I Zweedsche Belevenissen Nieuws- en Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag BMNDSTOFIFENIHlSiroiri5Srm5 WONINGBUREAU P. MAN - SOESTDIJK No. 89 Het stroeve rad van Genève. Gemeente - rekening 1931. Soester Vischvoor; iening EERSTE SOESTER BEGRAFENIS ONDERNEMING Begrafenissen - Transporten - Crematie's 0-\WAYiQ/ Twintigste Jaargang Zaterdag 5 November 1932 •rbv tot dom de ij naar el voor indacht eft dit choone eren de in- ige re en hun al een wil ik Maar oorstel dacht t aan- gaan, i mijl- op de in de lemen, nerin- ie wèl te vo- ien en zinde- an de en in de zij an al oeren. onder Miss ter- kwam er de uidde anon- ossel. r So- alle paar :ham- li BUREAU VOOR ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 7 - SOESTDIJK ADVERTENTIËN EN INGEZONDEN STUKKEN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DINSDAGS- EN VRIJDAGSMORGENS 10 u.a. b. BUREAU UITQAVE: N.V. EERSTE SOESTERELECTR. DRUKKERIJ v.h. 8. v. d. BOVENKAMP ADVERTENTIËN VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS. GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ ABONNEM. KORTING ABONNEMENTSPRIJS f 1._ PER DRIE MAANDEN, FRANCO PER POST REDACTIE- EN ADM.-ADRESVAN WEEDESTR. 7 - TEL. 2062 - SOESTDIJK HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 - (STAATSBLAD No. 380) Dit nummer bestaat uit 2 bladen. Nai de hervatting van de ontwapenings conferentie weer aan de orde is*, kan het /ijn nut hebben, zich nog eens duidelijk voor oogen te stellen, hoe de situatie op het internationale politieke sehouwtooneel op het oogenblik uitziet. We hebben inmid dels het lang verwachte Fransche ontwape ningsplan gekregen, waarvan Herriet het een en ander in de Fransche Kamer verteld heeft, doch dat over het geheel genomen voor velen een puzzle lijkt. In het algemeen komt het hierop neer, dat het Fransche le ger een korter diensttijd voor zijn dienst plichtigen zou invoeren, welk systeem door de andere mogendheden zou moeten wor den overgenomen. Het voornaamste punt schijnt echter wel te zijn, dat in Duitsch- land de Rijks weer], die zoo gering in aan tal doch zoo indrukwekkend van militaire kracht is, zou worden ontbonden en ver vangen door een weermacht die niet zoo intens is getraind en zoo uit op-en-top be- roepsmenschen zou bestaan. Met andere woorden, de Rijksvveer zou gedemilitari seerd moeten worden. Het Fransche plan is dit wordt niet verheeld voor velen een, teleurstelling geworden en men vraagt zich af, hoe Her- riot zijn naam heeft kunnen en willen ver binden aan een plan, dat zoo duidelijk de Poincaré-Tardieu sig/iatuur draagt, met an dere woorden: dat opnieuw ingegeven schijnt te zijn door de tot een obsessie ge worden Fransche veilighevdsmanie en vrei voor Duitschland. In Engeland vraagt *n, zich af, wat men met een plan moet t ginneni, waarvan men de uitwerking niet :ou kennen en waarvan het geenszins ze ker is, dat het niet de Fransche hegemonie op bewapeningsgebied in Europa zou be stendigen. Voor Duitschland is het al heel moeilijk te aanvaarden, omdat de bedoe ling om Duitschland klein te houden, als een soort tweede-rangs-staat (wat Duitsch land den laatsten tijd juist hoe langer hoe meer van zich af werpt) er duidelijk uit te lezen valt. Verder zijn er nog vage bepa lingen omtrent een internationale weer macht en internationale controle, doch in Britsche kringen vooral heeft het Fransche plan den indruk gemaakt, alsof het één groote poging is, om opnieuw het Verdrag van Versailles te onderstreepen en te ga randeeren. En), zoo verklaart bijvoorbeeld een gezaghebbend man als J. L. Garvin in het toonaangevende Britsche blad „The Ob- server": die garantie zal nooit gegeven worden. Om aan het Duitsche volk geen andere hoop te laten dan geweld, zou op den duur fataal voor den vrede zijn, ter wijl ondertusschen de prikkelbare stem ming in Europa nog verergeren zou. De Fransche