Zweedschei
Belevenissen
IVieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
adverteert
HET KASTEEL
©IM1I SPECDAILIE TAR0IWE1
No. 68
Twintigste Jaargang
Woensdag 24 Augustus 1932
UITGAVE: N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP
REDACTIE- EN ADM.-ADRESVAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK
Bekendmakingen
Officieel
Adverteert in
lilT SQJCCiS S
Ja
Binnenland >o
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT7 - SOESTDIJK
ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEW INGEWACHT
TOT UITERLIJK DINSDAGS- EN VRIJDAGSMORGENS 10 u.a. h. BUREAU
ADVERTENTIËN: VAN 1—5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. KORTING
ABONNEMENTSPRIJS f 1.— PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912-(STAATSBLAD No.380
i
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat het verzoek van D. van
Schooneveld, Sportweg 9, te Soesterberg
om op/in perceel, kadastraal bekend in sec
tie E. 'No. 1211/1260, gelegen aan den Sport
weg, een smederij met herstelplaats voor
motoren te mogen oprichten door hen is in
gewilligd en dat het verzoek om vergunning
tot het in voorraad houden van benzine en
motorolie in bussen door hen is geweigerd
op 19 Augustus 1932.
Soest, 25 Augustus 1932.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester, G. Deketh.
De Secretaris, Groot, l.s.
ieder mensch heeft twee opvoedingen,
een die hij van anderen ontvangt, en
een veel belangrijker die hij zichzelf
geeft.
GIBBONS.
Geluk en succes in het leven hangen
niet van onze omstandigheden af
maar van onszelf.
SIR JOHN LUBBOCK.
Er bestaat een veel-aangehaald Engelsch
gezegde, dat luidt: „Mv home is my castle",
mijn thuis is mijn kasteel. En eerder dan
een zelfbewuste verklaring van onafhanke
lijkheid op eigen terrein is dit feitelijk een
diepzinnige wijsheid, waarvan het de moeite
waard is, de beteekenis eens dieper na te
gaan. Want de bewering dat iemand's huis
/ijn kasteel is. wil feitelijk zeggen, dat
het een sterke plaats is„ een toevluchtsoord,
een krachtige burcht, waar de jonge, ont
luikende gedachten van het kind gewapend
en gesterkt worden voor den strijd te mid
den van verzoekingen en verleidingen in
de groote menschenmaatschappij daarbui
ten, het moet een bron van inspiratie en te
gelijk een toevluchtsoord zijn, een plaats,
een werkplaats waar de toekomstige burger
wordt gevormd. Geen wonder dat men het
thuis, het gezin de bakermat van de maat
schappij noemt. En dat dus een goed gezin,
een waar „home", een atmosfeer heeft,
waarin waarheid en goede burgerzin, liefde
en trouw, zelfopoffering en vergevensge
zindheid aangekweekt worden.
U en ik, wij hebben een verbazend be
langrijke en verantwoordelijke taak te ver
richten in het opvoeden van onze kindeven
in een thuis, waaraan zij hun heele leven
lang zullen denken, waaraan de herinnering
steeds levendig en mooi zal blijven en daar
door voor de toekomstige leden van de
maatschappij een blijvende broji van inspi
ratie. De invloed die van het thuis uitgaat
op de karaktervorming van de kinderen is
van nimmer te overschatten belang. Het
thuis van het kind drukt een bijna onuit-
wischbaar stempel op het leven van den
volwassen mensch. Daarom is het van zoo
uitnemend belang, dat den kinderen een
waarlijk goed thuis wordt gegeven. We zijn
het niet alleen verplicht jegens onszelf en
de kinderenmaar ook en vooral jegens de
maatschappij.
Maar ja, zoo'n echt „thuis", dat de mooi
ste plek op aarde zou moeten zijn, komt
maar niet zoo opeens uit de lucht vallen,
of door een wonder, zooals iemand onlangs
opmerkte. Wij menschen hebben ervo.or te
werken, er offers voor te brengen, er tijd
voor te nemen, om het te verfraaien. Wij
menschen hebben er onszelf heelemaal in te
leggen, onze harten, onze zielen. Het thuis
moet werkelijk iets beteekenen voor hen die
het hebben. De jongelui moeten zich niet
slachtoffers voelen, als ze dan eens een
avond moeten thuisblijven. Ze moeten niet
het gevoel hebben, dat ze daardoor iets van
beteekenis missen en er niets voor in de
plaats krijgen. Het doel moet niet zijn al
leen maar een thuis te hebben, dat vol
maakt is ingericht, schoon en nieuw gemeu
beld en gestoffeerd. Want een al te over
dreven campagne om alles zonder een stof
je of vlekje te houden kan soms van een
huis een plaats maken, waar niemand zich
°P zijn gemak voeltHet ideaal is een
plek te hebben, waar het gezin voelt dat er
'ets waardevols aan het leven wordt toege-
V0eKd, dat nergens anders gevonden kan
wordenHet thuis is van levensbe
lang voor de opvoeding van kinderen.
