tengewoon verzot tafel waardoor wij meet;- stil en ernscig
geweest op lief- werden. Zijn gestalte -. een indrukwek-
desdrama's en nu kender en zijn blik betekenisvoller gewcr-
op dezen Kerst den te zijn. Hi; knoopt- ::»n overjas los en
avond juist in een daaronder bemerkten wr Je uniform van
stemming „de een officier. Met ijzige kalmte, die bij zul-
stommerdwant ke gelegenhcdcu verschrik 'ejijker is dan de
zooeen is cr altijd grootste woede, overreikt.- hij zijn vcrbluf-
in zoo'n dramaten belccdtger zijn kaan .- waarop zijn-wo-
k teeds bij voorbaat mug en de naam „Kapt1 in Fouster" ge-
te vergeven." drukt stond, Wat bleef ma. die inmiddels
„Laat ik je geheel ontnuchterd was. nders over, als
even zeggen," den zcldzamen gentleman eveneens mijn
antwoordde Sir kaartje te overhandigen t D< kapitein maak-
Hennessy, „dat 't te een lichte buiging en vertrok zonder een
|^^HE heelemaal geen woord te spreken. Toen kwamen wij weer
liefdesdrama >sen wat tot ons zeiven en wij ondervroegen den
dat die, door jou kellner over dcu soogenaamden vreemde-
stommerd helaas Wij vernamen toen. da' hij langen tijd
ook niet bestaat, met eere gediend had. doei: wegens ziekte
Daar jullie jc zijn ontslag had moeten nemen waardoor
echter buitenge- hij thans van zijn pensioen moest leven. „Ik
woon sterk voor wilde dat ik geen grap met hem had uitge-
mijncelibaatschap haald", mompelde ik, toen >k dat hoorde,
schijnen tc in- Wij hoorden echter verder, dat hij een
tcrcssecren. wil ik uitstekend scherpschutter p het pistool
langer
het onzekere la- Reeds den volgenden morgen zocht een
ten. vriend van den Kapitein mii op en overhan-
Eerst moet ik digde mij een brief welke een uitnoodiging
jullie echter een tweegevecht eerste kcr-
I mcdcdeclen, dat s'cpit inhield. Vanwege Je toenmaals gel-
die afschuwelijke dende z.g. eer dorst ik niet te weigeren,
gewoonte vaneen 'hoewel het mij zeer moeilijk viel, om het
duel nog bestond, volle bezit van mijn gezondheid en het bc-
waarbij dc wet het heer over een groot vermoge:-., in dc waag-
mahia en Hel kindje zeis toeliet voor schaal re stellen, tegenover oe gevangenis of
Cima da Conegliano zijn gekrenkten misschien levenslange invaliditeit, terwijl
eer satisfactie te ik ook heel veel kans had in een (Jonker eng
vragen. Maïs voila Ik zal nauwelijks zes graf te komen. Als uitgedaagde had ik dc
en twintig jaar zijn geweest, toen ik plotse- keus der wapenen cn vorderde, de handig-
irag mu zelf in het bezit zag gesteld van een beid van den kapitein op het pistool geden-
onizaglijk vermogen, en zooaTs dat meer keilde, den degen. Ik herinnerde echter nog
malen gaat, sprong ik verduiveld royaal
met het zoo pas verworven geld 0111.
Op een goeden dag had ik twee van mijn
vrienden geïnviteerd om met mij mee tc
gaan dinceren, in een van dc beste
restaurants van Londen. Wij waren
reeds aan het dessert bezig.
toen de ruimschoots genoten
wijn zich deed gevoelen en j
ons in een cenigszins i
luidruchtige stemming
gast binnen een groo-
te donker uitziend
man, gekleed in 'n 'aKilHE
afgedragen
overjas. Hij ze'ttc
zich bescheiden
staand rafeltje en >v
bestelde 'n kar- f
glas bier. Sftth.'eA'
Zijn armoedig ff H ,'jlff*
uiterlijk en zijn
eenvoudig mid - *j
dageten wekte
den spotlust op
ons drietal.
„Een hongerlij-
der. een pennelik-
ker" fluisterden wij •'sffa^r'
tegen elkander. „Ik .l^™ K!
geloof dat hij slechts 117?
eens in de drie dagen
warm eten eet. Kijk \flBy
eens hoe langzaam hii sfjfó^Bpj
kauwt om toch maar zoolang
mogelijk het genot van dat -
stukje vleesch te hebben. En
wat een kleine slokics bierNge
dan kunnen wij het beter." cn het
glas opheffend dronken wij in een teug
den fonkelenden inhoud op.
