Juist in „de Soester"
Nieuw
Een gevaarlijk spelletje
v. d. BE
Rechtzaken
PE1ILLBTON
leidt Uw advertentie tot
een succes. Door haar
actualiteit het plaatselijk
gebeuren betreffende, is
„De Soester" immer een
welkome gast in ieder
huisgezin in deze gemeente
DAAROM
ADVERTEERT IN DE SOESTER
enbreidt Uw zaken uit.
Vraagt vrijblijvend onze
speciale tarieven.
BUREAU
VAN WEEDESTRAAT 7
FILIAAL:
SOESTERBERGSCHESTR. 8
Voor de Vrouw r°
dit numme
Over spijkei
EFFECT
N.V. Midd
voor Amersl
BIJKANT!
VAN WEE
TE
Deskundige
den i
var
Verh
Safe
Verzilver
Hant
Ine:
Spaar-Depi
No. 64 (Gïgai
KANTONGERECHT TE A'FOORT,
Het eerste deel der zitting zat op den
rechterstoel dr. de Beaufort van de Treek
om voort te zetten de behandeling van za
ken drie weken geleden onder dezen E.A.
aangevangen. Zulk een uitstel om dezelfde
persoon te doen richteren bij eerste en
tweede behandeling is wel verstandig. Maar
nu zat er weer mr. Zijlstra als Ambtenaar
O.M., terwijl de zaak was aangebracht door
zijn plaatsvervangtr mr. van der Valk en
dit ontlokte aan mr. Zijlstra in een ge
wichtige zaak de spijtige opmerking, dat
hij nu had in te vailen, waar hij niet de
finesses kende. Daarom wist hij nogmaals
verdaging te bewerken. Het betrof de hier
besproken
Sterkedrank op de Vendu.
In het kort nog even uiteengezet. De
curator mr. Stadig (Amersfoort) in een
faillieten boedel van een hotelhouder te
Baarn had den deurwaarder Schroor
(Amersfoort) belast met het ten gelde ma
ken van het roerend goed. Deze had dit op
de venduMenko te Amersfoort gebracht.
De sigaren waren er uit teruggenomen, om
dat toen niet meer beneden banderolleprijs
mocht worden verkocht. De spiritualia wa
ren gebleven, omdat bij de Inspectie der
Accijnsen was gezegd, dat alles in orde
was. Twee politieagenten te Amersfoort
hadden geverbaliseerd, toen Menko had uit-
gemijnd en toegewezen, zooals ze thans
vertelden.
Voor verd. trad als gemachtigde op mr.
Koeleman, verbonden aan het bureaumr.
Stadig. Diens verweer is geweest, dat Men
ko slechts de technische verkooper was. De
eigenlijke verkooper was de deurwaarder
Schroors, die bij den verkoop naast Menko
was gezeten en bij te laag bod had kunnen
ingrijpen.
Bovendien gold het hier wettelijk verkoop
in een faillissement en dit was niet straf
baar. De agenten hebben verklaard, dat
Menko, naar zijn eigen woorden, verkocht
niet voor den curator, maar voor den deur
waarder.
Mr. Zijlstra wil thans den curator zeiven
hooren, hoe precies zijn lastgeven is ge
weest; daarom nogmaals verdagen tot 30
Aug. want mr. Stadig is uitstedig tot 21
Augustus.
Overgebakken
d.w.z. een zaak opnieuw behandeld wegens
verzet aanteekenen tegen een bij verstek
gewezen vonnis. Het gold hier de aanrij
ding op den Utrechtschew. onder Soester-
berg. Het echtpaar K. uit Soest had er ge
reden en had den weg naar Soest willen
inslaan. De wijzer was reeds lang te voren
uitgestoken. Dit werd bevestigd door de ge
tuigenis van een Bussums echtpaar dat in
een auto volgde, maar, de rijder van een
Amsterdamsche vrachtauto had het niet ge_
zien, voor hij er naast kwam en de Soester
auto een achtste draai reeds manoeuvreer
de. Botsing volgde.
