N
ALLERHANDE
DE EEMBODE
DINSDAG 28 DECEMBER 1937,
IN VERBAND MKT HET
FEIT, DAT OUDEJAARS
DAG OP VRIJDAG AS.
VALT, ZAL „DE EEMBO
DE" OP DONDERDAG A S.
VERSCHIJNEN IN PLAATS
VAN OP V R IJ D A G A S.
Grootsche plannen voor het
zwemseizoen 1938-
Cj ONS KORT VERHAAL"
Prettige gewaarwording
Zondagavond omstreek, ij uur «uit
^?0h^..berlCh, 11,1 cp Langr
v*n de Scherbierstraat
•2»£fSn^?,U*t*J00*en tofs^n« w*3
BWlï d* »*Wt ter plaatse
i '"Stelde bleek
m»Ïu„ r ln.vlo"(l alcohol te
Irottotr fe .ifT "lln hoow fp«n
Jfowotf te atn. «eslagen. De man
het bureau en C
HU met eei
menden een café te hebben betoch-
iSlaSn ^iC'i..kwM,en ,"ddrn
5raxm? JS Jn*«euo*« bewuste
«as. HU wille er echter nog e.
over slapen alvorens aangifte
De bassins waarvan
den» ln het diepe uit v
diepe uit -and beato:
van beton gemaakt wi
Daar de bassins op
het grondwater liggen
bodem door de druk van dit gr
absoluut verwoest worden wam
bad leeg gepompt sou worden,
hei. De betonnen kuip zal n.l
hoven het perron uitkomen;
het bassin ral dus een muur v
ter hoog komen, terwijl 35 c.
de rand het niveau van het v.
De heldendaad
door HELMUT WEISZ
Alois Htaselbusch. kantoorbediende bt)
Moosbacher ft Co makelaars ln onroe
rende goederen, was reeds den geheelen
toe de voonnlddag onrustig. Zijn collega's
en ln het I merkten het allen op. Maar se kenden
sullen ren de reden niet, Om 13 uur werd het kan-
oogcnbllk
De Verkei
inners vieren Kerst n
Verkenners van Sint Ans
he"e>(*''1 Zondaeav
«Sn* h!i i" Kerst,ees' gevierd.
gwJng bestond mt de opvoering
Pl,tronaatssaal
mweni en genoodlgtlen.
Th c "Uekevorsel s
een inleidend woordje, waarin hu i
op de g.iede bedoeling van de Jong
fm o. soo'n manier liet Kerstfeest
Ke™u«!è 'TT" ,,nder d<1 menschen.
huiselijk ïe-st en
i.°°H bejl0",n °m <le vet
ners niet alleen hun Komt feest te
vieren maar niet hun ouders, dat
het hoofddoel, allen vereenlgd om
kribbetje.
Ter opluistering
«kW leiding van den heer Wleïae'rt
»«lg. da. allerlei Kerstliedjes ten
hreir» -n 00lf
strijkje
hoore bracht
geleiding ond
Het Kerstspel begon
de verkenners
de allérkleliiste well
n adventska
clamatie
en door vier
werd er t- -Ikens als
derende Kerstgebeuren e
aangestoken
D«»nu de boodschap aan Maria,
herberg waar geen plaats meer wa.
▼erechljning van de engel aan de hei.
Aon bet veld en tenslotte het stalli
ar allen heen trekken en wa
▼erketmer en een welp uit naam
Katholieke jtugd truuw beloven
jongensspel.
Anecdotet van Spittweg.
graag sullevens.
Oroente behoort nlat aas den muur. ac
U dikwijls. Eens waagde hU slch
aem besteld. De «chil
ler kocht slnassappelen, kersen, appelen en
druiven ln en begon te schilderen. Twee. drie
dagen lang werkte hl) aan het stilleven, dat
echter niet lukken wilde. Den vierden dag er-
terde hl) slch niet langer, maar at het fruit
het geen
(■■oneelkrachj k
diep ln het g-aasje geke-
t niet kwalijk, mijnheer.
Is dit de afnemende maan of de opko
mende ion?
Del weet lk ook niet. was het antwoord
van den schilder, Ik ben hier ook vreemd!
Hoe mi «raaf zich behielp.
