ALI BABA REEP?
wmn
fctoxe """"f
I U KENT TOCH ONZE
N.V. BISCUITFABRIEKEN
MEURSING - AMERSFOORT
Klompen
J. Reinboud Zn.
GEEN groenten ep miatvailt werpen
De Gruyter's
Üadagje -
{Rec&trnc
Een Strooibus Gratis
Speeltuin „HET BOOMPJE"
ELCK SVAT WILS
A. Hogenfaoom
- Banketbakkerij -
I
Een heerlijke wafelreep in diverse smaken (Haagsche Hopjes, Rum, Vruchten) en met fijne chocolade overtrokken. Vanaf heden met bons
voor het bekende sprookjesboek: „Ali-baba en de 40 roovers"
BOLS3.90 p.ïLiter
HULSTKAMP 3.6S
HOPPE3.7 S
ANNO 1881 3.25
Voorburg;, Fladderac, Schillen
f2.60 per flesch
Brandewijn, Oenever, Cognac
Langestraat 8 - Amersfoort
Groote afslag voor
Wilgen en Peppelen
Aanbevelend,
G. SCHIMMEL
VIJVER 10. nab, den Hof, A'foort
Eerste Amersfoortsche
Begrafenisonderneming
L Vrouwestr 12
Tol 293
Langeoir. 74
Tel. 627
Heeren Regenjassen
in Gabardine, Whipcoard 1
en Loden 1
13.-, 17.-, 20.-, 23.-
26.-, 29,-, 32.-, 37.-, 52.-
Jongeh. Regenjassen If
vanaf f6.50
jongeheeren Capes
magaz'Ïh DE DOM
AH EPSFOÓftT iEEisr
UtAECHT rȃg
ir STERILISEEREN In
„VULKAAN" Inrrfaakglazen
Ketel met 5 Glazen f CA
compleet met thermometer, houder, I "^-7 li 1 -
armpjes en BOEKJE w W
P. NIEROP - Langestr. 90-92 Tel. 288
Hoi ch met Woensdag, a.s.
Bij aankoop van minstens
f I.-, waaronder '/2 pond
Chocolade Hagel
f. de Qcuylet Zoon.
WILLEM GROENHUIZEN
GEVESTIGD 1885
Gedlpl. Horlogemaker - Langestraat 43 - Telefoon 852
REMR4TIHIIRICNTING KOOI) HORLOGES, 110UER. EHZ. ENZ
ilen
Aanbevelend A. VÜH Befke^
HËILIOENBERQERWEO 2
I Bezoekt dezen zomer onzen schitterend|ingerich(en
uames SPEELTUIN Een vermaak voor Uw kindei
jdÜEDKOOPËWiNtë»
S. ROSIER
Zuidsingel 58, nabi] het Ziekenhuis
ttssiEfl- sn Mililiin klseding n.msit
Scherp concur, prijzen. Prima stoffen
- Elegante coupe en afwerking
SPECIALITEIT IN RIJBROEKEN
W. J. Fijnenberg
Krommestraat 49 Amersfoort
Huishoudelijke Artikelen
Aanleg van Qas- en Waterleiding
Lood- en Zinkwerk
Sanitaire Werken
Electrlsche-, Gas- en Petroleumlampen
Piano's en Orgels
Vakkundig stemmen
- en repareeien -
Firma v. d. Werf, ra. 949
Lavendelstraat 13, Amersfoort
Langestr. 29 Tel. 200
J. B. v. d. VAT
Utrechtschc8traat 10 - Amersfoort
Bebé-artikelen
14) De kostbare steen.
Terwijl Joe nu met den rug tegen den
hoont aanzat, vernam hij plotseling een
suizend geluid, gevolgd door een doffen
klap vlak boven zijn hoofd.
Zonder echter zijn bezinning te ver
liezen, richtte hij zijn buks in de rich
ting, waaruit hij het geluid vernomen
had en haalde den haan over.
De knal van het geweer deed Brad
ford en Jimmy niet schrik overeind
springen. „Wat is er!" riep Jim, zijn
oogen uitwrijvend.
