RUSLAND CONTRA AMERIKA
Kroesbaard
Een dichter van eenzaamheid en
mededogen
Hoe wordt het weer in
de maand Mei!
Vrijdag 9 Mei 1947,
Sombere bespiegelingen omtrent
de mogelijkheden van een oorlog
en de betekenis daarvan voor
Engeland en Wes t-Eu ropa
Koning
van
Kinderverhaal door J. van Straten
dr. J.
Verwachtingen
zijn hoopvol
WEERKUNDIGE KRONIEK
door
PROF. VAN EVERDINGEN
KLEINE PROBLEMEN
DEZER DAGEN
2
door Prof. (Jr. G. J. Rerjier
T ATEN we het lelijke ding' nu
een roet; name noemen. Ge
woonlijk trachten we dit te ver
mijden. De pest toen deze af
schuwelijke ziekte «eregeld woed-
de heette Jb'j de Engelsen en
ook wel bij ons de plaag. Wan
neer de fabelschrijver Lafontaihe
do ziekte moet vermelden, maakt
hij zijn exciius aan do lezer: ..La
peste, pulsqu'il faut rappeller par
son nom". En vandaag wil ik. ook
met alle verontschuldigingen, de
mogelijkheid van een Russisch-
Amerikaanse oorlog in zoveel
boorden noemen on besproken.
De Russen wonsen geen oorlog.
Weinig Amerikanen wensen hem,
hoewel er in do nieuwe wereld
stemmen te hQj'cn zijn, die zich
xondor afschuw over do mogelijk
heid daarvarl uiten. De mislukte
conferentie van de vier te Mos
kou brengt in ieder geval een ge
welddadige oplossing van inter
nationale wanverhoudingen, zo
niet onder de onmiddellijke waar
schijnlijkheden, dan toch wat hel
derder onder de intellectueel t oe
laatbare veronderstellingen. M. a.
u\, al blijft het woord oorlog on
welvoeglijk, het klinkt gaande
weg toch minder krankzinnig.
Nu wil ik even de vraag stellen,
wat een Russisch-Amerikaanse
oorlog voor ons in Engeland, en
dat betekent tevens voor ons in
Culturele uitwisseling
In het Sted. Museum te Am
sterdam zijn tweo tentoonstellin
gen geopend van Belgische kunst.
De ene is gewijd aan sierkunst
(«lae in lood, ceramiek, affiches,
g-afiek, wandtapijten etc,)% de
tweede aan de kunst van Permeke
(93 werken). Prof. Herman Teir-
linck hield als vertegenvvoordige-
van min. Huysmans, die door een
auto-ongeluk verhinderd was. eep
inleidende beschouwing. De Bur
gemeester van de hoofdstad her-
dr.chf de overleden Belgische
schrijver Toue^aint van Boelaere.
A. B. en G K
TUIN KALENDER
VRIJDAG 9 MEI. - Door hol I
vreten van allerlei groentcplanten
en jonge bloemgewassen kunnen
slakken teer grote schade In Iedere
tuin teweeg brengen. In regenachti
ge zomers u-orden ze wel het meest
aangetroffen. Overdag houden de
slakken zich ergens schuil en in het
donker gaan ze op voedsel uit. De
slijmsporen, die te achterlaten, i'or-
men 'n aanwijzing van hun nachte
lijke aanwezigheid. Dp slakken kun.
nen zeer goed worden bestreden
met behulp van atrooimiddeleH, die
voor dit doen in de tuinbouwbouw-
handel verkrijgbaar zijn. Deze won
den hier en daar in kleine hoopjes
uitgestrooid. De volgende dag vindt
men de slakken er dood omheen lig.
gen. S. L.
vóór men het besefte, anti-socia
listisch, of erger.
Zo is du§ de geestelijke pr.js
van het 'u*e artikel oorlog nog
groter dan de*stoffelijke prijfi
Neutraliteit, op de lange duur
onhoudbaar, biedt ona geen uit
weg nap, zelfs nici in de vorm
van een Europese federatie zon
der. Rusland. Een Europose fede
ral ic met Rusland zou nog erger
zijn. 'want dat botokende meteen
partij kiezen. We moeten m\ze
steun blijven gevon aan alle po-,
gingen om de twee potenticle te
genstanders bij elkaar te hóuden.,
Hoe zwak do U.NO. ook blijkt te
zijn. hoe hol de fraseologie van
ons nieuw burgerlijke internatio
nalisme ook mag klinken, toch
moeten \ve blijven meewerken
aan ai do nieuwe, vormen, waar
in wie weet -hot. op een keer nog
De Conferentie te
Moskou mislukt.
