Café „Hoi
04 Voor de Vrouw pO
Nieuw
Wij brengen U de nieuwste
snufjes op het gebied van
DAMESTASSCHEN
De twee machten in
het leven.
Wij verkoopen:
N.V. Eerste Soester
Electr. Drukkerij
FElILLETQN
Wij zijn agent van
het auteur:
JEl
TE F
0 Zoo mooi en billijk koopt U ze nergens
H. V. Eerste Soester Electr. Drukkerij
0 v. Weedestr. 7 - Telefoon 962 f
Filiaal Soesterbergschestraat No. S.
DE VERLIEFDE HARING.
(Een sprookje).
door Kees Spotvogel.
Er leefde, 't is waar gebeurd op m'n eer.
Een glinsterende haring in 't ijsselmeer.
Een „Don Juan" in zijn visschensoort,
En had velen, de gemoedsrust verstoord.
Hij leefde steeds dartel, was altijd vroolijk,
En voor een meije altijd vriendelijk en
oolijk.
De nestor der haringen zij eens op een keer,
Zeg kom jij eens nader, en luister jonge
heer.
Jij maakt 't den laatsten tijd wat al te bont,
De roep van je streken, gaan 't IJsselmeer
rond.
Bedrieg je geen meisjes, dan zit je in de
kroeg.
Niet dat ik er kom, maar 'k weet meer als
genoeg.
Je huid is zoo glinsterend, je hebt vast
weer plannen,
Maar je streken zijn uit, of je wordt hier
verbannen.
Kies toch een vrouwtje, we leven niet duur.
En vlak bij Schokland weet ik een woning
te huur.
Daar woont „Zilversnoekje", een heerlijk
mooi meisje,
Viert daarmee bruiloft, maak een huwe
lijksreisje.
Eerst was 't fuifnummer wel wat van
streek.
Van 't onderhoud met opa, en zijn lang
dradige preek.
En dacht, 'k laat de meisjes van avond hier
loopen,
'k Ga in een kroeg, vlak bij Urk, een bor
reltje koopen.
Daar was hij niet zoo bekend en zou 't er
op wagen.
Om voor variatie een Urker meisje te
vragen.
Hij zwom rustig naar Urk, zag al de kroeg
Maar hield plotseling stil, toen een lief
stemmetje vroeg:
Zoo alleen aan den wandel? Is dat je Zon-
dagsche jas?
Wfat ben jij een lief ventje, zoo iets komt
van pas.
Eerst keek hij heel woedend, 't kon hem
niets schelen
Maar toen, neen maar, een lief kind om te
stelen.
Zij zwom wat vooruit, hij volgde met een
vaartje
En kwispelde! voortdurend met z'n zil
veren staartje.
En zei: lieve schat, als we elkaar nu eens
kusten?
En een kop chocola, dat zal je wel lusten?
Maar zij had eenige routine op dat gebied,
En zei, hoepel maar op, ik vertrouw je niet.
Maar hij gaf geen kamp, hij kende de
vrouwen,
Sprak over vrijen, maar ook over trouwen.
Hij wist een heerlijke woning, heel netjes,
niet duur.
En voor jongeluidjes te koop of te hu.ur.
Dus als je mij lief hebt wil dan met mij
keeren,
Of anders laat ik uit wanhoop me marinee
ren.
Zij liet zich bepraten, er zwommen meer
paartjes
Van Schokland en Urk, met hun zilveren
staartjes.
En zei toen heel vriend'lijk: 'k wil wel met
je keeren,
Mbar beloof mij dan ook, dat je mij fietsen
zult leeren.
En als ik dat kan, dan heb ik mijn zin,
Koop dan een auto, daar kunnen wij beiden
dan in.
Hij beloofde haar alles, maar zag niet 't
net,
Des visschers en toen was 't gedaan met
de pret.
Want hoe zij ook spartelden, hoe hoog zij
ook sprongen,
Hun vrijheid was weg, 't laatste liedje ge
zongen.
