Bel de A.D.D.A. op!
Hadden de Engelsen Narvik
kunnen veroveren?
Wij vervoeren „frontafval"
Prof. Piccard gaat duiken
Spoedige hervatting van de
onderhandelingen nodig
Een jarige krijgt een hondje
Radio-programma
2
Rapporten van Britse admiraliteit
gepubliceerd
„Warspite" in actie
8000 meter onder zee
Maar het verhaaltje heeft
een staartje
IJ/ET liefst zou ik een hond op mijn verjaardag willen heb-
El ben." zei Nico van Dillen tegen zijn vader en moeder toen
zij hem naar zijn verlanglijstje vroegen. De avond voor Niek's
verjaardag gitig vader wat verderop in de straat naar een vriend
van hem. die drie aardige terriers had. Eén ervan zou Nico krij
gen. Dat was al heel lang afgesproken, maar Nico wist er nog
niets vanaf. iai.iii..i..||illlllM
ZOEKLICHT op
de WERELDPERS
Woensdag 23 Juli 1947
Volgens de bevelvoerende
officier van de Britse vlootstrijd
krachten, die op 13 April 1940
dat is vier dagen na de bezet
ting door de Duitsers - de
vijandelijke oorlogsschepen en
kunstversterkingen bij de Noor
se haven Narvik aanvielen, fs
uitsluitend het gemis van ge
oefende landingstroepen de oor
zaak geweest, dat Narvik toen
niet door de Engelsen is ver
overd.
In een gepubliceerde bijlage bij
„The London Gazette'*, waarin rap
porten zijn opgenomen, die aan de
admiralitet zijn gezonden door
officieren, die aan de eerste en
tweede slag bij Narvik op 10 en 13
April 1040 hebben deelgenomen,
schrijft admiraal Sir Willam Jock
iWhitworth (destijds vice-rftlmiraal).
Het gecombineerde effect van het
gedaver der 22 centim. kanonnen
van de „Warspite", dat werd weer
kaatst door de hoge rotsen van de
fjord, van het springen 'der zware
granaten en van het zien ondergaan
van hun in lammen gehulde sche
pen, moet ontzettend voor de vij
andelijke troepen zijn geweest.
Zulk een effect is natuurlijk niet
van blijvende aard en het was mij
duidelijk, dat ik, om er volledig
van to kunnen profiteren een ge
oefende, georganiseerde strijdmacht
had moeten hebben, die onmiddel
lijk na de zeeslag hal kunnen lan
den, ik geloof^ dat zulk een strijd
macht er in geslaagd zou zijn zich
zo sterk bij Narvik vast te zetten,
dat de verovering van de stad
slechts een kwestie van tijd en van
de aanvoer van versterkingen zou
zijn geweest.
De rapporten betreffende de bei
de operaties zijn kort na de slagen
aan de admiraliteit voorgelegd. Ka
pitein H. T. Layman, die voor zijn
prestaties als bevelhebber van de
torpedojager Hotspur in de eerste
slag van Narvik de orde van ver
dienste heeft gekregen, rapporteer
de. dat de resultaten moeilijk te
schatten waren en dat deze eerst
na verloop van tijd volkomen dui
delijk zouden worden.
Hij voegde hieraan toe: Het is
waarschijnlijk, dat twee of drie tor
pedojagers van de vijand buiten
gevecht zijn gesteld en dat acht
koopvaardijschepen zijn gezonken.
Voorts is aan de kaden en haven
hoofden door het kanonvuur enige
schade toegebracht.
Aan onze zijde werd de Hunter
tot zinken gebracht, de „Hardy"
buiten gevocht gesteld cn de
„Hotspur" zwaar beschadigd, het
verschijnen van onze flottille te
midden van een sneeuwstorm op
de dag, nadat Je Duitsers de stad
hadden bezet, moet hun een schok
gegeven hebben, het moet alle plan
nen van de vijand voor het vgrs.% r-
ren van de toegangen in de war
hebben gestuurd en bet heeft Je
weg geëffend voor onze volgende
aanvallen.
Commandant gedood
Kapitein Lavman bracht hulde
aan het initiatief en de strijdvaar
dige geest, getoond door de aan
voerder van de kleine uit vijf tor-
ledojagers bestaande strijdmacht,
.;apitein B. A. W. Warburton. com
mandant van de tweede torpedoja-
ger-flottille. die in het verlooo van
de strijd dodelijk werd gewond,
toen een gianaat ontplofte op de
brug van zijn schip, de „Hardy".
