WIST U
Pluimveeteelt.
Het rotspad.
Te Kooti landt in del
Poverty Baai.
if M'
Burgerlijke Stand
rou"k rir4rrrw,v' ,Ksvitr Lme- Kus,; het aan,ai
ADVERTENTIES
FEUILLETON
naar Rotterdam, Potgieterstraat 37b; I z>ch tevreden met hetgeen zij te Matawhe
H. A de Ridder met vrouw van Amers^ I hadden geroofd en vóVheVaanbrëken'van I GouvërameiuTen" di<arin0men' Ind!e0 he'
■aut 'A naar niet tr ctratittimr. .1(1. M I nen vn Kr^n, Ln A.,rI
traat 23 naar Zeist, U,.straatweg 40; M. den volgenden dag war Z
P. Daniels met gezin van Kampweg 08 naar I "aar hunne stellingen in de bereen bela- I verklaring Hp u f unnc
De Bilt, Gr. van Prinstererweg 11. P. den me, een grootje buit en «„"tVkSS
gle ankerop, en I voortdurend toe, toen hij voorwaarts trok.
langzaam langs de kust, uitkijkende I De pogingen van den .Minister voor ln-
£aaL7enu Uefe vJuchtelingen. Des nachts I heemsche zaken, die trachtte om op alle
brandde hij flambouwen, teneinde de at- I mogelijke wijzen Te Kooti van zijn voor
tentie te trekken van hen, die zich soms op nemen af te doen zi
I Majoor van Kon.laan 131 naar Den Haag
Schiestraat 2; F. Raland van Luchtv.afd.
Vestiging van 5^—12 "October 1933
YVgd. F. H. Spiering van Den Haag naar
Amersf.straat 116; H. Borghorst met gezin I naar Den Dolder, Hertenlaan 25; de Haa
van Hilversum naar Amersf.straat 25; L. I 'dein; L. M. Kamp idem.
Steffen met vrouw van A'dam naar Nieuwe- I
steeg 54; Wed. J. Koning van Den Haag I Verhuizingen binnen de gemeente van
naar Nieuwewesteeg 4b;'li. C. van Slinge-I van 12 October 1933.
landt met vrouw van R'dam naar Ossen- I Drent met gezin van Molenstraat 0
damweg 55; H. R. Lasthuizen van Laren W Z- 43 naar Beetzlaan 50; A. Zuidmeer voldoening, om ongeveer 40 settlers, man I mengd korps,
V j nen, die zich soms op I nemen af te doen zien, faalden alk- zoodat
het strand mochten bevinden. Heel vroeg I de regeering ten laatste besloot, om hem
in den daarop volgenden morgen had hij de I dat met geweld te verhinderen Een ge-
bestaande uit
gewapend
jive
tf EERSTE SOESTER DRUKKERIJ
- --..uuiv.ttK.weg 6; C. H. -~o-
C. Coerman van Utrecht naar F. Hyyck-I naar T-almalaan 5
laan 4c; P. de v-'— I I van WpptlpKtrnn)
Noorderweg 15;
keradeel
Grin van
Wed. Schuppe
laan 23; H. Aalders met vrouw van A'dam
naar Braamweg 34; C. J. Wimmers van den
Haag naar Torenstraat 2B; Mr. W. J. B
Versfeit met vrouw van B,andoeng naar
O. Tempellaan 8; J. de Jager met vrouw
van Utrecht naar van Maarenstraat 10; R
van Dijk van R'dam naar Nieuwesteeg 58
F R. van Beenen van Baarn naar Kon.1.
40; D. M. J. Ie Noble van R'dam naar
Verl. Schoolweg 11; N. A. Langelaar van
R'dam naar Amersf.straat 34; M. F. G.
d^ Radder van R'dam naar Amersf.straat
34; J. Wallet van Baarn naar Braamweg
oL; G. Veldhuizen van H'sum naar Nieuw-
straat 29; R. Vree met vrouw van Baarn
n. K. Hartweg 1; H. v. Zanten van 's-Her-
togenbosch n. Birktstr. 2; H. F. Persoon
met vrouw van Voorburg naar v. Lenncp
Inan 50; J. F. Antheunis van Leiden naar
LuchtVuafd.; L. H. C. Kortehaas van Te-
teringen naar Birktstraat 46.
