Economische grens met België is een anachronisme Amerika bereidt zich voor Internationale opvoeding vormt den weg naar hechten vrede VnooJid BAMPIE Het nieuwsgierige hertje Radio-programma en Nederlandsche cultuurgemeenschap is een Europeesche noodzaak Feeststemming en vriendschap Santa Claus onder getuige Meer licht In de theaters Weezen en zieken Nieuwe traditie Woensdag 18 December 1946 WI WANNEER wij de omstandig. heid. dat België en Nederland tor nu toe als twee gescheiden eco nomische stelsels in liet. huidige we reldbestel hebben trachten voort te leven, eens met andere oogen b.v. met Amerikaansche probee- rcn te bezien, dan zal deze geschei denheid een volstrekt anachronis. me blijken te zijn. Als de tot oor- deelen bevoegde, Amerikaansche openbare meening dit beziet, dan zal zij het alleen kunnen opvatten als een merkwaardig overblijfsel van een stukje van „noor old Eu rope", van een eigenaardig particu larisme van provinciaal karakter. Staatsgrenzen zijn in de Ameri kaansche opvatting administratieve noodzakelijkheden, hoewel veelal traditioneel en geografisch bepaald. Doch nooit zijn het daar a. priori economische scheidin gen van een zoo volstrekt ka rakter, als wij dat in Europa kennen. Wanneer wij dit anachronisme eigener beweging, uit eigen kracht zullen weten af te schaffen, dan zullen wij ontegenzeglijk interna tionaal daarvoor een groote waar- deering oogstten. Dit zal met zich brengen een stemming van „good will", van groote heteekenis voor den groei van een democratische samenwerking van West.Europa, waarvan onze Lage Landen de kern zullen kunnen vormen. Maar roij kunnen hier des te meer van een anachrornisme spreken, omdat wij hier immers te maken hebben met hel feit van de Neder landsche cultuurgemeenschap, wel ke zoowel Nederland als Vlaande ren omvat. Niemand zal de groote beteekenis van deze Nederlandsche cultuurge meenschap te midden van de ge. heelc groep der Europeesche cul tuurgemeenschap kunnen misken nen. oZnder de geringste chauvinis tische overdrijving kunnen wij zeg gen, dat zij temidden Aan de rijke en gelukkige verscheidenheid van het Europeesche cultuurleven al. tijd ecu hongst-belangrijke plaats heeft ingenomen en steeds zou Eu ropa, zonrler haar. in cultureel op zicht onvolledig zijn. Handhaving van deze, onze Nederlandsche cultuurgemeen schap. welke thans veertien millioen menschen omvat, is daarom een Europeosch be lang. zoo niet Ehropcesche noodzaak. Kunstmatige ge scheidenheid is daarom uit den booze en moet men als iets ondraaglijks onderkenpen. Tolunie 7 00 is het te begrijpen, dat van eene levende, strevende en zich verder verwerkelijkende Nederland sche cultuurgemeenschap een ster ke aandrang tot het totstand ko men van de tolunie zal uitgaan. Temeer omdat tegenwoordig de be. teckenis van het Vlaamsche ele ment binnen den Belgischen staat in steeds sterkere mate toenemende is en er zelfs in het Waalsclie land een sterker bewustzijn van wezen lijk deelgenoot te zijn van de Lage Landen groeiende is. Het is juist deze aandrang tot de tolunie, die uitgaat van een zich verder-ont- plooiende Nederlandsche cultuur gemeenschap. die het nationale ka rakter van deze tolunie bepaalt. Onze Nederlandsche cultuurge meenschap bepaalt uiteindelijk het wezen van ons Nederlander-zijn. Haar te bevestigen, haar verder te ontplooien, dat is onze nationale plicht, zoowe) jegens ons zelf, als tegenover Europa! Ook het totstand brengen van de tolunie is een mid del daartoe. Dit nationale element in de tol. unie-gedachte dient o.i. het meest- wezenlijke te zijn: hier ligt een groote belofte voor onze toekomst, hier ligt echter ook eene groo'e verplichting ons opgelegd in het moderne Europa door het verleden Ir. H. J. Boon over: Tolunie met België (II) j var. de Nederlandsche samenleving en door de groote Nederlandsche cultuurscheppingen. Zoo kunnen wij slechts onze ayc- zenlijke