In een goed gezin, een echt „thuis" draagt
elk lid van het gezin zijn steentje bij. niet
noodzakelijkerwijs in geld, maar in dienst
vaardigheid en offervaardigheidHet
ware thuis is een fontein van goede motie
ven en gedachten en een inspiratie voor het
heele leven, en het is tevens de bron van de
liefste herinneringen. En het is een deel
van den christenplicht het gezin te schra
gen en zijn invloed ten goede te doen gelden
in de gemeenschap. En indien dan door
de een of andere oorzaak de ouders in ge
breke blijven de fijne dingen van het hui
selijk leven tot stand te brengen, dan nog
kunnen de jongelui, mits ze maar den juis-
ten geest bezitten, hun invloed doen voelen
en het thuis maken tot wat het behoorde te
zijn: een plaats waar liefde gegeven wordt.
Dan, achter de sterke muren der liefde,
wordt het thuis inderdaad: een kasteel.
(Nadruk verboden).
FLORIS C.
VERVOLG.
Tamelijk doelloos vervolgde ik mijn slen-
tertocht door Gothenburg. Mijn voornemen
was, zoo spoedig mogelijk naar Stockholm
terug te keeren, maar daar bestond dien
zelfden dag geen gelegenheid meer voor,
dus moest ik in ieder geval hier overnach
ten. Op de goeie gok sloeg ik de richting
van het centrum weer in, in deze doodsche
buitenwijken was überhaupt niets te beleven.
Onderweg echter kwam ik door een park,
waar de gemeente een dansvloer had doen
aanleggen, zooals dat met de midzomer
feesten gebruikelijk is. Een schare danslus-
tigen had zich, in afwachting van de ko
mende attractié's, op de talrijke banken ge
zet en langs de randen der grasperken. Ook
ik, moede wandelaar, besloot mij hier een
park, waar een viertal Gothenburgsche
schoonen verdekt opgesteld waren onder
een enormen beuk.
Nos anries!" stelde mijn ontdekker met
een handgebaar vagelijk in het algemeen
voor. De „amies" begroette mijn komst met
een eenigszins verlegen gegichel. Daarna
begonnen de zeehelden mij gelijktijdig met
mededeelingen, die ik ten gerieve der vrien
dinnen vertalen mot-4, te bestormen.
Zeg haar, dat ik
Zij begrijpt niet, dat
Vertelt U toch in het Zweedsch, dat...."
Stop!" zei ik bevelend. „Systeem is
alles."
Eerst liet ik door de wederzijdsche par
tijen vertellen, wie bij wie hoorde, maar
dit klopte reeds niet op alle punten. Hieruit
konden complicatie's groeien en voorkomen
is beter dan genezen. Dus maakte ik een
indeeling volgens eigen inzicht, waarbij ik
lengte als criterium aannam. Mijn arbitrage
vond algemeene erkenning. Daarna zette ik
de meisjes in een rij op een bank, stelde hun
bewonderaars voor hen op in de juiste volg
orde, en ging tusschen de partijen in staan.
Tn welgekozen bewoordingen zette ik mijn
verhouding uiteen, ontsloeg mijzelf bij voor
baat van iedere verantwoordelijkheid en
zeide:
U kunt beginnen."
Mijn ontdekker nam het woord.
Zeg haar: ik bemin U
Ter vermijding van eenig misverstand,
ging ik veiligheidshalve in de derde persoon
over:
Deze meneer bemint U."
Deze verklaring, evenmin als de volgende
drie gelijkluidende, scheen geen geweldige
openbaring in te houden; de mededeeling
werd voor kennisgeving aangenomen. Zelfs
van de gelegenheid tot repliek, die ik bood,
werd geen gebruik gemaakt, zoodat ik de
Fransche zeevaarders inlichtte:
zoodat mijn tanden >ls buffer konden fun
geeren. Mijn aanvaller, die deze manoeuvre
niet verwacht had, trok zijn bloedende vuist
terug.