De vreemdeling scheen deze spottende
opmerkingen niet tc hooren daar hij niet
van zijn oord opzag, totdat een kersepi:
van mij hem aan liet linker oorlelletje trol.
Hij wierp een snellen blik op ons driefn, en
had blijkbaar direct den schuldige ontdek'.
Hij zei echter mets, bukte zich naar den
grond, raapte dc kersepit op, 'wikkelde
haar in een stukje krantenpapier en stak ze
in zijn zak. Deze rustige manier van doen.
over de hem aangedane belediging vermeer
derde me weinig einzen overmoed cn wij
schoten in een nartelijkcn lach, terwijl ik
dc vermeende aardigheid verder doordreef
cn een tweede kersepi: naar den vreemde
ling wierp. Deze trof hem aan den rcchter-
elleboog doch zie ook zij werd ingepakt
en weegeborgen.
Alle goede cn slechte dingen bestaan in
oneen cn dus na ccnigcn tiid slingerde ik
weder een pit naar hem cn trof Item op de
iinkerborst. Zonder een spier van zijn ge
zicht tc vertrekken werd ook deze pi' op
dezelfde manier opgeborgen als haar voor
gangers, natuurlijk iot stijgende vrooliikhcid
van" ons driein.
Ondertusschen had hij echter ziin be
scheiden maaltijd geëindigd en stond op
om te beralen. Vervolgens trad hij aan onze
kapitein maakte
een buiging cn
verdween. Dc
wond genas snel.
Een maand ging
voorbij en .k
hoorde niets meer
Ik hetafwnde
reeds en tot
groote vreugde
van mijn vrienden
begon ik weer
vroolijker te wor
den, precies als op
den dag in hetres-
Daar verscheen
den dag wederom
de bewuste bode iJfëg «o|
en bracht HCpT
tweede uitnood:- WK'-iégv^ÊÊr M
ging met de i. jfi
tweede kersepit.
De kapitein w
schrijven buiten-
gewoon boffen
Hij betreurde i.
mij niet vroeger g£
te hebben kunnen
opwachten. Ziin
vroeger lijden had
hem dat verhin
derd. Maar thans
was hij weer in De H. Htë.on.m.S
zooverre hersteld en fl6 g, Dominicus
en wilde geen ciirlstos aanbiddend
oogenblik wacli-
ten aan de eer te voldoen.
Met angstige voorgevoelens begaf ik mij
naar dc bestemde plaats cn het verloop had
plaats precies zooals ik mij dat had voorge
steld De kogel van den uitstekenden
schutter verwondde mijn rechrer elleboog
op zeer pijnlijke wijze.
„Was dc arm nu maar stijf, dan had ik een
uitstekend voorwendsel om iedeie
verdere vordering af te wijzen."
r&s. zeide ik in stilte. Want wanneer
■jjjSSjN. dc derde kogel denzelfden
weg als de derde kersepit
1SS\. nam, dan was jeugd en
liefde, geluk en vermo-
IMMijSk'-\ gen, licht en leven voor
'^■KIIIKrX goed verdwenen.Want
dan zou mijn h3rt
ft doorschoten worden.
V lh kreeg ruim-
Bkr vïï schools deu liid
RHtLXv; *u- 'i om de wond tc
jfi laten genezen.
rtóSdab M Week na week
HBCn 3 cn maand na
SMBHHL 'Al maand ging
jj-i voorbij en ik
B' kapitein. Doch
<ie innerlijke
„Hoe moet ik dat begrijpen?" vroeg ik.
„Wat bctcekent dat?" „Dat bctcckeni."
antwoordde de brenger ernstig, „dat mijn
vriend u vergeven liceft, hij is dood."
Gcruimcn tijd hecrschtc er. stilte in
het vertrek. De vuurgloed was ver
minderd en de sigaren waren uitgegaan.
„En het meisje vroeg Dr. Pcnnson,
„Het meisje," antwoordde sir John,
„trouwde den dag nadat ik weer rechr
op het leven had gekregen met een
schotsch edelman. Toen wist ik, dat
het geluk een gezin tc hebben voor mii
niet weggelegd was, al ben ik altijd veel
van kinderen blijven houden. Kijk
maar," zeide hij terwijl hij naar den
anderen kant van dc kamer liep en
een dik groen gordijn optrok, dat voor
een zware eikenhouten deur hing
welke hij opende. De drie oude hecren
traden naderbij en bij hetgeen zij aan
schouwden werden zij rot in het diepst
van hun ziel ontroerd. In een groote zaal
stond midden in een ontzaglijke Kerst
boom waaronder een berg van ge
schenken. Honderden kmdcroogcn
aanschouwden het schitterend geflonker
cn luisterden naar schoone vertellingen,
welke hun door 'n dame werden gedaan.