veiligheid is dus weer eens inzet van een groote politieke manoeuvre geworden. Juist ten opzichte van die zoo veel besproken Fransche veiligheid, die maar steedis bedreigd zou worden, is het wel eeus goed om onomwonden en duide lijk te zeggen waarop het staat. Wanneer men leest van de gordel van ijzer en staal, die Frankrijk langs de Duitsche grens heeft aangelegd, ten koste van mil li arden, en als men hoort dat, volgens aandringen van de Belgische legerautoriteiten (die onder rranschen invloed staan, zooals bekend) de Belgische verdedigingslinie langs de Oostgrens zoo spoedig mogelijk voltooid moet worden, dan zou men haast denken, dat er overmorgen een Duitsche aanval op Frankrijk en België te wachten staat. Deze gedachte nu is ten eenenmale absurd. De heele wereld vvenscht immers, dat de hui dige Fransche en Belgische grenzen zullen blijven zooals ze zijn en de meerderheid van het Duitsche volk weet drommels goed, dat 'n nieuwe Duitsche aanval op die gren zen waanzinnig en regelrecht zelfmoord van Duitschhland zou zijn. Duitschland weet ook, dat zulk een aanval door de gc- heele wereld zou worden veroordeeld en «afgeslagen, en dat zulk een daad het einde van het Duitsche Rijk zou beteekenen. Goed beschouwd is dus de Fransche vei ligheid zoo groot als inaar menschelijker- wijs gesproken mogelijk is. Als de Fran chen de zaak maar kalm wilden bekijken. Voor België geldt precies hetzelfde. De moeilijkheid zit hem dan ook niet in de Fransch-Duitsche betrekkingen in West-Europa. De gevaarlijke zone vindt men juist in Oost-Europa, in Polen. Frank rijk heeft zich opgeworpen als verdediger van de inct kunst en vliegwerk vlak na den wapenstilstand in overwinningsroes opge telde Poolsche grenzen, met den beruchten Poolschen corridor, die Oost Pruisen van Duitschland gescheiden houdt, als een bloedende wonde in het aangezicht van Europa, een wonde die niet helen wil. Het dus niet voor Frankrijk's eigen grenzen, dat het de strikte handhaving van het ver drag van Versailles wenscht, maar voor die van Polen. Daarvoor wenscht Frankrijk die garantie van de heele wereld, die dan tot ^tnnd zou moeten worden gebracht door diverse onderlinge verdragen. Doch noch Engeland., noch een van zijn dominions, noch Amerika voelt daar iets voor. En men n°ta nemen van de pertinente Engel- sche venklaring, dat nimmer een van de ge noemde wereldmachten ooit zal gaan vech ten voor de onaantastbaarheid van dc gren zen, zooals die door het overweldigersver drag van Versailles werden vastgesteld. De Angelsaksische landen zien in het Fran sche plan niets anders dan een poging, on der het mom van ontwapening, om de Duit sche eisch om de oostgrenzen door een of andere internationale-rechterlijke instantie te herzien,,: den kop in te drukken. En daartoe 'zullen zij zich niet leenen. De Fransch-Duitsche controverse, voor naainste hinderpaal voor ontwapening, kan dus alleen uit den weg geruimd worden door wijziging van het Verdrag van Ver sailles speciaal ten aanzien van Oost Euro pa. Daardoor zou de Volkenbond veel in aanzien winnen en zou de medewerking van Amerika toenemen. Wat er dan ook of ficieel op de ontwapeningsconferentie ge beure, men kan er verzekerd van zijn dat de veel belangrijker besprekingen achter de schermen zich zeker bezig zullen houden met deze noodige wijziging van het verdrag van Versailles. FLORIS C. Nadruk verboden. In dit blad van 26 October l.l. vonden wij als punt der agenda van de Raadsvergade ring van 27 d.a.v. vermeld „aanbieding be- drijfs- en gemeenterekening". De toelichting in dit blad was uiterst so ber. Of deze woordelijk was overgenomen uit het schrijven van B. en W. kan ik niet beoordeelen. In ieder geval meen ik er een oogenblik aandacht voor te mogen vragen Vooraf het volgende: Artikel 236 van de Gemeentewet schrijft voor, dat deze rekeningen binnen) zeven maanden