Maarvoor een
Goede Vulpenhouder
F. A. TULP
Ryd Veilig
Nic. Bovee
Fa. H. Elzenaar
mid^igMnS'3f^">cll1n'e"fen Dinsdag- en Vtfldag-
SS, SSJtgfïïgX* A
ttdtt, Dn E»bod,,
gevestigd te Amersfoort
De €embode
Katholiek Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
Vrijdag 27 Sept. 1935
ADVERTENT1ÊN 25 cent per regel. Blliflke tarieven
voor handel en nijverheid bQ geregeld adveifteren
Advertentiën moeten Dinsdag en Vrfdag vóór 8 uur
In den morgen i|Jn bezorgd. Telefoon 314
Negen en Veertigste Jaargang - No. 52
Zij. die vertrouwen, dat zij kunnen
overwinnen, kunnen het ook.
Esperanto en
Kerkelijke Overheid.
III.
In dit artikeltje willen we trachten
aan te toonen, de houding die door
de Kerkelijke Overheid ten opzichte van
ae Esperanto-beweglng wordt inge
nomen. 6
We zullen spoedig bemerken, dat
deze een zeer gunstige is,
Zie slechts!
Kardinaal Piffl, die het internationale,
katholieke Espcranto-congres in Wcc-
nen met Zijn hooge tegenwoordigheid
vereerde, was vol lol over het geziene
en gehoorde. Toen hij zoo'n prachtige
eenheid, niet alleen van geest, maar
óók van taal zag, kon hij niet nalaten
uit te roepen: „Wat zou hel schoon
rijn, als Esperanto, In dienst van de
radio cn ons Heilig (kloof, liet moge
lijk maakte, dat bij gelegenheden als
een Internationaal Eucharistisch Con
gres, de landgrenzen wegvielen, en
volken van alle nationaliteiten een
stemmig den Eucharistlschen Christus
looiden!"
Deze kardinaalNdie zich door deze
woorden voor heel de wereld vóór het
Esperanto verklaarde, bewees levens
een scherpe visie te hebben van de
geweldige mogelijkheden, dlc het Es
peranto voor ons katholieken, cn ver
der voor heel de wereld in zich bergt.
De bij zijn verscheiden zoo diep
betreurde Ncderlandschc Kardinaal van
Rossum, legde van het Esperanto let
terlijk deze getuigenis al„Het Espe
ranto is geroepen aan de Kerk groote
diensten te bewijzen".
Kardinaal Innitzer uit Wcenen ver
wacht zooveel van het Esperanto, dat
Hij het invoerde op het Bisschoppelijk
seminarie.
Z. H. Exc. Mgr. Etschker, Bisschop
van Praag, is zeil president van den
katholieken Esperantisten-bond inTsje-
cho5lovakijc.
En dan mogen we zeker en niet
in het minst wel wijzen op onzen
Ncderlandschen Bisschop Mgr. A. F.
Diepen, Bisschop van den Bosch, die
vanaf het begin van den Ned. Kalli.
Espcrantistcn-bond dus reeds 25
jaar lid daarvan is en zoodoende
zijn Itoogc waardecring voor deze be
weging bewijst-
We herinneren aan de woorden, die
raden: laat uw jongens en meisjes
Esperanto leerendit is eeneischvan
dezen tijd! En, indien mogelijk, leert
zeil Esperanto! Het wordt U tegen
woordig gemakkelijk genoeg gemaakt,
in schriftelijke cursussen en door mon
deling onderricht in clubverband.
v, O.
H. Exc. sprak bij het 25-jarig be
staan van „Nedcrlanda Katholiko"
d.i. dus de Katholieke Esperantisten-
bond in Nederland over dc Espe-
ranto-beweging, waardoor hij getuigde
van Zijn liefde voor deze internationale
hulptaal, maar ook dc katholieke Es
perantisten heelt bevestigd en verste
vigd in hun overtuiging, dat het
Esperanto onmisbaar is voor een be
paald gebied van gcloofsvcrspreiding.
