Het laatste Heksenproces in
Zwitserland.
Eerste Soester Electr. Drukkerij
De Vierde Voorwaarde,
1 rol boterhampapier
FE UILJL
CENT.
Voor de Vrouw >o
Van Weedestraat 7 - Telef. 2062 - Soestdijk
Kantoorboeken, in de meest voor
komende liniaturen, Briefordners,
Kwitantie-ordners, Doorschrijfboe
ken, 1 en 2 doorslagen, groot en
klein formaat, de bekende B. S. A.
Snelhechters, Kwitantieboeken, enz.
VERVOLG.
GEWELDDADIGE KUNSTKRACHT.
Op 21 Maart moest de heks haar eerste
formeele verhoor ondergaan voor de onder-
zoe.kingscommissie, die door de „Genadige
Heeren en Overheden" was aangewezen, en
het proces ging daarna geregeld voort. Al
vorens dit echter geschiedde, speelde zich
nog een eigenaardige episode in deze hek-
senzaak af. De Doctor en Vredesrechter
Tschudi verscheen namelijk voor de onder-
zoekings-coinmissie en hield aeze het vol
gende voor oogen. Hij had gehoord, dat
dergelijke booze lieden het door hen ,ver-
dorvene" weder goed konden maken; daar
om verzocht hij zoo dringend als maai mo
gelijk was, bij Anna Göldi op welwillende
wijze te informeercn. of zij het kind niet
weder tot zijn vorigen toestand terug kon
brerxgen. Men vond het verzoek billijk en
fuen droeg aan den Gerechtsdienaar en ge
vangenisbewaarder op, om de heks in die
richting te bewerken. D geschiedde, doch
aanvankelijk zonder eenig gevolg. Hoe
zoude ik het kind kunnen helpen, zcide de
geva.iver ik heb het immers toch ook
geen leed gedaan. ,Een bepaald zuiver in
stinct ried de ongelukkige aan om er niet
op in te gaan. Zij had er een duister voor
gevoel van, dat, als zij pogingen in dien
geest aanwendde, mfen dit harerzijds als eene
bekentenis van schuld zou beschouwen
endat wilde zij natuurlijk vermijden. Doch
men liet haar niet met rust; men beproef de
eveneens de vrees zoowel als de hoop bij
haar op te wekken^ aangezien de gerechts
dienaar haar nu eens dreigde, dat ze, in ge
val ze weigerachtig bleef, door den scherp
rechter zo ide worden aangepakt, en haar
dan weer rnet het vooruitzicht troostte, dat
ze spo dager in vrijheid zou worden ge
steld;, indien ze toegaf. De arme vrouw
stemde eindelijk toe. Breng in Gods naam
het kind dan maar, zeide zij. Ik wil beproe
ven om met de hulp van God en den bij
stand van den Heiligen Geest het te helpen,
cn met een zware zucht voegde zij er bij:
Q, wat ben ik toch en ongelukkig mensch.
Nog op den avond, van denzelfden dag
werd het zieke kind naar het raadhuis ge
bracht], waar in de raadzaal de heks hare
geneeskunsten in toepassing zoude bren
gen, in het bijzonder op het linkerbeen van
Anne Miggeli, dat belangrijk korter gewor
den was als het rechter. „Kom in Gods
Na^m! Niettegenstaande ik in de oogen der
m/enschen een heks ben. zoo wil ik je toch
helpen en je geen leed doen". Met deze
woorden begon Anne Göldi hare manipula
ties, bestaande uit het bestrijken, masseeren
en' het uitstrekken van het zieke been. Deze
proeven werden meerdere malen herhaald
en zie. het linkerbeen vain Anne Miggeli
was weder even zoo lang en zoo gezond
als het rechter. Doch nog altijd had de klei
ne patiente pijn in de huik en daarom
schreef de heks een laxeermiddel voor,
waartoe de vader van het kind de ingrediën
ten levende. Hierdoor werd de laatste speld
uitgedreven en nu was het kind wederom
zoo frisch en helder, als het ooit tevoren
was geweest. Alles wat te Glarus „manne-
•lijk en vrouwelijk" was, sloeg van verba
zing de handen boven het hoofd te zamen,
om deze onbegrijpelijk gelukte genezing,,
en de „gewelddadige kunstkracht" van An
na Göldi. De heks heeft het arme kind ont-
hekst, nadat ze het eerst behekst heeft;
daar is geen twijfel aan, zoo redeneerde de
„Heilige Domheid". Zijne Eerwaarde, do
minee Tschudi. legde de knop van zijn
geestelijken wandelstok diepzinnig aan de
punt van zijn neus en sprak als een orakel
uit: Eene zoo gewelddadige kunstkracht
kan alleen van den duivel afkomstig zijn.
