Nederland prefereert een prinsje!
Radio-programma
„Zwevende schoenenbonnen"
een nieuw verschijnsel
Enquêteover de blijde gebeurtenis
Wat zegt Oranjestraat 4?
Eerst Amsterdam
Multatuli herdacht
Qröninger padvinder
Pech in Zwolle
Utrecht: een prins!
En het Zuiden
Foei, Middelburg
Kinderverhaal door J. van Straten"
Publiek eischt
meer variatie
onder getuige
Geen tocht voor „mooi weer''-rijders
Zwakke broeders'
blijven thuis
2
Vrijdag 7 Februari 1947
(Van onzen specialen verslag-
gever)
"CP EN Oranjestraat, typeert een
stad. Dat had U misschien
niet gedacht en toch is het zoo.
Sommige Oranjestraten zijn al
heel oud, andere daarentegen ziin
gloednieuw. Als ze heel oud zijn
liggen ze irf een arbeidersbuurt,
"waar onze generatie geen straat
een vorstclijken naam zou geven.
Als ze nieuw zijnheeten ze
geen straat meer. dan wordt het
„laan" of „plein" of „singel'*. En
j Zy1 EN prinsje of een prinsesje? Wat zegt Oranjestraat 4
j over de geboorte van dien vierden of vierde j
Oranjetelg? Ziedaar de inval, die een verslaggever vorm
en werkelijkheid dient te geven. Heeft niet elke stad in ons s
5 land een Oranjestraat? Heeft Amsterdam er zelfs niet twee? E
En je behoeft alleen maar op nummer 4 te zijn, want het geldt
j de geboorte van het vierde prinsenkind! Daarmede is het plan
omlijnd. Ja, Uw verslaggever is op pad gegaan. En het is een
j van die tochten geworden, die een menschenkind slechts zei-
den maakt, een tocht, waarbij verrassingen niet uitbleven.
j Of is het soms geen verrassing dat de hoofdstad van Zeeland j
j b.v. geen Oranjestraat en ook geen Oranje laan of -plein j
rijl: is?
z De conclusie? Oranjestraat 4 in heel ons land koestert den j
wensch, die in geheel ons volk leeft: moge het ditmaal een
j prinsje worden
BEATRIX
<men vindt ze in nieuwe wijken,
ruim, zonnig, met een voortuintje.
Dat is één verrassing.
De tweede is. dat je met een
bezwaard gemoed op stop gaat en
al reizende hoe langer hoe plezie
riger gaat kijken. Want iedereen,
wien do vraag wordt gesteld, zegt
hetzelfde of haast hetzelfde, maar
iedereen zegt het toch op een an
dere manier.
En de derde verrassing wordt,
dat je al trekkende van de eene
stad naar de andere, een wonder,
lijke steekproef neemt, naar dc^
plaats, die het Oranje-huis in
neemt in het hart van ons volk.
Ons volk is immers grootelijks
verdeeld in rangen, richtingen,
standen en standpunten.u...
l\/[ AAR we beginnen met ons
•h» J. relaas:
Eerst Amsterdam, dat liefst
twee Oranjestraten kent. Een Bin
nen- en een Buiten-Oranjestraat,
aan den rand van den Jordaan,
dien „eonigen Jordaan", waar
eeuwen geleden do Fransche refu
giés zich vestigden in de straten
en op de grachten met bloemcn-
namen, zoodat zc spraken van de
i.jardin", het Fransche woord voor
tuin, dat de Amsterdammers
prompt verbasterden tot „Jor.
daan", hoewel het niets te maken
heeft met do rivier uit het heilige
land. Kleine straten zijn hot. oud
en onaanzienlijk, maar op no. A
in heide straten is een viscliwln.-
kol. al zijn de winkeliers geen
concurrenten. Want in de Bin
nen'* wordt visch verkocht, die op
■tafel komt en in de „Buiten" gaat
de winkelier niet verder dan den
verkoop van snoek- on banrsvisch-
jes. Dat staat on het raam. Het
33 een echt Am sterdam seh hedriif.
maar in den winter mot dichtge
vroren slooten, plassen en vaar-
ZATERDAG 8 FE BR.
HILVERSUM I 301,5 M. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek.
8.15 „Pluk den dag". 9.00 Uit onzen
muziekkalender. 9.05 Gevarieord
morgenconcert. 9.45 Het Londensch
Symphonie orkest. 11.45 Berichten
uit Indonesië. 12.03 Kamerkoor.
