DE TITANENSTRIJD
U.
I
Enkele citaten uit Quadragesimo Anno
van Paus Pius XI. Naar de nieuwe Gemeenschap
UIT HET LEVEN VAN EEN
DUITSCHEN VLUCHTELING
3
Theorie en practijk van 't commu
nisme aan den lijve ondervonden.
Een jonge kerel krachtig van
«talte, met energieke trekken, ging op
een tractor staan en riep: Boeren! als
die commissaris voor ons niet te spre
ken Is en belet geeft, sullen wij hem
gewoon uit sijn bureau sleepcn! Volgt
mij! Ik sal dien man dwingen me
te onderhandelen. De boeren groeien
steeds meer aan ln geul. ja selfs
wen en kinderen zijn er bij: naar
schatting zijn er In den .oop van
dag wel 9 tot 10.000 personen bijgeko
men. Ik kan maar niét begrijpen, wa
om de arbeiders, wier macht door
boeren toch bedreigd wordt, zich r
De houding van het volk wordt steeds
dreigender: de opstandelingen nemen
van minuut tot minuut een gevaarlij
ker houding aan.
De heele stad is ln opschudding: aan
het lossen van enkele schoten weten
wij. dat de boeren zich hebben gewa
pend
Onderhandelen geeft niets: zij wor
den heel moeilijk toegelaten.
Na kort beraad spreekt de Jonge boer
nogmaals!
Boeren, weg met de onderdrukking
Wij waren vroeger allemaal vrije boe
ren ln een of ander gedeelte van Rus
land. Velen van ons hadden groote boer
derijen en uitgestrekte landerijen.
Wij gaven aan den staat, zooals leder
ander aan den staat gaf. Onze knechten
hadden te eten en konden leven zooals
Maar sinds c
r het andere ge
jaagd. Nergens kunnen wij blijven.
Grond, dien onze ouders eeuwenlang
hebben bewerkt, wordt aan anderen ge
geven. Onze vroegere landerijen, die tot
den besten grond van de Oekraïne be
hoorden. worden nu door menschen be
werkt, die er hoegenaamd geen ver
stand van hebben. WIJ l-oeren. willen
nu eindelijk eens een einde gemaakt
zien aan dit systeem: ik roep D op om
tezamen met onze trouwe kameraden
uil de arbeidersklasse, voor onze verlie
zen op te komen. Onze else
duidelijk: wij willen eerst de
van onze broeders, dan onze paarden.
Als die commissaris voor ons niet te
spreken ls en ons geen gehoor geeft,
zullen wij zijn bur
Luidop leest hij ze voor; de commis
saris belooft, dat de eitcben zullen wor
den Ingewilligd, vraagt echter nog ge
duld, daar de hoofdambtenaar leder
oogenbllk verwacht kan worden.
Het volk kalmeert: men gelooft deze
Men wacht een uur: maar dan
hun duidelijk, dat zij erin gevlogen zijn.
Alle straten ln den omtrek zijn door bet
roode leger bezet. Overal zijn ln allerijl
prikkeldraadversperringen aangebracht.
Dit de ramen van het bureau steken
TUSSCHEN DE PAUSEN EN
HET DUITSCHE KEIZERRIJK
GREGORIUS VII
de loopen v
Bloedbad.
Zoo bevond ik mij ln dezen gevaarlij
ken toestand. Maar gelukkig kon I
ergens nog net ln veiligheid stelle
Nauwelijks ben Ik onder dak, of
begint een vreeseltjke schlelpartU.
Dit alle hoeken en gaten wordt op
deze ongelukkige groep boeren gescho-
glllen hard e
op een hoop bije
allang niet meer.
dt machinegewei
Het ls een bloedige dag: honderden
en honderden moeten vallen.
In andere landen zouden nu d<
Roode Kruls-zusiers haar werk begin
nen: hier niet: hier schieter. Juist de
vrouwelijke bataillons op deze ongeluk
kige menigte. Ik kan dat vanaf mijn
plaats, waar Ik ben heengevlucht. heel
In de heele wereldgeschiedenis ls mU
iets dergelijks niet bekend.
