F. A. TULP
Taxidienst
Nic. Bovee
N.V. Middenstands-Bank
SCHRIlFMJICHiNELINTEN
Fa. li. Elzenaar
Bel dan op No. 42
Rutoor en Drukkerij Langegrackt 28, Amersfoort
DE EEMBODE verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdag
middag. De abonnementsprijs bedraagt één gulden
per drie maanden; bulten Amersfoort f 1.10, franco per
post. Abonnementen kunnen eiken dag Ingaan.
Uitgave vu de Katholieke Stichting De Bembode,
gevestigd te Amersfoort
De €embode
Katholiek Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
Dinsdag 13 Aug. 1935
ADVERTENTIËN 25 cent pes regel. BMV» tarteren
voor bande! en n|verheld b<
AdvertenliEn moeten Dinsdag en Vrfdaa ?Mr 8 uur
in den morgen z|n bezorgd. Telefoon jis
Negen en Veertigste Jaargang - No. 39
Will gij in de oogen van velen echt
vaderlandlievend zijn Wees dan blind
voor alles waarin hel bultenlend uit
blinkt, en, evenzoo blind voor de ge
breken van uw eigen land.
Het klokje tik*
Het klokje tikt, de slinger gaat,
De wijzer wijkt, de stonde slaat,
Stil wordt het leven afgeteld
In eeuwigheids gemunte geld
Het telt en tiktDoe, mensch, Oods wil,
Het klokje tikt, de menschheid wikt,
■Maar Ood beschikt, beschikt.
Het tikt nabij en toch zoo wijd,
In stilte waakt en webt de tijd,
En langs de spoel van vreugd en leed
Weeft hij het eeuwig, eeuwig kleed
De mensch wordt in den lijd bereid
En uit den tijd zijn eeuwigheid;
Het klokje tikt, de menscheid wikt,
En Ood beschikt, beschikt.
Maar eenmaal staat op Zijn gebod
Het uurwerk stil in 't uur van God,
Wiens Vinger rond- en rondgegaan
Op 't volgewezen uur blijft staan.
Een klokketlk, een hartetik
Het leven aemt zijn laatsten snik,
Zijn wil valt stil.... Ood wikt, Ood wikt,
En Hij beschikt, beschikt
Dr. Arlëns.
Vorige week Woensdag was het zeven
jaar geleden, dat dr. Ariëns in het St.
jozefkloosler aan de Barchman Wuy-
tlerslaan te Amersfoort overleed.
Aan menige groeve wordt de ge
meenplaats ten beste gegeven, dat de
nagedachtenis van den overledene In
zegening zal blijven en bij menige
overledene is dit woord erger dan een
gemeenplaats, is het een phrase. Hoe-
velen van onze dierbare dooden wor
den maar al te gauw vergetenMaar
bij Ariëns is dat woord noch gemeen
plaats noch phrase gebleken. De groote
Doctor leeft nog in de dankbare harten
van zeer velen, Kalholieken en niet-
Kathoiieken, Nederlanders en niet-Ne-
derlanders. De nagedachlenis van dezen
genialen voortrekker op sociaal, chati-
tatiel, godsdienstig en cultureel gebied
is aan het uitgroeien tot een ware ver
eering in den katholieken zin van het
woord Ariëns begint onder ons weer
te leven, maar op een wijze, die Ka
tholieken eigenlijk alleen goed begrij
pen kunnen, daar zij weten, wat dat
heerlijk dogma van de Gemeenschap
der Heiligen beteekent.
ledereen had hem ergens voor te
bedanken, de een voor een wijzen
priesterlijken raad, de ander voor stof-
felijken steun, de derde voor een aan
moediging, de vierde voor een aan
sporing, eigenlijk heel Katholiek Ne
derland bedankte hem voor de gees
telijke en stoffelijke aalmoezen zonder
tal, die hij zijn leven lang kwistig had
rondgestrooid, voor de heerlijke en
onbetaalbare gave vooral van zijn
eminente persoonlijkheid.
Ariëns had indertijd onbewust zijn
eigen geestelijk poitret op den wand
van zijn kamer laten schilderen. Daar
stond op de eerste plaats„Mijn vriend
is, die mij durft verbeteren." Daar zijn
er maar weinig die dat zeggen durven
en dat ook inderdaad toepassen. Hij
wist, dat hij een menschenkind met
gebreken was en met een beperkt ge
zichtsveld.