„Dat," antwoordde tie deteclive,
pijl uit tien boom trekkend. Aan tien
pijl zat een klein papiertje, waarop
het Engelsch de volgende woorden
stonden:
„Aan de metgezellen van den detec
tive. Het zal u allen vergaan als hem,
indien gij onze waarschuwingen in den
wind slaat en den neus in zaken steekt,
die u niet aangaan."
I11 den hoek weer dat teeken, dat een
tempel moest voorstellen.
Joe liet een kort lachje hooren. „Zoo,
dat wordt meenens, de pijl was niet bo
ven, maar op mijn hoofd gericht."
„Willen wij eens gaan kijken, of mijl
kogel doel getroffen heeft?" vervolgde
hij tot Jim en Bradford, die zwijgend
hadden toegekeken.
Bradford en de detective liepen reeds
vooruit, toen Jim lien achterop kw;
met een stuk brandend hout. „Z
kunnen wij beter zien," verklaarde hij,
hen voorgaand.
Zij behoefden niet lang te zoeken.
Ongeveer tien pas van liet kamp af,
stuitten zij op liet lichaam van een in
boorling, die voorover op den grond
lag.
Jimmy trok den man 0111 en be
lichtte zijn gelaat. Hij was dood. Joe's
kogel had hem midden in liet voorhoofd
getroffen. In de hand hield hij nog den
boog, waarmee de pijl was afgeschoten.
„Die heeft niet veel succes gehad van
zijn aanslag," meende Bradford, terwijl
hij, geholpen door den detective, de
zakken van den doode doorzocht.
Achtereenvolgens kwamen te voor
schijn, een kleine revolver, eenzelfde
dolk als Joe in Sandhurst op zijn kamer
had gevonden en een breeden gouden
band, versierd met edelgesteenten, Ver
der nog een pakje sigaretten 011 een
doosje lucifers.
Er was geen twijfel aan of het 1
11 van de Hindoo's, die bij den 1
et dc schuine oogen waren gezien.
Zoodra liet licht was geworden, be
gonnen Bradford en dc detective, on
derwijl Jim de paarden za deltic, zorg
vuldig den omtrek te onderzoeken, ten
einde te probeeren nog een spoor te ont
dekken.
echter niets, dat er op wees,
er dan één persoon hun kamp
had beslopen. Een eind verder vonden
zij liet paard, waarmee hij gekomen
was, aan een boom gebonden. Het was
een prachtige hengst, die zoodra zij hem
trachtten te naderen, luid hinnekend
achteruit begon te slaan.
„Allemachtig, dat beest is net
duivelachtig als zijn baas!" riep Brad
ford, verschrikt weg springende.
Toen zij na een poosje weer bij den
boom trachten te komen 0111 liet
los te maken, legde het dier dc
in den nek en sloeg met ontzettende
vlugheid achteruit.
„Toch zonde 0111 het beest aan dien
boom te laten staan," zuchtte Bradford,
„dan wordt hij toch een prooi van het
een of ander roofdier."
Dc detective krabde zich achter liet
oor. Opeens kreeg hij een idee. „Haal
mijn geweer eens Bradford."
„Wat wil je ermee gaan doen?" vroeg
de ander verwonderd, „je gaat liet heest
toch niet doodschieten?"
„Neen," lachte Joe, „ik ga het alleen
maar losmaken."
Een oogenblik later kwam Bradford
met zijn geweer terug. „Ik begrijp al,
wat je doen gaat Wilkins, je wilt zeker
het touw doorschieten?"
.Juist," antwoordde de detective, „ga
een eindje achteruit, als je wilt."
Joe richtte zijn geweer op liet touw,
it 0111 den stam zat en drukte af.
„Een prachtig schot!" riep Bradford
t. „je kogel heeft het touw midden
door gesneden."
„Stil," fluisterde de deteclive, „lel
eens op den hengst."
Het prachtige dier was een 00
blik stil blijven staan. Zoodra vc
het echter, dat liet vrij was, of het
hief zich luid hinnekend op de aclitcr-
bccncn, spalkte de neusgaten wijd open
en stoo fals een pijl uit den hoog wt
Een oogenblik bleven de inanii
zwijgend liet schoonc dier nastaren.