13.00 Strijdkrachten. 13.50 „De Too-
neelküker". 14,15 Engelsche les
voor gevorderden. 15.45 KRO-kiosk.
16.00 Romantiek uit het oude Span
je. Pianorecital. 16.20 „De vliegen
de Hollander". 18.15 Journalistiek
weekoverzicht. 18.30 Strijdkrachten.
19.00 Nieuws. 19.15 Buffalo Bill.
19.15 Rubriek van den Wederop
bouw. 20.30 En morgen is het
Zondag". 22.00 „Klaprozen".
HILVERSUM II 415.5 M. 7.00
Nieuws. 10.20 Radiofeuilleton. 10.35
Pianorecital. 11.00 Voor de arbei
ders. 13.15 Metro-Symphony. 11.15
Sportpraatie. 14.30 „De verwoes
ting van Jerusalem". 15.35 Van
boek tot boek. 15.50 „The Ram
blers". 16.25 „De heffingen ineens".
17.30 Om en nabjj de twintig. 18 15
Omroepkamerorkest. 18.46 „De
Mijnen". 19.00 Omroepkamerorkest.
19.30 Uitzending voor de rijpere
jeugd. 20.15 „Een jaar strijdbaar
socialisme". 21.30 „Onder narcose".
Hoorspel. 22.00 Gevarieerd pro
gramma. 23.15 Hobby-Hoek.
Op 10 Februari a-s., 60 jaar na
dat Ed. Douwes Dekker (Multatu
li) overleed zal het Multatuli-Ge-
nootschap cenige herdenkings-
pïeclïtlgheden organiseeren- Om 2
uur op dien dag wordt in den
Hpofdstadboekhandel aan de Kal-
verstrant te Amsterdam een ten-
toonstelling gewijd aan Multatuli
geopend. Om drie uur 's middags
is er in de Aula der Gem. Univer
siteit een herdenkingsbijeenkomst
waar o.a. mevr- Henrietta Roland
Iïolsl het woord zal voeren- Het
Iïesidrntic-Tooneel bereidt een
vertoon ing voor van „Vorsten
school" rpet Fic Carelsen in de
hoofdrol.
Voor het Shakcspcarefestival
in Stratford-on-Avon is Boatrjx
Lebman, een van Engelands
meest gevierde actrices geënga
geerd. In Romeo en Julia krijgt de
jeugd een kans. Romeo wordt ver.
tolkt door Peter Brook. 21 jaar,
terwijl .Tuüa gespeeld wordt door
de 18.jarige Daphne Slater. Zoo
komt het tooneel de fictie van den
dichter zeer nabij, want men weet
dat hij Julia niet ouder maakt
dan veertien jaar!
ten, is er geen droog brood te ver
dienen. En de aquaria ook al
met visch leveren geen bestaan
op. Daarom heeft J. Heupelman.
do winkelier, er nog maar een ar.
tikel hijgenomen: kachelhout. Bii
hem stappen we binnen.
„Hoe denkt II over de blijde ge
beurtenis op Soestdijk?"
„Daarover denk ik niet!'*
„Maar TJ hebt er toch e.en mee
ning over?"
„Och, daarvoor heeft een man
als ik geen tijd. Er worden zoo
veel kinderen geboren, of het nu
prinsen, prinsessen of gewone
stervelingen zijn!"
Alle begin is moeilijk, denkt Uw
verslaggever. Heupelman wil hot
IRENE
natuurlijk niet zeggen. Want het
krioelt in ziln winkel van kachel
hout en kinderen, klein kachelhout
en kleine en groote kinderen-. Vast
niet allemaal van hem en ze zijn
allemaal even vriendelijk tegen
hem. En dat betoekent: hier of
daar is een prinsje of een prinses
je al is het dan niet echt prin
selijk dat een extra plekje heeft
in z'n hart. Want hij is een Am
sterdammer, meer speciaal een
Jordaner en die zijn dol met dat
kleine goed
/"IRONINGEN, het Haagje van
ons Noorden, is wel anders
dan Amsterdam. We moeten naar
do buitenwijken. Een Oranjestraat
is er niet, wel een Oranjesingel.
Breed uitzicht, water, hoornen on
vil labouw.
Een dienstmeisje doet open en
wo staan in de vestibule. Een
groote padvindershoed hangt op
den kapstok on even later komt
Klaas Derk Kunst, do padvinder.
