Vereeniging voor Volken
bond en Vrede.
FEUILLETON
De strijd van een vrouw.
Voor de Vrouw
VEREENIGING VOOR VOLKEN
BOND EN VREDE
Medewerking gevraagd voor de oprichting
van een Afdeeling Soestdijk.
Zeer geachte Redactie,
Het zou ons aangenaam zijn, indien wij
via de kolommen van Uw blad de belang
stelling zouden kunnen wekken voor de
ons inziens wenschelijke en noodige op
richting van eene Afdeeling der Vereeni
ging voor Volkenbond en Vrede ten
Uwent.
Wat is deze Vereeniging en wat stelt zij
ten doel?
Door de oprichting van den Volkenbond
is in de Vredesbeweging een kenmerkende
verandering ingetreden. Streefde deze voor
den oorlog idealen na, waarvan zelfs het
begin van verwezenlijking verre scheen,
de oprichting van den Volkenbond "heeft
een zoodanig begin gebracht. Zeker, wij
weten wel,, dat naar het oordeel van ve
len de arbeid van den Volkenbond nog ver
re van volmaakt is, maar wanneer men
een oogenblik wil bedenken, dat de Vol
kenbond steunt op beginselen, die lijnrecht
ingaan tegen al datgene, wat honderden
jaren achtereen als volkomen normaal in
de verhoudingen der volkeren is geleeraard
en gedaan, en men bedenkt daarnevens^ dat
deze Volkenbond nog slechts tien jaren
telt, dan zal men de billijkheid inzien van
het matigen der critiek. Dit moet er echter
niet van weerhouden om te streven in de
richting van verbetering, verdieping van
den arbeid; uitbreiding zoo noodig van het
terrein, door dien arbeid omvat; omvatting
tenslotte van alle landen ter wereld. Zoo
danige volmaking van den Volkenbond kan
slechts dan bereikt worden, wanneer zich
in elk land een krachtige openbare meening
vormt), die zich uitspifcekt over de vraag
stukken, die aan de orde van den dag zijn.
Het doel der Vereeniging voor Volken
bond en Vrede is nu:
het bevorderen der ontwikkeling van
den Volkenbond als internationale
rechtsorganisatie, de verbreiding van
de vredesbeginselen en het bestrijden
van den oorlog.
Teneinde de practische internationale of
nationale hervorming aan te geven, welke
naar het oordeel der Vereeniging tot dit
doel kunnen leiden, stelt zij tenminste eens
in de vijf jaren een program van actie vast,
hetwelk thans de navolgende 9 punten om
vat:
1. Oplossing van alle internationale ge
schillen langs den weg van bemiddeling,
arbitrage of rechtspraak en aanvaarding
van het beginsel, dat elke aanvalsoorlog
een internationale misdaad is.
2. Beperking van bewapening krach
tens internationale overeenkomst.
3. Nadere regeling van de hulpverlee
ning aan den aangevallen Staat.
4. Verbetering van de waarborgen voor
de beschermde minderheden.
5. Uitbreiding en vastlegging van het
volkenrecht.
6. Opheffing van belemmeringen in het
handelsverkeer.
7. Krachtige ontwikkeling van de in
ternationale arbeidswetgeving.
8. Behandeling van den Volkenbond
in het onderwijs.
9. Universaliteit van den Volkenbond.
Het groote doel, dat de Vereeniging voot
Volkenbond en Vrede voor oogen staat
maakt het mogelijk, dat personen van de
meest uiteenloopende partijen aan haren ar
beid deelnemen. Elke politieke partij, el
ke godsdienstige richting is in het Hoofd
bestuur der Vereeniging vertegenwoordigd
Feitelijk bestaat deze Vereeniging reeds
sedert 1871p want de toen onder den indruk
van den Fransch-Duitschen oorlog opge
richte Algemeene Nederlandsche Vredes-
bond smolt onder den naam van „Vrede
door Recht" in 1901 samen met den Vrou
wenbond van Arbitrage, en dit „Vrede
door Recht" smolt weer in 1919 samen tot
de tegenwoordige Vereeniging. Zij draagt
zoodoende ook deze traditie in zich, dat zij
zooveel mogelijk geheel het Nederlandsche
volk wil bereiken. Op dit oogenblik telt
zij bijkans 70 afdeelingen in alle plaatsen
van beteekenis des land» en.ruim 20 cor
respondentschappen in kleinere plaatsen.