bijdrage tot het nieuwe democratische Europa leveren, als wij ons bewust zijn van on3 deel genootschap aan en van onze ver antwoordelijkheid a*oor onze ge- hcele. Nederlandsche cultuurge meenschap. Staatgrens TI> IJ de tolunie gaat het niet om het uitvlakken van een staats, grens, het gaat hier alleen om het wegnemen van een economisch anachronisme, dat in steeds sterke re mate groote belemmeringen voor 3e ontwikkeling van ons nationalo cultuurleven met zich dreigt te brengen. Alles wat de gescheidenheid in onze cultuurgemeenschap besten digt of versterktmoeten wij be strijden, alles wat de samenwerking bevordert, moeten wij nastreven. Wij noemen hier zeer in het kort: opheffing van douane rechten, gelijkheid van economisch en maatschappelijk bestel, vrij on. daling verkeer, overeenstemming van onderwijs en opleiding, uitwis selbaarheid van patenten en diplo ma's, samenwerking van cultureele vercenigingen en van geestelijke stroomingen. Nationale geestdrift voor een be wust beleven van onze Nederland sche cultuurgemeenschap zal het krachtig-werkende cement kunnen zijn, waarmede de tolunie opge bouwd kan worden tot die sterke, gezonde samemverking, waaraan het. nieuwe, democratische West- Europa in zoo hooge mate behoefte heeft. Hier ligt een element van samen binding van twee landen, klein in oppervlakte, doch beide van een zeer bijzondere beteekenis, die thans economisch op elkaar zijn aangewe- Voor de kinderen VEILIG verborgen aan de voet \an 'n omgewaaide vermolmde boom woonde Bampïe met zijn moe der en zusje in een heerlijk warm hol, van boven bedekt met grote sparretalclceh. diep in een uitge strekt bos. Van de wereld om hem heen wist. hij nog bijna niets. Maar hij was ook nog erg klein, moet je weten. Bampie was veel knapper dan zijn zusje, maarook lang niet zo vorozichtig. Vaak liet hij zich wel drie maal roepen eer hij kwam. En hij was dol op avanturen en erg, heel' erg nieuwsgierig. Op een avond dat hij weer alleen uit geweest was, waren zijn moeder en zusje erg on rustig bij zijn thuiskomst. Zij hebben zeker iets vreemds gezien of geroken, dicht Bampie, Avant zo angstig had moeder nog nooit gedaan. Telkens beduid- V" de zij hem, dat hij diep in 't hol moest wegduiken. Plotseling klonk een geluid waarvan hij schrok: een korte, felle knal. Zijn moeder sprong in doodsangst overeind, rende het bos in, gevolgd door de kinderen. Telkens keek zij angstig om of zij wel kwamen. Bampie, eerst ook erg geschrok ken, werd langzamerhand nieuws gierig; wat zou dat geluid geweest zijn? Hij besloot eindelijk zelf op speurtocht, te gaan. IIoc moeier ook riep cn waarschuwde, het hielp niet, want heel in de verte zag bij iets, wat bij nog nooit gezien had en waar hij liet zijne vanmoest hebben. Tussen de stammen door flikker de een kampvjiur. Hoe mooi en be toverend was het! Voorzichtig kwam hij naderbij, steeds dichter cn dichter, zich telkens even achter een boomstam of struik verbergend. De dieren, dio om het vuur heen za ten, kende hij niet. Hoe kon dat ook, de arme Bampie had nog nooit, mensen gezien. Maar moeder wèl! Angstig was zij Bampie gevolgd- Met een laatste kreet waarschuwde zij haar kind. En eerst toen maar to laat! hield Bampie stil. In een wijde kring rende moeder om hem heen. Dc lucht weerkaatste yan haar 'angstgeroep. Maar het kampvuur was zo betoverend voor Bampie en zijn nieuwsgierigheid zo groot, dat hij moeders raad in de wind sloeg en inplaats van terug te keren, zich nog dichter bij het open vuur waagde. Een korte, felle knal, een schreeuw en daar rende Bampie, zo hard hij kon, gevolgd door zijn moeder. Pijn voelde hij, pijn veroor zaakt door een kogel, die langs zijn oren was geschampt, maar gelukkig vorder geen onheil had aangericht. Sidderend kroop Bampie terug in het hol. En hij boog schuldbewust zijn kopje toen zijn moeder hem -ie les las 0Arer zijn onvoorzichtigheid, zich zelf