De Eembode OVERWELDIGING 7h - F.A. TULP 33ite JAARGANG NUMMER 3 DM IN IBT Jk ATI E - r«xiiwnirawpnji. ^y»R«PJU ksrtslUks bUlgga. /Lpmr MKAOTTE EN AD! Ungefroeht 38. TaL II en Ol °ona*pood*nU*-adros Bum: Kerkstr. 10. AdvartenUa-adm v. B»«n: NleuwaWaat vg. OitfgT* N.V. Uitgeven MIJ. NaarUmUa. WAARIN OPGENOMEN HET ..WEEKBLAD VOOR BAARN" KATHOLIEK NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET DEKENAAT AMERSFOORT. ALSMEDE-VOOR BAARN EO. VRIJDAG 14 APRIL 1939 JOEGO-SLAVlè AAN EEN ITALIAANSCHE BINNENZEE DE BETEEKENIS VAN EEN „STATUS" OP Goeden VrUdag, juist toen om vorli nummer werd verspreid, bom bardeerden de Italianen Albaansche ste den en kwam „het kortste eind van de as", zooals we Italië In een vorige In- ternatlonaal-politlekc beschouwing noemden, sterk ln beweging. Het merkwaardige van de Itallaan- sche „uitbreidingen" wil men zoo detv gewelddadlgen groei van Italië aandui den ln tegenstelling met de Dultsehe Is. dat hfcssollnl het militaire apparaat ln beweging brengt om met een oor logsdaad gebied te veroveren. We zagen het bil de In bezit neming van Abessy- nlë. we hebben het zoo pgs weer gezien bij de verovering van Albanië. Een andere mogendheid we hebben haar belangen *i dit gebied al genoemd Is Engeland, dat zich gehaast heeft te verklaren dat aantasting van het Grlcksche gebied oorlog zou beteekenen, ook wanneer Italië het ln den zin zou hebben het zoo gunstig gelegen Korloe te bezetten. Strategische be teekenis Ier superieure ras dei nen. Zij hebben aan den bodem waarop zij leefden niet genoeg: zy willen gebie den met rijke grondstoffen waardoor zU zooveel mogelijk onafhankelijk van an dere volken en vreemde gebieden ko men te staan. Mineralen, landbouwpro ducten, Industrieën. Italië schijnt meer het oog gericht, tc hebben op sleutelposities, op milltaue en voor den handel belangrijke punten. Bij zonder ln dit licht zagen wij ook de elschen Tunis, Suezkanaal en Dzjlboetl. Wl) hebben ook gewezen op Engeland» ste.-ke posities langs den weg naar In- die, die door het ln vervulling gaan van de Itallaansche wenschen wel niet waardeloos, maar dan toch sterk gehin derd zouden worden. Engeland was dan ook hevig geïnteresseerd bij het bewa ren van de oude verhoudingen In het Mlddellandsche Zee-gebied, die het „ln evenwicht" achtte. Vandaar, dat het op 2 Januari 1937 tc Rome geteekende accoord door Enge land hoog werd aangeslagen. Italië en Engeland verklaarden ln dit accoord, den tegenwoordigen toestand rond de Mld dellandsche Zee niet te willen wijzigen en eikaars rechten en verplichtingen ln de Mlddellandsche Zee te zullen eerbiedi gen. BIJ de overweldiging van Albanië was de eerste Engelsche reactie: het accoord van 1937 wordt door Italië geschonden! Maar, redeneerde men tc Rome. Albanië heeft niets met de Mlddellandsche Zee te ma ken, omdat liet aan de Adrlatlsche Zee ligt. Dit ls echter, zoo voelt leder die de be doelingen van het accoord aanvoelt, een spitsvondigheid om woordbreuk te ca- mouflceren. Trouwens, over woordbreuk gesproken, er bestond nog een tractaat dat op 27 November te Tirana werd ge sloten. waarbij Italië zich Jegens Albanië verplichtte, den staatkundigen, rechts- cn gebleds-tocstand van AJbanlë onver anderd te laten. BU tractaat van 16 Ja nuari 1938 werd dlc belofte uitdrukke lijk aan Engeland