BEGRIJPEN
BeldanopNo.42
H. ELZENAAR
1
DE EEMBODE
ZATERDAG 25 JUNI 1938
SCHANDALEN EN ERGERNIS
\A/ WNHER een cmbevooroor-
V deeld mensch de waarheden
van het katholiek teloof hoort
«fcr den Indruk komen
de jterke geslotenheid der
held. Dit »it too vast In elkander
allemaal. Dat volgt het een uit het
ander. Alt er leU op deze wereld
waar ls van geloot en godsdienst,
dan moet dat het ware tljn.
De groote lijnDaar moet een QoC
bestaan. Die God kan Zichzelf openba
ren. HIJ heeft Zich geopenbaard, want
BU bewees het door buitengewone, door
goddelijke teekenen. die wU wonderen
noemen. Het hoogtepunt van die Open
baring ls Christus. Die bewees, dat HU
Inderdaad Gods Zoon was. Die Christus
stichtte een Kerk. Dat ls niet een kwes
tie om over te disputeeren, het ls een
feit. HIJ heeft het duidelijk genoeg ge
zegd, en Iemand, die daaraan twijfelt,
heeft geen reden om nog nooit
woord, van wie ook, te gelooven.
HU zond die Kerk voor hetzelfde
als waarvoor HU gezonden was. HU gaf
aan die Kerk zUn macht. Die Kerk moet
nög bestaan. Want HU heeft gezegd, dat
ze zou blijven bestaan tot aan het ein
de der tUdcn, Waar die Kerk la. ls niet
zoo moeUIJk te vinden, kan en mag niet
zoo moeUUk «Un, want HU heeft erbU
gezegd, dat ze voor aUe menschen ia.
ra» Chr.-tus-Kerk moet die zijn, die van
Christus, over zUn Apostelen heen. af
stamt. Dat ls de Katholieke Kerk, en zU
alleen. Want de andere „kerken" heb
ben zich afgescheiden. En iets, wat rtlet
afscheidt, Is niet meer het echte.
Dat ls heel simpel. En het ls onbegrU-
pelUk. dat er nog menschen gevonden
worden, die dit niet begrijpen.
Wanneer nu een mcnach de verkla
ring hoort van de schoone waarheden
en rUke Idealen, die die Kerk op het
oogenbllk nog uitdraagt en verkondigt
voor heel de menschheld, dan moet lüj
dat alles bewonderen, tenzU hU alleen
bewondering heeft voor de meest banale
dingen, alt kousen en Jassen en boter
hammen.
Die bewondering ls redelUk. En die be
wondering verwacht, eorrcspondeerend
aan die prachtige Idealen, ook 'n gave.
schoone werkelUkheld.
Het Ideaal ls *x> schoon. Feit ls, dat
de Kerk er ls, en dat van die Kerk
Christus de trlomfeercnde Godmensch
met zUn Goddelijke schoonheid het
Hoofd Is. WU zUn ledematen van die
Kerk en de HeUlgc Geest ls de ziel ervan.
Maardie Kerk ls nu negentien
honderd laren oud. En In negentien
honderd laar kan heel wat gebeuren.
Heelt aan het Ideaal altUd een Ideeële
werkelUkheld beantwoord? Laat me de
vraag concreter stellen: Is haar zicht
baar hoofd altUd een heUlge geweest?
En .-en haar leden altUd heiligen.
Schandalen ln de Kerk?
Daar zUn ln de eerste tijden van de
Kerk menschen geweest, die hebben als
eisch gesteld, dat al haar kinderen hei
ligen moesten zUn, menschen van een
Idealen. goddeUJken levensstijl.
Is die elsch goed? Goed wel! Maar ls
ze overeenkomstig Christus' leer? Neen.