Daarom vroeg hij graag aan anderen
raad. Niet alleen aan priesters en wijze
mannen maar ook aan een gewonen
ai beider, een handelsreiziger in den
trein, ook aan de veelgesmade jongeren.
Niel dat hij al dien goeden raad ook
aannam zonder meer. Dan zou hij een
weerhaan en een slappeling zijn ge
weest. Maar in ieders goeden raad
ontdekte hij met zijn uiterst scherp en
vlug verstand een element, dat hij ge
bruiken kon, een brokje levenswijsheid,
dat hij assimileerde aan zijn eigen
breede gedachtenwereld. De hoogmoed
voert tot geborneerdheid en bekrom
penheid, de nederigheid maakt ruim
en wereldwijs.
Het is dus niets vernederends van
hem gezegd, dat hij de kritiek op zijn
werk dankbaar aanvaardde. Trouwens,
de lieden, die zich geroepen achtten,
hem te willen verbeteren, stonden tot
hun eigen verwondering na hel onder
houd zelf nog meer verbeterd op den
sloep van zijn pastorie.
Op de tweede plaats stond daarop
zijn kamermuur„Centralisatie is de
dood". Chesterton heeft ditzelfde idee
meermalen uitgewerkt in de vergelij
king van den bol en het kruis Het
symbool voor'de vernietigende en ver-
derlelijke kracht van het beperkte rnen-
schenverstand, dat alles zelf meent te
kunnen doen, is de bol. Hij is beperkt
Wij garandeeren
de goede werking van eiken bH oi
kochten VULPENHOUDER.
VULPENHOUDER te k
KANTOORBOEKHANDEL
Langntr. SS to. Krootmub.TEL, MS
Standplaats naast Hotel Monopole.
KantoorKamp 41
Telef. 1093 Tol. 1830
en gesloten in zich, als ge er Ie veel
in stopt, barst hij. Het symbool voor
de expansieve en levenbrengende kracht
van het Christendom is het Kruis;
verleng de armen zoolang ge wilt het
blijft een kruis en zal ten slotte heel
de wereld omhelzen. Ook het groote
priesterhart van Ariëns was steeds er
op uil, zooveel mogelijk mooie en
goede dingen te omvamen, te koesteren,
uit te broeien en te bezielen met nieuw
leven. Ieder die hem tegen kwam, werd
door hem aangezet tot minstens één
waarlijk onbaatzuchtig-goede daad.
Iedere goede christelijke daad, van
ie ze ook uitging, werd door hem
aangemoedigd, gesteund met al zijn
geestkracht.
Hij begroef zijn eigen talenten niet,
aar groef ze ook steeds bij anderen
op. Hij heeft er daatom ook altijd
aan getwijfeld, of zuinigheid wel een
deugd was.
„Geld wordt pas mooi als het rolt:
als het wegrolt, ver van ons af tot eer
van Ood of tot heil van de naaste.
Maar dan wordt 't ook héél mooidan
er geen koper meer of zilver, dan
het allemaal goud en goud dat blinkt
in eeuwigheid. En dan is er eigen
lijk rijkdom." Dat is een woord van
hem zelf.
Centralisatie is de dood. Men zou
kunnen zeggen, dat Ariëns graag alle
baantjes van zich afschoof en anderen
de kastanjes uil het vuur liet halen.
Ja, dat deed hij, maar om zelf terstond
vijl nieuwe baantjes op zich te nemen.
De diepste verklaring van deze eigen
aardige expansieve werkmethode was
zijn diepe nederigheid. Hij was er van
over'uigd dat het gebeuren moest, maar
ook dat hij 't zelf niet kon. Ariëns ge
loofde niet in zich zelf. Hij geloofde
Ood en in alle menschen, behalve
zichzelf. Daarom beminde hij ook
bovenal God en alle menschen om
God. Hel was waarlijk een litanie van
de meest zonderlinge zielen, die in
den loop van de jaren hem hebben
bezocht. En niemand kwam aan de
deur, die reeds van te voren als een
schurk werd beschouwd, zooals onder
Christenmenschen nogal eens pleegt
te geschieden. En in iederen schurk
wist hij nog den goeden mensch te
ontdekken, leder was er welkom, ieder
werd er even hartelijk om ontvangen.
De bedelaar werd zoo mogelijk met
ig meer eerbewijzen omgeven dan
Minister die en die. leder werd door
hem gerespecteerd geconsulteerd, maar
ook bezield, tot beter Christen gemaakt
aan het werk gezet.
