I
Zweedsche
Belevenissen
Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
BMNDSTOFIFENIHlSiroiri5Srm5
WONINGBUREAU P. MAN - SOESTDIJK
No. 89
Het stroeve rad van
Genève.
Gemeente - rekening
1931.
Soester Vischvoor;
iening
EERSTE SOESTER BEGRAFENIS ONDERNEMING
Begrafenissen - Transporten - Crematie's
0-\WAYiQ/
Twintigste Jaargang
Zaterdag 5 November 1932
•rbv tot
dom de
ij naar
el voor
indacht
eft dit
choone
eren
de in-
ige re
en hun
al een
wil ik
Maar
oorstel
dacht
t aan-
gaan,
i mijl-
op de
in de
lemen,
nerin-
ie wèl
te vo-
ien en
zinde-
an de
en in
de zij
an al
oeren.
onder
Miss
ter-
kwam
er de
uidde
anon-
ossel.
r So-
alle
paar
:ham-
li
BUREAU VOOR ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 7 - SOESTDIJK
ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEN INGEWACHT
TOT UITERLIJK DINSDAGS- EN VRIJDAGSMORGENS 10 u.a. b. BUREAU
UITQAVE: N.V. EERSTE SOESTERELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP
ADVERTENTIËN VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. KORTING
ABONNEMENTSPRIJS f 1._ PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST
REDACTIE- EN ADM.-ADRESVAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 - (STAATSBLAD No. 380)
Dit nummer bestaat
uit 2 bladen.
Nai de hervatting van de ontwapenings
conferentie weer aan de orde is*, kan het
/ijn nut hebben, zich nog eens duidelijk
voor oogen te stellen, hoe de situatie op het
internationale politieke sehouwtooneel
op het oogenblik uitziet. We hebben inmid
dels het lang verwachte Fransche ontwape
ningsplan gekregen, waarvan Herriet het
een en ander in de Fransche Kamer verteld
heeft, doch dat over het geheel genomen
voor velen een puzzle lijkt. In het algemeen
komt het hierop neer, dat het Fransche le
ger een korter diensttijd voor zijn dienst
plichtigen zou invoeren, welk systeem door
de andere mogendheden zou moeten wor
den overgenomen. Het voornaamste punt
schijnt echter wel te zijn, dat in Duitsch-
land de Rijks weer], die zoo gering in aan
tal doch zoo indrukwekkend van militaire
kracht is, zou worden ontbonden en ver
vangen door een weermacht die niet zoo
intens is getraind en zoo uit op-en-top be-
roepsmenschen zou bestaan. Met andere
woorden, de Rijksvveer zou gedemilitari
seerd moeten worden.
Het Fransche plan is dit wordt niet
verheeld voor velen een, teleurstelling
geworden en men vraagt zich af, hoe Her-
riot zijn naam heeft kunnen en willen ver
binden aan een plan, dat zoo duidelijk de
Poincaré-Tardieu sig/iatuur draagt, met an
dere woorden: dat opnieuw ingegeven
schijnt te zijn door de tot een obsessie ge
worden Fransche veilighevdsmanie en vrei
voor Duitschland. In Engeland vraagt *n,
zich af, wat men met een plan moet t
ginneni, waarvan men de uitwerking niet
:ou kennen en waarvan het geenszins ze
ker is, dat het niet de Fransche hegemonie
op bewapeningsgebied in Europa zou be
stendigen. Voor Duitschland is het al heel
moeilijk te aanvaarden, omdat de bedoe
ling om Duitschland klein te houden, als
een soort tweede-rangs-staat (wat Duitsch
land den laatsten tijd juist hoe langer hoe
meer van zich af werpt) er duidelijk uit te
lezen valt. Verder zijn er nog vage bepa
lingen omtrent een internationale weer
macht en internationale controle, doch in
Britsche kringen vooral heeft het Fransche
plan den indruk gemaakt, alsof het één
groote poging is, om opnieuw het Verdrag
van Versailles te onderstreepen en te ga
randeeren. En), zoo verklaart bijvoorbeeld
een gezaghebbend man als J. L. Garvin in
het toonaangevende Britsche blad „The Ob-
server": die garantie zal nooit gegeven
worden. Om aan het Duitsche volk geen
andere hoop te laten dan geweld, zou op
den duur fataal voor den vrede zijn, ter
wijl ondertusschen de prikkelbare stem
ming in Europa nog verergeren zou.
