STEMPELS Het Wildhuis Pluimveeteelt. Landbouw Voor de Huisvrouw Kleine Advertenties Voor de Kinderen ONS KINDERVERHAAL. Te Huur Kinderwagen Wasch vrouw Ariel '31 KUIKENS Te koop Noteert v. d. POL N.V.EersteSoester Electr. Drukkerij v. Weedestraat 7, Soestdijk. Tel. 2062 Nette werkster Fotograaf DROST, Vosseveldlaan 38, Soest. Opnamen op elk gebied. Geen Atelier MWEI^TEEI^EINl ©©ETT WE®K©©PI[M Nu wordt het vermakelijk, nu de heer Doorman een boom over de pleisters (geld) gaat opzetten, Wanneer hij nu over de wonden en over het zieke beestje ging schrijven, neen, over de pleisters waar die gemaakt worden en hoeveel etc., etc. Z.Ed. weet toch even goed, dat de zieke daar niet mede geholpen wordt. De zieke wordt door al die pleisters steeds zieker inplaats van beter (geld, kapitaal, etc.) Goeden morgen heeren, de beste wen schen en spoedig meer verhelderde blik wordt U toegewenscht. SOCRATES. WAAR BLIJFT HET BELASTING GELD? Geachte Redactie. Natuurlijk betalen we alle graag belas ting! Dat doet ieder Nederlander met liefde en niemand moppert! Maar we willen toch ook wel eens goed weten, wat er mee gebeurt. En in dat oppzicht is het laatste Raads- overzicht niet voldoende duidelijk. De Raad heeft f 1517 toegestaan, die nog betaald moesten worden voor bestratings- werk Oranje- en Nassaustraten in 1925!! Dat doet me weer denken aan de opcenten Verm. belasting in 1928 en 1929 ter stop ping van een gat uit 't jaar 1917. Heilig Soest! De Heer Gasille heeft om inlichtingen gevraagd en de Burgemeester heeft geant woord eerst, dat ,,de opgaven (van 1925?) acheraf onjuist gebleken zijn" en later ,,dat de boeken nauwkeurig zijn bijgehouden, net zoolang totdat de opmetingen foutief Dat woord nauwkeurig" lijkt mij in dit zijn gebleken." Dat woord „nauwkeurig" lijkt mij in dit verband een weinig „onnauwkeurig." Maar waarom heeft men de „opmetin gen" opnieuw ter hand genomen? Heeft er nog iemand een rekening ingediend voor arbeid of levering over 1925? Dat lijkt mij wel wat laat! Waren er dan nu soms weer steenen zoek? Ik dacht, dat die magazijn- voorraden nog maar kort geleden waren nagegaan in verband met „een stil-maga- zijn", waarvan ik zoo iets gehoord heb. Zoudt U ons over deze aangelegenheid niet eens „nauwkeurig" kunnen inlichten en ons vertellen wat er nu eigenlijk gebeurd of niet gebeurd is en waar nu die 1517 goede guldens blijven? (Dit alles, geheel afgezien van persoonlijke zaken). U zoudt daarmee den dank oogsten van zeer velen in Soest en zeker van onderge- teekende. Ondergeteekende verzoekt beleefd om op name van het vorenstaande in „de Soester". Hoogachtend Uw dw. W. H. Doorman. Soest, 21—2—''32. Het aanslaande kuikenssizoen. Andere jaren zouden wij om dezen tijd het is al de derde week in Februari - moeten schrijven, dat het kuikenseizoen reeds aan den gang is, maar dit jaar is een ieder laat. De slechte tijden, de mai- laise in alles en daarbij de lage eierprij- zen hebben gemaakt, dat de boer-pluim- veehouder, die anders om dezen tijd al lang bij één of ancler hoenderpark zijn kui kens voor het voorjaar had besteld, er dit jaar nog. mee gewacht heeft. Heel natuurlijk, dit wachten, maar daar mee lost men de moeilijkheid niet op! Koopen of niet-koopen, dat is de vraag die beantwoord dient te worden, en waar op zoo moeilijk een goed antwoord is te geven, omdat