'Wat nu?
het progressieve West Europa,
zou betekenén. Neutraliteit is uit
gesloten. Vroeg of laat wordt
iedere oorlog waaien een Grote
Mogendheid is getrokken eon we
reldoorlog. Aan welke kant we
ons ook zouden bevinden, stoffe
lijke ellende en onnoemelijk l*j-
ciep Zouden ons lot zijn. Wat zou
ons geestelijk te wachten 'staan?
Samengaan met Rusland zou ons
Westen in een nieuwe reeks, va
zalstaten van Moskou doen ver-
Keren. Het zoy ons verplichten,
radicale sociale rechtvaardigheid
ten koste van ons hele geestelijke
bezit te kopen, en dat r» ons te
duur.
SAMENGAAN met Amerika
zou ons ton slotte evenwel
.weinig goedkoper uitkomen. Het
zou ons in dé draaikolk van on
geplande en ohplanbare economi
sche anarchie meeslepen. Het z°u
ons nog vaster aan de dollar kne
velen. Nog meer; het zou ons aan
de politieke reactie, waarschijn
lijk zelfs aan de nieuwste vormen
van fascisme, overleveren. Is dit
een overdrijving? Mag ik de lezer
aan h>et feit dat Engeland niet
tegen het Nazisme, niet eens zelfs
tegen de barbaarsheden die bet.
kenmerkten, ten strijde toog, her
inneren? Die had het imjners ja
renlang getolereerd en vergoelijkt.
De tweede Wereldoorlog ie begon
nen tegen een staat3, die bet Euro
pees evenwichl bedreigde, tegen
een staat die oorlóg wilde, tegen
een doqr machtswellust aangetas
te groep, die het lot van Duits
land in handen had. Eerst toen
de oorlog aan de gang was is
'a vijands leer met 's vijamds
macht vereenzelvigd. Het Britse
volk is uit anti-Duitsheid anti
fascistisch geworden. Mocht het
tegen bet communistisch Rusland
moeten strijden, dan wa6 het.
een nieuw leven kan worden ge
goten.
Dilettantisme
T X TER NATION A L E «amenwer-
king is heus niet gemakkelijk.
De regeringen der Grote Twee
spannon zich in orn haar te ver*
hinderen, althans om datgnie to
doen', wat samenwerking uitsluit,
liet nieuwe programma van Tru
man, met zijn petroleum-huliade
aan de Republikeinse partij, met
zijn binnenste buiten gekoerde,
Monroejas, mei zijn vlootvertoon
en zijn verminderend aantal sol
daten, is allerminst aanlokkelijk.
En de Russen maken het ernaar.
Hun recfcpt voordiplomatie is
ogenschijnlijk onhebbelijkheid. In
werkelijkheid evenwel worden zij
bezeten en beheerst door zenuw
achtigheid. vrees, onkundg en on
bekwaamheid. Laten wfc toch
vooral begrijpen dat die fornuda-
bele Russische diplomatie eigen
lijk het optreden i& vtfh mensen
(jjp het Westen niet kennen, riiet
begrijpen, die de taal van bet
Mesten onvblrloende beheersen,
die er een naïeve opvatting der
geschiedenis pp na honden, en
die, ondertussen, nog banger zijn
voor hun eigen bazen dan voor
dc vreemdelingen waarmee ze
„onderhandelen". Molotow zegt
nooit ja of neon. Hij zegt; „mor
gen antwoorden", want hij moet
thuis even \ragep of het mag.
Onze Russische bondgenoten
lubben leraren en psychiaters no
dig. Wie' dat begrijpt, kan niis-
schien een tikje geduldiger tegen
óver hen zijn dan wie met de
maatstaf voor gezonde volwasse
nen wil gaan meten.
Daarin ligt de betekenis van
het bezoek van Wallace aan onze
landen. Politiek staat hij in.zijn
eigen land bijna alleen. Maar' de
„Stine" sloeg record!
Onlangs werd gemeld, dat een 5
t;at in Engeland over een af-
ftand van honderd kilometer
naar haar vrókger tehuis was
eruggelopenDit bericht was 5
voor een Haags krantenlezer
aanleiding aan het ANP te meiJ
l-len, dat een Nederlandse kat
„Stine genaamd, dit record van
haar Engelse collega met een j
dikke vb f tig kilomeier heeft ge-
slagen.
