,o. Kunst. Het inkuilen van nras. FEU I] WEEK REVUE. Tentoonstelling van werken van l\ M. Metzker in de Kunstzaal Frans om is het wenschelijk niet te veel van te voren te maaien. Het meest geschikt is geil gegroeid gras. Najaarsgras kan men niet laten ver welken, om zuur voeder zooveel mogelijk Munga zoover daar als deelen is, geloo doeling wèl hee toonen wilde, w wat hij weer wo En daarom kan ze tentoonstellin wen. Een zijner Ba eene tempel-scèi den monumental soort binnenplei reed te maken den achtergrond het spit gebrade rook. Rechts o weer andere m: voorbereiding, - tje, dat aan de komt. Heilige b peltjes voltooien zeer eigenaardigi al is: karakteris Op een kleine eens een offerte men, dat zeer m ook zijn heel 1 leemen huisjes en een kamponj onweerslucht. Di Bali hebben op druk gemaakt. H stilte, die boven gegeven. Het spreekt d alle werken kan der bizonderste meld, en als zoo< wah met Kali br kleur als van st de Zandzee, een ken, en de Munj welk schilderij 1 ning in reproduc de schemering-vl de donkere, wijd RO 26). REINHC Je zult je er s ook al zou je er je tot deze reis daad, die ik hedi te redden, werd zegeld; aan terug denken en het is tot ons beider gi Je wensch, om kan ik helaas ni absoluut verlorei je ondanks deze i mocht trachten, i Maar ik zal den inlossen, wanneer dezes meedeelt, Door dwingende vandaag slechts houd tusschen o mondelinge besprt zijn. Ik zou niet te ontvangen en onaangename noot plichten, je door ten afwijzen. Een sloten briefje zal mij op de hoogte je de verzekering ïottige papier thar hebt. 1; Letterzetters I; Timmerlieden 4; Chauffeurs 3; Stokers I; Kantoorbedienden 4; Landarbeiders 4; Stucadoors 1; Koks 1; Hulp in de huishouding 1; Onderwijzeres voor maatsch. werk 1; Reizigers 3; Kellners I; bode huisbew. ine. 1; Metaaldraaier 1; Totaal 116 Aanvraag om werkkrachten. Door het gemeentebestuur van Goes wordt gevraagd een saskneeht (aan het Goessche sas), moet bekend zijn met binnenscheepvaart. Aanbiedingen te richten aan den Burgemeester van Goes, vóór 15 November. Te Zwolle wordt gevragd een le klas drukkerij-binder, moet bekend zijn met innaaien, voor plm. 2 maanden. Te Amersfoort wordt gevraagd een slijper speciaal met het slijpen van karassen voor automobielen, loon 30 tot ƒ35 per week, voor onbepaalden tijd. KANTONGERECHT TE AMERSFOORT. Het gaat over den avond van 14 Üct., kwart voor negen. Soest stond op stelten. Op de Burge meester Grothestr. hoek Anna Paulownalaan was een opeenhoping des volks. En in het midden daar van stond J. K. En J. K. werd naar 't politiebureau overgebracht, allerlei gekke dingen schreeuwende, volgens hoofdagent Assink. En de andere politie man Ter Haar spreekt van: schreeuwende als een bezetene. Op het bureau was hij, zoo zei verd. ver welkomd door Assink met de uitnoodiging om een partijtje te vechten. En op dat bureau had men J. K. gehouden om uit te rusten, want hij was „moe", heel erg moe. Het verbaal luidde tenminste „In dronkenschap de orde verstoren". Hetwelk thans door den Amb tenaar nog werd aangevuld met de woorden „luid keels schreeuwende". Zie, in dit uur genoten we van heerlijke kracht termen en typische vergelijkingen, die ook wel zullen geklonken hebben op den weg naar het bureau bovengenoemd. Die aantijging van dronkenschap leek heel pijn lijk voor beklaagde. Hoe komt Assink er dan bij om te zeggen, dat hij meer dronken aan het bureau was geweest, en waar haalt Ter Haar de lef vandaan om te spreken van eenmaal 2 dagen achtereen dronken te zijn geweest? Op 14 Oct. was een enkel glas bier gebruikt in Eemland en het tweede, dat hem gratis was aan geboden, had hij heusch van de hand gewezen. De Ambtenaar grondde zijn eisch van orde ver storen door K. op het volgende: De politieman Ter Haar had hem een kwartier te voren aangetroffen, luidkeels schreeuwende vóór de woning van I. (Neen, zei verd.: het was bij Kraal) En Ter Haar had gezegd: Laat het nou; jij bent er zelf de dupe van. Toen was er geen volk bij. Dit is er later gekomen, dus in eerste instantie door dat schreeu wen van verdachte. Eisch 10 boete of 5 dagen hechtenis. Mej. Mr. Simons uit Utrecht, die als verdedigster van beklaagde zou optreden, had daarvan afgezien en liet beklaagde zijn eigen peultjes doppen. Wij kunnen het ons levendig voorstellen. De droeve aanrijding. 