Zij lis een heks, zij moet een heks zijn. al
leen), On-Christenen en atheïsten kunnen dat
betwijfelen. Er waren in die dagen noch
On-Christenen. noch atheïsten en zoover
bekend is-, zelfs geen Vrijmetselaren in Gla
rus en derhalve was het een uitgemaakte
zaak, dat .die meid" een schandellijke heks
wag(. heteeen ze voldoende had bewezen.
Ook viel het heelemaal niet aan de „heilige
domheid" op. dat de gemoedsaard, geba
ren enz. der aangeklaagde niet het minste
«heksachtige" vertoonden, zoodat zelfs de
Heeren der onderzoekings-commissie in de
NAAR HET ENGELSCH.
8)
Kc ik toch maar geheel uitspreken
maar d gaat nu eenmaal niet! Toen wij
ons eerder al eens hebben afgevraagd/, hoe
wij toch van Benvonuto zouden afko
men, had ik er nooit bij gedacht, dat ze je
broer zou kunnen trouwen. Mocht dit ge
beuren, dan.'wet, dan maakt dit een
heele verandering voor ons beiden.
Ik begrijp niet, wat u daarmee bedoelt.
Ik vind het nu heel dwaas van mijzelvc, dat
ik dit alles toen heb gezegd. En als u het
mij nu zoo lastig maakt, zal ik mijn woor
den terugnemen. Zoowaar, dan neem ik ze
terug!
Nti goed dan, ik zal er een tijdlang
niet meer over spreken, maar laat mij niet
al te lang wachten,, liefste!
HOOFDSTUK VII.
Terwijl Miss Morrison langzaam naar
huis liep langfc den stoffigen weg, nog al
tijd krachtig beschenen door het zonlicht,
rustte zij zwaar op Bens arm, klaagde her
haaldelijk over de warmte, zag er dan ook
waarlijk vermoeid, ja, zelfs slecht uit en
sprak half verwijtend, of Bcnvenuto het
helpen kon:
Ik kan niet tegen die uitersten van
hitte en koude. Waarom kan het in Enge
land toch geen lente blijven.
Och, als 't altijd lente was, zou het ook
vervelen. Tantetje!
Neen, jij verveelt mij met dat voort
durende Itegenspreken! Ik kan nu geen
woord zeggen, of jij beweert precies het
tegendeel.
door hen opgemaakte acte tot de erkenning
moeiten komen dat de vrouw „Anna Göl
di" een zachtmoedig en eerlijk persoon was.
„Doet niets te rzake", ze wordt verbrand.
DE BETOOVERDE KRUIDEN KOEK
Er kwam echter thans methode in den
onzin. Zooals bekend is onderscheidt het
Germaansche ras zich o.a. hierin van het
Komaansche, dat het ten opzichte van alle
hoogere en diepere nonsens met meer
systeem en methode te werk gaat. Deze
Christelijke-Germaansche deugd verwekte
bij somm/ige bewoners en bewoonsters van
Glarus eenigen wijfel of de ^zachtmoedi
ge en eerlijke" Anna Göldi aan „Anne Mig
geli" het hellewerk alleen of met behulp
van een tweeden of derden persoon had vol
bracht. En wie kon wel haar helpen en
broeder in Baüzebul zijn? Hm! Zij had im
mers in het afgelegene huis van den ouden
Steinmüller verkeerd en had aan hem, toen
zij uit Glarus vertrok, geld in bewaring ge
geven, dat hij in een verdachten brief (die
opgevangen was en nu bij de processtukken
ivas gevoegd) haar met ,,vriendelijken
groet" had nagezonden. Ruodi Steinmüller
was altijd zoo'n eigenaardig mensch ge
weest, zoo'n soort halve geleerde, die zijn
neus in de boeken stak, zoo vaak als hij
daar maar gelegenheid voor had en die
ich altijd zoo afgezonderd had gehouden.
