Hotel- en parkeervraagstukken
kent Californië niet
Indonesia's nieuwe
ministers
KUIFV OQELmaakt het een beetje
al te bont
Radio-programma
„Auto-counts" ook voor Rotterdam
een ideale oplossing
r "a
De Verovering van het luchtruim
door Rinko Wiersma
TU1DJKALENDER
EROS KEERDE ONDER GEJUICH
TERUG OP PICCADILLY
2
Vrijdag 4 Juli 1947
Ï-JONDERDVEERTIG millioen
x Amerikanen zijn er. Dat Is
maar 7 van de wereldbevolking.
Toch bezitten die zeven procent
54% van alle telefoontoestellen.
34 van alle automobielen en 92
pet. van alle badkuipen ter we
reld. Zó groot is de welvaart in
dit land, als deze tenminste geme
ten mag worden naar het bezit
van dergelijke utensiliën. Maar
geen van die badkuipen of tele
foons is in gebruik bii de duizen
den Chinezen. Mexicanen, India
nen, Mestiezen, Panamezen, Bra
zilianen en Cubanen, die in deze
seizoentijd hun woonverblijf in het
Zuiden van Californië hebben en
bij de rijke oogst van dadels, ci-
troenen, sinaasappels, dadelprui»
men zo groot als een goudreinette
en grape-fruits zo groot als bil ons
een kleine suikermeloen, hun leef
tocht en kleding voldoende voor
één jaar verdienen.
Het is wel eens anders geweest. Lees er dc treuri
ge geschiedenis van de familie Joad in Steinbeck's
.Druiven der gramschap" maar eens op na. Maar er
zijn nu top-prijzen. Negentig dollarcent wordt er
voor een pond dadels betaald, dat is bijna f 2.50. Dc
seizoenarbeiders hebben een goede tüd, maar hun
woonwijze is niets veranderd.
Waar ze vandaan komen weet niemand, maar te
gen liet seizoen komen ze in de voorwereldlijkste
auto's aangehobbeld. Matrassen, dekens, kinderen,
vrouwen, kookpotten, alles is compleet en heel het
lange seizoen kamperen ze in de Eucalyptusbosjes,
langs de irrlgaticsloten en overal waar ze verkeer en
bcdryf niet in de weg staan, 's Avonds langs de weg
zien wij de flakkerende vuren van die kamperende
arbeiders en horen af en toe het geluld van de enkele
Mexicaanse guitaar, die nog niet door de portable
radio is verdrongen.
Import is nog goedkoper
Zoals bij ons in het Wcstland oudtijds de bordjes
stonden Druiven eten", staan hier bij de dadel
boomgaarden kleine tentjes met het bordje „Verse
dadels". Als je een dollar dan te veel vindt voor die
verse, dan kun Je ook een pakje gcconfijtc voor maar
dertig cent kopen en, oh wonder van de wereldecono
mie. buiten merk je dat je genomen bent. want ach
ter op het pakje staat „Imported from Algeria".
Die dadels komen vlak bij Holland uit de buurt,
want wat is per slot van rekening 1000 k.m. En zie,
hier in dit paradijs van overvloed, 10.000 k.m. verder,
zijn Algerijnse dadels goedkoper dan die, welke bo
ven Je hoofd voor 't grijpen hangen. Dat is dan de
Impcrial-valley.
De vorige dag hebben we de Anzawoestijn doorkruist
Dat is historische bodem. In 1774 zond de Spaanse
koning Karei de derde z\jn kapitein Juan Bautista
rif* Anza door dit gebied om dc landverbinding met
San Francisco tot stand te brengen. Het is heden
ten dage niet dc eerste keer in de historie, dat volken
bang zijn voor Rusland. Uitgerust van een zeven
jarige oorlog had die Spaanse Karei tijd om zich aan
zijn koloniën te wijden en op zekere dag werd hem
in zijn oor gefluisterd, dat dc Russen, die al ver
bezuiden Alaska waren doorgedrongen, een handcls-
tractaat hadden afgedwongen van de klcino kolonie
in San Francisco. Dat was tijd om in te grijpen,
wilde Karei Californië niet verliezen.