Oraal Kétungimarck. de Zweedsche geaam.
moest voor de eerste maal lijn opwachting bi)
den Pranschen koning maken. Volgens de
toenmaals beerschende mode. na cht hu aUn
n moedertaal houden. De
beroemd redenaar op
T toch.
t ernst ml glii al kwU«- 5
beetje] I
he«u gingen, nu
een toewijding RHI^B
le.-hte Maria mi-ai-lu-Tt een beetle hu sei'in bet Zweedsch hel Onae Veder ei
Teel' -en echten tooneelgpeler waard geloofsbelijdenis op. DaarbU maakte hU keu-
-Ue buigingen m sUn gelaat weerspiegelde
Ulc uitdrukkingen van hoogachting.
Men bemerkte rüeu aan het hof. Integen-
apeeld werden. Da: ligt den jongens j men had teer aandachtig geluisterd, al
ter dan kunnen ze zich v. meer j «*n de leden van «Jn grvols .-weden groot*
ven dan in de rollen van Maria en Jrrj uoelte hun lachen te bedwingen tot de ont-
ro.u ---en hebben rich goed j afgeloopen waa
D tg TOB
weerd E
die voor
Het wa:
toor gesloten (het was Zaterdag i
half een ging de week-endtreln. Om
kwart over twaalf sou hU zijn meisje
voor het station ontmoeten Maar dan
moesten de kaartjes nog gekocht worden
en dan kwam hu misschien te laat en
dan nou hem misschien de trein vlak
voor zijn neus wegrijden, wie weet. Alois
werd nerveus als hij er aan dacht. En
omdat htl er voortdurend aan dacht,
verschreef bij slch en maakte fouten ln
de optellingen.
(An half elf kwam meneer Moosbacher
uk het privékantoor en vroeg naar
Kktake, den kantourlooper. Maar Katzke
was er niet. Meneer Moosbacher werd
woedend. Om uiterlijk half twaalf moest
er drie honderd mark bij de bonk ge
stort dju anders zou er een wissel ge
protesteerd worden. En KHIatke was er
niet. Meneer Moosbacher bleef foeteren.
Plotseling viel «Dn oog op Haselbusch. Of
liever; Haselbuseh'e oogen ontmoe
die van zUn patroon. Een gedachte
„Kan lk misschien voor Katzke.
vroeg Haselbusch. Meneer Moosbacher
zweeg even. Natuurlijk Harelbusch Nette
Jongen, biedt zich uit zichzelf aan.
de boodschap. De patroon kijkt op
klok. Drie minuten over hal' En geen
Ktttske
Goed. zegt-le. Heel attent
Meneer Moosbaoher telt hem het geld
voor. Dertig briefjes van tien.
Asjeblieft, sest hy tegen Hasel
busch maar doe het nu dadelijk!
Alois glimlachte, OngeloofeltJk
mooie gelegenheid. Nu eerst even
het station om voor de kaartjes te zor
gen- dan had hU dien last om kwart
twaalf niet- HU was al heelemnal
nerveus meer. HU floot zelfs. Op
Postpleln kon hU niet verder. Een
verongelukt. Haselbusch draalde
't was wel even een omwegje, man
moest den anderen weg we! nemen Op
de oude markt ontmoette hU een beken
de. meneer Schneider, reiziger ln wrijf-
was. Schneider wou hem mee naar de
dichtbije Automatiek sleepen In lang
»0ai gezien.
...Waar lk moet naar de bank
weerde Haselbusch zwakjes af Maar
toch ging hU mee Zij dronken h glas.
Schneider werd spraakzaam. Toen Ha
selbusch afscheid van hem nam. was het
«olbusch soms ergens.,.?" stamelde me
neer Moosbacher opgewonden. De col
lega's keken op. Aha! ZoozóOI „Ja. hU
was zoo vreemd zoo onrustig. en hee-
lemaal.
Meneer Moosbacher vloog opnieuw naar
de telefoon. Een minuut later was het
deiecttvenburcau van Knopperllng en
Spitsig op de hoogte gebracht Lang 185
meter. Baardeloos gelaal. Wet bUzlcnde
Draagt een ullenbrll. Meneer Knepper-
Ihig bcstoeg persoonlUk zUn I flets.
Ff rit
Haselbusch Uep hard. HU maakte zich
zelf verwUten. Nou cerat nog even dc
spoorkaartjes.