„Ziedaar," zei Sir John. „leder jaar
op het heilig Kerstfeest zijn de 250
armste kinderen van dc stad mijn gasten.
Alsdan steek ik ze van top tot teen in
het nieuw cn krijgen alles wat zij wen-
schen. Den ouders wordt zooveel ge
stuurd, dat zij zichzelf cn ieder van
hun kinderen van het noodigr kunnen
voorzien, terwijl ik mij persoonlijk
iedere maand van hun omstandigheden
op dc hoogte stel.
„En dit doe ik liever," aldus vervolgde
de gastheer terwijl hij weer etruisch-
loos dc deur cn her gordijn sloot,
„dan. zooals ik verwacht had, liet heilig
Kerstfeest te zullen vieren van iedereen
verlaten, in een kil plekje grond ver
buiten dc stad, wat misschien gebeurd
zou zijn, als God niet tusschenbeide
zou zijn getreden. Op Zijn geboorte
dank ik hem nu door Zijn arme kiemen
met eer. blij hart te laten zingen „Eere
zij God in den hoogccn vrede
op aarde den menschen van goeden
De drie kersepitten.
Knus zaten ze om het knapperend haard
vuur van dc gezellige heerenkamer.
Buiten joeg dc sneeuw in dichte vlokken
voort langs dc witte stralen, waarop
iedere slap van den enkelen wandelaar,
die zich hierover voortspoedde, werd
gedempt cn slechts het kraken van de
inpersende vlokken bewees, dat er leven
de wezens door het snccuwgordijn aan
kwamen. Men voelde zich dan ook bij
een heerlijk vuur, in een gezellige
kamer met een dampend glas rum en
een extra havanna dubbel behaaglijk.
Rustig kringelden dc rookwolkjes
naar het donkere eiken plafond waarop
uit den haard 'n breed lichtschijnsel
werd geworpen.
Geruimcn tijd hoorde men niets an
ders. dan het knetteren der houtblokken
cn het rustig uitblazen van den rook
door de vier reeds grijze hecren.
Er werd geklopt. Een bediende in
livrei trad binnen.
„Mijnheer, de chauffeur vraagt of u
hem vanavond nog noodig denkt te heb
ben of dat hij den wagen naar dc garage
kan brengen?"
„Nee, James, zeg hem maar dat hij
met jullie Kerstmis kan vieren cn den
wagen inaar weg brengt 1" zei Sir John
Hennessy.
De bediende boog cn vertrok.
Even keerde dc stille van daar straks
weer terug totdat Dr. Pennson plot
seling tot den gastheer de vraag richtte
„Vertel eens John. waarom jij nooit
getrouwd bent Alle goede eigenschap
pen hpzit je toch ruimschoot-. Boven
dien was ie geheel onafhankelijk, en
naar ik et loof zal menig meisje in
stilte gehoopt hebben, dat jij haar
..'t Zou jammer zijn," meende de aan
gesprokene. ..als er een dergelijk soort
meisjes bestaan had. want dan is hun
hoop steeds ijdel geweest."
tenminste tot nog toe." vulde
Sir Crown, een tip-rop aristocraat aan.
terwijl hij dc asch van zijn sigaar nipte.
..Maar heb je nooit idee gclud om een
eigen home te stichten, me dunkt iou
hart is net van 'n dusdanig formaat, om
een uitstekend huisvader te zijn. Dan
zou ie nou ook met op dezen heiligen
kerstavond, terwijl ieder in den huise-
lijken kring zijn heerlijkste genoegen
indt. een stel oude weduwnaars en
dergelijk soort moeten uitnoodigen om
een kerststemming te verwekken. Het
eerste is mij tenminste altijd veel ver
kieslijker voorgekomen."
„Ja. mij ook," zei Sir John kalm. „en
zeer zeker zou het ook zoo gegaan zijn
als.... ik slechts gekund had.
„WatJij zou niet hebben kunnen
trouwen, terwijl je slechts even had tc
kikken, om een volmaakt huisgezin te
hebben? Kom nou toch als ie blieft."
