NIEDWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TEL. 2048, SOESTDIJK
K. H. Haremaker, Confiseur, Hofleverancier
VAN WEEDESTRAAT
SOESTDIJK
TEL. No. 2070
VENEMA
Zondaren vóór!
Eerste Soester Algemeene Begrafenis-Onderneming
Begrafenissen Transporten - Crematie's
HOTEL OKHUYSEN
De les van den boom.
Bedroevend.
BANKIERS
BEHANDELEN ALLE BANK
EN EFFECTENZAKEN
SAFE-DEPOSIT
ALGEM. BEGRAFENIS-ONDERNEMING „SOEST"
No. S7
Zeventiend* Jaargang
«terdog 6 Juli IS
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 7 - SOESTDIJK
ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DONDERDAGS
INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAGAVONDS O UUR AAN HET BUREAU.
UITGAVE: EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v.d. BOVEN KAMP, TEL. 2062, SOESTDIJI
ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. GROOTS KORTING
ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN. OVEREENKOMST!! i ARTIKEL 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 (STAATSBLAD NUMMER 3Q»)
RINGERS BONBONS SOUVENIRS SOESTDIJK
SOESTD1JKSCHE MOPPEN IN LUXE TROMMELT|ES
OPGEKLOPTE SLAGROOM PER ONS VERKRIJGBAAR
UTRECHTSCHE SPRITS RINGERS BONBONS
KAMERKRONIEK
Curagao, de Ziektewet en nog veel
meer in de Eerste Kamer De
Zuiderzeetondsbegrooting aangeno
men Maar meneer Verkouteren
is tegen en wil de droogmaking
stopzetten Diversen.
Na de weinig vruchtbare Cura^ao-de-
batten in de Eerste Kamer, naar aanlei
ding van de interpellatie C'olgn, die wei
nig nieuws opleverde, en waarbij oud
minister Coljjn gelegenheid kreeg de ver
zuchting te slaken: „ik wou dat ik erbij
was geweest", hield de senaat zich met
velerlei zaken bezig. De begrooting van
het Wegenfonds werd z. h. s. goedgekeurd,
doch niet dan nadat er critiek op het
regeeringsbeleid was uitgeoefend wegens
niet voldoende voortvarendheid bij den
bruggenbouw, waarop minister ran der
Vegte te kennen gaf, dat alle bruggen
in het wegenplan dezelfde beteekenis heb
ben en het verwerpelijk is om concurren
tie te ontketenen welke brug het eerst
zal worden gebouwd.
Minder vlot ging het met de wijziging
van de ziektewet, waarbij de minister cri
tiek te verduren had, speciaal van s. d
zijnde, omdat er onderscheid werd ge
maakt tusschen gehuwde en ongehuwde
moeder, en omdat, zooals de heer Danz
fs. d.) zeide, er zooveel arbeiders buiten
de wet zijn gebleven. De Minister vond
echter, dat men niet te veel het accent
moet laten vallen op de 400.000 arbei
ders die niet onder de wet vallen, maar
up de 1.600.000 werknemers, die nu wel
verzekerd zijn. Ook mocht men niet zeg
gen, dat de rechterzijde de ongehuwde
moeder in den steek heeft gelaten. Zg
had veeleer een eerbewijs willen brengen
aan het huwelijk. De bedoeling was, te be
vorderen dat op 1 Augustus a.s. de Ziek
tewet zal worden ingevoerd (n.1. het in
het leven roepen der betreffende organen)
en dat op 1 Maart 1930 de ziekteverze
kering in werking kan treden. Aldus werd
de wet met 23 tegen 4 stemmen aange
nomen. De tegenstemmers waren „de
grootst mogelijke meerderheid der c. h.
fractie", omdat zooals meneer v. d.
Hoeven had uiteengezet de bijzondere
en particuliere ziekenkassen als uitvoe
ringsorganen bg de Ziektewet werden
uitgeschakeld.
Onder den hamer gingen met weinig
of geen debat door, de wijziging van ons
strafstelsel, idem van de Lager Onderwijs
wet (gelijke behandeling van school- en
gemeentebesturen bij de herbenoeming
van wachtgelders), de afschaffing van in-
en uitvoerverboden- en beperkingen, enz.