Met honderden anderen naar Urk toege
bracht.
En aan liefde, fiets en auto, in 't geheel niet
gedacht.
En nu 't eind van dit zeer droevige liefl,
VVfil ik even vertellen, al overstelpt mij 't
verdriet.
Want, meisje en jongen kwamen in inma-
kershanden
Die in een flesch azijn hen deden belanden.
Hij lag op den bodem, naast een groote
augurk.
Zij er naast met haar lief kopje, op 't schoo-
ne eiland Urk.
naar het Engelscb
van
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON.
(Nadruk verboden)
25)
Een mooi fort, zei Launcelo-t weer,
naar Ricasole wijzend.
En een sterk fort. O, zoo sterk! Houdt
alle slechte mannen er buiten, maar daar
binnen zijn er ook wel eens slechte.
O, ja, er zijn overal goede en slechte
menschen.
Ja, soms moordenaars. En dan denken
ze, dat niemand het weet!
Wat bedoel je? Spreek je daar van
een moordenaar?
Och, neen, signor; ik weet niets.
Launcelot wierp een onderzoekenden
blik dien kant uit. Hij stak de hand in den
zak en haalde een souverein te voorschijn.
Als je mij iets kunt vertellen van Ri
casole, dan heb ik daar wel wat voor over.
Kijk!
Met gretigen blik keek de man naar het
goudstuk, maar jammerde:
Heel arm, signor, heel arm! Geef het
toch maar!
Neen, neen. Als je mij niets vertelt,
geef ik je ook niets!
En reeds verdween de hand met den
souvereign in de richting naar zijn zak.
Dit was toch te veel voor Carlo, die nu
op huilerigen toon zei:
Signor, geef het mij nu. Ik weet niets,
dus kan ik ook niet in ongelegenheid ko
men. Maar mijn arme zieke broer weet wel
iets. Hij zal het u vertellen.
OVER WITTE ROKKEN EN
SPORTIEVE JAPONNETJES.
Als we de toonaangevende zaken op het
gebied van de betere damesconfectie mo
gen gelooven, dan is geen enkele zomer
uitrusting compleet zonder een paar witte
rokken, die dan met een overhemdje of
een jumpertje op heete dagen en dan
nog liefst aan het strand of zoo gedra
gen worden. Ze zijn ruim en eenvoudig van
model en erg makkelijk in het dragen, bo
vendien goed waschbaar, omdat ze van pi
qué of linnen, een fijn tweedweefsel of
corduroy uitgevoerd worden. De teeke-
ning geeft er een paar modellen van weer.
Het allernieuwste op het gebied van de
sportieve kleeding die men voor het
gemak „spectator sports costumes", sport-
costumes voor toeschouwers noemt, zoo
dat wc ze toch kunnen dragen, al hebben
we nog nooit aan sport gedaan! is
touw! Ondernemende touwfabrikanten in
ons land hebben sedert kort vloerbedek
king, loopers enz. van touw gevlochten
aan de markt gebracht, evenzoo onderne
mende mode-fabrikanten in Amerika bren
gen het nieuwtje van sportcostumes, heele
japonnetjes, losse rokken, sweaters, ja
zelfs schoenen, handtasschen, baretten ge
breid van touw. Maar om dan nog even op
die effen witte rokken terug te komen,-
daar wordt dikwijls dan een overhemdje
van een vroolijk geruit of gestreept linnen
of katoenen stofje op gedragen. Heele ge
ruite japonnetjes, met korte pofmouwjes
zijn ook heel populair. U weet wel van die
ruitjes, waar we wel keukengordijntjes van
maken! Doch, keukengordijntjes of niet, de
japonnetjes staan werkelijk snoezig! We
zien verder van voren op japonnen en rok
ken veel garneering van groote knoopen,
sotns over de heele lengte. Soms zien we
ze ook op een rij om het middel, alsof rok
en bloes daar aan elkaar geknoopt zouden
zijn. De taille is dikwijls hoog, maar in dit
laatste- geval wordt de ceintuur lager, on
der die rij knoopen gedragen. De ceintuurs
zijn van alle mogelijke en onmogelijke, ste
vige materialen gemaakt.
