Economische grens met België
is een anachronisme
Amerika bereidt zich voor
Internationale opvoeding vormt
den weg naar hechten vrede
VnooJid
BAMPIE
Het nieuwsgierige hertje
Radio-programma
en
Nederlandsche cultuurgemeenschap
is een Europeesche noodzaak
Feeststemming en vriendschap
Santa Claus
onder getuige
Meer licht
In de theaters
Weezen en zieken
Nieuwe traditie
Woensdag 18 December 1946
WI WANNEER wij de omstandig.
heid. dat België en Nederland
tor nu toe als twee gescheiden eco
nomische stelsels in liet. huidige we
reldbestel hebben trachten voort te
leven, eens met andere oogen
b.v. met Amerikaansche probee-
rcn te bezien, dan zal deze geschei
denheid een volstrekt anachronis.
me blijken te zijn. Als de tot oor-
deelen bevoegde, Amerikaansche
openbare meening dit beziet, dan
zal zij het alleen kunnen opvatten
als een merkwaardig overblijfsel
van een stukje van „noor old Eu
rope", van een eigenaardig particu
larisme van provinciaal karakter.
Staatsgrenzen zijn in de Ameri
kaansche opvatting administratieve
noodzakelijkheden, hoewel veelal
traditioneel en geografisch bepaald.
Doch nooit zijn het daar a.
priori economische scheidin
gen van een zoo volstrekt ka
rakter, als wij dat in Europa
kennen.
Wanneer wij dit anachronisme
eigener beweging, uit eigen kracht
zullen weten af te schaffen, dan
zullen wij ontegenzeglijk interna
tionaal daarvoor een groote waar-
deering oogstten. Dit zal met zich
brengen een stemming van „good
will", van groote heteekenis voor
den groei van een democratische
samenwerking van West.Europa,
waarvan onze Lage Landen de
kern zullen kunnen vormen.
Maar roij kunnen hier des te meer
van een anachrornisme spreken,
omdat wij hier immers te maken
hebben met hel feit van de Neder
landsche cultuurgemeenschap, wel
ke zoowel Nederland als Vlaande
ren omvat.
Niemand zal de groote beteekenis
van deze Nederlandsche cultuurge
meenschap te midden van de ge.
heelc groep der Europeesche cul
tuurgemeenschap kunnen misken
nen. oZnder de geringste chauvinis
tische overdrijving kunnen wij zeg
gen, dat zij temidden Aan de rijke
en gelukkige verscheidenheid van
het Europeesche cultuurleven al.
tijd ecu hongst-belangrijke plaats
heeft ingenomen en steeds zou Eu
ropa, zonrler haar. in cultureel op
zicht onvolledig zijn.
Handhaving van deze, onze
Nederlandsche cultuurgemeen
schap. welke thans veertien
millioen menschen omvat, is
daarom een Europeosch be
lang. zoo niet Ehropcesche
noodzaak. Kunstmatige ge
scheidenheid is daarom uit
den booze en moet men als iets
ondraaglijks onderkenpen.
Tolunie
7 00 is het te begrijpen, dat van
eene levende, strevende en zich
verder verwerkelijkende Nederland
sche cultuurgemeenschap een ster
ke aandrang tot het totstand ko
men van de tolunie zal uitgaan.
Temeer omdat tegenwoordig de be.
teckenis van het Vlaamsche ele
ment binnen den Belgischen staat
in steeds sterkere mate toenemende
is en er zelfs in het Waalsclie land
een sterker bewustzijn van wezen
lijk deelgenoot te zijn van de Lage
Landen groeiende is. Het is juist
deze aandrang tot de tolunie, die
uitgaat van een zich verder-ont-
plooiende Nederlandsche cultuur
gemeenschap. die het nationale ka
rakter van deze tolunie bepaalt.
Onze Nederlandsche cultuurge
meenschap bepaalt uiteindelijk het
wezen van ons Nederlander-zijn.
Haar te bevestigen, haar verder te
ontplooien, dat is onze nationale
plicht, zoowe) jegens ons zelf, als
tegenover Europa! Ook het totstand
brengen van de tolunie is een mid
del daartoe.
Dit nationale element in de tol.
unie-gedachte dient o.i. het meest-
wezenlijke te zijn: hier ligt een
groote belofte voor onze toekomst,
hier ligt echter ook eene groo'e
verplichting ons opgelegd in het
moderne Europa door het verleden
Ir. H. J. Boon over:
Tolunie met België
(II) j
var. de Nederlandsche samenleving
en door de groote Nederlandsche
cultuurscheppingen.
Zoo kunnen wij slechts onze ayc-
zenlijke bijdrage tot het nieuwe
democratische Europa leveren, als
wij ons bewust zijn van on3 deel
genootschap aan en van onze ver
antwoordelijkheid a*oor onze ge-
hcele. Nederlandsche cultuurge
meenschap.