Nadat in strijd met de aanvan
kelijke berichten was vernomen,
dat' de vijand Narvik nog «n zijn
macht had, zond kapitein Warbur
ton de volgende, hoogst dringende,
boodschap aan de admiraliteit:
Noren delen mede, dat Duitsers
Narvik nog in handen hebben. Er
zijn ook zes torpedojagers en een
onderzeeër en in de haven kunnen
mijnen zijn gelegd. Ben voornemens
met aanbreken van dag aan te val
len. hoog water. Layman deelde
mede, dat niet om toestemming tot
aanvallen noch om verdere instruc
ties werd gevraagd en stelde voor,
dat deze boodschap van wijlen ka
pitein Warburton Lee in de anna
len van de Britse geschiedenis zou
worden opgetekend.
In zijn rapport betreffende de
tweede slaer bij Narvik -deelde vice-
admiraal WKïFworth mede, dat de
strijdkrachten, die voor deze ope
ratie onder zijn bevel waren ge
plaatst, bestonden uit zijn vlagge-
schip „Warspite1* en de torpedo
jagers „Bedouin", „Cossack", „Es
kimo", „Punjabi", „Hero", „Ica-
aus". „Kimberley", „Forester'' en
Foxhound".
Van 'het vliegdekschip „Furious"
werden vliegtuigen de lucht in ge
zonden om aanvallen te doen op de
verdedigingswerken van het eiland
Baroy, op Romness, op de oorlogs
schepen in Ballangen en op de ha
ven en batterijen te Herjangs en
Narvik.
In een beschrijving van de onder
nomen actie deelt Whitwortb mede,
dat vijf van -de Britse oorlogssche
pen. nadat vier vijandelijke torpedo
jagers waren vernietigd, de Rom-
bank Fjord opvoeren, waar zich
volgens de rapporten drie vijande
lijke torpedojagers zouden hebben
teruggetrokken.
De vijand opende het vuur met
kanonnen en torpedo's en van de
„Eskimo" werd de hoeg door een
torpedo weggeschoten.
„Cossack" beschadigd
De Cossack werd beschadigd en
op het strand gezet in de baai van
rw'
Narvik en van de „Punjabi" werd
een ketel onklaar gemaakt.
De admiraal heeft er een ogen
blik aan gedacht, manschappen te
doen landen om -de stad te over
meesteren, maar gevangen genomen
officieren deelden mede, dat zich in
do fjord verscheidene Duitse onder
zeeërs bevonden en men nam waar,
dat uit Westelijke richting 12 vij
andelijke vliegtuigen naderden.
Afgezien hiervan zag ik in, dat
ik het lot zou tarten, als ik aan
het einde van lange en zware da f n
een groep van minder dan 200 ver
moeide marim'ers in het veld zou
brengen tegen een strijdmacht van
niet minder dan 2000 Duitse be
roepssoldaten, al moest dan ook
het gevecht van de dag invloed
hebben gehad op het moreel van 'de
vijand.
Admiraal Whitworth verklaarde,
dat, toen de Britse strijdkrachten
zich terugtrokken, zeven vijande-
1 gke torpedojagers en een onder
zeeër waren vernietigd en zich geen
vijandelijke oorlogsschepen meer to
Narvik bevonden.
„Ik ben er van overtuigddat
Narvik door een rechtstreekse aan
val kan u-orden genomen cn dat
(Ingptonrfen mtn/f-deHngen)
•ten beursvrlnd vroeg
ik: zeg wat vin-je.
Moet ik kopen? Hij
zei, wat begin je.
De enige Tip,
Die veilig is. Flip,
Dat is die van Bootz,
heus dan win Je.
Inz. de Hr B. S te A'dam ontv. 1 ties TIP
Een u>eten»chappelljk
opgeboutcd produet t
SNEL BRUIN
VETVRIJ. AFWASBAAR
VEILIG DOOR LICHTPILTERS
KOEL OP DB HUID
UlHöü&ti
ZOIOTEBRAXD CHKME
F 1.15 per tube
N V. Koninklijke Phormacoutlscho Fabrieken
v/h BROCADES-STHEEMAM A PHARMACIA
men bij het landen geen ernstige
tegenstand heeft te vrezenBet is
mijn meningdat de landingsstrijd
krachten slechts gering behoeven
te zijn, maar dat :,J moeten worden
gesteund door force b" de vloot-
strijdkrachtendie aan de strijd bij
Narvik hadden deelgenomenof
door overeenkomstige strijdkrach
ten van de vloot.