er zooveel onzekere factoren in het spel zijn. Het is het buitenland, dat onzen uitvoer belemmert, en steeds nieu we hinderpalen werpt, dat den toestand zoo moeilijk en onzeker maakt. Wat zou er nu logischer zijn dan het pluimveebe- drijf hier te lande in dezen tijd in te krim pen, totdat het buitenland eenigszins var zijn protectionisme genezen is? Inderdaad is inkrimping een oplossing, die door velen aan de hand is gedaan en waarnaar velen luisteren. Of het de op lossing is, is natuurlijk niet te zeggen, er zijn te veel onbekende factoren in het spel. Maar wel is het zeker, dat een lang zame inkrimping, waarbij al het goede materiaal wordt vastgehouden, op het oo genblik beter is dan uitbreiding. Wij bedoelen met inkrimping echter in geen geval het nagenoeg of geheel stop zetten van de pluimveehouderij. Dat zou te dwaas zijn, vooral nu men nog niet ze ker weet, of de pluimveehouderij zijn ren tabiliteit zal verliezen. Want dat mag in dezen tijd van ma laise waarbjj het woord crisis een zondebok is voor alle kwaad wel eens gezegd worden, de pluimveehouderij kon tot nu toe uit. In 1931 hebben de veilingen en mark ten gemiddeld nog ruim 4 cent per ei uitbetaald, Arnhem 4.40 en Roermond 4.20 eent. Daar gaan (tenminste bij Arnhem) onkosten af van verzending, etc., naar de veiling, de boer krijgt dus minder. Laat ons aannemen, dat hij gemiddeld in het 1931, 4 cent voor zijn eieren heeft gekregen. En dat zijn jonge hennen in hun eersten leg gemiddeld 150 eieren hebben geproduceerd (een aanname, die toch niet te hoog is. waar op vele hoenderparken een gemiddelde van 200 wordt gehaald, tv te minder eieren raapt, zal het óf aan slecht dierenmateriaal, óf aan slechte ver- Slnn 2ichzeif te wijten heb- h,m «Trtt z?ud.en de i°nge hennen dus in hun eerste legjaar voor f6.- aan eieren hebben opgebracht. ni.?6 ™Üderk°?ten z'un op de boerderijen diwm °i iS °P ll0enuerparken. De groot ]°T,n l0V00,i3t bÜ niet te beschilf nog3' wat vinden; daarbjj beschikt men veelal over eigen produc ten, waardoor men zelf gedeeltelijk in't hardvoer der hoenders kan voorzien. Dat ln aanmerking nemende, schatten wij de voederkosten per kip per jaar op f2.50, een bedrag, dat voor veien eerder te hoog dan te laag zal zqn. Wij komen dus tot een voordeelig ver schil van f 3.50 tusschen eier-opbrengst en voederkosten. Hiervan moet afgetrok ken worden de waardevermindering der hennen, zij zijn als tweede legster immers veel minder waard dan toen ze voor hun eersten leg stonden, afschrijving hokken enz. Maar toch kan men wel zeggen, dat in 1931 de pluimveehouderij den meesten naast een beluoning voor de moeite nog een winstje hetft gegeven. De toestanden zijn intusschen echter veel slechter geworden. Maatregelen van het buitenland, daarby tengevolge van den zachten winter een groot aanbod van eie ren, hebben den eierprijs snel doen da len tot een de laatste jaren ongekende laagte. We zijn pas in de tweede maand van het jaar, zoodat niet te zeggen is, hoe al les verder dit jaar zal verloopen. Rekenen wij echter met een gemiddel den prijs van 3 cent, een prijs als voor Jen oorlog, en loopen de prijzen van het voer niet op, dan zal ook dit jaar een ieder, die zijn dieren goed verzorgt, zij he. Jan geen winst, dan toch een Mooning yqor de moeite van zgn pluimvee krijgen ...De toestand is ernstig, maar