EEN VLEKKENHISTORIE.
Wij ontvingen dezer dagen van een le
zeres een vraag omtrent het uitmaken van
een vlek, welk geval voor anderen zeker
evenzeer van nut kan zijn. „Zou U mij mis
schien ook aan een middel kunnen helpen,
om chocoladevlekken uit een roode zijden
japon te krijgen.', aldus schreef deze le-
Hoe weet ik nu, of hij het mij zal
vertellen, of waar ik hem kan vinden?
Vyvian begreep namelijk zeer goed, dat
als hij den man den souverein eenmaal gaf,
die dan onmiddellijk verdwenen zou zijn
en hij dan misschien nooit meer in de ge
legenheid zou komen iets verder te ont
dekken,
Ik zal u bij hem brengen en hij zal
het u vast vertellen, betuigde de man met
groote zekerheid. Maar voor dat geld niet;
niet voor één, twee, drie goudstukken, pas
voor vier of vijf.
i Als je mij bij je broer brengt en die
kan mij iets vertellen, wat ik weten wil
van den moord op Ricasole en hij kan mij
antwoord geven op enkele vragen, dan zal
hij vijf goudstukken krijgen. Maar let wel:
je krijgt pas betaling, als ik het geld in
mijn hotel gehaald heb. Zooveel geld draag
ik niet bij mij.
Goed, zei de man met glinsterende
oogen en flikkerende tanden.
Mijn broer zal er u alles van ver
tellen. Tot nog toe heeft hij er niemand
iets van gezegd. Hij was bang, dat hij in
handen van de politie zou vallen.
Zou die broer zelfs soms de moordenaar
zijn, flitste het Launcelot door het hoofd.
In ieder geval hpopte hij van harte, dat hij
nu op weg was, eenig spoor te ontdekken.
Als een pijl schoot het bootje tusschen de
andere tïoor, en, toen Vyvian aan wal
stapte, had Carlo even een onderhoud met
een vriend, die de dienst zoo lang van hem
overnam en hij stapte nu ook uit en zou
signor den weg wijzen.
Zij gingen door een reeks straatjes, zoo
nauw, dat de bewoners elkaar uit de bo
venverdiepingen wel de hand hadden kun
nen reiken, naar het hem voorkwam. De
lucht, die er hing, was bij tijden zóó wal
gelijk, dat Launcelot soms moeite had,
zich goed te houden.
Eindelijk hield Carlo stil voor een ver-
zeres." De chocolademelk was bijna koud.
En ik heb de japon direct daarna in schoon
koud water uitgespoeld. Doch toen hij op
gedroogd was, zaten de vlekken er nog in."
Het antwoord op deze vraag is als volgt:
De vlek van chocolademelk bestaat uit
chocolade, suiker en melk (vet). Er moeten
dus verschillende middelen na elkaar wor
den aangewend om die verschillende be-
standdeelen te verwijderen. Om de bruine
chocoladevlek weg te krijgen dat is de
bruine kleurstof dus, die van plantaardigen
oorsprong is wrijft men de vlek met
spriritus of eau de cologne. Het vet van de
melk wrijft men vervolgens weg met ben
zine, nadat eerst de vlek weer gedroogd is.
De suiker zal door de behandeling met de
verschillende vloeistoffen wel al vanzelf
zijn opgelost en weggewreven.
Onthoud dit eens
Wil men uit een bakpan, waarin visch
gebakken is en die ook voor andere bak-
doeleinden gebruikt moet worden, de
vischlucht verwijderen, dan kookt men na
het bakken een beetje azijn in de pan. Een
paar minuten laten koken. Dan is alle
vischlucht verdwenen
Watervlekken van glaswerk verwijdert
men door dit glaswerk met een halven ci-
troen, die in gewone baksoda gedoopt is,
af te wrijven.