13 Sept. kon aan de bladen worden bericht: de Utrechtsche weg tus schen Soesterberg en Amersfoort heeft door zijn berucht geworden gladheid het eerste inenschen- leven gevraagd. Men herinnert zich, dat een Bun- schoter melkauto 's middags terugkeerende van Gouda tijdens het passeeren van een troepje mili tairen, twee aan twee loopende, den heer Jatsky uit Soesterberg aanreed, met den dood na een goed uur als gevolg. Slippen op den gladden weg zou de oorzaak zijn. Deze droeve zaak werd heden Woensdag be handeld. De dagvaarding sprak van hoogst roeke loos rijden eri de eisch luidde acht dagen hechtenis en een half jaar ontzegging van rijbevoegdheid. Drie der militairen, twee politiemannen uit Soes terberg en een wielrijder, die achter mevr. Jatsky had gereden waren door den Ambtenaar als getui gen opgeroepen, terwijl mr. Folkers (Hilversum) als rechtskundig raadsman a décharge had' mee gebracht den chauffeur van den voorafrijdenden auto van denzelfden Bunschoter melkhandel, die in de vroegte mede naar Gouda was geweest en na lossing aldaar van de melk, terugkeerde met verd. H. M., den chauffeur van den tweeden wagen. De eerste auto passeerde de militairen iets dich terbij dan nummer twee. De chauffeur van dezen laatsten voelt plotseling, dat de wagen van achte ren slipt. Om tollen of kantelen te voorkomen, brengt hij de voorwielen nu ook in denzelfden lin kerstand. Zoo hij dit niet had gedaan, of zoo hij had geremd, zou het ongeluk vermoedelijk nog grooter zijn geweest en ware ook mevr J. getroffen. Het had s morgens wat geregend en de weg was glad volgens de getuigen, de militairen, en niet glad volgens de politie. De Ambtenaar grondde zijn beschuldiging van hoogst roekeloos rijden op 't zeggen van een der getuigen, die den wagen slechts 50 c.M. had zien wegschuiven. Dan moest te veel links zijn gereden. Ook was de snelheid van 35 a 40 K.M. te veel bij passeeren van links en rechts op dezen gladden weg. Rechter en politie hadden de onderstelling gevormd, dat het slippen moest zijn ontstaan bij naar rechts wenden op het zien der wielrijders. De politie had geen linksgaande slipsporen gevonden en de Rechter was de meening toegedaan, dat al leen bij richtingwijzigen slippen kan ontstaan. Dit laatste werd door getuige décharge en door ver dediger bestreden. Op dezen weg kan bij volkomen recht uit rijden worden geslipt en vooral bij mati ging van snelheid. De gestelde eisch was acht dagen hechtenis en een jaar ontzegging van rijbevoegdheid. De verdediger stond verbaasd over dien eisch en de motiveering daarvan. Niets was aangevoerd om dit roekeloos rijden waar te maken. Op zulk een breeden weg met geen ander rijverkeer op dat oogenblik was 35 a 40 K.M. zeer gewoon. Nie mand weet te zeggen wat de juiste oorzaak is van het slippen. Had de man dichter bij de militairen gereden, dan zou men er hem een verwijt van hebben gemaakt, als hij rechts was geslipt. De weg is de oorzaak geweest in zijn ouden, nog niet ver ruwden toestand. Dit klemde te meer, nu het overgroote deel van den weg op dien datum reeds in betere conditie was gebracht door dat verruwen. Op de plaats van het ongeluk was dat echter nog niet geschied. De chauffeur kon dit zelf dus niet verwachten op deze enkele, nog hoogst gevaarlijke plek. Spreker drong dan ook op vrijspraak aan. Een ontnemen van rijbewijs beteekent in dit geval broodeloos maken. Volgende week zal schriftelijk vonnis gewezen