HILVERSUM OPENBARE VERGADERING J. DOES Sigaretten Sigaren Leeuwenstraat 16 Tabak Pijpen der Herv. (Geref). Staatspartij te Soest ftufgewMypDeventer II Wij verkoopen veel, omdat wij goedkoop zijn Wij zijn goedkoop, omdat wij veel verkoopen Rechtzaken. Ingezonden. „TIVOLI" VERGUNNING Voor de Kinderen ONS KINDERVERHAAL. Wetenswaardigheden op Administratief en Fiscaal terrein. Advertentiën. Te koop Te Koop Adverteert in dit Blad. Spreker: de Heer H. EELDERINK, W. C. GR0ART - v. Weedestr. 36 - Soestdijk Havenstraat 48, HILVERSUM, Telefoon 2516 Kunsthandel KANTONGERECHT TE AMERSFOORT Verslag van de zitting. Weer de snelheid. Een Utrechtenaar had de 90 K.M. ge haald in Soest. Mijn oude Ford kan er hoogstens 80 ha len, verweerde zich verd. Langzamerhand gaat hij er dan aan wen nen, opponeerde de Kantonrechter. Of de verdediging, dat verd. vlug thuis wou zijn wegens een ziek kind, ingang vond, is mo gelijk, want de 90 K.M. kreeg maar 20 om uitgeboet te worden. Weer dat lamme). J. C. van K. te Soest had alcoholisch fiets gereden, 15 is het laagste wat daar voor gegeven wordt. Het gewerd hem. Een Soestenaar die Baarn niet kende. A. A. de K. zei tenminste, dat het voor de eerste maal was, 't kan zijn tweede maal, dat hij de Torenlaan in Baarn bereed met zijn auto. Men heeft daar vlak bij elkaar de twee spoorbanen, die van Soest en die van Amersfoort, met enkele meters tusschen- ruimte en ieder met aparte afsluiting. Die dubbele afsluiting heeft ons wel eens verwonderd. Als toch een der banen is af gesloten, is toch elke passage belet. 't Eene stel boomen stond op, het andere was neergelaten, en dat had verd., een jonge pluimveefokker uit Soest, blijkbaar niet in de gaten. En de gevallen sneeuw maakte het gangminderen z.eer moeilijk. Mijnheer reed een afsluitboom stuk juist toen een trein passeerde. En had de blok- wachter niet de tegenwoordigheid van geest gehad om een daarop volgende trein te waarschuwen, dan was het vermoedelijk met A. A. de K. leelijk afgeloopen op dat late uur van kwart voor tien 's avonds. Heb je den man wel bedankt? informeer de de Kantonrechter. Verd. heeft die afsluitboomen ook te be talen aan de Maatschappij, en dat zal hoo- ger loopen dan de 15 boete, waarbij de Rechter het liet. Zoover het zondenregister van Soest. Thans nog een stukje uit Het Spakenburger genotleven. Het waren drie mannelijke jongelui, waarvan een in h»t bezit van een half flesch- je, laten we maar zeggen citroen, zei een der komieken. Citroen lijkt fatsoenlijker voor een Spakenburger dan het woord je never. Of het in een kruidenierswinkel was ge kocht, zooals voor het Gerecht nog wel eens wordt vernomen, kwam niet naar vo ren. Het fleschje jandoedel was er dus. En nu werd op Spakenburger manier een plaats voor het consumeeren gezocht, een aan den havenwal liggende schuit. Het was die van Duist, geen permutatie of bijzondere vriend schappelijke kennis van een van alle drie. In allen geval, het was een schuit, soit! zou Buziau zeggen. Men behoefde het deurtje van de roef niet in te trappen, zooals meermalen ge schiedt bij zulke affaires. Maar het gebruikelijk bevuilen bleef niet achterwege. Een der drie ging kalfjes maken. VVeest blij, zei de Ambtenaar O.M., dat ik Jiet geval niet beschouw als huisvrede breuk, want die schuit was een woonschuit, al werd die er toen niet voor gebruikt. Z.E.A. liet het dus bij baldadigheid, waar voor elk der drie makkers 5 heeft te be talen of 2 