BU den stationsingang werd hei hem
eensklaps vreemd te moe. HU keerde zich
om. Daar stond een kerel met een on
aangenaam gannefgezicht dat brutaal
alle Heden monsterde die hem voorbij
gingen. Een echt mlsdadlgersbakkcs
Plotseling dacht Haselbusch aan al hel
geld dat hU MJ zich had Drie honderd
mark. Op het zelfde moment keek dc
vent hem aan. Huselbusch kreeg MJna
een flauwte. De kerel kwam naar hem
toe Haselbusch werd nog bleeker. Het
geld. De drie honderd mark. HU Uep snel
weg. De man volgde hem. Haselbusch
Uep nog sneller, 't werd hollen ren
nen HU rende zooals hU van -Jln leven
nog niet gerund had. De misdadiger. Het
geld- OnduldeUJk geroep achter hem.
Tusschen auto's, fietsen, trammen, bus
sen en menschen door Haselbusch hUg-
de. NOg een hoek om. links, dan weer
dar rechtuit. De drie honderd
mark. Sprint,» op een tram en een eind
ir af- Nog tien pos. Goddank.
Het kantoor! Haselbusch hoorde een
motorrijwiel naderbU komen. De kerel
daarnet! Haselbusch steunde stortte
het huls binnen, door de gang. de trap
rukte de deur open.
„Dief!" schreeuwde hu,
De typiste viel met een gil van haar
stokje. Meneer Moosbacher veranderde
zoutpilaar. Haselousch kon nog
slechts hUgen. HU stond daar nat
bezweet, met zUn haren verward over
zUn verwilderd gelaat.
„Het geld. fluisterde hU. terwUl hU
een stoel neerzonk. De deur vloog
en Op den drempel stond meneer
Kneppertlng
Wou net acgstoornen, de knaap", rel
hU triomphantelUk.
Meneer Moosbacher kwam plotaehn,
eer tot leven-
Waar ls het geld?" brulde hij. „Gauw-
lef, schurk, ellenden -g! MUn geld!
MUn geld!"
Haselbusch opende zUn mond.
„Maar het gekl dat ls er al
lemaal op het station overval-
gevlogen om het te redden
TezelfdertUd keek meneer Moosbacher
op zUn horloge. Op slag van elf Don
nerwetter De Haselbusch had toch
al lang..
MooMwcher draalde 374135 op in tele
foon De bank antwoordde. Nee. nli
van Moosbacher ft Co geweest
zweef kwam meneer Mooabacner
voorhoofd. HU stormde naar het
denkantoor.
-Heeft Haselbusch soms iets
IN DEN VERREKIJKER
hu.
Meneer Moesbacher greep naar het
(ld als een havik ..Goddank1' Der
tig biljetten.
Haselbusch viel haast ln onmacht van
uitputting.
Meneer Knepperllng zag er niet bU-
mder plezierig uit.
Sedert deren gedenkwaardlgcn Zater
i« doet eens en vooral, alleen Kstake
de I-Bodschappen van het nuUtflaarskan
Moosbacher ft Oo.
het doek rr.ee sten declameert
'rns.tJ?? iorH Aanduiding van het par
keerverbod.
irongen van hun taak
zeker hun. bedoeling niet geween.
"t publiek om hen lachen zou. En t
toen aan het einde een var. de mis
naartjes heel devoot met gevouwen t
den en gebogen hoofd het tooneel re.,
ln de ^stellige overtuiging, dat de and wl
maar toen d- ar.Ieren stokstUf en H "n doorgestreepte
verwante bllkk-n elkaar aar.lojKend U voorschriften gege
ven staan en wachtten tot het gordl H" "TOlg
TieL toen waren er heel veel mensch (lenh'"3 10 0
die hun •dien nlrt konden houden. *°mm'er
Dit ls geen arxeurins dit U alle "omar-
maar- de humoristische kant. de jonge
speelden roo goed re tonder., en d
Tn laat staan bekeurd wordt. In enkele
ndene gevallen treft men de verbodsborden
n de zijstraten aan; aj bedoelen dan het
erbod ln de hoofdstraat aan te dulden.
Het gevolg van deze en soortgelijke aan
duidingen la dat de automoblliodie zich
ie aan de gestelde regelen sou wlUcn
houden, dikwijls niet kan weten waar «en
perzeerverbod geldt en daardoor onbewust
en overtreding begaai.