na afloop van het betrekkelijke jaar aan den Raad moeten worden overge legd, en dat zij tegelijk voor een ieder ter l-zing worden gelegd op de Secretarie, als mede dat van deze wederlegging openbare kennisgevang moet geschieden. Met dien termijn van zeven maanden ne men B. en W. het niet zoo nauw. Het werd nu tenminste bijna 10 maanden. Een zelfde verschijnsel blijft steeds bestaan bij het aan bieden der begrooting. Volgens artikel 238 G.W. moet dit geschieden uiterlijk in Aug., maar hier wordt het Niovember of Decem ber! En toch leest men van tal van gemeen ten, zelfs van de grootste in ons land, waar dit reeds lang geschied is. Waar aan hapert bet hier toch steeds? Moge mijn vraag vooral niet leiden tot personeelversterking! Bij voorbaat durf ik zeggen, dat dat toch niets geeft. Ik had verwacht in dit blad. tusschen andere kennisgevingen van B. en W.. ook die te vinden omtrent -het ter inzage leg gen voor het publiek van de rekening 1931, doch mocht deze niet ontwaren. Mij aan 't gemeentehuis aanmeldende na 26 dezer, kon de bode mij niet terechtwijzen. Op de af- deeling Financiën was men echter zoo wel willend mij de rekening ter inzage te geven. Ik kom dan nu ter zake. In dit blad stond met betrekking tot de rekening Gasbedrijf, dat „deze sloot met baten en lasten ten bedrage van ruim f 75000 en alzoo met het sald'o nihil." He zal niemand interesseeren of het eind cijfer f 75000 is of wat meeT of minder en dat het saldo nihil is, is duidelijk voor een ieder, die weet, dat de sluitpost om tot dit nul-cijfer te komen is het winst- of wel het verliescijfer! Om winst of verlies gaat het voor ons vooral in verband' met hetgeen in de laat ste weken door mij over het Gasbedrijf (afschrijvingen!) geschreven is. Reeds toen is het „winstcijfer over 1931" meegedeeld n.1. f 6067.59, wat wij ook nu nog in de stukken aantroffen, hoewel bekend is, dat dit door de verhoogde afschrijvingen on langs is verminderd met f 3207.07, terwijl wij verder weten, dat als men met die ver hoogde afschrijvingen doorgaat, men er zich op zal mogen beroemen het Gasebe- drijf over 1933 met een „verliespost" te hebben opgescheept. De rekeningen van wegenfonds en grond bedrijf zullen wij stil zwijgend voorbij gaan en komen nu tot de eigenlijke gemeente rekening. sluitende met een batig saldo van f 16094.65. Een batig saldo ondanks de indertijd door mij voorgestelde en bevochten verla ging van opcenten op de Gemeentefondsbc- lasting! Een batig saldo ondanks de waar schuwingen! van den Burgemeester, dat dit besluit voor een ten deele heengaaniden Raad heel gemakkelijk was, maar dat hij met het „te kort" zou blijven zitten!! Een batig saldo ondanks de crisis, die tengevol ge had, dat voor „ondersteuning aan wer- keloozen", waarvoor f 7000 was uitgetrok ken, f 22374.46 werd uitgegeven!!! en dat voor het Burgerlijk Armbestuur bijna f 6000 meer gegeven werd dan geraamd. En waaraan is dan dit gunstige resultaat te danken? Wel, geheel aan de „stille reserves", die B. en W. achter de hand hielden zelfs na lat ik er een weinig aan geknabbeld had. Ik heb toenmaals door mij verwachte meevallers nu nauwkeurig nagegaan en vind het volgende: Ons aandeel in de grondbelasting viel meef 1400. Personeele belasting en opcenten gaven meerf 5700. Dc laatst te innen termijn van de nu af geschafte gemeentelijke inkomstenbelasting gaf een meevaller van f 30813.71! Ook de opcenten op dividend- en tan tièmebelasting, die ik nooit ter sprake bracht, vielen ruim f 1300, d.w.z. ten opzich te van de raming 130 mee. Een uitgave-post, waarop ik een groote meevaller verwachtte, was „rente voor op te nemen kasgelden", welke geraamd was op f 25000, en die op de rekening is belast metf 6685.62 of ongeveer één vier de der raming! Ten slotte vermelden wij, dat de uitkee ring van het Rijk in verband met de over gang van gemeentelijke