dagen heeft te brommen. Even later moest een van hen nogmaals aantre den. Het was voor een ander geval, een ge val van dronkenschap. Het bracht hem 8 of 4 dagen. Ook iet9 typisch. Aan Eemdijk was Zaterdag een varken verdronken, een varken van circa 90 Kilo. Op Zondag het verdronken dier uit de sloot halen, dat ging toch niet; daar is de Zondag te hoog voor. Maar 's Maandags kon het wel geschieden en dan mocht het ook geslacht worden. Van de verplichte aangifte, die ook aan Eemdijk kan plaats vinden, kwam niets. Zou je zelf van dat varken gegeten hebben? informeerde de Kantonrechter belangstellend. Neen, dat zou de boer niet hebben gedaan. Maar voor wie zou dat kadaver dan wel geslacht zijn? Door dat tweedaagsch bad bleek het vleesch totaal ongeschikt te zijn geworden voor de' consumptie. Want de zaak leek uitgelekt, 's Maandags boven water halen en slachten, en Dinsdags in beslag nemen. Onze baas kwam er schappelijk af met 15 boete. UITSPRAKEN KANTONGERECHT. Gevaarlijken hond zonder muilkorf laten loopen: B. L. van D. W. Soesterberg 5 of 3 d. Te Soest venten zonder vergunning: P. d. J. Spakenburg 2 of 1 d. Wielrijden en vasthouden aan auto in Soest: J. P.h. van de W. Utrecht 5 of 2 d. Motor of auto-rijden zonder voldoende licht: H. J. van N. Soest 5 of 2 d. Idem zonder voldoende remmen: J. M. Soestdijk 5 of 2 d. Idem zonder nummer of rijbewijs: J. M. Soestdijk 5 of 2 d. Te snel rijden in Soest: J. J. Baarn 10 of 5 d.; J. van de B. Barneveld 8 of 3 d.; H. V. Weesperkarspel id.; B. j. R. Amsterdam id.; J. J. Bloemendaal 20 of 5 d. Buiten verantwoordelijkheid der Redactie LAATSTE ANTWOORD AAN „MEDI- TATOR"! In de eerste plaats, heer „Meditator", Gij sloegt den bal weer leelijk mis. 't Zal U thans duidelijk zijn geworden, Dat Uw „Ad-Rem", „Ad-Rem" niet is. Wilt gij mijn rijmen critiseeren, A la bonheurl mij is 't goed; Maar mag ik dan van U verlangen, Dat zij gelezen worden: goed. Dat wil hier zeggen: „óók tusschen de regels"; De auto-koop? Er zat een luchtje an; Het was hier weer: „geen zuiv're koffie"; Eerst weten en dan schrijven, man! 't Is overal: een loonsverlaging, Wel treurig dat 't zoo wezen moest; Hier alles in de contramine, Zooals gewoonte is in Soest! Een ambtenaar heeft ruim salaris, En daarbij: goede, lauwe baan; Men zou zeggen: die meneer kan Daar rustig oud bij worden gaan. Maar nu: beambte, één rang lager, Dan hij, de Chef; en wat nu bleek? Die man met héél gewone functie, Heeft liefst maar zestig pop per week! 't Verschil te klein! Maar loonsherziening Had hier als eisch moeten gesteld. O, neen! dan „Chef" nog meer salaris! Is dat geen onrecht met geweld? 't Gemeente-geld! mag men zóó hand'len In tijd als nu, van tegenspoed? „Frappez, frappez, toujours moet klin ken, Omdat verbetering komen moet. Zoo zijn in Soest nog tal van zaken, Die lang niet door den beugel gaan; Die ze niet tot klaarheid tracht te maken, Spant 't paard achter den wagen aan. Dus praat me niet van hekeldichten, Heer „Meditator". Ik houd niet op; Jn „De Telegraaf", daar kondt gij lezen: „In Soest staat alles op zijn kop." Ik weet 't wel, zóó'n buitenbeentje Is hier nu niet bepaald „getapt"! „Meneer wordf liever, door zijn vrouwtje Als hij de meid zoent, niet gesnapt Zoolang „De oester" onrecht hekelt Hoort gij nog wel eens meer van mij; „Lijfdichter", 't spotwoord dat gij noem- det, Me een „eerenaam" geloof dat vrij. AD-REM. HOTEL CAKE RESTAURANT GROES 53 a HILVERSUM LUNCH koud