Opmerkelijke geluiden werden verno
men bg de begrooting van het Zuider-
zeefonds voor 1929 en de wijziging van
die begrooting voor 1928. Laat bij voor
baat gezegd zgn, dat de begrooting werd
aangenomen, met één stem, n.1. die van
mr. Verkouteren (c. h.) tegen. Schei er
maar mee uit, vond meneer Verkouteren,
want een economische mislukking werd
de droogmaking van de Zuiderzee toch
en er was ook nog kans op een technische
mislukking. Hg zeide dit naar aanleiding
van de enorme verhooging van de kosten
der drooglegging, die thans worden be
groot op 900 millioen. En hij zou nog
big zijn, als de strop niet grooter werd.
De schatkist werd op die manier „droog
gelegd" en niet de Zuiderzee. En beter
ten halve gekeerd dan ten deele gedwaald.
De Solovalleiwerken waren destijds im
mers ook stopgezet om de hooge kosten?
Heertn- en Dametkleermakerij
Costuumataliar
F. C. KUYPKRSTR. 10 - TELEF. 2169
Zomarcoatuums in
Katoan, Palmbaach, Flans!, Lustar.
Zeker, het plan van de Zuiderzeedroog-
legging was van een groot man, maar
gruute mannen waren niet evenwichtig
en maken fouten. Neen, de zaak moest
maar stopgezet worden, vond hij. Meneer
Wibaut (s. d.) had evenwel vertrouwen
in de leiding. Minister van der Vegte
vergoelijkte. Als meneer Verkouteren in
zgn plaats stond, zou hij zich wel drie
maal bedenken om voor te stellen de Zui
derzeewerken stop te zetten. Het gold hier
nu eenmaal een reusachtig werk, zoodat
ook tegenvallers een reusachtigen omvang
hebben. De kamers hadden natuurlijk
„met droefenis de overschrijding ver
nomen, doch men kan de overschrgding
overzien, financieel berekenen en in de
toekomst ook financieren". Dus niet
staken!
De drukkers en stempelmakers krijgen
het druk. En ze zullen dus de Eerste
Kamer of eigenlijk de ontwerpers
van de wet op de N. V. wel dankbaar
zijn. Immers, de wet verplicht alle N.V.'s
zich van de aanduiding „Naamlooze Ven
nootschap" of de letters N.V. te voor
zien. Er zullen dus heel wat papieren en
paparassen overgedrukt of gestempeld
moeten worden. Maar één is daarvan uit
gezonderd. Namelijk, de Nederlandsche
Bank, omdat die dan al haar biljetten zou
moeten vernieuwen of stempelen. Derhal
ve werd de Bankwet gewijzigd. om deze
maatregel niet van toepassing te verkla
ren op de Nederlandsche Bank, voorzoo
ver het betreft de circulatiebiljetten. Het
wetsontwerp werd aangenomen, met de
stem van meneer de Veer fa. r.) tegen,
omdat die vond, dat niet alleen de Ned.
Bank last van de bepaling had, maar Aai
van andere instellingen ook, n.1. voor
plaatsbewijzen, entreebiljetten, verzeke
ringspolissen enz. En dat voorschrift
moest dus vervallen, meende hg. Voor de
drukkers en stempelmakers voornoemd
was het maar gelukkig, dat de heer Dun
ner het daar niet mee eens was. i
Eerst zouden we heden nog aan de her
ziening van de financieele verhouding van
Kijk en gemeenten begonnen zgn. Maar
verschillende leden vonden den Lgd van
voorbereiding te kort. En daar minister
de Geer verklaarde, ook als demissionnair
kabinet het ontwerp na de verkiezingen
te willen behandelen, werd besolen dit
herzieningsontwerp op 10 Juli te gaan
bespreken. En daarna het wetsvoorstel tot
tijdelijke steunverleening aan de beetwor
telsuiker-industrie.
POLITICUS.
Groote verruiming van de gun
stige bepaling voor belastingont
duikers drie vrijwillig opbiechten.
Het departement van Financiën
verzuimde tot dusver publicatie.
Reeds meerdere malen werd in „De
Telegraaf' met pen en teekenschrift te
velde getrokken tegen de ministerieele
aanschrijving, waarbij aan belastingplich
tigen, die bij hun belastingaangiften „ge
smokkeld" hadden, vrijdom van straf en
boete werd toegezegd, en slechts bijbe
taling over drie jaren werd geëischt. in
dien zij vrijwillig van het verzwegen ver
mogen of inkomen aangiifte deden, mits,
en nu komt het dwaze: „de belasting
administratie nog niet op het spoor der
onjuistheid was gekomen".