Vertrek van 5—12 October 1933.
M. Sandifort WesthoffPot van Amersf.
straat 80 naar Zeist, Slotlaan 115; F. J. van
Luyt met vrouw van Postweg 69 naar
Eindhoven, Dcmer 10; M. Nowak van Hei
'naar Beetzlaan 91; G. H. v. d. Broek met.
gezin van Beetzlaan 91 naar Bosstraat 11; I
W. S. Bokhorst met gezin van L. Brink-
weg 74 naar Heuvelweg 45; H. Keiman m.
gezin an Klaarwaterweg 27 naar Beetz-
laan 85; G. Hagenbeuk met gezin van
Braamweg 36 nafir Birktstraat 44; J. Barg I
[met vrouw van Bartolottilaan 9 n. Spoor
straat 24; H. Hooit met vrouw van Hart
manlaan 16 naar Hartmanlaan 12.
-/as gezonden, gaf
hij zich rustig over, waarna hij voor den
Kon. Magistraat, Mr. Bush werd geleid.
Aan Te Kooti werd medegedeeld, dat zijn
daad, om met zoo'n groot aantal volgelin
gen door het land te trekken, zeer waar-
chijnlijk tot een vredebreuk zou kunnen
plaats moest zoeken in de bijna ontoëea'n- I 2°odi" h" Gouvernement besloten
V. 1 had, hem naar de King Country terug te
J. Velthuijsen van I Dil is venwel nimmer gelukt. In
*f,jj i .-i I terreinkennis, en in het
meer-
Toch
aangenaam,
s een wild
beest opgejaagd, zoodat hij een schuil
het
BETERE
DRUKWERK
IS EEN ZAAK V*
VAN VERTROUWEN
ra KOM DAAROM BIJ ONS S
ra WIJ LEVEREN HET S
ra BESTE TEGEN DE S
ral LAAGSTE 55
^PRIJZEN vj
VAN WEEDESTR. 7, SOESTDIJK
V
kei ijk e bergen en ravijnen van het binnen
land van het Noordeiland van N. Zeeland
Ten laatste had hij zich neergezet in de
zgn. „King Country"; geen pogingen wer
den thans meer door de regecrnig gedaan
om hem in handen te krijgen. Zoo verstre
ken er 10 jaren; de regeering kwam tot de
ontdekking, dat Te Kooti een groot strui
kelblok was, om dit gedeelte van het land
open te leggen en ze was genogen
escorteeren, hetgeen gedaan werd. Te Koo
ti bood geen tegenstand en zijne volgelin
gen keerden terug naar hunne verschillen
de dorpen. Na eenige jaren, toen Te Koo- UC1
ti oud en zwak begon te worden, werd hij I
nogmaals door een sterk verlangen Taa-nge
grepen om die plaatsen te bezoeken waar
hij zoo'n groote rol had gespeeld in het
verschrikkelijke treurspel, dat daar was af
En als men dan schrijft en nóg eens
schrijft, telkens postzegels voor ant
woord insluitende, dan krijgt men geen ant
woord. Ze verroeren stdért noch vin!
En beloofden éérst „gouden bergen."
Heel vaak zijn het opkoopers, handelaars
in pluimvee, maar geen kippenhouders in
den goeden zin des woords, laat staan
JOS. BOSHOUWERS.
,De KI einveeteelt."
hem in onderhandelingen të treden.Tndm ^fde' QostS
r?irï\-fc de hem onder de inmiddels uitgegeven
„Amnestie-Act" te pardonneeren. Ook Te
Kooti was niet ongenegen, om met de Re
geering van N. Zeeland vrede te sluiten,
zoodat op 12 Febr. 1883 de onderhandelin
gen werden geopend in eene Inheeinsche
nederzetting, Manga O Ronga genaamd.