Haar ledental bedraagt ruim 7000; de con
tributie is verschillend naarmate van de
plaats, waar deze leden wonen, maar be
hoeft niet hooger dan f 1.te zijn.
Wij staan op dit oogenblik voor de aan
staande Ontwapeningsconferentie van den
Volkenbond. Men moge al dan niet aan de
ontwerp-conventie, die aan deze samen
komst als basis voor beraadslagingen zal
worden voorgelegd, de mogelijkheid van
resultaten toekennen dit eene valt niet
weg te cijferen, dat reeds het feit op zich
zelf,, dat eene Conferentie, omvattende ge
heel de wereld, speciaal bijeengeroepen om
•en zoo ingrijpend probleem als dat van
beperking der bewapening te bespreken,
en feit van de allergrootste beteekenis is.
Meer dan ooit hebben Volkenbondsvereeni-
gingen als de Vereeniging voor Volken
bond en Vrede de Nederlandsche is, den
teun der openbare meening noodig, en het
al daarom zeker aanbeveling verdienen,
dat personen ten Uwent, die zich voor de
verwezenlijking van deze gedachte interes
seeren, zich vereenigen teneinde te komen
tot de .ppehting eener plaatselijke afdee
ling.
Tot de regeeringen moet doordringen,
dat overal de massa met klem verlangt den
uitbouw van behoorlijke rechtsverhoudin
gen tusschen de Staten en afschaffing van
den oorlog als instrument van nationale
politiek; om dit te bereiken moet het pu
bliek deze dingen niet alleen erkennen;
doch deze erkenning tot uitdrukking bren
gen in de daad: namelijk aansluiting bij
eene Vereeniging als de onze, die doet wat
zij kan om de goede gedachte te bevorderen.
Teneinde duidelijk te maken hoezeer de
Vereeniging voor Volkenbond en Vrede
los staat van elke politieke gedachte of
overtuiging, moge gelden, dat het Dage-
lijksch Bestuur dier Vereeniging thans is
samengesteld als volgt. Jhr. Mr. Dr. H. A.
van Karnebeek, Oud-Minister van Buiten-
landsche Zaken, President; Mevrouw Mr.
Bakker-van Bosse, Vice Presidente;
Prof. Mr. A. Anema, Hoogleeraar aan de
Vrije Universiteit te Amsterdam; Mejuffr.
L. C. A. van Eeghen, Presidente van de
Vrouwengroep van den Vrijheidsbond te
Doorn; Mevrouw C. A. Kluyver, Hoofd
commissies Departement van Buitenland-
che Zaken; Mr. J. Limburg, lid van den
Raad van State; J. J. de Roode, Buiten-
landsch Redacteur „Het Volk", Mr. A. van
Rijckevorsel, Commissaris der Koningin in
Noord-Brabant; Professor Dr. J. R. Slo
tenmaker de Bruine» Oud-Minister v. Land
bouw, Nijverheid en Handel; Mr. S. K. D
M. van Lier, Notaris te 's-Gravenhage,
Penningmeester; H. Ch. G. J: Van der
Mandere, Directeur-Secretaris der Volks
universiteit, Algemeen Secretaris, geves-
igd. Jan van Nassaustraat 93 te 's-Graven
hage.
Wij weten, dat er velen ten Uwent zijn.
-oo goed als elders, die er gaarne toe wil-
en medewerken om de nieuwe wereld
pers, welke over Genève loopt, te bevor-
ieren, en genegen zijn daartoe lid te vvor-
len van onze algemeene Vereeniging. Om
.e geraken tot de oprichting van eene af-
leeling verzoeken wij allen, die deze be-
angstelling een weinig daadwerkelijk wil-
en toonen, zoo spoedig mogelijk naam en
idres aan den Algemeen Secretaris te wil-
.en opgeven, waarna onzerzijds gezorgd
al worden, dat weldra hier een constitu
erende vergadering kan worden gehouden,
waarin een spreker dé beginselen der Ver
eniging zal uiteenzetten en een film be-
.reffende den arbeid van den Volkenbond
al worden vertoond.
Laat het ons aan sympathiebetuigingen
niet ontbreken; laat men ten Uwent niet
achterblijven bij wat andere plaatsen ons
nebben getoond!
Voor het Hoo fdbestuurk
de Algem. Secr.
Geacht© Redactie.