Waarvoor aan 'i werk gezet? Daarop
geeft de derde spreuk op zijn muui
het antwoord„Als maar Christus ge
preekt wordt!"
O hoe dikwijls wordt dit Paulijnsch
princiep in 't gewoel van 't Katholiek
or^anisatieleven vergeten! Bijna eiken
dag komen we de menschen tegen,
die al zijn ze het meest elementaire
egoïsme te boven, toch een hopeloos
begrensde belangenpolitiek bedrijven
or hun kleine kringetje, hetzij
'ging. gezin of vaderland, de
hoofdzaak, waar 't al om gaat, uit 't
oog verliezen. Ook dit is eigenlijk
egïosme, hoewel er meer flatteerende
namen voor zijn uitgevonden. Het is
zoo vaak een karikatuur van de Evan
gelische naastenliefde die steunt op
en wortelt in de liefde tot den voor
alle menschen mensch geworden God.
Als maar Christus gepreekt wordt!
Of het nu een Verkenner is, of een
K. J. V'er, of nu een Predikheer van
beroep of een oud moedertje of een
socialist met een „anima naturaliter
Christiana" dit doet, daar geeft Ariëns
niet om. Hij verheugt er zich om, hij
slicht er zich aan, hij verspreidt de
preek I
Dat beteekent nu niet, dat de Doc
tor koste wat het kost een allemans
vriend wilde zijn, en ook niet, dat cr
geen vaste lijn in zijn „spiritualiteit"
te vinden was, neen, dat beduidt, dal
hij een uiterst ruim denkende geest
was, dat hty den waren sensus catho-
licus bezat, dat is: Katholiek was,
universeel als de Paus zelf.
„Als maar Christus gepreekt wordt."
Ariëns was daarom ook een vriend van
al onze nieuwe Jeugdbewegingen, maar
begreep ook al heel goed, dat met al
die nieuwe verschijningsvormen van de
oer-oude Katholieke Actie de reeds
bestaande instellingen in Oods Kerk
nog niet verouderd waren. Op hoeveel
verschillende wijzen wist hij Christus
te preekenl
We mogen onzen grooten Ariëns niet
vergeten, dezen Evangelischen man,
dezen voorbeeldigen Priester, dezen
Pionier van de Katholieke Actie, dezen
apostel van Jesus Christus.
Moge hij vooral de patroon worden
van de duizenden, die werkloos en
hopeloos door het leven gaan tenge
volge van een onchristelijk en onbarm
hartig systeem, hij die bij zijn leven
was vooral een sociale priester en een
ware barmhartige Samaritaan.
P. ELPIDIUS BRUNA O.F.M.
heeft rlJtr prjjzen sterk
VERLAAGD
I.
In zijn offïcieele bekendmaking, die
de Aartsbisschop doet over de door
Hem gewilde jeugdbeweging voor meis
jes, wenscht Z. H. Exc. „dat de KJ. V.
alle standen omvat". Dit schrijven da
teert van October 1931. Ongeveer vier
jaren zijn er dus voorbij, tijd genoeg
om te constatceren, dat het verlangen
van Z. H. F.xc. nog altijd een wensch
is gebleven. Dit is des te meer te be
treuren, omo-i dit officieel kerkelijk
schrijven toch in wezen niets anders
was dan de hoogvereerende uitnoodi-
ging, deel te nemen aan de door de
Kerk zoo dringend verlangde Katho
lieke Actie.
Althans voor de meisjes van 16 lot
25 jaar is de kwestie „stand" t.o.v. de
Katholieke Aclie in ons bisdom zoo
definitief mogelijk opgelost. Alle moge
lijke twijfels, gebruikelijke disputen en
iroblematiek zijn daarmee van de baan
)e weg is gewezen. Zeker is het, dat
over de K A. en het „standsprobleem"
niet voor alle organisaties zoo beslis
send gesproken werd en wel nooit
gesproken kan worden. Op menig orga
nisatorisch terrein zal door den stand
zulk een natuurlijke sfeer geschapen
zijn, dat de katholieke activiteit het
nuttigst en doelmatigst werkt binnen
de grenzen van die sfeer. Toch zal de
K. A. in haar geheel nooit de kleur
bepaalden stand alléén mogen
dragen. Haar eenige kleur zal die der
Kerk moeten zijn. Een gezonde en tac
tische coördinatie zal de noodzakelijke
verscheidenheid tol de ideëeie harmo
nische eenheid moeten brengen.