Christus Zelf, Hij heeft het geweten en
vooruit gezegd, dat ln zUn nieuwe rUk
het minder goede en het slechte zouden
vermengd zUn. Iedereen, die ooit hel
Evangelie gelezen heeft, kent de schoo
ne parabels, van onkruid en tarwe, van
dwaze en wijze maagden, van goede en
slechte vlsschen.
Christus heeft bovendien gezegd, dat
HU niet op de eerste plaats gekomen
was voor de menschen, die geen los-
maklng-van-zonden noodg hadden,
maar Juist voor de menschen, die het
wel noodig hadden.
Zoo ls de Kerk ook. ZU ls niet alleen
voor heiligen en zU bestaat niet alleen
uit heiligen. ZU wil opvoeden tot heilig
heid, Zij moet dat, dat Ls haar doel.
Maar zij heeft behalve vUf Sacramenten
der levenden ook twee
dooden. Dat zUn Juist sacramenten, die
dienen, een een mensch van onheilig
heilig te maken. En de andere wijf. de
Sacramenten der levenden dienen
wat heUlg ls, heiliger te maken.
Daar ls ln de geschiedenis van Oods
Kerk inderdaad veel ergernis geweest.
Veel, wat niet beantwoordde aan het
Ideaal. Dit ls niet te verwonderen, als
men bedenkt, dat de mannen, de twaalf,
die Christus uitkoos tot zullen van de
Kerk, zoo heel menschelUke menschen
zijn geweest. Drie Jaar goddelUke scho
ling inet zoo'n bedroevend resultaat
vluchten, verraden en verloochenen.
Toen lndertUd de groote Dultsche ge
schiedschrijver Ludwlg Pastor, aan Leo
den Dertienden vroeg, of hU mocht pu-
bUceeren, wat hU ln de enorme archle-
het Vatlcaan had gevonden,
t die n
i wel
weeet, dat die wijze Paus hem „plein
pouvolr" gaf voor zUn pubUcatle.
Waarom kon Leo de Dertiende dat
doen? Omdat 't afwuken van het Ide
aal niet» af doet aan het Ideaal zelf;
it het niet beleven van het geloof
geloof niet minder waar m
Zoomin als de verloochening van Petrus
e laffe vlucht van de Apostelen
afdeden aan Christus' grootheid en
goddelUkheld.
GEEN GEDWONGEN HEI-
HET goddelUke en het menschelUke
zijn ln de Kerk dooreengestren-
geld? Het goddelijke en het mensche
lUke ls zichtbaar. En zooals bU eiken
mensch het Uchamelijke het meeet-
dlrecte is, zoo ls ook bi) de Kerk het
menschelUke het eerst-zlchtbare.
Dat menschelUke ls dikwijls brutaal,
sooals ook het lichamelijke bU een
mensch dtkwUto seer brutaal la. Dan te
r ergernis, dan la er schandaal.
Kon het niet anders? Jawel, ln zich
el. Als God de menschen, die HU ult-
oos als ledematen voor het Lichaam
in de Kerk niet meer vrU liet, maar
dwong. Als God concentratiekampen In
richtte en een dwang-systeem, als God
le menschen ontmenschelUkte. dan zou
le Kerk met drang en dwang een
.heUlge" Kerk gewecet zUn. Omdat God
lit niet deed en niet kan doen, daarom
s de parabel van kaf en koren altUd
raar geweest ln Gods Kerk en blUft
waar tot op den dag van vandaag.
Maar nog eens, dit doet aan de fei-
telUkheld van de waarheid en de lnner-
lUke schoonheid niets af. Niemand zal
bestrUden, dat het huwelUk een schoon
Ideaal ls. Maar wat komt er dlkwUls van
terecht. Is daarom het huwelUk minder?
Niemand zal ontkennen, dat menschen-
Uefde een groote rijkdom op deze we-
is. Maar wat wordt er dlkwUls van
gemaakt?
Niemand zal zeggen, dat de verhou
ding van ouders en kinderen, en kln-
en ouders niet Iets heel schoons
aar hoe ls het dikwUls practlsch?
