Van VALKENBURG naar PARIJS
ALS OUDERS VAN ELKAAR GAAN
Samenwoning: een ernstig
probleem
Radio-programma
Drie belangrijke herdrukken
Zonder geluk vaart geen
Tour-renner wel
Desgranges zag er
niet veel in....
-
Hoe meer zielen
hoe minder vreugd...
Verzetspensioenen te
laag geacht
2
Dinsdag 24 Juni 1947
Door de zes provinciën-koers, die een uitste
kende reclame is geweest voor de wielersport
hebben honderdduizenden benoorden de Moerdijk
eens kunnen kennis maken met het puikje van
onze wegrenners. Misschien hierdoor is de belang
stelling voor wat zich in Valkenburg heeft afge
speeld groter dan anders. Immers op de Cauberg
werd na een machtige strijd waarin het uiter
ste werd gevergd, de koning van de Nederlandse
wegrenners gekozen. En van de kampioenschap
pen gaan we meteen naar de Tour de France, die
Woensdag begint. Het zyn wel hoogtijdagen voor
de wielersport
SYLVAES MAES
winnaar '39
Direct na afloop van het Cauberg-
criteriuni vertrokken de Tour-renners
Seyen, de Korver, Jansen, Schellin
gerhout en Vooren naar Parijs, waar
zich de zesde man van het dappere
Hollandse ploegje, Albert van Schen.
del zich bij hen heeft gevoegd. Wij
hebben reeds in ons interview met
André de Korver laten uitkomen, wat
de Tour de France, die na acht jaar
onderbreking weer voor het eerst
gereden wordt, betekent. Velen die
zich de rit van '39 niet meer zo goed
herinneren, zijn wellicht van mening,
dat dit kleine troepje Hollanders
kansloos zal zijn in de „crème de Ia
crème" der Europese wegrenners.
En daarom is het misschien niet on
dienstig om ten einde het tegen
deel te bewijzen ons geheugen
nog eens op te frissen.
Toen de Tour de France van '39
begon had de organisator de oude
heer Desgranges, die inmiddels is
overleden, niet veel vertrouwen in
het Hollandse troepje, doch het leek
wel alsof zij cr de eerste dag de
beste al op uit waren om hem van
die dwaling te genezen. De grootste
prestatie van de eerste etappe leverde
Janus Hellemons door na bijna 120
kilometer alleen weg te sprinten en
gedurende niet minder dan 30 kilo
meter alleen weg te blijven. Pas op
bevel van Piet Moeskops gaf Helle
mons zich tegen z'n zin weer aan
'tpeleton over. Deze eerste etappe
werd gewonnen door de Fransman
Fournier, maar de zesde binnen ko
mende was reeds een Nederlander:
L a m b r i c h t s. In de tweede
etappe was het weer Lambrichts. die
van zich deed spreken door achter
Romain Maes met slechts 24 sec.
verschil als tweede te arriveren in
de tijdrit van Cacn naar Vire.
In de derde etappe, van Rennes
naar Brest, heeft het maar weinig
gescheeld of deze was geëindigd mei
een Nederlandse overwinning. An-
toon van Schendel zat in een troepje
van vier vluchtelingen, die op 48 kilo
meter van de finish waren ontsnapt.
Een lekke band, die van Schendel
dwong drie maal van z'n fiets te
stappen, wierp roet in het eten.
In de vierde etappe deed Albert
van Schendel een ernstige
Bijzonder Hof vonnist
H. G. Looze uit Delden, die aan
tal Joden, ondergedoken in zijn
boerderij, aan dc Duitsers uitlever
de, hoorde voor Arnhems Bijzondere
Gerechtshof doodstraf tegen zich
eisen.
Melchert Schuurman, musicus,
opperhopman-zangleider der N.S.B.,
vrijwilliger Oostfront en vermoede
lijk verrader van kapitein J. Werk
man* stond te recht m Amsterdam.
Els: v\jftien jaar.
Mr. W. do Bouter, tijdens de be
zetting corps-chef Zwolse politie, is
tot levenslang veroordeeld.
A. J. M. Bakker, oorspronkeiyk
schilder, pro-Duits, daardoor later
verrader. Waffen-SS-er, pleger van
zedendelicten en daarvoor door
Duitsers veroordeeld, opgesloten in
strafkamp voor SS-ers by Dantzig.
ranselde daar eigen kameraden. Eis
te Amsterdam: twaalf jaar. (Eis
laag, zeker omdat hy alleen SS-ers
ranselde. Red.)
DINSDAG 24 JUNI
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Reportage-
dienst. 19.15 Viool en piano. 19.15
Opvoering arbeidsproductiviteit
20.00 Nieuws. 20.15 „Der Rosenka-
valier" van Richard Strauss. 21.20
Toeristische miniaturen. 22.15 Bui
tenlands overzicht. 22.30 „The Sky-
masters". 23.00 Nieuws. 23.15-24.00
Philadelphia Symphonie Orkest.
HILVERSUM II: 19.00 Nieuws.