Plotseling greep Joc zijn metgezel bij
den arm. Zijn oogen begonnen te schit
teren, toen iiij iiet paard onafgebroken
niet zlijn blik volgde. „Zie je niet, \v
richting het dier inslaat?"
Bradford keek scherp toe, „ik
zeggen naar liet noorden."
„Juist," viel de detective in,
het noorden in rechte lijn. Vindt je liet
niet zonderling, dat liet beest zoo pre
cies weet, waar het heen moet."
„Wat bedoel je?" vroeg de ander
verwonderd.
„Ik bedoel," vervolgde Joe langzaam
op ieder woord nadruk leggend, „dat
wij door liet spoor van het paard te
volgen, wellicht onze vluchtelingen 111
handen kunnen krijgen."
Bradford werd opeens een en al ijver.
„Verduiveld, dat is nog zoo kwaad niet
bedacht, Wilkins, laten wij maar di
rect opbreken. Jimmy, waar zit je"
schreeuwde hij, toen zij bij dc paarden
kwamen.
„Hier," antwoordde een stem uit de
struiken en meteen trad jimmy Ie voor-
„Ik licb den kerel begraven," legde
hij uit, „ik wilde hem zoo niet laten
liggen."
„Goed," antwoordde de detective,
„het is wel een schurk, maar toch een
mensch."
Bradford mompelde iets van schur
ken, voor de aasvogels, overdreven
timentccl, maar Joe deed, alsof hij niets
hoorde.
.Met den nieesten spoed werd 111
spoor van den hengst gevolgd. Nu en
dan was het onzichtbaar, maar steeds
naar liet noorden rijdend, vonden zij het
telkens weer terug. Er werd 's middags
een korte rust gehouden 0111 de paar
den niet al te zeer te vermoeien, daarop
ging liet snel weer verder.
Ongeveer twee uur 's middags kw.
men zij aan een diepe vallei, in welks
midden een breede ondiepe beek
stroomde.
Door het water trokken zij verder,
daar liet spoor op den bodem duidelijk
zichtbaar was. Een half uur lang volg
den zij dc beek, toen eensklaps op den
harden grond liet spoor verdween. Zicli
oudergewoonte naar liet noorden rich
tende, vonden zij het eclitcr niet terug.
Dc detective liet halt houden. „Wij
zijn liet kwijt vrienden, wij moeten ech
ter niets ondoorzocht laten 0111 het
terug te vinden."
Opeens slaakte Jimmy, die een eindje
111 dc anderen was afgedwaald, een
kreet en wenkte hen, heftig met de ar
men zwaaiend, naar hein toe te komen.
Snel voegden zij zich bij hem.
„Wat heb je gevonden Jimmy?"
vroeg de detective.
„Kijk eens, ik heb het spoor gevon
den, maar hier zijn meer paarden ge
weest," vervolgde hij op den grond
wijzend.
Joe bukte zich en onderzocht zorg
vuldig den grond, die bier tamelijk
zacht was. Hij zag vlak achter elkaar
de indrukken van verscheidene paar
denhoeven.
„Hoeveel zouden het er geweest
zijn?" vroeg Bradford nieuwsgierig.
„Drie," antwoordde de detective,
zonder aarzelen. „Kijk maar, hier staan
acht hocfindrukkcu en hier is de hengst
er bij gekomen, dien zij aan liet ach-
terste paard hebben vastgemaakt."
„Ja! riep Jimmy, „hier is er een af
gestapt!"
I11 den bodem waren duidelijk de af
drukken van rijlaarzen zichtbaar.
„Nu moeten wij voorzichtig zijn,"
merkte Joe op, toen zij weer in den
zadel zaten, „zij zijn ons geen twee uur
meer voor."
Jimmy haalde zijn revolver uit den
holster, welk voorbeeld door de ande
ren gevolgd werd. Behoedzaam reden
zij verder. Voorop dc detective, dan
Jimmy en achter hem Bradford, die uit
een pijp van enorme afmetingen groote
rookwolken blies.
Wordt vervolgd.
I