We kunnen niet alles herhalen, wat
Z. H. Exc. zei Maar toch willen we
(•en gedeelte hier weergeven, omdat
het een Bisschoppelijk woord is, dat
werd gesproken na rijpe overweging
en met bescl van dc groote gewichtig
heid er van voor de katholieken in 't
algemeen, en voor de katholieke Es
perantisten in 't bijzonder.
Z.H Exc. zei het volgende: „In de
volgende 25 jaren zult gij apostelen
moeten zijn om onder uw mede-katho
lieken te verbreiden, dat ze goed doen
Esperanto te leeren en te steunen voor
hooger doel".
Thans stellen we dc vraag, ol na de
woorden van Mgr. Diepen, na het
noemen van de talrijke Kardinalen en
Bisschoppen, die zich vóór het Espe
ranlo hebben verklaard, na hieraan
toegevoegd te hebben, dat zoowel
Pi us X en Benedictus XV, als PiusXI,
dc tegenwoordig roemvol regeerende
M »°e f» g™
een audiëntie verleende aan de Kalli.
Esperantisten in Rome in een wereld
congres bijeen, Hun zegen aan de
Esperanto-beweging hebben gegeven,
de Kerkelijke Overheid voor ol legen
d"CctbaSordl5i's zoowel duidelijk als
tïfeSSJSKjï
maar steunt haar bij alle gelegenheden.
F,I zou Zich nu één Katholiek tegen
N" 2 dc,« artikelljcs. velen
kcrnuM" "ÏLr"i|J „p J, Kalli.
icn SlniQ.bcw,Ring Hebben gekrCRen
Esperanto R en dc groole
a&fi.«'.r b""
«3™ 'oud™
kantoorboekhandelII
Ungutr, «6 to. Kromm.str.TfL S2«||
Grootste collectie
Eenig vakkundig adres
Op Unlveraltelts-
Zondag.
Wie in het zo juist verschenen Jaar
boek 1935 der SI. Radboudslichting
de rcsultalen beziet van de jaarlijkse
inzameling, kan vast stellen, dat deze
nog steeds teruglopen. Wat bij de
stichting als minimum aan jaarop
brengst verondersteld werd, wilde men
na 25 jaren tenminste op de meest
bescheiden wijze één van de beide
verder vereiste Faculteite:; kunnen op
richten, wordt bij lange niet meer ge
haald. Bij de groei der bevolking in
veertien jaren is de bijdrage geslonken
tot vijf cent per katholiek, terwijl als
volstrekt minimum op tien cent werd
ge.ekend. Nu zullen velen de verkla
ring onmiddellijk bij de hand hebben:
dc algemene financiële nood. 't Spreekt
vanzelt, dat deze een grote rol speelt;
ware daarmee ook dc volledige ver
klaring gegeven, dan paste slechts een
onderworpen berusting, al zouden we
dan toch de les van Pius X aan den
Kardinaal-Aartsbisschop van Parijs voor
ogen hebben te houden „wat gij ook
moet opofferen om de tijdsomstandig
heden, uw universiteit mag niet ge
rekend worden onder de dingen, die
in geval van nood zouden kunnen
warden prijs gegeven. Die behoort tot
de dingen, welke tot iedere prijs moeten
worden gehandhaafd." Waar echter
gedaan wordt wat nog mogelijk is,
daar is het hoogste bereikt, wat het
resultaat op zich ook moge zijn.
Maar zo staan de zaken niet. Mgr.
de Aartsbisschop heeft het verleden
jaar vrijmoedig gezegd op de mooie
propagandavergadering te Utrecht.
