°<I Ingezonden
N
I
Landbouw.
De Vierde Voorwaarde.
Eerste Soester Electr.
Drukkerij
Communisme en
caritas.
FKITILLETOIN
Rechtzaken
Pluimveeteelt.
N.V.
Van W eed estraat 7 -
S oest d ij k
Ons Telefoonnummer is vanaf heden
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie
DE SOESTER POLITIE.
Menigeen die dit opschrift leest denkt
natuurlijk direct aan alle mogelijke andere
zaken dan degene, welke hier volgen gaan.
Wanneer men, zooals ik nu eenmaal ver
plicht ben te doen, des nachts zoo om
streeks 2, 3 uur op den weg is en men na
dert dan het grootsteedsche dorp Soest,
dan komt men in de volstrekte duisternis.
Op den hoofdweg ziet men dan de transpa
rant met het woord „politie". Af en toe
raast een auto over den weg door de duis
ternis. Koplantaarns flitsen, en dan weer
zwarte duisternis alom. Een eldorado voor
sluipmoordenaars. In het wachtlocaal zit
de politiebeambte op zijn post.
Een of tweemalen ontmoette ik twee
agenten met rijwiel, die ten koste van een
geestelijke inspanning waakten over de in
woners. Overuren? Ik weet 't niet. Als we
het aantal vierkante kilometers tellen, die
zij bewaken moeten, het aantal uren en
agenten, dan begrijpt niemand, dat hij nog
ooit een agent ziet; laat staan te midder
nacht.
Bij den inspecteur brandt licht. Ook is er
licht in het nachtelijk Soest bij den dokter.
En die lichten stralen in de inktzwarte
duisternis.
Een commissaris hebben we hier niet.
Geen politieman met motor en schijnwer
per. Wij hebben in duister Soest niets van
dit alles: er is ook geen geld voor. Wel
voor een uitbreidingsplan-fata-morgana-
sufferpatent.
De raad. De Raad? De RAAD? Ja', die is
er. Hm. Zij bewaakt de gemeentebelangen:
bij daglicht, en droomt over een nieuw
vijf-jarenplan.
Als we de zaak dens omkeerden? Zetten
de politie o^ de raadszetels, en de Raad in
het politiehuis! Licht dat er licht zou ko
men. Licht, lucht, en rust: voorts een klok
op 't raadhuis, afschaffing van allerlei
Soestermoppen, een behoorlijke busverbin
ding met Amsterdam, een behoorlijke win-
kelkom met beloopbaar trottoir; verminde
ring van belasting, Ontlasting van raads
zittingen), nieuwbakken wetweters, radeloo-
ze en hersenlooze vlaggestok-interpellan-
ten, boomkweekerij-illusionisten, wellustige
natuurbad-exhibitionisten enz. enz.
De vuilniswagen is ter ziele. Jammer, cr
was nog wat op te ruimen.
De politioneele raad zou ik echter willen
vragen de snelheidsgrens voor automobie
len onverbiddelijk te brengen op 30 I< M
en met de uitvoering te belasten den hoog-
edelgestrengen wethouder met vóórwerell-
lijke fiets. Hij moet ze zelf nahollen, net
60 K.M. vaart, in compleet tenue, bolbroek
waaruit welklinkend het worst-hessellied
blaasti pijp, druppel op z'n plaats geen
c nregelmatigheden alsjeblieft. Misschien
rolt hij in z'n veralterasie dóór naar den
dam, waar nog meer poppelcast vertoond
wordt. Hij zou Karei I ter assistentie mee
kunnen nemen. (In alle eer en deugd na
tuurlijk, amen).
E/en>s was de Damraksche kast 'hier. Hij
had geen succes op den Eng. Wat 'n won
der. Wij doen het hier geregeld veel mooier
en beter. Maar dat is polletiek. Brr
Kie-tell-op, kietellop
Polletiek op z'n kop
is veuls aardigster en. veiligster.
De hopelooze.
iEen der grootste moeilijkheden, in den
strijd tegen het communisme is het paupe
risme en alles wat daarmede samenhangt.
De vlammende beschuldiging van hen, die
werken willen en geien werk kunnen vinden.
De ontstellende ervaringen die de zwoegers
opdoen op het pad der zoogenaamde lief
dadigheid. De soms menschonteerende wij
ze waarop men „steun"-trekkers benadeelt.