Is daarom menschenliefde iets minder
30is, en ls de verhouding tusschen
ders en kinderen, en omgekeerd, Iets
n minder waarde?
.Alles wordt klein ln menschen han
den, zelfs het grootste". Ddt woord van
oud filosoof is nu eenmaal hard
waar. Vandaar de gespletenheid tus
schen werkelUkheld en Ideaal. Maar
daarom bUjft het Ideaal toch. En daar-
Is de waarheid niet minder. Al was
{een enkele Christen, die deugde, en
geen enkele Paus en priester, u!e leefde
aar het ideaal, dan was het Chrlsten-
im toch nooit minder waar. en ook
ooit een minder schoon Ideaal.
Het ls goed, dat ln dezen tUd deze
dingen vastgehouden worden. Want als
Christus gezegd heeft, dat er nu ecn-
altUd ergernissen moeten zUn.
dan moeten w» bU «1 de ergernissen
zuivere onderscheid vasthouden
schen Ideaal en werkelUkheld.
C. T.
VRAAG: BV mitn
Ik hetzelfde Kult bt'ooon, uxu
JMrl stervende.
Er kwam een priester langs.
Gevraagd om binnen te komen
antwoordde hV: «Wat kan Ik dan
doenIk ben toch geen dokter".
Had hij dan niet naar binnen kun
nen komen om wat te bidden.
ANTWOORD: Had hem dan ge
vraagd om te komen bidden. Wanneer U
hem- vertelde dat het bewuste
naar waa dan had hU gelUk toen hU U
verwees naar een dokter HU tal toch ook
wel gevraagd hebben of ér al een priester
bU geweest was om zUn geestelUke bedie
ning uit te oefenen?
Dat hU niet naar binnenkwam la be
grijpelijk wanneer hU niet tot de dienst
doende geestelijkheid behoorde, wat ook
mogeUJk ls. Wetend dat zUn komst niet
noodig was heeft hU zich dan niet wil
len mengen ln het werk van zUn collega's
waarmee hU niets te maken heeft. Het ls
teak vooral de porochlegeestelUkheld op
de hoogte te houden en desgewenscht te
laten roepen.
Dat kweekt daarenboven een gezins
geest ln de parochie die en voor de ge-
loovlgen en voor de geeatelUkheld een
troote zegen ls.
KLEEDING IN DE KERK. A
In hemdsmouwen aan de Com- 9
muniebink. Het Krste V
VRAAO: Wordt het niet hoog UJd
dat er eens meer aandacht besteed
wordt aan de kleeding ln onze ker
ken. Meisjes en vrouwen komen er
met ongedekte hoofden. Heeren en
Jongens komsn soms ln hemdsmou
wen, met regenjas en opgeslagen
kraag aln de communiebank. Het
Allerheiligste moet men toch altijd
met alle onderscheiding en eerbied
benaderen?
ANTWC
lUkheld e
St. Paulus, waarop U zich beroept ln
uw nadere toelichting, atelde Inderdaad
als elsch dat meisjes en vrouwen niet
met ongedekt hoofd het heiligdom zou
den betreden. Toch kan hiermee niet
al te erg geschermd worden. 8t. Paulus
schreef dit Immers voor op grond vsn
de ln zUn tUd gebrulkelUke omgangs
vormen en beleefdheidsnormen.
Zouden die zich wUzlgen dan zou ook
ln onzen tUd ons gedrag anders kun
nen zUn dan hij voorschreef, zonder dat
we daardoor tot lompheid en ongema
nierdheid vervielen.
Maar dat ls nu elgenlUk een bUzaafc
Hoofdzaak ls dit: onze beschaafde om
gangsmanieren moeten we vooral ln
acht nemen in onze kerken waar wU
O. L. H. zelf tegenwoordig weten. En
daar hapert het wel eens aan. Dat wilt
u zeggen en daarin heeft u groot geUjk.