De meisjesjeugdbeweging heeft met
deze moeilijke problemen weinig of
geen rekening te'houden. Binnen het
kader van haar organisatie wordt zoo-
vo ,.iing als actie voldoende
rekening gehouden met het aanwezige
verschil van aanleg, ontwikkeling en
maatschappelijk milieu. Waar ligt hier
dan de oorzaak van de zoo eenzijdige
inwilliging van 'sBisschops wensch?
1. Ze kan en mag niet gezocht wor
den in een twijfel aan respect en kin
derlijke volgzaamheid van het kerkelijk
gezag. Juist omdat daaromtrent twijfel
is uitgesloten, wordt het naspeu-en des
te moe "jker. Men komt te staan voor
de vraag: „Hoe is het mogelijk, dat
ondanks de zoo uitdrukkelijk uitgespro
ken verlangens van hel hoogste kerke
lijke gezag in een zoo allergewichtig
ste kwestie de resultaten zoo eenzijdig
zijn
2. Is met allen eerbied gesproken
iets onmogelijks gevraagd?
Niet alleen de eerbied en het gezag-
argument eischen hier een negatief
antwoord; de opzet van het karakter
der K.J.V. geven een volkomen gerust
stelling.
„In een goede jeugdbeweging, die
geheel op de psyche van het meisje is
opgebouwd, if plaats voor allen, om
dat het gevoel van tot een anderen,
hoogeren of lageren stand te behooren
pas door opvoeding in het milieu ont
staat en geenszins berust op een on-
overkomelijk psychisch verschil. We
zullen over heel wat vooroordeelen
moeten heenstappen, heel wat kunst
matige *.n leelijke hekwerken en prik
keldraadversperringen moeten oprui
men om hiertoe te geraken, maar we
vragen tjier niet het onmogelijke, hoog
stens het ongewone." („Bouwen", Juli
1935. |op Pollmann.)
Het meisje heeft eer. wel zoo sterk
uitgesproken psyche, dat niet het be
roep haar, maar zij haar beroep stem
pelt. Alle meisjes, van welken stand of
--)k zijn, vinden in hun
'aardigheid en roep r.g
zooveel gemeenschappelijks, dat een
uniforme basis voor katholieke activi
teit geen- onnatuurlijicen, maar een zoo
logisch en katholiek mogelijken grond-
ormt.
meisje, van welken stand of be
roep ook, behoudt dezelfde natuurlijke
en bovennatuurlijke roeping, heeft de
zelfde tegenstanders en gevaren, streeft
naar hetzelfde ideaal, krijgt als apostel
hetzelfde arbeidsterrein. Hier zou ge
separeerde werkzaamheid onnatuurlijk
worden en onlogisch. De vrouw zet
daar het meest kracht, waar ze in het
nastreveo van hetzelfde ideaal en in het
bestrijden van dezelfde vijanden, de
zelfde beweging dient.
3. Sympathiseert men niet met het
doel en het karakter der beweging
zelve? Qe offïcieele definitie van de
K.J.V. luMt: „De K.J.V. is een veree-
niging van meisjes uit allen rang en
stand, dié onder leiding van den bis
schop do priesters behulpzaam zijn in
het behoud en de uitbreiding van het
Rijk van Christus."
In den loop der geschiedenis zijn er
weinig letkenmeisjes geweest, aan wie
zulk een vereerende opdracht gegeven
werd van officieel-kerkelijke zijde,
leder meisje, dat niet met beide voeten
in de middelmaat is blijven steken, zal
toch onmogelijk aan den weerklank
kunnen weerstaan, dien deze ernstige £ie wij te||en
bede valHtun eTgen biSSCtMp-th hun Biina tweema;
eTgen bisschop tn'
zielen achterlaa.. Wat ligt er niet een
pracht gelegenheid, om het eigen fris-
sche jonge leven zonder banden van
beloften of wereldontvluchten dienst
baar te maken aan de belangen der
Kerk? Wat zitten niet honderden
meisjes van allen rang en stand on
bewust te v/achten op de reddende
hulpvaardigheid en offerliefde -
anderen
Men vraagt van u alleen, uw aller-
daagsche, werkelijke leven te stellen
in Jhet licht van het H. Evangelie; te
bewijzen, dat men in de wereld deugd
zaam kan zijn zonder onwerkelijk te
worden, blij kan zij t zonder risico te
beloopen; dat men zich ontspannen
kan binnen de grenzen der eerbaarheid
en dat vrouwelijke gratie niet afhanke
lijk is van zinnenprikkelende snit.