De soldaat van het roode leger
door een geweldige ruwheid en wreed
heid gekenmerkt. Dit leger gedraagt
zich als echte Aziaten van honderden
terug. Eindelijk staakt men
I. De markt wordt ontruimd. Allen
:r nog op zijn. worden de st
ingedreven.
Door deze dreigementen waarschijn
lijk verontrust, komt er een bode met
den commissaris en overhandigt den
Jongen spreker eenlge parh.it->:.
Als een kudde wordt de menigte de
.ad uitgedreven.
Een geweldige paniek breekt er
als het leger hen nog ln den rug gaat
beschieten. Allen loopen van angst door
elkaar heenkinderen komen onder den
zettende verwarring overal,
i zijn Buiten de stad laat men de menigte
tllhouden.
Allen worden gevangen genomen
van hieruit naar een ol andere Sovjet
gevangenis verbannen.
Den volgenden morgen verschijnen
de kranten en verhalen met groote op
schriften van het oproer der boeren,
commissaris wordt om zijn hou-
gebuldigd: bij iz de held van den
dag, de bevrijder van de Sovjetunie.
Neen, dat is daar geen paradijs.'
Wordt vervolgd.
C. ST.
De afkondiging van de ban
gevreeeden Hendrik IV en zijn
gera sloeg ln als een bliksemstraal. Het
krachtig optreden van den Paus dlf
Hendriks onderdanen tijdelijk van hur
eed van trouw ontsloeg, miste zijn uit
werking niet. Vele vorsten en bisschop
pen zegden hem de gehoorzaamheid op;
andere edelen, reeds lang ontevreder
over het tiranniek beheer van Hendrik,
verhieven de vaa.. van den opstond. Bij
na gansch Saksen vorhlcl zich; 's ko-
nlngs kasteelcn werden leplundcrd; ver
eenzaamd stond hij tusschcn zijn volk:
een machtige uitwerking had ln dien
tijd het woord van Christus' Stedehou
der! Zelfs kwam het zoover, dat op
groote vergadering van vorsten en
schoppen te Trlbur (aan den R
Hendrik vooriooplg vervallen verklaard
werd van den troon. Vooriooplg
hU zich van regeeringsdaden onthouden
en In de stad Spiers verblijven, totdat de
Paus persoonlijk
soldi
Dullschlnnd kwam
In uiteindelijk oordeel uitsprak. De
het pl<
Toen nam Heudrlk een uiters
besluit. Terwij! Oregortus reeds
was naar het Germanenrijk, en te Man
tua op liet eergcleide wachlle, bereikte
hem plols een zeer onwelkome tijding;
ondanks het verbod had Hendrik de stad
Spiers verlaten en was op weg naar Ro
me. Wat nu? Gravin Mathlldc van Tos
cane bood Grcgorius haar slot als ver
blijfplaats aan. Op een onneembare rots
gebouwd, door een drievoudlgen sterken
was er geen veiliger schuiloord
Maar ziet! Nauwelijks had Grcgorius
Intrek ln het kasteel genomen, of daar
naderde een groep Duitsche edelen
prelaten, die vanwege hun betrekk'r
met Hendrik eveneens met de ban
ren geslagen: zo kwamen hun onden
ping aanbieden en vergiffenis vragen.
Gregorlus' prlesterhart kon dit verzoek
niet weigeren .doch deze groep was niets
anders dan de voorbode van den koning
zelf die ln aantocht was. Daar verscnljnt
de koning persoonlijk voor de poort er
vraagt een onderhoud aan met de gra
vin en een barer gasten, den abt Var
Cluny. En Hendrik wist deze over t(
halen zijn voorsprekers te willen zijn bU
den verbolgen Paus. Op den morgen van
25 Januari 1017 besloot de koning een
beslissing te forceercn. Hij klopte aan de
poort; barrevooets stond hij daar, ln de
sueeuw, gekleed ln het ruwwollen boe
telingenkleed. Zuchtend en weenend
bleef hij daar wachten tot den avond
De twee volgende dagen hetzelfde
schouwspel! Den vierden dag V>*. Gre
gorlus zich vermurwen en schonl.