Nu mag dat alles niet worden toe
geschreven aan gebrek .urn geloof of
overtuiging. Heelemaal niet. Ik wed dat
vele vac die Communicanten Juist uit
de volheid van hun geloof u zouden ant
woorden: Ach kom, dat vindt O. L. H.
immers goed. HU heeft ons toch zeker
het liefst zooals we ln ons gewone leven
zUn.
Die uitlating zou dan Juist het bewUs
zUn van een heel groot geloot en van
een groote vertrouwelUkheld ten op
zichte van O. L. H. Maarof het In
zicht altUd juist ls, ls wat anders.
Iedereen begrijpt dat we niet lederen
dag aan de Communiebank kunnen
komen met stUve fronten en uitgesneden
of met statige Japonnen en
O. L. H. begrijpt dat beter dan
wdj. Het ls ook heelemaal niet noodig.
Maar er zUn uitersten. En ln het ar.dere
uiterste vervallen we soms wel eens.
Inderdaad. Daarin heeft u volkomen
gelUk.
beschaafde familie zouden we
oen van een kleffe regenjas
alvoren'. de hulskamer binnen te gaan;
verschUnen.
ls het redelUk dat men ln een
kille kerk zUn jas wel aanhoudt,
bU onze Communiegang konden
ns er best een oogenbllk van ont-
De overhemdsmouwen zUn heelemaal
uit den booze tenzUIemand niets
:s heeft, dan begrUpt ledereen dat
soo lsmand niet gndecs kan en O. L. H.
zal vol müdheld zoo tomand ontvangen,
BU kinderen ls uiteraard Iets meer ge
oorloofd dan bU ouderen. In het gewone
leren hebben se ook, «n heel terecht,
een streepje voor.
Wat de meisjes- en vrouwenklcedlng
betreft nog een opmerking. De btoschop-
Ein blljvtin steeds hameren op eerbare
eed In g overal en dus seker In de kerk.
Laten onze Katholieke meisjes en
vrouwen daar altijd aan denken. Overal
1 altijd e:
n de kerk.
Onwillekeurig gaan onze ge
dachten nog iets verder tos van
de gestelde vraag: Christus'
kruk Is het geoegende teeken
een ïedig kleed? Hei te oen
vrome, dlep-chrlstelUke gewoon
te door de traditie geheiligd,
die ln onsen tijd een geloots-
verdedlglng ls van den eenten
MISKENDE MEISJE81
zonder thuis niet
den, wanneet se er om vragen. Het
briefje spreekt van dingen, die wUzen
op een heel persoonlijk geval. Omdat het
geval niet voldoende beschreven wordt
kunnen we er verder weinig van zeggen.
lOSOOOOÜÖt)UOüOUOOOCO00CX30OCXpeXX3>
SSV P ÏTc BN™^ ..HORSEWEIDE"
QUADRAGESIMO ANNO
EN DE ARBEID VAN
DE GEHUWDE
VROUW
Nu er een wetsontwerp ls Ingediend
tot beperking van den arbeid der ge
huwde vrouw en nu er tegen dit w.ia-
ontwerp van soclallsttoche en liberale
zUde fel geageerd wordt, to het wel eens
goed te herinneren aan d» meening van
•Jen Paus over dit onderwerp.
Plus XI schrijft ln Quadragestmo
Anno:
Het to een verfoeUUk misbruik.
Jonge vrouwen en zwalüce kinderen uit
bulten. De hulsvrouwen moeten elgen
lUk binnenshuis of ln de onmlddcllUke
omgeving haar werkkring hebben. zU
in zich kunnen geven aan de huls-
I houding. Daarentegen to het een schan-
delUke wantoestand, die met alle mld-
delen uit de weg geruimd moet worden,
dat de huismoeders zich door het karig
loon van den man gedwongen zien, bul-
ALEX LUIGJES -
GLAS IN LOOD
tenshuto voor de kost te gaan werkei,
zooclat haar elgenlUke zorgen en plich
ten, met name de opvoeding der kin
deren, worden verwaarloosd".