worden. BUITENLAND. Tegen alle verwachtingen in is het „Volksbe- gehren" toch nog op 't nippertje geslaagd en de Hugenberger pers, die zelf reeds de mogelijkheid van een mislukking liet doorschemeren, consta teert deze voorloopige overwinning, ook al is het niets anders dan een voorbode van een wachtende zware nederlaag, met voldoening. In totaal hebben 4.136.384 personen geteekend op de lijst voor het Volksbegehren, dus ongeveer 10.08 pCt. Met han gen en wurgen is .dit aantal bereikt, het overschot bedragt nog geen 10.000, zoodat bijna de helft van de kiezers van Hugenberg en zijn vrienden zich van stemming hebben onthouden. Nu het Volksbegehren de vereischte 10 pCt. stemmen heeft gehaald, moet de rijksregeering in gevolge art. 43 v-an de Grondwet het wetsontwerp, dat ten grondslag heeft gelegen aan het Volksbe gehren, onverwijld bij den Rijksdag indienen, zulks met uiteenzetting van haar eigen standpunt. Daar na wacht ons dus een referendum, waarvoor het Duitsche volk. ter stembus zal trekken en waar door het zijn meening over het plan Young zal kenbaar maken. Deze heele weerzinwekkende be weging, bij voorbaat tot mislukking gedoemd, zelfs in kringen der Duitsch-nationalen maakt men zich niet de minste illusies te dien opzichte, kost de Duitsche staat nog een slordige 10 millioen. Het Volksbegehren kost het rijk weinig of niets, heeft aan de geestverwanten der voorstellers 3/2 mil lioen gekost. Ook al heeft een referendum geen kans van slagen, toch beteekent dit alles een slag voor de binnenlandsche en ook voor de buitenland- sche politiek. De heeren krijgen opnieuw een kans om hun actie van agitatie voort te zetten, aange zien het referendum waarschijnlijk niet voor Jan. 1930 zal plaats hebben. SÜ De Berlijnsche bladen blijven nog altijd nasmul- len van de bijzonderheden van 't inmiddels berucht geworden schandaal Gebr. Sklarek. Er komen nog voortdurend nieuwe bijzonderheden los en burge meester Böss, inmiddels van zijn uitstapje naar Amerika teruggekeerd, dankt aan deze treurige ge schiedenis '11 buitengewoon onhartelijke ontvangst. Bij zijn aankomst te Bremershafen hing er uit een reedersgebouw een 5 meter lange vlag met het opschrift: „Bontjassen te koop voor 4000 mark, voor burgemeester Böss maar 400 mark". Deze vlag werd door de politie in beslag genomen, doch dit alles was slechts een peuleschilletje bij de ont vangst te Berlijn. Een groote menigte was voor het station bijeen en maakte aanstalten den burge meester met een vervaarlijke ketelmuziek te ont vangen. Kreten vfm „Sla hem dood" en meer dezer vriendelijke invitaties waren niet van de lucht en de politie had de grootste moeite om de massa in bedwang te houden. Het publiek rende van de eene uitgang naar de andere 0111 Böss in handen te krij gen. Door een voor het publiek onbekende uitgang aan de achterzijde van het station kon Böss ont komen. Dit alles heeft Böss dermate aangegrepen, dat hij voorioopig niet in staat is zijn bezigheden te hervatten, hij heeft zelfs aangedrongen op een disciplinair ondej-zoek en hangende dit onderzoek is hem eenige weken verlof toegestaan. Het onder zoek dezer geschiedenis wordt met kracht voort gezet, het dossier omvat reeds 10.000 vel eh groeit nog dagelijks aan. Uit het onderzoek der boeken van Gebr. Sklarek zijn verschillende geheime pos ten ontdekt en rekeningen van zoogenaamde vrien den, onder verschillende schuilnamen. Onder deze rekeningen komt ook een naam Gustav voor, bur gemeester Böss draagt dezelfde voornaam en deze rekening omvat de levering van kleeding voor een heele familie. De communistische'wethouder Gabel inmiddels uit de partij gezet, had een rekening on der den naam van Gabriöl. Deze communistische Gabriël houdt er evenwel zonderlinge begrippen op na en streek volgens deze rekening maandelijks eenige duizenden marken op. Ondertusschen zit Berlijn met een leege