De Fransche veiligheid is dus weer eens
inzet van een groote politieke manoeuvre
geworden. Juist ten opzichte van die zoo
veel besproken Fransche veiligheid, die
maar steedis bedreigd zou worden, is het
wel eeus goed om onomwonden en duide
lijk te zeggen waarop het staat. Wanneer
men leest van de gordel van ijzer en staal,
die Frankrijk langs de Duitsche grens heeft
aangelegd, ten koste van mil li arden, en als
men hoort dat, volgens aandringen van de
Belgische legerautoriteiten (die onder
rranschen invloed staan, zooals bekend)
de Belgische verdedigingslinie langs de
Oostgrens zoo spoedig mogelijk voltooid
moet worden, dan zou men haast denken,
dat er overmorgen een Duitsche aanval op
Frankrijk en België te wachten staat. Deze
gedachte nu is ten eenenmale absurd. De
heele wereld vvenscht immers, dat de hui
dige Fransche en Belgische grenzen zullen
blijven zooals ze zijn en de meerderheid
van het Duitsche volk weet drommels goed,
dat 'n nieuwe Duitsche aanval op die gren
zen waanzinnig en regelrecht zelfmoord
van Duitschhland zou zijn. Duitschland
weet ook, dat zulk een aanval door de gc-
heele wereld zou worden veroordeeld en
«afgeslagen, en dat zulk een daad het einde
van het Duitsche Rijk zou beteekenen.
Goed beschouwd is dus de Fransche vei
ligheid zoo groot als inaar menschelijker-
wijs gesproken mogelijk is. Als de Fran
chen de zaak maar kalm wilden bekijken.
Voor België geldt precies hetzelfde.
De moeilijkheid zit hem dan ook niet
in de Fransch-Duitsche betrekkingen in
West-Europa. De gevaarlijke zone vindt
men juist in Oost-Europa, in Polen. Frank
rijk heeft zich opgeworpen als verdediger
van de inct kunst en vliegwerk vlak na den
wapenstilstand in overwinningsroes opge
telde Poolsche grenzen, met den beruchten
Poolschen corridor, die Oost Pruisen van
Duitschland gescheiden houdt, als een
bloedende wonde in het aangezicht van
Europa, een wonde die niet helen wil. Het
dus niet voor Frankrijk's eigen grenzen,
dat het de strikte handhaving van het ver
drag van Versailles wenscht, maar voor
die van Polen. Daarvoor wenscht Frankrijk
die garantie van de heele wereld, die dan tot
^tnnd zou moeten worden gebracht door
diverse onderlinge verdragen. Doch noch
Engeland., noch een van zijn dominions,
noch Amerika voelt daar iets voor. En men
n°ta nemen van de pertinente Engel-
sche venklaring, dat nimmer een van de ge
noemde wereldmachten ooit zal gaan vech
ten voor de onaantastbaarheid van dc gren
zen, zooals die door het overweldigersver
drag van Versailles werden vastgesteld.
De Angelsaksische landen zien in het Fran
sche plan niets anders dan een poging, on
der het mom van ontwapening, om de Duit
sche eisch om de oostgrenzen door een of
andere internationale-rechterlijke instantie
te herzien,,: den kop in te drukken. En
daartoe 'zullen zij zich niet leenen.