reden om er alles bij neer te gooien (waarbij men toch ook voor zijn leege hokken rente en nog niet. afschrijving moet betalen) is er gelukkig Men kan nu dit voorjaar eenigszins gaan bekrin^pen, zijn beste tweejarige hennen nog 'n jaar aanhouden, maar moet daar naast er.kel piima jong maleri al aansc a:- i'en. Geen kuikens dus, waarvan men en kel weet, dat het kuikens zijn, maar ver der niets. Het zou 'n verklaarbare, maar verkeerde zuiningheid zijn. Of de kippen leggen of niet, ze kosten Jijna evenveel aan voer. Daarom vooral lit jaar goed materiaal betrekken, van be- Jrijven, waar men door jarenlange valnest- :ontrole en selectie de productie van zijn lieren heeft ongevoerd; waar men dus de garantie heeft pluimvee te krijgen, in staal -en flink aantal behoorlijke groote eieren ;e leggen. Men kan wel wat minder koo pen, aldus in elk geval overbevolking, die iooveel schade doet, vermijdende, maar koope dan ook enkel prima materiaal. Voor zichzelf is dat ongetwijfeld de bes te weg, terwijl men aldus tevens de goede Gokbedrijven, die toch altijd noodig blij ven om in de behoefte aan fokmateriaal te voorzien, steunt. Voor wie niet weet tot wie zich te wenden de hoenderparken ad verteeren jok haast niet meer zjjn wij op verzoek bereid betrouwbare adressen te geven. M. H. (Alg. Ned. Landb.blad). HET BROEDEN VAN GANZEN. Wij lazen in het Alg. Holl. Landbouw blad het onderstaande stukje over het broe den van ganzen; wij veronderstellen, dat er wel lezers van ons blad zijn, die daarin belang stellen. Voorop sta, dat men goede fokdieren heeft, die minstens 2 jaar oud zijn. De gent mag echter een jaar zijn, doch ouder is be ter, n.1. 2 of 3 jaar. Bij te oude ganzen suk kelt men weer met de bevruchting der eie ren. Ze zijn echter niet zoo gauw te oud, als kippen b.v. Tot een jaar of acht kan men gerust gaan. Men zet van 2 tot 6 ganzen bij één gent. Méér kan nog wel goede bevruchtingsresul taten geven, doch de kans wordt kleiner. Noodig is, dat de uiterste reinheid be tracht wordt. Dit laat hier en daar nog wel te wenschen over. Zorg verder ook, dat de fokdieren niet te vet worden, want vette fokdieren geven procentsgewijze vele onbevruchte eieren of eieren met poreuze schaal. In deze laatste verdampt te veel vocht tijdens het broed- proces en dat is natuurlijk slecht voor de uitkomst. Men kan al tamelijk vroeg beginnen te broeden^ vroegbroedganzenkuikens loopen minder gevaar dan vroegbroedkippenkui- kens. Ganzeneieren kunnen op dezelfde wijze in de machine uitgebroed worden als hoender- eieren. Men begint met vrijwel dezelfde temperatuur; iets lager bijv. op 102)4 gr. Fahreiihcit. Van den 5en of 6en dag af llL gr. Fahrenheit, tot de vierde we,ek; daar na 103)4 gr. en bij het uitkomen 104 105 gr. Wat de vochtigheid betreft, iets meer vochten dan voor hoendereieren. Waak ervoor, dat de eieren zoo wat van dezelfde grootte zijn. Dus nooit kippen- of eendeneieren tegelijk met ganzeneieren. Men moet nogal tamelijk lang luchten, vooral wanneer de temperatuur in het broedlokaal rij hoog is. Denk er verder aan, dat de thermometer hooger moet hangen, dan bij kleine eieren. De hierboven aangegeven temperaturen meet men aan den bovenkant der eieren. Dit wordt nog wel eens over 't hoofd gezien, en dan komt er niet veel Van terecht. B. ZIJDERUPSENTEELT IN NEDER LAND. Kans