De Britse verliezen in deze strijd
hebben 28 doden en 55 gewonden
bedragen, terwijl de verliezen van
do vijand zwaar moeten zijn ge
weest, daar elke van hun torpedo
jagers een bemanning van 280 kop
pen had.
De nieuwsberichten betreffende In
donesië worden door talrijke be
langstellenden, die zich voor de
krantenbureaux hadden verzameld,
met intensieve aandacht gevolgd en
besproken
Machinist in oorlogstijd
Nieuw-Guinea ziet er op een af
stand verleidelijk groen ijit, grote
vlakten op de berghellingen zien
er uit alsof ze met mals groen
grss bedekt zijn. Wij hadden
reeds maanden lang met ons hos
pitaalschip heen en weer gevaren
langs de kust, het nieuwtje was
er danig af en we lieten ons onge
paste woorden ontvallen over dit
deel van het Engelse en Neder
landse imperium.
Onze taak was voorlopig patiën
ten te halen van Biak, deze waren
door vliegtuigen daar gebracht,
wij moesten naar de grote hos
pitalen in Finchhafen (Nw.-Gui-
nea).
Met motorboten en landinge
vaartuigen kwamen onz© possa-
sierg langszij en in een grote hak
werden ze aan boord gehesen, de
ziekenverplegers distribueerden
ze over de zalen en na enige uren
waren we volgeladen met men
selijke wrakken; alles ging „vlug
en efficient'^
Koelietaak
De verpleegsters, die op de
heenreis een gemakkelijk leven
hadden, werkten nu als koelies
bij een temperatuur, welke ver
\an aangenaam was. In de regel
waren we zo volgeladen dat ook
de dekken en luiken onder do
zonnetent in gebruik waren. Dit
had tot gevolg dat de machinisten
alleen nog in hun hut en de ma
chinekamer kwamen; de eetzaal
was natuurlijk een automatische
maar niet aangename excursie,
als men op een dek vol gewonden
kijkt. Na enige maanden wenden
we ook hier aan.
In Nieuw-Guinea aangekomen
'meerden w© lang6 d© steiger en
een lange rij ambulance-auto's
kwam voorrijden, allen zaten een
centimeter dik onder het stof en
niemand waagde zich op de wal
tenzij men naar de Suartes Mas
ter-store moest om kleren te ko
pen.
Wanneer de laatste auto wegge
reden was werden d© zalen
schoongemaakt, water en olie ge
laden en èén of twee dagen later
waren we weer gereed voor een
reis naar Biak.
W. H. KIEWIET.
NED HERV. KERK
Beroepen en aangenomen naar
Grijpskerk, J. A. Quak te Den Hel
der: Diemen, H. W. Hielkema te
Hellendoorn; Onstwedde, toez. A. L.
van der Smit te Waspik. Beroepen
en aangenomen naar Niehove (Gr.)
J. Wieger. zend-leraar te Groningen.
Aangenomen naar: Wfjckel, C. Th.
Niemeijer teBirdaard. Bedankt voor
Scharnegoutum en Nieuwkoop C.
Th. Niemeijer te Birdaard. Winscho
ten (evang.) J. Kramer te Nieuw-
Buinen.
TU1NKA LENDER
WOENSDAG 23 JULI. Niet al-
leen de onkruiden, doch ook sommi
ge zaaibloemen gaan zich zelve
zaaien en krijgen een volgend jaar
vaak ontelbare nakomelingen. Hier
toe behoren o.a. de Goudsbloemen en
de Korenbloemen. Alle twee zijn een
sieraad voor een tuin en leveren bo
vendien uitstekende snijbloemen.
Wanneer men echter de zaadknop
pen na de bloei laat zitten, vallen
de zaden op de grond en komen het
volgend jaar tot ontkieming. Van
daar hun reputatie, dat men ze
nooit meer kwijt, raakt. Dit laatste
is natuurlijk niet erg, domen kan
van het mooie ook wel eens te veel
krijgen. Daarom is het, raadzaam
om de zaadknoppen reeds tijdig uit
de planten te verwijderen. Men ver-
zuime dit nietS. L.