Voorop moge staan, dat er zeer veel
parochies zijn waar op voorbeeldige
wijze alle krachten worden ingespan
nen; niet weinige, waar hard v.ordt
gewerkt, weten zelfs geheel op peil te
blijven. Ons katholieke voüc de
eigen universiteit is immers zijn zaak
kan niet dankbaar genoeg zijn voor
die trouwe toewijding in arbeid en
geldelijk otter; het Hoogwaardig Epis
copaat liet geen gelegenheid voorbij
gaan om van die dank te getuigen.
Maar daarnaast vraagt de eerlijkheid
ook ronduit te erkennen, dat er in
menige parochie wat hapert aan de
universiteitsactie; er is hier en daar
louter een schijncoinité, er wordt niet
de minste werkzaamheid ontplooid; de
„crisis" schijnt dan een gemakkelijk
excuus voor alle gebrek aan inspanning.
Waar de zaken aldus staan mag klaar
blijkelijk niet alles op de rug van dc
malaise worden geschoven. De toe
stand anders zien en bij de pakken
neer gaan zitten, zou eenvoudig nood
lottig kunnen worden voor het grote
apostolische werk, dat onze eigen
universiteit is. Er is maar één houding,
die ons redden kan, en ook redden
zal, dat is, dat de moeilijke tijdsom
standigheden ons prikkelen tot ver
dubbelde werkzaamheid. De liefde lot
Christus, die ook de ziel is van dit
ijveren voor de voltooiing van onze
emancipatie, moet ons dringen tot
uiterste krachtsinspanning. Ons allen;
en ieder naar de plaals, die hij in
deze actie heeft.
Te zeer in details treden wat mis
toestanden betreft, schijnt ongewenst.
We willen toch wijzen op enkele
dingen. Er zijn voorbeelden van plaat
sen, waar de actie geheel versloft werd,
door wiens schuld blijve daargelaten,
en de opbrengst bleef beneden die
welke men verwachten mocht van één
enkele welgestelde parochiaan, indien
hij persoonlijk was bezocht. Er zijn
gevallen, waarin de resultaten, ondanks
en goedkoop
Telef. 1630 Tel. 1093
STADSRITTEN minimum IB cent
maximum 25 cent
Buitenritten S cf. per K.M.
Ook '8 nachts geopend
KantoorKamp 41
Telef. 1093 Tel. 1830
I Hotel Monopole,Stallonspl.
toenemende malaise, verdrievoudigd
werden, nadat iemand „met belang
stelling" voor de zaak een niet-belang-
8tellende had vervangen
Er is één opwerping, die nog al eens
vernomen wordt, n.l. „men voelt er
niets voor". Dat brengt de zaak in een
eigenaardige impasse. Eigenlijk wordt
daar een sprekend bewijs geleverd
voor de biltere noodzakelijkheid der
eigen universiteit, 't Zien van de nood
zakelijkheid en de betekenis van .een"
universiteit eist ongetwijfeld een zekere
gecstesvormlng, 't zien van de nood
zaak van een .eigen" universiteit ver
onderstelt een gevormde katholieke
mentaliteit, een oog voor het alles
beheersende van een eigen hogere
kuituur, 't Ontbreken van het juiste
besef in dezen, 't zij naar de éne, 't
zij naar de andere, misschien naar
beide zijden, bewijst, dat er in onze
kringen nog iets ontbreekt aan de
waardering van 't hogere beschavings
leven en van de eigen roeping der
Katholieke Kerk in deze wereld ook
op dat gebied.
Hoe uit deze impasse te geraken?