De Fransch-Duitsche controverse, voor
naainste hinderpaal voor ontwapening, kan
dus alleen uit den weg geruimd worden
door wijziging van het Verdrag van Ver
sailles speciaal ten aanzien van Oost Euro
pa. Daardoor zou de Volkenbond veel in
aanzien winnen en zou de medewerking van
Amerika toenemen. Wat er dan ook of
ficieel op de ontwapeningsconferentie ge
beure, men kan er verzekerd van zijn dat
de veel belangrijker besprekingen achter
de schermen zich zeker bezig zullen houden
met deze noodige wijziging van het verdrag
van Versailles.
FLORIS C.
Nadruk verboden.
In dit blad van 26 October l.l. vonden wij
als punt der agenda van de Raadsvergade
ring van 27 d.a.v. vermeld „aanbieding be-
drijfs- en gemeenterekening".
De toelichting in dit blad was uiterst so
ber. Of deze woordelijk was overgenomen
uit het schrijven van B. en W. kan ik niet
beoordeelen. In ieder geval meen ik er een
oogenblik aandacht voor te mogen vragen
Vooraf het volgende:
Artikel 236 van de Gemeentewet schrijft
voor, dat deze rekeningen binnen) zeven
maanden na afloop van het betrekkelijke
jaar aan den Raad moeten worden overge
legd, en dat zij tegelijk voor een ieder ter
l-zing worden gelegd op de Secretarie, als
mede dat van deze wederlegging openbare
kennisgevang moet geschieden.
Met dien termijn van zeven maanden ne
men B. en W. het niet zoo nauw. Het werd
nu tenminste bijna 10 maanden. Een zelfde
verschijnsel blijft steeds bestaan bij het aan
bieden der begrooting. Volgens artikel 238
G.W. moet dit geschieden uiterlijk in Aug.,
maar hier wordt het Niovember of Decem
ber! En toch leest men van tal van gemeen
ten, zelfs van de grootste in ons land, waar
dit reeds lang geschied is. Waar aan hapert
bet hier toch steeds?
Moge mijn vraag vooral niet leiden tot
personeelversterking! Bij voorbaat durf ik
zeggen, dat dat toch niets geeft.
Ik had verwacht in dit blad. tusschen
andere kennisgevingen van B. en W.. ook
die te vinden omtrent -het ter inzage leg
gen voor het publiek van de rekening 1931,
doch mocht deze niet ontwaren. Mij aan 't
gemeentehuis aanmeldende na 26 dezer, kon
de bode mij niet terechtwijzen. Op de af-
deeling Financiën was men echter zoo wel
willend mij de rekening ter inzage te geven.
Ik kom dan nu ter zake.
In dit blad stond met betrekking tot de
rekening Gasbedrijf, dat „deze sloot met
baten en lasten ten bedrage van ruim
f 75000 en alzoo met het sald'o nihil."
He zal niemand interesseeren of het eind
cijfer f 75000 is of wat meeT of minder en
dat het saldo nihil is, is duidelijk voor een
ieder, die weet, dat de sluitpost om tot dit
nul-cijfer te komen is het winst- of wel het
verliescijfer!
Om winst of verlies gaat het voor ons
vooral in verband' met hetgeen in de laat
ste weken door mij over het Gasbedrijf
(afschrijvingen!) geschreven is. Reeds toen
is het „winstcijfer over 1931" meegedeeld
n.1. f 6067.59, wat wij ook nu nog in de
stukken aantroffen, hoewel bekend is, dat
dit door de verhoogde afschrijvingen on
langs is verminderd met f 3207.07, terwijl
wij verder weten, dat als men met die ver
hoogde afschrijvingen doorgaat, men er
zich op zal mogen beroemen het Gasebe-
drijf over 1933 met een „verliespost" te
hebben opgescheept.
De rekeningen van wegenfonds en grond
bedrijf zullen wij stil zwijgend voorbij gaan
en komen nu tot de eigenlijke gemeente
rekening. sluitende met een batig saldo van
f 16094.65.