Schurk!" riep hij.
Aangenaam!" zei ik. Dit was een
goedkoop en afgezaagd grapje, maar het
scheen mij juist voor hem te passen. Hij
reageerde er evenwel niet op, maar ging
er thans toe over, waarmede hij had moeten
beginnen:
Wat wilt U met deze dame?"
'Niets dan behulpzaam zijn."
Dat hoeft niet. Zij is mijn verloofde."
Ik merkte op, dat het één het ander niet
priori buitensloot. Onderwijl keek ik ter
sluiks naar zijn niet beringde vingers, wat
hem aanleiding was, zichzelf te corrigeeren:
Bijna mijn verloofde ten minste. Waar
mee hielp U haar dan?"
Bij de vertaling van lyrisch Fransch
proza."
Waar kwam dit vandaan?
Ik wees op den verdediger van de Fran
sche eer ter zee, die er min of meer als een
vraagteek'en bij stond.
Complicatie's?" vroeg deze.
Erg", zei ik.
De ander maakte daarop het militair sa
luut en verwijderde zich met groote passen
in de richting van zijn kameraden. De me
neer, die bijna verloofde was, wendde zich
weer tot mij.
Wat wilt U nu nog?" vroeg hij, op
weinig respectvollen toon.
Afscheid nemen", zei ik.
Het was een voornemen, maar het bleek
een vrome wensch.
De dame, die bijna de verloofde was van
een Zweedschen .meneer en die de vrouw
had kunnen worden van een Fransch zee
man, als Frankrijk niet zoover van Zweden
had gelegen en de eeuwige bezwaren van
tijd en geld geen parten gespeeld hadden,
tijdje te verpoozen, en vond een plaats op
het gras, met als rugsteun een der hoekpi-
aren van den dansvloer. Aanvankelijk was
deze plaats redelijk comfortabel, nader
hand minder, want naarmate het uur van
aanvang naderde 'en de muzikanten begon
nen waren, hun instrumenten gevechtsklaar
ce maken, ontstond er een levendig gedrang
bij dezen ingang. Tenslotte trapten twee
'.waar geschoeide voeten op de nieuwe fla
nellen broekspijpen, waarin mijn behaaglijk
uitgestrekte beenen zich bevonden en een
'.ware stem bulderde;
Hil de puto! Itfiot dun Suédois dor-
mant!", aldus in onmiskenbaar provin-
gaalsch mijn bescheiden vloek overstem-
nend.
Eerst zèg en toen stónd ik op. Aan het
mutsje met roode kwast herkende ik in mijn
beul den Franschen marinier. Ik maakte
hem beleefd attent op enkele onjuiste prae-
mises in zijn uitlating, daar ik nóch
idioot, nóch Zweed, nóch slapend was. Hij
wenschte blijkbaar niet verder op deze bij
komstigheden in te gaan, mompelde iets van
en verontschuldiging, deelde mij mede, dat
hij tot de bemanning behoorde van een in
de haven liggenden Franschen Kruiser, en
vroeg, wat voor landsman ik was.
-Hollander."
-Woont U hier?"
Ja
Spreekt U Zweedsch?"
Tot mijn verwondering liep hij na mijn
laatste antwoord snel weg. Ik vroeg mij in
gemoede af, of ik iets gezegd had. dat hem
geërgerd had, maar terwijl ik nog met dit
zelf-onderzoek bezig was, verscheen hij
reeds weer, nu in gezelschap van drie col
lega's.
Dit is de man, die Fransch èn
Zweedsch spreekt!", waarna zij hoera-den,
twee hunner mij onder den arm namen, roe
pende: „Dan moet U mee", en de derde mij
en cigaiet aanbood, die ik evenwel, gezien
de situatie, niet accepteeren kon. De zege
tocht eindigde aan de andere zijde van het
Mijne heeren, deze dames schijnen er
geen bezwaar tegen te hebben, dat U hen
bemint. Wat verder?"
Zeg haai;, dat ik haar zou willen hu
wen, als ik tijd en geld had", vond een der
cavaliers uit.
Ook deze missieve bracht ik over met
een hoopvolle modulatie. De dame wilde
daarop weten, hoever Frankrijk van Go
thenburg aflag, waarop ik naarstiglijk aan
het becijferen sloeg. Maar zelfs de afstand
hemelsbreed tot de noordelijke grens
was haar te groot, zoodat ook zij maar van
een huwelijk afzag, ongeacht de bezwaren
van temporalen en finantieelen aard.