En zo begon een 80-daagse tocht door een barre
woestenij met 210 mannen en vrouwen. 695 paarden
en muilezels en 355 koeien en werd gebaand de Anza-
trail van Mexico naar San Francisco, een tocht die
....de lange, lange weg door de
Californische woestijn, die eens
in 1774 kapitein Juan Bautista
de Anza ging.
de eerste blanken in de Californische woestijn en de
blauwe Sierra daarboven bracht, mensen die him
weg vochten door de Apachen, de droogte en de
hitte en meer leden dan enig mens lijden kan...
omdat een koning bang was voor Rusland. Om dit te
gedenken rijden elk jaar in Mei de vijftig beste rij
ders van de Imperlai-valley op uitgezochte paarden
de lange, lange weg, die eens Juan do Anza ging van
Calexico naar Riverside en ook nu nog staan b\j het
begin van die weg de waarschuwingsborden die ver
tellen. dat hij die deze weg wil gaan, zijn auto cn
gereedschap zorgvuldig moet nazien, terwijl extra-
voedsel, water, benzine en een spade moet worden
meegenomen.......
In deze omgeving maak ik voor het eerst kennis
met een nieuw soort hotel, dat geen „hotel" meer
heet maar „motel", omdat het zich ten dienste van
de auto ontwikkeld heeft. Voor zover het Ameri
kaanse volk reist, cn dat doet het graag cn veel.
gaat het per auto. Een spoorwegmijl kost voor vier
man 12 cent; een automijl maar drie. Komt de auto
reiziger nu in een stad, dan heeft hij moeite met zijn
auto. Hij mag nergens veel langer dan een uur par
keren en de garageruimte bij de grote hotels is on
voldoende en te kostbaar. Is hij zo gelukkig om
plaats in de hotel-garage te vinden, dan
moet hy zijn bagage ontladen en de 10 of 20 hotel
verdiepingen op laten slepen en dat alles voor één
nacht.
Dc oplossing
Een ondernemend man vond toen het cabin-camp
uit. Langs de hoofdweg in de buitenwijk van een
stad zette hij een twintigtal keten neer met een bed
cn oen wasbak: je kwam aanrijden, zette je auto
naast zo'n keet, huurde nachtverblijf en had alles
bij de hand. Maar Amerika is een vrij land en zo
durfde niemand het aan. om zo'n eigenaar bepaalde
eisen en voorschriften op te leggen, die nu eenmaal
noodzakelijk zijn om de goede zeden op peil te hou
den. Weshalve veel van die cabin-camps een bepaalde
„reuk" kregen en drukker bezocht werden door
paartjes die uit dc stad kwamen, dan door hen die
naar de stad gingen. Ze zijn er nog. die camps dan,
maar er is een beter soort naast ontstaan, met gas
tenboek, reception cn al. de auto court of het „mo
tel". Rond een gezellig grasveld, veelal beschaduwd
door bomen, ls een rij eenheden gebouwd, die elk een
auto-nis, een slaapkamer en een douche-cel bevatten.
Een rood neon-licht geeft aan of er ruimte is. Je
rijdt de auto in zo'n nis, bespreekt de ruimte, betaalt
meteen en niet duur, één tot tweo dollars. En zie,
het gemak dient de mens. Geen
uitpakken van bagage, alleen par
keren en vertrek op ieder moment
zonder iemand te hinderen. Iets
voor onze grote steden?
Het zou een uitkomst ziln voor
Amsterdam, waar in normale tijden
het gedempte Rokin niet eens groot
genoeg is voor de stallende foren
sen die in de buurt van de Dam
werken en voor Rotterdam, waar
nu al velen van de Kruisstraat naar
de Westersingel gestuurd worclen
en dan nog met hun auto geen
raad weten.
Wie neemt hier het initiatief?
REIN H. FLEDDERUS,
Architect.
(i)
\J AN al de grote uitvindingen.
die de mens in de loop van
zijn talloze eeuwen lange verblijf
op aarde als denkend en met voor
stellingsvermogen begaafd wezen
nu reeds heeft gedaan, zijn die wel
ke hem de weg in het luchtruim
openden, misschien wel de meest
verbazingwekkende. De fantasie
ging hier ook aan het ver wezen
lijke vooraf: geen mens heeft er
ooit op aarde geleefd, die nooit een
vogel om zijn vliegkunst benijdde
en zolang het de mens nog niet mo
gelijk was om werkelijk als een vo
gel te vliegen, vloog hij althans in
zijn fantasie, in zijn dromen. Som
mige van die dromen bleven in de
vorm van sprookjes, van mythen
en legenden bewaard tot in onze
dagen toe.
Van sprookje tot werkelijkheid
Uit de Griekse mythologie is het
verhaal van Daidalos en Ikaros be
kend. Daidalos was de gunsteling
van de Minos van Kreta voor wie
hij het beroemde Labyrinth bouwde.