bevestigd! Hier kun nen geen spitsvondigheden de uit spraak redden, dat er woordbreuk is gepleegd. Het ls een feit. Albanië ls bezet. En Albanië biedt geen dlrect-stoffelUke voordeelon. Het land heeft noch vrucht baren bodem, noch belangrijke minera len. Asfalt wordt ontgonnen en bU Va- lone Is is de aanwezigheid van rijke pe- troleumbronnen aangetoond. „Levens- ruimte" kan Albanië niet bicden. Wel een sterke positie tegenover andere staten. En dan denken we allereerst aan Joego-Slavlë, dat door de Itallaansche van den scepter der rechtvaardigheid de instrumenten van het geweld stelt, mag niemand verwonderd zijn als ztj den horizon ln itedi vrede, do afgrijselijke schijnsels van den oorlog liet. Maar. als de rechtvaardig heid tot taak heeft, om de beginselen te vestigen en te verstevigen van die orde, die de onwrikbare basis la van den waar- achtlgen vrede, den ls sU. aan zich zelf overgelaten, toch niet In staat om de zeer krachtige beletselen rich tegen haar toepassing SI f' q .f Koning Zog van Albanië, die na ver- geejschen strijd tgeen dc Italianen de uitjk naar Griekenland moest afsluiting van de Adrlatlsche Zee geen vrije verbinding met de Mlddellandsche cc meer heeft. Alleen door de verovering van een klein ind. 'n strook gronds van 100 kilometer breedte, waarop ruim een mlllloen men- rehen leven, heeft Italië een belangrijke eutelposltie bemachtigd. Maar behalve Joego-Slavlë ls er ook Griekenland dat zich bedreigd gevoelt, des asgenoolen tot onmid dellijke buur heeft gekregen. En Grie kenland met z'n vele .tunstlg gelegen eilanden vreest met recht voor z'n ber.lt. Waar het einde? Nu Italië blijkbaar de Dultsehe me thodes het niet of naar belleven ge stand doen van het gegeven woord gaat overnemen, vraagt men zich allcr- :orgd af: waar zal hot einde zijn veroveringstocht? Italië heeft de tactiek van den minsten 'weerstahd toegepast. Het slaat daar toe. het verwacht dat geen wereldoor- gevolg zal zijn en waar het den :n weerstand verwacht. De primi tief gewapende negers van Abessynlë wa al spoedig overweldigd en Albanië geen weermacht van bcteckenls te genover de Itallaansche. En zeker zon geen groote mogendheid haar volk en bezit aan een oorlog wagen terwllle van landen van ondergeschikt belang, Maar eens nadert de dag dat de kruik. die zoolang te water ging. breekt. Wat dan over ons zal komen? Moge het oogenbllk komen, dat dt ver- overlngs-hartstochten van de dictatoren ln dit drijven t.aar een wereldbrand worden gestuit. Mogen de heerscher» toch. voor het te laat ls. tot het inzicht komen dat dc ziel de hartstochten dient te beheerschen en zich, volgens St. Augustlnus dan behoort te onderwerpen aan Hem. die daar oorlogsdreiging v ZU z wat h vrede zal met Wat Is dan die vrede, vraagt St. Augus tlnus? „God beveelt aan de ziel, de zlei aan het lichaam. Geen schooner rang orde bestaanbaar." In zijn homilie op Paasch-Zondag heelt de H. Vader deze woorden van St Augustlnus aangehaald en er het vol gende aan toegevoegd: Ziedaar den ccnlgen en onwrlkbaren grondslag, waarop dc ware vrede be rust: God, en God gekend, geëerbiedigd, gehoorzaamd. Die gehoorzaamheid aan den Schepper verschuldigd verminderen of opzeggen staat gelUk met verstoren of compleet verwoesten den vrede der enkelingen zoowel als der huisgezinnen, den vrede der volken cn