Deze vraagstukken worden ter oplossing
geboden aan degenen die den gruwel van
het bolsjewisme bespreken in trein en huis,
en niet geheel ten onrechte voeren deze
NAAR HET ENGELSCH.
35)
U heeft zich gehouden!, of u gek of
excentriek was|. en de menschen hebben dat
ook geloofd. Ik heb dus gelogen, wat dit
betrof, en(, o, Miss Morrison, ik kan niet
sterven eer die leugen mij van het hart
is! Het was slecht van mij en dit juist te
genover u, die mijn beste vriendin is ge
weest!
Het komt er niets op aan, kind! Door
dat te vertellen, heb je mij eer geholpen
dan kwaad gedaan!
Ja, maar ik heb ook aan iemand Ver
teld, dat u krankzinnig was en dat u de
tante was van Benvenuto French, zoodat
zij ook veel kans had, ééns gek te worden.
Kind!Aan wien heb je die
leugen verteld? vroeg Miss Morrison ont
zet.
Aan Leo, dat weet ik welMaar
er was nog iemand bijl Ze dacht eenige
tijd na en begon toen weer: Ja', aan Leo,
om hem op te zetten tegen Miss French,.
enaan zijn neef, majoor Trevelyan.
Miss Morrison bleef dien heelen avond
aan het bed zitten en bijna den heelen
nacht. In (het eerst was zij met het sterven
de meisje alleen; toen kwam er een vreemde
dokter. Later waren Antrobus en Sara er
ook bij en ze bleven, tot het ochtend werd,
en. het dan ook afgeloopen was.
Miss Morrison moest door dokter An
trobus naar beneden gedragen worden,
daar zij flauw gevallen was, niet alleen na
al de droefheid, die zij bijgewoond had,
maar zeker ook door den schok van die
Voorafgaande bekentenis van Olive.
Alan Trevelyan stond aan een venster
daarbij aan dat de oorsprong van al deze
ellende te vinden is in den diepsten kern
der huidige maatschappijvorm. Het gaat
hen voorbij dat het communisme als zooda
nig hierin geen oplossing brengen kan. Hun
gedachten gaan uit met hun verlangens, ook
eens^ al is het maar voor enkele dagen te
kunnen zitten op de plaatsen van hen, die
thans meenen het goud der aarde te bezit
ten. En dat verlangen alleen reeds is een
roepstem, lokkend als van een sirene. Zij
willen hen, die thans op hen neerzien als
overtollig materiaal, als uitgestootenen, met
gelijken munt betalen: zij willen degenen
die hen thans als honden behandelen en
hoevelen zijn ^r zoo al niet te vinden, ja
zelfs te noemen met gelijkén munt be
talen. De gedachte alleen reeds hun pijni-
gers op de mat, en aan de deur te laten
staan, hen af te snauwen of te behandelen
als de bezitters der aarde, doet hen groeien
in de haat tegen allen die onder het mom
van christendom de schande zijn van het
beginsel der liefde. Zij vinden reeds vol
doening, deze getrapten in het voeden der
ziedende haat die hen zou willen doen
losrukken op deze pseudo christenen. En
deze menschen bij te brengen dat toch het
Kruis en Lijden de eenig mogelijken weg
ter wereld is, is een soms wanhopige taak.
Slechts het zelf kennen en weten, het erva
ren zelf kan doen inleven in de gedachten
dezer geslagenen der menschheid. Het pre
diken van anti-communisme is het zweepen
van het stelsel niet alleen, maar ook van
degen'en die onder allerlei vormen de mest
leveren voor deze woekerende gifplant in
onze samenleving. En deze leveranciers
worden door degenen die bezeten zijn van
het communisme gehaat op matelooze wij
ze. Wanneer deze communistenkweekers
eens konden luisteren wat zooal verhandeld
wordt op een bijeenkomst in het Leninhuis
in den Haag en elders waar de program
ma's worden opgesteld, zij zouden verblee-
ken voor de dreigende werkelijkheid. Nu
leveren zij met hun pseudo christendom de
hulptroep'en aan den vijand. Het verwaterde
christendom onzer dagen, waarin de gods-
dienslbelijdenis evenals in Spanje, een soort
van volksgewoonte is geworden de goe
den niet te na gesproken heeft' geen tijd
voor de beleving der consekwenties. Men
meent zijn plicht spoedig gedaan te hebben.