inkomstenbelasting naar gemeentefondsbela.ting een meevaller gaf van f 35000.een bedrag dat hoe wel door mij eenigermate voorzien -toch mijn verwachtingen ver heeft overtroffen Deze meevaller kan helaas niet meer terug keeren. Het batig saldo van 1931 is zooals wij 26 October konden lezen reeds overge bracht naar de rekening '32, zoodat de be grooting '33 nu met een schoone lei z moeten beginnen. Gelukkig zal er van onze „reserves" nog wel iets zijn overgebleven. Hoeveel dit is kan ik thans niet nagaan. Wij zijn dus ten zeerste benieuwd naar de nieuwe begrooting, waarop B. en W. ons zoo lang laten wachten. Moge deze blijk geven van wijs beleid en gepaste zuinig heid, waarbij ik onwillekeurig denk aan de in de laatste raadszitting goedgekeurde uit gaven voor faecaliën- en vuil-ophaal-auto's. Men zou ten slotte de vraag kunnen stel len of het achteraf wellicht toch beter wa re geweest zoo over '31 de opcenten op de Gemeentefondsbelasting hooger waren ge weest dan 45. Ik kan deze vraag bij gebrek aan volledige gegevens niet afdoend be antwoorden, maar men bedenke, 4at deze beslissing werd genomen in December 1930, toen nog niemand verwachtte, dat deze crisis zóó ernstig en van zóó langen duur zou zijn. W. H. C. DOORMAN Deze kennisgeving van B. en W. heeft reeds enkele weken geleden onder „Offi cieel" in ons blad gestaan. Rel. VERVOLG. Zoo, dat gaat dus goed de tijd blijkt snel om te gaan. Ik ga nog even door tot negen uur en besluit dan mijn productie over een bepaald tijdsverloop eens te tel len en uit te rekenen, hoeveel dat per dag wordt. Dus plaats ik een nieuw bakje on der de machine en leg precies om negen uur een onbewerkt asje in de daarvoor be stemde opening. En dan gaat het weer In-krsch-tik-in-krsch-tik. Steeds opnieuw, steeds opnieuw. Als ik schat een uur bezig te zijn geWeest, stop ik de machine weer maar een blik op de klok vertelt mij, dat het nog geen kwart over negen is. Wat gaat de tijd nu ineens weer merkwaardig langzaam. Toch tel ik het resultaat, reken hei om over een dag en kom tot iets meer dan 20.000. Daar ben ik tevreden mee: ik behoef mijn tempo dus slechts een 40 op te voeren, om tot de werksnelheid te geraken van een getraind arbeider. Dan laat ik de machine weer draaien. Zoo wordt het half tien het werk is toch wel taai tien over half tien wat gaat de tijd lang- zaaim kwart voor tien nu ben ik on geveer op een derde van den dagelijkschen werktijd vijf voor tien allemachtig wat vervelend!, nu kijk ik in een uur niet meer! kwart over tien Om half elf zet ik de machine weer stil. Ik vervloek mij zelf zoo'n beetje op een discrete manier, dat ik om saai werk te ontzeilen, de fabrikant boven het kantoor verkozen heb en mijzelf nu veroordeeld heb tot een nog vervelender bezigheid. Bo vendien heb ik kramp in m'n armen en sla pende beerien, ik ga wat rondwandelen, koop een broodje bij een ventend knaapje en begin dan maar weer. Het eerst komen de half uur houd ik mij zoet met de over weging, dat ik toch met dit werk uit kan scheiden, wanneer ik wil. Maar dat geloof ik zelf niet. Want hoe gaat dat. Zelfrespect is feitelijk een nog hinderlijker en kwaad aardiger ding dan het geweten en nu ik eenmaal aan dit werk begonnen ben, zal ik het natuurlijk door willen zetten ook. De deugd beloont zichzelve, want onder al deze overwegingen heeft de groote wij zer ineens een sprong genomen en alles bij elkaar is het nu half twaalf. Dan komt de werkmeester eens bij mij praten. Als ik werkelijk op accoordlijn hier gezeten had, had ik den man, die zijn kostclooze met mijn kostbaren tijd kwam vcrleuteren, na- turlijk verre van gezegend. Maar nu houd ik hem opzettelijk aan de praat ik vind dat het uithuiten van dergelijke buitenkans jes de sportiviteit niet schaadt. Dus draai ik de heele Hollandsche film af: wij hebben een Koningin, d'r heer gemaal is geen Ko ning, de