I Amsterdamsche Bank K. Spaarbank Amersfoort Bel dan op No 42 OE EEMBODE R. K. Nieuwsblad voor Amersfoort en Omstreken' Dinsdag 14 Juli 1925 No. 30 Negen en Dertigste Jaargang ABONNEMBNTEN Kunnen elke week in gaan, doch oplegging van abonnement moei geschieden voor der. aanvang van een nieuw kwartaal. Prji per d-le maanden 11.00. Bulten dc gemeente Amersfoort 11.10. Alxonderllke nummers 10 ct. KANTOOR: LANOEORACHT 28, AMERSFOORT, TELEFOON 314 DE EEMBODE VERSCHIJNT DINSDAQ- EN VRIJDAQMIDDAQ ad VBHTBNTIÖN 23 cent per regel. Blll<ke tarieven voor handel en njverbeld b| geregeld adverteeren. Advertent!Sn moeten Dinsdag en Vr|dag vóór a uur worden bexorgd. Een bepaalde pUats kan niet worden gegarandeerd. 'tl? een zegen, wanneer in dezelfde groep voorzichtige leden zitleh naast ondernemende, want elke machine heeft zoo goed een rem noodig als een motor. Wat er op aankomt, is enkel dat wij elkaar leeren verdragen niet alleen, vooral vertrouwen, en dan ook niemand slechte beweegredenen toeschrijven, om dat hij krachtees zijn temperament of positie een zaak iets donkerder of iets ichterin ziet dan wij. naastenliefde. Heeft Christus de naastenliefde op aarde gebracht Neen. Hij heeft ze veredeld, vervol makend wat reeds bestond. Immers de Mozaïsche wet bevatte reeds naastenliefde-voorschriften. Doch ook Mor.es heeft de naasten liefde niet op de aarde gebracht, want reeds vóór den grooten wetgever van het Joodsche volk lezen we dat de man Job van zich-zeiven kon zeggen »Ik was een helper voor de armen voor hem die klaagde en voor den wees die geen beschermer meer had.« Nu nog een weinig geduld. Nogeenstap en daar staan wij 6 ecuwen vóór Mozes; we komen warempel in »Babel und Blbel« en vinden in de oudste rechts oorkonde in bet wetboek van den üabilonirchen Koning Hammurabi, 2200 jaren voor Christusde naasten- lii fde. Hammourabi zegt zelf, dat het doel van zijn wet is, dat de sterken de zwakken niet schaden en dat de wedu wen en weezen veilig zijn. Zoo naderen wij eiodelijk de wieg van het menschelijkgeslacht, het paradijs. Verder kunnen wij niet, maar verder hoeven wij ook niet, want daar in het paradijs vinden wij eindelijk de wor telen der naastenliefde. En welke zijn die wortelen Dat 2ijn drie waarheden, door God neergelegd, le Waarheid. Van een enkel mer.- schenpaar liet God het geheele mer.- schelijk geslacht afstammen, 't is dus maar éé.i familie alle meoschen zijn werkelijk naasten van elkaarbroeders en zusters, ziedaar. 2e Waarheid. De meoschis niet alleen een beeld Gods zooals dc andere schep selen, maar hij is een voortri ffelljk. juist gelijkend, edel beeld Gods. Eer en bemin ik dus den menscfa, dan eer en bemin ik God in het beeld van God. 3e Waarheid. Dat beeld van God in den mensch, dus in mij zeiven, zal Dimmer te niet gaan en ik kan dat beeld in mij zelf volmaken door wei daden te bewijzen aan mijne medemen schen, en hoe meer ik ie mij zeiven dat beeld volmaakt heb, des te grooter overmaat van glorie en vreugd zal mij toegemeten werden in de eeuwigheid. Toen God deze drie waarheden in de ziel der eerste menschen plantte, plantte hij er tevens de naastenliefde, de edele, heerlijk werkzame, alle men schen omvattende naastenliefde. Zijne genade hoefde er slechts vruchtbaar makend bij te komen, en opwassen moest de boom, opwassen eu worden, wat wij gezien hebben, dat hij gewor- Hier volgt onmiddelijk uit dat waar