19.20 Amusementsorkest. 20.00
Nieuws. 20.05 Dc gewone man zegt
er 't zijne van. 20.20 „Louise". Ope
ra. 21.40 Radio Philharmonisch
Orkest. 22.30 Nieuws. 22.55 „Vaders
dagboek". 23.00—24.00 Sympho-
nisch concert.
WOENSDAG 25 JUNI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws.
7.15 Gymnastiek. 8.00 Nieuws. 8.50
Voor de huisvrouw. 10.00 Morgen
wijding. 10.20 „Onze keuken". 10.35
Pianorecital. J1.45 Familieberich
ten. 12.00 Vaudeville orkest. 13.00
Nieuws. 13.15 Voor het platteland.
13.20 Miller-sextet. 14.00 Voor de
vrouw. 14.15 Omroepkamerorkest.
15.00 Voor de jeugd. 15.45 Op be
zoek by zieken. 17.30 Volksherstel.
17.45 Orgelspel. 18.00 Nieuws. 18.30
Strijdkrachten.
HILVERSUM II 7.00 Nieuws.
7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nieuws. 9.50 Apalachia. 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Sopraan en tenor.
11.30 Continental Quintet. 12.15
„Sangh en spel". 13.00 Nieuws.
13.15 Scala-Sextet. 16.15 Kinder
stemmen. 17.45 Het ryk over zee.
18.00 Land- en Tuinbouw. 18.20 Va-
cantietips. 18.30 Radiovolksuniver-
sitcit.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Westkapelle (Zee
land) J. G. Panhuise te Druten en
Leeuwen. Aangenomen naar: Ben-
ncbroek, VV. M. Maas te Kuinre
(Ov.). Bedankt voor: Erichem: H.
van Arkel te Gelselaar; Jaarsveld
en Gouderak, C. C. Kerkx te Op en
Neder Andel Tietjcrk (Fr.), toez.,
M. J. ten Burggenkato te Zegveld.
gooi naar de lauwerkrans, maar een
fljnke zwieper in de bocht door de
Zwitser Litschi en weer ging de kans
verloren.
Gommers uit dc rit
De vijfde etappe is niet zo best
voor de Hollanders verlopen. Ze
hebben pech gehad, veel pech zelfs,
lekke banden en gebroken spaken cn
het ergste was, dat Gommers
met zoveel achterstand aan de finish
verscheen, dat de controle reeds ge
sloten was.
In Royan waar de eerste rust
dag was wachtte de Hollanders
een grote verrassing. Hier lagen
niet minder dan duizend brie.
ven op hen te wachten, van familie
leden en bekenden, maar ook van
onbekenden, die de renners aan
spoorden om vol te houden. Ho
pen wij, dat het nu weer zo zal
zijn. In Royan zei ook Desgranges,
dat de Hollanders hem honderd
procent waren meegevallen.
In Bordeaux was het de beurt aan
André de Korver om te laten zien
waartoe de stoere Rotterdammer in
staat was. Veertig kilometer voor het
einde zagen z'n landgenoten hem
wegspurten en weer ging Holland
met de tweede plaats strijken.
Van Bordeaux naar Pau is moor
dend zwaar geweest, maar onder de
slachtoffers, die terug naar Parijs
moesten, waren geen Hollanders. In
het eerste traject was Toon van
Schendel vierde en in het tweede
Lambrichts vijfde.
Seyen moet opgeven
Toen kwam Pau-Toulouse, de ge
vreesde Pyreneeën-etappe. Nog voor
dat de eerste berg, de Aubisque, ver
overd was, had Holland z'n tweede
man verloren. Niet door uitputting,
maar door stom ongeluk. Door dc
gladheid slipte Seyen tegen een volg
auto en de Limburger kwam zo lelijk
te vallen, dat hij niet verder kon rij
den. Zonder deze pech was onze
ploeg compleet in Toulouse aangeko
men, hetgeen men niet van alle an
dere ploegen kan zeggen. Het meest
Tussen Sluis en Delfzijl
Water eist slachtoffers
Twee jonge mensen verdronken
in de Maas en in het strandbad te
Venlo raakte aan vijfjarig jon
getje te water. Men vond het kind
pas nadat het bad gedeeltelijk leeg
gelopen was. Het knaapje bleek
overleden.
Een 11-jarige jongen viel bij Al
phen a. d. Rijn van ae pont en zonk
onmiddellijk. Zyn lyk is later opge-
dregd.
Het geweer sprong uit elkaar van
de kersenkweker J. van Reekum te
Meteren, toen hy op een koppel vo
gels schoot. Dc man werd dodelijk
gewond.
Elfhonderd repatrlërenden uit In
donesië arriveerden te Amsterdam
met de schepen „Nieuw Holland" en
Tal *sse"
Nationaal fonds voor bijzondere
noden zal. na opheffing van Neder
lands Volksherstel een deel der
taak van N.V.H. overnemen.
Voorzitter A.N.W.B. werd P. F.
Zimmerman uit Rotterdam, als op
volger van H. P. J. Bloemers.