Het relaas van de achtdaagse j
mars, welke Stine heeft gemaakt
en dat met tal van controleer- j
bare "cgevens wordt geïllus
treerd, komt neer op het volgen-
dè. Omstreeks de jaarwisseling
verhuisde het gezin van een amb-A
tenanr der PTT van de Catte-
poclseweg te Arnhem %aar dc
Bergerstraat in het dorp .4mby
bij Maastricht, Men nam de kat
mee. Evenwel na'14 Maart zog
S men het dier niet meer terug. E
De eigenaar Weet zeker, dal hij
het beest lie ayond van die dag
persoonlijk heeft uitgelaten. Op 5
22 Maart dus acht dagen later j
is het dier in Arnhem bij een j
fhmilie komen aanlopen, 23
j Maart sloeg het zijn tenten op
bij de vroegere buren van de
E eigenaar, waar „Stine" ook voor-
heen veel aanliep,
Deze buren 'meldden de aan-
jj komst aan de eigenaar en deze
heeft het dier in April zelf bii
deze familie gezien, Stine heeft
in acht dagen dus een afstand
van ruim 150 kilometer afgelegd
en het record van de Engelse i
j collega geslagen.
TOEN het popje zó maar weg
sprong stond de straatkoop-,
man even verbaasd te kijken,
toen stapte hij kordaat de stoep
af om het ding te pakken. Op dat
moment reed een zware vracht
auto pardoes over het rateldiug
heen dat zo plat als een dubbeltje
werd. De man zei een heel lelijk
woord, maar Kroesbaard schudde
van het lachen: wat had hij zich
lokker gewrokon o\er de beledi
ging, die de man'hem aangedaan
had.
Met groepje nieuwsgierigen had
verbaasd het ,hele voorval aam
gezion. Wat waren dat voor
rare popjes, die niet alleen écht
lopen, maar ook zo ver springen
konden. Maar een vrachtauto
dragon. dAt konden ze toch niet!
Ondanks de tegenslag die hij
had ging de man verder met zijn
verkoop. hij-pakte een ander ka-
houterding uit zijn koffer, wond
het op er. riep weer: „Koning
Kroesbaard van Zwamluhd. kost
maar één dubbeltje." Weer strom
pelde een popje, dat op Kroes
baard leek. houterig over de stoep
en dè mensen 'haddeii vVeer ple
zier en kochten ..Kroesbaardjes"
voor één dubbeltje.
Kroesbaard besloot aarndez*
malle vertonirïft een eind te ma-
ken. H j nam het eenvoudig niet
meer, Hij pekte het popje °P« j eobeurdo,
wierp het den min naar 't hoofd
en_ raakte hem precies op zijn
neus. De koopman sprong ver
schrikt achteruit, Kroesbaard
greep hefkabbuterding weer en
.wiei'p het 'nogmaals naar den
man. die het nu tegen zijn kin
kreeg. Daarbij riep Kroesbaard,
zo hard als hij kon; „Wij, Koning
door
C. Brandt Corstius
De „Grote Vier" die zulke kleine
resultaten boekten. Boven: Bevin,
onderBidault, links
rechtsMolotov
geestdriftige ontvangst die hij
liter in West Europa heeft geno
ten, en nog wel in verlichte krin
gen waar men uitstekend op Ie
hoogte is, bewijst dat"zijn plei
dooi voor verdraagzaamheid,
voorzichtigheid, voor een oplos
sing die" jbëide.uitersten verwerpt,
bij ons een gevoelige snaai* luo'ft
doen trillen. Wallace is geen ver
kapt comrnunist Hij is een ge
zonde radicaal, dip eerbied heeft
voor ons streven naar een geplan
de maatschappij, en die gelooft
dat de wereld, hoe ziek ze ook
mag vvpzen. door verdraagzaam-
j beid en door het bewandelen van
Marshall, rto g.ulden middenweg toch nog
1 gered kan worden.
IN de poëzie, begeleidt het leverj
zich zelf met liederen. En een
groot dichter is hij, in wie het
bizondc.e en'het algemene zo zijn
saamgewe en. d; t hij de stem wordt
van zijn land, fijn volk, zijn wereld.
Soms klinkt die stem luid. profe
tisch, soms nauwelijks hoorbaar en
mmg. Er zijn in elk gezelschap
mensen, die op doniinercnde w itze j
gewichtige djngen naar voren bren
gen. Er zijn cr rok die weinig en
onopvallend spreken, maar zo door
dacht en doorleefd, dat elk woord
diepe betekenis krijgt. M ij voelen
in hen de waarheid hef dichtst hij.