De vertegenwoordigers van het Gouverne
ment waren Mr. Bryce, Mr. T. W. Lewis,
Mr. Wïltunson, die gedurende de onder-
handelingen als tolk fungeerden, en de hee-
Op het oogenblik, dat het drama aldaar I ren Butler, Hursthouse, en Campbell, be-
bekend werd, (tusCben 4 en 5 uur in den I nevens liet Inheemsche Hoofd „Rawi".
morgen) vertrok juist de schoener „Tawa- I Toen „Te Kooti" naar voren trad en de hem I J/ e.n dag [van April in het jaar 1893,
uit de baai, met bestemming naar I aangeboden \hand van Mr. Bryce aannam. I '^J.aren* was een hoofdman en een
J.'ii'ü'iA'ü'i "AJ "AJ-A" "A
VERVOLG.
dezen keer waren er
geen volgelingen, zoodat het Gouvernement
niet in wilde grijpen en dit was het eindi
n alles. Na eene afzondering van nog
vijf jaren, stierf hij te Ohiwa, eene neder
zetting aan de Sten/ty-baai, op 17 April 1893
in den leeftijd van 79 jaar. De Inboorlin
gen brachten eene belangrijke som bij el
kaar, om op zijn graf een -monumentt op t<
richten. Op dit monument staat het vol
gende in de Maoritaal geschreven
Ter nagedachtenis aan Te Kooti Riri
kangi,_ Profeet en Generaal, die stierf op
XII 11UVVUN van XiCl- 1 V... y.iuuu II .111. u cl 11 II <11 1 I, Tl
deweg 52 naar Baarn, Koningsweg 3A- C I Auckland. Na eene moeitevolle roeitocht, I riep hij uit: Rechtvaardigheid en vrede I ,,1J toond(-' groote dapperheid in groo-
TT i I J Ji 1. .1 t lilt 11 i I tf» VP M wl -i rron Ati
te veldslagen, die in As-tea-roa (Noord-
Eiland van Nieuw-Zeeland) geleverd wer
den. Het Gouvernement sloot vrede met
hem en gaf hem en zijne volgelingen eenig
land en bevestigde eveneens zijn godsdienst
Deze overeenkomsten werden geregeld
Roozendaal van Molenstraat W.Z. 13 naar I die eeniSe uren duurde, gelukte het aan I hebben elkander ontmoet, genade enJ waar
A'dam, Chr. de Wetstraat 55 3e étage- D. I ^apt- om ^en schoener in te halen, I heid hebben elkander gekust. Het aan Te
M. v. d. Bunt van L. Brinkweg 35c naar I ^ie ^aarna n,aar de baai terugkeerde. Het I Kooti verleende pardon veroorzaakte in
A'foort, P. Pijperstraat 7; ,E. A. de Bruijn Ite begrijpen, dat de geheele nederzet-I de gehcele Dominion een storm van ver
van Kampweg 38 naar Bergeijk, Op 't Hof Iting te Turanga door een ware paniek I ontwaardiging en men nam het Mr. Bryce
A 120; Wed. J. F. Knake van Postweg 93 I wei!d bevangen, toen men vernam, hetgeen I hoogst kwalijk, dat hij de hand had gereikt-
I eenige uren geleden te Matawhero was ge- I aan zoo'n beruc'hten moordenaar als Te Itcn vo^e bevestigd in tegenwoordigheid
I schied. Miatawhero was slechts eenige mij- I Kooti. Het is echter hoogst twijfelachtig, Ivan .den Minister van Inlandsche zaken in
I len buitpn het stadsgebied gelegen, zoodat I of Te Kooti inderdaad bij de slachting te I bet Jaar 1883. Hij was in elk geval een zeer
I de kans zeer groot was, d'at de bloed'dor- I Matawhero tegenwoordig is geweest. Toen I nierkwaardig man, een geboren leider, moe-
I stige volgelingen van te Kooti elk oogen-1 hij zich te Paeroa bevond werd hij aldaar ld'S en. vastberaden. Zijn karakter was eene
I blik konden verschijnen om ook hen te ver- I geïntervieuwd door een der reporters van I ntengeling van ridderlijkheid en wreedheid,
I moorden. Er waren igeene officieren op dat I de Hauraki Tribune, die natuurlijk de I doch aan de wreede daden, door zijne vol
I oogen'blLk aanwezig om eenige verdedi-I slachting te Matawhero ter sprake bracht. I gelingen bedreven, was hij echter zeer
I gings-maatregelen te nemen, en het eenig- I Te Kooti ontkende ten sterkste daarbij te- I waarschijnlijk onschuldig.