Een batig saldo ondanks de indertijd
door mij voorgestelde en bevochten verla
ging van opcenten op de Gemeentefondsbc-
lasting! Een batig saldo ondanks de waar
schuwingen! van den Burgemeester, dat dit
besluit voor een ten deele heengaaniden
Raad heel gemakkelijk was, maar dat hij
met het „te kort" zou blijven zitten!! Een
batig saldo ondanks de crisis, die tengevol
ge had, dat voor „ondersteuning aan wer-
keloozen", waarvoor f 7000 was uitgetrok
ken, f 22374.46 werd uitgegeven!!! en dat
voor het Burgerlijk Armbestuur bijna
f 6000 meer gegeven werd dan geraamd.
En waaraan is dan dit gunstige resultaat
te danken?
Wel, geheel aan de „stille reserves", die
B. en W. achter de hand hielden zelfs na
lat ik er een weinig aan geknabbeld had.
Ik heb toenmaals door mij verwachte
meevallers nu nauwkeurig nagegaan en
vind het volgende:
Ons aandeel in de grondbelasting viel
meef 1400.
Personeele belasting en opcenten gaven
meerf 5700.
Dc laatst te innen termijn van de nu af
geschafte gemeentelijke inkomstenbelasting
gaf een meevaller van f 30813.71!
Ook de opcenten op dividend- en tan
tièmebelasting, die ik nooit ter sprake
bracht, vielen ruim f 1300, d.w.z. ten opzich
te van de raming 130 mee.
Een uitgave-post, waarop ik een groote
meevaller verwachtte, was „rente voor op
te nemen kasgelden", welke geraamd was
op f 25000, en die op de rekening is belast
metf 6685.62 of ongeveer één vier
de der raming!
Ten slotte vermelden wij, dat de uitkee
ring van het Rijk in verband met de over
gang van gemeentelijke inkomstenbelasting
naar gemeentefondsbela.ting een meevaller
gaf van f 35000.een bedrag dat hoe
wel door mij eenigermate voorzien -toch
mijn verwachtingen ver heeft overtroffen
Deze meevaller kan helaas niet meer terug
keeren.
Het batig saldo van 1931 is zooals wij
26 October konden lezen reeds overge
bracht naar de rekening '32, zoodat de be
grooting '33 nu met een schoone lei z
moeten beginnen.
Gelukkig zal er van onze „reserves" nog
wel iets zijn overgebleven. Hoeveel dit is
kan ik thans niet nagaan.
Wij zijn dus ten zeerste benieuwd naar
de nieuwe begrooting, waarop B. en W. ons
zoo lang laten wachten. Moge deze blijk
geven van wijs beleid en gepaste zuinig
heid, waarbij ik onwillekeurig denk aan de
in de laatste raadszitting goedgekeurde uit
gaven voor faecaliën- en vuil-ophaal-auto's.
Men zou ten slotte de vraag kunnen stel
len of het achteraf wellicht toch beter wa
re geweest zoo over '31 de opcenten op de
Gemeentefondsbelasting hooger waren ge
weest dan 45. Ik kan deze vraag bij gebrek
aan volledige gegevens niet afdoend be
antwoorden, maar men bedenke, 4at deze
beslissing werd genomen in December 1930,
toen nog niemand verwachtte, dat deze
crisis zóó ernstig en van zóó langen duur
zou zijn.
W. H. C. DOORMAN
Deze kennisgeving van B. en W. heeft
reeds enkele weken geleden onder „Offi
cieel" in ons blad gestaan.
Rel.
VERVOLG.