Ben ander bezwaar van de bestaande rege-
Schaakvc:eentping Amersfooj
Voor het Jéugdtoumool. dat
den wordt tor g-legenh.ld -.an !v
lustrum der schaacvereenigir.g.
Br hébben z.-r. syna 130 déelne
opgegeven
Dit tourr.ool. dat onder auspiciën
van de stichting ter bevordering
het relt aken onder de leugd, mede
- -
thans practlsch m vele gevallen niet moge
lijk la té weten waar ewn parkeceveiboet
Dr A N. W. B. ls van meening. dut tolde
beswaren voor een goed deel kunnen wor
den ondervangen door een regeling, waarbij
als hoofdbeginsel geldt, dal alle verbods
borden cp den weg zelf en bij elke tljstiaat
worden geplaatst roodst het verbod auto
matisch ophoudt, indien r.o
Verder
l kruispunt zelf a
r noodlg heeft., ge
d t>p (e m. rkr
(VJ»,B.) Eon procos. waarin 'n rranacn
gerechtshof dezer dagen ultopraak znl
moeten doen, ls In zUn soort wel uniek.
Ecnlge Jaren geleden had namelijk de
eigenaar van een stuk land aan eenlge
Jagers gratis het Jaohtrechl gegeven.
Maar hU atelde daarbU de voorwaarde,
dat de Jagers ook werkelijk alle konUnen
op zUn grond moesten dooden.
De Jagers waren klaarblUkelUk van
goeden wil maar moeten een onzekere
hond bU het schl
geval
schleton^De landeigenaar, die iljn oog
sten op de aangrenzende velden nu, even
als vroeger, door de konUnen vcrnlold
zug, sprak de Jagers om schadevergoe
ding aan.
Grappig ls nu de verdediging
Ja-ers: zU verklaren, dat men hi
lo. zou moeten geven, met mi
geweren bedoelde velden te
om de konUnen uit t« roeien.
he. een onmogelUkhetd zUn.
Dc heer H. T. Leigh, een Anglicuunsche
geestelijke ln het dorp Kcxby, bU Pock-
llngton, ln Oost-Yorkshire (Engeland',
heeft, naar dc „Daily Telegraph" meldt,
medegedeeld, dat hU d' geesten heeft
gezien van ln het zwart „ekleede vrou-
De bewoners van Kexby houden reeds
gerulmen tUd vol, dal district wordt be
zocht door de geesten van personen, die
|u-uiapunt |n h#l dorp -
bezocht.
heeft tegenover een persvertegenwoor
diger de volgent'» verklaring afgelegd:
„Toen lk op een avond van de kerk naar
huls ging, zag lk de gestalte van een ln
het zwart gekleede Jongeman, die van
mUn hals komend, den weg overstak.
Toen lk hem toeriep: „Wat doet u daar?"
verdween de gestalte, li. zag dc ln hel
zwart gekleed- vrouwen nabU „Death
Bend Corner", zy verdenen, toen ik haar
wilde aanspreken".
Te Wllberfoss, een dorp dat twee mij
len verderop ligt. ls gebleken, dut een
„geest", die verscheidene voorbijganger*
ln doodsangst naar hun hulzen deed
vluchten, een boerenvrouw was, die, ge
kleed ln haar nachtgewaad, naar het
kerkhof ging. om afgedwaald vee tc
halen.
SCHOOLJONGENS.
beek en tUn twee noofja». dc vUf-Jarlge
Jozef én de acht-jarlgc Jank. waren op
weg naar school hllk u d „ulo
van",lenV.Ttom.nc ut Mtohriem
op het voetpad gereden en d®
drie schooljongens tegen den grond ge-
"STMM ju* Buas
'n ernstige wonde aan t hoofd ui alleryi
naar een kliniek te M"c"clcn overge
bracht BU zyn aankomst wa» hU echter
^De vuV-'j'arlgc Jozc' werd eveneens aam
het hoofd gewond, doch minder ernstig.
Het andere jongetje bleef ongedeerd.
Er wordt hard over geducht de Fran-
schc sou (ln Nederlandsche waarile nog
Seen l cent" af te schaffen sinds de
oston van aanmaak byna twee sou»
kosten In 1830 werden er nog voor
negen ln 1937 voor drie mlllloen geslagen
en men schrikt voor de gc.olgen. want
blUkbaar zouden dan ook de stukke*
van twee en tien sous aan den omloop
onttrokken moeien worden. Dit zou weer
ten gevolge hebben, dat allerlei tarlevim
van post en telefoon en andere artikelen
wijziging zouden ondergaan En hoe met
die prllzen, waarmee koopers gelokt wor
den, doordat de winkelier van het ronde
cUfer een sou aftrekt?