Allerlei onzinnige kletspraatjes gingen
daaromtrent onder het publiek rond, ter
wijl de crimiineele rechtbank zich met de
vraag pijnigde, op welke wijze de heks de
spelden, haken, draadnagels en spijkers in
de buik van het arme kind had getooverd.
De „Genadige Heeren en Overheden" be
hoefden zich daarover gelukkig niet te lang
het hoofd te breken, want „Anne Miggeli"
was zoo gedienstig op de aan haar gerichte
dringende vragen, het antwoord te geven,
dat de beheksing door middel van een krui
denboek was geschied en wel in tegen
woordigheid van Ruodi Steinmüller.
Eureka!
Het nu, God dof, geheel herstelde dochter
tje van Doctor Tschudit formuleerde deze
aanklacht voor de onderzoekings-commis
sie -aldus: „Op zekeren Zondag heeft Ruodi
Steinmüller in de meidienkamer bij Anna op
het bed gezeten, terwijl een ander op den
bodem rond kroop, die armen noch beenen
had. (Zijne helsche Majesteit maakte hier
dus in eene nieuwe, eigenaardige gestalte
Hare hooge opwachting). Toen heeft Anna
mij een versulkerde peperkoek gegeven,
die in de kamer op moest eten, waarna
Anna zeide, dat ik Vader en Moeder daar
niets van moest vertellen. Daar hebben wij
het!
Dus uit een betooverde kruiidenkoek wa
ren in de buik van het ongelukkige kind
alle spelden, spijkers enz. gewassen. Ver-
chrikkelijk! En Steinmüller was daar ook
bij! Nog verschrikkelijker. En de Satan
heeft gedurende het volbrengen van die
kruidenkoek-tooverij in eigen persoon op
den grond heen en weer gekropen! Dat was
wel het verschrikkeijkst! Zoo verduisterd
waren de hersenen en de gewetens der „Ge
nadige Heeren en Overheden", zooals over
het algemeen van alle inwoners van Glarus,
dat de „ongehoorde" leugens van het kind
niet dé minste twijfel schijnen te hebhpn
pgewekt. Nog erger! de arme aangeklaag
de zelve werd door de verklaring van „An
ne Mliggeli" in eene zoodanige gemoedsver-
warring gebracht, dat zij de kinderlijke on
zinnige verdichting van het kind een tijd
lang voor waarheid en werkelijkheid hield.
In tallooze heksenprocessen kwam immers,
zooals bekend is, meermalen iets dergelijks
voor. De tot het uiterst geplaagde vrouw,
die door die haar opgelegde vervolging tot
wanhoop en twijfel was gedreven, geloofde
tien laatste zelve aan al diie onmogelijke
misdaden, diie mien haar ten laste legde-
Reeds gedurende het eerste „welwillend
verhoor" bekende de beklaagde alles wat
men door haar bekend wilde hebben: de
geheele kruidenkoek-tooverij, „zooals het
kiind het gezegd heeft", voegde zij er uit
drukkelijk bij/. Op de vraag, vanwaar zij
die betooverde lekkernij had gekregen,
zweeg zij hardnekkig, gedurende een geheel
uur lang. Op herhaald aandringen gaf zij
bavattende 50 vel stevig perkament, voor
Ben achtte het 't beste, maar een oogen-
blik in hot geheel niet te spreken en zwij
gend hing Miss Morrison dus aan haar
arm, tot ze aan het hek van haar woning
kwam'en en, zij verrukt riep:
Thuis, den Hemel zij dank! Ga je mee
theedrinken, want dat vingerhoedje koud
gootwater, dat we daar op die buitenpartij
kregen, daar heb je niets aan. Hier wacht
mij thee met cake en sardines en water
kers; tenminste, als Jane haar plicht
heeft gedaan en niet lui en wel in bed is
gaan liggen, zooals ik haar wel eens be
trapt heb.
Zoodra de al wat oudere gedienstige
opendeed, keek haar meesteresse haar eens
goed aan en vroeg:
Dus je bent wakker, goed wakker?
Dat is wel een wonder! Ik heb een gast
meegebracht, als er tenminste thee is?
De thee staat klaar, Madam. Zal ik
met u naar bo^en gaan, om u te helpen met
uw hoed en mutsje?
Natuurlijk, Miss French, wilt u uw
hoed afzetten?