jjjiiiuaiuau i,a<u I ste wat »edereen °P dat oogeniblik kon I genwoordig te zijn geweest of daar order toe I (Bewerkt naar de Waikato-Oorlog
Amsterdam', LijnbaangTa'cht262; ^m/'T I doen en dan ook deed' was om de redoi!te I hebben gegeven. Te Kooti was toen nog I volgende jaren, door John Featon).
Oosterbos van Postweg 4U naar Den Haag I binnen te vluchten. Deze was nog wel met I lijdende aan de wonde in zijn voet, die hij
Breukeienschestraat 11; J. J. Klomp van Igeheel en al v»It001f do(rh bood geval Iin het treffen met Kol. Whitmore had ge-
- r I van een aanval, toch wel eenige dekking I kregen, zoodat zijn beweren zeer wel mo-
aan. Het aantal personen, dat naar de re- I gelijk kan zijn geweest. Na zijne verzoening
naar Huizem, G. Flinckstraat 19; G. Jaars- I
ma van Soesterb.straat 30 naar Utrecht,
P. C. Hooftstraat 4; A. J. van Breukelen l
van Kon.laan 101 naar Baarn, Rozenstraat I
23; A. v. d. Sloot van Stationsweg 8a naar I
Leeuwarden, Bachstraat 15; H. H. de Boe
ver van Emmalaan 3 naar A'dam, Jason-I
straat 16; P. J. van Wierst met gezin van I
Beetzlaan 85 naar A'foort, Grebbestraat 11;
K. v. d. Heide van Emmalaan 15 naar I
Rademakerstraat 3B naar A'dahi, J. Israël-
kade 97; P. H. v. d. Hoorn van Postweg I
DAT DE
N.V. EERSTE SOESTER
ELECTR. DRUKKERIJ
ZONDER VERHOOGING
PLAATST IN ALLE
DAG-, WEEK-0FMAAND-
BLADEN IN NEDERLAND
doute vluchtte, nam steeds toe, aangezien
er voortdurend verschillende gezinnen aan
kwamen, uit het omliggende district. Ze
hadden hunne huizen en bezittingen in den
steek gelaten, en waren zoo spoedig mo
rnet de regeering bleef Te Kooti de eerste I
jaren gevestigd in de „King" Country, en
hij had de vrijheid, om zich zonder vrees om
gemolesteerd te worden, ite kunnen bewe
gen. Na geruimen tijd toonde Te Kooti een I
I gelijk naar het stadsgebied gevlucht. Het I s,(.rk verlangen om de plaatsen zijner
I klinkt bijna ongelooveiijk, dat een district,
I hetwelk een, tijdlang dagelijks in gevaar
I verkeerde, o,m door een machtigen en bloed-
dorstigen- vijand aangevallen te worden,
I zoo langen tijd in een weerloozen en on-
I voorbereiden toestand werd gelaten. Bin-
nen de redoute waren nu ongeveer 100
I Europeanen, vrouwen en kinderen inibe-
I grepen, en 150 bevriende Inboorlingen, die
I in de buurt van het stadsgebied woonden,
I samen, gehoopt. Zoo spoedig als maar mo-
vro^gere heldendaden nog eens te bezoeken
eni hij gaf zijn voornemen te kennen om
naar Gisborne terug te keeren. Ofschoon
het Gouvernement van N. Zeeland Te Koo
ti had gepardonneerd was dit geenszins het
geval met de bevolking der Poverty-Baai
en ze gaf openlijk haar voornemen te ken
nen, hem te zullen dooden, zoodra men hem
maar in handen kon krijgen. Mr. Wilkin-
son, de Gouv. Agent voor Inheemsche za
ken, slaagde er in, om Te Kooti van zijn
DAAR NIET KOOPEN!