Dat er individuen zijn die parasiteeren
op het bezit der gemeenschap zal niemand
ontkennen. De naastenliefde is echter een
der scherpste wapenen tegen het commu
nisme. Velen weten echter dit wapen niet
te hanteeren, of willen het niet. Men kan
boekdeelen opstellen over de ontzettingen
door het communisme teweeg gebracht.
Men kan folianten vol schrijven over de
pseudo-caritas. Slechts de overweging dat
het niet gewenscht is de sluiers te verscheu
ren/, legt vooralsnog het zwijgen op.
Een ziedende haat is ontketend in de
menschheid en vond zijn weergave in de
stembusuitslagen. Men wil niet langer ge
trapt worden. Men wil dat men de conse
quentie van het leven aanvaardt, maar ook
een bestaanszekerheid, een menschwaardige
bestaanszekerheid wordt geëischt. De groo-
te steden bieden het troostelooze beeld der
moderne maatschappij. Wie niet ziende
blind is, ziet den onrustbarenden groei van
de hulptroepen van Moskou, dat is van het
leger der beschavingsverwoesters. Het
communisme is een schreeuwende vraag
aan het christtendom, een donderende be
schuldiging. Men kan, die vraag ontloopen,
ontwijken', niet willen hooren. Hier in het
kleine Soest bemerkt men weinig van de
ontketening der hartstochten. Zulke plaat
sen zijn bestemd om straks onder den voet
geloopen te worden wanneer het massale
leger der uitgestootenen en ongebreideld
hatenden de macht zouden nemen.
Flagellas.
KANTONGERECHT TE A'FOORT.
Kalmte kan je redden.
Hij liep nog wel de kleine wagen van den
badmeester in Velp), toen hij 16 April door
de Steenhofstraat in Soest reed. Maar als
een auto 5 i 6 jaar oud is, dan komt er
wat speling in het stuur. Nu, ieder kan niet
met nieuwen wagen rijden, troostte de Kan
tonrechter.
Die speling leek wel wat erg ruim te zijn.,
want een busrijtuig durfde niet passeeren
wegens het slingeren van het kleine besje.
Twee andere bussen hadden dan geen vrees,
zei verd,., want die reden gewoon mij voor
van de eetkamer uit te turen over het land
schap. Het ontbijt was al afgeloopen, maar
er was nog geen postbestelling geweest,
want de sneeuw lag voeten hoog, zoodat
het verkeer zeer belemmerd was.
Nu verwachtte hij wel geen bericht van
belang, maar hij kreeg toch altijd veel
brieven.
De vijftien maanden, die voorbij waren,
sinds hij van den Hall vertrokken was,
hadden hem niet veel veranderd. Hij zag er
alleen nog wat ernstiger en minder opge
wekt uit. Hij was liever maar weer in ac
tieven dienst bij zijn regiment gegaan, dan
had hij gemakkelijker de herinnering aan
Ben uit het hoofd kunnen zetten. Hier had
hij zoo weinig, om zijn gedachten af te lei
den, want zijn landgoed was niet groot en
het was uitstekend onderhouden.
Hij hoorde heel zelden van Ben, wist al
leen, dat zij niet getrouwd was en cr ook
nog geen, plan op scheen te hebben; en
dit op zichzelve deed hem altijd nog hopen.
Hij ging nu naar boven, om zijn moeder
zijn gewoon ochtendbezoek te brengen.
De oude dame keek naar hem en zei on
geduldig:
Verschrikkelijk, hè, Alan! Niets dan
sneeuwt sneeuw en nog eens sneeuw! En
zoo stil en'verlaten hier in huis, dat je
er gek van zoudt worden! O, wat mis ik
Eric toch! Op een dag als déze was hij
altijd zoo vroolijk, als hij maar eenigszins
wel was. En jij bent ook heel goed voor
mij, jongen/, maar je bent altijd zoo stil en
ernstig en| kunt kijken met een blik zóó
verstrooid, of je met je gedachten in het
geheel niet hier was.
Zegt u maar, wat ik voor u doen kan,
Moeder.