Zulk een mens {9 'de dichter Bloem,
die opnieujv een ogenblik onze volle
aandacht verdient, nu-hij
zestig jaar wordt.
In hem eren wij morgen-de dich
ter, die in de weinige'verzen welke
hij schreef, de mens en de wereld
waaraan wij deel hebben tot in
dc kern heeft geraakt Hoezeer hij
zich ook ojt de achtergrond heeft
gehouden van het openbare en lite
raire leven, hoe onopvallend hij
leeff en werkt, innerlijk trouw aan
de stille oorden Van o:.s vaderland,
die in. hem hun zanger hebben ge
kregen. hij is, ja misschien wel
dankzij die schroom en die afweer,
een van de zuiverste vertolkers ge
worden ^n het leven in ons land.
Ons pessimisme omtrent de tem
peratuur van April is door de uit
komst beschaamd, waarover wij ons
overigens oprecht verheugen; schrij
ver dezes hielp reedt in 1936 (\z
grondslagen- leggen voor de ver
wachtingen op langere termijn
ons land. Volgens mededeling van
het'K^'W nas de maand in haar ge-
heéj l^ l te-warm en is dus do ver
wachting vervuld, Het publiek had
over het algemeen een andere in
druk, van. allerlei kanten werd on?
opgemerkt, dat «le hogere tempera
tuur was uitgebleven. De verklaring
vnrT deze tegenstelling ligt hierin,
dat hef publick niet naar dé ther
mometer oordeelt, maar naar het
gevoel, waj men wetenschappelijk
de afkoelende kracht van Ho Ijicht
noemt:_en deze was groter dan nor
maal. omdat daarbij dc windkracht
een rol speelt en (leze ook blijkens
de vele stormen,groot was. Boven
dien wordt het koudegevoel nog
versterkt, indien (fe lucht w-el vpeb-
tig. maar niet vérzadigd is wa-
terkoitl
Lot mpn op de bijzonderheden, dan
blijkt bovendien dat de maximum
temperatuur In De'Rilt slechtê ,6°.8;
de minimum temperatuur l-°6 to
hoog was. Dank zij de krachtigo
wind. en de vochtigheid die met do
vele depressies gespaard ging, ble
ven dus de koude nachten ujt, be
halve in de eersto dagen der maand,
toen telff een paar maal vorst, voer
kwam.
In Den Helder was de tempera
tuur vrijwel normaal; daaraan ziet
men de afkoelend*? kracht van het
zeewater, waarvoor "wij de vorige
maand waarschuwden. Dat in Maas
tricht de afwijking van het gemid
delde slecht? een tiende hoger was
dan in De Bilt ligt .aan. het nieuwe
station vliogveld Beek, waar de mi
nima extra laag zijn.
Aan de laatste dagen, van April
en de eerste vijf'van Mei beeft men
kunnen zien, hoe onfrunstig het
weer uitvalt wanneer de Noordelij
ke w inden-de haas zijn. Dat deze In
April niet tal^iker voorkwamen,
moet aan de grote activiteit van de
depressies worden geweten, ver
moedelijk een gevolg van de grote
tegenstelling in de temperatuur van
X.Ü. Amerika (sneeuwstormen in
Canada! 1 en de vrij normale tempe
ratuur van de golfstroom. -
Optimisme
Voor Mei heeft het Instituut me
degedeeld dat de neerslag ongeveer
normaal zou zijn, en van de tempe
ratuur uiets. gezegd kon wordénj
MTij zijn dus te vrjjer oin onze oigen
gissingen te maken. Tn April was de
depressie-activjtejt "ver boven nor
maal. In de regel neemt die activi
teit in het voorjaar steeds meer af,,
wij moeren dus verwachten dat fle7-e
factor, die in April de temperatuur
verhoogde, in Mei minder sterk zal
werkep. Dit verhoogt de kans op
kou-invallen met N. 'wind; maar do
vele stormen mpt Z-W, wind moeten
dc uit de winter overgebleven koïi
van liet zeewater wel lyotendeela
verdt'oven hebben. Dit samen zou
tot dc Verwachting voeren, dat do
temperatuur .in .Mei ongeveer nor
maal 7.111 zijn, dus heel wat gunst"'-
jfer clan in April, w^nt de.normaal
overdag is voor het maximum. 18°,
wat in April slechts eèji enkele maal
bereikt of overschreden werd. Deze
verwachting klopt» ook met do sta
tistiek over 19 strenge winters, die
7 maal 'te koud gaf, gemiddeld
-2 en 9 maal te warm, gemid
deld Waar'het begin van
MeL "zo ver heneden normaal bleef,
hebben we dan nog heel wat tegoed!