En zeker niet zonder secure]
informatie!
Het is opvallend, dat men de laatste ja-
eni steeds meer advertenties, waarbij jonge
hennen te koop worden aangeboden, in de
dag- en weekbladen aantreft, welke meestal
niet te vinden zijn in de vakpers.
Men zou anders zeggen, dat ze in de
pluimveebladen op de allereerste plaais
thuis hooren» Dit soort van adverteerders
schijnt er blijkbaar anders over te denken.
I gelijk was, werden een aantal vrouwen en I voornemen af te doen zien, doch na eenige
I kinderen, hoofdzakelijk zij, die ontkomen
I waren aan de slachting te Matawihero, ge-
I ëmbarkeerd op de schoener „Tiawera", die
I daarna naar Napier vertrok. In Hawke's
I baai praaide de schoener het s.s. „Lordt
I Ashley", bestemd naar Auckland. Eenige i
maanden scheen hij weder een onuitstaan
baar verlangen te koesteren, om op reis
naar de kust te gaan, doch wederom hield
Mr. Wilkinson hem tegen. In het jaar 1889,
toen Mr. Wilkinson zich buiten het district
bevond, vertrok Te Kooti plotseling uit
Het zijn meestal menschen, die geen
li 1-, i I lul,l6 c.iv.1* n 1 1 v c. c- i e i li o I 1'
naam hebben op dit gebied, men hoort ze lg e r zal uitbreiden? De mogelijkheid daar
vaak voor t eerst noemen! En ze beschik- I Inr. i e I 'i HIT n 11, 4 rr,< 1 ,-\t pn T11 nn tr t
VERLAMMING IN DE POOTEN BIJ
JONGE HENNEN.
door JOS. BOSHOUWERS.
Over de ziekte als zoodanig zullen wij het
thans niet hebben. We hebben er allemaal
reeds couranten vol van geschreven, zon
der er iets positiefs van af te weten.
Iedereen, die in de pluimveepers de pen
hanteert, gaf zijne ideeën hieromtrent ten
beste en liet dat doorgaans gepaard gaan
met de mededeeling van een of ander ge
neesmiddel.
De vraagstellers togen direct ijverig aan
den arbeid, om het gegeven recept toe te
passen, maar het resultaat was bijna nooit
-Venredig aan de moeiten en kosten, die
men er aan had besteed.
Een bewijs, dat de juiste oorzaak niet
bekend is, of dat er vele oorzaken aanwezig
kunnen zijn en het verstrekte „geneesmid
del sFchts betrekking kon hebben op ééne
eciale oorzaak.
De typische pootzwakte komt, zooals
men algemeen ervaren heeft, zoo goed als
uitsluitend voor bij jonge hennen, tegen
of pas aan den leg. De laatste jaren wor
den er ook steeds jongere dieren door aan
getast, op het oogenblik al van 3 maanden
en jonger.
De N. P. F. heeft nu een zeer weten
schappelijk en langdurig onderzoek (van
3 jaren!) opgedragen aan prof. dr. L. den
Blieck te Utrecht en spandeett daar circa
f 10.000 aan. Daar moet men respect voor
hebben in dezen tijd van steeds grooteren
teruggang.
En men moet het loffelijk werk zooveel
mogelijk steunen ook!
Dit kan het best gebeuren, door van de
typische pootverlamming die eene
zéér speciale i s! onverwijld ken-
te geven aan prof. dr. L. den Blieck
te Utrecht (zoo is 't adres voldoende), of
an den heer ir. J. G. Tukker, rijkspluim-
veeteeltconsulent te Beekbergen.
Wij roepen bij dezen ieders hulp en me
dewerking in, opdat het onderzoek zoo al
zijdig mogelijk kan geschieden.
Onze pluimveestapel in 't algemeen heeft
er buitengewoon veel belang bij, en ieder
kippenhouder in het bijzonder, dat men de
oorzaak (oorzaken) kan opsporen en dan
en geneesmiddel zoeken.