Staatgrens
TI> IJ de tolunie gaat het niet om
het uitvlakken van een staats,
grens, het gaat hier alleen om het
wegnemen van een economisch
anachronisme, dat in steeds sterke
re mate groote belemmeringen voor
3e ontwikkeling van ons nationalo
cultuurleven met zich dreigt te
brengen.
Alles wat de gescheidenheid in
onze cultuurgemeenschap besten
digt of versterktmoeten wij be
strijden, alles wat de samenwerking
bevordert, moeten wij nastreven.
Wij noemen hier zeer in het
kort: opheffing van douane
rechten, gelijkheid van economisch
en maatschappelijk bestel, vrij on.
daling verkeer, overeenstemming
van onderwijs en opleiding, uitwis
selbaarheid van patenten en diplo
ma's, samenwerking van cultureele
vercenigingen en van geestelijke
stroomingen.
Nationale geestdrift voor een be
wust beleven van onze Nederland
sche cultuurgemeenschap zal het
krachtig-werkende cement kunnen
zijn, waarmede de tolunie opge
bouwd kan worden tot die sterke,
gezonde samemverking, waaraan
het. nieuwe, democratische West-
Europa in zoo hooge mate behoefte
heeft.
Hier ligt een element van samen
binding van twee landen, klein in
oppervlakte, doch beide van een
zeer bijzondere beteekenis, die thans
economisch op elkaar zijn aangewe-
Voor de kinderen
VEILIG verborgen aan de voet
\an 'n omgewaaide vermolmde
boom woonde Bampïe met zijn moe
der en zusje in een heerlijk warm
hol, van boven bedekt met grote
sparretalclceh. diep in een uitge
strekt bos. Van de wereld om hem
heen wist. hij nog bijna niets. Maar
hij was ook nog erg klein, moet je
weten.
Bampie was veel knapper dan zijn
zusje, maarook lang niet zo
vorozichtig. Vaak liet hij zich wel
drie maal roepen eer hij kwam. En
hij was dol op avanturen en erg,
heel' erg nieuwsgierig.
Op een avond dat hij weer alleen
uit geweest was, waren zijn moeder
en zusje erg on
rustig bij zijn
thuiskomst. Zij
hebben zeker iets
vreemds gezien
of geroken,
dicht Bampie,
Avant zo angstig
had moeder nog
nooit gedaan.
Telkens beduid- V"
de zij hem, dat
hij diep in 't hol
moest wegduiken. Plotseling klonk
een geluid waarvan hij schrok: een
korte, felle knal. Zijn moeder sprong
in doodsangst overeind, rende het
bos in, gevolgd door de kinderen.
Telkens keek zij angstig om of zij
wel kwamen.
Bampie, eerst ook erg geschrok
ken, werd langzamerhand nieuws
gierig; wat zou dat geluid geweest
zijn? Hij besloot eindelijk zelf op
speurtocht, te gaan. IIoc moeier
ook riep cn waarschuwde, het hielp
niet, want heel in de verte zag bij
iets, wat bij nog nooit gezien had
en waar hij liet zijne vanmoest
hebben.
Tussen de stammen door flikker
de een kampvjiur. Hoe mooi en be
toverend was het! Voorzichtig
kwam hij naderbij, steeds dichter
cn dichter, zich telkens even achter
een boomstam of struik verbergend.
De dieren, dio om het vuur heen za
ten, kende hij niet. Hoe kon dat
ook, de arme Bampie had nog nooit,
mensen gezien. Maar moeder wèl!
Angstig was zij Bampie gevolgd-
Met een laatste kreet waarschuwde
zij haar kind. En eerst toen
maar to laat! hield Bampie stil.
In een wijde kring rende moeder
om hem heen. Dc lucht weerkaatste
yan haar 'angstgeroep. Maar het
kampvuur was zo betoverend voor
Bampie en zijn nieuwsgierigheid zo
groot, dat hij moeders raad in de
wind sloeg en inplaats van terug te
keren, zich nog dichter bij het open
vuur waagde. Een korte, felle knal,
een schreeuw en daar rende Bampie,
zo hard hij kon, gevolgd door zijn
moeder. Pijn voelde hij, pijn veroor
zaakt door een kogel, die langs zijn
oren was geschampt, maar gelukkig
vorder geen onheil had aangericht.
Sidderend kroop Bampie terug in
het hol. En hij boog schuldbewust
zijn kopje toen zijn moeder hem -ie
les las 0Arer zijn onvoorzichtigheid,
zich zelf belovend nimmer meer op
avontuur uit te gaan. En deze be
lofte hield Bampie trouw
zon en waarvan de onderlinge sa.
menwerking thans een erkende
noodzakelijkheid is geworden.