De ermoedelijk nog hoven nor
male depressie-activiteit zou wat-
meer regen dan nórniaal kunnen
brengen, Een vocyproefje genoten
we daarvan hier in'Anv^refoqrt; ter
wijl het overige land heel weinig
regen had, tapten wij hier op de
bevrijdingsdag een kleine 16 mm re
gen af. een derde van de normale
maandsom!
Over de beruchte kou-invallen in
deze maand een.volgende maal.
in deze wereld, in deze tijd, wat
daarin blijvend en essentieel is, het
onvergankelijk lot vap «de mens.
zoals dat heden zich openbaart.
Groot en' zuiver leven"
WANT wordt zijn werk niet ge
kenmerkt door de golfbewe
ging van tijd en persoonlijkheid?
M'ic leest zijn verzenbundel Het
Verlangen zonder herinnering aan
de jaren, waarin' het verlangen van
de jeugd naar groot en zuiver leven,
en .e dichterlijke droom van een
ideale were I iets van instemmend
antwoord vernamen uit een samen
leving, die, ondanks een wereldoor
log. haar geloof in een goede toe
komst had. bewaard? t Hoe persoon
lijk deze verzen van cle jonge dich
ter ook zijrj, er trilt iets in mee van
de geest des tijds Hoewel hij weet,
dat de eenzaamheid zijn deel is,-
gaat zijn hart uit naar de mede
mens. de ander, die dc~elfde is in !t
moeilijke leven. En sterk mededo
gen kenmerkt Bloem met de naaste
die (ijdt .en leeft.
„En. ik heken mij een van
deze mensen,
I 'an dit geslacht, dat doolt
en lacht en lijdt,
Geknot, vernederd in zijn
liefste wensen.
En toch zo brandende van
zaligheid
En in zijn werk beleven wij.mede
de nederlaag die de mensheid/lijdt
in efe tijd tussen de fwee wereld
oorlogen. «Persoonlijk is het de ne
derlaag tegenover zijn verlangen,
want ook in het leven van Bloem
loopt de 'Curve' van de hoógtc der
verwachtjnM -necrwaarts over het
BLOEM
dieptepunt der optgbocjieljng en
weer omhoog naar het plateau, waar
van verlangen en teleurstelling geen
sprake meer is, omdat het leven er
belangeloos wordt geleefd en eerst
daardoor tot zijn innigste beweging
herleid.
ADEMEN
Eenzaam bevonden onder, 't
flonkerstralen
Der najaarssterren boven de
gerust—
Geworden wereld, wordt zich
't hart bewust:
Leven is niet veel meer dan
ademhalen.
Maar dat is: in de diepten van
dit dal
De oneind'ge ruimte tot zich in
te leiden
En, na één wankel ogenblik
van beiden,
Die te hergeven aan 't beroofd
heelal.
Stiller en eenvoudiger
A.\RMATE de tijd voortgaat
worden zijn verzen stiller en
eenvoudiger. De lange adem van
verwachting, die door de vele stro-'
fen van zhn jeugdverzen vaart,
neemt af. Het leven trekt zich te
rug naar verbogen plaatsen, in zijn
gedichten verrijzen veelvuldig cle
silhouetten der oude Hollandse zonde? om te zien.
stadjes, waar de dag nauwelijks bc- 1
weging brengt, en er zijn de kleine
Kroesbaard III. van het roem
ruchte geslacht Van Langer tot
Kruller, konipg aller Zwamlan-
dfcrs. laten ons niet rl°or een dood
gewoon mens beledigen.'
Toen de mensen zago». wat Gr
en daarbij de boze
woorden van Kroesbaard hoor
den, terwijl zij hem niet konden
zien, schrokken zij hevig. Eén
riep: „Hij behekst qns allemaal",
een ander: „StraksHaat hü °ns
ook zo maar wegspringen!" en
allemaal zetten ze het op e*n lo
pen. De koop'.dian vergat zélfs zijn
koffer mee t_e nemen. Bij de hoek
van de straat herinnerde hij zich
dat en omdat hij het verlies van
zijn koffer niet kon lijden sloop
hij voorzichtig terug.
„Kom maar," riep Kroesbaard,
„ik zal je. geen kwaad doen, maar
je moet me beloven die rare pop-
jea niet meer als „Kroesbaariijes"
te verkopen. Anders...!"