Hoe hij het vindt? Hii heeft er
nog niot over gedacht, maar zijn
oogen beginnen te glinsteren. „Het
is toch wol erg fijn," zegt hij dan,
„en hot fijnste, zou wezen, als het
con prinsje was. Dat zou een feest
worden!"
't Wordt een prinses
T N Leeuwarden #is de situ a-
tie heel anders. Daar is het
Oranje Nassau park A en wo tref
fen mevrouw J. BoersmaDon
Houtingli midden in haar huis
houdelijke hezighedon- Maar het
babbeltje vlot onmiddellijk e'n me
vrouw Boersma is geestdriftig
over do vreugde, die het prinse
lijk gezin wacht. „Maar," zegt ze.
„het wordt een prinses- Let op
mijn woorden- Ik heb al een wed
denschap gesloten met m'n man.
want de verhouding jongens en
meisjes is op het oogenblik" één
tegen drie. Ik heb het nauwkeu
rig nagegaan in do krant en hij
kennissen. Hoewol, een prinsje
zou toch ook wel erg leuk zijn."
r) n AN.IESTR A AT 4. Assen
daar woont de voorzitter van
do buurtvorecniping, die voor de.
ze straat een feest zal organisee
ren, als er, 101 kanonschoten mo
gen worden gelost. Nou ja, dan is
verder vragen overbodig. Dc heer
W. E. van Giesscn heeft zijn plan
nen klaar. Dat zegt al genoeg. En
hij zal z'n kans grijpen, net als in
den bezettingstijd, toe hij door
moffen ep moffen vrinden om-
lingd, zijn huis openstelde voor
onderduikers en ziin zoon wist
vrij te krijgenZeggen en doen
zal één zijn, maar 't moet een
prins wezen.
V WOLLE. Oranje Nassaulaan A
het volgende bezoekje, brengt
poch. Nieuwe, ruimo straat, tuin
voor en achter en de naam van
do familie De Mondt op hot tuin
hekje. Gezellige kamer met veel
studieboeken op tafel, maar geen
antwoord als de hel is overgegaan.
Nog even bellen, nog even wach
ten en rondkijkenPech, nie
mand thuis. En dan concludeert
Uw verslaggever: „Hier zal vreug
de zijn, als de kanonnen dondfe-
ren, hoe meer schoten, hoe meer
vreugde. Conclusie fout? Vast
niot! Wedden?"
ARNHEM, Oranjestraat 4, vcr-
eenigingsgebouw van lang
voor den oorlog, vlak achter het
St. Elizabeths Gasthuis, waar zoo
wild is gevochten in de ziekenza
len en tusschen de bodden. Enke
le ruiten in de straat ziin nog niet
gerepareerd, maar overigens is er
go?ji spoor te zien van een veld
slag of van vernieling.
De 79-jarige heer M. Rcckman,
vader van een journalist hoe
bcstnat het juist op zoo'n toclvt?
behoeft z'n pittig antwoord niet
te overdenken. „Ik wil een prins
en een prinsesje", zegt hij vroo.
lijk. En het volgend moment staat
de koffie op tafel en vertelt hij
van zijn oorlogservaringen. Mi
trailleurs vóór de deur. Duitsch mi-
irailleurvuur op den kelder waar
in hij met dertig man zat, een
vernield huis. een marsch over do
Vel uwe om te evacueeren en dan
eindelijk terug naar huis, daj her
bouwd wordt en geïnstalleerd met
teruggevonden meubels. En dan
zegt hij nog: „Een prins en 'een
prinses!"
Jeugdige overmoed? Niets daar
van. Vitaliteit!
T T TRECHT, ook weer Oranje.
straat 4 in wijk C, zegt
men in de Stichtsche hoofdstad
brengt ons hij twee ouden van da
gen. Het moedertje is wat achter
dochtig en de deur blijft op een
kier. tot de 69-jarige IJ. Mooy, er
bij komt. „Nou," zegt hij, „wat
denkt U er zelf van?" Maar een:
verslaggever mag niet voorzeggen
en dat vindt hij dan zelf ook. En
dan vertelt hij, dat het toch maar
fijn is voor Prinses Juliana, die
zoo blij zal zijn- „Het liefst zou ik
een prins hebben!"
MARGRIET
AT antwoord geeft ook Oran-
jestraat 4 in II a a r 1 e m,
waar do veertienjarige Frits
van den Eynde, familie van dep
beeldhouwer, die de heelden heeft
gomaak op hot Schecpvaarthuis te
Amsterdam, precies als do Gro-
ningsche knaap en even blond,
eerst even moet peinzen» voor hu
zegt: ,,'t Moet een prins worden,"
concludeert hij dan, „dat is leuk!"