Als u mij niet kwalijk neemt, liever
niet, want, zoodra ik Papa en Frank inaar
huis zie gaan, moet ik wegt Miss Morri
son.
Nu, ga dan maar vast binnen, ik zal
je niet lang laten wachten.
Hert Jonge meisje ging nu het hoogst een
voudige vertrek binnen, waar keurig gedekt
was; het zag er bijzonder koel en uitnoodi-
gend uit
Natuurlijk keerden haar gedachten terug
naar het tuinfeest en naar den aangename»
tijd, dien zij daar had doorgebracht in gc
zclschap van Majoor Trevelyan. Heel zijn
optreden getuigde van een groote geest
kracht. O, ze kon zich geheel vereenigen
met zijn opvattingen over veel, dat ze be
sproken hadden, 't Was net, of ze hem al
lang gekend- had zóó makkelijk was het
gesprek gevlot.
Aan het droomen, het droomen over
Leo? klonk er een spottende stem naast
toen onder heftig jammeren ten antwoord:
„Van Ruodi Steinmüller".
In het protocol is daarbij opgeteekend:
Het gerecht zegt: men bemerkt aan U, dat
ge zoo voortdurend kreunt; hebt ge Stein
müller met uwe verklaring wellicht onrecht
aangedaan? waarop ze antwoordde:
In het protocol is daaromtrent vermeld:
Het gerecht vraagt (omdat men aan haar
bemerkte, dat zij voortdurend zoo kreunde)
of ze Steinmülltr met hare verklaring on
recht aan doet? waarop zij antwoordt, dat
zij niet weet wat zij doet. Vervolgens her
riep zij nog in hetzelfde verhoor hare be
zwarende verklaring ten opzichte van Stein
müller. Doch wie anders heeft je die koek
dan gegeven? Geheel buiten zich zelve riep
zij ten laatste uit: „De duivel heeft het mij
gegeven!" Het gerecht nam dezen onzin
zeer begeerig aan. In welke gestale is hij
aan je verschenen? „In eene mismaakte ge
tal! e''
OP DE PIJNBANK
Van de heks was men dus zeker. Het
kwam er nu maar op aan zich ook van den
heksenmeester te verzekeren. Op 29 Maart
werd dientengevolge de oude Rudolf Stein
müller ter verantwoording geroepen; de
grijsaard was echter een taaie Zwitscher en
N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij
Van Weedestraat 7, Soestdijk
ging er maar niet zoo spoedig toe over om
door het bekennen van de tegen hem inge
brachte beschuldiging zijn eigen doodvon
nis te vellen. Met de heks gekonfxonteerd,
ontkende hij met de grootste beslistheid al
les, wat zij hem ten laste had gelegd. Zij
daarentegen (nu eenmaal door den geest
van den leugen aangetast zijnde al was
hot dan ook in een anderen zin volhardde
bij hare beschuldiging en beiden legden de
verklaring af, dat ze bereid waren hunne
beweringen „op de pijnbank te bevestigen".
De „.Genadigte Heeren en; Overheden"
verzuimden dan ook niet de noodige maat
regelen te nemen om dit overtuigend be
wijsmiddel zoo spoedig mogelijk aan te
wenden. Zij riepen tot dat doel den scherp
rechter van Wijl, meester Volmar op, die
4 April te Glarus verscheen, en die enkel
door zijne aanwezigheid bij het zoogen.
schrikverhoor (terris-examen) reeds in
functie trad. Gedurende het tweede terris-
examen herriep zij echter weer alles, waar
van zij Steinmüller beschuldigd had en
vroeg hem onder tranen om vergiffenis.
Maar" zoo vroegen de rechters waar
om hebt ge Steinmüller dan beschuldigd?
Omdat het kind gezegd heeft, dat Stein
müller en/ nog iemand daar bij is geweest-
,En hoe is het dan bij het „verderven" van
het kind toegegaan? Na lang „kreunen" zei
de Anna Göldi: „De booze geest heeft het
gedaan." Hebt ge dan eene verstandhou
ding of verbond, schriftelijk of mondeling
met den Boóze"? Zeg het! De overheid,
die Gods plaats inneemt, kan je van zoo'n
booze verbintenis wederom afhelpen."