belovend nimmer meer op avontuur uit te gaan. En deze be lofte hield Bampie trouw zon en waarvan de onderlinge sa. menwerking thans een erkende noodzakelijkheid is geworden. Een Arerdiept nationaal bewust zijn ligt hieraan ten grondslag en dringt tot een noodzakelijke, eco nomische samenwerking. Dit bijzon dcre element van saineubinding vin den wij nergens elders in Europa! Uitl'eraard spreekt het vanzelf, dat dit alles zich niet met een in. wendige noodwendigheid zal vol trekken. Het zal niet vanzelf gaan, hier wordt veel constructieve wils kracht vereischt. Het inzicht, dat hier van een particularisme en van ccn anachronisme gesproken moet worden is zonder meer niet voldoen de om deze beide ook uit de wereld te helpen; daar\-oor ls gestage, moeizame arbeid met veel doorzet tingskrachf onontbeerlijk. En moeilijkheden, ja zelfs bezwa. ren, die wij zullen leeren kennen of gevaren, die daarbij onder het oog zullen moeten worden gezien mo gen geen aanleiding zijn om het streven naar het aangegeven doel na te laten! De moeilykheden zijn er ook hier sclchts om te worden overwonnen! HILVERSUM I 301.5 M. 8.15 Pierre Palla, orgel. 8.45 Muziek van Jean Sibelius. 9.45 ..Arbeidsvitami nen". 10.30 Van vrouw tot vrouw. 10.35 Erica Monni, viool. 10.50 „Kleu tertje luister". 11.00 Ensemble Jcfty Cantor 11.45 Familieberichten uit Indonesië. 12.00 Pianorecital door Alex van Amerongen. 1235 Mctro- pole-orkest. 12.35 Vervolg Metropole orkest 13.15 Renova-Septet. 13.50 Lotte Lehmann zingt. 14.20 Solisten concert. 16.15 „De'camera loopt". 17.30 ..The Skymasters". 18.15 „Toe giften mijner keuze". 19.05 Sport- praatje. 19.20 Radio Volksmuziek- rchool 20.05 Weeroverzicht K.N.M I. 20.15 Radio Philharmonisch Orkest 21.15 Hoorspel. „Jan Starter en zijn wijf". 22.05 „The Romancers". 22.45 „Nederland in de wereld". HILVERSUM II 415.5 M. 8.15 ,Pluk den dag" 9.50 Orgelconcert. 10.00 Het BBC Symphonic Orkest. 10.15 Morgendienst 10.45 Arth. Ru binstein. piano. 11.00 ..De Zonne bloem". 12.03 Zang-recital. "12.30 Lunchconcert. 13.15 Lunchconcert, (vervolg). 13.45 „De eerste Kerst nacht". 14.40 Voor de vrouw. 15.00 Omvoepkamerorkest. 16.00 Bijbelle zing. 16.45 Rotterdamsch Strijkkwar tet. 17.30 Klarinet-recital. 17.50 Het rijk over zee. 18.00 Chr. Gemengd meisjes- en kinderkoor 13.45 Het Stedelijk orkest van feournemouth. 19.30 Eileen Joyce, piano. 20.05 Ad- ventsdienst 21,35 „Utrecht jubilate". New York, December. ZJOEWEL vele Kerslarhkelen nog niet of heel moeilijk in het -*■ Amerika van na den oorlog verkrijgbaar zijn, zooals in de meeste andere landen trouwens, zal het Amerikaansche volk dit jaar toch een bijna normale Kerstmis vieren de eerste se dert 1940. Verleden jaar ivfls de aanpassing aan het leven in vredestijd nog maar net begonnen cn de rechte stemming voor de traditio- neele feestdagen had men nog niet te pakken. Millioenen jonge mannen en vrouwen bij de gewapende macht waren nog ver van huis, verspreid over de gevechtsterreinen over de gelieele wereld. Nu er sedert het einde van den oorlog 13.000.000 mannen en vrouwen uit den dienst in het burgerleven zijn teruggekeerd zal men in vele Amerikaansche huisgezinnen voor den eersten keer in vijf jaar weer Kerstmis vieren zonder dat er een lid van het gezin afwezig is. Al de glans en schittering en de talrijke gewoonten die jaren lang tot de Kerstviering in Amerika behoorden zijn thans teruggekeerd. is, evenals in Engeland, in Ame rika de vriend der kinderen. Zijn verleden en de afkomst Van zijn naam zijn dezelfde als die van Sinter klaas, maar zijn ver schijning is andershij is vroolij- kcr, uitbundiger, niet gevieesd al deelt hij wel eens een roe uit maar vriendschappelijk als een schoolkameraad. Hij woont in het hooge Noordenbij de Lappen, cn komt elk jaar in een met geschenken bevrachte arre stee, getrokken door rendieren, naar het. Zuiden om in de sleden en dorpen Kértsfeest te vieren met de kleinen en grooten. Overal in de steden kan men hem dezen tijd tegenkomen met zijn gul lachend gezicht, zijn roode koonen, zijn sneeuw witte baard en haren en zijn paai sen mantelHij staat op de hoeken van de straten, om geld in te zamelen voor dc armen, hij is in de café's, waar de kinderen hem hun liefste wenschen in het oox fluisteren, en komt tenslotte op Kerstnacht de huizen binnen om de geschenken onder den kerstboom te leggen of in de kousen, rlje bij de haard zijn op gehangen. 