Philips gaat in Sittard een fa
briek voor radio-buizen bouwen. De
eerste steen is gelegd.
Utrechtse H> potheekbank en de
Dordrechtse hypotheekbank zyn
een fusie aangegaan.
Luchtvrachtdiensten over de At
lantische Oceaan. De American
Overseas Airlines nam daartoe het
initiatief.
Minister Flévez zal van 23—28
Juni Engeland bezoeken en daar
oefencentra van leger en lucht
macht inspecteren.
J. J. H. Esser en negentien ande
ren zullen genaturaliseerd worden,
als het parlement geen bezwaren
heeft.
Tien militairen stalen paar dui
zend uitrustingsstukken. Straffen:
variërend van een jaar en acht
maanden onvoorwaardelijk tot vier
maanden voorwaardelijk.
frappante was wel, dat Félicien Ver-
vaecke. die jaren achtereen de heer
ser in de bergen was geweest, moest
opgeven.
De etappe Toulouse-Montpellier
bezorgde ons weer een tweede
plaats. Het was Toon van Schendel,
die als tweede de eerste etappe van
deze rit beeindigde. Aan de Cóte
d'Azur, op de Col de la Turbie deed
de Korver weer eens van zich spre
ken door in een moordende hitte en
tegen een steille helling op dertien
kilometer achterstand op de leiders
in te lopen.
In de beruchte Alpen-etappe D/gne-
Brlanson is de winnaar van de
Tour, Sylvaer Maes naar voren
gekomen. Dc bestorming van de
Col d'Allos, de Col de Vars en de
Col d'lsoard is een zegetocht ge.
worden voor dc Belgen, maar....
zij had het kunnen zijn voor de
Hollanders. Physiek waren zij te
gen de Belgen opgewassen, doch
om de haverklap stonden zij naast
hun fietsen voor een lekke band.
De Korver, onze beste man kreeg
er vijf en Sylvaer Maes geen één.
Pas in de zestiende etappe, van
Briangon naar Annecy - op 't laatste
traject van St. Maurice naar Annecy
mocht Toon van Schendel het ge
noegen smaken de eerste prijs in de
wacht te slepen.
Zonder chauvinistische overdrij
ving mogen wij zeggen, dat het
Nederlandse troepje in '39 tegen
aller verwachtingen in een uitstekend
figuur heeft geslagen, een resultaat,
dat ons de moed geeft om de ko
mende Tour de France met vertrou
wen tegemoet te zien.
[Mm
Aantrekkelijk ensemble in wit en zwart.... al zal de pantalon met zijn
wijde, tamelijk korte pijpen menige Hollandse vrouw afschrikken. Maar
het wijde, tuniek-achtige jak, dat haast een japon op zichzelf is. staat ook
mooi op een rok ie van dezelfde zwarte stof. Let U eens op. hoe mooi het
appliqufi van zwarte kant is aangebracht.
„Deugt de Jeugd niet?"
Banale huwelijkssluiting vaak oorzaak
Het kind de dupe
ii.
De kans op een echtscheiding be
gint reeds bij de keuze van de le
vensgenoot. dus vóór er van een
huwelijk sprake is; voert die keuze
later inderdaad tot echtscheiding
dan wordt daarmee bewezen, dat
geen van beide partners voldoende
voorbereid was voor de taak om
met de ander samen te werken cn
tot 'n behoorlijk huwelijksresultaat
te geraken.
Menig huwelijk komt niet tot
stand, omdat de een of de ander
hoopt een levend wezen te hebben
gevonden met wie hij (zij) het leven
wil delen, doch het komt tot stand
onder omstandigheden die niets te
maken hebben met dc persoon van
de ander.
Veel van die „omstandigheden"
taten zich als volgt omschrijven:
„het verlangen, om .indelijk een
eigen thuis te hebben",
„het hebben van iemand, naar
wie men 's avonds wel wil terug
keren",
„het verlangen een voornamer
positie in te nemen in de kleine
wereld zijner omgeving",
„het verlangen naar geld",
„dc. wens niet langer alleen te
blijven, of voor zichzelf alleen te
ezelen",
„het onlesbare verlangen naar
kinderen", enz.,
maar dat zijn allemaal meer oorza
ken dan redenen, die nimmer op
zichzelf alleen zullen leiden tot een
gelukkig huwelijk.
Dikwijls verhinderen al deze
kwesties de mensen die eigenlijk
kilometers van elkaar afleven wat
hun innerlijk betreft, om voor het
oog, uit elkaar te gaan. cn daarom
blijven zij uit sleur hij elkaar wonen
onder ccn cn hetzelfde dak, hoewel
zij reeds lang in feite gescheiden
zijn.