De aangeklaagde ontkende beslist eene ver
bintenis met den duivel; doch op den vol
genden dag, bij het derde schrikverhoor,
s zij reeds zoo murw geworden*, dat zij
bekent, dat twee dagen, na eene ruzie met
de kleine Anne Manie, de duivel in de ge,
stalte van een woest, zwart dier bij haar
in de keuken is gekomen* en die haar met
de klauwen een i ood-geelachtiige wormmas-
sa en een uit vergif, du papier gewikkeld*,
heeft toegereikt. Deze substantie heeft zij
iin een stuk geweekt brood aan het kind te
eten gegeven. Bij deze verklaring bleef de
heks, tot zij op 11 April voor de eerste
keer werd gefolterd. Deze foltering bestond
hierin, dat hare handen haar op den rug
werden vastgebonden, waarna er een touw
aan bevestigd werd, dat over een katrol
li'ep, die in de zoldering van de folterkamer
was bevestigd. Hiermede werd zij in de
hoogte geheschen, terwijl aan hare voeten
steenen werden gehangen. Men liet haar
zoolang in die positie, totdat hare armen
verkeerd en verdraaid boven het hoofd
stonden.
(Wordt vervolgd(.
haar, want geruischloos was Miss Morrison
binnengekomen. Ze droeg een zwartzijden
schort over haar rouwjapon, maar wat
haar verschijning zoo iets komisch gaf, was,
dat zij op haar wit tullen mutsje een bosje
veeren droeg, die met iedere beweging op
en neer wuifden.
Over welken Leo, Tante, want ik ken er
wel vier?
Miss Morrison had initusschen op het buf
fet twee kaarsen aangestoken, die ze nu op
de theetafel zette, ofschoon het klaarlichte
dag was; ja, zelfs nog enkele zonnestralen
het vertrek binnenvielen.
Welken Leo?Is dat nu een
vraag! Ik zag hem voortdurend naar je
kijken en ik zou dien jongen ook wel graag
mogen lijden, als hij maar niet van die
oogen had, net nis zijn zuster en haar kan
iik niet uitstaan; ik wantrouw haar!
Kate?
Nu zal i-k je toch eens geen antwoord
geven. Je hebt het recht niet, mij zoo te
ondervragen. Maar schik nu liever aan. Ik
volg nog de ouderwetsche wijze van thee
drinken aan tafel.
Toen Miss Morrison met veel bedrijvig
hcid dc kopjes had ingeschonken, vulde
ze ook een schoteltje met melk, zette dat
in een hoekje van de kamer en riep lief
koozend
Tibby! Tibby! Je thee, schat! En
ofschoon er in het geheel geen hond of kat
kwam aanloopen op die uitnoodnging
streelde zc een denkbeeldig poesenkind en
zei: Ja, wie zou er nu anders voor mijn
Tibby zorgen*, als het vrouwtje er niet was!
Smaakt dtic melk lekker, Tib? Wat
is dat nu? Drink je er niet van? Maar er
is geen vergif inDe vrouw zou nu
wel vergiftigd kunnen worden, maar Tibby
niet. Of heb je geen trek, ventje? Misschien
te veel achter de musschen. of de muizen
heen/gezeten, jou ondeugende Tab!
Benvenuto was al eens meer getuige gc
weest van dit pijnlijk toonecltje, maar ook
zelfs den eersten keer had zij niets ge
OVER LINNEN EN KATOEN
Als schatbewaarster van de linnenkast is
het voor de huisvrouw van groot belang om
eenige kennis te hebben van de eigenschap
pen van linnen en katoen. Met andere woor
den, de huisvrouw moet in staat zijn om
met absolute zekerheid te kunnen vaststel
len of eqn lap goed), hand- of theedoeken
enz., die haar voor zuiver linnen aangebo
den worden en waarvoor ze dan ook een
linnen-prijs betaalt, inderdaad ook linnen
is. Wanneer ze in een goede, bekende zaak
koopt, behoeft ze natuurlijk geen wantrou
wen te koesterem want een gotde winkelier
houdt zich niet met bedriegerijtjes op. Maar
er kunnen zich omstandigheden voordoen,
dat men op andere wijze huishoudgoed
koopt en dan getuigt hu»van gezond ver
stand. als men zelf de.prö'ef op de som kan
nemen**én nagaan, wft men koopt. Het is
namelijk mogelijk door kunstmatige mid
delen katoen zoodanig te bewerken, dat het
uiterlijk sprekend op linnen gelijkt. Zoo
ordt soms in katoenen stoffen een sooit
pap verwerkt, waardoor de stof er als lin
nen uitziet. Maar nadat het goed een paar
keer gewasschen is. is die heele fraaie op
maak" verdwenen. Men kan dit onmiddel
lijk ontdekken door de stof tusschen de han
den te wrijven of door er met de hand ste
vig op te kloppen op een tafel. Als er dan
een wit poeder uitkomt, kan men er zeker
van zijri dat de stof „opgemaakt" is.