Zeg haar, dat zij schoone blonde haren
heeft", zei de Franschman.
Ook deze mededeeling vertolkte ik, even
als een geheele reeks volgende, die mij alle
even overbodig voorkwamen, aangezien ik
aannam, dat de dame zelf het beste met de
kleur van haar oogen en haar en de vorm
van haar voeten op de hoogte zou wezen.
Inmiddels was de muziek begonnen te spe
len, waarop drie van de zeelieden met de
..dames die zij beminden"» in de richting
van de dansvloer aftogen, om zich zonder
mijn phililogische assistentie op den glad
den vloer te wagen. Slechts de dichterlijk
veranstaltete zeeheld bleef, om door mid
del van mij, de geduldig toeluisterende Go
thenburgsche van haar uiterlijke en veron
derstelde innerlijke schoonheid en deugd te
overtuigen. Daarbij had ik mijn aanvanke
lijk gevolgde methode van transpositie in
de derde persoon laten varen, omdat dit aan
het effect veel schade deed. Ik vertaalde
letterlijk de bloemrijke volzinnen, zooveel
mogelijk met de vereischte intonatie en ver
gezeld van het veelzeggend gebaar. Juist
evenwel was ik midden in een phrase, toen
zeer onverwacht van naast mij een vuist
opdook, die zich met verdacht groote snel
heid in de richting van mijn neus verplaat
ste. Een botsing scheen onvermijdelijk en
die bleef ook niet uit Alleen had ik nog de
tijd, mij vijf centimeter te verheffen en mijn
lippen op te trekken als een nijdige buldog,
toonde een even onverwachte als onge-
vvenschte toenadering tot Holland. Ik ver
moed, dat het wat heftige temperament van
den 99 verloofde hierin geen kleine rol
speelde en dat de dame vreesde voor een
overeenkomstige uitbarsting, als waarvan ik
zooeven bijna het slachtoffer was geworden
In ieder geval, zij hing plotseling op een
dramatische wijze aan mijn schouder, snikte
een en ander onverstaanbaars, dat ik als een
verzoek om bescherming opvatte, kortom,
het werd een scène la Holywood. Ik be
vrijdde mij van de weenende juffer, met.
moals dat in romans heet, zachte dwang
Het leek wel verdorie, of de heele wereld
het op mijn met zooveel moeite veroverde
habijt gemunt had. Eerst veegde 'n Fransch
man zijn schoenen aan mijn pantalon af.
nu wilde de juffrouw mijn mouw als zak
doek gebruiken.
Met de onredelijkheid, die verliefde men
schen kenmerkt, stond de in zijn rechten te
kort gedane amateur reeds weder in vecht-
houding, zoo spoedig hij de zekerheid had.
met een aanval op het voorwerp van zijn
haat ook niet dat zijner liefde te verbrijze
len, zooals zooeven, toen deze twee nog een
geheel uitmaakten, het geval geweest zou
zijn.
Terwijl hij zich evenwel nog tot hoogste
razernij stond op te winden, verscheen de
Franschman. die slechts versterking was
gaan halen, weer met zijn collega's op het
tooneel van den strijd. Voor het tot een
uitbarsting kon komen, zei ik tot den con
current:
Maintenant, elle vous aime." Ik aar
zelde even, op zoek naar een passend
woord, dat uit kon drukken, hoezeer de lief
de van de dame inmiddels aan omvang toe
genomen had. „Elle vous aimein-
fernalément'', vond ik tenslotte. „Elle vous
prie de 1'embrasser, immédiatement."
Het voorwerp dezer spontaan en voor
spoedig opgebloeide liefde, was instantelijk
bereid, aan de uitnoodiging gehoor te ge
ven en hij sloot de veelzijdig beminnende
Gothenburgsche demonstratief in zijn ar
men. Dit was voor mij het moment, mij be
scheiden terug te trekken,. Als het nu niet
anders kan, ben ik gaarne te vinden voor
een paar woorden op de vuist, maar om als
kogelvanger te dienen voor een willekeurige
Fransche matroos, voelde ik mij toch maar
matig geroepen. Voor ik tien stappen ge
daan had, was de strijd achter mij in alle
hevigheid ontbrand. En het vuur greep snel
om zich heen, want diverse jonge mannen,
die vrienden geweest waren, nog waren of
worden konden van de overige, in Fransch
gezelschap ve;keerende dames, kozen de
partij van hun landsman, zoo spoedig zij
dezen in strijd zagen met den vreemde. Er
waren acht vechtende mannen, vier jamme
rende meisjes en tientallen juichende toe
schouwers, toen ik tegen den surveilleeren-
den agent, die ik om de hoek tegen kwam,
zeide:
Je mag wel eens gaan kijken, agent.