dien van go- heel de wereld. God alleen, Inderdaad „spreekt van vrede voor ZUn volk. voor hen die Hem volgen en voor hen die welgevallig zUn aan ZUn Hart." Alleen onder de oogen van den Almachtige den opperston Vader der gerechtigheid en den opper sten Schenker der Vredes zullen „de rechtvaardigheid cn den vrede elkaar omhelzen," omdat, gelUk de profeet Isalas zegt. „do vrede het werk zal zijp van de rechtvaardigheid cn de recht vaardigheid tot effect heeft de altUddu- rende rust en veiligheid." Evenals het Inderdaad onmogelijk ls vrede te hebben zonder orde, zoo kan men ook geen orde hebben zonder recht vaardigheid. Deze elscht gehoorzaamheid aan de wettige autoriteiten, zU elscht dat de menschclljke vrijheid en waar digheid worden geëerbiedigd, en dat (le rUkdommen rechtmatig verdeeld zlln. De rechtvaardigheid vraagt bovendien, dat geen belemmering ln den weg wordt gelegd aan de heilzame werking van du meesteressc der waarheid, bron van geestelijk leven en weldoenster van de menschhold. Want, Indien men ln plaats TER STATEN- STEMBUS Van welken kant de verlok kingen voor de katho lieken komen Het hcofd slaat ër sze dagen van latente aandacht aan te met de moeliykhe- den, verbonden aan het oproepen van manschappen uit eigen omgeving. We volgen de bewegingen der zoogenaamd 'e politiek met Intense aandacht, zouden we ons dan nog druk rna- over zoo let* gerings als de samen stelling der Provinciale Stalen? Zulk een oovattlng ls begrUpelUk. Maar ze houdt toch een groot gevaar ln. Want uit het kleine wordt het groote opgebouwd. Temidden a de wereld spanning wil Ncoerland zlrhzelf blU- Daar draalen onze zorgen toch ln lzaak om. We kunnen alleen ons zelf blUvcn, als leder zUn belangstelling weft aan de publieke zaak. Onze staats instelling ls niet zóó opgezet, dat ann één man alle verantwoordelUkh.ld wordt gelaten en de rest des volks zon der verder nadenken den stelregel volgt: „Die man heeft wls-en-zeker ge lijk". wu moeten ons voelen als mede- vcrantwoordelUken voor ons gezamen- lUk lot. DaarbU mag men geen onder deel verwaarloozen. Ook het provinci aal bestuur is van beteekenls vooi hat geheel. Vooral de mensohen van het platte land zullen zich dat kunnen rea- llseeren, als ze aUeen maar eens denken aan de verschillende waterschaps- en wcgenkwestles. welke voor rekening van het Provinciaal Bestuur komen. En dan stUgen deze verkiezingen nog hooger ln beteekenls, als men bedenkt, hoe de samenstelling der Eerste Kamer daarvan afhankelUk ls. Geen wonder, dat de nieuwste politieke strooming In ons vaderland vier Jaar geleden deze verkiezingen aangreep, om haar eerste krachtmeting met de overige pattljefli te beginnen. Het ls goed, dat de menschen zich nu niet opwinden met heftig gekrakeel. Ons ls ook een rustige, prlnclpleele ver kiezingsstrijd het liefst. Doch deze rust mag niet overslaan ln apathie en on verschilligheid. En zou daarvoor geen gevaar bestaan? En melden zich weer tal van partUen aan de stembus. Wie door de stad wan delt. ziet allerlei namen en cUfers op kleurige biljetten met nadruk naar vo ren gebracht. Of ze bU elkaar en stuk voor stuk veel Indruk maken, wagen we to bétwUfelen. Wie echter ontbreekt, komt ln het nadeel. Vandaar dat we de propaganda voor de katholiek* lUit met genoegen tusochen de andere latten hebben gezien. Het