Getuigen hadden gedacht dat van dien
kleinen Soester Chevrolet en zijn mensche-
lijken inhoud geen spaan zou zijn terecht
gekomen. Wonder boven wonder was het
echtpaar onbeschadigd uit den Chevrolet
te voorschijn getreden. De schuldige vracht
auto was tusschen deze en den Soester
gaan rijden en was op het punt dezen
laatst en eveneens te passeeren. Toen eerst
werd verd. den uitstaanden richtingwijzer
gewaar. Hij had echter volgens zijn zeggen
gesignaleerd, dat hij passeeren wilde. Vol
komen saat vast, zei het O.M. dat de rich
tingaanwijzer vroegtijdig heeft uitgestaan.
De Bussummers hebben hem waargeno
men, dus de A'dammer had het ook kunnen
doen. Daarom eisch van bevestiging van
het verstekvonnis, groot f 30. Verd. had een
advocaat uit Amsterdam meegebracht. Deze
betoogde dat verd. meende dat de chevro-
let zijn sein begrepen had, want die week
iets naar rechts. Dit zal echter zijn ge
schied om links te kunnen inslaan.
Het verweer was, dat de Soester had
nagelaten voor het afslaan nogmaals in
zijn spiegel te zien. In geen geval was hier
sprake van het in gevaar brengen der vei
ligheid van verkeer.
De Kantonrechter was het daar niet mee
eens en bleef bij de f 30 boete van eisch
en eerste vonnis.
Toen mr. Muller Massis dr. de Beaufort
verving was zijn eerste sentencie een
Naar het Engelsch.
('Nadruk verboden)
10)
Ja? Nu, dan heeft hij jou meer eer
bewezen dan ooit aan Herbert Clay; die
heeft onlangs nog gezegd, dat de Kenls
zoo trotsch waren. Wat zal je moeder
laar blij om zijn. Ze zal wel tien procent
in haar eigen oogen gerezen zijn, als ze
hooi*, dat haar zoon bezoeken wisselt met
den Squire. Dat moet je haar eens gauw
vertellen.
Heel gedwee begaf de kapitein zich waar_
lijk onmiddellijk naar de keuken, om zijn
moeder dien maatschappelijken triomf mee
te deelen. Zij was echter te zeer vervuld van
een kleine huishoudelijke beschikking, om
van dat heuglijk nieuws te kunnen genieten.
Nu je toch van den Squire spreekt,
George, valt het mij daar ineens in, dat mrs.
Evelyn en haar tante vanmiddag naar den
Hall gaan. Zou jij nu ook in dien tijd, dat
zij weg zijn, niet een paar planken kunnen
aanbrengen in de zitkamer? Zij hebben
zooveel snuisterijen, dat ze niet weten, waar
ze ze moeten laten.
Zeker, moeder. Het zoldertje, dat mrs.
Evelyn nu voor haar atelier in gebruik
heeft, was mijn timme'rkamer, weet u nog
wel? Ik zou een paar consoletjes voor u
kunnen maken, terwijl ik hier ben.
O, ja. De draaibank en al je gereed
schap staan er nog. Als ik haar vanmiddag
bedien, zal ik meteen eens vragen, of ze het
goed vindt, dat je op haar atelier wat tim
mert.
Onnoodig te zeggen, dat het weeuwtje
het uitstekend vond, om den zolder te dee-
Vrijsprekend vonnis
in de zaak van vorige week over de botsing
tusschen motor en auto bij de Oude Tem
pellaan op Soesterberg, met het overlijden
van den (Jtrechtschen motorist als gevolg.
De heer Leguit, de verd. autorijder, ging
vrij uit. Niet bewezen was, dat hij niet tij
dig een teeken voor afslaan zou hebben ge
geven. Het eerste tonguitsteken was voor
Z.E.A. afdoende.
Hardhoorend op de fiets.