Als men een eetlepel azijn bij het vleesch
doet, terwijl het gebraden of gekookt
wordt, zal het vleesch heerlijk malsch er
door worden.
Als men een vleeschbrood. of vleeschtim-
bal maakt van koud vleesch (gehakt), eie
ren, oud brood, enz., moet men, nadat men
dit deeg in den vorm heeft gepakt, met den
vinger een geultje van ongeveer 2% c.M.
rondom maken. Dat dient dan als een ka
naaltje waarin het vet dat uit het vleesch
bakt, kan wegloopen. Van tijd tot tijd
kan men het afgieten, waardoor men voor
komt dat het gerecht een geur van ver
brand vet krijgt, wat anders dikwijls het
geval is.
Een zeer smakelijk nootgebak.
Nut-bread, zooals onze Engelsche zus
sen het noemen, of Nusz-Torte, zooals ze
in Duitschland en Oostenrijk zeggen, is
een heel smakelijk nootgebak. We hebben
er voor noodig 3 kopjes roggemeel, 1 kopje-
suiker, 2 theelepeltjes wijnsteenzuur of 5
platte theelepeltjes gewone bakpoeder, 1
theelepeltje soda, een snuifje zout, 1 kopje
zoete melk en 1 kopje fijn gehakte nooten.
Dit beslag bakt men in een matig warme
oven 3/4 uur 1 uur.
En weet U wat ze in Amerika bij dit
noot-brood eten? Roomkaas of een of an
dere vulling" voor sandwiches.
,En heeft U dit zuinigheidskunstje al
eens geprobeerd? Wij hoorden laatst van
een huisvrouw, die er enorm door op haar
gasrekening bezuinigde. Zij had dan een
ijzeren plaat, die ze op de grootste brander
van haar gasfornuis legde. Die plaat werd
zoo heet, dat ze er al haar eten op kon ko
ken, terwijl ze vroeger vier branders ge
bruikte! En als ze hapjes van den vorigen
dag heeft, die ook nog opgewarmd moeten
worden, dan doet ze dat zelfs heelemaal
zonder gas! Ze kookt eerst het gewone
eten op die kookplaat. Dan doet ze het gas
uit, en zet de op te warmen hapjes op de
nog steeds gloeiend heete kookplaat, die
nog lang genoeg heet blijft, om de restjes
op te warmen. Als dat nu niet zuinig is
Vla met citroenrijst.
Hiervoor neemt men 2 ons rijst, sap van
2 citroenen, schil van 1 citroen, 2 ons sui
ker en 1 liter water. De rijst kookt men met
het water en de citroenschil gaar. Dan
roert men er de suiker en het citroensap
door, haalt de schil er uit en laat de rijst
bekoelen.
Voor de vla brengt men 2 kopjes melk
aan de kook en roert er 1 eetlepel custard-
poeder en 2 eetlepels suiker (vooraf door-
eengeroerd) aangemengd met kopje
achtergehouden melk, door. Onder roeren
een paar minuten gaar laten koken. De vla
wat laten afkoelen en dan over de rijst gie
ten.
Het Handelsblad
De Gooi- en Eemlander
't Maandagochtendblad
De Telegraaf
De Lach
Stuiversblad
Ideaal
De Haagsche Post
De Radiobode
De Gracieuse
Het Nieuwe Modeblad
Weldon
Record
De Film
Piccolo
Butterick
Cinema en Theater
Bruintje Beer
Het Handelsblad
De Gooi- en Eemlander
Aanbevelend,
v. Weedestr. 7Soestdijk
Telefoon 962
Filiaal Soesterb.str. 8, Tel. 758
Het is dikwijls een idee om voor allerlei
gebak uitsluitend inelk te willen gebruiken
voor het beslag. In vele gevallen kan men
net zoo goed water nemen. Cake bijvoor
beeld wordt veel luchtiger als men water
gebruikt in plaats van melk.