Je weet. dat ik dan allereerst zeggen
zal: trouwi Alan; dat ben je aan jezelven
verplicht. Daar heb je bijvoorbeeld Tem
pé
O, Moeder, als u nog eens van Tempé
spreekt in dien zin, zal ik naar beneden
bij. Elke auto rijdt mij voorbij, want meer
dan 30 KM durf ik niet te maken. En daar
mee loopt mijn wagentje nog heel secuur.
Het verbaal sprak tevens van voetrem
totaal niet werkeni
Even bijgesteld en het was weer in orde
zei de eigenaar-rijder van dezen schamelen
auto.
O M. vond het toch een ernstig feit om
met zulk een vehikel te gaan toeren. Vol
gende week verbalisant.
Snelheid brengt ten val.
Een reiziger uit W'addinxveen was van
ander kaliber, reed in Soesterberg met 70
Kilometertjes. Was ter plaatse niet volko
men bekend. De Rademakerstraat is echter
het vol bebouwde deel van Soesterberg
Het dus niet kunnen waarnemen, dat hij in
de dorpskom zat, is maar larie. Het werd
f 15 boete.
Een Amersfoorter liep voor eenzelfde
fout terzelfde plaatse eenzelfde boete op.
Gelijk heeft die gehad om de zaak te laten
doorgaan, want de ambtenaar had hem voor
schikking f 25 gevraagd.
Dat vond hij wat dik; men had hem ver
teld, dat in doorsnee minder te betalen viel.
De kalkgeschiedenis.
Het heden op verzoek van den verdediger
schriftelijk uitgebrachte vonnis inzake het
met opzet vernielen van op de straat ge
kalkte verkiezingsreclame, was conform
aan den eisch namelijk f 15 boete subs. 6
dagen.
Valschheid in geschrifte
dat wil zeggen in stempelmerk van var-
kensooren. Het ging niet tegen den falsaris
die de krulstaarten tegen alle wet en recht
in eigenmachtig had voorzien van een stem
pel net-echt.
Op den bon waren gekomen zij, die ble
ken deze dieren in bezit te hebben.
J. v. d. _L. onder Hoogland had er 7 van
circa 100 pond op de Amersfoortsche markt
gekocht plus 8 veertigponders. Niet anders
wetende of de merken waren goed.
Hoe moeten ze echt zijn? informeerde
deze gedupeerde mensch. Veldwachter
Koenders zou er zelf ook niet het rechte
van weten. Nu, Kantonrechter en Ambte
naar bleken daarin ook niet te hebben ge
studeerd.
Vervoegt u bij de Centrale, zoo werd uit
weg gezocht.
J. van de L. had de acht schrammen weer
op zijn beurt verkocht aan C. H.„ eveneens
aldaar. En niemand wist van den prins
eenig kwaad, totdat twee dagen na dezen
laatsten koop alle 15 werden in beslag ge
nomen en aan de bedotte eigenaars een
strafbriefje werd uitgereikt. Dit leidde
thans tot f 5 boete voor elk, plus verbeurd
verklaren der dieren.
Centen weg> varkens weg, maar dat gaat
zoo maar niet! zei C. H. Ik moet mijn geld
terug hebben.
De Kantonrechter beaamdek dat C. H>.
daarover J. van de H. gerechtelijk kon aan
spreken.
En als deze laatste maar eens goed ging
uitkijken op de Amersfoortsche keuenmarkt
en wist te herkennen den braven man, die
hem dat koopje geleverd had met de val-
sche gemerkte varkensooren. dan ^kwamen
mogelijk ook nog de centjes van J. van de
H. terefiht. Gaarne zou men den falsaris
vervolgen.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT.
I
Dronkenschap: W. W. Soest f 10 of 4
dagen.
Niet tijdig spoorboomen sluiten: B. G.
van de V. Soest f 20 of 10 dagen.
Te Soest venten zonder vergunning: L.
B, Bunschoten f 2 of 1 dag.
Geen rijbewijs toonen: A. van D. Soest
f 3 of 1 dag.
BESTRIJDT DE RUNDERHORZEL.
Landbouwers, let op de wormbuiten bij
uw runderen,, tracht tezamen de runderhor
zel uit te roeien, diie jaarlijks voor eenige
mlillioenen schade berokkent aan den vee
stapel'.