drlk vrijspraak van de ban en reikte
hem de H. Communie op voorwaarde dat
Hendrik op den rijksdag zou verschijnen
en alle gevraagde voldoening verschaf
fen. Maar thans bleek het verraderlijk
karakter var. den trouweloozen v
■Als splnnewebben". zoo getuigt de
nlekschrijver, verscheurde Hendrik ai de
plechtig gedane beloften (voorspel
de woordbreuk waaraan zoo menig
maansche heerscher zich ln de
schuldig maken!). Want met opzet
Hendrik dit huichelspel gespeeld,
zoodoende de gunst der vorsten te
koopen en sterker te staan tegenover
den Paus. De vorsten konden Immers
moeilijk een koning afzet
den Paus weer ln genade
Toch waren vele Duitsche graven
oldnan over de absolutie van den
koning en kozen een n'euwen koning,
hertog Rudolf van Zwaben. Aanstonds
begon Hendrik, die ni
aanhang had verworven,
verbitterden strijd tegen Rudolf:
burgeroorlog ontbrandde.
Weliswaar behaalde Rudolf de
winning ln den slag
-naar kort daarna stierf hij tengevolge
ran een opgeloopen zware wonde (Oc-
Aber 1080).
Eerst was Gregorlus in dezen burger-
itrijd onzijdig gebleven, doch ziende,
dat Hendrik zijn beloften niet nakwam.
koos partij voor Rudolf. Een valsch con-
clelle. dat onder leiding stond van Kar
dinaal Hugo Condldus, sprak nu de
ban uit over Paus Gregorlus en koos
een nieuwen Paus; Oulbert, aartsbis
schop van Ravenna. Hendrik boog de
knie voor den nleuwgekozeene en be
loofde hem naar Rome te voeren en
Gregorlus te verdrijven. Met zijn troe
pen rukte hij Italië binnen, liet zich
te Milaan de Ijzeren Lombardische ko
ningskroon p het hoofd zetten, ver
woestte de bezittingen van gravin Ma-
thlda en trok met Gulbert op naar de
heilige Stad Hier wachtte hem eerst een
teleurstelling. De Inwoners van Rome
en liet zich ln het legerkamp door Gul-
bert de keizerskroon opzetten. Spoedig
ondernam de keizer een tweede offensief
en had meer geluk. Door verraad van
burgers, die met goud waren omgekocht,
werden de poorten van Rome geopend
en wist Hendrik een gedeelte der stad te
bemachtigen '1083>. HIJ liet Gulbert tot
tegenpaus kronen ln de Lateraanscbe
Basiliek, terwijl Gregorlus de wijk nam
naar den sterken Engelenburcht, en de
wo- ste Noormannen noodgedwongen te
hulp riep. Hoe hartroereno klonk Gre
gorlus' noodkreet over de wereld: ..Ter
liefde Gods. gij allen die ware Christe
nen zljt. komt uw vader den II. Petrus
en uw moeder de H. Kerk te hulp. In
dien gij tenminste genade wilt bekomen
In dit leven en het eeuwig leven hierbo-
df- Noormannen onder aanvoe-
1. dapperen hertog Robert Guls-
stad naderden, achtte Hendrik
Rome te verlaten en de
tegenpaus vluchtte naar Tivoll. Doch
zwaar moesten de trouwelooze Romei
nen hun verraad boeten: de stad werd
door de ..bevrijders" geplunderd en dui
zenden burgers verloren hun leven of
werden als slaven verkocht,
rUken bult beladen, den aftocht, en Gre
gorlus. die den terugkeer van Hendrik
duchtte, besloot zijn verschrlkkelijken
beschermer te volgen en vestigde zich te
Salerno in Zuld-Itallë. dat aan de Noor
mannen toebehoorde. Hier maakte de
dood een einde aan zijn verdriet en aan
zijn ballingschap 1085Volgns sommi
gen waren zijn laatste woorden: ..Ik heb
de gerechtigheid liefgehad en het on
recht gehaat: daarom sterf ik in bal
lingschap". Een aanwezige bisschop zou
toen geantwoord hebben: „Heer. een
paus kan niet in ballingschap sterven,
want hij heeft van God alle volkeren als
Vóór alles was Gregorlus een man van
plicht geweest, die niemand ontzag als
- - de rechtvaardigheid
betrof. Hij had al te zeer op de men
schen vertrouwd en was het slachtoffer
geworden van zijn goedgeloovlgheldhet
was steeds met droefheid en nadat alle
andere middelen gefaald hadden, dat hl]
besloot den strijd aar. te binden.