Van het door mij gevraagde onderzoek
oetretfende het "mysterie „Bouwvergun
ning" verneem ik nog niet bijzonder veel.
Alvorens evenwel hierop nader in te gaan,
zal ik de reden opgeven, waarom ik eerst
nu op deze zaak terugkom. Viermaal had
(Naar het Engelsch)
(26
Mr. Beale nam Margarita bij den arm
maar hij deinsde terug, toen zij haar gelaat
naar hem ophief; de uitdrukking daarop
was niet die van een dief die op heeterdaad
betrap wordt, maar die van een vrouw, di>
zich door leed verpletterd voelt. Als zij het
afschrift van het testament nog maar in
handen had gehouden; of dit had althans
dicht bij haar gelegen, dan zou hij m
schicn eenig flauw vermoeden hebben ge
had van de waarheid; maar zooals zij daar
lag, met enkel geld en juweelen om zich
heen, had zij de omstandigheden dan wel
geweldig tegen.
Wat heeft u bezield, ongelukkige vrouw
hm zóó iets te doen?
Zoo verbijsterd als ze was, begreep ze
toch op eenmaal de situatie. Zij hielden haar
voor schuldig aan lagen diefstal!.... Zou
zij zich vrij pleiten? Zou zij zich bekend
maken als de vrouw van lord Rylestone?
Zou zij hen uitleggen, dat zij hier gekomen
was met geen andere bedoeling dan om
kennis te nemen van den inhoud van het
testament? Zou zij van hen verlangen om
miss Cameron te halen en zou zij dan te
genover het jonge meisje, dat immers de-
eer stelde boven de liefde, uitkomen voor
haar intrige?
Neen; dit kon zij toch niet! Zij had Al
lan al genoeg leed berokkend. Zij had hem
beroofd van een groot fortuin cn van een
hoog-geboren echtgenoote. Zij zou hem nu
nog ongelukkiger maken. Dan moest zij
haar maar laten terechtstaan voor diefstal
haar in de gevangenis werpen; doen met
haar wat zij wilden maar zij zou niet
haar onschuld bepleiten door zijn naam te
gebruiken. Zij had haar ondernemen bc
schouwd als een heldendaad; nu wist zij
dat het slechts oneer beduidde.
Laat mij maaien, wat ik gezaaid heb
-.prak zij gelaten.
Mr. Beale, ik ben al zoo dikwijls van
plan geweest om u van haar te vertellen
Deze vrouw is hier maanden geleden ge
weest om de plaats te verkennen en haar
plannen te smeden. Ik herkende haar toen
ik haar zag met miss Cameron. Vraagt u
haar maar eens of zij dit kan loochenen
dat zij onder het valsche voorgeven kwam
om de plaats te verkennen.
Loochent u dit? vroeg mr. Beale.
Neen, ik loochen het niet.
Ziet u wel. Zij is hier met een boos on
dernemen gekomen. Gisterenavond heeft ze
al getracht de sleutels van miss Cameron
te bemachtigen, maar nu vanavond is het
haar gelukt. Zij heeft zeker de juweelen
van mylady willen stelen. Kijk maar, daar
staan ze, vlak bij haar!
Margarita hief het hoofd op, met zoo in
nig ongelukkige uitdrukking, dat die hun
beiden trof.
Ik ben hier niet gekomen, om te stelen,
sprak zij met langzamen nadruk. Ik ontken
niet^ dat ik ^ier kwam met een bepaalde
bedoeling, maar niet om te stelen. Ik ben
geen dievegge.
Maar, als u niet wilde stelen, waarom
heeft u dan'bezit genomen van de sleutel;
van miss Cameron? Waarom heeft u inge
broken in de safe en wat doen die bank
noten en het goud geld om u heen?
Die wilde ik niet nemen!
Maar waarom is u dan in de safe inge
broken?
Ik heb hier niets tegen in te brengen
kreunde zij. Ik kan u geen antwoord ge
ven
Laat u toch niet misleiden, sir„ riep Mrs
Grane. Zie. hoe zij geklec.d is, zwart als de
nacht zelve! Maar ik verdacht haar wel. Ik
wist dat zij wachten zou, tot alles stil was
in huis en ik ging even geruischloos achter
haar aan. Ik zag haar hier binnen gaan en
toen zij meende, dc bibliotheekdeur geslo
het Bouwbureau (afd. van Vliet en Meurs)
op ongegronde reden, getracht mij te nood
zaken „Ontheffing" aan >te vragen. (Zie
correspondentie.)