die waarheden ontbreken, dc naasten liefde kwijnen moet er? zelfs sterven neem de wortels weg, hoe zal de boom in leven blijven Nu is er in deu iaatsten tijd eeri spikplinlernieuwe deugd opgekomen die wonderen belooft te doen van teedere menichenminhumaniteit oi philan- tropbie genoemd. Dtt is een deugd geheel buiten Onzen Lieven Heer om en dus nog veel meer buiten de waarheden om, waaaruit ik zoo pas beweerde dat alle naastenliefde moest opschieten. Zij loochenen dus de eerste wsarheid. Och, een God is er niet en dus draagt de mensch ook geen beeld van God in zijn ziel. En wat de eeuwigheid van loon of straf betreft, dergelijke histories kunnen op zijn hoogst nog dienen om door grootmoeders en kleine kinderen te wor den verteld als ze niet arders houden. Daar liggen -nu de drie waarheden, de wortelen der naastenliefde. En toch die lieden hebben i :re menschenliefde, zij zijn bij zekere gelegenheden goedgeefsch en hun hart Ziedaar naastenliefde zonder de drie waarheden I Dccb laat ons die hooggeroemde menschenliefde eens wat nader bekijken, Vooreerst, ik wil volstrekt niet be uren dat een ongeloovige, iemand dus, die de drie genoemde waarheden niet aanneemt, noodzakelijk menschelijk gevoel ontbloot mijn bewering is dezedat meegevoel is niet die grootc, breede naastenliefde, aarvan wij spreken. Het is niet die naastenliefde, die wij eeuwen door zagen groeien, bloeien i vruchten dragen, ondanks de iglijkste moeilijkheden. Laten wij die vrijgevigheid, die i menschenliefde, dat meegevoel zo godsdienst of God niet te hoog Plaats de orgeloovigen eens ii omstandigheden der Kalhdieken, laai ns werken met hunne middelen, e van de opbrengst dier middcleD de duizenden aftrekken die dr Katholieken met graagte rfferen keikcn cn scholen, miss ëi, stichtingen allerlei aard, en Iaat ze dan eens hoeveel ze te kort zouden komen, laat staan dat er iets zou kunnen schieten b.v. voor het gezegende werk der St. Vincentiusvereeniging. t zou werkelijk interessant zijn na te gaan, hoeveel uitgaven eeD Katholiek, een Christen te doen heefl >r onderwijs, opvoeding, godsdicnsl honderd andere zaken, uitgaven die too goed als niet kennen. Dan zcu blijken, hoe goedkoop hun die zekere mildhe'd, waarvan zij zoo. hoog opge ven, uitkomt en dat de uitzonde ringen niet te na gesproken, want die bevestigen den regel, hun philan- trophie niets heeft van de breedheid, de onuitputtelijke diepte, de ijzertaaie vindingrijke volharding, die ten allen tijde het kenmerk geweest is der Christelijke Charitas. Eq dat kan ook niet anders. Binnenland Mgr. H. van de Wetering Zaterdag was het dertig jaren geleden, dat Z. D. H. Mgr. H. v. d. Wetering door Z. H. Paus Leo XIII werd be noemd tot Aartsbisschop van Utrecht. Mgr. Schaepman. Ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van hel Maandschrift: Nid Kalb. Stemmen, waarvan h.j een der hoofdredacteuren is, is Mgr. Dr. A. M. Schaepman, Proost van het Metro polilaan Kapittel en president van hei groot-seminarie Rfjserburg door Z. H. den Paus benoemd tot Protonotarius Apostolicus. Waarom zooveel werk voor de jeugd? Iedere partij, iedere groep menschen et een bepaalde levensbeschouwing ziet het groote belang in dat er ge legen is in het wiunen en opvoeden van de jeugd. In het nastreven van eeD betere toekomst, zoobIs ieder dat op :ijn manier denkt en zich voorstelt, heelt nen zijn hoop gesteld vooral op de jeugdige