Deze slotzin maakte het geheels roya
le gebaar van den minister vrijwel waar
deloos. Immers, hoe kon de belasting
plichtige ooit weten of de belastingad
ministratie op het uogenblik dat hij op
biechtte, al of niet op het spoor der
onjuistheid was? En niet alleen dit, doch
ook de vrees dat er inspecteurs zouden
zgn, die, ofschoon zg niet op het spoor
van eenige onjuistheid waren, na de „be
kentenis" zouden doen alsof zg dit wel
waren, kon moeilijk anders dan de fis
cale zondaren er van terughouden van
het „royale aanbod" van aen minister
gebruik te maken.
Wjj herinneren onze lezers aan de gees
tige en rake plaat van dr. Raemaekers,
waarbij hg den fiscalen zondaar aibeeld-
de als te biecht gaande bij den fiscus-
duivel. En zoo was het inderdaad. Want
dei belastingplichtigen ontbrak elke con
trole op het al of niet door ,den fiscus
ontdekte „spoor der onjuistheid". Wie
dus bij den fiscus te biecht ging, kon
weleens tot de ontdekking komen pre
cies aan het verkeerde adres te zijn!
De praktjjk had er natuurlgk wel een
mouw aan gepast. Een verstandig en han
dig belasting-consulent, die voor een
cliënt van de gunstige bepaling wilde ge
bruik maken, begon met te zeggen, dat
er „iemand" was die belasting ontdoken
had, en gaarne wilde bijpassen over drie
jaar. Voorts deelde hg mede, dat nog geen
inlichtingen gevraagd waren, nog geen
inzage van boeken geëischt was, nog geen
bericht van een aanstaand bezoek van
een aanstaand bezoek van een rijks
accountant was ontvangen, zoodat uit
een en ander werd afgeleid, dat de fis
cus nog niet op eenig spoor van on
juistheid gekomen was. Ten slotte werd
dan verzocht den naam te mogen noemen
onder de voorwaarde, dat de inspecteur
de gunstige bepalingen der aanschrijving
zou doen gelden. Vrijwel immer gingen
de inspecteurs daarmede accoord, echter
onder den „mits" hunnerzijds, dat inder
daad zou blijken juist zgn wat was
medegedeeld omtrent het nog niet ge
vraagd zijn van inlichtingen enz. Op deze
wijze kwam de gunstige bepaling dus
toch tot haar recht.
Merkwaardig is nu, dat de minister zijn
aanschrijving heeft gewgzigd geheel in
den zin, dien de practijk er aan had ge
geven. Immers onlangs is den inspecteurs
bericht, dat bellastingontduikers van de
gunstige bepalingen voornoemd kunnen
gebruik maken, mits zg niiet wisten,
noch geacht kon worden hun bekend te
zgn, dat de belastingadministratie op het
spoor der onjuistheid was.
Het groote verschil met de oude bepa
ling is dus diit, dat voorheen uitsluitend
het criterium was of de inspecteur op het
spoor der onjuistheid gekomen was. was
uitsluitend te zijner beoordeeling stond, en
onverschillig of de belastingplichtige daar
van eenig vermoeden had of niet, terwijl
thans het criterium is of de belasting
plichtige zulks weet of geacht kan wor
den te weten.
Hierdoor is de gunstige bepalling zeer
ten gerieve van fiscale zondaren ver
ruimd. Alleen: deze verruiming mist alle
effect zoolang niet door het departement
van Financiën, waar blijkbaar de gelij
kenis van het licht onder de korenmaat
onbekend is, daaraan de noodige publi
citeit is gegeven.
Mochten zich onder onze lezers belas
tingplichtigen bevinden, die gaarne schoon
schip zouden willen maken, doch uit
angst voor het onbekende dat hun te
wachten stond, tot dusverre dit nalieten.
Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS
Opgericht 1899
TELEFOON 2146, 2037, 2002
P. HOOLWERF, Dir.
BURGEMEESTER GROTHESTRAAT 32
TELEFOON 2173
SOESTDIJK
Stroomend-, warm- en koud water, alle kamers centraal verwarmd
Afzonderlijke zaal voor Diners, Soupers en Vergaderingen
Restaurant A la mlnute
zij weten dan thans, dat zij onder de ge
noemde voorwaarden veilig kunnen op
biechten; de fiscus zal hen met open ar
men en met een goedigen glimlach, in
stede van een hatelijken grijns, ontvan
gen. Zondaren vóór
Mr. J. H. VAN DUURNE.