25 December is een dag van hereeniging van het gezin, van schitterende Kerstboomen, van kousen die bij den schoorsteen worden opgehangen, van het Kerstmannetje Santa Claus, de zelfde als Sinterklaas, maar in Amerika en Engeland treedt hij als Kerstman op), van Kerstliederen, van hulstkransen en luidende Kerstklokken. Er is geen andere feestdag die in Amerika zoo van ganscher harte gevierd wordt. Studenten komen van Colleges en Universiteiten naar huis, mannen en vrouwen laten hun zaken in den steek, familieleden uit ver afgelegen woonplaatsen, kinderen, grootouders en ouders komen bijeen voor het traditioneclc Kerst diner. Vlak voor Kerstmis beleeft Amerika een van de grootste verkeersopstoppingen. Treinen, bussen, vliegtuigen cn particu liere auto's zijn volgepropt met menschen die zich naar huis rep pen voor het Kerstfeest. "EP EN sfeer van blijde verwach- 1ting doortrekt alle voorbe reidselen voor Kerstmis, of bet nu in de door een dikke sneeuwlaag bedolven steden van do Dakota's in den warmen zonneschijn van Californié, of in de groote ste den dan wel in de kleine dorpen op het platteland is. In de winkel- étalages schitteren allerlei verlei delijke geschenk-artikelen, koo- pers met pakjes beladen haasten zicli van winkel naar winkel, overal in de straten ziet men Kerstklokken en hulst en mistic* Na een verblijf van ongeveer drie en een halve maand in het buitenland is ir. Kees Boeke, voorzitter van het bestuur van den vernieuwingsraad voor het onderwijs, per K.L.M.-vliegtuig uit New York in Nederland teruggekeerd. In een onderhoud met het A.N.P. vertelde de heer Boeke iets over zijn bevindingen in Australië en de Vereenigde Staten. Onderwijsvern ieuwing in Australië en de VS „Op uitnoodiging van de ,.New Education Fellowship" (N.E.F.) ging ik begin Sept. naar Australië ten einde daar het groote. internationale onderwijscongres bij te wonen. Veel goeds is hier tot stand gekomen en het initiatief van de „Federal Coun cil" van de N.E.F. te Australië, dit congres bijeen te roepen, heeft er toe bijgedragen, dat de idee van interna tionaal onderwijs thans in breeder kringen bekendheid zal krijgen", al dus de heer Boeke. De N.E.F. werd ongeveer 30 jaar geleden opgericht het is een groot internationaal lichaam geworden waarvan de „Nederlandsche Werkge meenschap" een onderafdeeling is. Het hgt in de bedoeling het onder wijssysteem, zooals het wordt toege past in de Averkgemeenschap. inter nationaal te verbreiden. Er zullen dan over de heele wereld werkplaat sen komen zooals in Bilthoven. De kinderen zullen volgens dezelfde me thode als hier. leeren hun eigen ini tiatief te ontwikkelen zonder de min ste pressie van boven of onderling". Proevenstelsel „Ook in hef buitenland het z.g. „proevenstelsel" worden ingevoerd. Dit is een register, waarin alle pres taties van het kind worden aangetee- kend". „Wanneer dus een leerling van de Nederlandsche „Werkplaats" ergens in het buitenland op een Averkplaats terechtkomt, zal het gewoon mee kunnen doen omdat daar volgens hetzelfde proeven stelsel wordt gewerkt". „De taal zou een struikelblok kun nen zijn, maar kinderen kunnen heel gemakkelijk en zeker na een korte voorbereiding een vreemde taal leeren". „Ligt hef in de bedoeling kinderen van de verschillende werkplaatsen internationaal uif te wisselen?" „Zeker, waarom nief In Australië werd zelfs het plan geopperd