Oranjestraat Don Haag
patriciërswoning, hoog, deftig,
rijk gemeubeld- Wij treffen cr me
vrouw Van Kan, secretaresse van
het Noderlandsch Genootschap
voor Internationale Zaken, toch
een Oranjcstraatsche, al werkt
mevrouw Van Kan „alleen maar"
op no. 4.
„Ik heb het liefst een prinses",
zegt zij glunder. „Waarom een
prinses? Vindt U ook niet, dat
vrouwen het goed doen, als zij tot
de hoogste taak worden geroo.
pen?" En inderdaad, wie terug
denkt aan den bezettingstijd en
aan toespraken, die toen in den
luidspreker klonken, krijgt het ge
voel, dat hij z'n hoed rnoet afne-
7 blijft ons gelijk"
men, ook al heeft hij dien niet
op'
IIT N nu het Zuiden, dat toch an-
-1—'ders is dan het land hoven de
rivieren. Den Bosch, Oranjc-
Nassaulaan 4. Broed en zonnig is
de straat. Mooie huizen. Je stapt
er heen on ontdekt, dat nummer
vier een kapsalon is. Je gaat zit
ten en onder het inzeepen begint
het interview.
„Meneer", zegt L. Glandemans,
die. wangen glad maakt als prin
sentoetjes, ,,we zitten zoo in span
ning? Want mijn moeder is gebo
ren op hetzelfde uur on denzelf
den dag als Koningin Wilhelmi-
na- En nu verwachten wij thuis
nummer twee omstreeks half Fe
bruari, maar 't zou een dag of
acht later kunnen zijn. Mijn
vrouw loopt drie keer per week
naar den doktor of hii nog niet
nrecics kan zeggen wanneer
Wij hebben een jongen, een fijnen
boy on wc willen er graag nog
een hebben. Maar dit keor heb ik
cr geen bezwaar tegen als het
prinsje geboren wordt op Soest
dijk en wij ons eigen prinsesje
krijgen. Dat zou reuze wezen, ziet
U!"
Mevrouw KesselsBeyershergen,
Oranjepark 4, Maastrich t,
zegt. het weer heel anders. „Moet.
ik dat. zeggen? Waarom gaat U
niet naar 4a?"
Afschuiftactiek, denkt Uw ver-
slaggever en zich laten afschepen
is'er natuurlijk niet bij. Maar 4a
is nog djehter bij dan hii denkt,
want 4a zit in de huiskamer van
no. 4 en mevrouw HoppenerVan
den Heyden doet graag mee aan
dit ongewone persbabbeltje.
„Natuurlijk moet het een prins
worden. Ik zou zelf ook graag een
prins hebben," zegt zij spontaan.
„Waarom maar één" betoogt
mevrouw KesselsBeyershergen
dan, „je kunt niet eens bezwaar
maken tegen een drieling. Wat
zou dat een verrassing worden!"
De dames lachen vroolijk, doch
mevrouw Hoppener peinst ineens:
„Dat zou te druk worden. Dan
moest de prins zelf gaan meehel
pen. Maar... dat mag U niet. in
de krant zetten, hoor!"
Natuurlijk gebeurt dat wel,
want we zouden het precies op
schrijven-
En M i d d e 1 b u r g? Zoelandsch
hoofdstad mag niet meespelen-
Want daar is geen Oranjestraat of
-laan of -plein of -park. Wel stra
len, genoemd nnar ledeu van het
Vorstenhuis, maar niet wat wij
noodig hebben. Foei, Middelburg!
Zoo zijn wo rond geweest- Oran
jestraat 4 was aan 't woord. Er
zijn natuurlijk in ons land nog
veel meer Oranjestraten en -plei
nen on parken. Maar als de lozer
ook het oordeel van deze wil we
ten, dut hijzelf op pad gal Onzo
Oranjestraten hebben gezegd wat
zij wenschcn!
(Nadruk verboden)
Wiens foto zal hier
binnenkort komen
te staan?
EEN PRINSJE OF
EEN PRINSESJE?
DAAR vlogen Parelglans en
Kroesbaard nu door de heer
lijk zachte zomermorgen. De zon
was nog maar net op en het was
doodstil in het bos, alleen de
mieren waren al weer druk aan
't werk. Die sjouwden met den-
nenaalden en droge takjes, ze
klommen over omgevallen boom
stammen en bruin-zwarte aard-
klonters alsof hun leven werken,
werken en niets dan werken was.