Wie verslaat den reus?
Dat doet hg, die zichzelf temt.
Von der Vogelweide.
Ergens in het hartje van Milwaukee,
in een rommelige buurt van het jachtende
zakenkwartier, bijna geheel ingesloten
door ongeverfde loodsen en aan éen kant
geflankeerd door een automobielparkeer
terrein, staat een boom. Die zijn takken
omhoog heft, naar de warme, levenwek
kende zon. De boom beeft de roepstem
van de lente gehoord, en teere groene
scheuten spruiten uit, om de van benzi-
ne-dampen en stof verzadigde lucht in
te ademen. Straks zijn de takken prach
tig groen, een triomf over tegenspoed
En als ze uit de ramen van hunne kan
toren kgken, zien vele werkers uit de
drukke stad op den boom neer. Ze hebben
gezien, hoe hij elk voorjaar weer opnieuw
zijn groene kleed aandoet, en de koele
schaduw van zijn gebladert aanbiedt tg-
dens de zomerhitte aan ieder die mocht
toeven, wanneer hg uit zgn geparkeer-
den wagen stapt. Die boom heeft op velen
indruk gemaakt. En een man van het Mil
waukee Journal, die er een les uit trok,
zei heel terecht: Welk een preek heeft
die boom gepredikt! Groeiende daar mid
den tusschen de bebouwen der stad, weg
gedrongen op een binnenplaatsje, doet hij
zijn best, zoo goed hg kan. Hg ^taat daai
als een inspiratie voor ons om ons werk
zóó goed te doen, als we er.kans toe zien,
hoe we ook geplaatst mogen zijn, onder
welke omstandigheden ook, of welke prgs
we ook moeten betalen om onze welom
schreven taak uit te voeren
Het gaat dikwijls zoo met ons: we zou
den wel gaarne beter doen, we zouden
wel onze Yolle energie willen geven aan
ons werk, als het maar ander werk was,
zegt, dat er een wereld van waarheid
is zonder dwaling, schoonheid zonder fout,
goedheid onbevlekt door egoïsme, liefde
wit als sneeuw, rein als het vuur., zelf
het practisch bewijs te geven, te geluo-
ven in die volmaakte wereld, er in te
wandelen door geloof en hoop, deze te
vertrouwen, onze ware vreugde er in
te vinden, er door herschapen te wor
den
FLORIS C.
Een administratiesysteem voorzien
van Rgksmerk, als ondeugdelijk
gekwalificeerd. Een iiscaal Cu-
ra?ao
Het antwoorden op door kamerleden
gestelde vragen is zoo langzamerhand ver
worden tot een soort sport, waarbij de
minister er naar streeft te antwoorden
zonder een antwoord te geven. De parle
mentaire vormen gebieden nu eenmaal te
antwoorden, maar het antwoord wordt
aldus ingekleed dat langs de zaak waarom
het gaat, wordt heengepraat; ten minste
in die gevallen waarin de minister genood
zaakt zou zijn „kleur te bekennen", wat
in strijd met de ministerieele waardigheid
schijnt te zijn. Volgens niet departemen
tale, doch in het maatschappelijk verkeer
gangbare* opvattingen, is in het beken
nen van ongelijk niets oneervols gelegen;
integendeel: wie ronduit zgn ongelijk er
kent, zal eerder lof dan misprijzing oog
sten. Het is nu opmerkelijk, dat speciaal
op het gebied van belastingen de minis
ter er een schromelijken tegenzin in
schgnt te hebben, ook maar iets toe ite
geven, wat aan de fiscale almacht afbreuk
zou kunnen doen. En de departements
ambtenaar, die tot taak heeft de te geven
antwoorden te fabriceeren, verdient wer
kelijk een pluimpje voor de handige ma
nier, waarop hij langs het onaangename
der vragen weet heen te glippen, en onder
alle omstandigheden den knoetzwaaien-
den fiscus de hand boven het hoofd iweet
te houden. Jammer alleen, dat zijn ver
nuftigheid niet aan een betere zaak wordt
dienstbaar gemaakt.