een schip met een paar honderd kinde- De bekende piedagoog ir Kees; Boeke. leider van „De Werk plaats" te Bilthoven, voorzitje* van den vernieuwingsraad voor ef onderwijs, heeft een bezoek gebracht aan Australië en de Ver-, ?evigde Staten teneinde de nieuwe ■Onderwijsmethoden daar te besfu- deerenOver zijn ervaringen ver- 'elt.hij in hef interview, dat wij hterbfj afdrukken. •_»JOOOOOCOOOOCOCOCOOOOC ren een soort Avereldreis tP laten ma ken. waarbij de kinderen in verschil lende werkplaatsen op dP wereld een poosje zouden kunnen Averken. Dit zou zeker hun blik verruimen en goe- dP wereldburgers van hen maken En hier moet bet op den duur toch heen. Afstanden zijn er niet meer en de wereld is erg klein geworden". ,,Het onderwijs moet daarom meel" internationaal gericht zijn en de nationalistische tendens zooveel mogelijk verwijderd, zon der natuurlijk de eigen typische cultuurwaarden van een afzon derlijk land aan te tasten. Op deze wijze zal men op den duur tevens komen tot een werkelijken wereldvrede. Belangrijk in onze werkgemeen schappen is. zooals wij dat noemen, de „socialistische ordening" De kin deren komen elkp week bijeen o:n plannen te maken en van gedachten te wisselen Gemeenschappelijk over leg gemeenschappelijke ordening. Het is natuurlijk internationaal ook mogelijk en van fundamenteel be lang". „Zijn er positieve resultaten in Australië geboekt?" „Voor mijn vertrek uit Sydney had ik nog een bespreking met mevr. Magna Mara Zij maakt thans een tocht door Australië per vliegtuig om steun te zoeken voor de verwezenlij king van onze gedachte. Er moeten in door Anthony Berkely MEVROUW Sinclair las in -zijn blik. wat bij bedoelde. „Oh, zoo slecht is hij beslist niet, Hij schreef, dat hij wil zien, of er iets voor zijn neef gedaan kan worden. Hij schijnt iets van de doortastendheid van zijn geadopteerde vaderland overgenomen te hebben". „Oh", zei mijnheer Chitterwick, „ja, dat is wat anders". En dat was al les. wat hij te zeggen wist, want de waarheid gebiedt te verklaren, dat mijnheer Chitterwick, de hoop van Riversmead. zich op dat oogenblik afvroeg, welke verdere stappen hij nu eigenlijk moest ondernemen. Het v/as mevrouw Sinclair, die hem een uitweg wees. „Ik ga \ran- middag naar Earlshaze Hef landgoed behoort nu aan mijn man en hoewel ik er onder de huidige omstandighe den natuurlijk niet aan denk. me daar te vestigen, houd ik er toch zoo af en toe een oogjp in het zeil. Mouse zal me er met dén wagen heen bren gen. Misschien hebt U zin om mee te gaan? U kunt dan juffrouw Goole nog eens spreken. Ik heb haar voor- loopig maar in haar functie gelaten". Nu had een onderhoud met juf frouw Goole voor mijnheer Chitter wick weinig aantrekkelijks, maar in ieder geval befeekende een bezoek aan Earlshaze actie en dat was beter dan werkeloos op Riversmead rond te hangen en er minder dan iemand an ders als een detective uit te zien. Mijnheer Chitterwick gaf dan ook te kennen, dat hij zeer graag van de gelegenheid gebruik zou maken om juffrouw Goole nog eens te ontmoe ten. Mouse hield van snel rijden en in nauwelijks een half uur had hil den afstand van meer dan vijftig kilome ter. die de beide landgoederen van elkaar scheidde, afgelegd. Juffrouw Goole ontving hen be leefd. Tof mijnheer Chitterwick's op luchting nam zij Judith direct ter zijde om over de betaling van enkele rekeningen te spreken Bevrijd van juffrouw Goole's doordringende blik ken was mijnheer Chitterwick in staat, zijn omgeving wat nader op te nemen. Mouse, die zag dat zijn met gezel geïnteresseerd rondkeek, bood aan. als gids op te treden, daar nij het huis goed kende. Onder zijn lei ding bewonderde mijnheer Chitter wick de prachtige oudP betimmerin gen. de schilderijen-galerij en de kostbare verzameling Chineesch por selein en zuchtte. Misschien had de politie gelijk en was moord een niet te hooge prijs. Earlshaze v/as een kostelijk