Al kunt ge dit alles alleen nastreven,
de Kerk vraagt u, dit te doen in een
grootsche, aaneengesloten rij, opdat
door de rijke schakeering van alle
maatschappelijke lagen de verheven
heid van het eene ideaal zoo scherp
mogelijk geaccentueerd zal worden.
Groote perspectieven liggen zicht
baar in het vrouwelijk jeugdwerk.
Machtig veel kan en moet er gedaan
worden. Daarvoor hebben we niet
alleen noodig het energie gevende
streven naar een maalS' .ïappelijke ver
betering van de lagere standen, maar
ook den rijkdom van ontwikkeling
prestige van de hoogere standen. De
Kirk wil de roeping van de vrouw ii
de wereld redden en verheffen. Zi
maakt die roeping tot doel van uv
eigen streven. Ze vraagt en smeekt.
Ze kan niet werken. De oogst is groot,
maar de werklieden willen niet komen.
Wordt vervolgd.
voor Amersfoort en Omstreken
AMERSFOORT.
Lange Gracht no. 4 - Telefoon no. 304 en 697
Deskundige voorlichting bfl den aan- en verkoop van Effecten
Verhuring van Lips Safe-loketten
Verzilveren van coupons Handelscredieten Incasseeringen
Spaar-depoaito's rente 3 pet.
kasteelen en voert er ons langs. Zoo
beziet hij nu Huisdijk, Grimmesteinen
Hoogerhorst, wat weer aanleiding geeft
tot hooggestemde ontboezemingen. Bij
Krachtwljk laat hij er een te water
vallen en beschrijft die scène:
Welk een luid geschreeuw ontstaat er
Help, daar ploft er een in 't water 1
Oeen alarm, maar helpen, baat er
longling o... verdrink toch niet!
Gode dank, hij is gered I
_.j Koelhorst gaat hij hengelen en
werkt erg met liefelijke verkleinwoord
jes. Maar nu neemt hij den geheelen
Eemstroom nog eens geweldig onder
handen I
Zachte zangster, volg mijn schreden
Nu wij langs de golfjes treden,
Waar zich blonde stroomnajaden
In gesmolten paerlen baaden!
Dat gebeuit alles in het Eemwater
met haar stadsbijmengselen. De Water
linie en haar dijk wordt behoorlijk ver-
maledeid, maar Schothorst brengt weer
rust, waar hij weer den goeden, over
leden landheer gaat beweenen, molens
gaat bezingen en in de stad dan nog
:ns zijn lier op nieuw spant.
Dat Gods zegen op U daal
Dat zijn goedheid u bestraal
CARBON
Steeds het beste
Kantoorboek- en
Schrljfmachlnehandel
Langestraat 84 - Telef- 528
Hebt U een
Taxi of auto noodig
Amersfoort
Bijna tweemaal duizend daken
Binnen 't rijzig rond-ovaal.
Wij bezien torens, hooren 't klokke-
spei en niet le vergeten bezoeken den
Stadsdoelen tegenover Davidshof met
Pieter Pijpers, poëet
op Puntenburg.
Pijpers' kennis der lopographie van
de Amersfoorische omgeving is zeer
voldoende. Hij kent alle huizen en
zijn
Kronkellaanen, wandeldreeven,
grijze linden, steil verheven,
diep geworteld in den grond.
De dichter brengt ons netjes thuis
oor de tweede reis of rondgang, door
f om Amersfoort. Wij willen hem
volgen.
In het tweede deel van Tempe vin
den wij nog meer verheerlijkte bijzon
derheden van Amersfoort. Als hij met
zijne gade verder wandelt en een op
wekkend woord tot haar richt.
Lieve gade, keer 't gezicht
Oretig over deze wallen
Zie hier 't fraaist tooneel van allen
Die in de oogen zullen vallen,
Waar ge ook uw schreden richt.
In vroeger lijd, toen men in Amers
foort een der twee grachten naast de
wallen, gedempt had en men van den
grond tuintjes gemaakt had, die het
Gemeentebestuur aan portiers der bij
gelegen poorten, aan pachters van der
impost en gildebroeders in ruste ver
huurde, plantten de huurders daar sla
en boerekool, maar ook enkele blom
men en wijnstokken. De dichter ziet
dat en gloeit er van en zingt:
Hier word elk door muskadellen
Die aan Eemstads muren zwellen,
En door vruchten, niet te tellen.