Een Arerdiept nationaal bewust
zijn ligt hieraan ten grondslag en
dringt tot een noodzakelijke, eco
nomische samenwerking. Dit bijzon
dcre element van saineubinding vin
den wij nergens elders in Europa!
Uitl'eraard spreekt het vanzelf,
dat dit alles zich niet met een in.
wendige noodwendigheid zal vol
trekken. Het zal niet vanzelf gaan,
hier wordt veel constructieve wils
kracht vereischt. Het inzicht, dat
hier van een particularisme en van
ccn anachronisme gesproken moet
worden is zonder meer niet voldoen
de om deze beide ook uit de wereld
te helpen; daar\-oor ls gestage,
moeizame arbeid met veel doorzet
tingskrachf onontbeerlijk.
En moeilijkheden, ja zelfs bezwa.
ren, die wij zullen leeren kennen of
gevaren, die daarbij onder het oog
zullen moeten worden gezien mo
gen geen aanleiding zijn om het
streven naar het aangegeven doel
na te laten!
De moeilykheden zijn er ook hier
sclchts om te worden overwonnen!
HILVERSUM I 301.5 M. 8.15
Pierre Palla, orgel. 8.45 Muziek van
Jean Sibelius. 9.45 ..Arbeidsvitami
nen". 10.30 Van vrouw tot vrouw.
10.35 Erica Monni, viool. 10.50 „Kleu
tertje luister". 11.00 Ensemble Jcfty
Cantor 11.45 Familieberichten uit
Indonesië. 12.00 Pianorecital door
Alex van Amerongen. 1235 Mctro-
pole-orkest. 12.35 Vervolg Metropole
orkest 13.15 Renova-Septet. 13.50
Lotte Lehmann zingt. 14.20 Solisten
concert. 16.15 „De'camera loopt".
17.30 ..The Skymasters". 18.15 „Toe
giften mijner keuze". 19.05 Sport-
praatje. 19.20 Radio Volksmuziek-
rchool 20.05 Weeroverzicht K.N.M I.
20.15 Radio Philharmonisch Orkest
21.15 Hoorspel. „Jan Starter en zijn
wijf". 22.05 „The Romancers". 22.45
„Nederland in de wereld".
HILVERSUM II 415.5 M. 8.15
,Pluk den dag" 9.50 Orgelconcert.
10.00 Het BBC Symphonic Orkest.
10.15 Morgendienst 10.45 Arth. Ru
binstein. piano. 11.00 ..De Zonne
bloem". 12.03 Zang-recital. "12.30
Lunchconcert. 13.15 Lunchconcert,
(vervolg). 13.45 „De eerste Kerst
nacht". 14.40 Voor de vrouw. 15.00
Omvoepkamerorkest. 16.00 Bijbelle
zing. 16.45 Rotterdamsch Strijkkwar
tet. 17.30 Klarinet-recital. 17.50 Het
rijk over zee. 18.00 Chr. Gemengd
meisjes- en kinderkoor 13.45 Het
Stedelijk orkest van feournemouth.
19.30 Eileen Joyce, piano. 20.05 Ad-
ventsdienst 21,35 „Utrecht jubilate".
New York, December.
ZJOEWEL vele Kerslarhkelen nog niet of heel moeilijk in het
-*■ Amerika van na den oorlog verkrijgbaar zijn, zooals in de
meeste andere landen trouwens, zal het Amerikaansche volk dit
jaar toch een bijna normale Kerstmis vieren de eerste se
dert 1940.
Verleden jaar ivfls de aanpassing aan het leven in vredestijd
nog maar net begonnen cn de rechte stemming voor de traditio-
neele feestdagen had men nog niet te pakken. Millioenen jonge
mannen en vrouwen bij de gewapende macht waren nog ver van
huis, verspreid over de gevechtsterreinen over de gelieele wereld.
Nu er sedert het einde van den oorlog 13.000.000 mannen en
vrouwen uit den dienst in het burgerleven zijn teruggekeerd zal
men in vele Amerikaansche huisgezinnen voor den eersten keer in
vijf jaar weer Kerstmis vieren zonder dat er een lid van het gezin
afwezig is. Al de glans en schittering en de talrijke gewoonten die
jaren lang tot de Kerstviering in Amerika behoorden zijn thans
teruggekeerd.
is, evenals in Engeland, in Ame
rika de vriend der kinderen.