Zoo, dat gaat dus goed de tijd blijkt
snel om te gaan. Ik ga nog even door tot
negen uur en besluit dan mijn productie
over een bepaald tijdsverloop eens te tel
len en uit te rekenen, hoeveel dat per dag
wordt. Dus plaats ik een nieuw bakje on
der de machine en leg precies om negen
uur een onbewerkt asje in de daarvoor be
stemde opening. En dan gaat het weer
In-krsch-tik-in-krsch-tik. Steeds opnieuw,
steeds opnieuw. Als ik schat een uur bezig
te zijn geWeest, stop ik de machine weer
maar een blik op de klok vertelt mij, dat
het nog geen kwart over negen is. Wat
gaat de tijd nu ineens weer merkwaardig
langzaam. Toch tel ik het resultaat, reken
hei om over een dag en kom tot iets meer
dan 20.000. Daar ben ik tevreden mee: ik
behoef mijn tempo dus slechts een 40
op te voeren, om tot de werksnelheid te
geraken van een getraind arbeider. Dan laat
ik de machine weer draaien. Zoo wordt het
half tien het werk is toch wel taai
tien over half tien wat gaat de tijd lang-
zaaim kwart voor tien nu ben ik on
geveer op een derde van den dagelijkschen
werktijd vijf voor tien allemachtig
wat vervelend!, nu kijk ik in een uur niet
meer! kwart over tien
Om half elf zet ik de machine weer stil.
Ik vervloek mij zelf zoo'n beetje op een
discrete manier, dat ik om saai werk te
ontzeilen, de fabrikant boven het kantoor
verkozen heb en mijzelf nu veroordeeld
heb tot een nog vervelender bezigheid. Bo
vendien heb ik kramp in m'n armen en sla
pende beerien, ik ga wat rondwandelen,
koop een broodje bij een ventend knaapje
en begin dan maar weer. Het eerst komen
de half uur houd ik mij zoet met de over
weging, dat ik toch met dit werk uit kan
scheiden, wanneer ik wil. Maar dat geloof
ik zelf niet. Want hoe gaat dat. Zelfrespect
is feitelijk een nog hinderlijker en kwaad
aardiger ding dan het geweten en nu ik
eenmaal aan dit werk begonnen ben, zal ik
het natuurlijk door willen zetten ook.
De deugd beloont zichzelve, want onder
al deze overwegingen heeft de groote wij
zer ineens een sprong genomen en alles
bij elkaar is het nu half twaalf. Dan komt
de werkmeester eens bij mij praten. Als ik
werkelijk op accoordlijn hier gezeten had,
had ik den man, die zijn kostclooze met
mijn kostbaren tijd kwam vcrleuteren, na-
turlijk verre van gezegend. Maar nu houd
ik hem opzettelijk aan de praat ik vind
dat het uithuiten van dergelijke buitenkans
jes de sportiviteit niet schaadt. Dus draai
ik de heele Hollandsche film af: wij hebben
een Koningin, d'r heer gemaal is geen Ko
ning, de afgesneden bolbloemen moeten op
de velden verrotten vaasjes tekort, be
grijpt U?; en wij zijn zoo zindelijk, dat wij
de gevels der huizen en de straat er voor
wasschen. Net volk toch, hé? Met dit en
nog veel meer wordt het half een, waarme
de werkmeester en ik beide even verheugd
zijn.
Half twee begint het spel weer. Een uur
s wel voldoende om naar huis te gaan,
ook voldoende om naar huis te gaan en te
lunchen, maar niet om bovendien ook nog
het morgenblad te lezen, waartoe ik bij
mijn industrieële matineusheid in de vroeg
te geen tijd meer heb. Dus lees ik in een
MOSS ELEN
MOSSELEN
KABELJAUW 24 cent per pond SCHELVISCH 20 tot 30 cent p. p.
MAKREEL 22 cent per pond SCHOL 25. 2(1, 35 cent per pond
TARBOT 55 cent per pond KOOPT IN SOEST!
A.s. DONDERDAG AANVOER ZEEUW SCHE MOSSELEN 10 CENT PER KILO
KOM OP LIEFHEBBERS!!!
Konlnginnelaan 2 - Telefoon 2109
v.h. Kleman en B.vghuis
Levert U BETERE BRANDSTOFFEN en Goedkooper
KANTOOR KERKPAD IA - SOEST - TELEF. 2180, HUIS 2186
STEENHOFSTRAAT TELEFOON 2045
Aan- «n verkoop van Villa's, Landhuizen, bouwterreinen, onroe
rende goederen, etc. Gratis advies en inschrijving
Assurantiën en Hypotheken. Sluit verzekeringen op leven, brand,
inbraak, storm, glas, etc, etc. tegen billijke tarieven
restaurant en ilecs wèl het morgenblad.