op bijverdienste? Het is wellicht bekend, dat de zijderups oorspronkelijk in China en Japan voor kwam en dat aldaar sinds oude tijden van de cocons de echte zijde werd gewonnen. Vandaar werd ook de zijderups naar In- dië gebracht en voorts ook naar Zuid-Euro pa, zooals Italië, Zuid-Frankrijk. Maar is het U ook bekend, dat sinds eeni- ge jaren'in ons land bestaat de Nederland- sche Zijdeteeltvereeniging, die werd opge richt op initiatief van de Ned. Heidemaat schappij? Deze Vereeniging tracht de zijde rupsenteelt, die kans moet kunnen geven op een aardige bijverdienste, te bevorderen. Behalve de rupsen heeft men noodig moerbeibladen. Van de Ned. Heide Mij. te Arnhem kan men de moerbeiplant betrek ken, benevens de eitjes, die zich onder goe de voorwaarden tot rupsen ontwikkelen. De Heide Mij. zorgt tevens voor den ver- kpop van den zijdeoogst van de leden, die ge 11 ^*3<i^teelWereeriiging zijn aan- Wij komen binnenkort uitvoeriger hier op terug, daar juist de zorg voor de zijde rupsen een werkje voor de vrouw of doch ters zal kunnen zijn. RATTEN OP DE BOERDERIJ. Zoodra de oogst binnen is, en het kouder wordt, zoekt de rat de gezelligheid van de boerderij, waar welvoorziene schuren en hooibergen het hem gemakkelijk maken in zijn levensonderhoud te voorzien. Zelfs in de meest sombere tijden behoudt een rat zijn optimistische levensbeschou wing; een rattenpaar zal zich met in het minst bezorgd maken, indien het na een jaar bij zes of acht nesten een nakomeling schap van 880 leden gekweekt heeft, wat zeer wel mogelijk is, wanneer de jonge rat jes gelijdelijk over beiderlei kunnen ver deeld zijn en geen sterfte in de familie voor komt. Het is dan ook geen wonder, dat men al spoedig van een ware rattenplaag kan spre, ken als enkele dezer ongenoode gasten hun intrek nemen op de boerderij. Granen, en wortelgewassen, kortom de geheele oogst wordt aangesproken om den onverzadiglijken honger en vernielzucht te bevredigen; zelfs varkens, kippen en dui ven worden niet met rust gelaten; zakken, hout en leerwerk zijn in minder dan geen tijd vernield. Het is moeilijk brutalere in brekers te vinden, ze graven zich eenvoudig onder muurtjes en schuttingen door. Bovendien zijn ratten uiterst gevaarlijk als voortdragers van besmetting. Het is niet onder cijfers te brengen, hoe veel schade ratten den landbouwer kunnen berokkenen, Het rattengevaar moet dus grondig en op oordeelkundige wijze bestre den worden. Deskundigen hebben uitge maakt dat vergif de beste methode is. De ervaringen, door vele landbouwers en eige naren van opslagplaatsen met Rodent opge daan, bevestigen deze meening ten volle. Het is aangetoond, dat een stuk brood met boter, rijkeKjk besmeerd met Rodent, het meest aantrekkelijke hapje is, dat men een rat kan voorzetten. Heele rattenkolonies zijn in één nacht met Rodent uitgeroeid, ook in kippenhokken. De vogels worden 's avonds opgesloten en het hapje Rodent wordt op een stukje hout vastgezet, zoodat de ratten het niet mee kunnen nemen. Vóór de vogels 's morgens worden losgelaten, wordt het overgebleven vergif met de doo- de ratten verbrand. Op deze wijze werden reeds dikwijls vele honderden guldens be spaard. Beste meisjes en jongens, Hier zijn de oplossingen van de vorige raadsels weer: 1. Gramofoon. 2. Eén zwaluw maakt nog geen zomer. 