De horzels leggen gedurende den zwerm
tijd (half JuniSeptember) hare eitjes op
het lichaam van het vee in de weide. Uit
moeten gaan! Ik heb immers al zoo dik
wijls gezegd: wij beiden zijn totaal onge
schikt voor elkaar! Maar om het hier in
huis wat op te vroolijken, wil ik wel een
paar jonge meisjes vragen als Kate en Les-
lie
Kate mag ik niet graag.
Nul, Leslie dan en wie zij verder bij-
zich wil hebben. En éénsals het nu
zoo uw hartewensch is,zal ik mis
schien een jong vrouwtje meebrengen.
Juist op dit oogenblik zag Alan, die aan
het venster was getreden, den postbode
aankomen, die met heel veel moeite tot aan
de knieën door de sneeuw liep. Hij ging
ijlings naar beneden, beloofde de brieven
van Lady Trevelyan, als er tenminste
voor haar waren1, boven te brengen en
zelve vond hij onder zijn correspondentie
een schrijven van Mrs. Allingham, waarin
zij haar spijt betuigde, dat hij met Kerstmis
niet bij hen kon komen, en waarin zij ver
der meedeelde, dat ze de jongens omtrent
den twintigsten verwachtte.
De familie was wel, behalve Kate, die,
ofschoon ze beweerde, dat haar niets
scheelde, heel stil en in zichzelve gekeerd
was. Op het einde van den brief schreef
Mrs. Allingham:
Ik weet niet, of je je nog
Olive Antrobus herinnert?
Alan schrikte. Zou het hem ooit mogelijk
zijn, hddr te vergeten en het verschrikkelij
ke, dat ze hem o. dien prachtigen Septem
berdag verteld had?
Zoo, ja, dan zal het je spijten tc hoo
ren, dat het arme kind verleden Vrijdag
aau vliegende tering gestorven is. Wij
wisten niet, dat zij zóó ziek was. Ook zal
je het eigenaardig vinden, om te hooren.
dat onze oude vriendin, Miss Morrison,
zich met zooveel liefde aan de patiënte
gewijd heeft.
die eitjes komen de jonge larven, die
grootendeels door de huidporiën naar bin
nendringen en ongeveer zes maanden in
het lichaam van het rund blijven om ver
volgens in het voorjaar onder de rughuid
aan te komen, waar dan de huid doorboord
wordt en de wormknobbels ontstaan. Na
volwassen geworden te zijn, wringen de
larven zich naar buiten, vallen op den
grond, gaan zich verpoppen en uit de pop
pen omwikkelen zich na 46 weken de
nieuwe horzels.
Welke schade door deze huidparasieten
wordt veroorzaakt?
Ie. Vanwege de pijnt als er veel worm-
bulten op den rug zitten, eten de dieren
minder, de voedingstoestand lijdt er onder.
2e. Het jonge vee wordt in zijn groei
tegengehouden.
3e. De melkproductie der koeien vermin
dert tengevolge van de pijnlijke wormknob
bels.
4e. Het vleesch in de omgeving der groo-
te wormbuiten wordt waardeloos, de huid
verliest haar waarde voor de industrie van
wege de vele gaten), die er in zijn.
5e. Gedurende den zwermtijd der hor
zels wordt de rust in de weide verstoord
en neemt de melkgift af.
Bestrijding. Deze kan geschieden door
aansnijding en indrukking der wormbuiten,
waarna de larven gedood worden. In Dren
te en ook in Denemarken wordt deze me
thode nog wel toegepast. Het verwijderen
der larven uit de wormbuiten kan ook
plaats vinden met behulp van een haak-
naald en pincet, zooals in het district Gar-
misch (Beieren) het eerst is gedaan. Ver
der worden nog gebruikt oliën en zalven,
waarmede de larven onschadelijk gemaakt
kunnen worden, nadat de openingen in de
wormknobbels zijn dichtgesmeerd. Met de
horzelzalf, die in ons land algemeen wordt
aangewend, kan men de allerkleinste lar
ven niet bereiken omdat de gaatjes in de
huid dan nog te klein zijn. Maar ook de
volwassen larven in het allerlaatste stadium
van ontwikkeling bieden veel weerstand
tegen de zalf. Dit was de reden, dat naar
een vloeibaar middel werd gezocht. Tegen
flink inwrijven der wormbuiten met hor-
zeline zijn de larven echter niet bestand.