Kroesbaard kon alles heel goed
zien, want Parelglans vloog maar
een paar meter boven de grond.
„Als ik weer terug ben'", dacht
Kroesbaard, „moet ik de mieren
toch eens vragen wat ze uitvoe
ren."
Toen ze over het bosbeeltjc vlo
gen zag Kroesbaard, dat vier ko
nijnen en twee herten zich aan 't
wassen waren. Ze plasten en
proestten van belang, stuken hun
koppen in het koele heldere water
en gooien elkaar poten vol water
toe. Ook kwamen de twee lucht
reizigers al massa's bijen tegen,
die elkaar toezoemden. dat de
dophei dit jaar zo'n heerlijk zoete
honing had.
„Voortmaken, zusjes", zoemden
zij, „voordat de dophei verdord is
moeten we alle bloempjes bezocht
hebben".
A een paaT minuten verlieten
Kroesbaard en Parelglans
het bos en, voor de eerste en
waarschijnlijk ook de laatste
maal van zijn leven, kon Kroes
baard de wijd-deinende hei van
de lucht uit ovorzien. Natuurlijk
was hij daar wel eens geweest,
maar nooit had hij geweten dat
do hei zo groot was. Langs het
bos liep een karrespoor, dat
Kroesbaard altijd als twee diep in
de grond gedrukte wegen had ge
zien. Nu zag hij het als twee slin
gerende strepen, die naar een
boerderijtje, heel in de verte voe
ren.
„Is het nog ver naar de mensen-
stad". vroeg hij aan Parelglans,
die nu eens hoog als de bomen,
dan weer laag langs de heistrui
ken vloog.
,,'n Uurtje vliegen, denk ik,
Majesteit".
„Ben jij er wel eens geweest?"
„Ja, vorige week nog. Maar 't
bevalt me er niets. Als je er bo
ven vliegt zie je niet anders dan
daken en nog enns daken. Bomen
zijn er bijna niet, nu ja, hier en
daar een groepje, maar ook daar
kan je niet rustig vliegen
want het is er meestal vol
van kleine mensjes, die, als ze je
Gevechten werden cr kort gele
den nog geleverd onl het bezit van
een paar Amerikaansche schoenen.
Vele gegadigden maakten zelfs ge
bruik van de gelegenheid, door de
distributie geboden en kochten zoo'n
glanzend paar trappers bij voorbaat
met opoffering van hun recht (in
de toekomst) op een bon. Toen
kwam bericjit, c|at de rest (n.b. de
groote meerderheid) der Amerikaan
sche voorraad bonloos mocht worden
verhandeld. Wederom volgde een
run op de winkels-Maar nauwe
lijks zijn er een paar maanden ver-
loopen of de belangstelling is ver
dwenen. En zelfs het Ncderlandsche
schoenwerk, speciaal wat de dames
betreft, is momenteel niet meer in
trek.
Op dit oogenblik zijn er eenige
honderdduizenden in Nederland, die
hun bon in den zak houden, om
dat zij niet kunnen slagen, d.w.z. om
dat zij niet die schoenen kunnen vin
den, die zij wenschcn Men schat het
aantal „zwevende" bonnen op een
maand uitgifte! Dit getal stijgt met
den dag en het is te voorzien, dat
binnen zeer korten tijd de distributie
volledig zal spaak loopen. De onwil
om zich schoenen, die men eigenlijk
niet verlangt, te laten opdringen, be
werkt, dat de bonnen voor een groot
deel niet bij den detaillist terecht
komen. Derhalve volgt een stilstand
in den handel, een opeenhoping van
schoeisel bij de fabrieken en de
strop daaraan verbonden-
Het is nigt de taak van de indus
trie of van de distributie te morali-
seeren; het is hun taak rekening Ie
houden met de toekomst en met de
eischen van het.pubiek op straffe
van een débacle.
Stimulans ontbreekt
De algemeene indruk van den han
del is dat de industrie, door de over
heidsbescherming, welke haar ten
deel valt, het zich wel wat erg ge
makkelijk maaakt. De stimulans, die
het bedrijf behoorde te dwingen tot
topprestaties, daar concurrentie uit
binnen- en buitenland anders ge
duchte klappen zou uitdeelen, ont
breekt geheel. Gebrek aan import
mogelijkheden houdt de Fransche en
llaliaansche producten buiten het
bereik van den Nedcrlandschen han
del. Waarom zou men zich dus druk
VYlaohd
door Anthony Berkely 86
JA. ik had hem niet gestuurd",
zei mijnheer Chitterwick, toch
wat teleurgesteld. „Ik veronderstel,
dat U hem alles gegeven hebt, de
films, de afdrukken en de vergroo
tingen?"