Want wie zegt, of die typische verlam
ming zich nog niet veel e r n s t
I passagiers werden op hun verzoek naar dat I ijne woonplaats, niet lettende op het ver-
I stoomschip overgebracht; ze brachten de I ZOek van de regeering om te blijven waar
I tijding der slachting naar Auckland. In de I hij w>as. Toen het bekend werd, dat de aan-
I haai, ter hoog'te van Turamga, lag de schoe- I stichter der slachting in de Poverty-Baai in-
I ner „Succes" en de ketch „Eiagl" ten aniker. I derdaad met §en aantal volgelingen op weg
I Ze werden gereed gehouden om de vrouwen I Was, ontstond er de grootste opwinding
I en kinderen aan boord te nemen, in geval I ]angs de ^ust en in het bizonder te Gis-
voor t eerst noemen! En ze beschik
ken over héél groote kwantums, zoodat men
bij honderden tegelijk kan afnemen.
Levende overkomst wordt
verzekerd! Ddt moest er echter ook
nog bijkomen!
Ze worden wel per auto thuis gebracht
ook, indien de bestelling groot genoeg is.
Men duizelt vaak van de getallen, die dt
ouderdieren hebben weten te behalen
Cijfers van 250280 per jaar, of 't zoo
maar niks is!
toe is lang niet uitgesloten. Tot nog toe
nam het aantal gevallen steeds toe.
Genezing trachten aan te brengen bij
dieren, die, onder goede omstandigheden
gehouden, de ziekte reeds in ergen graad
te pakken hebben, treft absoluut geen
doel!
^len late dit dus achterwege, en stelle
prof. dr. L. den Blieck of ir. J. G. Tukker
direct in kennis van de voorkomende
ekte, daarbij vermeldende hoeveel dieren
op het bedrijf aanwezig zijn, welk percen-
Later blijkt heel vaak, dat de ontvangen I tage is aangetast en op welken leeftijd on-
de redoute mocht worden aangevallen, het- I borne, waar de bewoners hun voornemen I dieren tegenvallen, meestal ook jonger, I geveer.
geen om de een of andere reden echter I kennen gaven, dat zij, ten koste van al- I dan ze de advertenties worden aangebo- I Moge onze oproep niet tevergeefs zijn!
I niet gebeurde. Te Kooti's mannen stelden I jes? }iun ouden vijand zouden beletten, om I n" „De Kleinveeteelt."
Naar het Engelsch.
Nadruk verboden.
22)
Rokeby was dus daar, Rokeby Wenyss
in Dolour. Ze waren ontdekt!
Effie moest even stilhouden bij de „Lan
ge Brug Het leek wel, dat alle kracht haar
begaf; ze zette haar mandje neer en liet het
oude hoofd op de gevouwen handen val-
lenZe was een zeer eenzame fi
guur, daar op die eenzame plek; geen an
der geluid viel er waar te nemen dan het
afsijpelen van het water van de rotsen op
de rivier daar beneden.
Effie had een gevoel, of de hemel haar
verlaten had en of zij eenzaam rondliep in
de Vallei der Wanhoop.
Wat moest zij doen? Waar moest zij
heengaan? En hoe kon ze ontkomen? Het
zou immers ten eenenmale onmogelijk zijn,
om voor een tweeden keer Wenyss te ont
vluchten! Dorothy zou dus binnen zijn be
reik wezen!
Eindelijk hief zij het hoofd op en met een
snik keek zij opwaarts; maar er viel totaal
geen lichtpunt waar te nemen aan den
grauwen hemel.
Toch was het, ol de groote rust om haar
heen haar kalmeerde en haar moed kwam
weer bovenO, ze wilde het niet
opgevenNog één poging zou zij
wagenZe zouden hem ontkomen,
hoe, dat wist zij zelve niet, maar in deze
vaste overtuiging ging zij den rotsweg naar
het kasteel bestijgen.
Intusschen had Rokeby zijn brieven in
ontvangst genomen en hij was nog een
oogenblik blijven staan, om de postmeeste-
res een paar vragen te doen;
Wie was die oude vrouw? Ze had zoo'n
eigenaardig voorkomen.