Zijn verleden en de afkomst Van
zijn naam zijn dezelfde als die
van Sinter klaas, maar zijn ver
schijning is andershij is vroolij-
kcr, uitbundiger, niet gevieesd
al deelt hij wel eens een roe
uit maar vriendschappelijk als
een schoolkameraad. Hij woont
in het hooge Noordenbij de
Lappen, cn komt elk jaar in een
met geschenken bevrachte arre
stee, getrokken door rendieren,
naar het. Zuiden om in de sleden
en dorpen Kértsfeest te vieren
met de kleinen en grooten.
Overal in de steden kan men
hem dezen tijd tegenkomen
met zijn gul lachend gezicht,
zijn roode koonen, zijn sneeuw
witte baard en haren en zijn
paai sen mantelHij staat op de
hoeken van de straten, om geld
in te zamelen voor dc armen, hij
is in de café's, waar de kinderen
hem hun liefste wenschen in het
oox fluisteren, en komt tenslotte
op Kerstnacht de huizen binnen
om de geschenken onder den
kerstboom te leggen of in de
kousen, rlje bij de haard zijn op
gehangen.
25 December is een dag van hereeniging van het gezin, van
schitterende Kerstboomen, van kousen die bij den schoorsteen
worden opgehangen, van het Kerstmannetje Santa Claus, de
zelfde als Sinterklaas, maar in Amerika en Engeland treedt hij
als Kerstman op), van Kerstliederen, van hulstkransen en luidende
Kerstklokken. Er is geen andere feestdag die in Amerika zoo van
ganscher harte gevierd wordt. Studenten komen van Colleges en
Universiteiten naar huis, mannen en vrouwen laten hun zaken in
den steek, familieleden uit ver afgelegen woonplaatsen, kinderen,
grootouders en ouders komen bijeen voor het traditioneclc Kerst
diner. Vlak voor Kerstmis beleeft Amerika een van de grootste
verkeersopstoppingen. Treinen, bussen, vliegtuigen cn particu
liere auto's zijn volgepropt met menschen die zich naar huis rep
pen voor het Kerstfeest.
"EP EN sfeer van blijde verwach-
1ting doortrekt alle voorbe
reidselen voor Kerstmis, of bet nu
in de door een dikke sneeuwlaag
bedolven steden van do Dakota's
in den warmen zonneschijn
van Californié, of in de groote ste
den dan wel in de kleine dorpen
op het platteland is. In de winkel-
étalages schitteren allerlei verlei
delijke geschenk-artikelen, koo-
pers met pakjes beladen haasten
zicli van winkel naar winkel,
overal in de straten ziet men
Kerstklokken en hulst en mistic*
Na een verblijf van ongeveer drie en een halve maand in het
buitenland is ir. Kees Boeke, voorzitter van het bestuur van den
vernieuwingsraad voor het onderwijs, per K.L.M.-vliegtuig uit
New York in Nederland teruggekeerd. In een onderhoud met het
A.N.P. vertelde de heer Boeke iets over zijn bevindingen in
Australië en de Vereenigde Staten.
Onderwijsvern ieuwing
in Australië en de VS
„Op uitnoodiging van de ,.New
Education Fellowship" (N.E.F.) ging
ik begin Sept. naar Australië ten
einde daar het groote. internationale
onderwijscongres bij te wonen. Veel
goeds is hier tot stand gekomen en
het initiatief van de „Federal Coun
cil" van de N.E.F. te Australië, dit
congres bijeen te roepen, heeft er toe
bijgedragen, dat de idee van interna
tionaal onderwijs thans in breeder
kringen bekendheid zal krijgen", al
dus de heer Boeke.
De N.E.F. werd ongeveer 30 jaar
geleden opgericht het is een groot
internationaal lichaam geworden
waarvan de „Nederlandsche Werkge
meenschap" een onderafdeeling is.
Het hgt in de bedoeling het onder
wijssysteem, zooals het wordt toege
past in de Averkgemeenschap. inter
nationaal te verbreiden. Er zullen
dan over de heele wereld werkplaat
sen komen zooals in Bilthoven. De
kinderen zullen volgens dezelfde me
thode als hier. leeren hun eigen ini
tiatief te ontwikkelen zonder de min
ste pressie van boven of onderling".
Proevenstelsel
„Ook in hef buitenland het z.g.
„proevenstelsel" worden ingevoerd.
Dit is een register, waarin alle pres
taties van het kind worden aangetee-
kend".
„Wanneer dus een leerling van
de Nederlandsche „Werkplaats"
ergens in het buitenland op een
Averkplaats terechtkomt, zal het
gewoon mee kunnen doen omdat
daar volgens hetzelfde proeven
stelsel wordt gewerkt".
„De taal zou een struikelblok kun
nen zijn, maar kinderen kunnen heel
gemakkelijk en zeker na een korte
voorbereiding een vreemde taal
leeren".
„Ligt hef in de bedoeling kinderen
van de verschillende werkplaatsen
internationaal uif te wisselen?"