„Dc zal het heus nooit meer
doen, meneer konmglKroesbaard",
zei de man.
PA'K dan maar je koffer", zei
Kroesbaard edelmoedig,
maar toch kon hij de verleiding
niet weerstaan 'den man nog oen-
maal te laten schrikken. Hij liep
naar de koffer en gooide het open
deksel met een harde klap dicht.
De man draaide zich om en wil
de weer weglopen, maar Kroes
baard la'chto zó hartelijk om zijn
eigen grap dat hij bleef staan
eerst en. toen#Krocfibaard maar
doorlachte en riep! „Wat een
ïeuzengrap, wat heb ik jullie,
grotu mepsen, toch lekker bget
gehad!", toen la'chte cle man
maar ?o'n beetje mee, maar als
een boer 'met' heel erge kiespijn.
Daarna pakte hl) hpel voorzich
tig de koffer, keek alle kanten op
of er geen nieuw „gevaar" dreig
de en rende de stnat uit. En
Kroesbaard lachte maar!
P\AAR zag hij het kabouterding
-■--'liggen, dat hij den man naar't
hoofd'had gegooid. Het was half
zo groot als hij zelf, het sleuteltje
zat er nog aan vast. Met grote
•moeite gelukte 't Kroesbaard het
een paar nmai om te draaien.
Toen vatte hij het popje bij"de
hand en daar» wandelde hij, hgt
ra leiding naast zich, door de ge
heel lege straat. Alleen de koop
man gluurde angstig-nieuwsgie-
rig run de hoek
Na .twiJitig passen stopte bet
machientje en het pc/pje »i-i om,
Kroesbaard schopte het de mid
denstraat op en liep toen weg.
kerkhoven, de najaatsdajjen. Hoe
vele jonjjere dichters zijn hem daar
gevolgd, toen de Wereld de, woor
den van dc dichter en de wijsgeer
vergat \oo die van de dictator cn
de soldaat. M'cerloosheid van de
geest cn de poczie?. Zij nam sjechts
de wijk om In leven te blijven Het
rijk van de gepst is onjnlijffiaar.
dichtte Albert Vervvey toén de drei
ging van het nationaal-socialisme
toenam Dat bleek in de jaren van
19401945. Merkwaardig is hoe
sinds de bevrijding Bloem dc dage
lijkse realiteit mbcr in zijn werk
toelaat en er veelvuldiger ogenblik
ken \an geluk In vindt. Na vjeel
somberheid en ontgoocheling heeft
het leven dat recht in hem tèrugge-
vvonnen.
Op zijn zestigste verjaardag eren
wij in 'Bloem de dichter, in wie onze
verlangen en angsten, ontgoocheling
en bezinning steun kregen cn wiens
werk daardoor eerf zeer vertrouwd
bezit is geworden.
Bloem werd op'10 Mei 1887 ge
boren te Oudshoorn. Hij werkte als
journalist, ambtenaar en griffier
van kantongerechten In 1921 ver
scheen zijn eerste bundel Het Ver
langen,- 2c dr. 1926. In 1924 publi
ceerde hij een verhandeling erover,
die in 1921 herdrukt werd. De bun
del Media Vita is van 1931, 2e df.
1933. In .1937 verscheen De Neder
laag, in f942 Enkele gedichten, -1945
Sintels. Ter gelegenheid van zijn
zestigste verjaardag verschijnt zijn
.Verzameld \Verk.
PEUIUETON
ipook cratg rtce»vertaling. aqft kampers i
63
Ergens-btj ch? weg vandaan klonk
een lange, schrille fluittoon. Die
fluittoon had* volgens afspraak, al
meer geklonken sipdg de drie jon
gens óp het grasveld van fjanfon*
vvaren, met tüssehpozen van een
kwartier, maar eveneens volgens
afspraak had geen van hen het eer
der opgemerkt.
„Da's het fluitje van Deadpan",
zei Slukey verontschuldigend. „Dat
betekent.' dat ik nou weg moet. Ik
moet thuiskomen. Dag meneer bri
gadier". Hh verdween in de strui
ken.
„Daag", riep de brigadier hom
vriendschappelijk na. Hjj schraapte
zijn keel en hernam: „Door nu do
kogel en 'het aantal groefjes nauw
keurig tc bestuderen 'r
„Zeg", zei Flashlight, „als Slu-
key z'n moeder DeadpHn heeft la
ten fluiten om hepi te roepen, dan
moet jk ook gauw naar huis om te
eten. Daag". Hij wuifde en rende
het pad af.