Een kaartlegster u- Lyon i Frankrijk?
is er in geslaagd aan twee personen een
bedrag van niet mlndor dan 1 150.000
frank to ontluUelen. Nog e et lang ge
leden. ln Juni. wa» de kaartlegster, een
Lyon komen vestigen. ZU ging heel han
dig te werk. In haar dienst had zij twee
Jonge meisjes --n twee Jonge mannen,
die op Inlichtingen uitgingen, roodru
Inciter plotseling v
!Hl.|Hi«'l.|.|:|.|üTOT
iEUWE MODEBLAD
PROEFN-GRATIS.8u«ui!UFRK'(t
GEVANGENIS VERSChoFT EEN
ZOKGELOGS BESTAAN.
iV.P B Tot aan de federale regeering
toe heeft Joseph Trubotkl uit de gevan
gonls te Boston (Ver. Stalen' gcachre-
ven HU wil namelijk zoo gzarne in de
gevangenis biyven HU Is op het oogen
blik 4# jaar oud en heeft de laatste vUf
Jaren van rijn leven zeer zorgeloos ach
ter tralies doorgebracht.
Toen men hem eenlge maanden g.-
leden het voorstel deed. hem togen de
verzekering, dat hu zich goed zou gr
dragen, vrij te laten, wees hij* een der
gelijk vooritel met allen nadruk van de
hand. Het 'even tn de gevangenis bevalt
uitstekend HU I» houlsnuder van
zUn beroep en kan to de cel zijn werk
rus'.lg verrichten.
Verder had hij een maagziekte De ge
vangeniskost zou hem echter geheel van
dit euvel hebben verlost Met het oog
op zUn bedreigde gezondheid heeft hu
nu tot de feder-le regeerlng gewend
iet verzoek, sis „vrijwilligst* levens-
In de gevangenis to magen biyvcn.
In nei gehucht Terjoden te Erembo-
Jegi-m iBelgis t. had op den bewaakten
overweg ln dc Nlnoofsehrsira.il een
vr.-eseluk ongeluk plaat»
De «5-;ir1gr schrijnwerker Dominique
Roelandl. wonende te Ti-rjoden. koerdt-
nadat hU enkel" herbcz n bezocht had,
huiswaarts Ockomrn aan den bewaakten
overweg m de Nlnoofschr straat, vond
hU de slagboomen gesloten. Roeland!
klauterde er over en wilde de spoorwe:-
lUflen oversteken. Op dat oogenbllk wer<i
hU gegrepen door een Juist pOM#em>
den trein.
De man kreeg een »la« van de loco
motief en werd token een der betonnen
palen von den overweg geslingerd. I>.i
(lelijk snelde men hei .dichtoffer, dat
vTccselUk verminkt was. te hulo Het
hoofd was gespleten en de hersenen
kleefden aan den betonnen paal. dr
kaartlegster had Jen fabrikant er
welen Ie towrger. fn.nr or ren *i
van 800 000 (rank san guud en Jj.e
te doen ovsrhandlfen 7i| a.t. ,iin
oo hei Jindgoed
10 mlllloen frtnk aar ;-aid»'ukJter
den trond verborgen bevond
D» flbrtkant Waelil n«l streds jp
Roelandt moet op al
a gedood.
II. 1 ideur open. T
Het meisje achterbieet r»ug
het masker.
Het pretlievende meisje,
zooals de wereld
dat kende
door
Lilian Anderson,
'alle rechten voorbehouden'.
„Moeuvr>ildc meisje to ragde in
zend en totaal verslagen. Langzaam Uep
ze de veranda af en ging de tuin ln. tot
stond ou de afschetdlngsmuur Ze
huilde niet. maar haar lichaam trilde
van .enuwachUgheld.