ol warm f 0.85 Keuze uit 30 verschillende Schotels. SOEST SOESTDIJK KLOK. EN EEN Het zoo bekende Gezondheidsoord Soest, Soestdijk, dat velen aantrekt, om daar een vast en gezond verblijf te zoeken, heeft een klein, anderen zeggen een groot gebrek het mist den juisten tijd. De klokken op de drie torens der kerken geplaatst, geven wel den tijd aan, maar verschillen steeds, al is het verschil ook klein. Nu bezit noch ons mooi Gemeentehuis, och het Postkantoor, noch het Station, een klok. Is een zoodanigen toestand voor een zoo groote, zich ontwikkelende, Gemeente toe laatbaar? Is het nu niet aanbevelingswaardig, ja noodzakelijk, als op geen der genoemde gebouwen een tijdwijzer staat, er een klok geplaatst wordt, die den juisten tijd aan- geeft, dienende voor alle drie gebouwen? i B.v. een electrische Buitenklok bij den Overweg? Wie neemt hiertoe het Initiatief, daar schrijver dezes pas in het Gezondheids-oort wonende, dit aan zijn medeburgers ter over weging geeft, die ook met hem, gaarne den juisten tijd wenschen aangegeven door een mooie KLOK. y dankend voor de plaatsing Teeken ik Hoogachtend J. A. S. CHRISTUS' KERK.... TEGEN DEN OOLOG Gereformeerde Antimiltairisme. V. (Slot). Heeft de Kerk een taak in de vredesbe weging? „Ongetwijfeld" zegt de heer van Bruggen. „Als Zondag aan Zondag de gemeente van Christus de Wet wordt voorgehouden, heeft dan de Kerk géén taak als op zeker oogen- blik op last van de overheid Gods wet met voeten wordt getreden? Want, om bij de tweede tafel der wet te blijven, die eischt: „onzen naasten liefhebben als onszelf." En nooit zal men kunnen bewijzen, dat in den oorlog van 1914 tot 1918 de Christus zijn naaste, dat is elk mensch, heeft liefgehad als zichzelf." Trouwens, de overheden heb ben al uitgemaakt, dat de oorlog een mis daad is, in art. 1 van het Kellog-pact, dat reeds door 56 regeeringen is onderteekend. „Op grond daarvan zeg ik dat de Kerk van Christus verplicht is aan zijn Koning, nu de Overheden en machthebbers dit veroor- deelend vonnis hebben uitgesproken, den Christen bij te brengen, dat deelname aan een oorlog, die desondanks mocht uitbre ken, misdadig is...." En als eerst-voor- de-hand-liggende taak van de Ger. kerken, noemt de Schr., dat ze, in nauw verband met andere kerken, nationaal zoowel als internationaal, alles in het werk stellen, met woord en daad, om de Christenen te overtuigen van hun heilige roeping: zich afzijdig houden van den oorlogsgruwel. Maar, waar gaan we dan heen, wat de practische gevolgen betreft? Ziedaar een veel gedane vraag. De Schr. antwoord: „Of een principe al dan niet goed is, hangt niet af van de vraag of het prac- tisch ons voor moeilijke problemen stelt. Eén ding weet ik wel: dat Gods Raad dóórgaat, wij hebben niets anders te doen dan wat onze plicht is.... als wij onzen plicht doen, blijve al het andere aan den wijzen God overgelatenHet is mo gelijk, dat afstand doen van het wapen geweld, de Christelijke Kerk te eer in den hoek der verdrukking zal brengen. Maar nog eens: dat doet hier niets ter zake. Wij hebben slechts onzen plicht te doen: het principe zuiver te stellen, en dat te beleven, al zou het ons het leven kosten". Eén der coupletten van het „Wilhelmus" luidt: Voor God wil ik belijden En Zijner grooten macht, Dat ik tot geenen tijden Den Koning heb veracht Dan dat ik- God den Heere Der Hoogster Majesteit.. Heb moeten obediëeren (gehoorzamen) In der gerechtigheid. De Schr. zegt