Er bestaan een heeleboel doeltreffende
manieren om het verschil tusschen linnen en
katoen aan te toonen. Zoo zal men bijvoor
beeld bij het scheuren van de stof z er., dat
de gescheurde kant van linnen er veel pun
tiger^, gekerfder uitziet dan katoen, dat
't meer „pluiziger" langs den scheurkant is.
Verder is het verbrande einde van een lin
nen draad rond) terwijl een katoenen draad
een bosje of kwastje vormt, als hij ver
brand wordt. Bovendien smeult een linnen
draad, terwijl een katoenen draad met een
vlammetje brandt.
Gaat men nog nauwkeuriger te werk en
legt men een draadje katoen met een drup
pel glycerine tusschen twee stukjes glas,
dan zal men al gauw zien. dat een i nnen
draad doorzichtig wordt, terwijl een ka
toenen draad ondoorzichtig is. Nog een an
dere methode: Houd i«jh natte vinger on
der een stuk linnen en men zal zien, dat
het vocht er snel doorheen komt. Houdt
men echter een natte vinger tegen een ka
toenen lap aan, dan wordt het vocht veel
minder sne-l opgezogen. Inkt wordt ook on
middellijk door linnen opgezogen, waardoor
een ronde, gelijkmatige vlek ontstaat ter
wijl katoen het langzaam opzuigt en op een
onregelmatige wijze verspreidt Een lianen
vezel, die uitgerafeld wordt, blijft recht en
puntig, maar een katoenen draad krult.
Over het algemeen houdt katoen minder
goed kleur dan linnen. Linnen is ook stij
ver en steviger in het gebruik. Een werke
lijke linnen pantalon bijvoorbeeld voor hee
ren. zal veel langer in de vouw blijven en
veel beter in model, dan een witte pantalon
van katoen, die zwaar gesteven is.
Wat vlekken betreft!* daartoe past men
voor linnen, zoowel nis katoen tenminste
als de stof wit is, de zelfde middelen toe
Inktvk-kken haalt men er met een weinig
warm bleekwater, eventueel als de vlek
bruin geworden is, gevolgd door een papje
van zuringzout en water, uit. Roestvlekken
uit vit katoen en linnen maakt men even
eens uit met water en wat zuringzout. Men
kan ook een tiem procent oplossing van ci
troenzuur in water probeeren, waarbij men
dan eerst een beetje zuivere alcohol op de
vlek heeft gedruppeld Na een minuut of
tien met veel water uitspoelen.
VISCH-SLA:
Men klopt 4 eetlepels sla-olie met 3 eetL-
pels azijn, 1 theelepel mosterd, 2 theelepel
tjes maggi's aroma en wat zout goed door
elkaar tot er een gebonden sausje ontstaat
Dan verdeelt men 1 pond koude, gekookte.
ontgrate visch in kleine stukjes en hakt of
snijdt een kleine gekookte biet, wat inge
maakte uitjes en augurkjes goed fijn. Dan
wascht men een ons veldsla en wrijft die
in een schoonen doek droog. Al deze be-
standdeelen mengt men met de saus door
plakjes of partjes hard gekookt ei.
Wij zijn ruim gesorteerd in onderstaande artikelen
vraagd, of gezegd. En Jane vertelde later:
Maar heel goed. dat u cr geen notitie
van heeft genomen, Miss. Tibby was een
erge lieveling van mijnheer en van haar. Hij
is even na den-baas dood gegaan. Jaren lang
hadden zij ieder.en maaltijd altijd met hem
samen gebruikt en ze kan hem maar niet
uit haar gedachten zetten. Als om zichzel-
ve te troosten, houdt zc zich nog net, of
ze hem ziet en geeft hem trouw zijn eten
en zijn drinken.
Maar merkt zij dan nooit, dat het
schoteltje altijd onaangeroerd blijft?
