STEMPELS N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij zwmi en GinaiuRP pilmeeil IPNE BAMESTASSCIH1EN Voor de Vrouw FAMILIETROTS Van Weedestraat 7 - Soestdijk - Telef. 2062 Onze vruchtboomen FEÜILLETON annex Boekhandel Wederom ontvangen het nieuwste Ook ziin wij ruim gesorteerd In Voor jong en oud hebben wij een prachtige collectie. Ziet Etalages Ziet Etalages Gaarne geef ik gevolg aan het tot mij ge richt verzoek, eenige artikelen te geven over vruchtboomen. Of ik er veel mee zal bereiken ia een open vraag, maar al zijn er maar eenigen onder do lezers die de wenken willen ter harte nemen, dan ia myn moeite reeds beloond en hun suc ces zal dan een sprekend voorbeeld zijn, dat wel heel langzamerhand navolging zal vinden. Hoevele duizenden vruchtboomen hier in Soest geplant zijn ia, wie zal daar een antwoord op kunnen geven; men kan bijna geen tuin vinden of er staan vruchtboomen in. Boomgaarden eveneens talrijk, maar daarmede is dan ook al het goede reeds gezegd. Nog nooit heb ik op een plaats zooveel vruchtboomen gezien, maar ook nog nooit heb ik zooveel ellendigo zieke, geheel verwaarloosde boomen gezien. Er wordt hier maar rijp en groen geplant, er wordt weinig gekeken naar kwaliteit, nog minder naar soort. Er wordt een gat gemaakt en daar wordt de boom inge stopt en nu verder moet moeder natuur er maar voor zorgen, net of 't 'n eik of een berk is. Van geregelde snoei is geen spra ke van oordeelkundige bemesting nog minder. Het onkruid, dikwijls kweekgra/ staat 11/2 voet hoog rondom de boom en als dat dan eenige jaren zoo doorgegaan is, dan komt men soms in een helder oo- genblik tot de gedachte, dat er toch eens iets aan gedaan moet worden, dan wordt het onkruid of kweekgras eens zoo goed en zoo kwaad als 't kan, verwijderd, een flinke laag koemest of een l'linke dosis gier wordt gegeven, de boomen worden zoogenaamd gesnoeid en dan is 't weer welletjes en inplaats van beter, hebben ze 't eigenlijk nog slechter gemaakt. Een ongelooflijk voorbeeld had ik ver leden jaar gezien, neen lezers, zeg nu niet, die man liegt er maar op los, 't is een voldongen feit. Ik zag bij iemand gekuild staan een paar honderd zoogenaamde pereboomen, de vrouw des huizes had haar man een standje gegeven, hoe hij voor zpo'n rom mel nog één cent had overgehad. O, zegt de man, daar kom ik best af, daar kan ik nog aardig aan verdienen. Ik betwijfelde 't zeer, oï hij zelfs één exem plaar zou verkoopen, maar zoo mis heb ik 't nog niet vaak gehad, in enkele weken tijds waren ze allemaal verkocht niet een zoet winstje. Wanneer nu zelfs zoo'n rom mel, alleen geschikt voor brandhout, ge kocht en geplant wordt, dan bewijst dal toch genoeg hoe achterlijk men over hei algemeen nog op dit gebied hier in Soes. is. 't Is een feit, dat verreweg de meeste gronden hier eigenlijk niet deugen voor vruchtencultuur, maar dat men door alles te geven wat noodig is, toch nog soms prachtige resultaten kan bereiken, bleek mij verleden jaar op een tentoonstelling van fruit te Utrecht. Daar waren schitte rende inzendingen van de klei, maar even prachtig waren de vruchten van het sanatorium te Zeist, dus van zandgrond. We sloegen de handen in elkaar, dat zoo iets kon bestaan. We behoeven echter geenszins zoover te gaan, een ieder weet hier in Soest, die hier langer gewoond heefte, dat hier 'n schitterende boomgaard op 't einde van den Eigendomsweg is aan gelegd geworden. De grondbewerking, be mesting. beplanting, 't ging uit een ruime beurs, maar 't was dan ook eerste klasse werk. Van zeer bevoegde zijde werd mij medegedeeld, dat die boomgaard zeer rendabel geweest is, maar toen die steeds in andere handen overging, werd de be handeling steeds treuriger en nu is het gewoon om te