„Ja, mijnheer, het sPUt me erg,
maar ik had geen reden om hem te
wantrouwen. „Ik kom de foto's van
rnijnhegr Chitterwick halen", zei hij
en dus gaf ik ze".
„Natuurlijk", antwoordde mijnheer
Chitterwick. „het, is mijn schuld Ik
had U van te voren moeten waar
schuwen. Ik ben v.-at zorgeloos ge
weest. Goedenmorgen".
„Een oogenblik. mijnheer!" riep de
fotograaf hem na. „daar U mij ver
teld had. dat het een belangrijke zaak
betrof, heb ik een extra afdruk ge
maakt".
„En die heeft U nog?" vroeg mijn
heer Chitterwick.
Terwijl de foto's gehaald werden
wendde mijnheer Chitterwick zich
tot Mouse* .Wil je den auto vast
starten? We hebben geen oogenblik
te verliezen".
Mouse ging den winkel uit.
Mijnheer Chitterwick wachtte op
de foto's, bestudeerde zc zorgvuldig,
betaalde en verliet haastig .den win
kel. Zoodra hij het portier achter zich
dicht geslagen had, zette de wagen
zich in beweging. Misschien had
Mouse niet al te veel hersens, maar
QfcfcFs opvolgen kon hij. „Dorset
shire?" vroeg hij laconiek.
Mijnheer Chitterwick knikte. ,.En
snel. Mouse!"
„Is hej werkelijk zoo ernstig?"
„Er ^taat waarschijnlijk een men-
schenleven op het spel", zei mijnheer
Chitterwick met nadruk.
Mouse voerde de snelheid van den
wagen op. Pas toen zij Londen achter
zich hadden gelaten sprak mijnheer
Chitterwick opnieuw. „Het is een ge
luk. dat ik mij niet door dien brief
heb laten misleiden en onmiddellijk
gehandeld heb"
„Ben je er dan zoo zeker van, dat
die ons op een dwaalspoor moest
brengen?" vroeg Mouse.
„Ik ben er van overtuigd en die
kwestie met de foto's bewijst, dat ik
gelijk heb".
„Dat was een handig stukje werk,
niet?"
„Heel handig", beaamde mijnheer
Chitterwick.
„Maar hoe wist hij waar wij die
foto's hadden afgegeven?"
„Wij hebben met hersens te doen",
zuchtte mijnheer Chitterwick, „met
uitstekende hersens".
„Wel. ik zou dat nooit, achter dien
cowboy gezocht hebben", zei Mouse
met iets van bewondering in zijn
stem.
De volgende zestig kilometer wer
den zwijgend afgelegd. Mouse, die
bezig was alle records te breken, had
geen tijd om te pralen en mijnheer
Chitterwick was in overpeinzingen
verzonken. Toen zij hun doel bijna
bereikt hadden, vroeg mijnheer Chit
terwick aan Mouse wat langzamer te
rijden, daar hij hem een vraag wilde
stellen.
„Mouse, denk eens goed na Ik zou
gaarne van je willen weten, waar
men in de omgeving van Riversmead
iemand verborgen zou kunnen hou
den: leegstaande huizen, verlaten
mijnen, kejders enz.",
„Daf is niet zoo gemakkelijk te
zeggen. Bedoel je iedere plaats, waar
iemand zich schuil zou kunnen hou
den?"
..Neen! Iedere plaats waar iemand
gevangen kan worden gehouden".
Moure floot. ..Oh! Je bedoelt, dat
hij zich van juffrouw Goole heeft
meester gemaakt en haar dwong dien
brief te schrijven?"
„Iets dergelijks. Denk als-je-blieft
goed na. Het is van hef grootste be
lang".
(Wordt vervolgd)
maken? Wij hebben eenvoudigweg
te koopen wat ons wordt voorgezet
en daarmee uit- De distributie re
gelt de bonnen-uitgifte naar de pro
ductie; betere bescherming kan men
zich niet voorstellen. Maar-... dc
kentering is desondanks gekomen:
de Nederlandsche vrouw weigert het
standaardproduct, dat haar wordt
voorgezet. Zij weet bovendien, dat
het schoenwerk, dat zij verlangt,
minder Ijost dan het thans aangebo
dene. Modellen moeten op de toe
komst ontworpen worden: de ko
mende zomer eischt een solieden
luxen schoen.