Dat moet wel. Miss, maar ik neem het
altijd mee, tegelijk met de andere dingen
en geef het eten dikwijls aan een armen
hond of kat in de buurt; maar zc vraagt er
nooit verder naar.
Ik heb het velletje vast van de sar
dientjes afgehaald, Miss Morrison: dus
kunt ti ze zóó gebruiken, zei Ben.
Ja, ik dacht wel, dat je bezig was, dat
je zoo niets geen notitie nam van Tabby.
Daarom wilde hij zijn melk zeker niet heb
ben! Hij vond het niet prettig, dat je hem
negeerde.
Ik zag hem niet, Tantetje.
Als het die majoorhoe heet hij
ook weer? was geweest, dan zou je be
ter hebben opgelet, hè, kind?
Ik heb hem vandaag pas voor het
eerst gezien], Miss Morrison.
Ja,, natuurlijk, ééns moet het voor het
eerst wezen!Maar bedenk wel, dat
je trouwt, eer je vijf-en-twintig bent. Dat
is een vereisehtc, als je het geld verlangt;
en het is maar boter ook', anders zal je het
net zoo eenzaam hebben als ik. als je mijn
leeftijd bereikt, met geen schepsel, om
je gezelschap tc houden!
Maar u heeft mij toch, Tantetje?
Je bent niet van mijn eigen vleesch en
bloedMaar 't is waar: je bent beter.
dan in het geheel niemandKijk nu'
Ze staarde naar het karpet, belde driftig en
riep. toen Jeanne binnenkwam
Kind, kind, wat ben jij toch een slod
dervos! Ik heb je immers gezegdi, dat jc
het gaatje in het karpet zoudt maken en
je hebt niet gehoorzaamd. Dan wil ik je
ook niot langer in mijn dienst houden.
Vandaag over een maand vcrtreJc je!
Goed, Madam. Als u het zonder mij
kunt stellen, ik zeker zonder u.
Jane! fluisterde Ben; maar driftig ging
het meisje voort:
U zoudt iemand het bloed tot karne
melk maken! Ik ben met wol, naald en vin
gerhoed gekomen. daar liggen ze nog
op het buffet1, en ik heb een half uur ge
keken naar een gaatje, maar ik heb geen
speldcprikje gevonden! Ziet u het nu nog.
of Miss French misschien, dan zal ik het
dadelijk stoppen.
Het is daar dicht bij den poot van dc
tafel,', zoo groot als een halve kroon! riep
Miss Morrison verontwaardigd M\aar ga
nu, idioot! Je kunt het toch niet maken* nu
er bezoek is.
Jane ging boos weg en Miss Morrison
zei tegerv Ben:
Steek jij straks een stukje papier bij
het gaatje, lieve, dan kan zij het na de
thee maken.
Ben keek met de grootste nauwlettend
heid, terwijl M,iss Morrison de thee op
schonk,, en zei:
Ik geloof, dat ik al even dom ben als
Jnno, Tantetje, ik kan geen gaatje ontdek
ken.
Miss Morrison keek uiterst misnoegd en
ging voort:
Weet je, wat ik doen zal; als ik een
volgenden keer naar dc stad ga, brei^g ik
voor jullie beiden een bril mee. Maar het
i- maar onzin: Jane vindt het veel makke
lijker zóó; dan hoeft zc het niet tc maken
cn jij verlangt jc thee. Goedi. ga jc gang!
Als je weg bent, dan zal ik cr zelf wel
voor zorgen
(Wordt vervolgd).
Het i
trouwt»;
1'ijkc on
Stand i:
-chijnt
kr pari
rijksdag
of niet,,
op een
houden
sterke
w.aardo<
heeft te
het buit
steld kn
verklari
als rijk-
het geb
deelenl
komen.
Dc nii
heeft o
de nooi
standho/
len, aar
lerian-en
jonge I
kunsifcmic
den, tog<
buriten n
moet Pc
si andpui
het oud;
in milita
tz.t ver
Polen
Kin gen v
bij. otn
ming te
den men
werk, te»
Duitschl;
moree^,
Poolsche
weg naai
rest i
siheurd.
zetgebied
gedoemd
1 >tiit schil a
nu t
vol do-en di
prooi zoi
vcrovcra.-
I hiilsche
bracht.
Dantzig 1