„Zeker, waarom nief In Australië
werd zelfs het plan geopperd een
schip met een paar honderd kinde-
De bekende piedagoog ir Kees;
Boeke. leider van „De Werk
plaats" te Bilthoven, voorzitje*
van den vernieuwingsraad voor
ef onderwijs, heeft een bezoek
gebracht aan Australië en de Ver-,
?evigde Staten teneinde de nieuwe
■Onderwijsmethoden daar te besfu-
deerenOver zijn ervaringen ver-
'elt.hij in hef interview, dat wij
hterbfj afdrukken.
•_»JOOOOOCOOOOCOCOCOOOOC
ren een soort Avereldreis tP laten ma
ken. waarbij de kinderen in verschil
lende werkplaatsen op dP wereld een
poosje zouden kunnen Averken. Dit
zou zeker hun blik verruimen en goe-
dP wereldburgers van hen maken En
hier moet bet op den duur toch heen.
Afstanden zijn er niet meer en de
wereld is erg klein geworden".
,,Het onderwijs moet daarom
meel" internationaal gericht zijn
en de nationalistische tendens
zooveel mogelijk verwijderd, zon
der natuurlijk de eigen typische
cultuurwaarden van een afzon
derlijk land aan te tasten. Op
deze wijze zal men op den duur
tevens komen tot een werkelijken
wereldvrede.
Belangrijk in onze werkgemeen
schappen is. zooals wij dat noemen,
de „socialistische ordening" De kin
deren komen elkp week bijeen o:n
plannen te maken en van gedachten
te wisselen Gemeenschappelijk over
leg gemeenschappelijke ordening.
Het is natuurlijk internationaal ook
mogelijk en van fundamenteel be
lang".
„Zijn er positieve resultaten in
Australië geboekt?"
„Voor mijn vertrek uit Sydney had
ik nog een bespreking met mevr.
Magna Mara Zij maakt thans een
tocht door Australië per vliegtuig om
steun te zoeken voor de verwezenlij
king van onze gedachte. Er moeten in
door Anthony Berkely
MEVROUW Sinclair las in -zijn
blik. wat bij bedoelde. „Oh, zoo
slecht is hij beslist niet, Hij schreef,
dat hij wil zien, of er iets voor zijn
neef gedaan kan worden. Hij schijnt
iets van de doortastendheid van zijn
geadopteerde vaderland overgenomen
te hebben".
„Oh", zei mijnheer Chitterwick, „ja,
dat is wat anders". En dat was al
les. wat hij te zeggen wist, want de
waarheid gebiedt te verklaren, dat
mijnheer Chitterwick, de hoop van
Riversmead. zich op dat oogenblik
afvroeg, welke verdere stappen hij
nu eigenlijk moest ondernemen.
Het v/as mevrouw Sinclair, die
hem een uitweg wees. „Ik ga \ran-
middag naar Earlshaze Hef landgoed
behoort nu aan mijn man en hoewel
ik er onder de huidige omstandighe
den natuurlijk niet aan denk. me
daar te vestigen, houd ik er toch zoo
af en toe een oogjp in het zeil. Mouse
zal me er met dén wagen heen bren
gen. Misschien hebt U zin om mee te
gaan? U kunt dan juffrouw Goole
nog eens spreken. Ik heb haar voor-
loopig maar in haar functie gelaten".
Nu had een onderhoud met juf
frouw Goole voor mijnheer Chitter
wick weinig aantrekkelijks, maar in
ieder geval befeekende een bezoek
aan Earlshaze actie en dat was beter
dan werkeloos op Riversmead rond te
hangen en er minder dan iemand an
ders als een detective uit te zien.
Mijnheer Chitterwick gaf dan ook te
kennen, dat hij zeer graag van de
gelegenheid gebruik zou maken om
juffrouw Goole nog eens te ontmoe
ten.
Mouse hield van snel rijden en in
nauwelijks een half uur had hil den
afstand van meer dan vijftig kilome
ter. die de beide landgoederen van
elkaar scheidde, afgelegd.
Juffrouw Goole ontving hen be
leefd. Tof mijnheer Chitterwick's op
luchting nam zij Judith direct ter
zijde om over de betaling van enkele
rekeningen te spreken Bevrijd van
juffrouw Goole's doordringende blik
ken was mijnheer Chitterwick in
staat, zijn omgeving wat nader op te
nemen. Mouse, die zag dat zijn met
gezel geïnteresseerd rondkeek, bood
aan. als gids op te treden, daar nij
het huis goed kende. Onder zijn lei
ding bewonderde mijnheer Chitter
wick de prachtige oudP betimmerin
gen. de schilderijen-galerij en de
kostbare verzameling Chineesch por
selein en zuchtte. Misschien had de
politie gelijk en was moord een niet
te hooge prijs. Earlshaze v/as een
kostelijk bezit.