Er wordt geknokt in het park!"
(Wordt vervolgd).
DE TUINBOUWBEDRIJVEN EN DE
CRISISPACHTWET.
Vallen zij er onder?
Het lid der Tweede Kamer de heer Van
de Bilt, heeft de volgende vragen gericht
tot den Minister van Justitie:
L Is het juist dat de kantonrechter
te Haarlem bij een beschikking van 28 Juli,
zich onbevoegd heeft verklaard kennis te
nemen van een verzoekschrift, ingediend
door een pachter teneinde op grond van
het bepaalde in de Crisispachtwet 1932 om
gedeeltelijke ontheffing der pachtsom te be
komen, en wel omdat de aanvrage een per
ceel tuingrond betrof?
2.^Is de Minister ook van oordeel dat de
Crisispachtwet niet geldt voor de tuinbouw
bedrijven, zooals de bovengenoemde kan
tonrechter bij zijn decisie meende?
3. Wil de Minister in geval hij meent dat
de tuinbouwbedrijven wel onder genoemde
wet vallen daarvan den, kantonrechters doen
blijken?
POSITIE DER SCHEPEN OP 18 AUG.
1932.
MAILSCHEPEN N.V. ROTTERDAM-
SCHE LLOYD
Ms. Baloeran 17 Aug. van Batavia
thuisreis
Ms. Dempo 18 Aug. te Southampton
uitreis
Ms. Indrapoera 13 Aug. pass. Perim
uitreis
Mis. Sibajak 17 Aug. van Marseille
thuisreis
VRACHTSCHEPEN N.V. ROTTER-
DAMSCHE LLOYD.
Ms. Kota Agoeng 16 Aug. van Padang
thuisreis
Ms. Kota Gede 17 Aug. pass. Cape Bon
thuisreis
Ms. Kota Inten 4 Aug. van Soerabaja
PJBL
Ms. Kota Napan 17 Aug. van Genua
thuisreis
Ms. Kota Pinang 17 Aug. van Suez
uitreis
Ms. Kota Tjandi 17 Aug. te Belawan
uitreis
Ss. Blitar 16 Aug. van Belawan JNL
Ms. Djambi 14 Aug. pass. Vlissingen HAL
Ss. Jacatra 17 Aug. pass. Gibraltar
uitreis
Ms. Kedoe 11 Aug. van Gorontalo PJBL
Ss. Modjokerto 12 Aug. te Liverpool
thuisreis
Ss. Palembang 16 Aug. pass. Gibraltar
uitreis
Ss. Soekaboemi 18 Aug. pass. Perim JNL
Ms. Tosari 14 Aug. te New York JNL
Opgegeven door: H. G. Ruhaak, Agent
Kotterd. Lloyd, Birktstraat 41» Soest. Tel.
AMERSFOORT.
VERKEERSONGEVAL.
Zondagmorgen omstreeks 9 uur reed de
16-jarige wielrenner V. uit Soest links om
den vluchtheuvel op de Varkensmarkt. Hij
kwam daardoor in botsing met een stads
autobus en werd met een ernstige hoofd
wonde naar het St. Elisabethsziekenhuis
vervoerd. Dr. Eggink verleende de eerste
hulp.
AMSTERDAM.
MAN IN ZWEMINRICHTING
VERDRONKEN.
Zondagmiddag was een jongen in de
zweminrichting te Sloten aan het duiken,
waarbij hij op een lijk stootte, dat op den
bodem lag. Toen dit lijk boven water ge
haald werd,, bleek het een ongeveer 30-jari-
gen man te zijn, die vermoedelijk kramp ge
had heeft tijdens het zwemmen. Het lijk is
naar het Wilhelmina gasthuis overgebracht.
HOTELBRAND.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
ontstond brand in een voorkamer op de
tweede verdieping«van het hotel „De Llovd"
op de Martelaarsgracht te Amsterdam. Als
gevolg van de warmte stonden alle vensters
en deuren open, zoodat de vlammen vrij
spel door het geheele gebouw hadden. In
korten tijd was dan ook de derde verdie
ping aangetast en baanden de vlammen zicb
