G
F. A. SCHMIDT
VARTA ACCUMULATOREN
Kunsthandel „De Papaver"
Het Couponhuis
A. I
kousenensokken
ELECTRO-LUX
©©B€ y @I£I ¥©€lnl
©©IBCGMIMDIIL
©®y BCBCE^y
Prettig
lezen!
Voor schorten,
lingerieën,
Joh. Emmelot's
J. A. v. Barneveld
ALGEMEENE BEGRAFENIS-ONDERNEMING
- „SOEST" -
1 Grafsteenhouwerij H. DE BRUIJN
MINUS HANDWERKEN
Alle soorten Materiaal
Artistieke Geschenken
Met een Togbril
R. VAN BURGSTEDEN
Handel in Aardappelen
Groenten en Fruit
Verzend uwe goederen
J. VAN DER WOORD,
N.V. Vaderlandsche Bank v. Belaste Waarden
OBLIGATIËN
Kerkstraat 6 Hilversum
Uwe Oogen zijn
Uw rijkst bezit.
D. F. V0IGT - Gedipl. Opticien
Burgemeester Grothestraat 28
Hilversum
Zaadhandel W. S. Veltman
Staines Inlaids Linoleum
JOIHlo WEUWOEMD
P>@IEUI®
Schrikslaan 25. Soestdijk
Bloemisterij „Kweeklust"
De Stofzuiger met wereld-reputatie
Stofzuigers, Vloerwrijvers,
Huishoud-Koelkasten
N.V. EERSTE S0ESTER ELECTR. DRUKKERIJ
FEUILLETON
„Liefhebben zult gij mij"
Anna Paulownastraat 32 's-GRAVENHAGE
0/
/O
Geeft af
door eerste hypotheken.
0/
Verkrijgbaar bij alle Bankiers
I
I
DIRECTIE: B. VERWEY, Veldweg 4 - Telefoon 2223
J. TIMMER, Beukenlaan 30
Directeur: J. AREND W1ERSMA. Kantoor Torenstraal 8, Telefoon 2086
Eerste aanspreker: W. VAN DIERMEN, Talmalaan 17, Telefoon 2290
ELECTRO TECHNISCHE FABRIEK
HEERENSTRAAT 28a HILVERSUM TELEFOON 1041
ALLEEN-VERTEGENWOORDIGER VAN HET GOOI
van de
Reparatie- en Winkelinrichting van
Electromotoren, Dynamo's, enz. enz.
ACACIALAAN BAARN OPGERICHT 1909
Speciale levering van alle voorkomende
GRAFVERSIERINGEN
in Hardsteen, Zandsteen, Marmer ol Graniet.
Het oudste en voordeeligste adres voor Baarn en Omstreken.
is het
Elk verkeerd gesteld glas
brengt ze verder achteruit.
Laat ze vakkundig
beschermen door
HEERENSTRAAT 14a
Levert COUPONS voor HEE-
RENCOSTUUMS van de goedkoopste
tot de duurste soorten
LIJMBANDEN
RUPSENLIJM
ENTWAS
Fabrikaat „KRIMPEN"
kunnen we U uit voorraad leveren.
Beukenlaan 31a SOEST
doet een verbruiker na jaren en jaren
weg, omdat het ten slotte begint te vervelen
Verslijten doet men het echter niet
Daarom Is het 'n dankbaar artikel hetwelk
ZICHZELF RECOMMANDEERT.
Stalen met prijsopgaaf worden op verlangen
gaarne toegezonden door
Firma Gebr. STAAL
Woninginrichters Heuvelweg 8
Kunstmeststoften in alle soorten
Turf strooisel - Gemengd Voer
Ochtend Voer - Kippengrit enz.
Eerste kwaliteit. Concurreerende prijzen.
Onder controle Rijks Proefstation.
AANBEVELEND,
o
SOEST
TELEF 2141
NIEUWSTRAAT 55
naar en van Amsterdam per Expeditie
SOEST, TORENSTRAAT 8 - Telef. 2086
Soestdijk: Feenstra's, Ons Boekenhuis, Auto-
kluis; Baarn, Nieuwstraat 3. Telefoon 621;
Amsterdam, N. Z. Voorburgwal 55, Telefoon
43641, 40941.
ALLEN NAAR
Manufacturenhandel
24 PREDIKHEERENSTRAAT 24
Bij de markt van de Breestraat
UTRECHT.
BESTELD uw perkplanten als Ge
raniums, Begonia's, Salvia's, Heli-
antrhopen enz bij
C. Kraaijenhagen
STEENHOFSTRAAT 1 - TELEF. 2178
Aanleg en Onderhoud van TUINEN.