Hij viel in ongenade doordat hij
Ariadne behulpzaam was bij de red
ding van de Griekse held Theseus
uit het Labyrinth en werd samen
met zijn zoon Ikaros gevangen ge
zet. Daidalos vervaardigde nu voor
zich en zijn zoon vleugels, die door
middel van was aan het lichaam
konden worden bevestigd. Zo ont
vluchtten zij beiden. Daidalos be
reikte Sicilië en schiep daar vele
schone beeldhouwwerken Ikaros
echter was in zijn overmoed te dicht
bij de zon gekomen, die met haar
gloeiende stralen de was deed smel
ten. Ikaros viel in zee en kwam jam
merlijk om Het zou niet moeilijk
zijn dergelijke sprookjesachtige ver
telsels bij tientallen aan te halen uit
de schat der sagen en legenden van
de vele volkeren, die onze aarde be
woonden. Wie kent er niet de le
gende van Phryxos en Helle, die op
een ram met gouden vleugels (het
gulden vlies) over de Middellandse
Zee naar Colchis ontsnapten? Even
als deze legende zo heeft ook de
Alexandersage een rol vervuld in de
Middeleeuw; reeds in de I2e eeuw
■was deze legende bekend, ze werd
in woord en beeld, in houtsnijwerk
en in tapijtweefsel door kunstenaars
veelvuldig weergegeven. Deze sage
vertelt hoe Alexander de Grote
eens op zijn veroveringstochten tot
aan het einde der wereld was ge
naderd. Daar werd hij aangegrepen
door de begeerte om uit te vorsen
waar de hemel en de aarde elkan
der raakten en hij liet een zetel
vervaardigen waar getemde griffi
oenen of grijpvogels voor konden
worden gespannen. Deze dieren liet
hij drie dagen lang hongeren. Ten
derden dage evenwel nam Alexan
der twee speren van zeven ellen
lengte op welker punten grote
stukken vlees werden gestoken. De
uitgehongerde grijpvogels vlogen
achter de omhooggehouden lokspijs
aan. waarbij ze de zetel van de
stoutmoedige Alexander in de lucht
meevoerden. Héél hoog in de heme
len ontmoette Alexander een vogel
in menselijke gestalte, die hem op
dreigende toon beval onverwijld
naar de aarde terug te keren. Ter
wijl Alexander huiverend omlaag
blikte, zag hij héél ver in de diepte
een slang tot een kring opgerold lig
gen en in het midden daarvan een
hele kleine, vlakke ruimte, een dors
vloer. De vogelmens verwees
Alexander daarheen, hem zeggende,
dat die slang de zee en die vlakte
het land was en dat Alexander niet
meer mocht begeren dan alleen de
aarde. Van schrik vervuld liet
Alexander daarop zijn speren dalen,
de grijpvogels vlogen dadelijk weer
achter de stukken vlees aan. nu
naar omlaag en ze brachten de ver
metele Macedoniër weer behouden
naar de aarde terug....
Deze en dergelijke sprookjes en
wensdromen werden pas oneindig
belangwekkender toen de mensen
tot proefnemingen overgingen om
ze tot werkelijkheid te maken en
met hun scheppend vernuft begeer
den aan te vullen wat de natuur
hun tot nog toe had onthouden.
Men moet niet denken, dat het
allemaal verdwaasden waren, die
het schier onoplosbare probleem van
de vliegende mens ter hand namen.
Wij weten, dat de verheven geest
van Leonardo da Vinei er zich reeds
mee bezig hield Het kwam deze
grote kunstenaar en werktuigkun
dige gans niet onmogelijk voor, dat
de mens in staat zou kunnen wor
den gesteld om, met de hulp van
zijn spierkracht alleen, een vliegap
paraat in werking te stellen. Trou
wens welke werktuigkundige uit
onze huidige tijd zou het wagen om
het probleem, dat Leonardo tot op-
ossing wilde brengen, absoluut on
oplosbaar tc noemen?
In elk geval, de geschiedenis heeft
de herinnering bewaard aan vele
honderden pogingen om het vraag
stuk al vast in de practijk op te los
sen, lang voor men de talloze hier
mee verbonden theoretische vraag
stukken onder de knie had. Voor
velen van die dag-dromende uitvin
ders leek het probleem niet zo
moeilijk, ze herleidden het tot een
simpel rekensommetje. Nog in de
vorige eeuw zag een dier pioniers
van het vlicgwezen Freiherr von
Drieberg, die van 1780 tot 1856
leefde het probleem op de vol
gende naïeve wijze: „De meeste
kracht", zo schreef hij, „kan de
mens door de strekspieren van zijn
benen ontwikkelen. Deze kracht
moet dus worden gebruikt om de
vleugels in beweging te brengen en
wel op dezelfde manier als waarop
wij een trap opgaan, namelijk door
dat we de knie en het heupgewricht
buigen, het lichaam omhoog bren
gen. Dit klimmen verricht de mens
zonder veel inspanning en is hem
zelfs nog mogelijk als hij een last
van 170 tot 180 pond draagt. De
mens is 130 pond zwaar, ergo als
hij 170 pond draagt, ontwikkelt hij
een kracht, die 300 pond verzet. Bij
het vliegen hebben wc aan lichaams
gewicht en aan het gewicht van het
apparaat een 150 pond op te heffen
en het mag worden aangenomen, dat
de mens dubbel zoveel kracht be
zit als de last bedraagt, die hij al
vliegend zou hebben te torsen!...."