Rentevergoeding voor Deposito's:
o.a. voor een maand vast 4"/«
s jaars.
dat ons beter aanstond. We zouden wel
aangenamer willen zijn, wel vriendelijker
voor onze naasten, wel hulpvaardiger,
indien werkelijk hulp noodig is, als het
maar andere menschen waren, dan diege
nen, die we op het oogenblik omions heen
zien. O, 'zeker, we zouden wel goed wil
len zijn, en vol ijver, en vol Janknioedig-
heid, en vol energie, alsalles anders
was. Onder andere omstandigheden, on
der gunstiger voorwaarden. Nu schgnt
het zoo niet de moeite waard. De 'men
schen om ons heen zijn zoo alledaags,
ze zouden het niet eens waardeeeren
misschien, als we anders jegens hen wa
ren, beter, vriendelijker. O ja, als we
maar de gelegenheid kregen, dan zouden
we wel toonen, hoe goed we de ,oude le
venswaarheden verstaan en begrijpen, en
hoe goed onze eigenlijke inborst wel is.
Want heel, heel vaag soms, zgn we ons
bewust, dat ten slotte déórin slechts een
blijvende en waardevolle voldoening te
vinden is. Maar we vergeten iets. één
ding: namelijk dat we nooit die betere
omstandigheden, die gunstiger voorwaar
den zullen bereiken, om blijk te geven
van onzen goeden wil en ons goede be
grip van de waarheid, wanneer we niet
beginnen met van dit waarheidsbegrip
blijk te geven, nu, op dit oogenblik. en
juist op plaats waar we ons nu bevinden.
Men kan hierover nu denken zoo men wil,
maar één ding moet men toch inzien: we
zgn niet zoomaar plotseling op de plaats
gekomen, in de omstandigheden, waar we
ons nu bevinden. Wij hebben, om zoo te
zeggen, zelf door onze daden en gedach
ten, den weg daartoe gebaand. Het is de
„object-lessen", de aanschouwelijke les,
de leerschool van het leven. Die hebben
we door te gaan. We hebben elke nieuwe
stap die we nemen, te bewijzen, we hebben
te toonen, dat we de les uit het voor
gaande geleerd hebben. Stap voor stap
gaan we verder. En dus hebben we eerst
in de omstandigheden waarin we ons nu
bevinden, te toonen, wat wij waard zijn,
wat wg begrijpen, wat we geleerd heb
ben, alvorens we hoogerop kunnen gaan,
naar die „andere omstandigheden" en
„betere voorwaarden".
Smalend wordt wel eens beweerd, dat
wie zóó volgens de waarheid wil leven,
elk oogenblik met de wereld in conflict
komt, omdat de wereld de waarheid niet
wil verdragen. Als men onder „de we
reld" verstaat alle wanbegrip, alle geloof
in de oppermacht van kwaad en de mach
teloosheid van goed, ja, dan heeft men
gelijk, dan komt men ook elk oogenblik in
conflict. Maar het is juist onze plicht,
telkens en telkens weer te bewijzen, dat
het goede ten slotte alle macht heeft en
zegeviert, en te weten, zooals Whitham
Bedoelde vernufteling heeft zijn scherp
zinnigheid onlangs weer eens kunnen bot
vieren op de vragen door het lid der
Tweede Kamer Mr. van Rappard gesteld.
Nadat deze eerst op deskundige wijze
was afgepoeierd geworden, verstoutte hij
zich zoowaar op het gegeven „antwoord
terug te komen, en in hoffelijke termen
onder de aandacht van den minister te
brengen, dat hij aan dat antwoord nu net
precies heelemaal niets had, aangezien „de
strekking der gedane vragen blijkens het
daarop gegeven antwoord door den minis
ter niet geheel juist was opgevat". Be
doeld was natuurlgk, dat de Minister hem
met een kluitje in het riet had gestuurd:
maar zooiets zegt men natuurlijk niet.
De kwestie waarom het ging, is be
kend misschien langzamerhand wel be
rucht. Een inspecteur adviseerde een'be
lastingplichtige een met name genoemde
rgkscursus in het boekhouden te volgen,
en in uiterste instantie, n.1. voor den
Raad van Beroep, adviseerde lig dien
Raad de boekhouding te verwerpen daar
het systeem z.'iniet deugde. De belas
tingplichtige werd dus de dupe van het
eigen advies van dien inspecteur. Toch
minstens ongepast, dunkt ons zoo! De
eerste maal, dat hieromtrent vragen ge
steld werden, werd de vraag vraag ge
laten; de tweede maal was de vraag zoo
positief gesteld dat ontwijken niet meer
mogelijk was. En ziet het ongeloofelgke
gebeurde! „De inspecteur ontkent dat
hij bedoeld advies zou hebben gegeven".