Het eerste half uur gaat weer snel. Om
twee uur krijgen twee van mijn collega's
ruzie. Ter eere van de plechtige gelegen
heid zet ik de machine natuurlijk stil. Wat
heb je nu aan scheldwoorden en vloeken,
wanneer die overstemd worden door muto-
rengezoem en drijfriem geratel! De mees
ten der anderen stellen echter materieele
belangen boven aestetische geneugten en
werken door. Degene die op „lijn accoord-
jes zit'en, zijn blij met de afwisseling als
ik en komen kijken. Waar 25 der Zwe
den Ericsson heet, roep ik tegen de dis-
cussieerenden: „Hup, Ericsson!" Alle
kans dat één der twee tenminste zoo heet.
Ze blijken alle twee Ericsson te heeten,
hoewel de eene met c en de andere met k,
maar dat bleek later pas. Op mijn interjec
tie vragen beiden, wat ik wil. Ik zeg: „Dat
is een soort oorlogskreet, ga maar door!"
Maar ze gaan niet door, ze lachen! Ik heb
het dus nu voor mijzelf bedorven en ga
weer naar mijn machine.
Een nieuwe telling leert mij, dat ik bij
vanmorgen nog niet veel gevorderd ben
- hetdagcijfer is weer even boven de
20.0D0. Precies kan ik mijn vooruitgang
niet constateeren, want het getal van 'smor-
gens ben ik vergeten wat betreft de een
heden, tientallen en honderdtallen. Ik over
leg, dat ik inplaats van met minuten en
seconden, even goed met asjes kan gaan
zit te smeren, verschijnt er een juffrouw
met een stapel papperassen, administratrice
van een, „bevriend" werkmeesterskantoor.
Zij 's Togal democratisch veranstaltet, want
on. andere machine houdt zij een bab-
belp1 aatje. Zoo iets komt anders niet voor,
want administratrices van werkmeester
kantoren zijn zeer verheven wezens, daar
mag een fabrieksman amper naar kijken.
Dat komt, omdat de hiërarchische vers'bil
len hier héél gering zijn dan moeten ze
wel kunstmatig opgeblazen worden tot
onoverkomenlijke scheidingen. Wat een
ander niet doet, moet je zelf wel doen!
Zelfs het van coterie-geest en wat daarmee
annex is tamelijk vrije Zweedsche volk
vrijer dan welk ander Europeesch, dat ik
heb leeren kennen, ontkomt daar niet aan.
Enfin, deze juffrouw dan wel blijkbaar.
Ik doopte haar voor mijzelf ladelijk „Lily
Flohr" vanwege haar bijna vlammend roo-
de haardos, waaronder zij, horrible dictie,
een hemelsblauw jurkachtig iets droeg. Dus
moest ik in den beginne wel een beetje met
mijn oogen knippen, maar zij had toch mijn
sympathie voorloopig, voornamelijk dank
zij de nonchalante wijze, waarop zij zich
op support of bed der draaibanken zette,
als bestond er geen olie in de wereld. Ik
overwoog, dankbaar, dat hierdoor de he
melsblauwe jurk wel spoedig onbruikbaar
zijn zou en voelde mij getroost.
Bij mijn machientje aangeland, stelde zij
Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1890
TELEFOON 2146, 2037, 2002
D. HOOLWERF, Dlr., Heuvelweg 18
rekenen. Een minuut zooveel asjes, een se
conde zooveel. Inplaats van tien over drie,
kan ik dan zeggen: 381 asjes over drie. Het
systeem is ook voor een kalender-rekening
bruikbaar, daar een week circa 125.000 as
jes beteekent en een maand een half mil-
lioen ik krijg nog mooie heele getallen
ook. Zoo ziit ik te rekenen met groote ge
tallen van zes en zeven cijfers en dan
doe ik een merkwaardige ontdekking
het is ineens reeds bij half vijf! Dat is dus
de oplossing: een phantasie spelletje ver
zonnen en niet op den tijd letten.
