nog altijd
mokkend remmen wil de bestemming
van een deel dezer terreinen vooreen
nuttig doel.
In de redelijke veronderstelling dat
de eerste weigering kwam van B. en V.,
verwachten we dat nu B. en W. einde
lijk eens een oplossing aan de hand
doen, waardoor in de St. Ansfridus-
wijken niet langer worde tegengegaan
wat komen moet en stellig ook komen
zal, zij 't dan ook langs anderen weg.
n HARRY SHARPE
>Ik moest je eigenlijk gevangen m
zeide de conducteur, dat is het bevei
als men iemand snapt die een traject
zonder betaling afgelegd heeft.
«Je hebt me niet gesnapt gedurende
de reis, dus je weet er niets vai
het kalme antwooid.
«Dat klinkt toch vrijwel als
vestiging van mijn vermoeden,
conducteur.
«Wel ik kon ook wel zeggen dat jij
een weggeloopen luchthuisboef uit Sing-
Sing bent, maar daarom ben je er uog
geen. Houd-je maar kalm, en maak geen
spektakel. Ómdat de spoorwegmaat
schappij geen vrijen overtocht verleent
san iemand als ik ben, behoefje nog niet
dadelijk zoo'n grooten mond op te zetten.
Ik ben arm en zit op het oogenblik
vrijwel op zwait zaad; als je
kwartje gerft, dan ben ik i
heele Piet en kan tk me eens een beeije
versterken door een glaasje grog. Wat
zou je daarvan zeggen
«Je bent een brutale kerel, dat zeg
ik.« antwoordde de conducteur, terwijl
hij langzaam zijn pijp opstak.
«Nou, als je geen kwarlje over hebt,
dan ik het ook wel met een dubbeltje
dorn.«
Veronderstel dat je het
i leeren riem en een ijzeren ketting
doen moest, wat zou je daarvan zeggen
«Je kunt het altijd probeeren, en d<
eens zien wat ik zeggen zou, als je
ten minste op gesteld bent om dat te
«Ik heb er op het oogenblik geeD
tijd voor, maar hoor eens, vriend: al
ben je ook nog zoo gevat en
goed gehumeurd, als ik je ooit in~mijn
trein snap, dan zal ik je iets geven waar
je zeker niet op gesteld zult zijn. I'c
laat me nirt voor de gek houden door
zulke kerels als jij bent. En maak nou
dat je weg komt, eer je een pak slaag
krijgt.*
«Wacht een oogenblikje,-
landlooper, eensklaps ernstig wordend.
«Ik wou je eens even wat vragen. Hi b
jij, zoo ongeveer een week geleden, als
vrachtgoed een houten kist hierheen
vervoerd, een lange, smalle houten kist,
net een lijkkist
De conducteur aarzelde en schrok.
»Wat zou dat?*
«Ik wilde het maar eens weten.i
«Nou, ik zal het niet ontkennen.
«Wist je wat de inhoud van die kist
was?*
«Ja, een jong meisje, dat een onge
luk gehad had en gestorven
ge- i
zy|
:ten haar lijk als vrachtgoed
it was goedkooperwant
is van arme familie.*
«Was die kist ingeschreve
t was, of als koopmansgoed*? Ver-
1 me dat eens 1*
Het gelaat van deu spoorbeambte,
betrok nog meer.
«Als koopmansgoed,* fluisterde hij.
«Waarom werd het als zoodanig
ingeschreven
«Om er de aandacht vanaf te leiden
en omdat het goedkooper was.*
«Waaruit bestond baar familie?*
«Uit een man en een vrouw, die
Brook'ya wonen.*
Heb je aan den DepAimeesler of
iemand anders verteld, dat die kist
het lijk van een jong meisje bevatte
«Geen woord.*
«Dar, sinjeur heb ik de zweep i
lijn handen. De kist werd hier afgt
laden en afgehaald als gewoon vracht
goed. Jij wist beter. Voor deu duivel,
waarom deedl je dat? Hoeveel geld
heb je in je zak gestoken, omdat je je
mond hebt gehouden
De conducteur werd bleek en schui
felde angstig met sijoe voeten.
«Ik begrijp niet, hoe je daar iets
te weten bent gekomen,* zeide hg,
-Ik scharrel zoo wat overal rond en
daardoor heel wat. De raeestt
slapen als ze beweren dat ze wakker
zijn: ik ben gewoonlijk wakker als
deren denken dat ik slaap, dat is het
heele verschil. Daardoor weet en zie
ik nog al veel en krijg den naam van
een duivelskunstenaar te zijn. Nu, zeg
op, hoeveel geld kreeg je er voor
«Ik moet weg er is een trein in
aantocht neem me niet kwalijk,* zei
de conducteur, terwijl bij gejaagd op
lijn horloge keek.
«Dat kan je begrijpen! Je verzet
geen voet eer je mijn vraag hebt beant
woord, geen voet begrijp je, beste vriend?*
de landlooper, terwijl hg zijn hand
alle kracht op den schouder van
den ander liet vallen.
Ik kan waarachtig niet langer bigven
staankijk, de machinist ziet al paar
uithet heele personeel zal gaan
:n en tieren als ik nog langer treuzel.*
Het kan mg geen lor schelen al ging
het heele personeel ook b1 aan het
vloeken dat de rails er van overeind
gingen staan bromde de landlooper
terwijl hg- zijn greep nog wat sterker
deed gevoelen. >jg hebt je laten om
koopen, en ik wil weten voor hoeveel ?i
«Voor twee honderd dollars,* was
het fluisterend gegeven antwoord.
Waar hebben ze dekist heengebracht
Dat weet ik niet.*
Wat weet je dan?*
-Niets meer waarachtig niet.»
-Zoo, snq dan maar uit, maar pas
voor later; het kan best zgn datje
nog eens voor het gerecht zult moeten
vertellen wat je me nu gezegd hebt. Ik
zeg niet dat het gebeuren zal, maar het
kan toch mogelijk wezen. Dus pas op
Daarop werd de conducteur door
den vagebond losgelatenhg snelde
weg, de locomotief hggde, de koppelingen
die de wagens verbonden, strekten zich,
krasten en kletterden en de trein
zette zich in beweging.
Toen de conducteur op de loopbank
sprong, keek hg nog even om en zag
nog juist hoe de landlooper hem waar
schuwend met den vinger dreigde.
Tic zoo, zulke inlichtingen helpen
heel eind,* zeide de vagebond half
luid tegen zichzelven, tcrwgi hg het
Station uit-, en den weg verder opslen-
terde.
Het was reeds laat en donker, maar
>or wat hg te doen had was niets zoo
geschikt als juist de nachteüjke uren.
Hg ging twee huizen voorbij die reeds
gesloten waren, maar bg het eerste,
hg eenig schgosel van licht door
rag, hield hg stil en schelde
Wordt vervolgd.