schatkist en wacht ons over eenige maanden een weerzinwekkend proces. Eindelijk heeft Frankrijk dan een nieuw ministerie gekregen, het kabinet Tardieu, dat in groote lijnen eigenlijk een herziene en vermeerderde druk van het gevallen kabinet Briand is. Briand heeft in dit kabinet weer het departement van Buitenlandsche Zaken, terwijl de minister-president, André Tar dieu Maginot met de leiding van het departement van Oorlog heeft belast. Deze Maginot is een be kend voorstander van de z.g. „pandenpolitiek" en is dus op het gebied der ontruiming een voorstan der van de politiek van Poincaré. Met de verzoe ningspolitiek ziet het er dus minder gunstig uit en is dus een kleine verscherping te verwachten. De positie van het nieuwe ministerie is niet bijzonder krachtig, de meerderheid is gering en reeds direct bij het eerste optreden in het parlement, zal 't aan een stevige vuurproef worden onderworpen. Zoo wel de socialisten als de radicalisten zullen niet zuinig zijn met hun critiek en er zal heel wat stuur manskunst voor noodig zijn 0111 tusschen al deze parlementaire klippen door te zeilen. Terwijl in Polen Pilsoedski weer eens met den Landdag overhoop ligt, de ruzie is hier eigenlijk nimmer onderbroken geweest en de Poolsche Landdag is voorioopig voor een maand uit wande len gezonden, komen er vanuit Joego-slavië weer ongunstige berichten over de weinig vriendschap pelijke verhouding met Italië, terwijl in het arme Oostenrijk de politieke spanning tusschen burger wachten en socialisten eer toe- dan afneemt. De toestand wordt hier lichtelijk onbehaaglijk, eigenlijk nog erger dan dat. Hoe gemakkelijk ern stige incidenten ontstaan, leert het geval te Stocke- rau, een stadje, liggende een half uur sporens van Weenen. Hier werken op een machinefabriek ong. 700 arbeiders, allen lid van de socialistische orga nisatie. De directie nam drie nieuwe werklieden aan, leden der burgerwacht en dat bracht meteen de poppen aan het dansen. De arbeiders eischten het ontslag der drie nieuwe werklieden, wenschten niet met hen samen te werken en brachten ze hard handig buiten de fabriek. De drie leden der bur gerwacht gingen zich beklagen bij hun commando Git trommelde de leden uit de omgeving bijeen en weldra verschenen deze en bezetten een plein voor de inmiddels gesloten fabriek gelegen.Dat er geen botsingen zijn voorgekomen is te danken aan de ijlings toegeschoten gendarmes en troepen. Waar de directie niet genegen was de nieuw aangenomen werklieden te ontslaan, is besloten in de staking te volharden. De communisten vervullen in deze ruzie tusschen twee machtige doggen de rol van lachende derde. Ze hebben getracht tot geweld aan te zetten, deswege genieten eenigen hunner staatslogies en de Rote Fahne, hun lijfblad, ging zoo fel te keer, dat het blad in beslag genomen werd. Sinds eind September is dit reeds de 13de maal, zoodat deze heeren niet over gebrek aan re clame te klagen hebben. Arm Oostenrijk. De wereld rolt tegenwoordig niet alleen van de eene conferentie in de andere, doch we beleven eveneens een geweldig aantal herdenkingsfeesten. De Italianen hebben den 1 Iden verjaardag van den wapenstilstand tusschen Italië en Oostenrijk her dacht en op een congres der oorlogsverminkten heeft Mussolini weer eens duchtig van leer ge trokken. Een kleine veelzeggende greep uit deze redevoering van den duce: „Er wordt thans*in de wereld veel over vrede gesproken, maar de ge schiedenis leert, dat het, wanneer er ernstige cri sissen intreden, de wapens in den oorlog zijn, die haar oplossen. De volken, die reeds een plaats onder de zon hebben verkregen, wenschen geen ruimte af te staan aan de volken, die zich zulk een plaats willen verschaffen. Wij zijn een volk in op komst, wij zijn bezig een groote natie te worden. Gij, oud-strijders, en wij allen zijn bereid, evenals in het verleden, opnieuw te strijden