Wij zijn ruim gesorteerd en bovendien concurreerend
N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ
Sluit een Advertentie-Contract
op „De Soester"
Meest gelezen blad ter plaatse
VAN WEEDESTRAAT 7 - TELEFOON 2062 - SOESTDl)K
Voor de Vrouw
Regelmatig ad ver teer en
in dit blad, zal uw omzet
enorm doen stijgen.
Vraagt onze tarieven!!
FEUILLETON
WEERGALOOZE
ZELFOPOFFERING
TWEE AVONDJAPONNETJES.
De Januarimaand heeft altijd iets fees
telijks en daarom wijden we deze week ons
modepraatje aan een tweetal feestjaponne-
tjes, eenvoudige avondtoiletjes, die een heel
jeugdig cachet hebben. Over het algemeen
gesproken kan men dit thans veilig doen,
omdat de z.g. mode-revolutie eerst dezer
dagen tot een einde kwam en thans de mo
dellen, welke mode zullen zijn definitief
zijn vastgesteld. Wij kunnen dus niet meer
voor verrassingen komen te staan. Hoewel
er bij vele modellen sterk sprekende herin
neringen uit het z.g. Victoriaansche mode
tijdperk bestaan, vindt men toch meestal
een even sterke neiging naar het klassieke
Grieksche model, dat men terug vindt in
de hooge taille-lijn, de lange, gedrapeerde
rokken, die tot op den grond reiken, en de
gekruiste lijnen, die men dikwijls voor gar
neering toepast. De aanpassing van deze
verschillende oude mode-kenmerken aan
onze moderne ideeën vindt dan plaats in
dit opzicht, dat men de japonnen zeer nauw
om het lichaam sluitend maakt, waardoor
de natuurlijke lichaamslijn bewaard blijft.
Hetgeen bijvoorbeeld niet het geval was in
het z.g. Victoriaansche tijdperk, toen men
het lichaam insnoerde tot een abnormale
wespentaille en van achteren een abnormale
„Uitbouw" maakte, een z.g. queue. Het
linksche modelletje dan op onze teekening
(patroon No. 12.211) is ontworpen van jade-
groene velours mousseline. Het kraagca
pe-je, dat aan een met kleine kraaltjes be
zetten band is gezet en van voren in een
strik eindigt, kan ook van de japon losge
maakt worden. De klokrok is in een punt
aan het nauw om de heupen sluitende lijfje
gezet. Aan 5% Meter stof van 1 Meter
breed heeft men voldoende. Daarnaast een
japonnetje van turkoois-blauwe crêpe geor-
gette, met kleine, ruim aangezette volan-
netjes aan de mouwen en schuins op het
lijfje, waardoor de indruk gewekt wordt
van een bolero. Ook de rok heeft onder de
heup drie boven elkaar gezette volannetjes.
Voor deze japon (patroon No. 3262) is 6
Meter stof van 1 Meter breed noodig.
L O E S.
Van deze japonnen zijn knippatronen ver
krijgbaar cl 75 cent. Postwissel zenden aan:
De Beurs, Amstellaan 66, Amsterdam-Z.
Op het strookje nauwkeurig vermelden:
Naam en adres van afzender, nummer van
het gewenschte patroon en maat Levering
binnen 1 week. (De maten van 40 tot 52
kunnen geleverd worden).
KLEEREN VERVEN.
Het verven van kleedingstukken is een
werkje, dat nogal eens teleurstelling op
levert. Wanneer het dus om kostbare klee
dingstukken gaat, die om de een of andere
reden geverfd moeten worden, kan men die
voor dit speciale geval beter aan de verve
rij overlaten/ waarvan de goed ingerichte
en moderne instellingen over allerlei tech
nische hulpmiddelen beschikken. Niettemin
doet men goed, zich van de resultaten geen
te hoog gespannen verwachtingen te maken.