99
99
nnOOT zijn het me-
degevoel en de
verknochtheid van de
mens tot het dier, zelfs
in tijden van de groot
ste spanning en hoog
ste nood. Boe groot het
verzet kan zijn wan
neer hef dier wordt
aangerand bleek, toen
de Duitsers verorden
den, dat de honden
moesten worden ingele
verd.
Wie op straat op een
Voor een dier kriVek
moment zich van a'.les
af durft te maken met
de bewering dat het
toch maar een dier is,
wordt direct opzij ge
drongen door een hulp
vaardige menigte. Be
hulpzame handendat
hun ook de medicus
getuigen, zijn niet al
tijd deskundige han
den.
Hoe dikwijls wordt op
straat of op de weg
niet een hond of kat
overreden waar zelfs
tot hulp bereide voor
bijgangers geen raad
mee weten! Boevele
zwervende beesten lo
pen er u' in een gro
te stad rond wier lot,
als zij in toestand van
vervuiling en verhon
gering zijn geraakt,
niemand zich wil aan
trekken.
Dc Amsterdamse af
deling van de Neder
landse Vereniging tot
Bescherming van Vie
ren gart een eerste
hulp voor dieren in ver
schillende delen van de
stad oprichten. Een
aantal dierenvrienden
heeit de cursussen
reeds gevolgd waarin
hun het verbinden van
gebroken poten of de
verzorging van bij een
ongeluk opgelopen ver-
wondinocn worden on
derwezen. Op bepaalde
adressen zal men ma
teriaal gereed hebben,
dat voor directe ver
pleging van het hulp
behoevende dier nood
zakelijk is.
1 30 km. PARCOURS
2 40 km. PARCOURS
3 rn 50 km PARCOURS
4 o 55 k m PARCOURS
D GENEESKUNDIGE HULPPOST
AFSTAND VAN t 5 k m.
(Van onze Brusselse correspondent)
De beroemde Belgische professor
August Piccard, die zich naam ver
wierf als onderzoeker van de hogere
luchtlagen in de stratosfeer, maakt
thans voorbereidingen in tegenover
gestelde richting. Hij is namelijk van
plan in de Golf van Guinea te „dui
ken". Prof. Piccard met zijn mede
werkers (acht Belgische en twee
Franse geleerden) hopen een diepte
te bereiken van 6000 meter. Dat zal
dan vijf maal het huidige wereld
record bedragen, dat op naam van de
Amerikaanse oceanograaf William
Beebe staat.
De geleerden hopen om beurten
expedities te maken en daarvan uit
voerig rapport uit te brengen. Zij ma
ken de reis naar de tot nog toe on
bekende diepten in een duikerklok.
Het spreekt van zelf dat deze van
zeer bijzondere constructie moet zijn
en in de eerste plaats weerstand moet
kunnen bieden aan de ontzaglijke
druk, afwisselend naar de diepte
waarop geopereerd wordt. Vernuftige
instrumenten stellen de onderzoekers
daarbij in staat om al hetgeen daar
in die grondeloze" diepten leeft en
beweegt niet alleen waar te nemen,
maar ook te fotograferen. Ze zullen
kunnen ademen en in een draaglijke
temperatuur verblijven.
Uit eigen kracht is de duikerklok
in staat te rijzen en te dalen, ze wordt
niet geleid door een kabel en de ge
leerden nemen samengeperste lucht
mee. Men heeft met alle denkbare
moeilijkheden rekening gehouden,
maar men verwacht dat er nog on
voorziene moeilijkheden zullen optre
den. Het is immers onmogelijk alles
te voorzien, vooral niet waar hier tot
dusver onbetreden paden worden be
wandeld.
Drijvend laboratorium
De expeditie is volmaakt toegerust.
Haar leden hopen straks op velerlei
vragen antwoord te kunnen geven: is
het waar dat de zeespiegel stijgt en
de ijskappen in de Poolgebieden ge
leidelijk smelten; gaat de wereld een
nieuwe ijstijd tegemoet; worden de
vele vragen met betrekking tot de
Golfstroom nu nader tot hun oplos
sing gebracht.
Verder zitten de aardrijkskundigen,
de plantkundigen, de dierkundigen niet
minder dan oceanografen te wachten
op bijzonderheden. Ook vele pracli-
sche kwesties over visgronden, ha
ringscholen e.d. zullen aan de resul
taten van deze expeditie worden ge
toetst.
Een speciaal voor de expeditie ge
bouwd schip is dezer dagen te Tem-
sche in België van stapel gelopen.