De rondgang door het enorme huis
met zijn vele bezienswaardigheden
duurde bijna een uur en toen zij in
de ontvangkamer terugkwamen, ble
ken de twee dames hup zaken afge
handeld tP hebben. Tot mijnheer
Chitterwick's schrik scheen Judith
naar een excuus te zoeken om hem
en juffrouw Goole een tijdje alleen
te laten Mijnheer Chitterwick was er
zeker*Van, dat hij. wanneer hij met
deze vastberaden jongedame alleen
zou zijn. elke vraag, die hij had wil
len stellen, oogenblikkelijk weer ver
geten zou.
Het was intusschen Mouse, die
handelend optrad. „Judy. Je ziet er
slecht wit. Doodelijk A'ermoeid, niet
juffrouw Goole?"
Juffrouw Goole beaamde het.
„Ik zal .ie eens wat zeggen", ver-
volgd? Mouse, ,,je gaaf hier rustig op
een divan liggen en juffrouw Goolc.
Chitterwick en ik maken tot theetijd
een wandeling in den tuin. Hoe lijkt
je dat?" Hij gaf Judith een teeken en
deze begreep direct. Avat er van haar
a'erlangd werd. Natuurlijk zou ze een
uurtje rust nemen.
Ondanks het tegenspartelen van
juffrouw Goole, die verklaarde» bet
veelde druk te hebben om nutteloos
rond te wartdelen, wist Mouse zijn
zin door te drijven en een minuut
later liepen de beide mannen, met de
opstandig kijkende secretaresse tus-
schen hen in, het terras af.
(Wordt vervolgd).
Australië nog meer werkplaatsen ko
men, maar de financiering blijft al
tijd dé groote moeilijkheid.
„Waf Nederland betreft hebben wjj
een rapport opgesteld.' dat aangebo
den zal worden aan den minister van
O. K. en W. Hierin is een groot aan
tal van opze wenschen vervat,
steuri van het rijk ten behoeve \'an
de wetenschappelijke bestudeering
van opvoeding en ondenvijs ver
vanging van hel klassikale stelsel
door meer individueel onderwijs,
waardoor ook het zitten blijven zal
worden beperkt"
„En wat waren Uw bevindingen in
dc Vereenigde Staten
„Ik was vanaf 25 October in dé
V S. San Francisco. Minneapolis.
Chicago, Boston, enz. Ik heb er veel
lezingen gehouden en prettig contact
gehad met de Amerikanen, die zeker
veel voelen voor de ideeën van de
N.E.F. en zeker de internationale
kindergemeenschappen zullen bevor
deren. He» P'an be?taaf ook te trach
ten dP Unesco voor onze plannen te
winnen, hetgeen in niet onbelang
rijke mate de verwezenlijking zal
kunnen bespoedigen."
Resolutie
„Aan hef «slot, \Tan de besprekingen
in Australië hebben de congressisten,
onder wie vele departementale verte
genwoordigers uit verschillende lan
den (Engeland. China. Australië.
VS., Frankrijk. Britsch Indië, Polen.
Tsjecho Slowakije en Nieuw Zee
land) een soort resolutie opgesteld
waarin zij den weg toonen vrede en
veiligheid te bereiken door interna
tionale opvoeding.
Als belangrijkste stappen in deze
richting Avorden dp volgende punten
naar voren gebracht; „De groepen
moeten bekendheid verwerven met
de programma's en werkwijze \-an de
Unesco, De plannen van de N.E.F,
moeten steeds worden voorgelegd
aan de Unesco. Bovendien is het aan
te bevelen een internationale classi
ficatie te maken van de terminologie
van de onderwijsmaterie en de diplo
ma's. uitgegeven door de verschillen
de onderwijsinstellingen over de ge-
heele wereld.
Elke wetenschappelijke ont
dekking, zooal$ de atoomenergie,
moet onmiddellijk ter beschik
king gesteld worden aan de
mensehheid voor constructieve
doeleinden.
Hierbij moet de Unesco geraad
pleegd Avorden. Er moet naar ge
streefd worden dat de Unesco den
steun ontvangt, van alle "Olkeren op
de wereld, ook van die, welke nog
niet zijn' aangesloten, zooals de
U.S.S.R."
Wereldoorlog II wordt
beschreven
J. R, M. Butler, professor aan de
universiteit van Cambridge, heeft de
taak gekregen de officieele militaire
geschiedenis van den tweeden we
reldoorlog te schrijven.
Hij zal een veel gemakkelijker taak
hebben dan zijn voorganger brigade
generaal J. E. Edmonds, die nog
steeds werkt aan den eersten wereld
oorlog. Edmonds kreeg verscheidene
vrachtwagens vol documenten te ver
werken. Hij is thans 85 jaar en heeft
het werk nog niet beëindigd.