Ondanks alle beweringen van het tegendeel
is het een uitgemaakte zaak, dat goed, dat
eenmaal door de fabriek in een bepaalde
kleur geverfd werd, vervolgens, indien noo
dig, langs chemischen weg ontkleurd moet
worden, om vervolgens opnieuw een che
misch kleurbad te ondergaan, van deze be
werkingen absoluut te lijden heeft. Deze
beweringen berusten niet op losse gronden,
doch zijn gebaseerd op inlichtingen welke
we onlangs verkregen bij een bezoek aan
diverse groote linnen- en wollenstoffenfa-
brikanten in het Brabantsche industriege
bied. Eenvoudige, dunne stofjes, bloezen
en andere betrekkelijk simpele kleeding
stukken kan men met niet al te. veel risico
met behulp van diverse in den handel ver
krijgbare verfpakjes een andere kleur ge
ven. Daarbij doet men goed te bedenken,
dat men een bloes, japon of mantel zonder
verdere bewerking, alleen maar donkerder
kan verven, dan de bestaande kleur. Wil
men een tamelijk donkergekleurde stof een
andere kleur geven, dan moet men dit
klcedingstuk eerst ontkleuren, waarvoor
ook allerlei middeltjes bij den drogist ver
krijgbaar zijn. Voor deze bewerkingen staan
de gebruiksaanwijzingen steeds op het pak
je aangegeven. Verschoten goed, dat men
wil verven moet men ook eerst ontkleuren,
omdat anders de stof een onregelmatige
kleur zou krijgen. Alvorens men gaat ver
ven, moet men ook eerst zorgen, dat het
stuk goed gewasschen wordt, zoodat alle
vetvlekken enz. er uit verwijderd zijn. Deed
men dit niet, dan zou ook hiervan een on
regelmatige kleur het gevolg kunnen zijn.
Verder is het verstandig voor het koken
van de verf een oude pan te gebruiken en
een oude lepel, die niet meer voor iets an
ders gebruikt worden, omdat de verfstof
fen meestal min of meer vergiftig zijn. Om
dezelfde reden is het aan te bevelen, zoo
weinig mogelijk de verfstof aan te raken
en zeker niet, wanneer men open wondjes
aan de handen heeft. Tenslotte moet men
het te verven kleedingstuk nooit ineens in
het kokende verfbad doen. De verf moet
eerst goed opgelost worden en vervolgens
met koud water aangelengd. Na het verven
moet het goed eenige malen in lauw schoon
water uitgespoeld worden, net zoolang tot
er geen kleur meer afkomt.
Kleine practische wenken.
Kom nooit met natte handen aan den
schakelaar voor het electrische licht. Voor
kom trouwens altijd om met natte handen
aan eenig onderdeel van de electrische lei
ding, de lampen of wat ook te raken.
Dat men nooit met benzine moet werken
in de buurt van een open vuur, of branden
de pijp, sigaar, sigaret is al uit den treure
herhaald. Zelfs moet men voorkomen aan
de knop van het electrische licht of zelfs
maar aan het contact van de zaklantaarn
te komen, als men met benzine werkt. Im
mers daardoor zou een, hoe klein ook, vonk
je kunnen ontstaan, doch groot genoeg om
brand te maken.
Om de zelfde reden is het duidelijk, dat
men dus nooit een flesch benzine of spi
ritus of terpentijn open zonder stop of kurk
moet laten staan.
Als U goed gaat wasschen en het een dag
van te voren in de week zet, moet U daar
voor nooit heet sodawater nemen, omdat
U dan net het tegenovergestelde bereikt
van het beoogde doel. Het vuil brandt dan
namelijk in het goed; dus: koud sodawater.
Goed van zuigelingen (luiers, hemdjes,
enz.) mag men nooit bleeken of blauwen en
natuurlijk ook nooit stijven.
RECEPT.
Rödgröd: Hiervoor neemt men 4 kopjes
bessensap, 4 kopjes water, 1 ons gries-
meel, 15 afgestreken lepels suiker, een stuk
je pijpkaneel of citroenschil. Het bessensap
brengt men met het water, de kaneel of
citroenschil, langzaam aan de kook. De
griesmeel en suiker mengt men dooreen
en strooit ze roerende in het kokende
vocht. De massa laat men zoolang koken,
tot bij het roeren de bodem van de pan
zichtbaar wordt. Verwijder dan de schil
of pijpkaneel en doe het mengsel in den
met koud water omgespoelden pudding
vorm. Na afkoeling stort men den pudding
op een vochtigen schotel en dan wordt er
vanillesaus bijgegeven.