lUitnummer is ook heel gemakkelUk te onthou- Waarom k deze lUit 1? Waar- mei een anr andere lUston? Er illn paar partijen, die geen moeite doen. kleaers te halen uit het katholieke volksdeel. De Antl-Rovolutlonalren niet. de C hrU lelijke-Hlstorlsehrn niet. de Staatkundig Gereformeerden nok niet. Het aantal «temmen van katholieken, dat zich op deze UJaton vastzet, ls ver moedelijk op de vingert van twee han- tollen. ordt echter veel ln meerdere of mindere mate onder onie duiven ge- hoten door Liberalen. Roctallsten ven lerlel «lag en de NB B.'ert Aan hun opaganda hopen we ln de komende _igen eenlge nadere beschouwingen te •wijden. lezer zal echter *1 wel begrijpen, we daarna tot geen andere conclu- kunnen komen dan deze: OU GERUSTGESTELD Het w en ln een garnlzoensted heeft zUn voor en zUn tegen. In zekere mate leeft de bevolking mee met het wel en wee van het garnizoen, liet viert Jubilea mee. het volgt den bouw van nieuwe ka- urncgebouwen. de militairen zUn een voornaam element In het stadsbeeld. En omgekeerd ls het evenzoo. De militaire muziek bU de „msrzch door de stad" brengt wit meer leven: bU de burgerlUke feesten doet de militaire medewerking het altUd erg good en zoo l» er een vas- KAN TOOK BOIKH ANDBL HET VULPENHUIS Laagaitr. M to. (naiw*. - TaisL ON STENCILS CARBON INKTLINTEN Op het uiterste Het ls daarom, dat by rrnlg militair evenement de weerslag by de burgerbe volking terstond wordt gevoeld. En daarom merkt men ln een stad als Amersfoort meer van militaire bedrij vigheid dan ln .een „niet-mllltalre" ge- bedrUvlgheld Door de radio rede van dr. ColUn en de regelmatige kennisgevingen van den regeerlngspers- dlenst blijft men zU 't dan la groote lUn op de hoogte van wat er zich af speelt. En de kalme wijze waarop commentaar wordt gegeven bU de medegedeelde feiten □t had e«n lijst gekregen met de van de min of meer gevaarlUkc zieken: onder, hen was n vrouw, die myn diensten vrU onvrlendeiyk «twee* met de bemerking, dat *y niet Katho liek »r federen dag sprak Ik haar aan met 'n paar beleefde woorden, maar sU volhardde steeds In hardnekkige ontoa- gankeiykheldeindelijk sag Ik van ver dere pogingen af. Een week later werd Ik opgebeld voor 'n spoedgeval. Toen Ik binnentrad, waren dokter en verpleeg sters druk beslg om het wegstervende leven van den patient nog eenlge oogen- bllkken te verlengen. Met lulde kreten blUdscbap werd Ik ontvangen door de moeder en den broer van den sleke .Pater wat zijn we gelukkig, dat U nog op tud gekomen la." En Inderdaad, vóór afnterven, kon Ik nog alle Sacramen- i. BU het ver'aton van de .de ProtesUntsche vrouw rechtop ln haar bed zitten. ZU wenkte mU. ..Pater. Ik zou graag biechten." tel de zU. „Maar U Is toch niet Katholiek." ant woordde Ik. „Ik ben wel Katholiek." was het ant woord. „Dan zal Ik morgen terugkomen om Uw biecht te hooren." doe het nu alstubllet Jen waan. dat bU deze plot selinge ommekeer, aangezien bovondlcn geen onmlddellUk gëvaur dreigde, eenlg gewenscht was en daarom her Ik: ,Jk zal morgen tcrugkeeren Maar toen kwar er op haar gelaat soo n Innlg-droevlge trek. dat Ik van opinie I eranderde en de biecht afnam sinds laar kinderjaren had zU nooit meer eenlg Sacrament ontvangen. En nauwe- lUkw had ik haar de oheolutle gegeven j of «U Vel achterover neer. doodl Vans? I dat