Voor Uw Brillen
Theo Groenhuizen
Alléén:
Utrechtschestraat 10
HEBT U EEN TAXI OF
AUTO NOODIG
AMERSFOORT
LANGESTR. IOI TEL. 528
leven. Ik sou deze vanzelfsprekende,
goedkoope typen aan de kaak wlUen
stellen.
Het leven ls nu eenmaal zoo eenvou-
Ig niet. Je eigen leven niet en dat
sn anderen niet Ze zeggen, dat Je Je
medemensch het best leert kennen ln Je
eigen hart. Goed. maar dan toch alleen.
Je eenigen diepgang hebt. Wie op
recht ls ten opzichte van zichzelf, wie
niet. opzU gaat voor de wetten die God
duldelUk gesteld heeft voor ledereen, en
de strikt persoonJUke beproevingen,
die God daar nog bU geeft, die zal zeker
eigen ervaring een ander, die voor
;lfde dingen staat, kunnen naderen
il to de maand van den zomer, en
het ls seer begrUpelUk, dat de H. Kerk
i reeks van dagen viert, die gewUd
aan de brandende Liefde, de
schroeiende hitte die laait ln de door
steken borst van onsen Heer Jezus. De
ïaand van hetHart.
De Heilig Hart-devotle, ln elgenlUke
n voUen vorm to ts devotie van begrij-
en, aanvoelen, meeleven.
Twee wetten zUn neergeschreven aan
het hoofd van Christus' EvangeUe: Uef-
e. boven alles uit, voor God; en Uefde,
m God, voor de menschen.
Liefde. Geen gevoel, of Uever geen ge
voel aUeen sn ln de eerste plaat, maar
doorzicht, en goedwUlen dm dat door
zicht. Goed wlUen! Dat wU heel wat
Stippel het even uit.
Als Jeaus Christus zóó liefhad, dat
HU voor leder van ons persoonlijk aan
ZUn kruis doodbloedde: als dan boven-
inze harteloosheid daar tegenover
dan ls het voor een eenlgszlns
edelvoelend mensch duldelUk, dat hU
e herstellen heeft en wel precies
door Uefde.
Bovendien zegt ons het helUg geloof,
dat er inniger verhouding bestast tus
schen mU en mUn medemensch, dan het
menschelUke alleen: dat Christus' ge
nadeleven, dat van Hem uit allen door
vloeit, een geweldige verbintenis heeft
geschapen tusschen ons allen. Conclusie
want dat genadeleven to ln den
grond Uefde, omdat het van Liefde
Dat zUn geweldige princlpen. Gronden
sn een lmmensche wisselwerking. Maar
practlsch! Wat komt er van de Uefde,
onze beoefening van de Uefde terecht?
ter velen, die de Uefde niet
aandu:ven. Hier wordt geweld geëtocht.
Doorzicht elscht geweld, krachtsinspan
ning. Want elgenUJk komt de beoefe
ning van de Uefde en wel speciaal van
naastenliefde, hier op neer, dat wU
elkander weten te waardeeren, te be
grijpen.
Uelne Ulustratle. Iedereen weet,
dat werkloos zijn erg ia ledereen
althans, zoo ver zUn we wel wil hei
waar de onderzteunlng, de offl-
i, openbare hulp, ln zoo vele ge/al-
e kort schiet.
ar: laat ledereen dan ook begrU-
pen, dat deze „paupers-door-het-geweld
t-de-malatoe" niet hun vroeger lol
vergeten zUn. Het to toch zoo vanzelf
sprekend, dat een ftmlllt bUv., die het
altUd redelUk goed had. nu niet wil
hebben, dat de kinderen nagewezen wor
mdat zU „ook al" naar de voeding
kleeren dragen van school, arm-
ir, enz. enz. En nat nog moellUker
to: wU moeten kunnen aanvoelen, dat
die menschen ook hun vertier, hun ont-
noodlg hebben. De heele buurt
t op stelten staan, als de moé-
het verarmde gezin het een
ieet krijgt ln de branding
het verdriet, en. laten we maar
zeggen, meer taartjes („dozen vol" zeg
gen de buren), baalt, laat balen, dan
redelUk wel te wensen was.