Oorlogshuwelijken
In tijden van oorlog bestaat er
altijd een hausse in huwelijken,
maar dc meeste worden voetstoots,
zomaar-ineens, gesloten, of
„omdat het zo leuk is getrouwd
soldaat-en-soldaten-vrouwtjo te
zijn", of
„uit vrees, dat men zal over
schieten na de oorlog, als er dan
een mannentekort zal zijn", of
„omdat men bang is in normale
tijdon geen man-naar-z'n-zin te
vinden";
dit zijn allemaal overwegingen die
niets uitstaande hebben met het
innerlijk van de ander, overwegin
gen die leiden tot de ontstellende
toeneming van huwelijksverbrekin-
gen zodra de oorlog voorbij is.
Want dergelijke verbintenissen,
vaak gesloten nadat men elkaar am
per heeft leren kennen in een paar
dagen, kunnen noch dc scliok ver
dragen van enige tijd niet bij elkaar
tc kunnen zijn (de frontdagen),
noch de grotere schok van het plot
seling weer bij elkaar komen (front-
verlof), welke tijdelijke hereniging
menigmaal tragisch gecompliceerd
wordt, doerdat de mannelijke part
ner dc gevolgen draagt van in de
strijd betrokken te zijn geweest
(verwondingen, e.d).
De hereniging van twee zulke
vrcemdcn-voor-elkaar loopt meestal
uit op ccn elkaar wederom ontmoe
ten onder totaql andere omstandig
heden. of. om het eens anders tc
zeggm: bij jchril. meedogenloos
daglicht, bij een wreed licht waarin
alle teleurstellingen cn gebreken
vei scherpt worden; in ieder geval is
het een heel ander licht dan toen
men elkaar voor het eerst ontdekte.
door
dr. LYDIA SICHER,
M.D., Ph. D.
cn toen het de- beide betrokkenen
„schemerig werd voor de ogen, zó
opgewonden voelden zij zich, ter
wijl om hen heen heel dc maat
schappij op zijn kop stond".
Opmerkelijker zijn de echtschei
dingen van paren die reeds geruime
tijd lief cn leed gedeeld hebben, dus
in een huwelijk voortleven, dat hun
beiden eerst gewenst cn voldoening-
schenkend toeleek. In veel van die
gevallen is er niets gebeurd, dat be
schouwd zou kunnen worden als een
„geschonden vertrouwen", of als
een „verstoring", ontstaan doordat
een van beiden meer is gaan gevoe
len voor een derde. Zeer dikwijls
zijn het louter factoren van buiten
af, verbonden met de levensstijl van
een van beiden, waardoor ccn band
verbroken wordt, die de andere
partner nog steeds, bewust of onbe
wust, voor zichzelf geldig acht.
De rang bijvoorbeeld, die ccn man
bekleed heeft toen hij voor zijn land
vocht, en die hem dikwijls meer
deed lijken dan zijn burgerbaantje
hem veroorloofde, kan hem cn' zijn
vrouw een plotseling huwelijk be
zorgen, dat zich naderhand vanzelf
oplost.
Ook kan iemand soms een talent
ontwikkelen, waardoor er langza
merhand ccn roep van hem (haar)
uitgaat, waarbij dc andere levensge
noot in de schaduw blijft en niet
langer behoort tot het levens-actief
doch tot het levens-passie/ van
FEUIllETON
(DOOP CRAIG RICE «VERTALING. ADA KAMPERS j
100
„We hebben Mr. Sanford gevon
den", zei brigadier O'Hare puffend.
„In do struiken achteraan de oprij
laan van zfon eigen huis. Hy heeft
er nog niet lang gelegen. Ik heb
Flanagan bii hem gelaten om hem
to bewaken
Bill Smith sprong op en gooide
bijna zijn koffiekopje om. „Ver
moord?"
„Bijna", zei brigadier O'Hare.
„Aangeschoten. Maar ik denk toch
wel, dat hij blyft leven. Laten we
eerst maar een ziekenauto laten ko
men en dan het hoofdbureau opbel
len".
Marian sprong op en zei: „D&ér
is de telefoon".
April stormde de keuken in, sis
te: „Kom mee!" en troonde Dlnah
cn Archie mee de achtertuin in. On
derweg naar de oprijlaan van San-
ford legde ze uit, wat er gebeurd
was. Toen: „Archie. Er is een sme
ris bij hem. Kun j(j hem vlug weg-
krygen?"
„Vast!" zei Archie. Hy dook de
struiken in. Dlnah en April renden
het grasveld van Sanford over en
liepen voorzichtig de oprijlaan af.
Aan het eind ervan stond een agent
naast een onheilspellend stil lig-
fende gestalte, die met een deken
edekt was. Plotseling klonken er
vreselijke, schrikaanjagende kreten
uit de struiken. De agent schrok op,
draaide zich om en vloog weg in de
richting, vanwaar het geschreeuw
kwam.
April en Dinah holden naar de
gestalte met de deken erover heen.
Wally Sanford deed zjjn ogen
open en keek de twee meisjes aan.
Dpei.
Zyn gezicht was heel bleek.
„U bent niet vermoord", zei
April. „Brigadier O'Hare heeft het
zelf gezegd. U bent alleen maar
aangeschoten. Maakt U dus maar
niet ongerust".
„Alles la in orde met U", fluister
de Dlnah.