huilen, terwijl hij nu bij goede behandeling op zijn allerbest zou zijn. Sommige vakmenschen zeggen, nog zouden de boomen gered kunnen worden, 't Is mogelijk, maar dit geloof ik niet, ze zijn al te veel verwaarloosd. Dit is nu een voorbeeld van een groo- ten boomgaard, maar in 't klein is 't op enkele uitzonderingen na precies hetzelfde. De smaak van de vruchten is van de zandgronden lang zoo intens niet als van de klei en daar is nu eenmaal niets aan te doen, zoover ik weet; over het alge meen is de kleur van de schil ook niet zoo mooi, maar daarom moeten we ons des te meer inspannen om zoo mooi mo gelijk fruit te krygen en 't is een feit, dat bepaald goed fruit, mits goed gesor teerd, zelfs in zeer overvloedige jaren nog zeer loonende prijzen geeft. Men hoort dikwijls zeggen, we kunnen toch niet concurreeren tegen die prachtige appelen uit Amerika, 't Is waar, ze zijn mooi, prachtig gaaf, mooi gekleurd, uit stekend gesorteerd, maar de smaak is lang niet als van onze appelen. Neem eens Cox Oranje pippeling, Reinettemonstrue- euse, Brabantsche Bellefleur om maar 'n enkele te noemen, en een ieder met eenige smaak zal direct moeten zeggen, dat 't verschil bepaald groot is. Maar zoolang we niets over hebben voor de behandeling van de vruchtboo men, zullen we ook nooit eenig resultaat bereiken, nu worden de appelen zoo maar geschud of met stokken afgeslagen, om dat ze toch haast geen waarde hebben; wanneer we wel alles gedaan hadden, zou den we netjes, evenals in de Betuwe, ap pel voor appel kunnen plukken, netjes en zacht behandelen en dan is iedere vrucht op zich zelf al geld waard en dan kan er best wat duur arbeidsloon af om nog een zeer goede rekening te maken. Bovenstaand zijn maar eenige losse op merkingen, laten we nu een volgende maal eens kort bespreken, de keuze der soor ten, de beste vorm, struikvorm, hoog- stam, halfstam etc. en waar naar mijne meening het best voor deze gronden de boomen vandaan gehaald moeten worden. Als vanzelf komen we dan aan het plan ten en al of niet snoeien na planting. Daar na een enkel woord over het snoeien in het algemeen, gebruik van meststoffen en eindelijk de bestrijding van ziekten en on- gedierten. Drie aardige kinderjurken. We hebben het in den laatsten tijd zóó druk gehad met onze eigen nieuwe spullen, mantels en japonnen, en nog weer eens mantels, dat onze „arme schapen van kinderen" leelijk in het vergeetboekje zrjn geraakt. Maar daarom zullen wij ze dezen keer eens een paar keurige nieuwe jur ken aanmeten. Daar hebben we in de eerste plaats, links op het plaatje een heel mooie jurk van lichtblauwe charme- laine, natuurlijk een „Zondagsche" jurk voor Marietje, die pas naar school Is en dus den zeker niet onbelangrijken leeftijd □aar het Engelsch van CARL SWERDNA. 23 „Hè .Felipa, je bent al even verstandig als Ethelwynzei Georgie met het air van een bedorven kind. Ze was volstrekt niet van plan, het geval nog op te geven, ofschoon sir Peregrine het al als afgehan deld beschouwde. Mr. Fleetwood, doet u eens een goed woord voor my ,Ik?" riep Fleetwood verbaasd. „Mij heeft zoo'n gecostumeerd bal altijd te veel van een tooneel-ver tooning, waarbij niet geacteerd wordt! Neen, dan leek een pan- tomine of tableau mij veel beter!" „Hè ja, laten we dan een paar panto- mines opvoeren! De biljartkamer zou juist een uitstekend tooneel vormen. We zou den de voorstellingen heelemaal onder ons zeiven kunnen opvoerenmr. Massarene zou ook wel van de party willen zijn. Mr. Chavasse, u kunt wel acteeren! En Felipa, jy zeker ook....? Ja. Paul kan heel goed acteeren", viel mrs. Massarene in: „ik heb hem op het tooneel gezien byzonder goed voor een amateur! Maar miss Fleetwood heeft zich zeker nooit op het tooneel bewogen?" Sir