zijn hart niet gebroken door den
lfiimp tusschen zijn plicht en zijn aan
geboren goedheid, den strijd tusschen
van zijn geweten en de stem
hart? Was hij niet de zachte
Paus die in een brief aan gra-
deze woorden schreef, welke
'oor onzen tijd konden gesproken zijn:
.Onder de wapenen die dienstig zijn
>m den vorst der wereld te bestrijden,
heb ik u de twee voornaamste nangege-
het veelvuldig nuttigen van het
Lichaam des Heeren en een volkomen
ln zijn Heilige Moeder." He
laas! Het werd dezen zachtmocdlgen
dorder niet vergund zijn kudde ln vrede
e weiden: hij werd gedwongen het
rvaard te wetten en den bltterstcn strijd
lan te gaan tegen de machten dezer we-
•eld. Zoo scheen bij zijn
•echt te zegepralen e
dood het o
geweldenaar,
itsch hoofd ge-
opnlcuw
deed hij hem opnieuw
diep zijn
kt had te Canossa.
triomfeeren. Toch had Gregorlus de
jreele overwinning behaald en zijn op
vattingen zouden eenmaal zegepralen:
-*-* rolgend artikel toonen.
J. Br Heer.
Eerst dan Immers zal het sociaal-eco
nomisch organisme duurzaam gevestigd
zijn, en zUn bestemming bereiken, wan
neer zoowel de gemeenschap als de indi
viduen zullen deelen tn al de goederen,
die door de schatten en de hulpmiddelen
der natuur, door de techniek en door de
sociale organisatie van het economisch
leven kunnen worden opgebracht: en de
maat van die goederen moet zóc groot
■ön. dat ze niet slechts toereikend ls om
ln het noodzakelijke en in een passend
comfort te voorzien, doch de menschen
ook kan brengen tot dien welstand, die
mits verstandig gebruikt, niet alleen
geen belemmering ls voor de deugd,
haar veeleer krachtig bevordert.
openbare orde. de vrede en de i
menschelljke samenleving nog
ces te verdedigen zijn tegen de
der revolutie.
Twee dingen zijn n.
:e.d*.
Om nu te bestendigen, wat Hij (Leo
XxU) zoo zegenrijk begon, om t<
tooien wat nog te doen overblijft, e
dat nog rijkere vruchten en blljder re
sultaten aan de menschheld ten deel val
len. zijn twee dingen zeer noodzakelijk:
een hervorming van Instelling en de ver
Daarom moet het Staatsgezag de a
gelegenheden en zaken van minder
lang, die het bovendien al te zeer ln
slag zouden nemen, overlaten aan lloha-
men van lageren rang; dan zal het ook
vrijer, krachtdadiger, en met mi
ces al die zaken kunnen beh
waarvoor alleen het staatsgezag
tent ls, wijl niemand anders zc
gen kan: door leiding te geven,
te houden, door stlmulccrend of
k«nd op te treden, al naar gelang
meebrengen
Verlossing uil hel proletariaat.
Dit nu is het doel. dat volgens Onzen
Voorganger zoo dringend-noodzakelijk
moet worden nagestreefd: de verlossing
uit het proletariaat. WD kunnen daarop
niet krachtig genoeg den nadruk leggen
en er niet dikwijls genoeg op aandringen
juist omdat zulke heilzame wenken var
den Paus niet zelden ln den wind gesla
gen zijn, deels omdat men ze opzettelijk
doodzweeg, deels wijl ze als onuitvoer
baar werden beschouwd, terwijl nochtans
mogelijkheid en de noodzakelijkheid
e te verwezenlijken.
bestond zi
Ona/sHenbari
proletariërs...
dat ei
a proleta-
.nvt hetzelfde ls als
pauperisme; maar het feit alleen van die
onafzienbare drommen proletariërs naast
een kleinen kring van onmetelijk-rijken.