„Eu toch is 't zoo. Ondanks het feit.
dat ik tot over mijn ooren verliefd
was en ik ook wederliefde vond on
danks dat ik rijk cn onafhankelijk was
en toesiernming zou krijgen van haar
ouders kon ik niet tot dien grooten le-
vensstap overgaan. Ik zal het jullie
rnedcdeelen. als je er belang in stelt."
«..Nou als je liet nog kan herinneren dan
graag." zei sir Crown, het type van 'n fleg-
TUticken Engclachman. „Ik ben altijd bui
wdreef
dige overmoed uit
mij weg. Ik leefde
gelijk iemand wiens
f dagen geteld zijn.
i.aJj^fSSgly Ik was ernstiger
cn beter geworden.
En al moest ik volgens
BBLSpr mij,, stand leven, geen
enkel feest kon mij meer
HRSfr bekoren cn ik trok mij ge-
heel uit de wereld terug. Daar
ik ieder oogenblik uit dc wereld
zou kunnen scheiden, cn alles zou
moeten achterlaten begon ik met mijn
overvloed zooveel mogelijk armoede cn
ellende te leniccn. Van lichrzinnige jonge
lui trok ik mij geheel terug en zocht
slechts den omgang mer ernstige degelijke
mannen. Mijn eenzaamheid drukte mij
echter zwaar en graag had ik een gezin
gehad, waar kleine, lieve bengels om
mij heen ravot ten cn stoeiden. Ik kreeg een
meisje lief. wonderschoon van uiterlijk en
een lief karakter, welke ook mij liarc liefde
deed blijken. Dc omstandigheden waarin
ik mij bevond had ons tc samen gebracht
cn zij wachtte slechts op mijn aanzoek.
Mocht ik haar echter vragen om haar
misschien den dag na ons trouwen als een
jonge weduwe achter te laten Ik wachtte
met steeds stiigend ongeduld het weten
en toch niets re weten maakte mij bijna
krankzinnig. Du- gruwelijke spanning moest
toch eens een einde nemen
En zij kw.V" Na jaren vervoegde zich
wederom de :.cnd van den kapitein aan
mijn woning. Lang genoeg had ik mij op
diens komst - "orbereid en toch sidderde
mijn hand to.n ik den brief in ontvangst
nam en reeds aan den buitenkant den har
den inhoud v.'.ldc. Haastig verscheurde ik-
het omhulsel Daar lag de derde kersepit
en bovendien een geheel wit papier zonder
een enkele lett..r schrift.
HET MAGNIFICAT
diildcrij van Botin
De houten huzaren.
bijtijds dal kapitein Fouster vroi
zijn kleine inkomsten te vermeer,
gaf, in lier schermen, en als een I
woon bekwaam sehcrmlccrnar hekc:
Daarom besloot ik toch maar tnt
len een sdlQt was ook trouwe:
voorbij.
Toen dc ontmoeting plaats ha.
wij.'Ik was gelukkig aan mij was i
schor. Ik trok af cnmist..-, 1
de kapitein zijn revolver op en vu
beter gevolg dc kogel ontnam
hnkeroorleilctic. Toen ik mijn It.
het gewonde oor bracht schoot or
rig de gedachte door mijn hoofd
op dezelfde plek had de een,:,
den kapitein getroffen; of de bei.
schoten op dezelfde plek zouden
Voor heden was het echter ge.
'ren les
oitengc-
.1 stond.
Het was in den kerstnacht van het
jaar 1792 toen Jozef Mirtx. oud-kolonel
van hel keizerlijke leger, in zijn bneedeo
leuningstoel naast den hel flikkerenden
juno-haard zat cn zich verdiepte m dc
„Gesprekken met dooden." Een was
kaars in een cenvoudigen kandelaar
verspreidde een spaarzaam licht door
dc sobere, doclr oermassieve kamer en
over de forsche donker cikcnliotitcn-
m.iilvt.'u, welker n.ekom.t geslachten
ver tc zoeken zou zijn.
Maclnig groote schilderijen met
heroïsche figuren gaven aan 'r interieur
een sornl .»r aanzien. Voor drie maanden
in October/had de oude officier juist
zijn dn.- cn zeventig.jarigen leeftijd
bereiki Hij bezat familie noch ver
wanten. terwijl zijn vrienden dood, of in
vreemde landen vcrblcv.-n. Zijn hoofd was
bijna geheel kaal cn slechts enkele witte
cn hief
llckeu-
effen
g. Dc