Het is deze foutieve schatting van
de menselijke spierkracht, die de
uitvindingen van de wiskundige
prof. Francesco Lana, die in 1670 te
Brescia èen boek over de vliegkunst
publiceerde, van een Melchior Bauer,
een Jacob Degen en talloze anderen
tot mislukking doemde. Toch doen
de acht bladen met technische teke
ningen, afkomstig van Melchior
Bauer, die in 1733 werd geboren,
welke tekeningen in 1921 in Thürin-
gen werden gevonden, ons op het
moment zéér modern aan. Van Jacob
Degen lezen wc, dat hij in 1808 een'
vliegdemonstratie gaf met een door
hem vervaardigd vliegapparaat dat
6,7 m. spanwijdte en 2,5 m. breedte
had bij een gewicht van slechts 9
kg. en een vleugelvlak van 12 vier
kante meter. Weliswaar had Jacob
Degen een tegenwicht nodig van 40
pond, maar hij was niettemin in
staat om zich in vertikale richting
tot aan het plafond van de zaal te
verheffenLang zou het echter
niet meer duren of de mens zou in
derdaad in de lucht kunnen opstij
gen.
(Wordt vervolgd)
VRIJDAG 4 JULI. Andijvie is
een der smakelijkste en meest ge
waardeerde najaarsgroenten. Gedu
rende de gehele maand Juli en in
de eerste helft van Augustus kan ze
nog worden geplant. Andijvie moet
snel groeien. Ze verlangt daarom
een voedzame of goed bemeste,
losse vochthoudende grond. In arme
of ze?r droge gronden wordt het
met deze groente een mislukking.
Voordat men de andijvie gaat plan
ten moet de grond nog eens goed
worden los gemaakt cn zo nodig
bemest. De rijen komen 30 centi
meter uit elkaar. Op de rij geeft
men de planten een afstand van 25
30 centimeter. Bij droog vreer
verzuime men niet om de planten
nog eens goed aan te gieten. S. L.
Engeland's précaire voedselsitua
tie heeft het nodig gemaakt, dat
het Australische Olympisch team,
dat Londen zal bezoeken, zolf zijn
levensmiddelen meeneemt.
IK ben toch zo ontzaglijk
nieuwsgierig of koning Kroes-
baard vanavond komt", zei een
jonge dame, die een heleboel klei
ne rolletjes in het haar had ge
draaid („Net worstjes"., vond
Kroesbaard) tegen de meneer, die
bij haar aan bet tafeltje zat.
„O, ik ben er zeker van dat hij
niet komt" antwoordde de me
neer, „hoe kan dat kereltje nu
weten dat de burgemeester hem
vanavond hier verwacht?"
JDo burgemeester heeft het
toch door de hele stad laten om
roepen!" zei de dame.
Kroesbaard was een beetje boos.
Hoe durfde die man daar over
hem als „dat kereltje" te praten.
Van dc vroegere Indonesische ministers zijn maar weinigen
in het nieuwe kabinet van Sjarifoeddin gebleven. Dc debutanten
zijn echter in de Indonesische politiek geen nieuwe gezichten,
want allen hadden reeds belangrijke functies in delegatie, depar
tementen of partijen. Enkelen zijn ook in Nederland bekend,
omdat zij voor de oorlog functies hadden in het Neder
lands-Indische gouvernement; anderen (Setyadjit en Daroes-
man) om hun aandeel in de Nederlandse illegaliteit. Wij laten
hieronder de gegevens volgen van de ministers, voor zover zij
hier bekend zijn.
Setyadjit Soegondo, van oorlog was hij enige tijd voorzitter
;>£TYADJIT
Javaanse afkomst, is in Nederland
geen onbekende figuur. Hij was ge
durende enige tijd voorzitter van de
Porhimpoenan Indonesia (vereni
ging van Indonesiërs in Nederland)
en werd als vertegenwoordiger van
deze organisatie na de oorlog be
noemd als lid van de Tweede Ka
mer der Staten Generaal. Op 25
April 1946 vertrok hij naar Indone
sië als adviseur van de Indonesische
delegatie. Op 2 October 1946 werd
hij benoemd als vice-minister van
verkeer in het kabinet-Sjahrir.