Het is gebleken, dat men met dit vloeibare
middel de larven in alle stadia van ontwik
keling kan vernietigen. Bovendien werkt
horzeline afdoende tegen sarcoptesschurft
bij het rund, een, besmettelijke huidziekte,
die zeer verbreid voorkomt in ons land.
Éénmaal de aangetaste huidplaatsen flink
er mede inwrijven is voldoende om de
sehurftmijten te dooden.
Hoofdzaak is, dat in bepaalde kringen
alle veehouders aan de bestrijding deel
nemen, in de eerste plaats gedurende den
staltijd van het vee en zoo noodig ook nog
in de weide. Zou het niet mogelijk zijn in
elke gemeente of in elk dorp de bestrijding
dezer jaarlijks terugkeerende plaag te or-
ganiseeren?
Indien in elk dorp een paar jonge man
nen met de behandeling der dieren wor
den belast en het loon voor verrichten ar
beid door de gezamenlijke belanghebbende
veehouders wordt gedragen, dan zullen de
kosten per hoofd heel gering zijn en er zal
veel bereikt kunnen worden.
Voor dit doel, zoo geheel in het belang
van de veehouders zelf, moet met een beet
je goeden wil een regeling te treffen zijn,
vooral in dezen tijd van algemeen verbrei
de werkloosheid.
Dr. 't HOEN.
(Alg. Holl. Landbouwblad)
lü GEBODEN VOOR DEN PLUIMVEE
HOUDER.
De eigenlijke titel van onderstaand stuk
je luidde oorspronkelijk anders, n.1. in het
Vlaamsch Pluimveeblad, waaraan wij het
ontleenen, wordt gesproken van de 10 ge
boden voor den modernen „hoenderuitba
ter".
Wij kennen dat laatste woord niet, maar
toch is het zeer kernachtig. Hoenderuitba
ter, er baat hij vinden, beter worden van
het pluimveehouden, dat is de opvatting
van de meesten, die kippen houden, ook in
ons land, en die zullen in onderstaande
wenken nog wel het een en ander vinden,
dat waard is goed overdacht te worden.
1. Ivoop minder kuikens, maar van na-
tuursterke afstamming. Dan hebt gij, in den
opgroei, minder ziekten, minder sterfte; in
den volgenden groei meer gezonde en meer
sterke dieren.
2. Koop alleen kuikens van stammen
met hoog legvermogen. Dan kunt gij die
dieren een 2de jaar, met nog^goeden winst,
doorhouden, env zoo gij wilt, een jaar
kweeken uitsparen.
3. Verwijder onbarmhartig uit uw kui
ken-en jonge-hennen-kudde, alle zwakke
en zieke dieren. Zoo verwijdert gij al die
dieren, die later leven zouden op uw kos
ten, en behoudt gij alleen dieren die u la
ter winsten zullen opleveren.
4. Wees voor uw dieren niet onrecht
vaardig. Dit wil zeggen dat zij u veel moe
ten geven en gij hun weinig Dieren kan
men niet bedriegen: de beste zorgen geven
immer de beste uitslagen.
3. Richt heel uw bedrijf zoo prakiisJi
mogelijk in: Dan met minder handen, en
in minder tijd verricht gij hetzelfde werk.
6. Doe niet aan alles te gelijk (kweek-
dieren, kuikenopkweeken, eiervoortbvengst,
vetkuikens). Help mede aan de indeeling
van het bedrijf; wordt specialist in één vak;
zoo helpt gij het'hoenderbedrijf bevestigen
voor de toekomst.
7. Strijdt mede voor de eerste plaats op
de huitenlandsche markten. Ons hoender-
bedrijf leeft vooral van uitvoer; levert dus
alleen goede waar: groote eieren, nette die
ren, versche eieren), van binnen van goede
kwaliteit.
8. Doe zelf meer aan eierverbruik. Weet
zelf goed dat eieren een volledig en sma
kelijk voedsel zijn, op vele manieren lekker
te bereiden.
9. Abonneer u op goede vakbladen.
Woon al de voordrachten bij, waar iets te
leeren valt. Houdt goed boek van al uw
eigen ondervindingen; dart, waar anderen
nog kijken en weifelen, zijt gij reeds lang
vooruit en wint den prijs.
10. Vereenigt u in sterke bonden. Dan
moet gij niet vragen, maar kunt gij eischen.
Vereenigde kracht is winnende macht.