Ieder die van de kwestie heeft kennis
genomen, moet het toch wel opvallen, dat
het buitengewoon opmerkelijk is, dat de
inspecteur niet van stonde af aan heeft
ontkend, doch dit eerst op het allerlaatst
doet. als ontkennen het eenige „redmid
del" blgkt. Het is niet de eerste maal dat
een ambtenaar zich tracht schoon te
wasschen door botweg liegen heetenook
schgnt de fiscale moraal mede te bren
gen dat onvoorwaardelijk dgeloofd wordt
wat door ambtenaren wordt aangevoerd.
„Belastingplichtig" is immers vrijwel sy
noniem met „onbetrouwbaar"
Dat vanwege het Rijk een boekhoud-
cursus wordt gegeven, en anderzijds van
wege het Rjjk, door den inspecteur n.1.
het op dien cursus gedoceerde systeem
wordt afgekeurd, moet iederen nuchteren
toeschouwer toch wel hoogst wonderlijk
voorkomentwee rijksorganen, waarvan
het eene afbreekt wat het andere op
bouwt! De Minister ziet daarin echter
„niets afkeurenswaardigs". De inspecteur
is immers vrij ten aanzien van deimethode
van inkomstenbepaling, en die vrijheid
moet hjj onder alle omstandigheden be
houden! Wij zien de zaak eenigszins an
ders. De belastingplichtige is o.i. rrg
Kantoor: TORENSTRAAT 8, Telef. 208S
rwMi- J- AREND WIERSMA, Torenstraat 8. Tel. 2086.
uirecuej KQETS Spoorstraat 24, Telefoon 2226.
Eerste aanspreker W. VAN DIERMEN, Talmalaan 17, Telefoon 2290
in het kiezen van het systeem dat hem
goeü lijkt, en eerst wanneer de inspecteur
üan aanloonen dat het door den belas
tingplichtige als bewijsmateriaal te berhe
gebrachte onvolledig of onbetrouwbaar is,
kan er reden zgn dit te verwerpen. iDoch
een administratie, deugdelijk bijgehouden,
en gestaafd door alle justificaioire be
scheiden, te verwerpen, alleen omdat naar
meening van den inspecteur het systeem
niet deugt, is een misbruik maken van
de zoo hoog op prgs gestelde vrijheid,
die de minister voor zijn ambtenaren
gereserveerd heeft, is een daad van zui
vere willekeur, die slechts vermag de
heerschende antipathie tegen al wal fis
cus is, te versterken, tot schade van
den fiscus zelve.
Men meene vooral niet, dat men qua
„systeem" gedekt is, als men zich een
Doekhouding heeft aangeschaft door be
lasting-inspecteur zelve uitgegeven! Iede
re inspecteur blijft volkomen vrij het
systeem door zijn collega ontworpen, als
ondeugdelijk of onjuist te verwerpen, ook
al klopt de administratie zelve als een
bus. Ten minstedit zal men moeten
lezen uit het uiterst voorzichtig, ja lis
tiglijk gestelde antwoord van den mi
nister op de vraag of het niet :al te dwaas
is dat een inspecteur ter zgde stelt en
als ondeugdelijk verwerpt wat zijn col-
M. de Redacteur.
Als inwoner dezer gemeente, wien hel
wel en wee van mooi Soest zeer ter harte
gaat, heeft hel op mgn wandelingen her
haaldelijk mgn aandacht getrokken hoe
een onzer wegen onnoodig ontsierd wordt
en daardoor in minder aanzien dreigt te
komen. En niet alleen dal dit door mij
bespeurd is, doch van meerdere zgden
hoorde ik dezelfde opmerkingen.
Als men n.1. vanaf de Steenhoi'straat de.
Molenstraat O.'L. (MoJenJaan ware een
betere benaming voor deze mooie weg)
opwandelt, wordt op het hoogste punt,
juist waar men het schoonste vergezicht
over den Eng kan genieten, het oog on
aangenaam getroffen door iets wat dia
metraal staat ten opzichte van natuur
schoon; n.1. een opslagplaats van huizen
afbraak enz. Balken en planken, deuren
en kozijnen, oude steenen en dakpannen
liggen broederlijk bijeen. De carosserie
eener gesloopte auto, sinds jaar en dag
Prijs gegeven aan de elementen, ligt mede
op bedoeld terrein als een „Sic transit
gloria mundi"
Bevond een en ander zich nu aan een
z.g. achterweg dan ware het geval van
niet zoo groot belang. Waar echter de
Molenstraat al meer en meer in gebruik
komt bij wandelaars en doortrekkenden,
komt hier werkelgk een gemeentebelang
Fijnste FRANKFORTER WORSTJES
IN WECKGLAS, INHOUD 8 STUKS f 1.40
WECKGLAS GRATIS.