De enige weg schijnt, dat zij, wier
ontwikkeling en stand behoorden mee
te brengen, dat zij inzicht bezaten, dat
zij, die toch verondersteld mogen
worden tot begrip rijp te zijn, zich
willen indenken in de enorme belangen,
die voor Kerk en Vaderland op het
spel staan met die volledige kulturele
uitgroei. Voelen zij het pijnlijk gemis
gelijkwaardigheid, het vernederende
kulturele minderwaardigheid en
het steeds dreigende, werkelijke enorme
gevaar van een ontkerstende kuituur
(wie is zo blind dit in 't hedendaags
tijdsgewricht niet te zien?) dan
zijn ook de krachten aanwezig die de
massa behoorlijk kunnen voorlichten
bezielen. Blijven zij evenwel achter,
dan schijnt er geen opgang mogelijk,
dan rijst de vraag der H. Schrift„als
het zout verschaalt, waarmee zal men
het zouten
Over gebrek aan pogingen tot voor
lichting mag niemand klagen. Bisschop
pelijke brieven en opwekkingen, bro
chures, propaganda-vergaderingen met
bekwame sprekers van gezag, jaarlijkse
populaire strooibiljetten en zooveel
meer, trachten alle lagen der bevolking
te bereiken. Maar wat te doen, als de
leiders de gratis-lectuur zelfs
wensen te bestellen, laat staan haar
inzien? Wat te doen, als men de
gaderingen onbezocht laat? Spreekt tot
de massa toch ook al niet als een ge-
zagsargument.dat de Paus en het Hoog
waardig Episcopaat tot een algemeen
ed oproepen voor onze universiteit
hebben dr. Kuyper en de zijnen dan
hun „kleine luiden" niet welen te door
dringen van de overtuiging, dat het
hier gaat om een „geloofsstuk'? Ik
geloof, dat de opwerping of de ver
ontschuldiging „men voelt er hier niets
of „men behrijpt het belang
veeleer terugvalt op hen, die
uiten. Een afdoende weerlegging kan
trouwens met de feiten worden gege
ven, men kan aantonen hoe hier en
ginds, waar geen bevolking van hoger
beschavingspeil woont, wél rijkelijk
steun wordt geboden.
Een enkel voorbeeld uit de verslagen
van dit jaar. Parochie A. bestaat uit
eenvoudige middenstand, boeren, die
slechte lijden doormaken en werkne-
mende bevolking, goed-gesitueerden
zijn er nagenoeg niet. Er is echter een
actief comité, het verspreidt lectuur en
na een hartelijke opwekking van de
preekstoel op universiteits-Zondag,
trekken de leden in Ootober uit voor
de jaarinzameling. De opbrengst blijft
op peil en bedraagt ongeveer 15 cent
per parochiaan. Parochie B. verkeert
in wat gunstiger conditie; er gebeurt
echter niets; in „December" wordt een
„kerkcollecte" aangekondigd op
meest gewone manier; de opbrengst
is ongeveer één cent per Katholiek, in
totaal een bedrag, dat men van enkele
inwoners zou mogen verwachten.
Wie niet geven of werken wil, heeft
altijd motieven. We spreken dus maar
niet over „persoonlijke" excuses, die
dikwijls herinneren aan de fabel van
de wolf en het lam. A. vindt, dat men
die of die beter tot professor had kun
ne^ benoemenB. heeft gehoord, dat
een student zich misdragen heeft; C.
zou, vóór hij zijn dubbeltje geelt wel
eens eerst rekening en verantwoording
willen van het Episcopaat, mogelijk
wordt zijn dubbeltje niet volgens zijn
inzicht beheerdD. vindt, dat een co
mité-lid ook niet bij hem in de winkel
komt en zo in het eindeloze. Zoals
gezegd, op dergelijke uitvluchten kan
niet worden gelet. Als ze er zijn Is
dit echter een gunstig teken, want er
blijkt uit, dat er moeite wordt besteed
aan de inzameling. Maar erger is de
dikwijls gehoorde klacht: „o, ik zou
wel iets bijdragen, maar ik ben nog
noo:t gevraagd". Nog erger: „ik heb
een jaarbijdrage toegezegd, maar sinds
jaren wordt ze niet meer opgehaald".
Maar we zullen onze jeremiade maar
staken.