Den volgenden morgen tracht ik het da
delijk weer in praktijk te brengen, maar het
lukt niet onmiddellijk. Eien vitale, goed uit
geslapen geest suft niict zoo gemakkelijk
weg. Maar dan is daar het voortdurende
rhythme van het inleggen der asjes, het in-
krsch-tik, dat bewerkt op den duur een
zekere hypnotische toestand. Even goed
als het luisteren naar een tikkende klok of
het fixceren van een lichtende vlek die
teweeg kunnen brengen. Ik maak groote
vermenigvuldigingen uit het hoofd, of
tracht die te maken, het lichaam doet zijn
werk, de geest zweeft.
De groote handicap is, wanneer er een
enkele maal met de machine iets mis gaat,
een asjej vast blijft zitten, of er een andere
onderbreking van het werk komt. Dan
wordt je ineens terug geroepen in de reali
teit, tot de oorspronkelijke staat van den
kend en handelend mensch en dan gaat de
tijd weer langzaam het eerste halve uur.
Maar dan is er weer het gezoem der mo
toren, het tikken der drijfriemen, dat zich
vast zet in je kop, tot de gedachten er niet
meer uit kunrten, tot je hersens een dof
looden iets geworden zijn, dan komt er
weer de hypnose van het ryhtme, „in-krsch,
tik" en je suft verder, onbewust van tijd
cn plaats, tot de volgende onderbreking.
Als ik den vierden dag mijn fraisbankje
een hevig interesse in mijn asjes, hetgeen
verwonderlijk genoemd mocht worden,
want er was hoegenaamd niets bijzonders
aan te zien. Het bleek evenwel een andere
oorzaak te hebben. Op de een of andere
wijze, was zij te weten gekomen, dat ik het
telefoonbedrijf bestudeerde en mijn asjes
dus niet op acoordbasis vervaardigd wer
den. Maar vervaardigd werden zij nu een
maal en nu wist zij iemand, die zóó'n slecht
accoord haden of ik die asjes nu niet
af zou willen staan.
Ga zitten", zei ik, en omdat er op dc
machine geen plaats was, gaf ik haar mijn
krukje, waar zij tenslotte ook mee tevreden
was. Natuurlijk had ik allerlei bezwaren
tegen het voorgeslagen systeem, maar zij
maakte mij duidelijk, hoe noch dc maat
schappij, noch iemand anders benadeeld
werd, en zij zelf administreerde immers.
Dus ging ik er op in, 10.000 asjes in te rui
len tegen een kop koffie, hetgeen mij als
een slimme inval voorkwam. Want op de
werkmeesterkantoren wordt goed zorg ge
dragen voor diverse verkwikkingen en
langs dezen weg kon ik in die vreugde dee-
lfen. Nu, ze is haar verplichtingen wel na
gekomen, want den gcheelen tijd, dat ik
aan dc L. M. verbonden ben geweest, heb
ik mijn morgen- cn middagkoffie gekregen,
hoewel ik niet langer dan een week asjes
vervaardigd heb. Naderhand ontaardde het
systeem, want naarmate ik op mijn tour
nee door dc fabriek met de diverse kanto
ren in relatie getreden was, ontstond er
een soort concurrentie, wie mij bevloei-
stoffen zou. Nu, er komt een einde aan dc
verzwelgbare hoeveelheden koffie, zelf al
heeft men het met ecnige training ver ge
bracht.
Toen ik mijn asjesfraiserij een week vol
gehouden had, vond ik het fraai en besloot
ik mijn ervaringen eens aan die van ande
ren te gaan toetsen. Ik ging rond door het
gchcele gebouw en intervieuwde iedereen,