Brigadier O'Hare wuifde terug en
ging verder: „Dus als we het kali
ber van de kogel on het aantal cp
de richting van de groefjes, die er
in fitten, kennen, dan
„Sorry", zei Archies „maar Dinah
roept. Ik moet de tafel dekken*1.
„Dan moet je direct gaan", zei de
brigadier. ,.Je tflent een beste jon-
fen, dat je je zusjes zo netjes helpt.
In als je iets over revolvers wilt
weten
„Dan weet ik, aan wie ik 't vragen
moet", zei Archie. „U bent een reu-
zenvent! En als ik groot ben, dan
ga ik bjj -de politie, dat beloof ik
u!" En hij voegde er aan toe: „Tot
zions, -kanioraad!" Toen verdween
hij door het prieel.
Brigadier,O'Hare ziichtte, terwijl
h(j hem nakeek. HU wou, dat h\j tnd
had gehad om hot verhaal van de
negen bankrovers te vertellen.
Goed. dat-jongetje Carstairs had
het al eens gehoord, maar hij kon
er altijd een paar variaties en ver-
boteringen Ui aanbrengen. Bijvoor
beeld een röntgenapparaat, waar
mee je in een gewelf van dé bank
kon kUken.
„Daar onze revolvers op heju ge
richt'waren, was h)J wél gedwon
gen. de machine aan te zetten, wy
konden door de muren heenzien,
alsof ze van glas waren", Improvi
seerde hy. - J
„Wat zit je daar binnensmonds to
monmelen cn tegen wie heb je 't
zei cTe zeer vèrmoeid en byna wte-
V$lig klinkende stem van Bill
Smith achter hem. Brigadier
O'Hare was bjjna over het röntgen
apparaat doorgegaan, maar slikté
het juist bijtijds in. „Ik was bezig
een paar kinderen te ondervragen,
die misschien iets zouden kunnen
weten, wat 'voor ons van nUt kon
zyn", zei hy styfjes. „Kinderen kun
nen soms erg goede opmerkers zyn.
Ik heb er negen van mezelf groot
gebracht, en ik weet
„Die negen kinderen van jou be-
finnen me. al aardig de keel uit te
angen", zei Bil! Smith. „Luister
eens. De expert van de vingeraf
drukken zegt. dat er# noch op het
olieverfportret, noch op het mes
ook maar iets te vinden is".
Achter de struiken betaalde Ar
chie aan Slukey en Flashlight hun
loon uit. Elk vijf cent, twee flesjes
coca-cola cn een aflevering van ,,De
Nieuwste Moppen".
„Als ik nog één zo'n herhaal had
moeten aanhoren, dan had het je
een dubbeltje gekost", mopperde
Flashlight. „En je bent me nog een
stukje'Kauwgom schuldig voor dat
stukje, dat ik op de kogel heb ge
plakt".
„Dat was cal helemaal uitge
kauwd", zei Archie verontwaar
digd.
Flashlight zei: „Dat kan wel zyn,
maar het was nog goed en ik wou
het bewaren". Hy 1ieekx Archie
kwaad aan en zei: „Anders kryg je
de kogel ntat terug''.
„Geef terug die kogel", zei Ar
chie gloeiend van nyd, „of an
dersH(j zweeg even. Dit was
geen geschikt moment voor ruzie.
H(j viste een enigszins verfomfaaid
stukje kauwgom uit zUn zak en gaf
hot aan Flashlight. Flashlight be
keek het critisoh-cn zei, nog enigs
zins onwillig- „We zullen clan maar
zeggen, dat het er mee door kan".
Toc.n gaf hjj de kogel aan Archie
terug. Er ontstond oen kort twistr
gésprek over de vraag, of zij zou
den beloven, de coca-cola flesjes te
rug te brengen, of dijt zjj Arcbie
twee cent zoudPn betalen. Het pro
bleem werd opgelost, doordat de'
coca-cola onmiddellyk ter plaatse
werd opgedronken' en dc flesjes by
Archio werden ingeleverd.
Terwul Flashlight cn Slukey.het
trapje naar het trottoir af liepen
was er al weer een nieuw twistge
sprek gaandb. Slukey zei: „Hét kan
wel zjjn, dat jy dat stukje kauw
gom op die kogel hebt geplakt,
maar ik heb het by Luke onder de
kruk gevonden en bovendien heb jij
er twee maal zo lang op gekauwd
als ik en dus
Archie stelde er geen belang in.