De voormelde toestanden heeft het
centraal comité doen zinnen op mid
delen lot verbetering. Er is aan het
Bestuur der Sint Radboud een voor
stel gedaan om een bescheiden cen
traal bureau op Ie richten. Zonder
grootse papieren opzet zou dit Bureau
zijn werkzaamheden beginnen met een
poging om een overzicht te krijgen
van de toestand, om dan tot een oor
deel te kunnen komen omtrent ge
wenste verbeteringen en middelen, die
daartoe kunnen worden aangewend.
Voorlopig kan dit geschieden zonder
noemenswaardige kosten. Nijmegen zal
de zetel zijn van dit bureau en een
of ander lokaal der Universiteit zal
voor de werkzaamheid worden beschik
baar gesteld. Het zou natuurlijk vol
komen gemis aan mensenkennis ver
raden, als men van dit bureau in korte
tijd een algehele verbetering zou ver
wachten, maar de hoop wordt gekoes
terd, dat op den duur onder Gods
Zegen tenminste één reden van achter
uitgang wordt weggenomen, n.l. het op
meerdire plaatsen heersende volslagen
ge'-rek aan activiteit voor instandhou
ding en uitbouw onzer eigen univer
siteit, Onder goedkeuring van het Be
stuur zal in de naaste toekomst een
begin worden gemaakt met de werk
zaamheden van dit Centraal Bureau.
Er zal zeker enige verbetering zijn te
bereiken, want in onze vaderlandse
Kerk zijn er Goddank nog zeer velen,
wie het wèl belang inboezemt of het
Rijk Gods „vooruit en opwaarts dan
wel achteruit of bergafwaarts gaat"
J. HOOGVELD.
In 1932 bracht de collecte op
f.174.274.53, tegen f 160.40356 in 1933
en f158.613 20 in 1934.
De K. R. O. viert feest.
De herdenking van het tienjarig be
staan van de K.R.O. wordt ingezet op
Zondag 6 October wanneer
a. In alle parochiekerken
gehele land een H. Mis van dankbaar
heid zal worden opgedragen tot intentie
van de K.R.O.
b. Op diezelfde Zondag des middags
om 1 uur de voorzitter van de K.R.O.
een korte toespraak zal houden voor
de microfoon en Ka'.holiek Nederland
opwekken zijn feestgave te brengen.
Op dit gewichtig ogenblik moetaller-
wege een geldelijk offer in het daar
voor bestemde zakje gedaan worden,
waarna dit wordt gesloten. Onmiddellijk
zal de voorzitter de gulle gevers dank
zeggen voor hun sympathie, die zich
in. deze offerdaad uitte.
c. Des avonds een keurig feestpro-
gram wordt uitgezonden, w.o. d<
Jubileum-Revue.
Zondag 13 October zal een waardig
stot van onze jubiieum-viering worden
a des morgens te 10 30 uur zal te
Utrecht in de St. Dominicuskerk, het
Centrum van ons land, een plechtige
Hoogmis worden opgedragen, waar
onder Prof. B. Molkenboer O.P. de
feestpredicatie zal houden. Vanzelf
sprekend zal deze kerkelijke viering
worden uitgezonden om geheel Katho-
iek Nederland deze gedenkwaardige
lag te laten meeleven en meevieren;
b. des middags van 1.30 tot 2,30 uur
zal het bestuur van de K.R.O. reci
piëren in het gebouw „Tivoll". Kruis
straat 1, Utrecht.;
c. om 3 uur vindt die middag, even-
jens in het gebouw „Tivoli", te Utrecht
de leest-vergadering plaats, waar de
voorzitter van het Nationaal Comité
van Aanbeveling voor de K.R.O.Z. Exc.
Ihr. Mr. Ch. J. M. Ruys de Beeren-
>rouck, Minister van Staat, namens
Katholiek Nederland en andere belang
stellenden de feestgave aan de K.R.O.
zat aanbieden.