Prof. Butler hoopt echter het eerste
ontwerp binnen ongeveer tien 3aar
gereed te hebben, daar de moderne
methoden van verzamelen en optee-
kenen van gegevens van groot nut
zullen zijn.
Er bestaan plannen tot op
lichting van een Rotterdamsche
Opera onder leiding van mevr.
A. Brooshobfd—Verhulst. Diri
gent zal zijn Willy Kluchert,
terwijl de heer J. van Trigt de
zakelijke leiding zal nemen.
toe, en de Kerstman staat op den
hoek van de straat en klingelt mot
zijn klokken om bijdragen tc vra
gen voor de minder bedeelden.
Dc Kleintjes gaan in de groote
warenhuizen op bezoek bij het
Kerstmannetje om den goeden
Sint in liet oor te fluisteren wat
zij graag voor Kerstmis zouden
willen krijgen. Overal is -de vrien
delijk lachende, blozende oude
heer met zijn sneeuwwitte liaar
en baard, in zijn purperen cos-
tuum. met wit bont afgezet, een
symbool van den geest van vrien
delijke minzaamheid die eens in
het jaar den kinderen de illusie
van een tooverland schenkt en bij
de ouderen een stroom van mooie
herinneringen opwekt die het
hart goed doen.
iEDER jaar worden er tijdens
het Kerstseizoen 15 a 16.000*000
kerstboomen verkqcht. Dit jaar
zullen er weer nieuwe versierse
len en lichtjes voor zijn. Do hui
zen zullen, zoowel van binnen als
van buiten, vol kerstversieringen
zijn. Op de buitendeur zullen
kransen van dennetakken of van
glanzende groene hulstblaadjQ^ en
rood hessen hangen. Aan de lomp
in de huiskamer zal een takje
mistletoe hangen cn ieder meisje
dat daaronder staal verbeurt een
kus. Op, het dressoir zullen scha
len met noten, fruit, bonbons en
ander lekkers en een bowl met
eggnog (geklopte eieren met melk.
suiker en brandewijn) staan voor
vrienden en buren die op bezoek
komen. De Kerstboom die schit
tert door allerlei versierselen van
plastic, epgelenhaar, rood ge
streepte suikerstokken, verschil
lend gekleurde électrische kaars
jes, zal aan zijn voet een berg
feestelijke pakjes hebben die op
Kerstmorgen geopend zullen wor
den. Het kaarsen licht, dat uit de
vensiers straalt, zal een uitnoodi-
gend baken vormen voor de zan
gers van Kerstliederen op den
avond voor Kerstmis.
Troepen padvinders on padvïnd-
sters, schoolkinderen, kerkkoren
cn buurtverenigingen gaan van
huis tot huis en zingen de oude,
vertrouwde Kerstliederen Stil
le Nacht. Adeste Fideles, Jingle
Bells, God Rest Ye Merry Gentle
men en Good King Wenceslaus.
Op het platteland zullen de Kest-
zangers in sleden of trucks met
stroo gevuld dc Kerstzangen bren
gen naar de ver afgelegen boer
derijen-
IN de laatste Aveek van het jaar
zijn 'alle concert-zalen, biosco
pen, theaters en nachtclubs tot de
laatste plaats bezet. Scholen orga-
niseeren voorstellingen en optoch
ten die de universaliteit van
Kerstmis, de geschiedenis van St.
Nicolaas, de geboorte van Chris
tus of het bezoek van de Drie Wij
zen uit het Oosten uitbeelden. De
radio brengt Kcrstmuziek jn de
huizen, spoorwegstations, groote
warenhuizen en restaurants en op
den avond voor Kerstmis wordt
de traditioncele voordracht van
Dickens' Christmas Carol door
Lionel Barrymore uitgezonden.
Kerstkaarsen glanzen van kerk
altaren tusschen het Kersfgroen.
Koren zingen dc Messias van Han
del cn het Christmas Oratorio van
Saint Saens. Overal wonen Ame
rikanen kerkdiensten hij. Vooral
op den avond voor Kers',in if en
op Kerstmis zelf bij de dien
sten bij kaarslicht en bii de Nacht
mis vergeten zij hun zorgen en
krijgen nieuwe hoop en nieuw
vertrouwen op den geboortedag
van het Kerstkind.