VLA MET BITTERKOEKJES.
Hiervoor neemt men 1 ons bitterkoekjes,,
wat jam, 2lA kopje melk, 1 eetlepel custard
poeder en 2 eetlepels suiker. Men brengt
de melk aan de kook en weekt daarin even
de bitterkoekjes, die men daarna in een
vlaschaal legt en met jam bestrijkt. Suiker
en custardpoeder roert men dooreen en
mengt die aan niet wat achtergehouden
melk. Dit giet men in de kokende melk en
laat de vla, goed roerend, een minuut of
wat doorkoken. Laat ze wat afkoelen en
giet ze dan over de bitterkoekjes. Een
heerlijk .toetje!
HUISVROUW.
ALLERLEI MODE-PRAATJES EN
DITO NIEUWTJES.
De vindingrijkheid van de vrouw laat
haar vrijwel nooit in den steek en daarom
is er in het dagboek der mode bijna altijd
een hoofdstukje gewijd aan de détails,
waarmee men een anders heel simpele,
eenvoudige japon, een nieuw en aantrek
kelijk aanzien kan verleenen. Een voor
beeld 'hiervan links bovenaan op het
plaatje. Deze japon heeft mouwen en een
kraag gekregen van netstof, organdie of
een andere aardige, nieuwe katoenen stof.
De kraag met ruim aangezet volannetje
is van achteren met een strik vastgezet. De
mouwen zijn van boven en aan de pols
ingehaald. Óver de katoenen stoffen in het
algemeen hoeven we weinig meer te zeg
gen. Ze voeren den boventoon en er zijn
zelfs schitterende avondjaponnen van ka
toenen stofjes, die een prijs met twee nul
len kosten! We zien veel katoenen sport-
japonnetjes, dikwijls gestreept, zooals het
plaatje er een toont, met flinke stolpplooi
en opgezette zakken en een flinke ceintuur,
met lakleer. Dit lakleer zien we hoe langer
meer toepassen als garneering en zoo
meer, en naar ons uit goede bron blijkt, is
er een nieuwe groote mode van de lak
schoen, de lak-pump op komst. Een ander
betrekkelijk nieuwtje is. dat de witte vos
is teruggekeerd, al hebben we dat mis
schien niet gezien, aangezien hij zich
„vermomd" had. De kwestie is namelijk,
dat de witte vos zich uitnemend leent om
geverfd te worden en in dit voorjaars
seizoen hebben we dus lichtblauwe bont
garneering gezien op marineblauwe costu
mes, grijsgroene bont op donkergroene
stof, beige-bruin en donkerbruin bont op
tweed costumes. Al die vreemde kleuren
voor bont waren kunstmatig aangebracht
en de grondstof was witte vos. Nu we toch
in de dierenwereld zijn aangeland, witte
varkensleeren handtasschen zijn zeer nieuw
en zeer chic, hoewel voor den zomer de
Chineesch linnen tasschen of tasschen van
geruite stof beter geschikt lijken. De ini
tialen er op zijn vroolijk van kleur en vorm
en worden gemaakt van gekleurd lakleer,
imitatie schildpad, metaal en alle mogelijke
combinaties. En weet U wat de fraaiste
lengte voor de „swagger-coat", de raglan-
mantel wordt geacht? Knielengte of z.g.
zeven-achtste.
MADELEINE.
bloote voeten. Toen ze bij de Strada Reale
kwamen, tikte hij Vyvian op den arm en
wees.
Daar is het portretHet portret
van den officier, die het geweer afschoot.
Vyvian zag nu het uitstalraam van een
fotograaf en onder tallooze andere wees
Carlo een portret in cabinetvorm van een
officier met de insignes van het East-Mer-
cia-Regiment.
Die is het, zei hij met grooten na
druk.
Vyvian staarde in het gelaat van een man
van een jaar of drie-vier-en-dertig, met een
monocle in het oog en een snor; blijkbaar
met de grootste zorg gekleed.