De zomermode
Open hiel en open teen zijn on
danks alle voorspellingen dé zomer
mode gebleven. Dus worden de bon
nen vastgehouden in dc hoop zulk
een luxe paar tc kunnen veroveren.
Tegen dien eisch helpt geen dwang.
De industrie weef dat zelf het beste.
Maar speelt zij een gevaarlijk spel
onder dekking van het Rijksbureau?
Het is inderdaad een feit, dat dit
bureau weigert den aanmaak van
luxe damesschoeisel te bevorderen.
Integendeel: dergelijk schoeisel,
voor zoover het nog in kleine par
tijtjes wordt geproduceerd moet bon
vrij worden verhandeld! Dat de
paclijk natuurlijk anders leert
schijnt geen argument te zijn.
Grootere invloed van de zijde dei-
winkeliers, die uiteraard de wen
schcn van het publbiek het best
kunnen peilen, grootere import, om
de industrie wakker te schudden en
vrije (desnoods aan bonnen gebon
den) productie van scmi-luxe kwali
teitsschoenwerk zijn de factoren, die
hier kunnen helpen.
Gaat men op den ingeslagen weg
verder dan weigeren de winkeliers
liet risico te nemen; zij nemen geen
kwantum schoenen in voorraad, dat
Wellicht spoedig onverkoopbaar zal
blijken. Ook zij wachten af
zien. je wegjagen of steentjes
naar je gooien. En dan dat lawaai
do hele dag. Nee, niets voor mij."
WAT voor lawaai dan," vroeg
Kroesbaard. „vader vertelde
dat toen hij in de stad was de
mensen statig en kalm door de
stralen liepen. Nu en dan reed
eens een Tijtuig voorbij, en dat
was wel oen beetje rumoerig,
maar verder was het er bijna
even rustig als in 't bos."
„Dat kan wel, Majesteit", zei
Parelglans, „maar toep Uw vader
de ptnd/bozocht was die heel an
ders dan tegenwoordig."
„Hoe kan dat nu", riep Kroes
baard uit, „dat is nog niet zo lang
geleden. Laat roe eens denken,
ncu... eb. zowat 132 jaar."
„Klopt precies, Majesteit", ant
woordde Parelglans, „toen was de
stad niet zo lawaaiig als tegen
woordig. U moet weten, dat mijn
geslacht vroeger vlak bij de stad,
non het uiterste randje van de
hei, heeft gewoond, maar mijn
voorouders zijn steeds verder wog
getrokken cn nu, U weet het, wo
nen wij in Zwamland. 't Was
bij de stad niet meer uit to hou-
deij. De fabrieken roken zo ver
schrikkelijk, dat een fatsoenlijke
libelle geen aasje frisse lucht
moer kan happen."
TIP ABRIEKEN. wat zijn dat",
vroeg Kroesbaard.
„Fabrieken, dat zijn hele grote
huiden, waarin de mensen wer
ken. Daar doen ze net zo druk als
de mieren, maar dio zijn verstan
diger, die blijven in do frisse
lucht.^
„Wat doen de mensen in die
fabrieken?"
„Hoor eens, Majesteit, daar vraagt
U iets waarop ik geen antwoord
weet. Ik ben er gelukkig nog
nooit in geweest. U moet zelf
maar eons gaan kijken."
Kroesbaard zweeg, verbaasd
door de vreemde verhalen van
Parelglans. Maar lang was hij
niet stil, want opeens riep hij:
„Daar zie ik een heleboel huizen,
is dat de stad?"
„Ja," zei Parelglans, „we zijn
er zo."
(Wordt vervolgd)
Scheepstijdingen
ÏJMUIDEN, 3 Febr. Aangeko
men Bore III v Abö, Edward
O McDonald Jr. v Newport News.
4 Febr. Oosterkerk v Buenos
Aires.
3 Febr. Vertrokken: Josef
Bcrgendorff n Gothenburg.
4 Febr. Quentin n Grange
mouth.
Larenberg 3/2 van Brisbane; Cal-
chas p 2/2 Prawle Point; Arlceldijk
p 2/2 Dungcness; Oosterbeek 4/2 te
A'dam; Stal 3/2 van Algiers n Rot
terdam; Eoisscvaih p 3/2 Perim.