hiervan: „Ook dit couplet is een Calvinistische beginselverklaring God als Hoogste Majesteit boven alles ge hoorzaamd; zelfs boven het achten van den KoningGehoorzaamheid aan Gods Woord .leidt ons consequent op den weg naar Calvinistisch anti-militairisme, omdat voor den Christen, die buigt voor het beginsel der Christelijke Naastenlief de, het dooden van den naasten een hande ling is vaarbij hij zijn Heiland niet naast, maar tegenover zich weet! En de Christen is nergens veilig, dan naast Jezus!" Tot slot enkele opmerkingen. Achterin de brochure is de „Open brief" aan de Ger. kerken afgedrukt. Ook staat daar een op roep aan alle Gereformeerden, om te ko men tot oprichting van een „Geref. veree- niging voor daadwerkelijke vredes-actie". Deze is intusschen opgericht. (Adres: Wes terlaan 16, De Bilt). Wie het „Soester Nieuwsblad" dezen win ter heeft gevolgd, zal bemerkt hebben, dat een groote grief tegen „Kerk en Vrede' was, dat het niet staat op de grondslag der twaalf art. Welnu, hier is nu een vereeniging, uit sluitend voor Gereformeerden. Dat bezwaar is dus weggenomen. ,En dt aangekondigde vredesactie in den geest van den Volken bond komt maar niet. 19 Dec. 1930 schreef het „Soester Nieuwsblad" al over .,Onze Vredesactie": „Laten we 't ons toch niet laten gezeggen, dat wij pro-oorlogsmen- schen zijn en laat ons werk niet alleen af brekend, maar ook opbouwend wezen." En in hetzelfde stuk wordt van een „spoedige stichtingssamenkomst" gesproken. Wij vra gen: wat is spoedig? Van den Volkenbond gesproken: daarvan schrijft Ds. Jansen in het „Soester Nieuwsblad" van 20 Maart 1931: ,.een instituut, waarvan de grondsla gen in ongerechtigheid gelegd zijn en dat nergens anders voor moet dienen dan om de ongerechtigheid in deze wereld te be stendigen." Misschien is dit de oorzaak van de stagnatie? Wij wachten intusschen geduldig op het opbouwende werk van 't „Soester Nieuws blad." STUURMAN. Beste meisjes en jongens. De antwoorden op de raadsels van de vo rige keer luiden als volgt: 1. De kachel (of een lamp). 2. De kam. 3. De tamboer. 4. schildersezel. 5. Room- moor. De nieuwe raadsels zijn: 1. Welk huis houdt zelfs het bangste meisje onbevreesd in de hand? 2. Wie kan het getal 1000 zonder nullen en met 5 cijfers schrijven? 3. Welk schip is heel nuttig, maar be weegt zich altijd voort over het zand? 4. Falderalderiere falderalderiere! Wie kan dat met drie letters schrijven? OOM KAREL. DE TOOVERDOOS. Vrij bewerkt naar een sprookje van Hans Christian Andersen door Estella Carola. (Nadruk verboden Alle rechten voor behouden). Maar de hond had heelemaal niet ge merkt, dat de korreltjes boekweit langs den geheelen weg gestrooid waren, van het kasteel naar de woning van den pottenbak kerEn den volgenden dag zagen de koning en de koningin natuurlijk heel dui delijk, waar de prinses geweest was. Toen kwamen er soldaten, die den pot tenbakker gevangen namen en in een don ker gewelf wierpen. Daar lag hij nu! Het was er erg donker en koud en de gevan genbewaarder kwam hem zeggen, dat hij den volgenden dag onthoofd zou worden, omdat hij de prinses gekust had. Nu, het is natuurlijk heelemaal niet prettig, als ze je dat komen vertellen, vooral als je de too- verdoos thuis hebt laten liggen, zooals de pottenbakker! Den volgenden morgen vroeg was er al een groote drukte op straat, want de heele stad liep uit, om bij de terechtstelling van den vermetelen pottenbakker aanwezig te zijn. De