Peregrine en Tristam keken beiden even zeer geërgerd; maar Felipa ant woordde dood—kalm: „Daar vergist u zich toch in, mrs. Mas sarene. Ik heb misschien meer aan actee ren gedaan, dan u wel denkt!" Ja, waarlyk, miss Fleetwood? Hoe in teressant! Maar u heeft toch zeker niet echt op het tooneel geacteerd?" van 7 jaar heeft bereikt. Nu, Marietje is nog niet zoo erg duur in haar kleeding. Wij hebben voor deze jurk, waarvan het rokje met kleine gestikte naadjes aan het lijfje is gezet, slechts 1.30 M. stof van 1.40 M. breed noodig. (Patroon nr. 3135). Vrijwel de eenige garneering bestaat uit een paar stiksels en een klein geschulpt kraagje met een satijnen strikje. Haar tweelingzus rechts op het plaatje, (U zoudt het ook niet zeggen, maar de kin deren lijken sprekend op elkaar!) heeft 10 c.M. stof meer noodig voor dat leuke helgroene jurkje van charmelaine met dat kraagje en die rechte manchetjes van crêpe de chine. Het rokje, dat van achteren glad is, heeft van voren 3 bree- de opgestikte plooien. Voor dit model (pa troon nr. 3137) is dus 1.40 M. stof van 1.40 breed toereikend. Maar de kroon spant toch wel, de grootste van het drie tal, die een werkelijk snoezig jurkje heeft van blauwe crepella met een klein vier kant kraagje van crêpe de chine, dat afgezet is met een ruim aangezet ingerim- peld randje. De rok heeft van voren 2 stolpplooien, die beginnen bij den naad van de ingezette zij panden. De lange mouwen zijn gegarneerd met een klein manchetje, dat op dezelfde wijze als het kraagje is afgewerkt. Voor een jongedame van acht lentes heeft men 1.40 M. stof van 1.40 M. breed noodig (patroon nr. 3136.) L O B fi. Van deze jurken zijn knippatronen ver krijgbaar a 65 cent. Postwissel zenden aan: De Beurs, Amstellaan 66, Amster dam, Zuid. Op het strookje nauwkeurig vermelden: naam en adres van afzender, nummer van het gewenschte patroon en leeftijd van het kind. Levering binnen 1 week. Kindermantels. Ja, natuurlijk, wat dacht U dan? Moeten die kinderen soms geen mantel hebben? Wij hebben het nu al weken lang druk met de mantels en japonnen van de groe ten, doch de kleintjes eischen ook hun portie op. En daar hebben ze .gelijk aan. Links hebben we eerst een aardige war me mantel van groene fantasie-stof in twee tinten. Het cape-je komt uit den zij naad van het ingezette voorpand te voor schijn. D.§ zakken worden met een knoop gesloten. Behalve de ceintuur heeft de mantel van voren nog een dubbele rij groote knoopen. Voor een meisje van om streeks 10 jaren heeft men aan 2 M. stof van 1.40 M. breed voldoende (patroon nr. 3128). De kleine meid daarnaast is niet minder grootseh op haar keurig jas je van kuikengeel velours de laine, dat een heel eenvoudig modelletje heeft, met kraagje en manchetten van bruin bont en stoffen knoopen. Voor een meisje van 6 jaar heeft men aan 1.50 M. stof van 1.40 M. breed genoeg (patroon nr. 3120». Een keurige mantel ii ook nummer drie, dat van roode fantasie-stof is met grijze stippels. Het is dezen winter heel gewoon, dat ook op de kindermantels bont, zij het dan ook heel gewoon en eenvoudig gedragen wordt. Daarom heeft deze man tel en kraagje van grija konijn. Verder is de mantel gegarneerd met ingezette banden van dezelfde stof, terwijl er van voren en van onderen twee kleine stolp plooien in zijn. In verband hiermede is voor een meisje van 10 jaar 1.95 M. stof van 1.40 M. breed noodig, (patroon nr. 3130). Wij bevelen on9 beleefd aan, voor de levering van ALLE MOGELIJKE tegen zeer lage prijzen. Aanbevelend, N. V. Eerst» Soister Flsctr. Drukkerij f. Wsidiitraat 7, Soestdljk. Tel. 2062 Tenslotte nog iets over onze winterhoe den. De z..g. Eugénie-modellen, die op het oogenblik zoo'n buitengewonen opgang hebben gemaakt, sedert