De bejaarde Soester H. W., knap hard
hoorend, reed op de Birktstraat richting
Soest en sloeg plotseling zonder teeken
links af om de Vosseveldlaan in te gaan.
Een Beverwijker motorrijder weet door
vlug zwenken den man te sparen, maar
ramponeert daarmee paal en bordje „Vos
seveldlaan". En hij kwam met een kosten
rekening van f 49.50. Prachtig mooi binnen
de perken gehouden. Bij die berekening
was ook de scha van een wielrijder betrok
ken. Daarmee liet de Kantonrechter zich
niet in op heden. Wel sprak hij over de
f 26.50 scha van den motorman. Meermalen
gaf verd. af op dien eisch. Nummerplaatje
stond scheef en er was een deuk in het
spatbord. Ik heb geen geld, dus kan ik niet
betalen. Ik heb slechts f 3.ouderdoms-
verzekering en leef bij mijn zoon in.
Hier wordt echter anders over uw fi
nanciën geoordeeld, zei de Kantonrechter
en toonde het proces-verbaal. De eisch van
f 25 verzachtte Z..E.A. echter tot f 8.
We hebben, het al voorspeld.
Indertijd kwamen varkentjes en een nuch
ter kalf in gedeelden toestand maar zon
der keuringsmerk voor het Gerecht; onge
keurde vleeschwaar te Soest. Zoo 'n dinge
tje gaat in triplo vaak; het bleek heden.
J. v. d. D. had f 25 boete te Amersfoort
voor dat nuchter kalf opgeloopen
wegens buiten houden van den keurmees
ter. Toen reisde het gevalletje naar de
Rechtbank te Utrecht voor het ontduiken
der acijns en kreeg hij daar f 10 op te
snuiven.
En voor de derde maal werd over het ge
val gepraat wegens overtreding van het
Crisisrundveebesluit. Daarvoor zou hij an
derhalfmaal de accijns hebben moeten dok
ken, en dat zal nu ook wel zijn geschied.
Maar voor deze overtreding nogmaals straf.
Gezien de reeds doorgemaakte ellende !:et
de Kantonrechter het thans blijven bij f 5
of 3 d.
De Leerplichtwet.
De man zei het openlijk en we vermoeden
dat Rechter en Ambtenaai hem stil gelijk
gaven, maar er was wetsovertreding.
Het is het belabberde geval, waarover ook
hier reeds in triesten toon werd geschreven
indertijd. Eerst komen de Meesters van te
voren vragen om je kind op school te doen,
.zei verd.. En zoo had G. v. d. B. zijn kind
op de bijzondere school gedaan op Hees,
toen het op 3 weken na zes jaar was. Het
kind had goed geleerd, was nooit blijven
zitten, had de 6e klasse als zevende leerjaar
nogmaals doorgemaakt, vertelde de man. De
onderwijzer zei, dat het best had geleerd en
terwijl al zijn kameraads van school gin.
gen, moest hij nogmaals een vol jaar blij
ven om die drie weken, die bij het einde
'nog ontbraken aan den 13-jarigen leeftijd.
't Is toch iets onbillijk, zei de man.
En we zeggen het hem na. Gelukkig is
eindelijk de zaak zoo gewijzigd, dat geen
kind in de schoolbank kan plaats nemen,
voor het volledig zes jaar is.
M,aar wat ellende heeft die werkelijk on
billijke wetsbepaling al niet teweeg ge.
bracht in verloop van tijd!
UITSPRAKEN KANTONGERECHT.
Nietvoldoende zorg dragen voor het on
schadelijk houden van een hond: G. J. G
te Soesterberg f 8 of 4 dagen.
Hinderwet: E. J. H. te Soest f 10 of 5 d.
Wiet openb. midd. van vervoer: G. v. d.
B. te Soest f 2 of 1 dag.
len met den kapitein en dat zij de bood
schap voor hem meegaf, dat zij hoopic.
dat hij 'm gebruiken zou, wanneer hij wilde,
of zij er nu was of niet, een uitnoo-
diging, waaraan George dan ook gevolg
zou geven.