Bovendien werd
hij reeds vrl1
spoedig na zijn
aankomst in In
donesië gekozen
als voorzitter
van de Arbei
derspartij. In de
ze functie werd
hij ook door de
arbeidersbewe
ging uitgezonden
als vertegen
woordiger op het
internationale
congres van vak
verenigingen. de
vorige maand te Praag gehouden.
Bij ziin terugkeer had hij een be
langrijk aandeel in het beëindigen
van de tegenstand der Sajap Kiri
tegen Sjahrirs politiek. Hij is advi
seur van de Indonesische delegatie.
Dr. A. K. G a n 1 studeerde na zijn
opleiding Gymnasium medicijnen
aan een Amerikaanse universiteit,
waar hrj het artsendiploma behaal
de. Tijdens zijn verblijf in Amerika
was hij tevens werkzaam in het
filmbedrijf. Na zijn terugkeer op
Sumatra, vanwaar hij afkomstig is.
vestigde hij zich als arts te Palem-
bang, waar hij zich echter vril spoe
dig bij dc nationale beweging aan
sloot en bestuurslid werd van de
Gerindo (Gerakan Ra'jat Indonesia
Indonesische volksbeweging). Na
de capitulatie van de Japanners be
kleedde h\j in de jonge republiek
aanvankelijk de functie van repu
blikeins resident van Palembang en
waarnemend minister van defensie
voor Sumatra, nadat hij reeds in
April 1945 lid was geweest van de
commissie tot voorbereiding van de
Indonesische onafhankelijkheid.
Nadat hjj nog enige tijd het ambt
van vice-gouverneur van Sumatra
had vervuld, werd hij In October
1946 tot minister van economische
zaken benoemd. Hij nam actief deel
aan de onderhandelingen met de
Nederlanders als lid van de Indone
sische delegatie.
Verzetsleider
De nieuwe minister van buiten
landse zaken. Hadji Agoes
S a 1 i m behoort tot de oude garde*1
van de nationalisten, is afkomstig
uit Minangkabau en overtuigd Mo
hammedaan. Hf| is thans 62 jaar
oud. Hó was werkzaam op een no
tariskantoor in dc Riouw-archlpel,
in dienst van een maatschappó voor
steenkolenonderzoek, ambtenaar
van het Nederlandse consulaat te
Djeddah, commies van openbare
werken, stichtte in 1911 een parti
culiere Hollands-Inlandse school en
werkte gedurende vele jaren als
journalist. Tweemaal nam hij na
mens de Neder'andsc regering deel
aan internationale arbeidscongres-
sen te Genève. Hij beheerst tal van
Europese talen. ïn de jaren na de
eerste wereldoorlog werd hij een der
fiolitieke leiders van de Sarekat Is-
am, van welke partij hij thans nog
lid is. Als zodanig nam hij van 1921
tot 1924 zitting in de Volksraad.
Tijdens de Japanse bezetting was
Agoes Salim een der ondergrondse
aanvoerders van het verzet, dat
leidde tot een mislukte opstand te
Blitar in 1944.
De minister van onderwas mr.
All Sastro Amldjojo was
lid van de nationale defensieraad
en was vooral op het gebied der
journalistiek en van het onderwijs
werkzaam. Hij is lid van de P.N.I.
De minister van justitie Soe-
santo was reeds voor de oorlog
burgemeester van Madioen en is lid
van de P.N.I. Hij werd in 1900 te
Solo geboren en studeerde te Leiden
rechten. In 1927 werd hij ambtenaar
van de Landraad te Djokja en la
ter te Buitenzorg. In 1937 volgde
zijn benoeming tot voorzitter van
dé Landraad te Kandangan, later te
Kediri. Tijdens de Japanse bezetting
was hij lid van de voorbereidings
commissie voor de Indonesische on
afhankelijkheid. Tot op heden is hij
waarnemend voorzitter van de
P.N.I. Hij was reeds in het tweede
kabinet-Sjahrir minister van justi
tie.
Voorzitter der P.I.
Minister van staat d r s. M a-
roeto Daroesman studeerde
te Leiden Indonesische letteren en
later Indologie. Tijdens de oorlog
was hij in Nederland en werkte in
het ondergrondse verzet van de
Perhimpoenan Indonesia. Na de
van deze organisatie en hoofdredac
teur van het blad ..Indonesia". Op
25 April 1946 vertrok hij naar In
donesië. Hij kreeg daar onmiddellijk
een functie in de jeugdbeweging.