Hij probeerde te spreken, kon het
niet, sloot zijn ogen en opende ze
toen weer.
„Kalm aan maar", zei Dinah.
„Luister", kreunde hy. „Luister.
Jullie tweeën. Nu weet ik het. De
man, die Flora vermoord heeft
Zijn ogen vielen weer dicht.
„Ja?" hijgde April, „ja?"
Hy opende z(jn ogen weer tot een
heel klein spleetje. „Was was de
man die het losgeld betaald
heeft. Hy was haarZyn
ogen violen weer dicht en gingen
niet meer open.
Dinah boog zich over hem heen.
„Hij leeft", fluisterde ze. „Hij is al
leen maar buiten kennis".
In de struiken klonk geritsel. „De
smeris komt terug", siste April.
„Weg!"
Ze stoven de oprijlaan op. Juist
toen ze bij het hek waren kwam
Archie achter een boom vandaan.
Ergens in de verte floot de agent.
Bill Smith, brigadier O'Hare en
moeder vlogen de voordeur uit luist
op het ogenblik dat de drie kleine
Carstairs by de achterdeur waren
gekomen.
Toen Dinah weer op adem was
gekomen ging ze mechanisch ver
der met dé vaat en zei: „Dat was
op het nippertje".
„Hoe vonden jullie m'n ge
schreeuw?" zei Archie trots.
„Prachtig", zei Dinah.
„Je moest me soms horen brul
len". zei Archie. „Hé April!"
April antwoordde niet. Ze ging op
een keukenstoel zitten en steunde
haar kin in haar handen.
„April!" zei Dinah.
„Hou'en jullie je snater, kinde
ren", zei April. „En zanik niet aan
m'n hoofd". Ze zag er verward en
een klein beetje ongelukkig uit.
„Want ik moet dénken".
HOOFDSTUK 26
„Flanagan hoorde zeker de
schreeuw van een uil", zei briagdier
O'Hare.
Moeder keek hem en Bill Smith
stralend aan. „Enfin, U hebt in
ieder geval Uw Mr. Sanford. En
wat zou U nu denken van een kop
je verse koffie? Binnen de twee se
conden heb ik ze klaar".
„Ik heb al koffie gezet", riep Dl
nah uit de keuken. „En hier is ze
al".
Ze bracht het blad binnen. April
en Archie achter haar aan, ogen-
schyniyk om de suiker en de room
te dragen, maar in werkelijkheid
om een indruk van de situatie te
krijgen.
De kleinste der gemeenschappen waaruit de samenleving bestaat is
het gezin. De kleinste, maar ook: de belangrijkste! Want het is als lid
van een gezin dat de mens moet leren de samenleving te dienen opdat de
samenleving ook hèm kan dienen; het is als lid van een gezin dat hy zyn
eerste, vaak beslissende schreden zet in het pakhuis van geesteiyke goe
deren, dat hij moet verlaten voorzien van een hoeveelheid gevoel en ver*
stand in redelijke verhouding.
Niet alleen in stoffelijk, maar ook in geestelijk opzicht dient dus het
gezin te kunnen leven onder omstandigheden die zo gunstig mogelijk zijn,
en deze voorwaarde werpt onmiddellijk een der ernstigste na-oorlogse
problemen op: het probleem der samenwoning
.■■■••■■IIIIMMMItllllllilllllllllllMNMINIIC
In nevenstaand artikel stellen
5 wij een vraagstuk aan de orde S
dat reeds geruime tijd de gemoe- E
deren bezighoudthet vraagstuk i
der volkshuisvesting. In een vol- S
gend artikel hopen wij onze
lezers te kunnen inlichten over E
de methoden en richtlijnen, die
bij het oplossen van dit vraag- 3
stuk door de overheid worden
gevolgd.
de langzamerband-berocmd-gewor-
dene.
Menige vrouw die haar man ge
schraagd heeft door de moeilijke
béginjaren heen en die dikwijls,
juist tengevolge van die harde
jaren, haar aantrekkelijkheden heeft
inoctcn offeren en de gelegenheid
gemist heeft zichzelf verder te ont
wikkelen, ziet zich aan de kant ge
schoven op het ogenblik, dat haar
man een positie bereikt waaraan in
zijn ogen een nieuw prestige ver
bonden is. welk prestige hem
slechts verleend kan worden door
een nieuwe levenspartner, dus door
het „afdanken van dc oude, getrou
we levensgezellin".
IJdclhcidsprikkels
Aan de andere kant ondervinden
veel mannen, die zich afgebeuld
hebben in een werkkring die hun
niet aanstond, maar die zij aanhiel
den om hun vrouw een meer dan
behoorlijk bestaan tc verzekeren,
dezelfde teleurstelling als moeder-
de-vcrwendc-vrouw op hen gaat
neerzien, omdat ZIJ „een tc fijne
dame is geworden voor zo'n een
voudige werkezel".
IJdelheid cn de jacht naar aanzien
zijn maar al te vaak „de derde in
het spel" bij een partij die slechts
voor twee spelers oedoeld is.