Daarop werd, telefonisch, op listige sloo-
me manier beproefd: „Even een papier
tje te willen onderteekenen, alleen noo
dig, voor eene kleine formaliteit". Beuzel
kon er wel op wachten! En toen ik van
den inhoud van bewust papiertje, getypt
ten gemeentehuize, door Beuzel gebracht
en onmiddellijk, ongeteekend mede terug
genomen, kennis nam, bleek mij dat de
kleine formaliteit" niet anders was: dan
dat ik officieel en beleefd den Gemeente
raad om „Ontheffing" verzocht!
Nadat alzoo deze streek ook mislukt
was, kreeg ik van de heeren de mededee-
ling: „Dat ze zich niet bevoegd achten
eene beslissing te nemen", hiermede intus-
schen duidelijk demonstreerend, dat ze het
heele bestaan van de Woningwet 'gewoon
aan hun laars lapten (rzie correspondentie).
Daarop mijn dreigen, (zie corresp.) Waar
op volgde, bet wonderbaarlijk snel afko
men, van de gunstige beslissing. Of nu,
door het oproepen van de Schim van Ged.
St„ deze plotseling, geheel veranderde, op
vatting, is toe te schrijven aan religeuze
gewetenswroeging, dan wel aan gewoon
paganistischen angst voor het baantje,
den lezer het oordeel.
Laarbij kwam nog dat uit het laatst
geheel toevallig onderhoud (heel even voor
mijn vertrek uit de Gemeente), met den
heer Meurs, dat mij, door optreden en
uitlatingen, voldoende bleek dat hier het
tegendeel van eenige welwillendheid 'was
,e verwachten.
Door indertijd met „ja" te antwoorden,
door een Ed.Achtbare van Rechts, op
mijne uiteindelijke vraag of wij dan maar
alleen goed genoeg waren om 'onze belas
ting te betalen, had ik later met deze
mentaliteit rekening te houden met rechts.
En nu vraag ik U in gemoede, welk ge
woon Soester burger, zju met deze gege
vens voor oogen, nog hopen, „licht in de
duistere zaken" te verkrijgen?
Mannen van Rechts, ik doe thans een
vriendelijk beroep op uwe bereidwillig
heid. Ik wensch daarvoor geen groote
woerden te gebruiken, begeer evenmin
iemands ongeluk, nog veel minder daar
aan mede te werken. Ik hebsimpel een
ifeit gememoreerd, waarvan ik U den weg
ot onderzoek, heb aangewezen. Ik vraag
alleen uwe medewerking mij „zekerheid"
te willen verschaffen. Zekerheid, waarop
ik niet alleen recht, maar waarbij ik ook
oelang heb. Ik vraag U eenvoudig mij be
hulpzaam te willen zijn opdat zekerheid
worde verkregen: „Dat -dergelijke cor
ruptiehandelingen voortaan zullen zijn uit
gesloten". „Dat iedereen, zonder bezwaar,
zich ten Gemeentehuize kan vervoegen met
Je wetenschap dat zijne 'belangen naar
plicht, eer en geweten zullen 'worden on-
ierzocht en behandeld
„Dat bij niemand nog eenige vrees hoeft
,e bestaan, dat eene beslissing afhanke
lijk zal kunnen zijn, van vriendedienst of
anderszins".
En tenslotte, M. H„ vraag ik' U, of door
net geven van zoodanige 'geruststellende
verklaring, het aanzien uwen Gemeente
niet veel meer zal zijn gebaat, dan zooals
indertijd, door zich met particuliere aan
gelegenheden te bemoeien, Assurantie-
.vlaatschappijen mede te deelen welke pan-
Jen, met riet gedekt, niet of niet meer
voor verzekering in aanmerking 'dienden
-e komen en welke panden daarna dan ook
onmiddellijk zijn geroyeerd.
Ik dank U bij voorbaat, groet U beleef
delijk en zeg de Red. dank voor 'de toege
stane plaatsruimte.
BLOUPOT.
Den Haag, Maart 1931.
Mijnheer de Redacteur.
Zoudt U zoo goed willen zijn het vol
gend ©ingezonden stuk in het eerstvolgend
Zaterdag-nummer te doen opnemen?