bezit. De rondgang door het enorme huis met zijn vele bezienswaardigheden duurde bijna een uur en toen zij in de ontvangkamer terugkwamen, ble ken de twee dames hup zaken afge handeld tP hebben. Tot mijnheer Chitterwick's schrik scheen Judith naar een excuus te zoeken om hem en juffrouw Goole een tijdje alleen te laten Mijnheer Chitterwick was er zeker*Van, dat hij. wanneer hij met deze vastberaden jongedame alleen zou zijn. elke vraag, die hij had wil len stellen, oogenblikkelijk weer ver geten zou. Het was intusschen Mouse, die handelend optrad. „Judy. Je ziet er slecht wit. Doodelijk A'ermoeid, niet juffrouw Goole?" Juffrouw Goole beaamde het. „Ik zal .ie eens wat zeggen", ver- volgd? Mouse, ,,je gaaf hier rustig op een divan liggen en juffrouw Goolc. Chitterwick en ik maken tot theetijd een wandeling in den tuin. Hoe lijkt je dat?" Hij gaf Judith een teeken en deze begreep direct. Avat er van haar a'erlangd werd. Natuurlijk zou ze een uurtje rust nemen. Ondanks het tegenspartelen van juffrouw Goole, die verklaarde» bet veelde druk te hebben om nutteloos rond te wartdelen, wist Mouse zijn zin door te drijven en een minuut later liepen de beide mannen, met de opstandig kijkende secretaresse tus- schen hen in, het terras af. (Wordt vervolgd). Australië nog meer werkplaatsen ko men, maar de financiering blijft al tijd dé groote moeilijkheid. „Waf Nederland betreft hebben wjj een rapport opgesteld.' dat aangebo den zal worden aan den minister van O. K. en W. Hierin is een groot aan tal van opze wenschen vervat, steuri van het rijk ten behoeve \'an de wetenschappelijke bestudeering van opvoeding en ondenvijs ver vanging van hel klassikale stelsel door meer individueel onderwijs, waardoor ook het zitten blijven zal worden beperkt" „En wat waren Uw bevindingen in dc Vereenigde Staten „Ik was vanaf 25 October in dé V S. San Francisco. Minneapolis. Chicago, Boston, enz. Ik heb er veel lezingen gehouden en prettig contact gehad met de Amerikanen, die zeker veel voelen voor de ideeën van de N.E.F. en zeker de internationale kindergemeenschappen zullen bevor deren. He» P'an be?taaf ook te trach ten dP Unesco voor onze plannen te winnen, hetgeen in niet onbelang rijke mate de verwezenlijking zal kunnen bespoedigen." Resolutie „Aan hef «slot, \Tan de besprekingen in Australië hebben de congressisten, onder wie vele departementale verte genwoordigers uit verschillende lan den (Engeland. China. Australië. VS., Frankrijk. Britsch Indië, Polen. Tsjecho Slowakije en Nieuw Zee land) een soort resolutie opgesteld waarin zij den weg toonen vrede en veiligheid te bereiken door interna tionale opvoeding. Als belangrijkste stappen in deze richting Avorden dp volgende punten naar voren gebracht; „De groepen moeten bekendheid verwerven met de programma's en werkwijze \-an de Unesco, De plannen van de N.E.F, moeten steeds worden voorgelegd aan de Unesco. Bovendien is het aan te bevelen een internationale classi ficatie te maken van de terminologie van de onderwijsmaterie en de diplo ma's. uitgegeven door de verschillen de onderwijsinstellingen over de ge- heele wereld. Elke wetenschappelijke ont dekking, zooal$ de atoomenergie, moet onmiddellijk ter beschik king gesteld worden aan de mensehheid voor constructieve doeleinden. Hierbij moet de Unesco geraad pleegd Avorden. Er moet naar ge streefd worden dat de Unesco den steun ontvangt, van alle "Olkeren op de wereld, ook van die, welke nog niet zijn' aangesloten, zooals de U.S.S.R." Wereldoorlog II wordt beschreven J. R, M. Butler, professor aan de universiteit van Cambridge, heeft de taak gekregen de officieele militaire geschiedenis van den tweeden we reldoorlog te schrijven. Hij zal een veel gemakkelijker taak hebben dan zijn voorganger brigade generaal J. E. Edmonds, die nog steeds werkt aan den eersten wereld oorlog. Edmonds kreeg verscheidene vrachtwagens vol documenten