en de overwin ning te behalen". Sombere woorden voor het naderend Kerstfeest. BINNENLAND. In een hyper-moderne tijd passen hyper-moderne gebeurtenissen, anders is het geheel niet compleet. De komst van een nieuwe miss Holland, in het buitenland en met name in Duitschland is dezer dagen officieel een schoonheidskoning ten tooneele verschenen en wij hebben dus de groote kans eer daags ook een sir Holland te begroeten, waarom zouden wij in deze verdwazing achterblijven en anderen de primeur laten houden, aanvaarden we met een onverschillige gelatenheid. Alleen de aller nieuwste gebeurtenissen doen ons nog warm loo- pen, doch gewone dingetjes als een financieele uit kleed partij aan de Amsterdamsche beurs, faillee- rende bankiers, een ex-lid van de Eerste Kamer die dezer dagen in verband met gepleegde fraudes voor een jaar staatslogies kreeg, wat uitslaande branden in Amsterdam en Abcoude, het kraken van een auto op een onbewaakte overweg, waarbij de bestuurder werd gedood, ruzie in de radiowereld, interesseeren ons nog een oogenblik. We leven zoo snel dat we alles vluchtig moeten afdoen anders blijven we niet bij. Dit jachtige leven houdt ons in voortdurende spanning en om hieraan tegemoet te komen hebben we nu een nieuwe geestelijke stroo ming, ten doel hebbend op zeer eenvoudige wijze de gewenschte ontspanning te brengen. Op ver schillende plaatsen worden bijeenkomsten gehou den en wordt deze hyper-moderne methode gede monstreerd. Het bestaat uit het zingen van tralala- liedjes, wat kronkelen met de armen boven het hoofd, wendingen met 't hoofd, kortom zoo iets als een zingende opleiding voor slangenmensch. Zoo'n behandeling geeft volgens de weinige voorstan ders dezer nieuwe beweging 'n aanmerkelijke op- kikkering. Op een dezer bijeenkomsten stelde iemand der aanwezigen Ge vraag wat er met de menschen gebeurde die door de nieuwe beweging „Mazdaznan" krankzinnig werden, waarop de lei der laconiek ten antwoord gaf, dat geestelijk ver stoorden in deze beweging niet thuis hoorden. De gymnastische toeren lijken in ieder geval niet nadeelig. i- Nou de nieuwste nieuwigheid op het gebied van omkooping. De stiefvader, een logementhouder, van een meisje, dat wegens fouten in haar levens wijze door den kinderrechter in een observatie huis was opgenomen, schreef aan den kinderrech ter het volgende briefje: „Woled.Heer, als U mij kan beloven als dat Anna vrij komt, dan krijgt U van mij direct 50 gulden al is het vanavond en dan kunnen wc later nog wel eens zien." Deze poging tot omkooping van een rechter, overigens een groote zeldzaamheid in ons land, zal voor den betrokkene een onaangenaam staartje hebben en zal den betrokkene er waarschijnlijk wel voor behoeden ooit een dergelijk stomme streek weer uit te halen. Voetballend Nederland holt of volgt weer met intense belangstelling het bruine monster. De uit- sl ig van den internationalen voetbalwedstrijd te Amsterdam tusschen ons nationale elftal en dat van Noorwegen, waar de onzen met eventjes 41 werden ingemaakt, heeft de Nederlandsche voet balpaladijnen pijnlijk getroffen. Na de onafgebro ken reeks van eervolle nederlagen, deze betiteling verguldt de pil wat en maakt het slikken gemakke lijker, is gevolgd door een zware nederlaag. Voor de ware enthousiastelingen beteekent zulks een zware slag. sfi We worden den laatsten tijd vanuit Indië gere geld onthaald op berichten over aanslagen van koelies op assistenten in de cultures. Deze week alleen kwamen een drietal dergelijke treurige be richten door, waaronder weer een klapzaak. Bergen papier en tientallen rapporten zijn over dit veelvuldig voorkomen van aanslagen reeds ver knoeid, doch tot heden verneemt men nog bitter weinig van maatregelen om hiertegen afdoende op te treden. Het spreekwoordelijke kalf is anders reeds vele malen verdronken. FORDS BEGINSELEN. Men zegt wel, dat beginselen