Hy liep langzaam achterom het
huis en berekende zyn onkosten:
twee coca-cola, een stukje kauw
gom
Dinah stond de worteltles te was
sen en April was bezig hopjespud
ding te maken. Ze keken beiden
van hun werk op tpen hy de ach
terdeur in kwam.
„En?'' vroeg Dinah bezorgd.
„Elk vijf cent", zei Archie, „twee
coca-cola, d'as een dubbeltje. „De
Nieuwste Moppen" is tien cent. en
een stiikje kauwgom da's dan
samen een-en-dertig cent".
„Qoeie Genade Archie!" zei April.
„Dan kryg ik dus in het geheel
zeven-gulden-zes-en-vyftig van jul
lie
„Die kry'g je", zei Dlnah. „En nu
over de kogel".
„O ja", zet Archie uit de hoogte,
„cle kogel". HU haalde hem uit z\jn
zak ep legde hem op de keukenta
fel. „Het lijkt wel of we hem een
beetje vuil gemaakt hebtjen",
„Archie!" zei April. „Heb je.
„O natuurlijk, natuuriyk, natuur
lijk", zei Archf tergend. Hy zag er
heel nonchalant en ongeïnteres
seerd uit. „Het Js een kogel kaliber
twee-en-dertig. dat wil zeggen, dat
hy uit een revolver kaliber fwee-en-
dertig afkomstig moet zijn. En de
revolver, waarmee Mrs. Sanford
doodgeschoten is, was een dienst
revolver, kaliher vyf-en-veertig. En
als het jullie aoms interes
seert =-" hil haalde diep
adem »- „dan is ae weténsehap
over revolvers en kogels
(Wordt vervolgd)
EN paar «straten verder wan-
-L' délde hij naast twee aardige
meisjes voort. Ze hadden herover
hom en *htj was nieuwsgierig wat
zc te vertellen hadden. „FJij be
staat echt", zei een lief blondje,
„m'n oom heeft 'm vanmorgen op
'l kerkplein gezien f'
..'k Geloof d'r nietg van", zei
haar -zwartharige vriendinnetje,
„kabouters bestaan alleen in
sprookjes. M'n moeder zegt 't
zelf!"
„En 't Ktaat lekker óok in de
krant", zei 't blondje.
„Nou. laten we er niet om kib
belen." zei 't zwartje. ..Zullen we
t aan den 'meester vragen?"
„Best". ;ei 't blondje en haakte
d'r armpje aan dat van haar
vriendinnetje. Zo stapten ze ver
der En omdat Kroesbaard nieuws
gierig was wat-die meester zou
zeggen, staptp hij mee.
(Wojdt vervolgd)
Vandalen
Hoe zit dat du? Wij, Nederlan
ders, hebben altijd de naam gehad
van 'f reinste, netste, welopgevoed-
ste volk. van de hele wereld. Omdat
adel nu eenmaal verplicht gedroe
gen we er ons ook meestal! paar.
Onze stoepjes waren, vóór de oor
log tenminste, kraakhelder, onze
schoenen gepoetst, onze kleren om
door een ringetje te halen en onze
treinen, je kon van de grond eten-
We waren trots op onze fraai ge
lakt e Diesels, we hadden dikwijls de
neiging mee te helpen ze glanzend
gepoetst te houden.
Hoe moet. al deze „beschaving'*
wel aan de buitenzijde gezeten heb
ben! NU: pas herstelde wagons wor
den volgekrast,*nieuwe al of niet.
echt leren fittingen losgesneden,
misschien om er schoenen mee to
herstellen, waarvóór dit „leer" niet
deugt. Spoorwagens, teMéen van be
vriende landen, ziet men na enkele
dacen als wrakken langs de rails
rollen. Ons kwelt de grote vra^g:
waarom, waarvoor?
Wat. denkt men met dit vandalis
me te bereiden? Dat de Spoorwegen
weer goederenwagens gaan inleg
gen" om ons door het land te ver-
transpórteren, dat- vreemdelingen in
bun vaderland zullen vertellen: de
Nederlanders zijn volkomen gede
moraliseerd, er valt niets meer met
ze te beginnen? Neen. toch!
We spreken dus af: we worden
weer net zulke nette mensen als
voor 1940, we vernielen geeii spoor-
wagons meer. Laat ieder aeze af
spraak even doorsturen, -zodat aai
dit verniel prohlgem een einde
komt,
Op het filmfestival te Brus
sel zullen 6 greote films worden
vertoond, waarvan drie nog niet
zijn uitgebracht. Verder 13 korte
sfilms en filmfragmenten.