De ondergeteekende verklaart:
le. Gedurende zijn leven nog nimmei
ee nschrgven het licht te 'hebben doen
zien, anders, dan voorzien van zjjn eigen
naam en adres en
2e. Nimmer gedurende zijn verder leven
een schrijven het licht zal doen zien, an
ders, dan voorzien van zijn eigen naam
en adres.
Mijnheer de Redacteur bij voorbaat mijn
dank,
Hoogachtend,
J. L. TELJER,
Soestdijk, Heuvel weg 35.
MODE-DETAILS
Onze schoenen,, weliswaar de nederigste
onzer onderdanen, nemen in het komende
warmere seizoen een plaats van groote be
teekenis in. Er is een zeer groote verschei
denheid van modellen en maaksels aange-
kond'gd, al is dit veelal een probeersel.
Want komt men in den winkel om een of
ander zeer bijzonder leuk model» dat men
in de étalage gezien heeft, dan krijgt men
dikwijls ten antwoord, dat men „Uwmaat"
niet heeft. Een feit is, dat juist door de bijna
tall< oze nieuwe;, en soms heel snoezige mo
dellen, de winkeliers dikwijls van bepaalde
modellen maar een drietal paren in voorraad
en daarbij krijgen zij ze nooit zoo schoon
als wij." En toen vertelde hij mij het eenvou
dige kunstje. De ruiten moeten gewoon met
een spons schoon water afgenomen worden,
eerst „overdwars" met flinke stevige stre
ken, daarna in de lengte, waarna men einde
lijk nog een keer met de spons in het rond
langs de sponning gaat om het opgedreven
water weg te nemen. Als men dit laatste
nalaat, krijgt men die vuile hoeken, die men
zoo dikwijls ziet. Er zijn zoo tal van kleine
wetenswaardigheden op het gebied van ra-
menlappen. Na het wasschen met de spons,
droogt men ze natuurlijk met een „leeren
lap'j, die stevig uitgeslagen is en met de
punten naar binnen gevouwen. Wil men de
ruiten heel mooi laten glimmen, dan kan
men ze nog nawrijven met een linnen doek.
Ook gebruikt men wel zacht krantenpapier.
Dit wrijven met linnen doek of krantenpa
pier wordt in sommige gevallen bijna nood
zakelijk, indien men tenminste op helder
doorzichtige ruiten gesteld is; want het is
een eigenaardigheid van het glas, dat als
het met water (of spiritus, wanneer men
voor vorst beducht is) is afgenomen, er
doffe, somwijlen blauwe vlekken op schij
nen te komen wanneer de zon erop schiint.
Dit euvel wordt door het wrijven met kran
ten of linnen doek overwonnen.
En dan de diverse vlekken die er op de
ruiten kunnen komen door zeepen, schilde
ren, enz. Zeepvlekken kan men al heel ge
makkelijk wegmaken met wat azijn. Vcrf-
vlekken moeten met terpentijn verwijderd
nemen, om te kijken,, „of ze gaan". Men ziet
vele modellen in twee kleuren leer en met
ingewikkelde gevlochten riempjes. Veel
opengewerkt dus. En zeer terecht maakte
iemand de opmerking, dat er zoo weinig
leer aan de schoen overbleef, dat men
zich afvraagt, of deze modellen veel steun
aan den voet zullen geven. Ze zijn dan ook
dikwijls alleen geschikt voor smalle, klei
ne voetjes. Links bovenaan op het plaatje
ziet men o.m. zulk een model schoen (san
daal is het feitelijk) met zeer hooge hak. De
kleurcombinatie is hier chartreuse-groen
met roestkleurig buckskin. Men ziet ook
andere pastelkleurcombinaties. Rechts bo
venaan toont een schoentje met een nieuw
soort materiaal erin verwerkt dat men Su-
va-kant noemt. Bruin Marokkaansch leder
heeft men in een aardig uitgesneden patroon
op het roomkleurige, hnnenachtige kant ge
zet. Deze kleuren vormen een mooi con
trast. Daaronder een paar pumps, met ef
fen leeren gladde hiel en hak en smalle
bandjes van voren over den schoen heen.
Daaronder een bijkomende tasch. In het
midden een nieuw model slipper voor bij
avondtoilet. Natuurlijk van brocaat dus.