HUISVROUW.
In tijden als wij thans beleven, is boekhouden meer dan ooit eisch; eisch voor
iederen middenstander.
Wie zich thans nog verzet tegen invoering van een boekhouding, toont weinig besef
te hebben van hetgeen zijn belang, vooral in onzen tijd, eischt.
Een boekhouding is eenvoudig onmisbaar.
MAG IK UITVOERIGE INLICHTINGEN OVER INRICHTING VAN MIJN
BOEKHOUDING?
NAAM
BEROEP
WOONPLAATS
Mogen wij U eens vertellen, hoe U, met zoo weing mogelijk kosten, een een
voudige dus weinig tijdroovende en toch overzichtelijke boekl mding kunt in
richten?
U neemt geenerlei verplichtingen tegenover ons op U, wanneer U ons vraagt U
dit eens te vertellen.
Ook zullen wij U gaarne mededeelen, welke de kosten zijn, wanneer wij Uw boek
houding inrichten.
U behoeft niet anders te doen dan bovenstaand formulier uk te knippen, Uw
naam en adres op de daarvoor aangegeven plaats te schrijven en U ontvangt uitvoerige
inlichtingen.
Accountantskantoor „Nederlandsch Bureau voor Adviezen"
Gevestigd te HAARLEM, Houtplein 17r.
Onder leiding van R. DE VRIES.
Koopt Uw Kantoor- en Winkelboeken bij ons
Vraagt onze MOOR- en ERA Briefordners
Naar het Engelsch van
M. E. E. POWERS.
9)
Maar William, die ook wel degelijk den
blik van Maisie had opgemerkt, had, in alle
kalmte, heel goed begrepen, hoe hij dien
verklaren moest.
/„Die zusjes hebben elkaar zóó lief, dat
zij hier gekomen is, om maar dicht bij miss
Monro te zijn."
En hij onderdrukte een zuchtj, als hij
dacht aan de echte Australische erfgename,
die flinke, knappe miss Crushley, die hij bij
aankomst van de boot had gezien en die
maar al te gauw in persoon op Trevenna
zou komen, naar hij duchtte.
HOOFDSTUK XI.
Daar Maisie steeds bang was, dat zij nog
eens op een ongelegen oogenblik Betty
Treduthen zou tegenkomen, waardoor dus
ineens haar identiteit veraden kon zijn, had
zij besloten, de portierster uit zichzelve dan
maar eens te gaan opzoeken en haar te ver
klaren, waarom het noodzakelijk was, dat
zij zoo lang voor rijke erfgename doorging,
tijdens haar verblijf op Trevenna.
Op den derden ochtend van haar verblijf
ging zij dus een wandeling maken en be
vond zich al heel gauw bij de portierswo
ning. Het was een vriendelijk, met klimop-
overgroeid huisje en, toen zij er aanklopte,
werd ze opengedaan door een man, ze
ker den jachtopziener, die heel beleefd
vroeg:
„Wat is er van uw verlangen, miss?"
Het trof Maisie, dat de jonge man zelf
den blik had van een opgejaagd stuk wild
en dit zette haar niet op haar gemak.
„Is miss Treduthen thuis?" vroeg zij.
„Grootmoeder ligt te bed met rheuma-
tiek", zei hij; „en nu is de dokter bij haar;
als u dus even wachten wilt...."
i,,Neen, dank u; wachten zal ik maar lie
ver niet", zei Maisie, daar zij haar bezoek
in het geheel niet van belang wilde doen
schijnen.
Om den hoek van de oprijlaan, en niet
bepaald tot haar genoegen, kwam zij Wil
liam Chalonner tegen, met zijn geweer in
de hand.
Zonder een woord te zeggen,, of te vragen,
liep hij stil naast haar voort.