te ver werken. Hij is thans 85 jaar en heeft het werk nog niet beëindigd. Prof. Butler hoopt echter het eerste ontwerp binnen ongeveer tien 3aar gereed te hebben, daar de moderne methoden van verzamelen en optee- kenen van gegevens van groot nut zullen zijn. Er bestaan plannen tot op lichting van een Rotterdamsche Opera onder leiding van mevr. A. Brooshobfd—Verhulst. Diri gent zal zijn Willy Kluchert, terwijl de heer J. van Trigt de zakelijke leiding zal nemen. toe, en de Kerstman staat op den hoek van de straat en klingelt mot zijn klokken om bijdragen tc vra gen voor de minder bedeelden. Dc Kleintjes gaan in de groote warenhuizen op bezoek bij het Kerstmannetje om den goeden Sint in liet oor te fluisteren wat zij graag voor Kerstmis zouden willen krijgen. Overal is -de vrien delijk lachende, blozende oude heer met zijn sneeuwwitte liaar en baard, in zijn purperen cos- tuum. met wit bont afgezet, een symbool van den geest van vrien delijke minzaamheid die eens in het jaar den kinderen de illusie van een tooverland schenkt en bij de ouderen een stroom van mooie herinneringen opwekt die het hart goed doen. iEDER jaar worden er tijdens het Kerstseizoen 15 a 16.000*000 kerstboomen verkqcht. Dit jaar zullen er weer nieuwe versierse len en lichtjes voor zijn. Do hui zen zullen, zoowel van binnen als van buiten, vol kerstversieringen zijn. Op de buitendeur zullen kransen van dennetakken of van glanzende groene hulstblaadjQ^ en rood hessen hangen. Aan de lomp in de huiskamer zal een takje mistletoe hangen cn ieder meisje dat daaronder staal verbeurt een kus. Op, het dressoir zullen scha len met noten, fruit, bonbons en ander lekkers en een bowl met eggnog (geklopte eieren met melk. suiker en brandewijn) staan voor vrienden en buren die op bezoek komen. De Kerstboom die schit tert door allerlei versierselen van plastic, epgelenhaar, rood ge streepte suikerstokken, verschil lend gekleurde électrische kaars jes, zal aan zijn voet een berg feestelijke pakjes hebben die op Kerstmorgen geopend zullen wor den. Het kaarsen licht, dat uit de vensiers straalt, zal een uitnoodi- gend baken vormen voor de zan gers van Kerstliederen op den avond voor Kerstmis. Troepen padvinders on padvïnd- sters, schoolkinderen, kerkkoren cn buurtverenigingen gaan van huis tot huis en zingen de oude, vertrouwde Kerstliederen Stil le Nacht. Adeste Fideles, Jingle Bells, God Rest Ye Merry Gentle men en Good King Wenceslaus. Op het platteland zullen de Kest- zangers in sleden of trucks met stroo gevuld dc Kerstzangen bren gen naar de ver afgelegen boer derijen- IN de laatste Aveek van het jaar zijn 'alle concert-zalen, biosco pen, theaters en nachtclubs tot de laatste plaats bezet. Scholen orga- niseeren voorstellingen en optoch ten die de universaliteit van Kerstmis, de geschiedenis van St. Nicolaas, de geboorte van Chris tus of het bezoek van de Drie Wij zen uit het Oosten uitbeelden. De radio brengt Kcrstmuziek jn de huizen, spoorwegstations, groote warenhuizen en restaurants en op den avond voor Kerstmis wordt de traditioncele voordracht van Dickens' Christmas Carol door Lionel Barrymore uitgezonden. Kerstkaarsen glanzen van kerk altaren tusschen het Kersfgroen. Koren zingen dc Messias van Han del cn het Christmas Oratorio van Saint Saens. Overal wonen Ame rikanen kerkdiensten hij. Vooral op den avond voor Kers',in if en op Kerstmis zelf bij de dien sten bij kaarslicht en bii de Nacht mis vergeten zij hun zorgen en krijgen nieuwe hoop en nieuw vertrouwen op den geboortedag van het Kerstkind. Millioenen Kerst- en Nieuw jaarskaarten met een eindelooze verscheidenheid van groeten wor den over de post verzonden. Meer dan een half millioen Kerstkaar ten en pakjes worden ieder jaar naar een klein stadje, aan een wegkruising gelegen, gezonden om vandaar opnieuw verzonden te worden met het postmerk „San ta Claus". Dit stadje heet name lijk