afgesneden bolbloemen moeten op de velden verrotten vaasjes tekort, be grijpt U?; en wij zijn zoo zindelijk, dat wij de gevels der huizen en de straat er voor wasschen. Net volk toch, hé? Met dit en nog veel meer wordt het half een, waarme de werkmeester en ik beide even verheugd zijn. Half twee begint het spel weer. Een uur s wel voldoende om naar huis te gaan, ook voldoende om naar huis te gaan en te lunchen, maar niet om bovendien ook nog het morgenblad te lezen, waartoe ik bij mijn industrieële matineusheid in de vroeg te geen tijd meer heb. Dus lees ik in een MOSS ELEN MOSSELEN KABELJAUW 24 cent per pond SCHELVISCH 20 tot 30 cent p. p. MAKREEL 22 cent per pond SCHOL 25. 2(1, 35 cent per pond TARBOT 55 cent per pond KOOPT IN SOEST! A.s. DONDERDAG AANVOER ZEEUW SCHE MOSSELEN 10 CENT PER KILO KOM OP LIEFHEBBERS!!! Konlnginnelaan 2 - Telefoon 2109 v.h. Kleman en B.vghuis Levert U BETERE BRANDSTOFFEN en Goedkooper KANTOOR KERKPAD IA - SOEST - TELEF. 2180, HUIS 2186 STEENHOFSTRAAT TELEFOON 2045 Aan- «n verkoop van Villa's, Landhuizen, bouwterreinen, onroe rende goederen, etc. Gratis advies en inschrijving Assurantiën en Hypotheken. Sluit verzekeringen op leven, brand, inbraak, storm, glas, etc, etc. tegen billijke tarieven restaurant en ilecs wèl het morgenblad. Het eerste half uur gaat weer snel. Om twee uur krijgen twee van mijn collega's ruzie. Ter eere van de plechtige gelegen heid zet ik de machine natuurlijk stil. Wat heb je nu aan scheldwoorden en vloeken, wanneer die overstemd worden door muto- rengezoem en drijfriem geratel! De mees ten der anderen stellen echter materieele belangen boven aestetische geneugten en werken door. Degene die op „lijn accoord- jes zit'en, zijn blij met de afwisseling als ik en komen kijken. Waar 25 der Zwe den Ericsson heet, roep ik tegen de dis- cussieerenden: „Hup, Ericsson!" Alle kans dat één der twee tenminste zoo heet. Ze blijken alle twee Ericsson te heeten, hoewel de eene met c en de andere met k, maar dat bleek later pas. Op mijn interjec tie vragen beiden, wat ik wil. Ik zeg: „Dat is een soort oorlogskreet, ga maar door!" Maar ze gaan niet door, ze lachen! Ik heb het dus nu voor mijzelf bedorven en ga weer naar mijn machine. Een nieuwe telling leert mij, dat ik bij vanmorgen nog niet veel gevorderd ben - hetdagcijfer is weer even boven de 20.0D0. Precies kan ik mijn vooruitgang niet constateeren, want het getal van 'smor- gens ben ik vergeten wat betreft de een heden, tientallen en honderdtallen. Ik over leg, dat ik inplaats van met minuten en seconden, even goed met asjes kan gaan zit te smeren, verschijnt er een juffrouw met een stapel papperassen, administratrice van een, „bevriend" werkmeesterskantoor. Zij 's Togal democratisch veranstaltet, want on. andere machine houdt zij een bab- belp1 aatje. Zoo iets komt anders niet voor, want administratrices van werkmeester kantoren zijn zeer verheven wezens, daar mag een fabrieksman amper naar kijken. Dat komt, omdat de hiërarchische vers'bil len hier héél gering zijn dan moeten ze wel kunstmatig opgeblazen worden tot onoverkomenlijke scheidingen. Wat een ander niet doet, moet je zelf wel doen! Zelfs het van coterie-geest en wat daarmee annex is tamelijk vrije Zweedsche volk vrijer dan welk ander Europeesch, dat ik heb leeren kennen, ontkomt daar niet aan. Enfin, deze juffrouw dan wel blijkbaar. Ik doopte haar voor mijzelf ladelijk „Lily Flohr" vanwege haar bijna vlammend roo- de haardos, waaronder zij, horrible dictie, een hemelsblauw jurkachtig iets droeg. Dus moest ik in den beginne wel een beetje met mijn oogen knippen, maar zij had toch mijn sympathie voorloopig, voornamelijk dank zij de nonchalante wijze, waarop zij zich op support of bed der draaibanken zette, als bestond er geen olie in de wereld. Ik overwoog, dankbaar, dat hierdoor de he melsblauwe jurk wel spoedig onbruikbaar