Daar dit stilzwijgen zoo iets benauwends
had en zij bovendien zoo graag van zijn ge
zelschap ontslagen zou zijn, vroeg ze:
„Ging u op de jacht, mr. Challoner, dat
u uw geweer bij u draagt? Dan moet u
niet voor mij teruggaan."
,„Hadt u liever, dat ik verder ging?"
Deze vraag klonk Maisie toch wel wat
verwijtend in de ooren:
„Neen; dat bedoelde ik niet. Ik meende
enkel, dat u zich niet door mij van uw
voornemen moest laten afbrengen."
„O, ik ging enkel naar de portierswoning.
Maar dit kan ik ook op iederen anderen tijd
doen."
„Ik kom juist van de portierswoning van
daan. Wat ligt die daar aardig! Was de
donkere man, dien ik daar zag, een van de
jachtopzieners?"
William knikte.
„Ja; dat zal Stephen Treduthen zijn ge
weest. Een kranige kerel! !Hij heeft mij
eens het leven gered^, bij een stroopers-
kloppartij."
De jonge opziener, die zijn heer altijd zoo
trouw had gediend, had ook vreeselijke
wonden aan het hoofd gekregen, terwijl
hij William behoedde voor een aanval; en
sinds dien tijd was hij tvat vreemd gewor
den.
*Hij ziet er uit, of hij geen vrees kent'
merkte Maisie op, meer, om „Willem de
Zwijger" nog eens aan de praat te krijgen
over dit onderwerp, wat haar waarlijk in
teresseerde.
„O, ja, toch is hij vreeselijk bang voor
dolle honden en geestverschijningen."
„Wat een eigenaardige combinatie!" lach
te Maisie. „Heeft u wel eens een geest ge
zien, mr. Challoner?"
h,Ik geloof er niet aan", antwoordde hij,
met ernstigen glimlach.
„Maar Treduthen heeft er zeker een ge
zien. Vandaar die sombere, schichtige blik.
Ik zal hem eens ondervragen naar zijn er
varingen."
„O,, neen; dat moet u niet doen."
„Ja, toch!" antwoordde zij luchtig. „Be
zit Trevenna soms zoo'n rondwarenden
geest? En in welken vorm verschijnt hij
dan?"
„Als een man. Nu vijftig jaar geleden
heeft hij zich hier doodgeschoten."
„En wddr verschijnt hij nu?"
„In de Spook-Vallei."
„In dat boschje, achter het huis? Op wel
ken tijd van den avond verschijnt hij?"
„In de schemering, zeggen de dorpelin
gen."
„Hoe interessant! En Stephen Treduthen
heeft die verschijning zeker gezien?"
„Dit denkt hij tenminste", zei William ein
delijk. Maar er was iets in zijn toon, dat
Maisie waarschuwde, hoe een verder on
dervragen zeker te vergeefs zou zijn; en
daarom ging zij maar over iets anders spre
ken.
Nu was het toevallig zóó gelegen, dat dit
gezamenlijk wandelen van Maisie en Wil
liam niet de aandacht was ontgaan van
Helen Ray en Dick Challoner, die het twee
tal hadden gadegeslagen vanuit een van de
vensters, die het uitzicht gaven op de op
rijlaan.
„Kijk eens Teddie", zei Dick, een van
de fox-terriers, die rustig in de vensterbank
lag te slapen, bij het oor trekkend, Moet je
den baas niet eens zien, zooals je hem nog
nooit hebt gezien?"
„Wat een plaag ben je toch!" riep He
len, medelijdend voor het arme foxje.
„Maar dit is ook wel de moeite waard,
om uit je slaap te worden opgeschrikt, niet
waar, Fred? Heb jij ooit van te voren nog
wel eens je baas met een jonge dame zien
wandelen?"
„Ze zijn zeker goede vrienden geworden",
gaf miss Ray toe, terwijl ze haar handschoe
nen aantrok. Ze was gekleed, om uit te gaan
en kapitein Challoner had half en half ge
hoopt, dat zij hem gevraagd zou hebben,
haar te vergezellen.