°a' 1 mccsl onweerlegbare bewijs,
dat de rijkdommen, die onze tijd van
200 overvloedig heeft
volstrekt niet behoorlijk
kwSS rtf en aan de verschillende
klassen der maatschappij ln allesbehal
komen?' Tcrhoudlne e°ede ge-
Dit alles heeft Onze Voorganger niet
min of meer aangeduid, maar het lulde
®i.TT.ijk verkondigd. pn thans willen
a» i schrijven nog eens krach-
ag inscnerpen: want wordt niet krach-
Daarom moet met alle kracht ei
gestreefd worden, dat de huisvaders een
loon ontvangen, dat ruim voldoende ls
om behoorlijk te voorzien ln de normale
behoeften van een gezin. Wanneer
laatste, ln de tegenwoordige omstandig
heden, niet altijd het geval zal kunnen
zijn, dan ciscbt de sociale rechtvaardig
heid. dat ten spoedigste hervormingen
worden Ingevoerd van dien aard dat aan
eiken volwassen arbeider een loon. als
bo en bedoeld, worde gegarandeerd.
Hier past een woord van verdiende
hulde aan allen die met Inzicht en beleid
verschillende methoden beproefd heb
ben om het arbeidsloon zóó ln evenre
digheid te brengen met de gezintlasten,
dat bij de vermeerdering daarvan bet
loon verhoogd wordt. en. als het geval
zich voordoet, zelfs vooralen wordt ln
buitengewone behoeften.
Eendracht door bedrijfsschappen.
Het voornaamste doel.
treven van den Staat en alle lnvloedrlj-
:e burgers moet daarop gericht zijn den
strijd der klassen te doen eindigen en
eendrachtige samenwerking van be
drijfschapen ln het leven te roepen en
*i de hand te werken.
Op het herstel derhalve van bedrijf
schappen moet de sociale politiek ge
richt zijn, Inderdaad ls dc inrichting van
het maatschappelijk leven nog altijd ge
welddadig. en daardoor onbestendig en
wankel, wijl zij berust op klassen, die
verschillende belangen nastreven, en
daardoor tegenover elkaar komen te
i en tot vijandschap en strijd ge
neigd zijn.
ln dc Wat wel het meest ln het oog
sue- dat ln onzen tijd niet enkel het kapitaal
zich opstapelt, maar ook een ontzaglijke
macht een despotische economische
heerschappij zich samentrekt ln handen
van enkelen, He meestal 't kapitaal «Jet
In eigendom, maar in bewaring
hun beheer hebben, en er naar
over beschikken
Weg rr.
n aanbod
Toch ls het. bij den huldigen stand van
zaken. Juist vraag en aanbod van ar
beidskracht, die het menschdom op de
.arbeidsmarkt" ln twee partijen of kam-
splltst; en de oncenlg-held tusschcn
De economische dictatuur.
Dese concentratie van macht
vloed, die als het ware het karakl
ke kenmerk Is van de Jonge economische
ontwikkeling, ls de natuurlijke vrucht
van de onbeperkte concurrentle-vrljheld.
waarin alleen de kapltaalkrachtlgsten. of
wat vaak hetzelfde ls, degenen die bet
minste menschelljk gevoel en de meeste
gewetenloosheid aan den dag leggen,
overblijven.
e consequenties
jen geest In dc eco- I den vasten steen grond,
lie, die gU. Eerbiedwaardige Broeders x zand.
betreurt: dsvrijecon^m^
tie heeft zSchaeK ton onder 8^*^"
vrije handel Is verdrongen door de eco
nomische dtctatu^i^t wlnstbejagglne
over ln een ongebreldelden strijd om de
O*}» ««KSJSS
De bron van internationale onrust.