Het is de „Scaldis", een stoomschip
van het type „open shelter deck". De
leden der expeditie waren geestdrif
tig over het schip dat 92 meter lang
is en 13 meter breed. Het loopt 10,5
knoop en heeft o.a. een 30 tons laad
boom, speciaal voor de expeditie ge
bouwd. Het is een drijvend laborato
rium, vol instrumenten en apparaten
waarmee de ondernemende geleerden
vele geheimen aan de diepten van dc
oceaan hopen te ontrukken. Het schip
maakt eerstdaags een proefvaart naar
Zweden, waar de instrumenten aan
boord zullen worden gebracht. Daar
na gaat de grote diepzee-expeditie
beginnen.
Tussen Sluis en Delfzijl
By schietoefeningen heeft Zon
dagmiddag een inwoner van Apel
doorn per ongeluk zqn vrouw dode
lijk getroffen.
150 vrijwilligers hebben zich ge
meld voor hulp bij aardappeloogst
ln Noord-Holland.
Sleepbootstaking te Rotterdam ls
geëindigd.
Paus heeft katholieke universiteit
te Nijmegen 10.000 dollar geschon
ken.
Veertig Belgische oud-strijders
(19141918) bezochten Harder
wijk.
Moeder van twaalf kinderen, de
54-jarige mevr. Bekkers-de Vries te
Valkenwaard, is door jeep doodge
reden.
Maximumprijzen voor gTaanstro
z\jn verhoogd.
Duitse dief, die in Venlo levens
middelen stal. hoorde vier jaar te
gen zich eisen.
Nieuwe rijksweg MoerdijkBreda
is waarschijnlijk voor de winter ge
reed.
Verbond van gerepatrleerden
houdt 6 en 7 September congres in
Tilburg.
F. A. M. Bernefeld (uitstekend
Illegaal werker) en 19 anderen wil
len genaturaliseerd worden. Wet is
ingediend.
Vertrouwenslieden Duitse „Ab-
wehrstelle" kregen straffen, va
riërend tussen 212 en tien jaar.
Stemmen uit het buitenland:
De Britse bladen geven ondanks hun beperkte omvang (vier
pagina s) veel ruimte aan het uitbreken van een gewapend con
flict in Indonesië. Met nadruk wordt bericht, dat de Nederlan
ders vliegtuigen gebruiken voor hun ..politiële actie". Bijna alle
grote bladen wijden hoofdartikelen aan de jongste ontwikke
lingen. De toon variëert van bezorgde interesse tot scherpe
critiek.
De Times heeft woorden van
lof voor Sjahrir, voor zjjn opvolger,
Sjarifoeddin en voor het geduld van
dr. Van Mook en verklaart dan:
„De chauvinistische atmosfeer van
Djogjakarta heeft overheerst. Er
bestaat in Indonesië in sommige
kringen een mening, die gekant is
tegen elk compromis en men ge
looft in die kringen, dat men door
de taktiek van voortdurend uitstel
toe te passen het geduld van de
tegenpartij kan uitputten."
De Times vervolgt dan: „De Ne
derlandse regering heeft tot nu toe
een prijzenswaardige vastberaden
heid aan de dag gelegd een her
nieuwing der vijandelijkheden te
willen vermijden, doch het staat
nog te bezien, of het gebruik maken
van geweld al moge het gerecht
vaardigd zijn door de ernstige en
zo lang door de republikeinen vol
gehouden provocatie het resul
taat zal opleveren, dat de Neder
landse regering wenst te bereiken.
Al was 't op het ogenblik ge
zegd kan worden is, dat een
spoedige hervatting van vrede
lievende besprekingen de be
langen van beide partijen het
best dient, maar de stugge ea
onsympathieke toon van de
verklaring van het ministerie
van buitenlandse zaken, die
Maandag gepubliceerd is, is
niet bepaald geschikt als aan
beveling te dienen voor de goe
de diensten van Engeland in
dr Nederlandse of Indonesische
opinie."
De Manchester Guardian
schrijft: De Indonesiërs dachten,
dat de overeenkomst van Linggad-
jati met Nederland hun onafhanke
lijkheid gaf, maar zij werden ge
alarmeerd toen Den Haag probeer
de haar eigen uitleg te geven van
de overeenkomst. De loop der ge
beurtenissen sindsdien heeft het
duidelijk gemaakt, dat de Neder
landers voor de Republiek nooit een
status op het oog hebben gehad,
hoger dan die van de andere on
dergeschikte staten, die zij aan het
oprichten zijn in de rest van Indo
nesië.