BegrUpen! Niet Iedere huisvrouw wordt
als haar man „zonder" komt, op *i»
rampzaligen Zaterdagmiddag, Ineens ex
pert ln de eeonomle. Het kin misschien,
dat ln een bepaald geval, Goddank
vele gevallen een moeder van een
zelfs tamelUk groot gezin, er komen kan
met baar alerk verminderd inkomen
Maar dat to niet altUd zoo.
Wat kunnen wU ln zulke gevaUen
hard oordeelen! Dan Is de caritss hope
loos zoek. Egoïsme preekt zalig voor, dat
Je niets hoeft te doen: „ze moeten zeU
beter uitkUken".
Als het om de Uefde gaat, om de op
rechte belangstelling voor menschelUa
leed, dan kruipen wU maar b1 te veel
weg achter de veUige schermen van ons
eigen gezellige goeie leventje. WU zoeken
zoo graag schuld bU anderen voor hun
rampen en verdriet.
Dat ls natuurlUk erg gemakkelUk en
erg goedkoop.
Vooral goedkoop.
Maar we moeten toch nooit vergeten
dat zuinigheid de wUsheld wei eens be
driegen kon, want een felt to en een
feit blUfti „Mei de maat waarmee gij
gemeten hebt zal n worden toegemeten."
SPIJKERS MET KOPPEN.
Het oude woord geldt heden nog:
Nooit krijgt men voordeel door bedrog
Als het huwelijk is om
Dan wordt het vaak e
't gelletje
i hellet je.
Zet Uw tering naar de nering.
Of Uw nering krijgt de tering.
Zoo is 't vanouds gezeid
't ls beter dat het kind
Dan dat de moeder schreit.
Wat men geschonken krijg',
moet men vaak dubbel betalen.
Hij dwaalt niet die
God tot compas neemt.
Nooit hoort men wijzen
Zichzelf prijzen.
Arbeid met gebed verbinden,
maakt dat wij God zegen vinden.
TweeHoedendoozen
LOUIS JOSEPH VANCE.
29)
„Ik wachtte, maar ze kwam niet. Doch
later ln den nacht belde ze op en vertel
de dat haar taxi pech had gekregen ln
hi Central Park en ze toen naar huls
moest loopen en verdwaalde. Ze zei dat
het snoer veilig was maar sprak niet
over den hoed. en zo vroeg mij vandaag
tegen den middag aan te komen Ik zei
dat Ik dat zou doen en zc verwacht mU
op 't oogenbllk. Ongetwijfeld zal zl) wel
kunnen verklaren hoe die hoed ln Je
„Hel zal me Interesseeren dat te ver
nemen," '-el Alison „en te hooren dat het
snoer Inderdaad veilig ls. Zoo te zien
zou Ik vermoeden dat er Iets vreemds aan
de hand ls let» dat niet klopt. Wat
ga je doen?"
Staff was op het telefoontoestel tnege-
stapt, HU wendde zich om en zei dat hU
voor alle zekerheid Miss Searle even op
wilde bellen. Alison weerhield hem
„Waarom zou Je tUd verknoeien? Wan
neer zij hot ding heeft ls de snelste wU-
7K om het ln bezit tc krUgen het onmid
dellijk bi) Imar te gaan halen Zoo ze
het niet is de snelste wijze Oct tc
achterhalen langs dezelfde route Ik ben
gei eed en als Je ook klaar bent dan gaan
we gauw op weg."