HAMMETJES IN BLIK
INHOUD 2 PONDI 2.60
PEKELVLEESCH PER ONS 25 ct.
Aanbevelend, JOH. METS, v. Weedestraat 46.
lega als „officieel systeem" het licht
heeft doen zien en in duizenden exempla
ren heeft doen verspreiden! Dut inspec
teurs zich zouden moeten refereeren aan
wat collega's onder rijksvlag varend als
ofiïcieele waar te koop aanbieden, is
immers niet in overeenstemming met „de
weitelgke vrgheid van keuze", die on
der alle omstandigheden gehandhaafd moet
blijven
Het is alles diep bedroevend en niet
geschikt om een hoogen dunk te geven
van de bestuurskwaliteiten van den be
windsman, die een in zoo hooge mate non-
sensikaal standpunt met zijn „verant
woordelijkheid" meent te kunnen dekken.
t Te eeniger tgd beleven wij een fiscaal
Cura^ao. Het kan niet uitblijven.
Mr. J. H. VAN DOURNE.
Ingezonden
Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.
M. de Redacteur,
Gaarne zag ik onderstaand opgenomen
in uw blad.
Twee inwoners dezer Gemeente, o.w.
ondergeteekende hebben met een lijst
handteekeningen verzameld, om een stuk-
in te dienen aan den Gemeenteraad tot
verkrijging van een park op het stuk ge
meentegrond, gelegen tusschen de Fer-
dinand Hugcklaan en Henriëtte Bleak-
weg.
liet bewijs is geleverd, dat vele inwo
ners in dit deel onzer gemeente zulk een
initiatief op hoogen prijs stellen. Immers,
wij ontmoetten overal warme sympathie
en verkregen een zeer groot aantal hand
teekeningen.
Het verzoekschrift is nu inmiddels bij
den Raad ingediend. Wij hebben de ver
wachting, dat het niet alleen met welwil
lendheid zal worden ontvangen, doch ook.
dat een beslissing zal worden genomen
in dien zin, dat ook dit deel der(Gemeente
zich spoedig in een flinke ontspannings-
plhats mag verheugen. Het zal voorzien
in een hier reeds lang gevoelde behoefte
niet alleen! doch ook het aspect van de
plaats aan deze zijde voor inwoner zoowel
als vreemdeling nog aantrekkelijker ma
ken.
Mij de tolk wetend van zeer vele ge
meentenaren, die met ons deze plaats
gaarne op hooger plan willen brengen,
dankt U voor plaatsing dezer regelen.
EEN SOESTER.
NASCHRIFT.
We kunnen deze plannen niet anders
dan ten zeerste toejuichen. Het zal een
monument kunnen worden ter gedachtenis
eener glorieuse viering van het 900-jarig
bestaan onzer plaats.
Daarbij zal men een uitgezochte plaats
gevonden hebben om de SOESTER HAR
MONIE ook eens aan deze zijde te kun
nen hooren! Men rek ene dus alvast op
een plaats voor de muziektent! Het zal
een attractie worden voor de vele gasten,
die Soest in den zomer vooral in deze
omgeving herbergd.
We hopen nu maar, dat het Bestuur
onzer Gemeente niet weer bergen van be
zwaren opwerpt en zeggen: „het gaat
niet". Tegen een dergelijke muur van vaak
vermeende onmacht is al zoo veel waar
devol initiatief èn van particulieren èn
van vereenigingen doodgeloopen. De hee-
ren, die hier echter de zaak hebben opge
vat, zullen niet rusten, voor ze die tot
een goed einde hebben gebracht.
En als dit er door komt, dan isier meer
op hun program. Er fluisteren reeds
stemmen over een buurtvereeniging. Uit
nemend! Doch de lezer koestere niet te
groote verwachtingen. Dit kieken moet
eerst nog uit den dop. Er is echter le
ven! We twjjfelen echter niet, wetehde,
wie er zich zullen voorspannen, of er
komt hier straks nog flink wat leven in
de brouwerij.