3. Pioenroos. De nieuwe raadsels zijn: 1. Mijn geheel bestaat uit 7 letters en noemt iets, dat bijna alle meisjes en jon gens graag gebruiken: 5, 2, 3, is iets, waaruit men dikwijls water schept; 5, 6, 3, is een hoofddeksel; 4, 5, 1, is een familielid; 7, 4, 5, is iets, wat men bij al le noten vindt. 2. Met B ben ik van hout, met K ben ik wit, met Tj ben ik een boot, met T ben ik vet, met V ben ik een' vogel. Ra, ra. wat is dat? 3. Neem iets, wat je bijna aan alle ra men vindt, verander er één letter in, dan krijg je.... een knaagdier. OOM KAREL HET GEHEIM VAN DE VERLATEN MIJN. Naar een echte Amerikaansche geschiede nis, vrij bewerkt door Elly van Zon. (Nadruk verboden Alle rechten voorbehouden). De geschiedenis, die ik jullie nu ga ver tellen, speelt zich af in het mooiste en geheimzinnigste deel van Amerika, in he prachtige woeste bergland, waar de man nen bijna allemaal met groote stevige hoo- ge laarzen, een rijbroek, een grof gerai overhemd en een heele groote cowboy hoed op, rondloopen. Het was op een warmen zomerdag, dal een flinke jongen van 12 jaar, Tom ge- heeten, met zijn zusje van 10, die Marga- ret heette, in een groote Amerikaansche expresstrein door het woeste bergland schap van West-Amerika stoomden. Hun koffers waren onder de zitbanken wegge stopt en zij genoten van de prachtige, reis, die zij heelemaal in hun eentje, van het vlakke prairieland waar hun ouders een groote farm hadden, heelemaal naai de Rocky Mountains zoo heet de berg streek in het verre Westen van Amerika aflegden. Zij gingen namelijk uit logee- ren bij een Oom en Tante, die in een heel klein dorpje in de bergen .woonden. Die Oom Bill was namelijk eigenaar van de autobusdienst, die van het station van den trein naar het dorp in de bergen voer de. Zoodra ze dus uit den trein zouden stappen, zou Oom Bill met een auto op hen staan te wachten om hen naar zijn huis in het verweggelegen dorp te brengen. Natuurlijk zaten Tom en Margaret vol met heerlijke plannen. Zij zouden in de woeste bergstreek op ontdekkingstochten uit kunnen gaan. Want er waren nog heele groote gebieden, waar nog nooit iemand geweest was. De natuur was erg prachtig, met donkere naaldboomen en kale rotsen, en ze hadden zelfs gehoord, dat er in de buurt vroeger, heel lang geleden, goudmij nen waren geweest. Bovendien leefden er allerlei vreemde dieren in de bosschen, grappige wasbeertjes, elanden, antilopen en nog veel meer dieren, die je gewoonlijk al leen maar in den dierentuin tegenkomt. ,Weet je wat, Tom"?, zei Margaret, ter wijl zij opgewonden door het venster naar buiten keek, terwijl de bergen al dichter en dichter bij kwamen, „we gaan allerlei verborgen holen zoeken en misschien vin den we dan wel een goudmijn." „Best mogelijk"* antwoordde Tom, „maar ik geloof, dat alle goudmijnen al ontdekt zijn. Maar we zullen goed zoeken, mis schien vinden we toch nog wel wat. Ik heb mijn mooie nieuwe zaklantaarn bij me en mijn padvindersmes en padvinderstouw en onze rugzakken. Dus wij kunnen allerlei avonturen beleven." Even later stopte de trein bij een klein stadje aan den voet van de bergen, waar Tom en Margaret uit moesten stappen. Toen de conducteur hun koffers op het perron had gezet, kwam een groote man met een vriendelijk lachend ge zicht onder een kolossale grijze cowboy hoed op hen toegestapt. Zij herkenden dade lijk Oom Bill