Staff maakte een buiging daar hU
bang was anders ln zUn toon haar te la
ten hooren hoe onaangenaam hem haar
laatste woorden hadden toegeklonkc.,.
En wat AUson zelf aangaat, haar hu
meur was er evenmin beter op geworden
toen ze de ervaring opdeed dat Juist
door baar zonderhnge gedoe met het
snoer ze bereikt had det ze een goede
zUn. Fn daar ze wist dat dit haar eigen
schuld was. zocht zU als het ware ruzie
met de geheele wereld en met Staff ln
het- bUzonder, die haar maar te gehoor
zamen had en wiens diensten vanzelf
sprekend waren.
Vandaar dat hun rit naar de stad ver
re van amicaal en genoegclijk was.
Staff was echter de eerste die zUn even
wicht terugvond cn zich amuseerde met
het geval, bezien van Alison's kant. In
tuïtief seheen ze dit te voelen cn dat
vcrcgerde haar onaangename stemming
In het hotel St. Simon aangekomen
was Staff van plan de vrouw ln de loun
ge te laten om dan zelf te gaan Infor-
lUks waren zU binnen of een schrille
vrouwenstem groette hen lawaaierig er
Mrs, Ilklngton deinde op hen af met een
gezicht waar de sensatie duimen dik op
>g.
„M'n lieverds!" kreet ze, hen aandoen-
Ik ontvangend „wat een verrassing!
'at een'heerlijke verrassing! En wat
lief van Jullie om mU zoo spoedig op te
komen zoeken! En wat komen Jullie ge
legen lk sterf gewoon weg, beslist, lb
ga dood van verlangen om Iemand t<
zien waar lk mee kan praten. Er ls ook
zoo Iets vreemds gebeurd
AUson viel haar botweg ln de
„Waar to Miss Searle? Mr. Staff
haar graag even willen spreken."
„Dat is 't hem juist daar wilde lk
het Juist over hebben. Je zou nooit kun
nen gelooven wat dat kind me aange
daan heeft en dat na alles wat lb
voor haar deed! Ik vind het verachte-
lUk. lk vind het verachtelUk, lk vind
het minderwaardig; lk Interesseer
nooit meer voor zulk soort volk. Ik.
„Maar waar is Miss Searle?" vroeg AU
son met een veelzeggenden blik naai
Staff.
„Weg!" zei Mrs. Ilklngton nadrukke
lijk.
„Weg?" herhaalde Staff.
Mrs. Ilklngton knikte een paar keer
snel en vertrok haar Uppen verachtelijk.
„Ik kan me gewoonweg niet indenken
wat voor een reden zij daarvoor kaï
had hebben."
„Er zal echter wel een verklaarbare
ooreaak te vinden zUn." bracht AUson ln
het midden."
„Ik wilde dat je ml] die dan vertellen
kon.. Zie Je. we waren uit dlnceren ge
weest en bezochten een theater gister
avond. waarna we soupeerden. De Struy-
vers Inviteerden mij en lk nam haar na
tuurlijk mee. Tegen eenen kwamen w<
thuis. Ik was natuurlijk erg vermoeid er
en half uur geleden pas opgestaan.
Stel Je mijn verbazing voor toen ik nac.
Mtos Searle Informeerde en vernam da
lar rekening betaald had en van
morgen om vijf uur vertrokken was li
gezelschap van een vreemden heer!"
„Ze heeft natuurlijk een briefje voo
u achtergelaten?" veronderstelde Staff.
„Geen woord niets! Is me dat een
gedrag. Bah!"
„Excuseer me" zei Staff: „lk zal eens
ren naar het bureau gaan,'
HU haastte zich weg en Uet Mrs Il
klngton met AUson achter, terwijl de
oude dame steeds weer nieuwe variatie!
snd om haar beleedigd gemoed te luch-
Zijn ondersoek was vruchteloos. De
dagbedlende was pas om acht uur ln
dienst gekomen: hl] wist niets meer van
lak dan wat hij gehoord had van
zijn collega, die den nachtdienst had
waargenomen en dat was dat Miss
Searle om haar rekening gevraagd had
i om vijf uur was vertrokken.