De publieke opinie in Ame
rika en Groot-Brlttannië, aldus
de Guardian, zal vijandig staan
tegenover het ziin toevlucht
nemen tot de wapens. Holland
staat op het punt meer in pres
tige te verliezen, dan het in
macht zal winnen.
Het zal voor de Hollanders in de
(huidige) omstandigheden moeilijk
zijn om hun actie aan de wereld en
speciaal aan de wereld van het Ver
re Oosten, als iets anders voor te
stellen dan als een „koloniale oor
log", bedoeld om een groeiende na
tionalistische beweging te onder
drukken en materieel bezit te her
krijgen. De Indonesiërs hebben zich
sympathieke steun verzekerd in de
Arabische landen en in India. Al
Maar dat is nog niet
alles! In geval van een
ernstig ongeluk zal men
ook de ambulancedienst
kunnen alarmeren, die
een auto paraat heeft
om de verder verple
ging behoevende dieren
naar de dokter te ver
voeren. Bet fonds voor
de bestrijding van de
kosten is al gesticht
Er wordt vaak lich
telijk de draak gesto
ken met Dierendag
door hen, die menen,
dat de aandacht voor
het dier daarmee over
dreven wordt. De ko
mende 4de October,
waarop men hoopt het
fonds op solide financi
ële bas's gefundeerd te
hebbenis van verder
strekkende betekenis.
De A.D.D.A. Ambulan
ce Dienst Lierenvrien
den Amsterdam) zal dan
als G.G.D. voor de die
ren zijn werk volledig
kunnen beginnen
Krabbeltjes
en
Babbeltjes
Toen vader binnenkwam zag hij.
dat moeder hond en kroost het heel
best maakten, 't Was wel erg moei
lijk voor hem om nu juist de leuk
ste eruit te zoeken. Een van de hond
jes stapte dapper de mand uit en
kwam naar vader toe. Hij likte ver
trouwelijk vaders hand en keek met
z'n donkerblauwe oogjes vol bewon
dering naar de mooie steen in va
ders Afrikaanse ring.
„Zo oude jongen" zei vader: „vind
jij mijn handen niet schoon genoeg?"
„Waf waf" blafte het hondje vro
lijk. alsof hij zeggen wilde ik vind je
wel aardig.
En zo dacht vader er ook over.
„Kom maar onder mijn jas. mijn
hondje, want al is het nu nog zo'n
mooie dag in Mei. door Nico mag je
nog niet gezien worden".
Nico's moeder was zeer verwon
derd. toen zij haar man zonder hond
je zag.
„Waar heb Je nu Nico's ridder?"
„Spoorloos verdwenen" zei vader
geschrokken.
Intussen vond het hondje, dat hij
al lang genoeg onder de donkere jas
had gezeten en stak parmantig zijn
kopje naar buiten om te zien wie
nu de nieuwe „vrouw" was.
Hannie, het zusje van Nico, kwam
met het mandje aandragen, waarin
zij zelf een mooi kussen had ge
maakt.
Dc volgende morgen
TV/TET een ruk zat Nico rechtop in
1VJ- zijn bed. Hij had lekker lang
geslapen. Hoe laat zou het eigenlijk
zijn. Als het nu maar niet zo vroeg
was, want dan moest hij zo lang
wachten op vader en moeder, die de
cadeautjes kwamen brengen.
Pje-iep. ging de deur en moeder.
Hannie en papa verschenen op de
drempel. Wat deden ze geheimzin
nig' Zou hij een hond krijgen???
„Waf v/af" hoorde hij opeens. Nu
kon hij niet meer naar alle lieve
v/oorden van vader en moeder luis
teren. Met een sprongetje was hij
zijn bed uit en hup. zat hij naast de
mand. e
„Wat ben je een leuk beest!" riep
Nico opgetogen. „Ik zal je voortaan
Jerry noemen".
Vader, moeder en Hannie keken
elkaar eens aan. Daar zat hij nu de
jarige. Van opwinding vergat hij he
lemaal te bedanken. Hij had zijn
hondje ook zo veel te vertellen.