van de foto's, die vader en moeder hun hadden laten zien. „Zoo, zoo," riep Oom Bill vroolijk la chend uit, „Dus dat is Tom en die kleine Margaret, hè? Nou, dat is fijn hoor, dat'jul lie bij ons komt logeeren. Ik hoop maar, dat je van onze woeste bergen zult houden. Je vader was er dol op, toen hij een jongen was!" „O", riep Tom, „ik geloof het vast. Ze zien er zoo prachtig uit, veel grooter dan we gedacht hadden. Gaan we er nu meteen naar toe, Oom?" „Natuurlijk", zei Oom Bill, „de auto staat buiten, en tante zit al met ongeduld thuis op jullie te wachten!" Even later stapten ze in een groote open auto. De koffers werden achterin gezet en ze mochten met zijn tweeën naast oom Bill zitten op de voorste zitbank. Op die manier konden ze alles prachtig zien. De auto stoof met groote vaart over den stillen kronkelen, den weg, die langzamerhand omhoog voer de, langs diepe afgronden en ruischende wa tervalletjes en snelstroomende beekjes. Er stonden slechts heel weinig huizen langs den weg. Het duuide soms wel 10 minuten voor ze weer een ander huis zagen. En wat voor een huis! Het waren huizen, opgetrokken uit ruwe boomstammen. De boomen daar voor waren zoo maar uit het bosch gekapt. Eindelijk nadat ze een heele poos gereden hadden, maakte de weg een scherpe bocht en daar stond op een groen heuveltje, als het ware geleund tegen den rotswand, een alleraardigst houten huis, ook weer geheel opgetrokken uit bruine, ronde ruwe boom stammen en warempel met een waranda voor de deur. (Wordt vervolgd)- Gordijnen wasschen. Een van de werkjes, die onverbreke lijk met de schoonmaak verbonden zijn, is het wasschen der tulle, vitrage, netel- doeksche, filet en andere gordijnen, die vlak voor de glazen hangen. Daar in vele gevallen deze gordijnen echter teer zijn en er, ook al door invloed van het zon licht, gauw scheuren inkomen, is het wasschen ervan een heel voorzichtig kar weitje. Men neemt dus de gordijnen voor zichtig af en klopt ze uit, kijkt goed na, of er hier of daar niet een winkelhaak of gaatje te repareeren valt en tornt metalen gordijnringen er af. Wanneer de gordf ien los voor de glazen hangen, d.w.z. et tusschen twee latjes of koordjes gespan nen, dan doet men verstandig precies de lengte en breedte op te meten, opdat de boel niet na het wasschen overmatig, hetzij in de lengte, hetzij in de breedte, uitge rekt wordt. Om te beginnen spoelt men de te wasschen gordijnen een paar keer uit in een teil water met een paar flinke han den soda er in. Vervolgens wascht men ze heel voorzichtig in een lauw sop, dat men van gewone huishoudzeep bereidt. Wordt het sop erg vuil, dan moeten de gordijnen nog een tweede keer in een schoon sop gewasschen worden. Heeft men eenwring- machine, dan worden ze daardoor gehaald en met de handen verder nog zoo droog mogelijk gedrukt, doch vooral niet gewron gen. Daarna een keer of drie in lauw schoon water uitgespoeld. Opnieuw droog- knijpen (of door de wringmuchine halen), ze stijven, op maat rekken en met een ta melijk warm jjzer droog strijken. Voor kleine gordijnen gebruiken we rauwe stijf sel. Voor groote gordijnen, of gordijnen die tusschen latjes of roeden gespannen worden, past men de gekookte stijfsel toe. De volgende maten worden voor stijfsel aangegeven: voor grove gordijnen 1.5ons stijfsel op 2 liter water, voor fijnere tulle