Santa Claus en ligt in den Staat Indiana. Gedurende het geheele jaar dommelt dit kleine plaatsje dat maar twee winkels heeft en nog geen 100 inwoners. Maar tegen Kersttijd wordt het een bijenkorf van activiteit als alle hens aan dek zijn om de kaar ten en kapjes voor Kerstmis te verwerken-* P de schepen die in de ver- schillende havens van Ame rika voor anker liggen onthaalt do Marine de weeskinderen op den traditioneel en Kerstboom en een maaltijd met gebraden kal koen. Tot verrukking van de kin deren komt de Sint aan boord in een helicoptèrc om kousfin vol met geschenken, speelgoed en kleéren uit te deelen. Dit jaar hebben politie- en brand weerposten weer gefungeerd als verzamelpunten voor gebroken speelgoed, dat zij repareeren en daarna verdoelen onder kinder ziekenhuizen. weeshuizen en be-' hoef tig e gezinnen. Kleine kerst boompjes en vroolijke roode poin- setta-plantjes worden naar de hos pitalen voor oud-strijders gezon den en naar tehuizen voor ouden van dagen en blinden. Er worden speciale voorstellingen voor hen gegeven door de besle acteurs en zangers. Kerstmanden met levens middelen en speelgoed voor de ar men worden gereed gemaakt en uitgedeeld door schoolkinderen, kerken, liefdadige instellingen, verschillende firma's en particu lieren. HET aansteken van den Natio" nalen Gemeenschaps-Kerst- boom in Washington door den president dor Vereenigde Staten is het signaal voor het aansteken van gemeenschapskerslboornen over het gelieele land. Deze plech tigheid, waarbij de president een Kerstgroet uitspreekt cn het pu bliek gezamenlijk Kerstliederen zingt wordt over het geheele land. door do radio uitgezonden. In 1923 is men in Washington met deze openbare Kerstviering bij een ge- mecnschapskerstboom begonnen. Toen woonde president Calvin Coolidge dc plechtigheid hij on der een boom dio uit zijn geboor- testaat Vermont naar het Witte Huis was gezonden. Het volgend jaar werd er een levende kerst boom. een geschenk van de Ame rikaansche Boschbouwvereeniging op het terrein van het Witte Huis geplant. Sedertdien brengen de gekleurde lichtjes en elcctrischo klokken die Kerstliederen spelen de vriendelijke warme Kerstfeer naar Washington. Terwijl Amerika aldus de eigen Kerst-tradities in stand houdt, zoo wel als die welke afkomstig zijn uit andere landen, handhaven ve le Nationale groepen eveneehs hun oorspronkelijke nationale ge woonten. Zoo bijvoorbeeld vieren de Russen het zoogenaamd^ Kïbi- ne Kerstfeest op 6 Januari. En de Italianen cn dc Zweden vieren het feest vap Santa Lucia op 13 December. Kerstmis beteekent in Amerika niet alleen maar een uitwisseling van tastbare geschenken, doch een uitdrukking van goeden wil cn vriendschap. De geest van Kerstmis dringt door in hutjes zoowel als in de groote woonpa leizen. Men treft hern aan op de door sneeuw bedekte heuvelen zoowel als in de warme woestij nen, in de groote steden zoowel als in do kleine dorpjes op het platteland. Daarachter staat de vurige hoop dat de eeuwenoude Kerstgroet van „Vrede op Aarde, in de menschen een welbehagen" tc langen leste werkelijkheid mo ge worden. TUINKALENDER IS DECEMBER. Beschermt de vogels, want vele zijn zeer nuttig. Bovendien vormen ze een natuurlijk onderdeel van Uw tuin. Geeft ze daarom in clen winter geregeld wat 'vogelvoer Vooral als het vriest of wanneer het gesneeuwd heeftis dit een zeer nuttig werk. Verzuim ook niet om dit gevogelte in strenge winters wat drinkwater fe geven. Ten slotte maken de vogels ook aanspraak op een veilige broedgelcgenheïd. Daarom brenge men aan de boomen of op andere geschikte plaatsen de bekende nestkastjes aan. S L. De vorming van een orkest van minstens 60-man ligt in het voornemen. Als noviteit wil do Rotterdamsche Opera binnen niet al te landen tijd brengen „Dc Ring van Gyges" van dq®i Belg August Boeyens.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1946 | | pagina 2