Millioenen Kerst- en Nieuw
jaarskaarten met een eindelooze
verscheidenheid van groeten wor
den over de post verzonden. Meer
dan een half millioen Kerstkaar
ten en pakjes worden ieder jaar
naar een klein stadje, aan een
wegkruising gelegen, gezonden
om vandaar opnieuw verzonden
te worden met het postmerk „San
ta Claus". Dit stadje heet name
lijk Santa Claus en ligt in den
Staat Indiana. Gedurende het
geheele jaar dommelt dit kleine
plaatsje dat maar twee winkels
heeft en nog geen 100 inwoners.
Maar tegen Kersttijd wordt het
een bijenkorf van activiteit als
alle hens aan dek zijn om de kaar
ten en kapjes voor Kerstmis te
verwerken-*
P de schepen die in de ver-
schillende havens van Ame
rika voor anker liggen onthaalt
do Marine de weeskinderen op
den traditioneel en Kerstboom en
een maaltijd met gebraden kal
koen. Tot verrukking van de kin
deren komt de Sint aan boord in
een helicoptèrc om kousfin vol
met geschenken, speelgoed en
kleéren uit te deelen.
Dit jaar hebben politie- en brand
weerposten weer gefungeerd als
verzamelpunten voor gebroken
speelgoed, dat zij repareeren en
daarna verdoelen onder kinder
ziekenhuizen. weeshuizen en be-'
hoef tig e gezinnen. Kleine kerst
boompjes en vroolijke roode poin-
setta-plantjes worden naar de hos
pitalen voor oud-strijders gezon
den en naar tehuizen voor ouden
van dagen en blinden. Er worden
speciale voorstellingen voor hen
gegeven door de besle acteurs en
zangers. Kerstmanden met levens
middelen en speelgoed voor de ar
men worden gereed gemaakt en
uitgedeeld door schoolkinderen,
kerken, liefdadige instellingen,
verschillende firma's en particu
lieren.
HET aansteken van den Natio"
nalen Gemeenschaps-Kerst-
boom in Washington door den
president dor Vereenigde Staten
is het signaal voor het aansteken
van gemeenschapskerslboornen
over het gelieele land. Deze plech
tigheid, waarbij de president een
Kerstgroet uitspreekt cn het pu
bliek gezamenlijk Kerstliederen
zingt wordt over het geheele land.
door do radio uitgezonden. In 1923
is men in Washington met deze
openbare Kerstviering bij een ge-
mecnschapskerstboom begonnen.
Toen woonde president Calvin
Coolidge dc plechtigheid hij on
der een boom dio uit zijn geboor-
testaat Vermont naar het Witte
Huis was gezonden. Het volgend
jaar werd er een levende kerst
boom. een geschenk van de Ame
rikaansche Boschbouwvereeniging
op het terrein van het Witte Huis
geplant. Sedertdien brengen de
gekleurde lichtjes en elcctrischo
klokken die Kerstliederen spelen
de vriendelijke warme Kerstfeer
naar Washington.
Terwijl Amerika aldus de eigen
Kerst-tradities in stand houdt, zoo
wel als die welke afkomstig zijn
uit andere landen, handhaven ve
le Nationale groepen eveneehs
hun oorspronkelijke nationale ge
woonten. Zoo bijvoorbeeld vieren
de Russen het zoogenaamd^ Kïbi-
ne Kerstfeest op 6 Januari. En de
Italianen cn dc Zweden vieren
het feest vap Santa Lucia op 13
December.
Kerstmis beteekent in Amerika
niet alleen maar een uitwisseling
van tastbare geschenken, doch
een uitdrukking van goeden wil
cn vriendschap. De geest van
Kerstmis dringt door in hutjes
zoowel als in de groote woonpa
leizen. Men treft hern aan op de
door sneeuw bedekte heuvelen
zoowel als in de warme woestij
nen, in de groote steden zoowel
als in do kleine dorpjes op het
platteland. Daarachter staat de
vurige hoop dat de eeuwenoude
Kerstgroet van „Vrede op Aarde,
in de menschen een welbehagen"
tc langen leste werkelijkheid mo
ge worden.
TUINKALENDER
IS DECEMBER. Beschermt de
vogels, want vele zijn zeer nuttig.
Bovendien vormen ze een natuurlijk
onderdeel van Uw tuin. Geeft ze
daarom in clen winter geregeld wat
'vogelvoer Vooral als het vriest of
wanneer het gesneeuwd heeftis dit
een zeer nuttig werk. Verzuim ook
niet om dit gevogelte in strenge
winters wat drinkwater fe geven. Ten
slotte maken de vogels ook aanspraak
op een veilige broedgelcgenheïd.
Daarom brenge men aan de boomen
of op andere geschikte plaatsen de
bekende nestkastjes aan.
S L.
De vorming van een orkest
van minstens 60-man ligt in het
voornemen. Als noviteit wil do
Rotterdamsche Opera binnen
niet al te landen tijd brengen
„Dc Ring van Gyges" van dq®i
Belg August Boeyens.