Weer een andere factor is, dat de
ervaring van onafhankelijkheid, door
menige vrouw in oorlogstijd ver
worven. een zo „gunstige economi
sche onafhankelijkheid" is. dat zij
daaraan dc „moed" ontleent vaar
wel te zeggen aan dc soms zeer
slechte omstandigheden welke zij
vroeger „verdroeg", cn soms uit laf
heid verdroeg.
Problemen die slapen zolang het
tredmolcnlevcn rustig voortkabbelt,
kunnen wakker worden en dan kun
nen zij krachten oproepen die een
huwelijksband verbreken die in
feite geen band was.
Herael-en-aarde
„Huwelijken worden in de hemel
gesloten", men neemt dat woord
graag in de mond.
Maar dc aarde schijnt huwelijks-
ontbindingen en echtscheidingen te
begunstigen.
Slechts een veel beter ontwikkeld
soort mensen, mensen dio elkaar
kennen, elkaar begrijpen en waarde
ren, cn die voorzien zijn van ccn
diep sociaal bewustzijn, zal kunnen
waar-maken dat het huwelijk een
ceuwigheidstaak is voor twee:
dat het huwelijk ccn uitdagende cis
bevat om samen de weg te gaan. die
slechts voor twee alleen bestemd is.
En dat deze weg slechts met suc
ces gegaan kan worden, als de ge
kozen partner werkelijk declgenoot-
in-Alles is en niet een willekeurig
wezen waar men voordeel uit kon
slaan len eigen balei
(Slot volgt).
In tegenstelling met de bewoners
van veel andere landen is de Neder
lander die zich in het openbaar
gauw belachelijk waant, sterk ge
bonden aan het gezinsleven; sterk
gebonden aan de plaats waar hy
zich ongestoord en onbespied kan
bewegen: zijn huis. En moet hi1 dit
huis delen met een ander zelfs
met zijn beste vriend dan voelt
hy dit als een inbreuk op zijn vrij
heid dan kost hem dit een ge
deelte van de levensvreugde die
juist in het gezinsleven, juist by
de opvoeding van een nieuw ge
slacht, zo onontbeerlijk is.
Tegenstellingen
Wy schreven: „ziin beste vriend"
en dit is het geval, waarin nog de
minste schade wordt aangericht.
Maar in de regel zyn het volkomen
vreemden: mensen met andere op
vattingen, interessen en godsdien
sten; mensen die veel ouder of jon
ger zyn; mensen met- en mensen
zonder kinderen; mensen vaak uit
verschillend milieu, die worden ge
dwongen kamers aan elkaar af te
staan of van elkaar te accepteren,
voor de huisvrouw het ergste
van alles! gezamenlijk gebruik
te maken van trappen, gangen,
bergplaatsen, badkamers, keukens.
Nu zou men kunnen vragen:
.wat hindert dit alles?" immers:
do oorlog heeft ons geleerd ons te
schikken en ook hen. die onder ge
heel andere omstandigheden leven
dan wy zelf, te beschouwen als ge
lijken. Maar dan moeten wij beken
nen: zo ver zijn W\j nog niet!
De controversen jong- oud, wel-
of geen kinderen, deze of gene gods
dienst, waarvan trouwens de eerste
twee geen verwondering behoeven
te wekken, zyn onoverkomelijk ge
bleken, en ook het verschil in milieu
blijkt nog geenszins te zyn genivel
leerd. Wel is het zeker niet altijd
waar dat de meer gegoede zich ver
heven voelt boven de minder bedeel
de, en dat deze laatste zich kleiner
denkt dan zijn met meer intellect of
aardse goederen gezegende mede
mens, maar in elk geval blijft het
feit bestaan dat het tussen beide
categorieën van Nederlanders niet
botert omdat hun leefwijze nu een
maal verschillend is en omdat hun
belangstelling nu eenmaal op een
ander terrein ligt. En by een toch zo
précaire instelling als de samen
woning dient hiermede terdege re
kening te worden gehouden.
Taak der overheid
Aan deze psychologische bezwa
ren. die men geval voor geval naar
verkiezing kan uitbreiden, en die
niet van boven af kunnen worden
overwonnen, maar waaraan slechts
door 't publiek zelf kan worden tege
moet gekomen, moeten worden toe
gevoegd de practische nadelen der
samenwoning, zoals de vaak be
krompen woon- en slaapgelegen
heid, het reeds eerder genoemde ge
zamenlijk gebruik van een gedeelte
der beschikbare ruimte en het on
derhoud daarvan, het inrichten van
badkamer als keuken, het bereiden
van maaltijden in de woonkamer,
ontbreken van bergruimte, enz.
En het zijn deze nadelen die wor-
Moeders haar was enigszins uit
zijn fatsoen en de roos, die erin stak
hing treurig scheef. Maar ze had
blozende wangen cn haar ogen
schitterden. Bill Smith zag er
ademloos uit en keek een beetje
onbehaagiyk. Brigadier O'Hare leek
volkomen rustig. Hij keek stralend
naar de drie kleine Carstairs in het
algemeen en goedkeurend naar de
schortjes van Dinah cn April en zei:
„Moeder aan 't helpen, hè? Zo
noort het ook". Hij draalde zich
om cn keek nu Moeder met stra
lend gezicht aan. „Dat is de juiste
manier om kinderen op to voeden.