Dus dit was de schurk, die de misdaad
had bedreven en die er zijn broer voor had
laten lijden.
Hij prentte iederen trek in het geheu
gen dat hij den officier onbetwistbaar zou
herkennen, waar hij hem pok ontmoette.
Toen zei hij tegen Carlo. dat die op hem
wachten moest, terwijl hij het atelier bin
nenging.
Hier verscheen een assistent van den fo
tograaf, die zelve voor een paar dagen naar
Sicilië was. zooals de bediende zei. Maar
signor wilde dat portret uit de etalage eens
zien. dat van den officier van het East-
Mercia-RegimentZeker. Hij kon
het best eens even in handen hebben. Het
moest een zeer goede gelijkenis zijn. Trou
wens alle portretten van Mr. Brown waren
even wel geslaagd.
Of hij den naam wist van dien officer?....
Het was mogelijk, dat hij dien nog kon op
zoeken. Hij wilde wel eens kijken in de
boeken, maar het was zeker al twee jaar
geleden.
De man verdween in het kantoortje en
intusschen bleef Vyvian met namelooze
afkeer staren op het knappe gelaat.
Wordt vervolgd.
veloos deurtje en nu moesten ze nog een
steile trap op, alles even onbeschrijfelijk
•vuil en onzindelijk.
Bij de deur moest hij even wachten; de
gids ging eerst alleen binnen, maar keerde
gelukkig onmiddelijk weer, met de ver
klaring:
Broer wil u vertellen, signor. Maar
praat niet al te lang; hij is erg ziek.
Vyvian moest zich buküen, om de deur
binnen te gaan en zag daar op een stroo-
leger een geraamte liggen. Met koorts
achtig flikkerende oogen vroeg de man:
Geeft signor vijf pond, dan zal ik
hem heel wat vertellen.
Ik hoor, dat je wat weet van den
moord op den kolonel in fort Ricasola,
sprak Vyvian zacht, maar duidelijk. Ik
beloof je, dat ik er de politie hier niets
van zal vertellen, als je dat liever niet hebt.
Maar ik zal opschrijven, wat je zegt. En
daar moet je een kruisje onder zetten,
evenals je broer.
Signor zal mij dus geen leed doen?
jammerde Sandro. Ik zou niet graag ge
straft worden, voor hetgeen ik niet heb
gedaan.
Wat heb je nu gezien? Was je in fort
Ricasole?
Neen, signor. Vele officieren gingen
en kwamen van Ricasole. Ik hoopte, dat ik
nog wel een vrachtje zou krijgen; had niet
zoo'n heel besten avond gemaakt; mijn
broer was er niet bij. Dicht bij de rots lag
ik dus te wachten in de dhaisa. Ik zag licht
in de officierskwartieren, dus ik meende,
dat ze misschien niet allen vertrokken wa
ren. Ineens schoot er iemand een pistool
at", vlak boven de dhaisa. Zachtjes roeide ik
een eindje verder en keek. Er trad iemand
aan het venster met een pistool in de hand,
dat hij in het water wierp. Bijna was de
dhaisa getroffen, zoo rakeling kwam het
pistool er langs. Ik zag den officier
Kon je zijn gelaat onderscheiden?
Zeker, signor. Hij had een snor, een
glas voor zijn eene oog.
Lauderdale had een tijd lang een mono
cle gedragen, ofschoon Vyvian dit niet
wist.
Hoe oud schat je hem?
Niet zou oud als signor. Ik zag hem
duidelijk. Verschrikt wachtte ik nog even
en daar gebeurde weer iets vreemds. Het
venster boven de rots ging open en er viel
een touw uit; daarlangs gleed een heer
naar beneden met de handigheid van een
matroos. Hij was al bijna op den grond,
toen hij vielIk was eerst bang,
om naderbij te gaan, maar zachtjes roeide
ik toen toch naar de plek, waar hij gevallen
was en nam hem op. Ik roeide naar de
haven, om de boot te halen, die naar Na
pels ging. Hij had zich bezeerd, was kreu
pel en ellendig, toen hij aan boord ging.