arme pottenbakker zag door de tralies van zijn gevangenis de menschen voorbij komen. Hij hoorde de trommels slaan en de soldaten voorbij marcheeren. Ook een schoenlappers-jongmaatje kwam voorbij en hij had zoo'n haast, dat hij één van zijn sloffen verloor, die vlak bij de tra lies van het gewelf bleef liggen. Toen het jongmaatje terugkwam, om zijn slof te halen, riep de pottenbakker: „Zeg, jonge tje, hoor eens, wil je een stuiver verdie nen?" „Nou, wat graag!", zei het jongmaatje, dat maar drie stuivers in een heele week verdiende! „Goed," zei de pottenbakker, „ga dan naar mijn huis en haal een oude tondeldoos voor me, die op tafel ligt, en breng hem hier, zoo gauw je kunt!" Het schoenmakersjongmaatje rende weg en was even later terug met de tooverdoos. Nou, en nu moet je goed opletten, want wat er toen allemaal gebeurdesap- perloot-nog-an-toe! Luister! Op het marktplein was een schavot ge bouwd en er stonden soldaten omheen, en een heeleboel menschen en de koning en de koningin zaten op een troon. Toen moest de arme pottenbakker komen en op het schavot gaan staan en de beul sleep zijn zwaard nog eens terdege op de zool van cijn schoen, opdat het maar goed scherp iou zijn. Voordat hij onthoofd zou worden, vroeg de pottenbakker of hij nog een laat ste wensch mocht doen. De koning zei van ja. Of hij dan een pijpje mocht rooken? Ja, zei de koning. ,En toen.... sloeg de pottenbakker vuur met zijn tondeldoos, één keer, twéé keer, drie keer! En daar zaten opeens al de honden op het schavot, die met de oogen als theeschoteltjes, en die met de oogen als molensteenen en die met de oogen als torens! „Help me", riep de pottenbakker. Meteen vlogen de honden op de soldaten en den koning en de koningin en alle menschen toe. Den een beten ze in cijn been, den ander in zijn neus en een der de in zijn groote teen! „Sapperdermalle- mosterdpot!" riep de koning, „wat moet dat? Wil je wel eens ophouden!" Maar de grootste hond nam den koning in zijn bek, schudde hem woest heen en weer en slin gerde hem daarna wel een huis hoog de lucht in! Toen werd iedereen bang en het volk riep: „O, brave hond, laat de potten bakker toch onze koning zijn en laat hem trouwen met de schoone prinses!" Nu, toen mocht de pottenbakker in de gouden koets van den koning gaan zitten, en de drie hon den dansten vroolijk vóór de koets en rie pen „Lang zal hij leven!", en alle straat jongens floten op hun vingers en de solda ten keken dapper en presenteerden het ge weer en de prinses kwam uit het koperen kasteel en trouwde met den pottenbakker, en de drie honden zaten aan het bruilofs maaltijd, ieder op een stoel! En iedereen leefde nog heel lang en geluk kig. EINDE Wenken en Raadgevingen bij het invullen van het aangiftebiljet Inkomsten- en Ver mogensbelasting. Het invullen van het aangiftebiljet In komstenbelasting en Vermogensbelasting kost, wij kunnen gerust zeggen 80 van de belastingplichtigen, moeite. Dat ligt ook wel voor de hand. Wie had vroeger, voor den oorlog bijv., kunnen denken, dat er vóór het aanslagbil jet wordt opgelegd, nog zooveel zou ko men kijken. De meeste belastingplichtigen hebben dan ook in den tijd, die voor studie het meest geschikt is, geen studie van het belasting recht gemaakt. Eenvoudig, omdat men het niet van prac tische waarde achtte. Met het gevolg, dat men thans in moei lijkheden zit bij het invullen van zijn bil jet. Door middel van onze artikelen willen wij de