Beleefd aanbevelend,
C. KRAAIJENHAGEN.
Vertegenwoordiger voor SOEST,
SOESTDIJK, BAARN
Eemnesserweg 20 - Baarn
Vraag vrijblijvend demonstratie
REPARATIES REPARATIES
WOENSDAG 17 SEPTEMBER
OM 11.00 UUR NAAR HET
DISTRICTS-CONGRES Wm
VOOR HANDEL EN N1|VERHEID H
IN DE NUTSZAAL TE BARNEVELD
Inlichtingen Kamer van Koophandel, Arnh weg 23, Amersfoort
ZIE DE BILJETTEN
Van Weedestraat 7 - Telefoon 2062 - Soestdijk
KANTOORBOEKEN, SCHRIJFBLOKKEN,
VERSCHILLENDE SOORTEN PENNEN,
PENHOUDERS, NOTITIEBOEKJES, KWI
TANTIEBOEKJES, BRIEFORDNERS, BRIEF-
BAKJES, POSTZEGELDOOSJES, BRIEF-
STANDAARDS, POSTZEGELBEVOCHTI-
GERS, PERFORATORS, VULPENNEN,
INKTSTELLEN, PENNENBAKJES, STEM-
PELKUSSENS, BRIEFWEGERS, VLOEIBLA-
DEN, INKTLAPPEN, KANTOORPOTLOO-
DEN, VLOEIDRUKKERS, STEMPELHOU-
DERS, DIVERSE SOORTEN INKTEN, BU
REAUKALENDERS, KANTOORNAALDEN,
LETTERCLIPS, GELDBAKJES, VOUW-
BEENEN, COUPONRINGEN, ETIKETTEN,
VULPOTLOODEN, POTLOODSTIFTEN,
BRIEFOPENERS, LINIALEN, ALLE SOOR
TEN GUMMI, LUXE DOOZEN POST, COR-
RESPONDENTIEKAARTEN, DOORSLAG
PAPIER, SCHRIJFMACHINEPAPIER, TEE
KENPAPIER, TEEKENCAHIERS, SCHETS
BOEKEN, KLEURKRIJT, OLIE- EN WA
TERVERF, SCHOOLBORDPASSERS, TREK
PENNEN, TEEKENDOOZEN, DOEZELAARS
DRIEHOEKEN, TEEKENHAKEN, VER
GROOTGLAZEN, PASSERDOOZEN, HOUTS
KOOL, KINDERVERFDOOZEN, DRUKKE
RIJEN, DAM- EN SCHAAKSPELEN, VER
SCHILLENDE KINDERSPELEN, KLEUR-
BOEKJES, ENZ. ENZ ENZ.
GEBOORTE-, ONDERTROUW-, VISITE- EN
ROUWKAARTEN, BRIEFPAPIER, MEMO
RANDUMS, ENVELOPPEN, REKENINGEN,
KWITANTIES, WISSELS, RECLAMEKAAR
TEN, STROOIBILJETTEN, CATALOGUS
SEN, BESTEKKEN, BROCHURES ENZ. ENZ.
VRAAGT PRIJSOPGAVE! NETTE UITVOERINGI
z
bel
vai
I:
lin^
den
zij
de
een
den
O
faill
koo
T.
eind
actii
D
Dan
wed
te
1.
paar
tuin
te v
mee;
II
Ken
bom
Pc
gehct
Pc
gehc
N:
den
eigei
houd
Di
jaarl
mers
Hi
deelr
leger
dann
Vo
Ami
P
Dit
word
groc-j
zood;
kunn
He
Vo>
bij dc
's ave
Ges
Bel
Naar het Engelsch
van
DOLF WYLLARDE.
32)
„Mooi zoo! Het is een heerlijke wande
ling. We hebben die arme Brita op de sola
gelegd, maar ik wou maar dat wij haar er
eens uit kregen!"
Agincourt was niet in staat, iets te zeg
gen, overweldigd als hij zich voelde, door
de heerlijke gedachte, dat zij naar hem
had gevraagd! Nu hoefde hij ook niet veel
te zeggen want dokter Corry was in een
bijzonder spraakzame bui.
„Als Britomart beter wordt" zei hij „zal
ik haar zien te overreden eens buitenslands
te gaan en haar geest wat tot rust te laten
komen. Ze heeft altijd een verbazend in
gespannen leven gehad, al van haar prille
jeugd af. Eerst in haar eigen onderhoud
moeten voorzien, dat die zelfzuchtige broer
van haar maar soldaatje kon spelen; en
toen hem al dien tijd opgepast, met al het
zenuwachtige daaraan verbonden.