Tijdens deze bijeenkomst zal door
het versterkt K.R.O. Symphonie-Orkest
.U.S.O.) en het K.R.O. Koor een ge
combineerd programma worden uit
gevoerd, dat deels door Henri Hermans,
deels door Hubert Cuypers zal worden
geleid. Ook deze feestvergadering zal
worden uitgezonden.
Door onze grooto sorteering
Vulpennen
vind U bij ons altijd DE PEN
welke het ineest geschikt is voor
uw hand en in de prijs zooals
U die zich gedacht hebt
KANTOORBOEKHANDEL
Lingestraat 101 Telef. 528
SPOEO-COPIEERWERK?
VITESSE
helpt U billijk en vlug
VRAAGT PRIJS 't Valt altijd mee
KON. WILHELMINASTRAAT 10
de noodzakelijkheid van een keuze
betoogdeen anderen weg zag hij niet.
Dr. Colljn maakte heden onomwonden
duidelijk, dal hij dit inzicht onjuist en
verwarring slichtend acht.
De huidige onzekerheid houdt het
land in onrust, houdt het geld, dat de
Regeering noodig heeft, terug, maakt
consolidatie van de vlottende schuld
moeilijk, zoo zei de minister-president,
die vervolgde:
De Regeering weet met stellige zeker
heid, wat zg wil, Zij wilt de muntpa-
riteit handhaven cn het bedrijfsleven
aanpassen, Tusschen Kabinet en Kamer
mag geen toestand van gewapenden
vrede bestaan, ook is klaarheid ge-
het zijne doen om vruchtbare samen
werking te bevorden, het wil de r~
Binnenland
De nieuwe Pauselijk internuntius bij
iet Nederlandsche Hof, Mgr. Paolo
Oiobbe is te 'sHage aangekomen.
Uit Den Haag.
Het vernieuwde ministerie en de
Tweede Kamer hebben Dinsdag ken
nis gemaakt.
Voortgezet werd de onlangs afge
broken behandeling der bezuinlgings-
wetten.
Mr. Aalberse verduidelijkte het stand
punt en de opvattingen van de Katho
lieke Kamerfractie.
Minister Colljn betoogdelo. Dat
hij niet bedoeld heeft, elke critiek te
willen smoren, maar integendeel met
de critiek der Katholieke fractie ten
aanzien van de handelspolitiek, de
industrialisatie en de verlaging der
woninghuren rekening te hebben ge
houden en niet uit wispelturigheid te
zijn veranderd op deze punten, naar
omdat de feiten wisselden.
2o. Dat het Kabinet ten aar
de industrialisatie niet stil wil staan,
maar integendeel krachtig doorzetten,
hetgeen wel blijkt uit de benoeming
van prof. Geiissen en de komende
wettelijke regeling van de industrie
financiering. Weliswaar meent het Ka
binet te moeten wijzen op de moei
lijkheden, die de industrialisatie schept
ten aanzien van financiering, van ren
tabiliteit, van export, van invloed op
de bestaande industrieën en van het
gevaar, dat aanzwengeling
binnenlandsche conjunctuur zonder ex
port spoedig gebrek aan grondstoffen
brengen kan, maar een afwijzende
houding is er niet.
3o. Dat het Kabinet ook wel huur-
verlaging wilde, maar dat het ging
om de wijze waarop en dat zij mis
schien al meer kwaad dan goed deed
door haar vaste lasten-ontwerp, waar
wij de behandeling nog niet dade
lijk zien komen.
Wat prof. Aalberse's klacht over on
voldoende antwoord betreft op de vraag
of het Kabinet, onvoorziene omstandig
heden daargelaten, overtuigd was de
valuatie te kunnen voorkomen na de
aanvaarding van het bezuinigingsont-
werp, dr. Colijn erkende, dat hij de
strekking der vraag niet begrepen had.