de wereld regee- ren, waarmee dan voornamelijk de politieke be ginselen worden bedoeld. Zeker is, dat Fords succes voor een aanzienlijk deel aan zijn beginselen is te danken, maar dat zijn dan geen politieke, doch practisch-idealistische, algemeen menschelijke en logisch economische be ginselen. MeiT mag Ford niet beschouwen als een die toevallig wat meer geboft zou hebben dan an deren, want dan doet men Ford onrecht en toont bovendien al bitter weinig van zijn denkbeelden te begrijpen. De groote Dearborner heeft zijn weerga niet althans niet onder zijn concurrenten; hij wordt als 't ware door een aparten geest geleid, die hem in staat stelt, intuïtief, zonder adviezen van z.g. ex perts, steeds den goeden weg te vinden, waarlangs hij of beter gezegd waarlangs de maatschappij, de menschheid vooruit nioet komen. De practijk heeft allang bewezen, dat wanneer het Ford goed gaat, daarvan ook ontelbaar veel anderen, over de gan- sche wereld, profijt trekken, niet het minst zijn vakgenooten, om het woord „concurrenten" nu maar liever stellig in den geest van Ford zelf te vermijden. Toen in 1927 de Fordfabrieken een tijdperk van schijnbaren stilstand doormaakten en er als gevolg van radicalen ombouw weinig wa gens in zijn fabrieken werden geproduceerd, on dervonden alle autofabrieken en tal van andere industrieën daarvan terugslag. Naïevelingen dach ten al, dat het nu met de phenomenale welvaart van Amerika gedaan was en dat thans de pijnlijke gevolgen moesten worden gedragen van de luxe, die men zich gedurende een reeks van jaren in de V. S. had gepermitteerd. Het „verzadigingspunt' van de auto-industrie zou zijn overschreden en van nu af zoo vreesde men zou het daarmee voorioopig bergafwaarts blijven gaan, todat het niveau, het plateau (om in de terminologie te blij ven), zou zijn bereikt, waarop men zich zou kun nen voortbewegen om de gewone slijtage aan te vullen. Dat pessimisme is niet bewaarheid. Het nieuwe Ford-model is in het begin van 1928 verschenen en de productie is met rassche schreden vooruitge gaan, en ik denk, dat Ford nu wel niet ver meer van een productie van 10.000 wagens per dag af zal zijn. En met Ford zijn de andere automobiel fabrieken in succes gestegen, terwijl de geheele Amerikaansche welvaart grooter is dan zij ooit tevoren is geweest. Iedere Amerikaan heeft zijn eigen wagen, radio, telefoon, badkamer en allerlei levenscomfort, iets wat voor talrijke Europeanen nog toekomstmuziek is. En toch beschikt Europa even goed over bodemschatten die het zulk een welvaart zouden kunnen bezorgen. Doch Europa zit verstrikt in een warnet van grenzen en tollen, een mengelmoes van talen en oude gebruiken, een drukkende last van militaire en andere verplichtin gen. De Amerikaansche geest is hier over het alge meen afwezig, de geest van Ford ontbreekt ten eenen male in Europa. Wat is dan toch die mystieke kracht van Ford zal men misschien vragen. Ik zou dan willen ant woorden: dat is de resultante van zijn beginselen. In de volgende regelen hoop ik duidelijk te maken, wat ik hiermede bedoel. Het is Ford's innige overtuiging, dat op den duur alleen de machine, de techniek tot in haar uiterste mogelijkheden geperfectionneerd, de menschheid kan verlossen van de loonslavernij, waarin nog zoovele millioenen harer leden verkeeren. Dan pas zal de mensch zich volkomen kunnen uitleven, vol komen kunnen genieten van den onmetelijken rijk dom en de onbegrensde schoonheid der natuur, wanneer hij zich niet meer dan enkele uren per dag behoeft te bekommeren om de eigenlijke productie en aan 't zwoegen niet meer behoeft deel te nemen. Utopistisch gesproken zal de menschheid dan eerst haar doel bereikt hebben, wanneer zij slechts op enkele knopjes heeft te drukken om het geheele productie-, vervoer- en distributiemechanisme in werking te stellen, zooals wij thans reeds door een draai aan den