Het is de kamenier van de dame op het
kasteel, sir. Ja. zij ziet er vreemd uit.
Is zij hier al lang?
M'eer dan een jaar.
En hebt u de dame zelve wel eens ge
zien?
Neen, sir. Maar weinigen zien haar; ze
vertoont zich nooit in het dorp. Er wordt
zelfs beweerd, dat zij niet wel bij het hoofd
is. Ik ken een man, die haar ééns zag op
den weg door de kloof en hij zei, dat hij
't haast bestierf van den schrik! Het was al
tegen' de schemering en hij dacht zoo waar,
dat het een geestverschijning was. Zij stond
bij de „Lange Brug", ziet u, en mr. McDou-
de huisbewaarder op het slot houdt er
een aapje op na en dat droeg de jonge da
me, of het een kind was. Het dier hield de
armen om haar hals geslagen en grijnsde
hem zoo over den schouder toe. Toen zij
dien Tcennis van mij zag, was zij nog meer
verschrikt dan hij, en vluchtte weg tusschen
de hoornen.
Rokeby stelde ten zeerste belang in wat
de postmeesteres vertelde.
Heeft niemand anders haar ooit ge
zien?
In het dorp verder niemand, sir.
W)ie zijn die huisbewaarders in het
kasteel?
Sandy McDougall. Ik hebben hooren
zeggen, dat de oude vrouw, die u daar zoo
even zag, zijn tante was, of in ieder geval
het eert of andere familielid. Niemand weet
precies, wanneer zij gekomen zijn, maar
Sandy is eens naar het Zuiden gegaan en
daarna werd.de dame het eerst in de kloof
gezien. P2en vreemde geschiedenis, vindt u
niet, sir?
Doen de menschen dien huisbewaarder
niet van allerlei vragen.
O ja, maar hij zegt niets en zijn vrouw
laat net zoo min wat los. Zij komt haast
nooit in het dorp; tweemaal 's jaars op z'n
hoogst. En als.er menschen naar het kasteel
gaan, dan zien zij nooit de dame of haar
kamenier. Die blijven dan wel op haar eigen
kamers.
Ja. Een vreemde geschiedenis is het
Goeden avond!
Goeden avond, sir!
Vandaar begaf Rokeby zich naar het sta
tion en ondervroeg er den bureaulist. Met
dezen hield hij een lang gesprek, dat ein
digde met een overeenkomst.
Ik begrijp het, sir. Ik zal een tele
gram zenden naar het huis.
Na een kort overleg en de aanbieding van
een geldstuk ging YVenyss het logement
binnen en had daar nu nog een gesprek
met den logementhouder, dat evenzeer
naar zijn genoegen uitliep. Eindelijk keer
de hij terug langs derr weg, die naar Do
lour Begg leidde, en keek eens even op zijn
horloge.
Ik zal laat zijn voor het diner, dacht
hij. Maar dat is niet erg, ik heb haar den
terugtocht afgesneden: die oude vrouw kan
onmogelijk iets ondernemen, of ik zie haar
en haar meesteres. Ik moet nu op mijn hoe
de zijn en een plan klaar hebben, eer Colin
iets vermoedt. Verbeeld je, dat hij de oude
had gezien, inplaats van ik! Nu is het geluk
toch eigenlijk op mijn hand en zoowaar, ik
zal er van weten te profiteeren.
Hij was diep in gedachten verzonken ge
durende zijn eenzame warideling en de
wreede uitdrukking in zijn oogen trad weer
duidelijk aan het licht.
Toen hij het huis bereikte, begaven de
gasten zich juist door den hall naar de eet
kamer. Rokeby verontschuldigde zich,
maakte ijlings toilet en was aan tafel bij
zonder opgewekt en onderhoudend.
Na het diner trad hij naar het groepje
bij de piano en begon:
Weet u, wie ik vanmiddag gezien
heb? Iemand uit uw romantisch kasteel,
mrs. Fenwick. Is u niet verlangend, daar
wat van te hooren?
Toch niet de damt van het kasteel?
vroeg Mary. Toe, vertel t«ns gauw: hoe ziet
zij er uit? Is zij mooi en jong?