oogenbllk heb lk nooit meer 'n biecht l uitgesteld." EEN ZILVEREN JUBILARIS MR. D. P. HAMERS Morgen, is April, zal het 25 jaar geleden 2Un, dat de Heer Mr. Daniël Petrus Hamers 2itting nam tn het be stuur van het Liejde- werk voor Voogdij en Kinderbescherming te Amersfoort. Eerst als Secretaris, daarna als Vice-President, terwijl hij den 28en Augustus 1920 wijlen den Heer L. J. Luycx als President opvolgde. Wij ken nen het Liefdewerk uit zijn verslagen en we ten ook met hoeveel tact en toewijding daar gewerkt moet worden om goede resultaten te verkrijgen. Hier geen philantroplsch geltej- hebber, maar grondige studie en buitengewone goedhartigheid naast vaste leiding, dlc hel ij ken niet alleen bU lijn medebestuurders, maar vooral v ren, die onder de zorg van deze Instelling zijn gesteld. Schoone gave vruchten sagen wU rijpen als het resultaat van deze in alle stilte met onbaatzuchtige naastenliefde verrichte arbeid, waar aan Mr. Hamers zich nu 25 jaar met hart en ziel heeft gewijd en waarvoor geen after hem te zwaar, geen moeite hem te groot ts. Een kwart eeuw Is hij voor de kinderen geweest een vaderlijke vriend en vertrouwd- leidsman in hartelijke eenvoud en warme ge negenheid. Voor zijn medebestuurders een immer bereidvaardige hulp. dte door rooord en voorbeeld meedraagt de groote verantwoor delijkheid, die aan dit Liefdewerk ts opgelegd. Een leider die vaak te hooge elschen stelt aan zichzelf en niet spoedig over zijn eigen werk tevreden Is. Ook wil bieden den jubilaris gaarne onze hartelijke gclukwen- schen, maar voor alles onzen dank voor het vele moeilijke werk tn dienst der Katholieke Charitas ter eere Gods verricht tot heil van Kerk en Maatschappij. Moge het Liefdewerk nog tal van jaren onder zijn beproefde en toegewijde leiding zijn schoone taak verrichten en door zijn geest bezield worden. Evenals het vorig jaar bij zijn zilveren eest als Vincentlaan, heeft de jubilaris zich ook nu door ultstedlgheld aan alle huldebetoon ont trokken; evenwel zal het nog binnenkort In intieme kring worden herdacht. De grootste waardeering voor het niet in woorden en cijfers tc brengen belangeloose werk, door Mr. Hamers verricht, zal voor hem ongetwijfeld zijn: steun aan dit mooie sociale werk. Alburda mr Klein Inge le Amersfoort en dus diende eigenlijk loneole rubriek eenlge wijziging te ondergaan. In DEN ROTSTVIN hebben we nog heet veel te doen wat we een vorig maat onbesproken Heten. Want er Ij veel txin te vertellen, horneet het een on begonnen werk le, In Hdn bestek alle oor een Nederlandechen roteiutn li» Iinwerking komende plantjes en plan- in te noemen en te bespreken. Jiederlandsche rolstuln- de woerd combinatie doet wat vreemd aan en er Ij al heel wat papier beschreven over deze kwestie. Behoort een roUtutn eigen lijk wel ons land win polders en plassrn thutsT Velen zeggen neen. ande- zeagen ja. Laat ons concludeeren. heel wat rntstulnen een verkwikking voor liet oog rijn, en daar hebben we al het belangrükzte argument voor hun bestaan. Alleen moet men er voor torgen, dat rotetuin nlrt uitsluitend op het oog a/gesteld, ten moet er door kunnen wandelen, men moet zorgen voor ver rassende hoekjes, voor rijke hhremutU- stllng r- men moet l"n ro'sfutn nier zoo inrichten, dat men rn gasten moet waarschuwen niet z'n voet hier en niet Z'n voet