Links onderaan een echt zomersch ^stelle
tje", hoed, schoen en tasch van witte crêpe
met kleurig borduursel. Deze stelletjes moe
ten, volgens de mode-experts dit jaar bui
tengewoon opgang maken. Nu, ze staan al
leraardigst. En als de prijzen nu ook een
beetje schappelijk zijn,, dan heeft men wel
kans, dat de voorspellingen uitkomen.
L O E S.
worden, en wanneer de schilder erg ge
morst heeft,, is dat soms een heel werkje.
Men kan het gebruik van terpentijn dan
combineeren met het schuren der vlekken
met een geldstuk met geribbelden rand (een
cent bijvoorbeeld). Kalkvlekken worden
ook met azijn weggemaakt. Indien men
met het wegkrabben der vlekken wei
nig voorzichtig te werk gaat, kan het
gebeuren, dat er krassen op het spiegel
glas ontstaan. Deze zijn weg te krijgen,
maar het is een geduld werkje, dat heel
veel tijd kost. Men kan de krassen namelijk
weg polijsten met een papje van water met
p,doodekop."
Onze spiegels, schilderijen achter glas,
enz. moeten ook van tijd tot tijd gereinigd
worden, doch niet door zeeinen; want wan
neer men maar even te royaal met water
omgaat, kan het achter het glas doordrin
gen en spiegel of schilderij bederven. Men
dient dus te volstaan met het verwijderen
der vlekken op het glas met behulp van een
beetje brandewijn en indien dit niet vol
doende helpt, met een papje van brande
wijn met krijt. Zit er vliegenvuil op spiegel
of schilderij (achter glas), dan kan men
die wegmaken door met een kwastje met
stijfgeklopt eiwit of sla-olie te wrijven.
HUISVROUWEN-WIJSHEID HUIS
VROUWEN-GEMAK.
ten te hebben, keek ik door de reet en zag
haar de safe opensluiten. Terwijl zij bezig
was met den inhoud daaruit te halen, ging
ik u waarschuwen, sir.
Heb ik u ooit eenig leed aangedaan?
vroeg Margarita, met diep verwijt in den
toon van haar stem, aan de huishoudster.
Zeker heb je mij leed aangedaan. Je hebt
mij verraad laten plegen jegens het in mij
gestelde vertrouwen, je hebt mij overreed,
je in 't huis rond te leiden, waar ik het op
zicht over had!
Laat ik miss Cameron even mogen spre
ken? vroeg Margarita.
Neen, antwoordde Mr. Beale. Die zult u
niet te spreken krijgen. U hebt haar al ge
noeg misleid. Ik neem het op mijn verant
woording, om u allen toegang tot miss Ca
meron te ontzeggen. Ik dien eerr aanklacht
jegens u in, wegens pOging tot diefstal.
Mrs. Granc,, wij zullen alles hier onaange
roerd laten staan. Morgenochtend, aller
eerst, zal ik zorgen dat hier een detective
komt en die moet dan zelve de situatie
maar eens opnemen.
Margarita deed niets geen moeite om
hem op dit besluit te laten terugkomen; zij
wierp zich voorover op den grond en lag
daar zoo stil en roerloos, dat mr. Beale on
willekeurig vroeg:
U is toch niet ziek?
Ik wilde wel, dat ik dood was! klonk de
hartgrondige wensch.
Gaat u meg, sir! noodde mrs. Grane, deze
vrouw speelt slechts een rol!
Gedurende de verdere uren van den nacht
bleef zij op den vloer gehurkt, steeds weer
bij zichzclvc bverleggen of zij nu bekennen
zou, wie zij was, of niet! Zou zij miss Ca
meron alles vertellen, of zou zij hen maar
met zich laten doen, wat zij wilde?
Zij zouden mij immers niet gelooven!
Neen, ik zal geen vinger uitsteken om mij
zelve te redden!
Intusschen waren mr. Beale ?n mrs. Gra
ne aan het overleggen, wat z:j doen zou
den.
ONZE GLIMMENDE RUITEN.
„Weet U wat het is, juf", zei een oude
glazenwasscher eens tegen mij, ,,de vrou
wen maken over het algemeen veel te veel
overbodige beweging bij het ramen lappen
Praat u er niet met mij lady over sir!
drong de huishoudster Zij is nog jong en
men kan licht op haar gemoed werken. Ik
ben zeker, dat zij deze slechte ruwe vrouw
nog zou vrijlaten. Volg mijn raad, sir: sluit
de deur af en dient u morgen een beschul
diging tegen haar in. U kunt Gregson al
tijd vroeg met een boodschap zenden.