En wat de betrekkingen tusjchen de
.laties betreft: uit één bron hebben twee
verschillende stroomlngen hun oorsprong
genomeneeneraUds het economisch na
tionalisme, ook economisch imperialisme
genaamd; anderzijds 't niet minder nood
lottige en afschuwelijke kapltalisüsohe
Internationalisme of internationaal im
perialisme. dat overal thuis ls. waar winst
behalen valt
vurig gewenschte her
vorming der maatschappij moet voora!-
bernleuwlng van den christellj-
~w. waarvan zoovelen. die zich op
economisch terrein bewegen, alom Jam
merlijk zijn afgeweken. Anders zullen
onze pogingen vergeefsch zijn en zal er
gebouw worden opgetrokken, niet op
,r op het los-
Plicht tot
onbescheidenheid
maatschappij naar den afgrond sleurt
"o®' worden weggenomen,
duidelijk.
zonder uitstel rr
Daar echter, volgens de uitstekende de
finitie van St. Thomas, onder orde ver
staan wordt: een eenheid, verkregen
door harmonische verbinding van ver
schillende deelen, kan er geen sociale or-
'e. in den waren zin des woords. be-
-aan, als niet de verschillende ledema-
!n der maatschappij door een hechten
and tot een eenheid worden samenge-
Weinu. die saamvoegende kracht ligt
n» eerste ln liet feit, dat werkgevers en
werknemers van eenzelfde bedrijfschap
ischappelijk goederen produceorcn
sten verrichten, en vervolgens tn
het algemeen wcl-zijn, waartoe alle be
drijfschappen, zonder uitzondering, ieder
- vermogen, ln eensgezindheid moc-
n een beschouwing van Henri En-
gclmann In „Etudes." onlleencn wij he'
volgende
Jver de droeve ontkerstening van zoo-
e moderne milieux en de houding wel-
Christenen daarbij dienen aan te ne
n. schrijft Robert Hamel enkele be
harllgenswaardigc gedachten neer. D<
Christenen worden door hun tijdgenoo-
teeds minder begrepen. Zij gebrui
ken misschien dezelfde woorden als de-
ïaar In een geheel anderen zin
Groote menigten weten niet meer wat
Christus' houding ls en letten niet
op Zijn vergetelheid of zelfs niel
Zijn afwezigheid. Voor Hem lr indcr
geen plaats meer ln dc herbergen. Men
vraagt zich af, of de Heilige Famll
sommige streken nog wel een grot
kunnen vinden om uit te rusten. Er
ls. dat de zielen zich temidden
deze armoede nog rijk wanen. Zij
n eigen ontreddering niet en me
alle oprechtheid, dat aardsch voedsel
hen verzadigen kan. De vraag naar het
>t belang is- Zij
zoozeer en zij kunnen
dat deze voor ons van g
verwonderen zich als zl_
zooals wanneer wij ons zelf verwonderen
bij de ontmoeting op den weg met een
of anderen ouden rabbijn, die verloren
loopt in zijn talmudlsch gedroom. Wat
bezitten, als niets in onze omgeving wijst
op het helmwee. het verlangen daarnaar
of den smaak daarvoor!
Maar daarom juist vraagt deze tijd van
ons een actief optreden, aooals wanneer
wij iemand onbewust een afgrond tege
moet zien loopen. Wij moeien naar de
hPidenen gaan. want deze zullen anders
niet tot ons komen en Christus niet vin-
nog altijd In de
kele angstige visschers de opdracht ont
vangen om uit te gaan naar alle landen
en het Evangelie te verkondigen aan alle
schepsels. Konden wij slechts het drin
gende belang daarvan leeren begrijpen!
Isabelle Rlvlèrc wees laatst op den
plicht tot onvoorzichtigheid, tot die
geesteshouding, welke door de heidenen
dwaasheid wordt genoemd, maar vol ls
van de wijsheid Gods. Zoo kan men ook
spreken van een Chrlstelijken plicht tot
onbescheidenheid, welke lijnrecht staat
tegenover een bescheidenheid, die ln ons
alle geestdrift dooft en alle apostolische
daadkracht remt- Ongelukkig genoeg
zijn er velen die een schijnbaar schoone
afwachtende houding aannemen, en deze
ook op godsdienstig gebied tot doe!
en zelfs tot Ideaal verheffen, onder de
leus: leder op zich. ieder voor zich- Te
genover zulke al te bescheiden Heden
hebben wij het recht onbescheiden te zijn
en. ondanks hun bezwaren daartegen,
ons met hun leven te bemoeien. Als be
scheidenheid verkeerdelijk wordt gezocht
ln een tot dogma verheffen van de vol
komen zelfstandigheid der gewetens, laat
ons dan onbevreesd onbescheiden wor
den. óf ophouden ons leerlingen te noe
men van Hem die oorlog bracht en geen
vrede strijd en geen rust. en ons de op
dracht gaf om ZUn herauten to zUn tot
de voleinding der eeuwen. Als het
verschaalt, waarmee dan gezouten?