„Die arme Bill!" zei Dick, nog steeds
nauwkeurig zijn broer gadeslaand.
„Hij is juist heel gelukkig!"
„Zeker. Miss Crushley is een knap meis
je."
,i,Dat meende ik niet," zei Helen, „of
schoon ik toegeef, dat zij niet onaardig is,
om te zien."
„Maar, omdat zij geld heeft, bedoelde je
dan? Je acht dus ook geld nummero
één!"
„Ik stel rijkdom op hoogeren prijs;
dit wil ik wel niet ontkennen. En ik zal
geen man tot mijn echtgenoot maken, of
ik moet allereerst weten, dat hij kapitaal
bezit. Als in het huwelijk een vrouw haar
man maar een zekere mate van eerbied toe
draagt en veel van hem door de vingers
ziet, kan ze altijd wel gelukkig zijn met
hem. Maar ik voel niets voor een armen
jongeren zoon...." En toen ze ineens een
ondeugende flikkering in Dick's oogen zag,
riep ze verschrikt:
„O. dat is waar ook! Ik vergat...."
„Gelukkig dat je dit nog vergeten kan
ik niet!" lachte hij. „Maar nu moet je vol
strekt niet denken, Helen, dat ik zoo erg
beleedigd ben door je woorden. Want, om
eens heel oprecht te spreken: ik kan toch
nooit liefde voelen voor je. Je hoort nu een
maal niet tot de soort vrouwen, die mij aan
trekt. Dan eerder de aardige Australische
ergename of miss Daphne Monro,. die meer
het typisch vrouwelijke hebben en niet zoo
koud en berekend zijn.... Maar, daar ik
door het huwelijk van oom toch ook eigen
lijk een neef van je ben geworden, en dus
innig belang stel in je welvaren zou ik je
bijna raden: waarom wordt je niet de der-
dCi of zou het misschien zijn de vierde
mrs. JonesDat neemt echter niet
weg, al heb je nu ook je zinnen gezet
op een rijk huwelijk, je bent maar een
vrouw en als ik wildemaar ik wil
het niet, houd dit wel in het oog, dan
zou ik je hart kunnen winnen, in minder
dan drie maanden."
Lachende wierp zij het hoofd achter-
over.
„Je zoudt kunnen maken, dat ik je lief
had?"
„Zeker. Zal ik het eens probeeren?"
„Och, je bent niet goed wijs!" zei ze
langzaam. Dus je denkt, dat je zóóveel aan
trekkelijkheden voor mij bezit, dat ik er mij
in zou schikken, als je vrouw, niet veel
meer als een slavin te worden!"
„Maar ik bedoelde er ook geen huwelijk
mee! Ik maak mij alleen maar sterk, dat
ik je liefde zou kunnen winnen, afgeschei
den van mijn eigen gevoelens.
„Je hebt me nu al zoo beleedigd," zei
Helen, ziedend van toorn, „dat„ al zou
je ook de eenige man op de wereld wezen,
ik je dan nog niet zou liefhebben, vat je!
Dit zeggende wierp zij het hoofd in den
nek, en, trotsch als een pauw, stapte ze
het vertrek uit.
Dick staarde haar na.
„Het zal mij benieuwen, of ik haar door
dit gesprek nu in de armen heb gedreven
van den eersten den besten man, die haar
vraagt. In ieder geval heb ik haar stof tot
denken gegeven!"
Daar Maisie immers enkel en alleen voor
Marv Crushley had gefungeerd, in de hoop,
majoor Dare te leeren kennen, had zij
steeds, vol verlangen, uitgekeken naar een
gelegenheid, om hem te ontmoeten.
Zij had de voorzorg genomen Daphne
per brief te waarschuwen van haar verblijf
op Trevenna; en, ofschoon ze z^er diplo
matiek, met geen enkel woord, blijk had ge
geven van haar wantrouwen jegens majoor
Darc. had zij er enkel maar van gesproken,
dat het niet onnatuurlijk verlangen, om den
verloofde van haar zuster te zien, haar
daarheen gevoerd had.
(Wordt vervolgd).