personen, die de volwassenen der toekomst zijn. En dan tracht men de jeugdige per sonen beginselen te leeren, waarop tij in de toekomst kunnen bouwen, en oefent ben in steikte van wil, kortom geest en hart worden gevormd om roo flinke burgeis voor later te kweeken. De gevaren ook leert men hen kennen, om deze met meer succes te boven te komen. Daarom is zooveel weik voor de jeugd gerechtvaardigd en billijk en be grijpelijk. Maar dan is het ook onbe grijpelijk, dal men de jeugd tot 16, 18 jaar niet altoos alcoholvrij opvoedt, ofschoon alcohol toch dc groote vijand is van geest en gemoed, het gevaar lijke struikelblok ook'voor menigeen in het latere leven. Door hen te leeren zich iets te ontzeggen, wat bovendien het vormingswerk zoo in den weg staal, wordt de wil geoefend en bestand tegen de verleiding van het kwaad, tegen de genotzucht ook, welke zooveel slacht effers maakt niet het minst onder de aankomende jeugd. Fransch op de lagere school. Gezien den uitslag van dc Kamer- veikiezing, waai bij de naiiijeo, die in de Tweede Kamer het Fransche voor stel van tmj. Westerman verdedigden. 5 stemmen verloreD, en de partijen, die het voorstel bestreden, 5 stemmen wor- ncn, kan hoop en redding, door ecnige nieuwe poging van Regeering of Kamer, niet groot zijn. Wij mogen daarom niet treuren WaDt de goede opleiding van de ove^ groote meerderheid der kinderen, die de volksschool bezoeken, mag toch worden 'opgeofferd noch aan het belang van de weinigen, die verder kunnen studeeren, noch aan het snobisme van sommige ouders, die ten onrechte meencD, dat een mondje Franscb cirque staat. Niets dau Nederlandsch in de eerste zes leerjaren van de lagere school is 'n gezonde »democratische« eisch. De Internuntius. De Pauselijke Internuntius bij PIANO'S Vakkundig advies wordt zonder eenige verplichting gaarne verstrekt S. DUYKER, Diploma Toonkunst HAVIK 29 Magazijn boven AMERSFOORT onder controle Centrale accountantsdienst Ned. Boerenbond De zittingen voor het inleggen en terugbetalen van gelden worden gehouden in het R. K. Spaarbankgebouw BREEDESTRAAT bij de LANGEGRACHT des ZONDAGS van 12 tot 1 uurWOENSDAGAVONDS van 7 tot 8 uur en VRIJDAGS van 10 tot 11 uur Dadelijk ingaande rente 3°/io pCt. Spaarbusjes gratis verkrijgbaar. te Amersfoort Kortegracht 16 Kapitaal f55.000.000 Reserve f43.000.000 Alle Bank-, Kassiers- en Effectenzaken, Deposito's Verhuring van SAFE-LOKETTEN ORGELS HUURKOOP STEMMEN REPAREEREN INRUILEN Hof, Mgr. L. Sctvoppa, bracht een be zoek aan Z. D. H. den Aartsbisschop Utrecht. Kamer van Koophandel de Geldertche Vallei. Aan het einde des jaars treden ren aantal leden der Kamer van Koop handel af. Voor de afdeeling Grootbedrijf zijn dat C. C. Callenbach te Nijkeik J. van Scbuppen Hzn. te Veenendaal en S. van Voilenhoven te Amersfoortallen herkiesbaar. Voor de afdeeling Kleinbedrijfmr van der Deure te Bennckom (Ede) B. Kramer te Amersfoort en M. H. var Schuppen te Veenendaal. De Kamer zal den datum vaststellen, waarop de candidaatstelling zal plaats hebben. Indien meer candidaten worden gesteld dan er plaatsen te vervullen lijn (3 voor elke afdeeling), dan heeft :en stemming plaats op een nader te bepalen datum, binnen 30 dagen na de verkiezing (candidaatstelling), door het Hoofdbureau vast te stellen. Op l Juli zijn de kiezerslijsten op gemaakt. Amersfoort Hedenavond ball-acht recollectie oud-rctraitanten en leden