Op 17 Februari van dit jaar werd
hij benoemd tot tweede voorzitter
van de jeugdafdeling der commu
nistische partij.
Als vertegenwoordiger van de
communistische partij werd hü op
30 April benoemd als adviseur van
de Indonesische delegatie, die de
onderhandelingen met de commis
sie-generaal voerde. Hij is Moham
medaan van de modernistische rich
ting („Moehammadivya").
Dc minister van financiën A. A.
Maramis is afkomstig uit de
Minahassa en bekleedde reeds in het
eerste republikeins^ kabinet het
ambt van minister zonder porte
feuille.
De minister van volksgezondheid,
dr. L e I m e n a werd in 1905 gebo
ren op Ambon en studeerde medi
cijnen aan de Medische Hogeschool
tc Batavia. Van zijn hand versche
nen verschillende wetenschappelijke
publicaties op medisch gebied, spe
ciaal over leverkanker. Hij is lid
van de christelijke party'.
Spoorweg-specialist
De minister van verkeer, i r.
D j o e a n d a, werd in 1911 te Ta-
sikmalaja geboren en studeerde aan
de technische hogeschool te Ban
doeng. In 1937 werd hij directeur
van de middelbare school der Moc-
hammadiyya te Batavia. Daarna
was hij werkzaam aan de provin
ciale waterstaat te Batavia. In 1946
werd hij benoemd tot hoofd van de
spoorwegen op Java en Madoera,
De minister voor jeugdzaken W i-
kana is vice-voorzittcr van de
jeugdafdeling van de socialistische
partij. Hij was reeds in twee vorige
kabinetten minister zonder porte
feuille. Tijdens de Japanse bezetting
behoorde hij tot de „non-coöperato-
ren" (Indonesiërs die weigerden
met de Japanners samen te wer
ken).
Toegegeven, hij was klein, maar
hij was toch maar koning van
Zwam land en wat of wie was die
man nu?
Boemboemboem, de meneer met
de zilveren keten om sloeg aiet
een houten hamer op tafel. De
muzikanten staakten hun spel, de
heren en dames zwegen: het werd
doodstil in do zaal. De heer be
gon te spreken:
„Geachte dames cn heren, ik
heet U allen hartelijk welkom op
de feestavond, die Ik belegd heb
ter ere van koning „Kroesbaard.
(„Aha, dat is dus de burgemees
ter", dacht Kroesbaard) „Tot mijn
epijt is Zijne Majesteit nog niet
aanwezig, of liever, ik heb hem
nog niet gezien, want U weet, do
koning Van Zwamland reist het
liefst onzichtbaar. Maar ik heb
goede hoop dat hij toch komt. Om
nu het wachten enigszins te be
korten heb ik de heer Kuifvogel,
dip zo gelukkig is geweest eon
lang gesprek met koning Kroes
baard tc mogen hebben, uitgeno
digd U zijn persoonlijke indruk
ken te vertellen. Het woord is dus
aan de heer Kuifvogel";
Deze wipte het podium op waar
de burgemeester en dc andere
ïeden van het ere-comité zaten.
De mensen in de zaal stonden op
cn juichten de verslaggever van
het „Nieuw Stadsche Dagblad"
hartelijk toe („Poeh, alsof h ij ko
ning is." mompelde Kroesbaard
voor zich heen.)
En Kuifvogel vertelde, de men
sen hingen aan zijn lippen. Her-
VOOR DE KINDEREN
vinden en mensen noemen, U
konden grijpen, 't Moot voor Zijne
Majesteit afschuwelijk geweest
zijn. Gelukkig heb ik hem uit de
ruwe greep van niet-begrijpende
lieden gered!"
LI OERA", riepen de dames en
heren cn Kroesbaard brom
de: „Wacht uiaar, opschepper, je
bent er nog niet."
„Toen wij eindelijk in de lunch
room waren zette ik do koning
voorzichtig op een stoel en wiste
het zweet van zijn voorhoofd. De
klcino man keek angstig om zich
heen en vroeg: „Kunt U die deur
niet sluiton. Zo kunnen die ren
nende mensen toch nog binnen
komen." Ik heb toen de deur op
slot gedaan!"
„Je jokt", dacht Kroesbaard.
„Ik bestelde onmiddellijk twee
borrels cn U moest zien hoe de
koning van zo'n glaasje jenever
opknapte."