„Zal je nooit vergeten te blaffen
als je nodig even een „ommetje"
moet maken. Vergeet dat beslist niet.
want anders ben je van mama de
liefste niet. Ook mag je geen gat
onder de afrastering van de tuin door
graven, dan krijg je het met vader
weer aan de stok. Rozendaal, de
buurman zou daar ook kwaad om
worden".
Nico krauwde met zijn hand door
Jerry's vachtje, dat bracht hem op
een nieuw idee. Honden moesten
iedere week geborsteld en gekamd
worden had hij wel eens gehoord.
„Geef eens een kam Hannie, dan
zal ik hem eens flink onder handen
nemen".
Maar nu vond moeder het welle
tjes. Nee. Niek, kammen doen we
buiten. Kleed je dus maar vlug aan".
„Oooo", grinnikte Nico opeens ver
legen; „Ik heb jullie helemaal verge
ten te bedanken voor de hond, dc
mand en het mooie kussen".
Jerry gaat tellen
EVEN later zaten allen aan tafel.
Jerry stond bij de stoel van zijn
nieuwe baasje te kwispelen.
Nico gaf hem een lekker koekje
van boter, bloem en eieren. Dat was
nog eens iets anders dan honden-
brood, dacht Jerry. Op zijn gemakje
kuierde Jerry de tuin in. Hé. wat een
mooie bloemen waren er Jiier! Hij
dacht dat zijn er vast wel duizend,
schoon hij van zijn moeder nog nooit
tellen had geleerd.
Hoor!, daar floot het nieuwe baas
je. Gauw maar weer naar binnen.
Op z'n jonge-hondjes-draf rende hij
de kamer in. Bij de stoel van het
baasje draaide hij als een tolletje in
het rond en ging toen liggen.
Nico was in zijn schik met de
hond. Het beloofde een fijne verjaar
dag te worden.
In het verhaal van Nico cn Jerry
zijn 14 bloemennamen verborgen.
Proberen jullie nu eens de bloe
men op te sporen. Ik zal jullie een
voorbeeld geven van de manier
waarop de namen verborgen zijn:
„Toe Jan je moet naar bed" zei
moeder. Jan had niet veel zin,
want hij had nog helemaal geen
slaap. Klokjes moesten er eigenlijk
niet bestaan, dacht hij.
Schrijf de bloemennamen in de
zelfde volgorde als van het verhaal
op een briefkaart of brief. De oplos
sing kan tot en met 24 Juli naar de
redactie van Krabbeltjes en Babbel
tjes gestuurd worden. Doe je best
dus jongelui en maak er een mooi
bouquet van.
NICO TUSSEN ZIJN VRIEND/ES. Hel Iwndje helemaal links
is jerry. De twee andere zijn broertjes van hem.
Zitten ze niet keurig? Maar welke hond zou dat niet doen, wan
neer je na afloop een plakje worst wordt beloofd!.
zou die hun geen onmiddellijke hulp
brengen, toch kan het een morele
creditpost van grootc waarde blij
ken te zijn.
Weer onderhandelen
Twee grote New Yorksche bladen
wijden hedenochtend een redactie
neel artikel aan de toestand in In
donesië.
Het komt ons voor, zo schrijft
de New York Times, dat in
deze rampzalige toestand elke actie
van de Veiligheidsraad op haar
plaats zou zijn. want, zo voegt het
blad er aan toe, wanneer men de
oorlog, die thans nog gelocaliseerd
is, zich over geheel Java en Suma
tra laat uitbreiden, dan zal geheel
Azië daarvan de terugslag onder
vinden. Het beste moment om een
brand tè blussen is by het begin
van de brand.
De N e w Yo rk Herald Tri
bune ls eveneens van mening, dat
een oplossing zou moeten worden
gevonden door middel van onder
handelingen. De goede diensten van
de UNO hadden kunnen worden be
nut en men zou daartoe nog zijn
toevlucht kunnen nemen, zoals pre
sident Soekarno heeft verzocht,
want, zo schrijft het blad. de Neder
landers, die zelf zo van agresssie
geleden hebben en wier aspiraties
meer in de richting van do vrede
gaan, zouden naar de terugkeer tot
de confcrentietafel moeten verlan
gen.