„Ze scheen dan wel bijzonder op hem
gesteld te zijn?" vroeg Agincourt, met
drooge lippen.
„O, al van kind af! Eerst werd Hubert
door zijn moeder verafgood en op de han
den gedragen en toen later door zijn zus
ter."
„Het is nooit bij mij opgekomen dat zij
verwant zouden zijn, sinds me toen op dien
avond, de gelijkenis al zoo zeer trof."
„Ze leken beiden op hun moeder. Mié-
vilic was een door en door brave kerel. On
gelukkig is hij een jaar na de geboorte van
Britomart gestorven, want een karakter als
Hubert had wel een strenge hand noo-
dig gehad, om hem te leiden. Zie zoo, daar
zijn we er!"
Het meisje, dat beide heeren had zien
aankomen, deed haastig open.
„Slaapt de patiënte, Susan?" vroeg de
dokter.
„O neen, ze ligt op u te wachten."
Met twee treden tegelijk liep Agincourt
de trap op, waar een verpleegster hem ont
ving.
„Is u Majoor Agincourt?" vroeg zij met
bewondering naar den knappen militair op
kijkend. Ze heeft al met meer belanstei-
ling naar u uitgekeken, dan ze tot nog toe
toonde. Wilt u maar alleen binnengaan?
Me dunkt, dat zal beter zijn."
Agincourt boog; en toen de deur achter
hem dichtging, trad hij, als in een droom,
nader op de bank toe.
Het was een uiterst gezellige kamer en
omdat het een kille 1 Octoberdag was,
brandde er al een lustig houtvuurtje dat
een warmen, rooden gloed verspreidde over
de enkele keurige meubels.
Britomart droeg een lang wit gewaad
en het haar was in een losse wrong om het
hoofd geslagen, dat zij er geen last van zou
hebben. Ze zag zeer bleek en levenloos,
maar bood hem onmiddellijk de hand en
begon:
„Het is heel vriendelijk van u, Majoor
Agincourt. U zult wel denken, dat ik mis
bruik maak van uw bereidwilligheid, maar
ik zou u zoo graag nog eens spreken. Gaat
u zitten 1"
Hij keek haar ongewoon lang aan en toen
hij zich dit bewust werd, verontschuldigde
hij zich met een:
„Het spijt mij, dat u er zóó uitziet! U
moet
„Ik ben ook zeker wel erg ziek geweest!
Het spijt mij intusschen, als mijn Uiterlijk
u een schok heeft bezorgd!"
„O,neen!" stamelde hij, „neem mij
niet kwalijk. Ik wist dat u ziek is geweest;
en we hebben ons allen zeer bezorgd over
u gemaakt."
„Daar ben ik dan wel gevoelig voor; en
ook stel ik het ten zeerste op prijs, dat u
.gekomen is!"
„Ik ben geheel te uwer beschikking!"
„Het is een moeilijkheid die verband
houdt met de geschiedenis die u laatst wel
zoo goed was mij te vertellen."
„Madame Miéville viel hij in, „laat ik
deze gelegenheid dan meteen te baat mo
gen nemen, om u vergeving te vragen
voor de hoogst onbetamelijke wijze, waar
op ik mij in Caïro tegenover u gedragen
heb! Het had van de noodlottigste gevol
gen kunnen wezen. Over het geheel voel
ik er mij innig beschaamd over!"
Dit was dan wel een volkomen amende
honorable, die zij aannam:
„Laten wij hier niet meer op terug
komen, Majoor Agincourt. U had zeker uw
reden om mij te weigeren de geschiedenis
toen mee te deelen, en het was evenzeer
heel onbeleefd van mij, om er dan zoo op
te blijven aandringen. We zullen dus van
weerskanten maar vergeven en vergeten;
dit zal wel het beste zijn, vindt u niet?"
Dit zeggende, glimlachte ze met dien be-
tooverenden glimlach, die al zoo veel man
nen het hoofd op hol gebracht had; maar
ze had wel allerminst berekend, dat Agin
court er nu zoozeer van onder den indruk
zou komen.
In spijt van al wat ze zei, was ze toch
geenszins vergeten den smaad, haar door
Agincourt aangedaan, met betrekking tot
Winnie Falkner. Hij had haar immers niet
goed genoeg geacht, dat zijn aanstaande
vrouw haar zou kennen?.... Die gedachte
schrijnde haar steeds door het gemoed.