knop van ons radio-apparaat stem men uit alle oorden van de wereld tot ons kunnen laten weerklinken, of door een enkele handbewe ging een geheele stad of landstreek in het duister kunnen zetten en, zooals wij eerlang binnen onze macht zullen hebben, te zien wat elders op den aardbodem op hetzelfde moment, dat wij kijken, gebeurt. Er zal dan niet zijn massa-werkloosheidsarmoede wegens gemis aan arbeidsgelegenheden, integen deel, ieder zal dan de volkomen gemechaniseerde productie mee genieten en 't leven zal aan schoon heid ontzaglijk hebben gewonnen. Wij zullen dat niet beleven maar deze weten schap ontslaat ons niet van den plicht, te streven naar het ideale. Ford deed dat blijkens zijn hande lingen, zijn gepubliceerde denkbeelden, zijn resul taten. „Dienen" staat bij hem voorop. Het verdie nen komt dan vanzelf, als gevolg. Doel is dat laat ste bij hem geenszins. I11 Ford culmineert, bij een onwankelbaar geloof in de toekomst en een groot vertrouwen in de menschen, de technische efficien cy. Wij staan, zegt hij terecht, ten opzichte daar van nog maar aan het begin; wc komen evenwel iederen dag 'n stap verder en een volgend geslacht zal héél gewoon vinden wat wij thans nog als on bereikbaar beschouwen. Wanneer een Fordwagen geheel in handenarbeid moest worden vervaardigd, dan zouden slechts enkele richards zulk een luxe kunnen aanschaffen en dan nog zou de machine op verre na niet zoo nauwkeurig werken als zij thans doet, nu zij in series van duizenden per dag grootendeels mecha nisch wordt vervaardigd. Ditzelfde geldt voor al lerlei producten die wij in den dagelijkschen om gang behoeven. Massa-productie, mechaniseering en normalisatie behoeven volstrekt geen vervlak king, verarming van geest tengevolge te hebben. Integendeel, artistieke zin, schoonheid in woord en daad zullen veel beter tot de massa kunnen door dringen, wanneer enkele uitverkorenen, enkele be gaafden den toon aangeven en de reproductie en distributie zooveel mogelijk mechanisch geschie den dan wanneer ieder op eigen houtje aan het productie- en distributieproces deelneemt. Ontzettend veel van wat de menschheid noodig heeft kan langs mechanischen weg veel sneller en beter worden verkregen dan tot nu toe. Maar om dat te helpen doorvoeren, moet geest vóórgaan. Wie dat begrijpt, die begrijpt tevens de beginse len van Fordl J. M. A. KROES. (Ford-kroniek.) „Listig als ee zachtjes tusschen het briefje in zijn het als een waaraeioos voaje papiO zijn zak stak. Toen wendde hij zich tot den bediende: „Breng mij een enveloppe, maar snel alsjeblieft 1" Op een blaadje, dat hij uit zijn porte feuille gescheurd had, schreef hij met potlood een adres en stak toen het brief- vermoeid klikkende stem. „Hij moet mg volgens jou meening zeer na gestaan heb ben. omdat het je zon'n genoegen ver schaft, mij deze nieuwigheid te vertellen." „Ik vermoed haast van ja.r In ieder ge val behoorde hg tot je vurigste en trouw- doen vergeten en thans bjj de komst van den arts besloop hem zelfs een eenigszins angstig voorgevoel, dat hg het een of an der onheil met het poeder zou kunnen heb ben aangericht. Maar deze vrees moest wel onmiddellijk geneesmiddel ook bij een aantal van mijn koortspatienten te beproeven. Het resul taat overtrof verreweg al mijn verwach tingen. Zelfs bg toediening van zulke kleine hoeveelheden, als de voorzichtig heid mg in verband met de onbekendheid deze proeven nog een grooter Kwantum van het geneesmiddel ter beschikking stel len?" Artois aarzelde een oogenblik, doch knikte daarop bevestigend. „Er zijn nog een paar honderd gram in voorraad en neer ae aigemeene aanaaent wat op ae zaak gevestigd werd. Een uitvoerig uit treksel zonder in nadere bijzonderheden te treden, in de groote geneeskundige tijd schriften, zou stellig de zaak ten goede komen." (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1929 | | pagina 4