ze van den zomer op het laatste moment gelanceerd werden, ofschoon 9 van de 19 ze „mal" of „be spottelijk" vinden, konden wel eens het hoogtepunt van hun roem bereikt hebben. Uit Parijs wordt n.1. gemeld, dat de Pa- rijsche vrouw, welke over het algemeen als toonaangevend voor de mode wordt beschouwd, zich zeer laks toont in de keuze van winterhoeden. Men houdt na melijk rekening met de mogelijkheid, dat vandaag of morgen plotseling een heel nieuw model hoed uitkomt, even plotseling als de z..g. Eugénie-hoeden ten tooneele verschenen, en dat maakt een beetje ach terdochtig. Overigens zijn de hoeden van dezelfde kleur als de wintermantel^. L O E S. Van deze mantels zijn knippatronen verkrijgbaar d 65 cent. Postwissel zenden aan: De Beurs, Amstellaan 66, Amster dam, Z. Levering binnen 1 week. Op het strookje nauwkeurig vermelden:naam en adres van afzender, nummer van het patroon en leeftijd van het kind. „Ik heb enkele lessen van een actrice gehad", zei Felipa. En toen met een glim lach naar Paul Chavasse voegde zij er bij: „U heelt haar ook wel gekend, u herin nert zich nog wel Christine Combière?" HOOFDSTUK XVIII. Heel kasteel Woid was verlicht. Het dansen in de Lange Galerij was nu al in vollen gang en lady Algy, die zich van te voren altijd heel zenuwachtig maakte over het arrangeeren van een dergelijke feestelijkheid, begon zich al geluk te wen- schen over den welgeslaagden avond. Zij zelve was een waardige verschijning in het bleeklavander kleurige kleed met Li merick kant. Mrs. Massarene droeg een schitterend nieuw Parijsch toilet, van het hoofd tot de voeten was zy bezaaid met edelgesteenten, die straalden en fonkelden bij ieder van haar bewegingen. Sir Peregrine was verschenen, om zijn gasten te verwelkomen en te genieten van de statige verschijning van zijn nichtje, die een wit toilet droeg, allteen versierd met een snoer topazen. Ethelwyn Ludlow droeg een blauw crê pe toiletje en had enkel een paarten col lier om den hals; naast FelSpa was zij echter een' zeer onbeduidend persoontje. „Waar is Felipa, Alicia?" vroeg de ba ronet, zich naar zyn zuster overbuigend. „Felipa....,? Ik weet het waarlijk niet. Zoo even heb ik haar nog zien dansen.... Misschien dat ze nu in de pauze naar het terras is gegaan". „Mogelijk is zy ook met Tristam sa men". „Neen; dat geloof ik niet. Zij heeft maar eens met hem gedanst. Ik zou wel willen, dat ze het een beetje beter samen kon- is het meest hier ter plaats* gesorteerd in alle mogtlljk* artikelen, welke op dit giblsd In den handel zijn. Wij zullen hier enkele dingen laten volgen Kantoorboeken, Briefordners, Opbergmappen, Muziekboeken en -papier, Luxe doozen Post en Kinderpost, Correspondentiekaartcn (ook in luxe verpakking) Blocknotes in meer dan 15 verschillende kwaliteiten en prijzen, Kwitantieboekjes, Notiiieboekjes, Teekencahiers, Teekenbenoodigdheden, Schoolschriften, Pakjes Briefkaarten (groot en klein formaat, Diverse soorten inkten, Pennen, Vulpennen, Teekenpennen, enz. enz. den vinden. Waarschijnlijk is zij met mr. „Wat...,? Met Chavasse....? Wat heeft die nu te maken met Felipa?" „Zij van haar kant voelt zeker niets voor hem.. Maar iedereen kan wel zien, hoe innig veel hij voor haar voelt". „Och ,dat verbeeld je je maar, Alicia. Ik heb niets tegen hem, maar ik acht hem toch niet den geschikten echtgenoot voor mijn nichtje". „Ze schijnt hem vanavond nogal aan te moedigen. Ofschoon ik geloof, dat dit meer is, om Georgie Scudamore te pla gen. Ik geloof niet dat Tristam er ook mee ingenomen is, als zij zich het hof laat maken door Chavasse. O, kijk, daar is hij juist!" Fleetwood trad tot by den stoel van zyn oom en vroeg: „Misschien voelt u meer lust om onge merkt te verdwijnen, sir? Bedenk