Neen, niet bepaald. Ze is een jaar of
zeventig, zou ik denken, en geweldig leelijk!
Leelijk is geen vrouw, meende Mclvor
galant, terwijl Mary nog niet bekomen was
van de verrassing. Bovendien zult u de ka
menier gezien hebben, want de dame, die
op het kasteel logeert, is jong en mooi
heeft iemand mij juist gisteren nog ver
teld.
Wie dan?
Een van de opzichters; hij zegt, dat zij
krankzinnig
Krankzinnig? Waarom hebt u mij dat
niet eerder verteld?
Dat hield ik voor het laatst, moet u
denken. Die man is haar op den heuvel
achter het kasteel tegengekomen en heeft
met haar gesproken.
En?.
Nu, zij schrikte terug en scheen hem
niet te begrijpen. Dus, dat krankzinnig-zijn
verklaart meteen het feit van het onzicht
baar wezen, ofschoon ik niet begrijp, dat
ze een dergelijke patiënte dan op zoo'n af
gelegen plekje begraven, tenzij er na
tuurlijk verder ook nog iets geheimzinnigs
achter zit.
Jullie schijnt het zoo verbazend be
langwekkend te vinden, meende Lucy Fair-
ly. Interesseert het u ook zoozeer, mr. We
nyss:
Neen, maar dat komt, wij zijn niet ro
mantisch aangelegd, miss Fairly! Wat mij
betreft, ik doe ook liever een partijtje brid-
ge'
Maar Mary vroeg ineens op scherpen
toon:
Hebt u de oude kamenier duidelijk ge
zien, mr. Wenyss?
Ja, zeker. Er was gauw genoeg het
moois afgekeken, want ze was heel leelijk,
heb ik immers al gezegd.
Heeft u haar nooit eerder gezien?
Neen. Waarom vraagt u dat zooi
Ik weet niet. Hebt u met haar gespro
ken? We wilden er zoo graag eens wat
meer van hooren. Ik zag haar, de postmees
teres vertelde mij, wie zij was, en daarmee
uit.
Toch merkte hij, dat het tegenover Mary
(niet „uit" was; althans zij zat er dien hee-
len avond verder stil en peinzende bij en
schreef later een brief, welken zijzelve in
den postzak deed, die in den hall stond.
Rokeby had dit goed waargenomen, en,
toen de dames naar boven waren, ging hij
naar den hall en haalde den brief er uit,
dien hij vervolgens meenam naar zijn eigen
kamer.
Het epistel was geadresseerd aan lady
Monica Fitzegerald en luidde als volgt:
Dolour Begg, Dolour
Beste Monica,
Herinner je je nog, hoe je mij verteld
hebt, dat er een kennis was, van wien je
een vreeselijken afkeer voelde, ofschoon hij
je ten huwelijk had gevraagd? Ik vroeg je
toen: waarom? en je hebt maar vaag ge
antwoord. Ik geloof dat je zei, hoe je een
vermoeden hadMaar eigenlijk niets
bepaalds wist, Hij is nu hier en om een
zekere reden zou ik graag hebben, dat je
mij meedeelde, wat dan dit vermoeden was.
Het was iets in verband met zijn nichtje,
nietwaar? Ik hoop je na Kerstmis in Lon
den te ontmoeten; dan zal ik je mijn rede
nen duidelijker zeggen. Hoe maak je het en
hoe gaat het met lord Allan? En wanneer
zal je hem gelukkig maken? Als je hem nu
nog langer kwelt, dien armen man. dan geef
ik je opMaar vertel mij in ieder
geval eerst nog even, al wat je weet van
Rokeby Wenyss en wel liefst zoo gauw
mogelijk.
met vriendelijke groeten.
Je Mary Fenwick."
P.S. Zet in den hoek van je brief: „Pri
vé", want soms doet Tom mijn brieven open
en hij is veel te goedig, om zoo heel scherp
zinnig te zijn en dan zou hij honderd lasti
ge vragen doen enhet toch nog
niet begrijpen."
Wordt vervolgd.