Ik heb„U hebt er waarschijn
lijk negen van U zelf grootge
bracht, zei Moeder, „en U weet er
alles van." Ze probeerde 'r haar
weer in orde to brengen, maar
slaagde er alleen maar in het nog
erger in do war te maken
Bill Smith grinnikte. „Of je bent
helderziende, óf htf heeft je er ais
's over verteld," zei hy. Zyn gezicht
werd ernstig. „Ik moet nu toch wer
kelijk naar het Hoofdbureau. Zo
gauw ik deze koffie op heb
Brigadier O'Hare keek de door
kaarsen verlichte kamer eens rond
en toen naar Marian Carstairs' rose
housecoat en het pasgoknipte
haar van Bill Smith. „Vergeet
het", zei hy. „Laat hem tot
morgen wachten. Hy is niet zwaar
gewond en als hy een goede nacht
rust heeft gehad zal hij beter pra
ten. U hebt de man te pakken. Rust
dan nu ook uit en wees er bli1 om."
„Maarbegon Bill Smith,
terwijl hij zyn voox-hoofd fronste.
(Wordt vervolgd)
den vergroot door omstandigheden
waarover ons vele klachten berei
ken omstandigheden waarvan da
verbetering niet de taak van het pu
bliek. doch van de overheid is. Wel
ke zijn deze omstandigheden?
Natuurlijk moeten wij alles wat
ons dienaangaande ter ore komt
met de nodige reserve beoordelen,
doch waar wij zelf hebben kunnen
constateren is het een feit dat de
woonruimte zowel in Utrecht als in
andere plaatsen op een wel zeer wil
lekeurige wijze verdeeld- en gevor-
derd wordt. Hoe is het bijv. mogelijk
dat in één van twee volkomen ge
lijke, aan elkaar grenzende huizen
elf en in het andere vier perso
nen wonen, en hoe valt het te ver*
klaren dat er, wat het aantal bewo
ners betreft, soms niet het min
ste verschil bestaat tussen de
huizen van beter gesitueerden en
van arbeiders, die zoveel kleiner
zyn dan de eerste? En is het juist
dat de woningen op stel en sprong
dienen te worden ontruimd ten be
hoeve van vrijgelaten N.S.B.-crs; of
om kort te gaan; schuilt er waar
heid in de door het publiek gekoes
terde vrees dat dit alles te maken
heeft met het beoordelen van de één
boven de ander: met „vriendjespo
litiek?"
Wij weten dat de overheid voor
schier onoverkomelijke moeilijk
heden staat, en wij zyn er van over
tuigd dat hy zijn uiterste best
doet, deze moeilijkheden te overwin
nen. Maar wy weten ook dat het
hier gaat om het gezinsleven, dat
wil zeggen: om de toekomst van
ons volk
TUINKALENDER
DINSDAG 24 JUNI. - In d*
moestuin is de oogst van doperw
ten,. tuinbonen, kropsla en bloem
kool in volle gang. Vele andere ge
wassen bevinden zich in hun groei
periode en vragen de nodige ver
zorging, Van de stok bonen worden
de ranken bij de stokken opgeleid
en losjes met raffia vastgezet. Bo
nen zijn links windende planten en
groeien met hun rankzn tegen de
zon inTomatenplanten worden in
de tuin thans tok bij stokken opge
leid. Men "verzuima niet om da zij-
scheuten, die zie»» in de bladoksels
ontwikkelen, steeds te blijven ver
wijderen. Zomerwortelen worden op
4 a 5 centimeter uitgedund, late
bieten op 15 centimeter en ramenas
op 20 centimeter. Daardoor kunnen
deze gewassen zich beter, ontwikke
len. Ten slotte spreekt het van zelf
dat men de onkruiden ook voortdu
rend. blijft bestrijden. S. L.
„De leiding van de staat"
mr. dr. M. v. d. Goes
van Naters.
UITGAANDE van de stelling, dat
de politieke problemen van
deze tijd om een wetenschappelijk
gefundeerde oplossing vragen, on
derzoekt mr. dr. M. van der Goes
van Naters in zijn boek: ,,De leiding
van de Staat", waarvan de tweede
druk verscheen bij Querido's uitge
vers-maatschappij. de samenwer
king. wederzijdse beïnvloeding en
taak van Kroon, regering en verte
genwoordigende lichamen. Hij komt
tot de conclusie, dat het gehele re
geringsstelsel meer de vormen moet
overnemen van de naamloze ven
nootschap. waarbij de ministers de
taak van directeuren vervullen (da
gelijkse bewind voering), terwijl het
gereconsti-ueerde parlement func-
tionncert als raad der commissaris
sen. d.w.z. de algemene lands- (bc-
drijfs-)politiek uitstippelt en contro
le uitoefent.