wel, dat u zich volstrekt niet te veel vermoeien mag". „Och, ik kan nu niet zeggen, dat het mij zoo dol amuseert, dat gewriemel voor mijn oogen! En ik vind, dat ik nu myn plicht heb gedaan, met my enkel te ver- toonen. Je ziet er ook niet naar uit, jon gen, of jij je zoo dol amuseert!" „Ik houd nu eenmaal niet van zulke feestelijkheden. Maar het mag anders heel goed geslaagd heeten. Mag ik u mijn arm bieden naar uw kamer, sir, of zal ik Hud- son roepen?" „Als jij mij naar myn kamer wilt bren gen, dan graag. Waar is Felipa?" „Ik denk buiten op het terras. Een oo genblik geleden heb ik haar daar gezien". „Met Chavasse?" „Neen; met Scudamore. Zal ik haar waarschuwen, dat u gaat? Misschien zou zij graag „goeden avond" zeggen". „Neen, neen. Stoor haar maar niet! Zij is met recht de koningin van het bal. Gee- ne die bij haar haalt in schoonheid". „Neen; dat geloof ik ook niet". „Zoo; dus dat ben je dan toch met mij eens! Nu, zeg Felipa maar van mij „goe den nacht". En zorg, dat zij zich amu seert: Het bal is te harer eere, zooals je weet". „Zij zal zich zonder mijn hulp ook wel amuseeren". „Vergeet niet, dat jij in mijn plaats de gastheer bent, als ik ga". Hy zuchtte. „Tegen dat het weer Kerstmis is, denk ik. dat jij de eenige zult zijn hier op Wold". Tristam wist hier niets op te zeggen, en, zwijgende, begeleidde hij zijn oom tot aan de deur van diens kamer, waar hij .den ouden heer verder aan de zorgen van zijn kamerdienaar toevertrouwde en hij zelf zich naar de balzaal terug begaf, of schoon hij veel liever kalin in de bi bliotheek was gebleven. Op zyn balboekje zag hij, dat hy den dans, die nu aan de beurt was, niet bezet had, zoodat hy besloot in de frissche bui tenlucht een sigaret te gaan rooken, daar het in de zaal geweldig heet was. Door een kamertje, dat als een soort rustplaats diende voor hen. die niet aan het dansen deelnamen, wilde hy naar bui ten treden door de glazen deur; maar struikelde half over een gedaante, die op de bank lag uitgestrekt. Hy keek eens goed en riep: „Hallo! Ben jij daar. Gil? Wat scheelt er aan?" Eigenlijk begreep hij het heel goed. Tien minuten geleden had hy hem nog r>aa9t Felipa gezien, haar dwaasheden in het oor fluisterend; en nu zag hij zoo bleek en ontdaan, dat Tristam onwillekeu rig zei: „Ik zie het al ,Gil! Ja, in dergelijke gevallen is er niet veel aan te doen. Je moet het dragen als een man!" „Ja; dat is zeker makkelijk, hè?" lach te Gil, met een schrillen lach, die al heel onnatuurlijk klonk. „Waarom heb je haar ook eigenlijk ge vraagd, Gil? Kon je dan niet zien, wat het antwoord zou worden?" „Eigenlijk wel: maar ik had nog al/tijd hoop, zie je! Maar nu nu weet ik niets beters, dan mij dronken te.drinken!" Daar zoekt iedere dwaas z'n heil in....! Neen; doe dan liever, zooals ik en maak een dollen rit! Zoo lang tot je er haast by neer valt". „Heb jij dan ook zoo iets doorge maakt?" „O ja. Volg mijn raad, kerel; ga naar den stal; laat den Grijze zadelen en rijd, in vliegend tempo; tot het ergste voorby is". Als dit dan een „beproefd" middel is vooruit maar. Wil jy het moeder dan met oen enkel woord ineedeelen. Den Grijze, zei je? Mag dat? Dank je wel!" Zeker niet geheel haar schuldzei hij, half-luide van ergernis, „ofschoon zij het toch wel had kunnen voorkomen dat hij sprak. Nu; het gaat wel weer voorbij, zullen we maar denken!" Maar de litteekens blijven "toch 1 En zoo lang we die nog zien, kunnen wy hot geval zelf ook niet vergeten!" Tristam keerde zich om, en herkende de slem, nog eer hy het stralend figuur tje had gezien, dat tot even aan zyn schouder reikte. Ze wees naar het tuinkamertje, dat zij zoo even verlaten had en zei: (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1931 | | pagina 4