Ze bloosde dan ook van verontwaardi
ging, toen hij, ineens het hoofd over haar
hand boog en die kuste; lang en vurig.
Toen hij het hoofd weer ophief ontmoet
ten hun blikken elkaar en van weerskanten
getuigden die van een onuitgesproken be
kentenis: zijn oogen zeiden: „Ik aanlid
je! En dat kan je niet ontkennen: Je
moet het hooren aan ieder woord, dat ik
tot je spreek, het zien aan iederen blik,
dien ik op je werp!"
„Ik begrijp je," zeiden haar oogen; maar
ik wilde wel, dat dit niet zoo was. Ik kan
enkel trachten te voorkomen dat je dit
onder woorden brengt!"
Ze zag nu bleeker dan ooit en sprak op
kouden toon:
„De geschiedenis, die u mij vertelde, van
het gevaar waar de persoon aan bloot
staat, die het Zonnesieraad terugbrengt,
deed mij ten zeerste ontstellen want toen
ik Egypte verliet vertrouwde ik dit terug
brengen toe aan Prins Ahmed Saïd."
„Prins Saïd?"
„Ja, die wilde zien, of bij niet de eige
naars voor mij kon vinden. Hij dacht, dat
hij eenige aanwijzing bezat."
Ze had openlijk willen spreken van het
gevoelen dat de Prins voor haar koesterde
en zelfs van zijn onberedeneerde jalouzie,
maar met de uitdrukking die ze nu in Agin-
court's oogen had gelezen, durfde ze dit
niet te doen!
„Tot nog toe ben ik te ziek geweest, om
er mij veel om te bekommeren, maar zoo
dra ik zelve mijn brieven in handen kreeg,
vond ik dezen."
Ze hield hem een lange, officieel-lijkende
envelloppe voor, die aan haar geadres
seerd was, in een handschrift, dat Agin
court zich wel meende te herinneren, als
zijnde van Prins Saïd. Hij vond er in het
document, door den Prins opgesteld en
met de kruisjes onderteekend door Bra-
mak, Darna en Kale.
„In ieder geval, kan hem toch geen leed
overkomen zijn, als hij nog in staat was,
dit te schrijven. Hoe hij er hen toe ge
bracht kan hebben om het symbool terug
te nemen, zonder dat er een menschen-
leven bij zou geofferd worden, is mij een
raadsel; maar, blijkbaar, is hij er in
geslaagd."
„Denkt u dat?" vroeg ze met een zucht
van verlichting.
„Het is geheimzinnig: Die brief werd
gepost eind Augustus; kwam hier aan be
gin September, en werd mij nu pas over
handigd. Maar ik begrijp niet hoe ik dan
in dien tusschentijd niets zou gehoord heb
ben van Prins Saïd!"
„Waarom?.... Verwachtte u dat dan?"
vroeg hij, met een zweem van jalouzie in
de stem.
„Ik had alle reden om te verwachten, dat
als de Prins slaagde, hij mij dit dan, in
persoon, zoo gauw mogelijk zou komen
meedcelen. Nog had zij er bij willen voe
gen: „om de belooning te vragen, die ik
hem had beloofd," maar ze achtte het raad
zamer, hier niet van te spreken.
„Was Prins Saïd een vriend van u?"
vroeg Agincourt, terwijl hij zich tegelijker
tijd weer te binnen bracht de spottende op
merkingen van Mrs. Smith en Mrs. Dick-
son, over de genegenheid van den Egyp
tenaar, en hoe opgewonden die was ge
weest toen hij hem zelve dat briefje van
Madame had overgereikt.
„Ja," antwoordde zij, kort-af.
Er volgde een vrij lange pauze, waarin
zij lag te genieten van de enkele late ro
zen, die in een vaasje stonden, dicht bij
de bank-
„Als ik u van eenigen dienst kan zijn,
bij het onderzoek of dc Prins in veiligheid
is, dan kunt u op mij rekenen," sprak
Agincourt ten slotte.
„Dat vraag ik u niet," haastte zij zich
te antwoorden. „Zoodra ik sterk genoeg
ben, ga ik zelve naar Egypte, op onder
zoek."
Dat ik u verzocht, hier te komen was
enkel om u als autoriteit uw meening te
vragen, omtrent die Diswharri's, of u ze
waarlijk, voor zoo onverzettelijk houdt?"
Voor zoover ik ze ken, zullen ze nooit
afzien van een dergelijke bloedwraak."
„Dus dan houdt u het er voor, dat Prins
Saïd dan toch wel degelijk in gevaar is ge
weest."
(Wordt vervolgd).