B|j voorbaat onze sympathie en toe
zegging van steun, voorzoover wg daar
toe bg machte zgn.
FRISO VAN DEN ENGRAND,
in de Luel.
Jk wil hier niet spreken over materi-
eele belangen van eigenaren der aangren-
zenden perceelen, wier eigendommen
heuscii niet op hooger waarde gebracht
worden door de nabijheid van bedoeld*
„oudheden-verzameling in de open lucht".
Ook laat ik buiten beschouwing boe hee-
ren bouwkundigen er huiverig voor zijn
de overliggende perceelen gemeentegrond
door beschouwing te exploiteeren, waar
door de gemeente, hoewel niet direct
merkbaar, toch financieele schade lijdt.
ik begrgp dat de eigenaar van be
doelde afbraak in het verhandelen hier
van zijn bestaan poogt te vinden. Maar
een en ander moge toch nimmer leiden
tot het schaden van wat me<Le-gemeente-
naren ter harte gaat.
M. i. ligt het dan ook op den weg der
Overheid, genoemde afbraakverzameling,
zooal niet geheel te doen opruimen, dan
toch meer aan het oog te doen onttrek
ken, althans tot meer bescheidener af
meting te doen terugbrengen. Het belang
van mooi Soest zou hierdoor in niet ge
ringe mate gediend worden.
Opmerker.
M. de Redacteur,
In het nummer van 22 Juni 1.1. schrijft
u over het schrikaanjagend ontwerp:
Plaatselijke Keuze en dat onze senaat
een blijkbaar open oog heeft voor wat
er in het Volk leeft, welnu wat >is er dan
tegen om de Plaatselijke Keuze in te
voerenhet kan dan toch zeker geen
kwaad en de hooggeroemde Vrijheid om
het geld van vrouw en kinderen te ver
drinken komt dan in geen gevaar. Ik
ben echter zoo vrij het te betwijfelen
en heb nog wel zooveel vertrouwen in
het gezond verstand van het Ned. Volk-
dat met behulp van Plaatselijke Keuze
een flinke stap gedaan kan worden om
ons van de drankellende te verlossen,
Zonder zelf uitvoerig te worden over
matigheid, misbruik, enz. had ik gaarne
eenige uitspraken geplaatst van eenige
mannen van naam:
Zie hier dan wat een der groote pio
niers in de 19e eeuw schrijft:
„Het alcoholisme is de pestellentie on
zer eeuw, een kwaad, waarmee noch
pest, noch cholera, ook maar van verre
in vernielende kracht en werking te ver
gelijken is. Het alcoholisme, zooals het
thans voort woedt, en hand over hand
toeneemt, vermoordt de volken, ontred
derd de nationale levenskracht, verderft
eerbaarheid en goede zeden, verkwist het
broodgeld, verkort den levensduur, drijft
uit tot zelfmoord en vult om strijd ge
vangenis en krankzinnigengesticht".
Pr. Dr. A. KUIPER.
Indien zoo'n persoon als deze pionier
op verschillend terrein, zoowel op ker
kelijk als politiek gebied, zulke dingen
schrijft, wat kunnen wg dan nog meer
doen, de bewijzen liggen genoeg om ons
heen.
En Dr. VOS, geneesheer-directeur van
„Hellendoorn" schrijft:
„Indien men de Tuberculose wil be
strijden, verdrijft dan eerst de Alcohol,
daar zg groote vrienden zijn".
Indien een persoon als tdeze Dr. VOS.
zoo iets schrijft, wat kunnen wjj. als lee-
ken op dit gebied, daar aan toevoegen.
En onze oude dichter Vader CATS.
schreef in de 16de eeuw reeds:
Vroeg de wgn, vroeg bedorven,
Vroeg dronkaard, vroeg gestorven.
Zuipen en vreten,
Doet luttel weten.
Wie veel smeert de borst,
En drinkt zonder dorst
En kust zonder lust
En eet zonder honger
Die sterft des te jonger.
Zoo zien wjj thans dat er al eeuwen
geleden tegen de drinkgewoonten is. ge
waarschuwd op verschillend terrein.
Verder dankend voor de plaatsruimte
K. KAZIUS.
Naschrift van de Redactie.
De geachte inzender heeft ons artikel
„Vrgheid" in het nummer van 22 Juai