Maar 1 lag niet to haar aard om a
wanhoop toe te geven. Zelfs terwijl
daar stond, ziek van angst, dat se nooit
meer lets van 8lephen zou hoeren, ma
te ze toch al plannen om met hem
contact te tomen. Ze zou
Ie plaatsen ze zou naar de gemeente
itjkc arbeidsbeurs gaan en daar Inlich
tingen Inwinnen Dien ochtend pa* was
nlj ran ..Bermuda" weggegaan HU kon
nog n
k zuil
b Lk onmlddelluk naar dc publieke
leeszaal ga en naar de krant, weet ik
zeker, dat Ik hem treffen gal
Zonder zich tUd te gunnen haar need
op te zetten, die nog In de hall lag. liep
ar naar Je garage en deed dc dubbele
HET ONGELUK
jment. dat Audrey de puolie-
eazaal betrad, stond Stephen EUls
et erf van Ravenscombe. kijkend
een troostelooze woestenU, des
itrast met de blauwe
lucht en schitterend goudgele
HU was hier gekomen op
naar de eerstvolgende grootc kustplaats,
waar hU werk hoopte te vinden. HU had
geen geld durven uitgeven
bus. maar het was dien dag prettig 1 no
pen op de wegen en hu stelde levendig
belang ln de welden, dto hU passeerde
en ln 't vee. dat daar graasde. De liefde
voor het buitenleven zat hem ln t bloed
en ook de Uefde voor woeste zandstreken
Maar onder zyn rustige gedachten er
verre toekomatdroomen leed hij toch in
tens. Het verlaten van Audrey was ge
weest als het verlaten van 't eenlge. dat
't leven waard maakte om geleefd U
worden Ravenscombe was hem een pel
grlmsplaats en hU stond daar om zich
heen te kUken. terwijl zUn gedachten
zich bezig hielden met het meisje, dat
hU liefhad.
Een troep eenden scharrelde over de
verlaten gronden, op de kapotte en „-wart
geblakerde schoorsteen zat een kraal
stil als was ze uit hout gesneden Aar.
indere einde vgn het erf stond een
wilde kersenboom ln bloei, het ecnlg
mooie en witte In de geruïneerde om
geving
Stephen keerde zich weer naar de
hoofdweg, met een streelend gebaar be
roerde hU onder het langsgaan het hek
HU Uep stevig voort op de zUweg en toen
hl] de hoofdweg naderde, zag hu daar al
ver voor zich uit zUn eigen schaduw
„Het zal vannacht best bulten slapen
zUn." dacht hij. ,.t Is eet. prachtige
avond."
i toen. plotseling vloog er iets door
de heg en sprong recht op hem af. Het
i een langharige grijze hond. mager
vervallen, met een kapot touw slec-
pend achter zich aan
.Jlm!" schreeuwde Stephen.
Jim sprong op om het gezicht van zUn
.cestor te Ukken en hij slaakte haast
menschelUke kreungeluldjes om uiting
te geven aan zUn blijdschap
m Jou.Jou ondeugd, waar kom
De vluchteling drukte zich dicht tegen
cm aan; Steph'n ging op zU van dc
eg zitten, keek naar de vuile poolen
i voelde het vermagerde lijf van zijn
trouwen hond.
„Je bent weggeloopcn, ls 't niet?" zei
i. ,Je bent naar Ravenscombe geloo-
n om mU te zoeken. Maar wat moet
nou met Je doen? Ik kan Je niet weer
n me wegsturen, ouwe Jongen We
ir niet n
r Ie n
gaan zoeken."
Jlm liet zUn kop rusten op de knie
zUn ouden baas, sloot zUn oogen
zuchtte van louter geluk.
Stephen was zich pUnlUk bewust van
>n xrooto prop ln zU" keel. HU streelde
harige kop en voeld" d'-.u dankbaar
heid voor het gezelschap van aUn Jen
vriend. Berouwvol vroeg hu zich ook af
wat Jlm dc afgeloopen weck geb-dcii
moest hebben. „We konden beter door
gaan." zei hU tenslotte.