retrailepenningvereenigingen in parochiekerk van den H. Franciscus Xaverius aan het Zand. Ter herinnering aan wijlen freule de Bosch Kemper, een stadgenoote, die zeer velen weldoende met raad en daad hielp, werd Zaterdag een monumentale Hebt U een Taxi of auto noodig Amersfoort, bank onthuld aan den Utrechtschen weg bij Rustoord, Burgemeester van Rand- wijck en Dr. Miedema voerden daarbij bet woord. Comité tot waarschuwing tegen eenzijdige ontwapening. Te dezer stede hebben in bovenge noemd Comité zitting genomen S. B. Boas, J. W. Jorissen. Dr. B. Keulen, H. Kroes. B. C. Mante, J. H. v. d. Meiden, Mr. Joh. H. Scheurer, Mr. L. Stadig, Ds. Visser en Majoor W. H. E. Vrijdag. Nu de ontwapeniogsleuze in de kort achter ons liggende verkiezingsperiode het centrum der publieke belang stelling heeft gestaan, acht het comité het niet noodig in den breede zijn doel :er te schrijven. De propaganda van het comité zal voornamelijk bestaan uit het doen houden van lezingen, het verspreiden in lectuur enz. Allen, die sympathiseeren met het doel van het comité en dit met een bijdrage willen steunen, worden beleefd verzocht deze te zenden aanB, C. Mante, secretaris-penningmeester, Lan- gestraat 80. SINTE ALENA. Koning Levolds mannen lagen op de muren van Dilbeek; zij sloegen bezorgde en zoekende oogen op de groene heuvelen en de delling, waar boven liet geboomte eene liuive uit spande. Levolds Heeren zaten op de zaal, het hoofd neêrslachtig gebogen geen raad was meer in hen, geen moed. En Vrouwe Hildegardis was bedrukt in den zelel gezegen, zij had hel kost bare tapeet, dat zij met goud doorstikte, van zicli geworpen; in misbaar wrong de Vrouwe zich de handen, want Le- vold, de Brnbantsclic Landskoning, was met zijne Genooten te velde getogen en kwam niet met hen weder. De Heeren wierpen de schuld op Theutates dc gedrochten der veldenwant zi waren Heidenen, zoo als Koning Levolc en al zijn hof. Maar 's Landshceren dochter, Alcna, stond aan 't hooge venster en zag be droefd over het veld, waar de avond nevel reeds begon op te gaan. „Daar zie ik hem komen!" riep ze plotseling, en hare stem, die de drukkende stilte der zaal brak, deed allen, van moede loosheid, tot wilde blijdschap slaan. Heer Lóvold, de fiere krijger, kwam op zijn snuivend strijdros van de heuve len neêr; 's Koning rijke haren vloden op den wind en maar twee mannen van wapen kwamen met hem. De Heeren waren te paard gesprongen cn reden hem tegen. „Zijl welkom, gij Heeren I" sprak Levold, met een bitteren lach. Maar de oude krijgers drongen rond hem bij-een en deden duizend vragen, duizend betuigingen. De Koning sprong van paard; op de zaal wierp hij speer an helm van zich en zat bij den haardj; de honden kwamen bij hem liggen, en de knechten wierpen herten en evers naast het vuur. Levolds ge noten waren vrolijk en lachten, maar de Landsheer dwaalde in gepeins. Vrouwe Hildegardis eu fleer Levolds dochter, Alena, waren hem komen groeten; zij spraken van den kommer dien zij om zijnentwille uitstonden maar de Koning lachte deswege on verschillig. hij zat met de Heeren ter tafel en at van hunne jacht. Daar sprak de blinde Hertog Omond, 'sJKoningsJ machtigste'vnsal „Nu zeg ons, Heer! hoe gij liet gezelschap uwer Genooten ontgaan zijt, en waar gijblceft terwijl wij li zochten langs het veld." „Ik wil het u niet ontzeggen," antwoordde de Landsheer, „want voor waar, mij zijn