In een naschrift wijst mr. Van
der Goes op de ernstige cultuur-ver
nietigende tendenzen van onze tijd,
welke een snel en duidelijk ant
woord vragen. Ook de organen der
nationale gemeenschap hebben hier
bij een functie: het verwezenlijken
van een nieuw publiek bestel, dat
door nieuwe geestelijke inhoud ge
schraagd wordt. Dit ziet mr. Van der
Goes thans als de hoogste taak der
leiding van de staat.
„Sociaal-economische or
dening" Ed. van Cleeff.
OOk van Ed. van Cleeffs belang
wekkende boek „Sociaal-econo
mische ordening", verscheen een
tweede druk (bij: Van Loghum Sla
terus' uitgevers-maatschappij). Hoe
wel de eerste druk reeds in 1939 uit
kwam heeft Van Cleeff gemeend
geen wijzigingen in zijn boek te
moeten aanbrengen, omdat de inner
lijke eenheid, welke het geschrift bij
zijn verschijnen kenmerkte, plaats
zou kunnen maken voor een zekere
disharmonie.
Ed. van Cleeff noemt zijn boek
een ideologisch-sociologische be
schouwing van religieus standpunt
Uit het voorlopig verslag van de
Tweede Kamer over het wetsont
werp „invoering van een buitenge
woon pensioen aan verzctsslachtof-
fers cn hun nagelaten betrekkin
gen" blijkt dat zeer vele Kamerle
den. hoewel zij de indiening van
deze wet toejuichen, ontevreden
zijn over dc uitkeringen, welke h.i.
te laag zijn. Zij zij., het mCt de
Stichting 19401945 eens dat. als
de wet ongewijzigd aanvaard wordt,
een belangriik deel der verzorging
voor rekening van particulieren
blijft.
uit bezien. In het voorbericht van
deze tweede druk zegt hij. dat het
op het ogenblik soms schijnt alsof
West-Europa zou moeten kiezen tus
sen een individualistisch-kapitalis-
tisch stelsel type Amerika enerzijds
en een autoritair-communistische
orde type Rusland anderzijds. Daar
om acht hij het van groot belang dat
men zich realiseert dat sinds lang,
zij het veelal ongemerkt, een com
plex van internationale Chris-
telijk-socialeL bewegingen aan
het groeien is. een „internationale
van gelovigen", welke ook over een
eigen ordenings-ideologie is gaan
beschikken en die de weg kan wij
zen naar een orde. welke z.i. in alle
opzichten boven de beide genoemde
stelsels is te prefereren.
Hij pleit er voor dat „een nieuw
motieven-complex het oude ver
vangt; planhuishouding, hervorming
en betere verdeling moeten op eco
nomisch gebied dc doeleinden zijn,
de (maatschappelijke) structuur
moet worden tot die van een welge
ordend organisme, sociale opvoeding
is op alle terreinen gewenst, strate
gische strijd moet zoveel mogelijk
worden vermeden. Dit alles om het
ontstaan van een betere, meer zui
vere, meer God-welgevallige orde te
doen groeien".
„SexuoloRlc in de prak
tijk" B. Premsela.
SLECHTS weinige Nederlanders
zullen de goede bedoelingen van
de sexuoloog B. Premsela ontken
nen: het bevorderen van meer ge
luk in het huwelijksleven. Over de
wijze waarop dat moet geschieden
kan men met de schrijver op onder
delen van zijn betoog van mening
verschillen, wij zijn er zelfs zeker
van dat bepaalde groepen vele me
thoden geheel cn al zullen verwer
pen, welke hij in „Sexuologie in de
praktijk" propageert. Desondanks
'.uilen zelfs deze laatsten moeten toe
geven: Premsela zegt over de sexuo-
logische moeilijkheden, het angst
wekkende wanbegrip cn het onstel-
lend gemis aan nuchtere kennis
t.a.v. sexuologische problemen be
hartigenswaardige woorden op een
rustige wijze, welke geheel vrij is
van enige vorm van sensatie, die op
dit levensterrein licht mogelijk is.
Dit boek nog eens doorbladerend
komen wij steeds sterker tot de over
tuiging. dat het mislukken van vele
huwelijken geweten moet worden
aan de uiterst gebrekkige wijze,
waarop de meeste ouders hun kin
deren op sexueel gebied voorlichten.
Zeg niet: „Dat was vroeger zo!"
Voor wie met open oog cn warm
begrip met jonge mensen uit zijn
naaste omgeving spreekt blijkt het
iedere dag weer: op dit terrein ligt
vrijwel nog alles braak. Nog steeds
gaan jonge mensen sexueel schier
onvoorbereid het huwelijk in. met
alle ernstige consequenties daarvan.
Daarom wensen wij Premsela's bock,
ondanks de enkele bezwaren, welke
wij er tegen hebben, in handen ze
ker van alle verloofde paartjes. (Uit
gever is A. J. G. Strcngholt).
J. Vées.