Waar hij de oogen sla, verrast!
Met het rijmwoordenboek ter hand,
timmert Pijpers zijn lofgebouw ineer
en murmelt over arduinen praalgebou-
wen in de stad. Zeker heeft hij de drie
huizen der Cohens op 'I oog en zeg:
dat iedere Amersfoorter „binnen bui
len" woont. Hij vergat daarbij de
Paternosterstraat bewoners en die van
zoovele straatjes en steegjes, die we
nu ter bevordering der volksgezond
heid hebben opgeruimd.
De Latijnsche school geeft hem aan-
le ding om den lof der geleerdheid te
verkondigen, maar tevens, om de -
achtelijkheid van den hoogmoed
de kaak te stellen, eene ondeugd, v
van Pieter zelf niet vrij was. Ook zijn
uitval tegen het tooneel is minstens
overdreven en opgeschroefd.
De St. Joris, het oude Stadhuis op
den Hof, de Hof zelf volgen. Hier zijn
boeren bezig graan af te laden. De
lieve landman wordt toegesproken.
Keer ol landman naar uw erven
Om uw vruchtbren grond te kerven
Breng ons, duizend, duizend werven
Vruchten van uw graangodin.
Pijpers laat Ceres, de godin van den
landbouw ook niet met rust. Over de
acht kerken jubelt hij, over het bijge
loof, denkelijk heeft hij hier verdachte
nevengedachten, is hij niet te spreken,
maar „het kroost van vader Abraham"
komt er genadig af. Hij wil de grijze
mannen en vrouwen van SI. Pietere
gasthuis in den winter binnen houden,
wat voor zijn practischen geest pleit.
Koestert u, blijf lang gezond I
Bij SI. Pieters haard gezeten,
Kunt ge vleesch en groenten eeten,
Als de winter vlokken strooit!
Maar nu moet alles naar den Be g,
liefst op den top.
Klimmen wij naar gindschen top.
Ha... wij zijn er boven op!
Onder drie paar jonge boomen
Die ons hier verwellekomen.
Amersfoort
Etalage-W edstrijd.
De Federatie van Amersfoorische
Middenstands-Vereenigingen (F.A. M
zal van 28—31 Augustus een etalage
wedstrijd organiseeren in verband met
hel jubileum van onze Oranje-Vereeni-
ging. Het is de bedoeling, dat in deze
wedstrijd zoowel iets aantrekkelijks zit
voor de deelnemers als voor het pu
bliek, dat door meeraden ook prijzen
kan winnen.
Amersfoort wil deze laatste week
van Augustus maken tot een feest week;
daarvoor is echter noodig, dat zoowel
publiek als middenstand meewerkt. Er
wordt wel eens geklaagd, dat in onze
stad weinig tot stand gebracht wordt
op het gebied van feestelijkheden. Hier
voor is de schuld meestal te zoe'cen in
gebrek aan animo. Welnu, de I .A.M.
organiseert, laat de winkeliers, het be
stuur nu niet teleurstellen en zich op
geven voor deze Oranje-F.A.M.-week.
Heizelfde geldt voor den te houden
licht- en reclamestoet, ook deze moet
slagen, opdat men ook van Amersfoort
eens kan zeggen, dat een feestweek
alleszins ^slaagd is.
Burgerlijke Stand.
GeborenRijk Hendrik, z. v. W. v.
Ee en H. H. W. C. Ruitenberg Hubcr-
lus Qerardus, z. v. R. C. Hendriks en
A. L. M. Zijlmans Jente Wiebe, z.
v. H. K. Schuitemaker en F. C. Oostergo
H. F. Alexander, z. v. J. H. Mooij-
man en O. E. J. Waterkoort Hen-
drlkus Atoysius, z. v. J. H. Ruijs en J.
H. E. van Dijk Hendrikus Johannes,
z. v. H. J. Bakker en M. A. Wirth.
Ondertrouwd J. Buijs en W. J. Gerth
A. Vermeulen en E. M. d. Iseger
S. Tolsma en H. Schipper J. de Vries
en L. R. Vink W. F. Haarsma en
V. Kleefeld - W. M. J. v. Je Klun-
dert en A. H. O. Anderiessen. Over
leden: E. Bamberger, 73 jr., echtg. v.
J. Pollak C. Kroon, 72 jr., wede.
v. H. Hendrikse A. Hendrikse, 40
jr., echtg. v. J. J. Ivo.