Jlm keek op. strekte *Un ooren en
kwispelde smeekend met zUn staart
„Stuur me niet weg" scheen hU te
vragen .iaat me bU Je blUven
Ju zult bU me blUven. Jlm. zoolang lk
een korst brood heb om met Je te deelcn
Als alleen de man, die Je gek<x-.ht heeft,
ons maar niet tegenkomt,.want Je weet
dat Ik geen geld heb om Je terug te koo-
Jlm begreep de beteokenls van "TTjn
baas' woorden, want hu begon rond te
springen als een Jonge hond. Even bleef
Stephen lachend naar hem kUken.
plotseling „Hier!" schreeuwde hij „Hier
Jlml"
Een lange donkere auto naderde met
roekelooze snelheid. Stephen sprong
naar voren ln een wanhopige poging
zUn hond te redden; de auto zwenkte,
kleed langs 't gras aan de wegkant en
hield stil. De bestuurder kwam er uil. en
Uep. bleek tot In de lippen terug naar de
belde lichamen, die op de weg lagen. Dc
herdershond was dood; een enkele blik
was den chauffeur genoeg. HU dwong
zich om te kUken naar het lichaam van
den hond zUn baas. die met het gezicht
verborgen neerlag Met een hand. dlo
geweldig beefde, legde de man het li
chaam van des ongelukkige om en keek
ln het gezicht van zijn slachtoffer.
„Hinr
Versuft cn ontzet staarde Hugo Rus
sell naar hot met bloed besmeurde ge
zicht en de gesloten oogen van den Jon
gen boer Hugo begreep heel goed. dal
hUzclf dc schuld was vun het ongeluk;
hU bad gereden met een krankzinnige
snelheid en zonler eenlge aandacht voor
het verdere verkeer op den weg HU
voelde zich als een moordenaar, toen hij
Stephen's Jas open maakte en een hand
op het hart legde
Het hart van den Jongen man klopte
.HU 1" alleen bewusteloos." dacht Hu-
go. duizelig van de reactie op dc ontzet
tende angst. „Dat U een leelUke snee
aan zUn slaap. Ik doe beter hem naar
het dichtatbUzUnde ziekenhuis to bren
gen."
Dat dichtstbijzijnde ziekenhuis was In
Riversmouth; maar na een korte aarze
ling besloot Hugo den gewonden man
naar White Bay te rUden en hem daar
ln het ziekenhuis te laten opnemen
Het gelukte hem Stephen ln do uuto
to krijgen en hem languit op dc bank te
leggen, en toen. onwillig, ging hU terug
naar het verminkte hondenllchaam. Met
een gevoel van spUt droeg hi) Jlm voor
zichtig naar den it van den weg en
verborg het lijk onder de knikkende
npj van dc klokjes cn andere wilde
loemen. die daar In menigte groeiden.
TerwUl hU naar While Bay reed, over
dacht hü zijn plan. Jaloersch als hU wa»
ctc litj onmiddellijk het besluit, dut
Audrey niet te weten mocht komen.
EUls was cn hU voelde een leelUke
genoegdoening In het feil, dat hot hem
mogclUk wui: zijn tegenstander op
alle mogeiukc manleren aan zich te ver
plichten.
„Ik hoef niet toe te geven dat ik
schuld heb aan 't ongeluk bedacht hU.
„Ik kan zeggen, dit de hond me ln den
weg liep, dat lk, om hi beest tc redden,
teveel uitweek cn slipte Als lk mUn
troeven voorzichtig uitspeel, tg dit een
gelukkig zaakje voor mU
HU stopte en legde 't hoofd cn de
schoudezs van den bewustcloozc. die
door de beweging van d<- auto waren af
gegleden. weer goed Zelfs nu had het
spookachtig bloeke gezicht van Stephen
nog een zekere bekoring en Hugo voelde
zUn Jalousie nog sterker
HU was vast besloten to zorgen, dat
Andrey met hem trouwde. HIJ verlang
de zoo naar haar. dut liy zelfs niet wild»
denken aan de mogelUklield haar te
kunnen verliezen, Met eon bilk op Ste
phen maakt» hU zichzelf wU». «lat Au-
drey wel gauw haar genegenheid voor
den Jongen boer te boven zou komen.
En toen. omdat 't gezicht van Stephen
zoo spierwit zag, werd hU opnieuw bang
io vlug mogclUk reed hu naar Whl-
ty en hot ziekenhuis,
het ziekenhuis was zUn optreden
tcgclUk autoritair en bemlnnelUk. HU
I. dat Stephen een kamer apart moest
•bbcn en dat UU nu'.sprakolljk was voor
Ie onkosten. Eu lerwyi Stephen behan-
deld werd door den Inwonende» chirurg,
ging hU naar dc wachtkamer cn Uep er
en weer, zich zenuwachtig afvra
gend, wat de uitspraak zou zUn.