De Gazet van Antwerpen
is een der eerste Belgische bladen,
die commentaar geven op de ont
wikkeling in Indonesië. Het blad
wijst er op dat de Nederlandse re
gering de laatste stap slechts nood
gedwongen heeft moeten doen en is
van mening, dat de Nederlanders
eigenlijk te lang geaarzeld hebben
met op treden. Het legt er verder
de nadruk op, dat de politiemaatre
gelen, waartoe men thans besloten
heeft, niets te maken hebben met
een koloniale oorlog en het geeft
zijn lezers nog eens een uiteenzet
ting over het accoord-wan Linggad-
iati en van de gebeurtenissen, die
tot het sluiten van deze overeen
komst hebben geleld. De Gazet
spreekt de hoop uit, dat de veld
tocht in Indonesië niet lang zal du
ren, daar deze in dat geval nood
lottige gevolgen zou kunnen heb
ben. Het blad wijst in dit verband
op de nauwe banden, die sedert de
oorlog tussen Nederland en België
zijn ontstaan en die in de Benelux
hun uitdrukking hebben gevonden.
Tenslotte spreekt het blad de ver
wachting uit. dat het nieuwe bemid
delingsaanbod van Anglo-Ameri-
kaanse zijde een spoedig staken van
de strijdhandelingen in de hand zal
werken en dat een oplossing zal
worden bereikt, die zowel Neder
land als Indonesië volledig zal be
vredigen.
Moeilijk te begrijpen
•Het Parijse dagblad „Le Monde"
spreekt er zijn verbazing over uit,
dat de Nederlandse regering geen
ander middel dan het gebruik van
geweld gevonden heeft om zijn ge
schillen met Indonesië te regelen.
In een hoofdartikel merkt het blad
op, dat moeilijk te begrijpen is hoe
Den Haag het Brits-Amerikaanse
aanbod voor bemiddeling heeft kun
nen weigeren.
De Nederlandse beslissing om
uiterste maatregelen te treffen wordt
ernstig genoemd. Het blad beweert
verder, dat de Indonesiërs geacht
moeten worden in staat te zijn een
tegenstand te bieden die niet onder
schat mag worden.
WOENSDAG 23 JULI
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Nieuws.
19.15 Land en tuinbouw. 19.30 Het
actueel geluid. 19.45 's Nachts gaat
de telefoon. Radioschets. 20.00
Nieuws. 20.15 NCRV-Kwartet. 20.45
Wereld-jeugdconferentie te Oslo.
21.15 Radio Philharmonisch Orkest,
22.30 Nieuws. 23 0024.00 Geva
rieerd avondconcert.
HILVERSUM II: 19.00 Noodvoor
ziening Ouden van Dagen. 19.15
Het nieuws uit Indonesië. 19.30 In
specteur Onderwys en Volksontwik
keling. 20.00 Nieuws. 20.05 Dingen
van de dag. 20.15 Residentie-orkest.
21.15 Het andere Duitsland. Radio
scrap-book. 22.45 Geestelijk leven.
23.00 Nieuws. 23.15 Het Zon©
Schaaktournool. 23.25—24.00 Gra-
mofoonmuziek.
DONDERDAG 24 JULI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws.
7.15 Gymnastiek. 8.00 Nieuws. 9.00
Russische orkestwerken. 10.00 Eer
ste kwartier. 10.15 Morgendienst.
11.00 Ziekenbezoek. 12.03 Pablo
Casals, cello. 12.30 „Fantasia".
13.00 Nieuws. 13.20 Welk boek?,
13.25 „Fantasia". 13.45 Vrouwen-
varia. 14.00 „Hollanda-Sextet".
14.40 Voor de vrouw. 15.30 Piano
recital. 16.00 Bijbellezing. 17.00 Ge
mengd omroepkoor. 17.30 Omroep
orkest. 18.30 Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws.
7.30 Gevarieerd ochtendconcert.
8.00 Nieuws. 8.15 „Ochtendrhyth-
me". 8.45 Concert voor strijkorkest
9.15 Morgenwijding. 9.35 Arbeidsvi
taminen. 10.30 Van vrouw tot
vrouw. 11.00 Luchtig programma.
11.20 Opera- en operettefragmen
ten. 12.30 „In 't spionnetje". 13.00
Nieuws. 13.15 Les Gars de Paris.
13.45 Bioscooporgel. 14.20 Brahms
Concert. 16.00 U kunt het geloven
of niet! 16.05 Reprises. 17.00 Ka-
elidoscoop. 17.20 Wat wil je wor
den? 17.30 „The Skymasters". 17.50
„Wij slaan op de Tong-Tong". 18.00
Nieuws. 18.15 Sportpraatje. 18.30
Orgel en piano.