Calchas 3/2 te R'dam; Arkeldijk
p 2/2 Dungeness; Aardenburg 6-7/2
lo A'dam vcrw.; Adinda 30/1 te Sin
gapore; Berkel n Nederland p 31/1
Monrovia: Corilla 29/1 v Pulo Sarn-
boc n Balik Papan; Euyades 31/1
te Batavia, n A'dam bestemd; Leer
dam 4-5/2 van New Orleans te Lon
den verw.; Oranje thuisr. 1/2 van
Colombo; Katendrecht 2/2 van Aba-
dan naar Melbourne; Sibajak heeft
machineschade 12/2 te R'dam verw.
Stagen 30/1 van Rangoon naar Java
Aalsdijk 2/2 te New York, Alci-
nous 3/2 v Aden. Volendam p. 3/2
Beachy Head, Helder 2/2 v Algiers,
Rossum p. 3/2 Lizard, Aklabi 3/2 te
Rio dc Janeiro, Aardenburg p. 4/2
Dungeness, Clavella 2/2 te Bombay
Dclftdijk 2/2 te Avonmouth, Edam
3/2 te Antwerpen, Leerdam 3/2 te
Londen, Mirza 1/2 v Fremantle n
Bahrein, Perna 2.2 v Sydney n Lu-
zon, Roepat 2/2 te Melbourne,
Straat Malakka 1/2 v Fremantle n
Singapore; Sibaljak 3-4/2 v Port
Said; Thorbecke uitr. p 3/2 Gibral
tar; Tiba n Buenos Aires p 2'2
Quessant; Utrecht 31/1 v New Or-
lans n New York; Van der Helst
4/2 n.m. te R'dam verw.
Langs elf Friesehe steden
HET ziet er werkelijk naar uit, dat de historische elfsteden
tocht, het grootste sport-evenement in Nederland, dat
slechts dan georganiseerd kan worden wanneer de natuur een
diepen winterslaap is ingegaan en dientengevolge in 38 jaar tijds
^|ians eerst voor de negende maal kan worden gereden. Zaterdag
a.s. doorgang zal vinden cn zoo is Leeuwarden begonnen zich
gereed te maken voor de ontvangst der duizenden deelnemers. De
telefoons in de hotels staan niet meer stil. Iedere trein brengt
deelnemers de stad in, honderden baanvegers zijn aan het werk
gegaan, wakken worden afgezet en café „de Groene Weide"
wordt in gereedheid gebracht voor de inschrijving der deelnemers.
nauwelijks sprake is. Tenslotte
heeft de Oostenwind hier en daar
stuifzand over hot ijs gejaagd en
het valt zeer te betwijfelen of dit
doelmatig verwijderd kan wor
den. De sneeuw tenslotte zal door
het werk der baanvegers, die in
heel Friesland aan den slag zijn
gegaan, dc deelnemers weinig
hinderen. Hot weer is tot dusver
gunstig. Dg wind is bijna gaan
liggen en het is droog vriezend
weer.
TUT ET zal geen tocht worden
-*■ voor mooi-weer-rijders. zelfs
niet als bet Zaterdag goej woe:-
is. Een waarschuwing voor
„zwakke brooders" is zol'er op
zijn plaats. De Friezen '/.elf heb
ben bijna geen plozierlochtep on
dernomen in verhand met den
slechten toestand van het ijs. Het
is weliswaar betrouwbaar, maar
er beeft zich tijdens den dooi van
cenige weken geleden een laagje
water op gevormd, dat onder een
snerpenden Oostenwind tot een
hobbelig ijsvlak is bevroren. Een
groot deel van dc route zullen de
rijders over dit weinig egale iis
moeten afleggen. Bovendien zijn
sommige vaarten tijdens den
dooi opengebroken, waardoor op
dezo plaatsen de schotsen zijn
vastgevroren cn van een baan
Annie Woud, die in Zuid-Afri-
ka op tournee is, heeft overal waar
zij is opgetreden, veel succes be
haald. De pers roemt haar als een
alt van wereldvermaardheid.
De schrijver van Brabantsche
en Limburgsche streekromans H.
H. J. Maas wordt op 24 Febr. a.s.
70 jaar. De schrijver werkt thans
aan een trilogie, welke in zijn woon
stad Eindhoven speelt.
Alexander Kosman, de eertijds
vermaarde Nederlandsche violist
met een internationalen naam, be
reikt op 12 Februari 1947 den leef
tijd van 75 jaar.