vreemde zaken over komen, sinds ik met u ter jacht reed. Ik ben van de schare verdoold in 't wilde woud en reed tot daar de Senne stroomt; in de holle delling, daar het woud 't dikst is, vernam ik jachtgeruclit en toog derwaartsen ik oud er eene schaar vreemd wapenvolk dat daar lag. Driftig toog ik het zwaard en riep Wie zijt gij, heeren! vrienden of vij anden komt gij ten goede of wilt gij kwaad? Heer! antwoordde mij de voorste dier schaar: ik ben Christen. „En 'k zeg u in trouwe," ging Le vold voort, „mijn hart ontstelde van verbazing en schroom bij die. woorden." „Wat hart zou bij dat woord niet ontstellen," spraken 's Konings genoo ten, gij hebt de Christenen vervolgd, zoo lang gij leelt, en hun goed onder uwe vrienden verdeeld." Maar* Levold ging verder: „Hoer Koning, sprak die onbekende tot mij, ik weet dat gij ons haat: waarom ik weet liet niet. En deshalve, edele man! kom tot mijn huis; ik bied hulde en trouw als mijnen gerechten Heere, want dat zijt gij, al heb ik uwe gramschap moeten ontvlieden omdat ik Christen benik zal u eer aandoen volging verdient. Gij zult smaken, hoop ik, hoe zoet onze Heer is en hoe ge lukkig ze zijn die Hem dienen in blijd schap en vrede. ik hoorde 's mans woorden en voelde mijne gramschap zinken; na kort beraad was ik tevreden en beu hem gevolgd. „!n het donkere Foreest, daar de Senne stroomt, heeft hij eene zaal ge bouwd met hooge muren; het water, de moerassen en de duistere dicht heid des wouds hebben hen tot lieden bewaard voor den oploop mijner knech ten 'k werd met eer door hem geher bergd. Nu, bij de zaal was eene kapel gebouwd, e'u toen de morgen kwam leidde hij mij derwaarts, opdat ik de godsdienst der Christenen mij was door henreezegd, een schroom voor net heidendom in mij zou nederkomen." „Heer! zaagt gij de godsdienst der Christenen? spraken vrouwe Hilde- gaard en Alena nieuwsgierig, och, zeg ons die!" „'k Zal het om uwentwille doen," antwoordde Levold. ,,'k Heb daar ge hoord den zang der chorcn, 'k zag aan het altaar den priester staan met op en als men aan God in den Hemel het I gelieven handen, hij offerde brood heilige Sacrificie opdraagf, zie dai\, oi wijnonder het portaal stond ik en mijne godsdienst uwen haat en ver-1 rond mij knielden mannen, in 't wit gekleed, met het aanschijn tot de aarde gebogenmaar toen de priester het óffer ten Hemel hief, toen blies de geest onzer goden mij in 't hart: mijne tan den sloten zich van grim, en 'k liet de vuist op de zwaardgreep vallen, onr aan 't altaar den priester te ver slaan. Maar 't was of een machtiger hand mij in banden dwong: 'k had geen sterkte meer, geen moed." ,,'t Was wonder," spraken de oude krijgers, elkaér schuchter aan ziende, „Theutates ontzegt ons zijne huip, om der Christenen wil." „Ik haal de Christenen, zoo fel als ooit voor dezen," zei Levold, ,,'k heb bun godsdienst gezien: 'k heb die versmaad, en mijne Goden verheven want, voorwaar, de godsdienst der Christenen is schoon. Krampachtig moet ik mij sedert aan mijne Goden klemmen ik ontwaar een machtige hand die mij van hen scheuren wil, want, voorwaar,de godsdienst der Christenen is schoon, maar. ik haat die: omdat ik mijne Goden niet ver laten wil." En 's Konings genooten spraken tegen de Christenen zooals hij't deed hun leed dat zij niet met hem waren, oin hun haat aan hen te koelen. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1925 | | pagina 1