zijn zou en voelde mij getroost. Bij mijn machientje aangeland, stelde zij Fa. M. HAKS en WED. D. HAKS. Opgericht 1890 TELEFOON 2146, 2037, 2002 D. HOOLWERF, Dlr., Heuvelweg 18 rekenen. Een minuut zooveel asjes, een se conde zooveel. Inplaats van tien over drie, kan ik dan zeggen: 381 asjes over drie. Het systeem is ook voor een kalender-rekening bruikbaar, daar een week circa 125.000 as jes beteekent en een maand een half mil- lioen ik krijg nog mooie heele getallen ook. Zoo ziit ik te rekenen met groote ge tallen van zes en zeven cijfers en dan doe ik een merkwaardige ontdekking het is ineens reeds bij half vijf! Dat is dus de oplossing: een phantasie spelletje ver zonnen en niet op den tijd letten. Den volgenden morgen tracht ik het da delijk weer in praktijk te brengen, maar het lukt niet onmiddellijk. Eien vitale, goed uit geslapen geest suft niict zoo gemakkelijk weg. Maar dan is daar het voortdurende rhythme van het inleggen der asjes, het in- krsch-tik, dat bewerkt op den duur een zekere hypnotische toestand. Even goed als het luisteren naar een tikkende klok of het fixceren van een lichtende vlek die teweeg kunnen brengen. Ik maak groote vermenigvuldigingen uit het hoofd, of tracht die te maken, het lichaam doet zijn werk, de geest zweeft. De groote handicap is, wanneer er een enkele maal met de machine iets mis gaat, een asjej vast blijft zitten, of er een andere onderbreking van het werk komt. Dan wordt je ineens terug geroepen in de reali teit, tot de oorspronkelijke staat van den kend en handelend mensch en dan gaat de tijd weer langzaam het eerste halve uur. Maar dan is er weer het gezoem der mo toren, het tikken der drijfriemen, dat zich vast zet in je kop, tot de gedachten er niet meer uit kunrten, tot je hersens een dof looden iets geworden zijn, dan komt er weer de hypnose van het ryhtme, „in-krsch, tik" en je suft verder, onbewust van tijd cn plaats, tot de volgende onderbreking. Als ik den vierden dag mijn fraisbankje een hevig interesse in mijn asjes, hetgeen verwonderlijk genoemd mocht worden, want er was hoegenaamd niets bijzonders aan te zien. Het bleek evenwel een andere oorzaak te hebben. Op de een of andere wijze, was zij te weten gekomen, dat ik het telefoonbedrijf bestudeerde en mijn asjes dus niet op acoordbasis vervaardigd wer den. Maar vervaardigd werden zij nu een maal en nu wist zij iemand, die zóó'n slecht accoord haden of ik die asjes nu niet af zou willen staan. Ga zitten", zei ik, en omdat er op dc machine geen plaats was, gaf ik haar mijn krukje, waar zij tenslotte ook mee tevreden was. Natuurlijk had ik allerlei bezwaren tegen het voorgeslagen systeem, maar zij maakte mij duidelijk, hoe noch dc maat schappij, noch iemand anders benadeeld werd, en zij zelf administreerde immers. Dus ging ik er op in, 10.000 asjes in te rui len tegen een kop koffie, hetgeen mij als een slimme inval voorkwam. Want op de werkmeesterkantoren wordt goed zorg ge dragen voor diverse verkwikkingen en langs dezen weg kon ik in die vreugde dee- lfen. Nu, ze is haar verplichtingen wel na gekomen, want den gcheelen tijd, dat ik aan dc L. M. verbonden ben geweest, heb ik mijn morgen- cn middagkoffie gekregen, hoewel ik niet langer dan een week asjes vervaardigd heb. Naderhand ontaardde het systeem, want naarmate ik op mijn tour nee door dc fabriek met de diverse kanto ren in relatie getreden was, ontstond er een soort concurrentie, wie mij bevloei- stoffen zou. Nu, er komt een einde aan dc verzwelgbare hoeveelheden koffie, zelf al heeft men het met ecnige training ver ge bracht. Toen ik mijn asjesfraiserij een week vol gehouden had, vond ik het fraai en besloot ik mijn ervaringen eens aan die van ande ren te gaan toetsen. Ik ging rond door het gchcele gebouw en intervieuwde iedereen,

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1932 | | pagina 1