Ze is jong, bracht Mr. Beale er tegen in.
en ze is zoo mooi!
Dus omdaf ze mooi is, zoudt u haar dan
ook maar vrijlaten?.... Een zonderling be
grip van recht, voorwaar! gaf Mrs. Granc
aan haar verontwaardiging lucht.
Haar raad werd dan ook opgevolgd. De
deur werd afgesloten, en, vroeg op den och
tend, liet Mr. Beale een detective halen uit
Lutdale.
HOOFDSTUK XLIII.
Het was volkomen licht toen Mr. Beale
de deur van de biblotheek open deed en er
den detective binnen liet. Het was een man
met hard uiterlijk;, die zeker al zooveel had
gezien van 't leven dat hij onverschillig en
ongevoelig was geworden. Toch scheen hij
eenig meelijden te hebben met de droevige
figuur van deze schoone jonge vrouw.
Want hij had al zooveel meegemaakt; maar
deze stomme wanhoop, dat totaal geen
moeite doen om iets tc harer verontschul
diging aan te voeren, terwijl haar aankla
ger de geschiedenis vertelde van hoe zij
het huis was binnengedrongen onder val
sche vlag, hoe zij op slinksche wijze de
sleutels van miss Cameron had bemachtigd
en hoe zij bij dc safe was aangetroffen met
de juweelen en het geld om zich heen, dit
vermurwde zelfs zijn gemoed.
Werd er iets in haar bezit gevonden?
Niet bepaald in haar bezit, het lag alles
om haar heen.
Dat getuigt te haren gurrstc.
In ieder geval beschuldig ik deze vrouw
van onrechtmatig bezit te hebben genomen
van dc sleutels van miss Cameron en van
poging tot inbraak, zei Mr. Beale. Ik zal
met u naar Mr. Layston gaan, in een gcslo-
Het leder van stoelen, fauteuils, enz. moet
men nooit willen schoonmaken met benzine
of willen wrijven met meubel- of vloerwas.
Wel kan men met veel succes al is het
een beetje duur gewone schoencrême ge
bruiken, d.w.z. voor bruin leder dus bruin
(of blanke) schoencrême. Ook zijn er spe
ciale lederwassen in den handel.
HUISVROUW.
ten rijtuig, zoodat er zoo weinig mogelijk
vertoon bij het geval hoeft te zijn.
Toen wendde hij zich tot de wanhopige:
Miss Avenel,, sprak hij, het spijt mij zeer
dat dit is voorgevallen. Ik hoop dat het een
les zal zijn voor u. Tegenover den rechter
zult u zich te verantwoorden hebben voor
hetgeen u heeft gedaan.
En zich toen tot de huishoudster wen
dend, zei hij: Mrs. Grane, u is een belang
rijke getuige. U moet met ons meegaan.
Voor het eerst kwam de vraag van de
witte lippen: Kan ik miss Cameron ook
te spreken krijgen
Op dit vreesclijk oogenblik zou ze haar
mededingster hebben kunnen meedeelen,
dat zij de vrouw van lord Rylestone was
en dat /.ij in de safe enkel onderzoek had
willen doen naar het afschrift van het tes
tament. Maar zij wilde met haar geheim
niet te voorschijn tredefi tegenover deze
drie. Zij wilde geen oneer brengen tegen
over Allan, in hun oogen.
Haar verzoek werd echter afgeslagen en
terwijl zij den detective met smeekenden
blik aankeek, vroeg zij: Wat zullen ze mij
doen? Zullen ze mij het land uitsturen?
Neen; zóó erg is het nog niet, antwoord
de hij„ verbaasd dat zij hiermee als het wa
re half schuld erkende.
Nog eens vroeg zii, of ze miss Cameron
ook te spreken kon krijgen; maar zeer be
slist wees mr. Beale dit af, onder bijvoe
ging dat dit enkel een kwelling zou zijn
voor de erfgename; maar dat hiermee niets
bereikt kon worden.
Mts. Grane kwam waarschuwen, dat het
rijtuig voor sU nd.
U zult toch wel verstandig genoeg zijn
om kalm mee te gaan» miss Avenel? vroeg
mr. Beale.
Zij antwoordde met een hoofdknik.
Moet deze dame zóó meegaan? vroeg dc
detective.
(Wordt vervolgd)