Het was nog een heel jong officier.
Leken de beide officieren, die je ge
zien hadt, op elkaar?
O, neen. Want de eene was een jongen
en de ander een man.
Carlo kan nu laten zien, hoe zij er uitzag.
Zijn portret staat in Strada Reale. Carlo
kent het; ik heb 't hem dikwijls genoeg
gewezen.
Zou je dat kunnen? vroeg Vyvian aan
Carlo.
Ja, zeker, antwoordde die.
Launcelot sloot zijn zakboek en borg het
veilig weg met een gevoel van groote
vreugde en voldoening,
Sandro had zijn kruisje gezet, Carlo even
eens; en ook nog een buurman, een oude
schoenmaker, die schrijven kon, was door
Carlo beneden uit zijn werkplaats gehaald,
om getuige te zijn bij dit kruisjes zetten.
Dc getuigenis, die Jacks onschuld zou
bewijzen, had Vyvian dan nu zwart op
witDit was het eenige, waarvan
hij vervuld was, toen hij het huisje verliet.
Carlo liep steeds naast hem voort op
bureau VOOI
advertentie
tot uiterlij
UITGAVE: N.V.E
PIT NUMMEI
- 2 BI
Jk denk dat d
er zou zijn.
ons zouden
Vreugde zoo
van Plicht.
SIR
Gij wacht on
Verricht de
gezien wordt
en grooter d
om te verric
Wanneer jeugd i
maar bezaten in dc
ons leven, wanneer
chamelijke jong-ziji
er weinig aanleidin
wijze „jeugd" te ve
Na een wandelin
derschoons, iets oiv
tig's en krachtigs, ii
men door de tijd
Miaar jeugd is ge
zooals iemand onl
het is een gemoeds
kwestie van blozen
pen en lenige kni
van wil, een kw<
krachth
komt uit de diepe l
mand wordt oud dc
tal jaren te^ leven; c
alleen doordat zij
wordenZorg
aan zelf vertrouw ei,
dat zijn de lange, h
neerbuigen en den
het stof doen keer
Uw geloof, zoo o
jong als Uw zelf-1
Uw vrees; zoo jon
als Uw wanhoop..
Maar al te dik wij
een bepaalden lee
„met pensioen gaai
rugtrekken", dat z
dat hun lichamelijl
leiding gaf, verkwi
worden en dan
menschjes, hun lev
Dit is vooral zoo,
druk, nuttig leven
mend, eensklaps t
zich overbodig en i
zoo geleidelijk weg
onze greep op het
we moeten onze
houden, de ons dar
vallende vrije tijd
om kennis en wi
steeds onze horizo:
ze belangstelling v
jong en krachtig c
van een jeugdig
vervuld blijven. D;
vast en het leven
onze idealen en on
derdaad zoo jong
hoop en ons zei ft
Onwetendheid b>
nis brengt voldoe
voortgaan die te b
verwerven er van f.
steld. De praktijk
Mc Farlano, die
dus onder woorde
lijk heeft. Wiant 1
onzer gedachten v
onafhankelijkheid
De omstandighede
dat een groot dei
moet worden aan
werk, maar zelfs v
tijdelijk misschien
voelt, breekt toch c
heid aan. En dat
men, zooals bovei
sioen" gaat. of zi<
Doch men versta j
uitsluitend uit b
vooral uit liefde, ii
zaamheid ook
pagnon van den .,o
langen naar kenn
hand. Wlant studi
aanneemtj vervult
geestelijke onalhai
En het zijn slech'
van gedachten op
die voortdurend 1
hebben. Want als
zich blind op de k
naamheden, die dc
verduisteren. De x
dieper, meer verh
dan eenige andere
gen.
(Nadruk verbodei