Als de lamp verborgen blijft, hoe zal men
dan opmerken? Daarom ook schreef
Paulus aan den Jongen Bisschop Ti-
motheus: ,.'t Is geen geest van bevreesd
heid die God ons gal, maar van kracht"-
In geval van gevaar wachten dokier
nocli chirurg: zij grijpen ln. omdat dit
hun plicht is. Zoo ook sprak de Apostel
Phillppus uit eigen beweging den Ethio-
'ïen hofbeambte aan en won hem
de Waarheid. Hoeveel zielen zouden
ons tevergeefs die even actieve als
oende vertrouwelijkheid verwacht
hebben, welke wij uit overdreven be
scheidenheid niet toonen wilden I En hoe
vaak hebben wij zeil niet geleden onder
de stilzwijgendheid van anderen, omdat
wij zelf niet wisten hoe de ban daarvan
t- verbreken! Het leven ls slechts edel
moedig voor de ede1 moedigen: het over
laadt dc durvers met weldaden en laat
karlgen met leege handen staan. Ook
r is gierigheid onvruchtbaar: de g-na-
gcelt haar grootste gunsten sle-hts
hen. die gclooven aan haar ma rilt
ZOO ZIJN „HUNNE"
MANIEREN
Arme Oostenrijkers
Niet alleen moeten ze aanzien dat
moordenaars een stundbeeid krijgen en
worden verheerlijkt, niet alleen moeten
de arbeiders ondervinden dat hun socia
le toestand geweldig verslechtert.
In alle zerken van Wcenen ls namelijk
van den kansel af medegedeeld dat
krachtens besluit der hoogmogende nazi
autoriteiten Iemand die op sterven ligt
in een ziekenhuis alleen mag bediend
worden als hij er zelf om vraagt.
'Ie stumpers die dus mees1
zullen zijn dat ze uit hur
zien moeten dus eerst een briefje schrij
ven. zorgen dat het briefje wegkomt en
ln dat briefje vragen of er als 't u be
lieft een priester komt om biecht te hoo-
ren en laatste Heilige Sacramenten toe
Deze maatregel ls van zulk een Infame
gemeenheid, getuigt van zulk een on-
menschelijke mentaliteit, dat ieder wel
denkend menscli zulk een regiem en dp
vertegenwoordigers van dat regiem en
de aanhangers daarvan met alle macht
moet boycotten en trachten hun invloed
zoovee! mogelijk te verlammen en weg
Als er Inderdaad nog katholieken 'Jn
lie een dergelijk systeem steunen, open-
ijk of ln het geheim, dan zijn ze erger
Ian Cain!
Confiscaties in Duitschland
zijn aan de orde van den dag. Te Godos-
berg. bet groote Jesulten College; te
Salzburg het eigendom van den Bisschop materiaal zilt
en het katholieke volk. In Aken. is het
nu het onderwljs-instltuut der Zusters
Ursulinen dat is leeggehaald en tot
doeleinden wordt gebruikt, waarvan de
verandering van de kapel van dat huls
gymnastiekzaal de duidelijke aanwij-
En altijd nog zijn er dan zoogenaamde
katholieken, die dat voorbeeld hier wil
len toepassen, want waarom zijn ze an
ders Nationaal Socialist en roepen ze
„heil voor een nagemaakte Pruis?"
Daartoe wordt alls geheiligd en wordt
alles geoorloofd.
Die „beschaving" moet dan aan de
wereld worden medegedeeld, ziedaar de
herrijzenis van het „Cultuur" volk.
De feiten van de z.g. „algemeene scho
len" met hun coSducatle zijn ontstellend!
(Bt. Bavo"!
Geven en nemen
aantal buitenechtelijke kinderen
ln Duitschland steeds toe.
Geen wonder, men stelt er een premie