„Dat is me toch te erg", dacht
Kroesbaard, „wat kan ik doen ora
hem het zwijgen op tc leggen?"
Hij keek om zich heen, zag de
grote trommel naast zich liggen
cn kreeg een reuzonidee. „Ja, dat
zal ik doen."
„Toen koning Kroesbaard z'n
glaasje leeggedronken had glin
sterden z"ijn oogjes, hij werd heel
vrolijk e» begon to zingen. Ik zei
tegen hem..."
haaldelijk klapten zij luid cn
lang in hun handen. Hoe luider
zij klapten des te geestdriftiger
vertelde Kuifvogel, en hij fanta
seerde cr een beetje^ bij.
„Ik vertelde U dan, dames en
heren, dat koning Kroesbaard
in mijn binnenzak had gestopt. Ik
verzeker U, ik kon zijn hartje
voelen kloppen net als van een
angstig vogeltje, dat men van de
Straat heeft opgepakt. Ik Streelde
bom eens over zijn kroezige baard
en zei: „Vrees niets. Majesteit, cr
zal U niets gebeuren. Ik ben niet
bang èn ik kan hard lop^n."
„Hahahahaha." lachten de men
sen. „die Kuifvogel toch!"
„Enfin, ik liep hard. Dc kleine
koning transpireerde zo dat mijn
overhemd, met permissie, vochtig
werd. Maar stelt U zich eens in
dezelfde toestand voor. dat U in
m:jn binnenzak zou zitten en ik,
met een vaartje van dertig kilo
meter per uur, voorjrendc en U,
hossend onder mijn colbertje,
ieder moment zou vrezen dat fü°
vreemde reuzen^ die wij gewoon
Eros is terug op Picca
dilly in Londen. Vijfdui.
zend mensen hebben in
een stromende regen de
laatste en beroemdste
evacué, die tijdens de
oorlog vd de Engelse
hoofdstad is verdwenen,
hartelijk welkom geheten.
Eros is een drie meter
lange zo goed als naakte
joDgeman van alumi
nium met een boog in de
hand. Met zijn onzichtba
re pylen heeft hij meer
dan een halve eeuw de
harten doorboord van al
die millioenen voor wio
Piccadilly Circus 't mid
delpunt der wereld is.
Vier symbolen
Voor de Londenaars
zijn er vier symbolen de
St. Paul's Cathedral, de
torens van Westminster,
Nelson op Trafalgar Squa
re enEros!
Eros werd als alle an
dere kinderen uit Lon
den geëvacueerd tijdens
de oorlog.
Mevrouw Polly Bee- loNDEMS HEEST GEMISTE EVACUE, Eros,
ChWmpn^o?fl IA'!8Y-'ft V? (Ie 9lorie van Piccadilly Circus, is weer op zijn
„bloemenmeisje' die ge-
durende vyftig jaar het standplaats teruggekeerd. Hg was tgdens de
voetstuk van het beeld Blitz naar de provincie vertrokken, maar nu
als standplaats had ge- staat hij weer, zij het nog in stellages, in het
andere vaj% Lon(jeni Zoals hij al ruim vijftig jaar
gestaan heeft: op één been.
bruikt en een
„girl" mevrouw Emmy
Baker namen hun plaat-
son weer in.
Er was muziek, er waren bloemen
en redevoeringen en de mensen hin
gen ui' d ramen en zwaaiden niet
parapluies naar hun dierbare Eros,
symbool voor hen van vrede en vei
ligheid.
Veel vrouwen
Sir Alfred Munnings, president
\an de Koninklijke Academie bracht
in herinnering, dat Eros werd go-
1 eldhouwd door Sir Alfred Gilbert,
die aan dit karweitje 4000 pond
verloor en achttien jaar geleden het
1; nd moest verlaten. Het tandheel.
is een monument ter ere van de
eminente pbilantroop, de zevende
Earl of Shaftesbury.
Er zijn altijd veel vrouwen in het
leven van Eros geweest: de dikke
bloemenverkoopsters, die jaren op
zijn voetstuk hebb"ii gezeten, de
sjiek geklede soaiefy-dames, die
hem van uit haar glanzende limou
sines kushandjes toewierpen cn dc
honderden zwaar geschminkte meis
jes-van-plezier, die achter zijn rug
in de straatjes en steegjès van Soho
tippelen.
Hjj zal ze allen aan kunnen nu,
want hij -heef* nieuwe oog en
de deuk in een van zijn vleugels is
gerepareero.
„Hij heeft zich goed gehouden in
al de Londense mist n rook", zei
een van de mannen die hem heb
ben schoongemaakt. Tij is zo ge
zond als maar ooit tevoren en kan
eeuwen mee. Het is fijn, dat we de
knul terug hebben."