(Alg. H. Landb.blad)
DE EERSTE SOESTER
ELECTR. DRUKKER IT
is het meest betrouwbare adres
voor Uw drukwerk. Met onze mo
derne machines zijn wij in staat U
het boste van het beste te leveren
tegen zeer concurreerende prijzen
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
Alan legde den brief ter zijde. Hij voelde
zich wel getroffen door het bericht van
Olive's dood, maar, daar hij nooit zooveel
sympathie voor het arme kind had gevoeld,
ging hij kalm door met het lezen van zijn
overige brieven, tot één daarvan zijn bij
zondere aandacht trok, doordat het adres
door een vrouwenhand geschreven was en
ook het postmerk Wecksted droeg. Op den
binnenkant van de enveloppe stond: Met
de groeten van Miss Morrison" en ze bevat
te drie ingesloten stukjes. Eerst las hij den
brief, die met dezelfde hand geschreven
was als het adres en de inhoud daarvan
luidde:
Waarde Sir Alan Trevelyan,
Ik, Olive Antrobus, moet u een be
kentenis doen. Ik heb u ééns een leugen
verteld, toen ik zei, hoe Vader wist, dat
Miss Morrison krankzinnig was en dat
Miss French haar nichtje zou zijn. Daar
is niets van aan. Er bestaat in het geheel
geen verwantschap tusschen haar beiden
Ik zei dat toen enkel, om iemand ter wil
le te zijn, die ik liever niet noemen
zal Het was zeer leelijk van mij en ik wil
niet sterven met zoo'n leugen op mijn
geweten.
Niemand hoeft er om te treuren, als ik
dood ben, want ik ben moe en verlang
niets liever dan rust.
Miss Morrison schrijft dit voor mij, om
dat ik te zwak ben. Schenk mij uw ver
giffenis, want ik heb er innig berouw
van.
Met onleesbare hand volgde toen de on-
derteekening: „OlivC. Amclie Antrobus".
De brief gleed hem uit de hand
Zou die bekentenis nu nog bij machte zijn
goed te maken, hetgeen er reeds misdaan
was?
Eerst nadat er althans eenige hoop in
zijn hart was gewekt, dacht hij aan de bei
de andere papieren1,, die ook in de envelop
pe gesloten waren. Het een was een copie
van de geboorteacte van „Ruth Morrison,
dochter van Benjamin Morrison"
nu twee-en-zestig jaar geleden; en het
tweede een copie van de huwelijksacle van
„William French, luitenant bij het ste
regiment, met Laura Butler"welk
huwelijk zes-en-twintig jaar geleden had
plaats gehad-
Dit was dus het huwelijkscertificaat van
Benvenuto's vader en moeder en nu eerst
besefte hij, hoe kortzichtig hij was geweest
en hoe oneindig veel zakelijker Miss Mor
rison, dit nog al voor „dwalende" door
ging, dit geval behandeld had. Was hij
nu óók maar op dien inval gekomen, dan
zou dit Ben en hem vijftien maanden kwel
lingen en verdriet bespaard hebben!
M.aar hij kón en wilde nu niet anders dan
dankbaar aanvaarden de oplossing, die de
ze papieren hem hadden gebracht en over
legde eens met zichzelven^ wat nu de eerst
volgende stap moest wezen.
Sir Alan Trevelyan zou u gaarne eens
spreken Madam, kondigde Jane dien vol
genden dag aan, toen haar meesteresse in
de schemering wat te rusten zat,
Doe Sir Alan mijn groeten terug, Ja
ne, en zeg, dat ik hem vandaag niet ont
vangen kan.
Alan was zeer teleurgesteld, toen hij dit
antwoord hoorde, bedacht zich even en zei:
Ik wil je meesteresse niet verder las
tig vallen,, Jane, maar zou je haar nog eens
even willen zeggen, dat ik nu naar White-
gates ga, en haar vragen, of Miss French
ook soms bekend is met den inhoud van
den brief, dien Miss Morrison mij gezon
den heet?
Jane kwam terug met het antwoord:
Neen, sir.
Dank je, zei hij heel wat opgewekter.
Doe mijn hartelijke groeten aan Miss Mor
rison en zeg, hoe ik hoop, dat zij mij ont
vangen kan als ik haar morgen opzoek.
(Wordt vervolgd).