Nu echler zeide de minister ongeveer
woordelijk„Devaluatie is, ondanks
den vasten wil der regeering om de
muntpariteit te handhaven zoo lang
dit maar mogelijk is, moeilijk Ie voor
komen, indien het Nederlandsche pu
bliek gaat vluchten in buitenlandsche
valuta's. Gebeurt dit niet, blijft men
ook onder politieke moeilijkheden rus
tig, dan zal devaluatie, niet te voor
ziene omstandigheden uitgesloten, kun
nen uitblijven."
Dat men thans wat dichter bij el
kaar is komen te staan mag worden
aangenomen; de oppositie weet nu
dingen, welke haar in Juli nog onbe
kend warend En de Regeering doet
het uiterste om tegemoetkomend te
kunnen zijn. Doch omtrent één punt
hangt nog min of meer dichte nevel,
namelijk aangaande de tegenstelling:
consequente deflatie devaluatie.
Naar men weet, heelt Prof. Aalberse
1 biddend opzien tot God, het
Amersfoort
Waarom?
Een belangstellend lezer vroeg waar
om bij de Wethouderskeuze, onlangs
gehouden, wèl 'n Sociaal Democraat
door Rechtsch werd aanvaard, terwijl
nog in geen enkel ministerie ooit een
Sociaal Democraat zitting nam.
Als antwoord moge dienen dat men
wèl moet onderscheiden de volksver
tegenwoordiging die ais Tweede Kamer
wordt aangeduid en de volksvertegen
woordiging die gemeenteraad heel.
De plaatselijke volksvertegenwoor
diging, die gemeenteraad heel, neemi
een heel andere positie in dan de
volksvertegenwoordiging als Tweede
en Eerste Kamer.
De gemeenteraad is zélf het besturend
college en de wethouders zijn zijn
mandatarissen. Men kan het verschil
trouwens ook opmerken in het feit,
dat in verschillende gemeenten reeds
sociaal-democraten aan hei bestuurs-
roer hebben gezeten, terwijl dit in de
iandsregeering nog nimmer het geval
is geweest.
Er is een strooming geweest om al
wat met de sociaal-democratieeenigs-
zins verband hield op een groote
vuilnishoop van Marxisme en bonzen-
corruptie te gooien. Maar wie de
sociaal-democratie goed bestudeert en
haar voormannen objectief beoordeelt,
weet wel, dat dit harde en generali-
seerende vonnis geenszins beantwoordt
aan de werkelijkheid.
Ook ai houdt men de principieele
scheidslijnen met de ideeën dezer
groote volksgroep strak (en dat moet
altijd goed worden begrepen en onthou
den) dan nog kan men erkennen, dat
ze niet alleen verfoeilijke dingen voor
staat, doch dat in haar ideeën en haar
programs ook verschillende elementen
zitten, welke een samenwerken in een
college als de Gemeenteraad en het
daaruit resulteerende wethouderscollege
mogelijk maken.
Die samenwerking is in het verleden
niet altijd even goed gelukt. Men heeft
den sociaal democraten wel eens
terecht „vlucht uit de verantwoorde
lijkheid" kunnen verwijten.
Nu echter bleek, dat ze zelfs in deze
allermoeilijkste tijden bestuursverant-
woordelijkheid wilden aanvaarden, is
er o.i. geen steekhoudende reden, om
hen uit te sluiten.
Zoo Is het ook in de meeste daar
voor in aanmerking komende gemeen
ten begrepen.
Ds. J. Visser, hoofd-directeur van
het Rijksopvoedingsgesticht, heeft om
redenen van gezondheid ontslag ge-
als lid van het College van
Curatoren van het Van Oldenbarnevelt-
Gymnasium.
Op de begrooting van het Staats
bedrijf der Posterijen, Telegrafie en
Telefonie voor 1936, wordt f219.000
aangevraagd voor 'Ibreiding en ver
nieuwing der centrale telefooninrich
ting te Amersfoort.
Het nieuwe gebouw zal worden ge
sticht op een terrein aan den Utrecht-
schenweg.