BOMMELDEBOM, bommebora-
mebom. rorabomrombombom,
klonk het plotseling uit de hoek
van de zaal, waar het orkestje
zat. Do trommel begon zó maar te
raffelen, terwijl geen stok er op
sloeg, ja. geen muzikant er naar
keek. Allo mensen stonden ver
schrikt op. de dames en heren die
viag bij zaten schoven hun stoe
len een eind achteruit. Kuifvogel
werd spierwit om zijn ncu» en
wist geen woord '.meer te zeggen.
Alleen de burgemeester bleef
kalm en tikte met do houten ha
mer op tafel. Het werd weer stil
m de z^al, doch de mensen ble
ven staan, het 'eek wel of som
migen lust, hadden weg te lopen
De trommel roffelde nog even
door, toen „zweeg" ook hij. Plot
seling geschiedde het wonder, een
hoge stem riep luid: „Kuifvogel,
je jokt", een vreemde beweging
boven de trommel en... daar
6tond Koning Kroesbaard op het
gespannen kalfsvel.
Het bleef oven doodstil, toen
zei do burgemeester vriendelijk:
„Welkom in ons cniddon. Majes
teit" en de dames en heron
schreeuwden drie maal: „Hoera,
leve koning Kroesbaard".
(Wordt vervolgd)
J. VAN STRATEN
VRIJDAG 4 JtTLI
Avondprogramma
HILVERSUM I, 301.5 M.
19.15 „Babel en Bijbel"; 19.30 Gees
telijke liederen; 19.45 „Loon- en
Prijspolitiek"; 20.15 Residentie or
kest; 21.10 „Streptomycine, het
„complement" van Penicilline";
21.30 Orchestra „Radiosa"; 23.00
„Lyrische Stücke"; 23.1524.00
„Drie maal Strauss".
HILVERSUM 2, 415.5 en 218 M.
19.00 Praat u rustig verder!;
19.15 Appèl voor de ex-politieke ge
vangenen; 19.30 „Wereidtragiek en
Christelijk geloof"; 20.05 Swee-
linck-kwartet; 20.30 „Tot het hart
van het volk"; 21.30 Buitenlands
weekoverzicht; 21.45 Amateurs zet
ten hun beste beentje voor!; 22.15
Swing and Sweet; 22.40 Avondwij
ding.
ZATERDAG 5 JULI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM 1, 301.5 M. 7.00
Nieuws 7.15 Gymnastiek; 10.00
Klein, klein kleutertje 10.15
Zigeunermuziek; 11.00 „De Zonne
bloem"; 11.45 Familieberichten;
12.03 Joseph Szigeti, vlooi en Egon
Petri, piano; 13.00 Ned. Strijd
krachten: 13.30 Lunchconcert; 13.45
Filmkwartier; 14.00 „Zomermelo-
dieën; 14.45 Instrumentale Filmmu
ziek; 15.15 „Jonge kunstenaars
stellen zich voor"; 16.00 Liverpool
Philh. Orkest; 16.30 „De schoonheid
van het Gregoriaans"; 17.00 „De
Wigwam" 18.00 Negro Spirituals;
18.15 Journalistiek weekoverzicht;
18.30 Ned. Strijdkrachten.
HILVERSUM 2, 415.5 M. 7.00
Nieuws; 7.15 Gymnastiek; 8.00
Nieuws; 9.50 Fantasie „Lakmé",
10.00 Morgenwijding; 10.35 Reinier
Brcsser, cello en Geza Frid, piano;
11.00 U'tz. voor de arbeiders in de
continubedrijven; 12.00 Orgelspel
door Jolian» Jeng; 12.35 Ensemble
„Vincentino"; 13.00 Nieuws; 13.15
Gevarieerd platen-programma
14.00 „Het Nederlandse lied"; 14.15
Ra^ic Philharmonisch Orkest;
16.00 „Esperanto zestig jaar"; 16.15
Kinderkoor „De Merels" 16.35 Mil
ler-sextet; 17.00 Sportpraatje; 17.15
Leslie Hutchinson speelt lichte
piano-soli; 17.30 Artistieke staal
kaart; 18.00 Nieuws: 18.15 Russi
sche liederen; 18.30 Om en naby de
twintig.
Een Amesrikaans vliegtuig is neer
gestort in de staat Louisiana (U.
S.A.De piloot is omgekomen.
Tsjecho Slowakije wordt, dank zij
de bemoeiingen van de UNRRA een
der belangrijkste penicilline produ
centen van Europa.