daar te zetten. Het genot van ren wandelingetje door den tuin Is dan vergald en de bezoeker» sul/en meer oog voer den goeden stand van hun voeten dan imr de planten en uu) combinatie ermogen hebben. En nu noemen uic nog enkele planten >e de aandacht verdienen Rneenkrunsle. dat van mei jljweoee htoempl". de hoogte van het Noemp/ee. Een hee cult doordat tiet hooge. stervormige goudgele ■was. dat zoo lUnÉ uitstoel! le het la athorden Eet de plants enkele pollen JVrpefa en nllleke combinatie. Trouwens, de Nepeta bt lllkheden, uw lurlo roode i schaafwonde Zoo ss mr. Muller Massis als Albsrd* sis Ambtensar -n mr. Vonkenberj sla de steeds zwijgsame -n sleed» pennende griffier En ze stuurden ledrleen naar een vrij leeg zaelije Want le deurwaarder dreunde r.l|n litanie vsn illerhelllgen af, maar bijna memand ver- choei: voor hel hekje De oude heertjes, die anders staan of langen te genieten van Vrouw* Justltls's ihr.de weegkunst, zien we vsndasa niet. Ze 'clen (engs de paden van den Berg om militaire oefeningen te kijken st schouwspel der oude heertjee le'ver- «orgea Met andere woorden, ze dragen Inga rok en oefenen slch In het hentee- van wsponen, eetketeltjes en stro» Aangenomen Verweer van dc weinigen die we voor het hekje ischouwen kregen, wns de Baarnsche leur die het opgewekte uiterlijk en en alUtia de „Veil bezorgde, Een passagier vsn de Veluwsche kwam ge tuigen. dat het waartUk ren ongelukje was. HIJ herinnerde er aan. dst de veidachte pas :n oleuwe bus bestuurde, die iieduidrnd ■nger was den de oude wear hO op placht - rijden, zoodat de misrekening wel crnlga- na begrijpelijk was. De Ambtenaar hield in vtvhand met de- se aanrijding een ftl betoog tegen concur- rccrendc busdiensten HU wo* van plan, de chauffeurs gewoon aansprakelijk le plicht als ciiauffeur la doen. Ditmaal wilde hU echter nog - maar dan uk voor het laatst de aanrijding als ecu ongelukje beschouwen en hl) clschte f 0, - dagen. De Kantonrechter veroordeelde Johan zit ijt Indië had. Hl) zou Iemand in dienst hebben, niet np de arbeidslijst staat vermeld, le „iemand" was verdnohtes zwager, die boeken bijhield, zoon snderhslve uur dag. De verdachte plakte uil Ismlllo sympathie wel rentezejeh Jes voor den boek- leek bij vcreehlllende si De Ambtenaar was t r zorgde dat ro bedrijven h Hel laatste Busongeluk-per- Ongeluk. Het zat niet meer geschieden, det auli bussen elkaar per ongeluk aanrijden Voort- san zal concurrenilenljd de drijfveer zijn. waardoor koplampen sneuvelen, waardoor krasjes verschijnen op de glimmende lak of waardoor spatborden worden ingedeukt. Het laatste ongeluk-per-ongeluk had plaats bij hotel J. op de Utrechtseheetrast i« Amersfoort, Hier stond een bus van de llng-slager werd aan- henal MJ een slapers en toen had hij 8, het was de e, De Kantonrecht Vooroefening! argeloos op ....i i.eu uievev urcouie hl Soesterberg «anpeddelen werd aangereden door n t prikkeldraad haak- ilfwsrr werd En tnplaau oorloga-at'r de schade t« de aanrijder dealen. In den b er. er achter stond een spiksplinternieuw bus van d* firma v. M. Des* laatst* bu behoefde niemand op te namen en vond hi welletje* met 't wachten. HU draalde di Kantonrechter De uitspraak w 1 dag en voldoening vnn de f II— waa hg rakend. Had

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1939 | | pagina 1