Ze had de instructie achtergelaten
n haar bagage uit haar kamer
wUderen en deze te versturen r
vangst van een geschreven verzoek
daartoe aan een nader op te gt
en ze had het hotel verlaten
r had genomen
stond als I. Arbut'.mot.
Staff was zoo benieuwd naar de iden-
teit van dien vreemden heer
let ophield of men vond tenslotte
Iemand die hem gezien had en omschrij
ven kon. En het signalement klopte
dat v
i lek.
i Ingeschreven
Teleurgesteld keerde Staff naar dc
dames terug en al spoedig bemerkte hl]
dat hl] het bU Mrs. Ilklngton eveneens
verbruid scheen te hebben daar zl) dank
zen AUson over 't geval „lngeUcht" was.
Toen Staff vertelde was hU vernomen
had, zei AUson: „I. Arbuthnot? Arbuth-
not Isrnay zeker."
„Goeie genade?" kreet Mrs- Ilklngton
„Is dat niet den naam van dat vreemde
wezen dat zichzelf lek noemde en zlcb
voordeed als Iemand van den geheimen
Dienst?"
Staff knikte.
„De zaak ls zoo helder als glas", ver
volgde Altoon; „die Miss Searle was lil
complot met hem.."
Dat ben lk niet met Je eens," zei
Staff.
„Om welke redenen?"
„Ik geloof niet dat Miss Searle
„Om welke redenen?"
HU haalde de schouders op, daarmee
i kennen gevend dat hU dat niet kon
verklaren.
t zul je nu doen?" kwam Mrs.
Hklngton tusschenbelde.
.Natuurlijk de politie waarschuwen",
zei Altoon. „cn hoe eerder hoe beter."
„Als lk Je raden mag," zei Staff for
meel. „dan zou lk dc politie er buiten la-
„En waarom, als lk vragen mag?"
„Omdat het hier een heel eigenaardig
sval betreft" zei hU. „Zooals je zelf
>e zult moeten geven wanneer Je er
ten bij doordenkt. Je moet niet verge
ten dat Je zelf de wet overtreden hebt
door het snoer de grenzen van dit tand
binnen te smokkelen. Op hetzelfde
oogenbllk dat men dit te hooren krijgt
stel je Jezelf bloot aan arrestatie en ver-
oordeeUng ornaat je getracht hebt het
Gouvernement te bezwendelen."
„Bezwendelen!" kreet AUson met
vlammend gezicht.
Stalt boog stUfJes. „En tegenwoordig
wordt Je zoo'n feit ernstig aangerekend"
zei hU rustig. „Ik zou Je wel raden het
nogeens tweemaal te overdenken voor-
je stappen neemt die Je later zouden
„Maar wanneer lk ontken dat .k het
oer wilde smokkelen? Wanneer lk voi-
>ud dat het aan boord van de Autocra-
mij ontstolen werd door Mr. Is
rnay en die vrouw—?"
„Miss Searle heeft dat snoer niet ge
ilen, Indien ze dat van plan was of
gedaan had, dan zou ze mU gisternacht
it opgebeld hebben."
.Niettegenstaande dal Is ze er nu toch
dadlger mee vandoor, to t niet?"
'e weten niet zeker te zeggen wat ze
gedaan heeft. Ik voor mU ben er van
overtuigd dat ze zich zoo spoedig moge-
lUk met ons ln verbinding zal stellen en
het snoer terugzenden."
„En toch zal lk haar de politie op de
hielen sturen?" hield AUson hardnekkig
„Nogmaals raad lk je
„Maar lk zal ontkennen dat lk wilde
smokkelen en.."
(Wordt vervolgd).
L