en vitrage gordijnen een kwart <»ns stijf sel op 2 liter water, Groote gordijnen wor den, nadat ze gesteven zijn in een doek uitgeknepen (dit moet men trouwens ook met kleine gordijnen), waarna men op een zolder of ongebruikte kamer een groot schoon laken speldt op den grond; opdat laken speldt men dan weer het natte gor- djjn, waarvan wij immers vooraf de maat hebben genomen en rekken het tot op de juiste oorspronkelijke maat, eerst in de lengte aan één kant, daarna in de breedte en eindelijk langs den anderen lengtekant. Het ligt voor de hand, dat men voor dit vastspelden roestvrije spelden moet ge bruiken. Deze gordijnen moeten eerst drogen, waarna men ze voor het strijken (dat in de lengte moet gebeuren) eerst even invocht. HUISVROUW. van 15 regels f0.75. Elke regel meer f0.15. Bjj vooruitbetaling te voldoen. Voor bewijsnummer moet 5 ct. in rekening worden gebracht. Solide financieele instelling, biedt aan soli de personen, met vaste positie, GELD TER LEEN AAN, tegen matige rente. Bedragen beneden 200.zonder borgstelling. Geen «osten vooruit. Geheimhouding verzekerd. Brieven onder motto „Geld", san het Bu- reau van dit blad. HEERENKLEEDING NAAR MAAT NIEUWSTE STALEN-COLLECTIE OVERHEMDEN DASSEN Uw keuze is niet moeilijk „HET HANDELSHUIS VOLDOET U" Soesterb.straat 51 Soest Telef. 2200 Helft van dubb. Landhuis, 5 kamers, keu ken, gr. kelderkast, balcon, vliering, tuin' en schuur, gas, waterl., el. licht. HUUR BILLIJK. Inl. WALTMANN EN Co. Mendelssohnlaan 5 SOESTDIJK. Fnnsch, öuitsch, Engelsch leert U vlug en gemakkelijk bij Taai-Insti tuut De Regt Van Ommeren, Heuvelweg 28, Soestdijk. Goed onderhouden te koop aangeboden. Prijs I 15. Brieven on der No. 10 aan het bureau van dit blad. GEMAAKTE KLEEDING voor HEEREN EN JONGENS Uw keuze is niet moeilijk „HET HANDELSHUIS VOLDOET U" Soesterb.straat 51 Soest Telef. 2200 GEVRAAGD: voor kleine Hjne wasch. Zich te vervoegen vóór 12 uur of 's avonds Kolonieweg 22, Soest. Slooper 5 P.K. geruischl., duo, electr., met gar. z.w. bereden, te koop t.i:a.bod contant. Spoed. Brieven onder No. 11 aan het bureau van dit blad. WERKMANSKLEEDING?! BEROEPSKLEEDING?! HEERENKLEEDING?! Uw keuze is niet moeilijk: „HET HANDELSHUIS VOLDOET U" Soesterbergschestr. 51 - Soest - Tel. 2200 Vanaf heden af te geven prima tweedaags kuikens. Exchexers, Wit en Patr. Leghorn. Concurreerende prijzerï. Hoenderpark De Boschrand. Koninginnelaan 158. CRISIS-PRIJZEN 1! GROOTE WOLLEN DEKENS f 4.25 „HET HANDELSHUIS VOLDOET U" Soesterb.str. hk. Gallenkamp Pelsw. Soest. Levering aan groote instellingen Massief Eiken Eetkamerameublement. Men- delsshonlaan 1. Wilde Konijnen (groot) f 0.80 Braadkippen per pond f 0.50 Soepkippen per pond f 0.45 Hazen f 1.en f 1.50 Eenden f 1.en f 1.|25 Ganzen f 2.25 en f Eieren, groot en versch f 0.04 Smitsweg la SOEST 5» Wij bevelen ons beleefd aan, voor de levering van ALLE MOGELIJKE tegen zeer lage prijzen. Aanbevelend, Mooie Zit-Slaapkamer aangeboden voor 2 personen op goede stand. Met of zonder gebruik van keuken. Prijs nader overeen te komen. Brieven on der No. 12 aan het bureau van dit blad. vraagt nog eenige werkhuizen. Brieven on der No. 13 aan het bureau van dit blad. VERGROOTINGEN NAAR IEDER PORTRET Moderne Lijsten voor Foto's, Plaatwerk, enz. TH

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1932 | | pagina 3