belastingplichtigen zooveel mogelijk tegemoet komen. Hetzelfde willen wij bereiken door de Vragenbus. Wie met belastingkwesties zit (en zooals vanzelf spreekt moeilijkheden bij het in vullen van het aangiftebiljet zijn ook be lastingkwesties) schrijve ons gerust. Men weet het adres: N.V. Accountantskantoor „Nationaal Bu reau voor Adviezen", onder directie van P. Siebesma R. de Vries, Groote Kerk straat 16. Leeuwarden. Een postzegel voor antwoord ingesloten en men ontvangt, indien mogelijk omgaand, in ieder geval binnen acht dagen, uitvoerig advies. Wanneer wij thans met onze „Wenken" en „Raadgevingen" een aanvang maken, beginnen wij met het advies „Vul het aan giftebiljet toch naar waarheid in." Een dergelijk advies is niet overbodig. Wie het biljet opzettelijk in strijd met de waarheid invult, stelt zich aan een straf vervolging bloot. Nu weten wij wel, dat er zijn, die hun aangiftebiljet momenteel zeer moeilijk naar waarheid kunnen invullen. Zij hebben jaar in, jaar uit een van de werkelijkheid afwijkende aangifte gedaan. Jaren achtereen hebben zij inkomen en ver mogen voor de belastingauministratie ver zwegen. Vullen zij dan ook hun biljet naar waar heid in, dan ontdekt de fiscus dat de aan giften van vorige jaren niet met de waar heid strookten. Liever echter dan op den ingeslagen weg voort te wandelen, doe men een aangifte die juist is, maar doe men verder een vrijwil lige aangifte voor de jaren 1929-1930 en 1930-1931. Wat is dat een vrijwillige aangifte? De naam zegt het reeds. Vrijwillig, dus geheel eigener beweging, vertelle men aan de belastingadministratie, dat de aangiften voor de jaren 1929-1930 en 1930-1931 onjuist zijn geweest en men ver- betere dan die aangiften, d.w.z. men geve aan, hoe de aangifte had behooren te ge schieden. Het verdient aanbeveling de hulp van een accountant in te roepen. Wat er dan gebeurt, wanneer men een vrijwillige aangifte doet? Nagevorderd wordt in dit geval over hoogstens drie belastingjaren. Hoogstens drie belastingjaren. Wanneer de aanslag van het loopende be lastingjaar reeds werd opgelegd, wordt na gevorderd over twee jaren. Er wordt nagevorderd; echter zonder de viervoudige verhooging (boete). Dat beteekent dus, dat men alleen bij betaalt wat te weinig is geheven. Bij een vrijwillige aangifte wordt de be kende viervoudige verhooging dus niet op gelegd. Een strafvervolging wordt niet ingesteld. Een vrijwillige aangifte biedt dus zeer vele voordeden. Ons advies is dus: Wacht niet tot dat men er van de belastingen achter komt, maar verbeter vrijwillig de over de laatste 3 ja ren te laag ingediende aangiften. 2 a 300 Dahlia knollen, in prachtige soor ten, rijkbloeiend, hoog en laag groeiend, 8 cent per stuk. Tevens eenige W. Vlaam- sche Reuzen konijnen, 10 weken oud, te koop. Beckeringhstraat 25. Soestdijk. 2 goed onderhouden kippenhokken voor kleine toornen en 1 boomsproeier in prima staat, ook een klein konijnenhok. Te bevra gen: Kolonieweg 2 d. op D.V. Dinsdagavond 21 April ek. te half acht in de Rembrcndtzaal. Hoofd der Herv. School te Vianen Onderwerp: Wat Wil de Herv. (Geref.) Staatspartij. Toegang vrijHET PROV. COMITÉ. Burgers;E. N. R. vanaf f 63.- Union vanaf f 69.- Springfield vanaf f 63.- Ruime keuze in Schilderstukken, Etsen, Houtsrede, enz enz. Sp°ciaal adres voor 't om'ijsten van alle voorkomende plaatwerken, tegen scherp concurrreiende prijzen

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1931 | | pagina 6