Den middag bracht 'Nancy een uur door
met hem gade te slaan, terwijl hij 'net con-
soletje maakte, eer ze, in zwaren rouw haar
tante vergezelde naar den Hall, om miss
Kent een tegenbezoek te brengen.
In haar tegenbezoek verloor het timme
ren wel wat van het aardige voor kapi
tein Mjadder, die na een tijd zoeken geluk
kig een plank vond, die met een kleine ver.
andering heel geschikt zou zijn, om in het
zitkamertje gebruikt te worden. Toen mrs.
Evelyn en haar tante op de pottenbakkerij
terugkeerden, was hij juist bezig, de planlj
te bevestigen. Het venster stond wijd open
en, terwijl ze er voorbijliepen, hoorde hij
Nancy zeggen:
Wees nu niet zoo boetvaardig, tante
Ri. Anders zal ik er nog den dominé of den
hulpprediker bij moeten roepen.
h Boetvaardig? Wat zou ze daar nu
weer mee bedoelen, die kleine feeks? dacht
kapitein Madder, die in zijn hemdsmouwen
achter de piano de plank stond vast te
.chroeven. Hij wist, dat, als de dames
thuis kwamen, ze dan gewoonlijk regel
recht naar boven gingen, waar mrs. Eve
lyn haar zwaren rouw verwisselde voor een
witte japon, vóór ze weer beneden kwam.
In plaats hiervan traden ze echter dade
lijk de kamer binnen, en miss Smyth viel
op den eersten, den besten stoel neer, ter
wijl zij riep:
- O, Nancy. Daar zijn we nog net aan
ontkomen. We zouden vast ontdekt zijn,
als hij
Op dit oogenblik liet kapitein Madder zijn
schroevendraaier vallen en maakte zijn ex
cuus voor zijn tegenwoordigheid.
Mrs. Evelyn was blijkbaar zeer ontsteld.
Zij fronste de wenkbrauwen en kreeg een
kleur.
Toen sprak zij haar bewondering uit over
de plank, ten einde tijd te winnen, om een
verklaring te bedenken voor de door Tante
gesproken woorden.
O, wat ziet er dat aardig uit, en hoe
vriendelijk van u, kapitein Madder, om dat
voor ons te willen doen! Het is juist, wat
wij verlangden. Wat heerlijk toch, dat u zoo
van alle markten thuis is en dat wij er niet
dadelijk 'n timmerman bij hoeven te roepen!
Denkt u, dat Mrs. Madder, Tante een glas
wijn zou willen geven, als ik er om vroeg?
Er liep een stier in het veld, toen wij er
doorheen gingen en mijn zwarte sluier had
al even uitdagend kunnen werken op hem
als een roode doek. Maar gelukkig schijnt
hij ons niet ontdekt te hebben. Toch is Tan
te nog niet bekomen van de schrik.
Kapitein Madder geloofde geen woord
van de geschiedenis. Er waren geen velden
met voetpaden tusschen de Hall en de pot
tenbakkerij en mochten de dames soms door
een paar weiden zijn gegaan, dan liepen er
enkel maar schapen in.
Waaraan waren ze dus ternauwernood
ontkomen en wie had haar bijna „ontdekt?"
HOOFDSTUK VIII.
Ethel Kent was niet jaloersch van aard;
daar was zij te trotsch voor. Ze, eischte de
teerste plaats in de harten van de weinigen,
wien zij liefde toedroeg, en ruimden zij
haar die niet in, dan onthield zij ze verder
haar genegenheid.
Haar broer had zij het meest lief gehad,
totdat ze George Madder ontmoette. Ed-
mund had ze er niet minder lief om, al
wist zij dan ook, dat ééns de dag zou ko
men, dat hij de vrouw ontmoette, die hij
boven allen stelde.
ONZE HOEDEN.
In het voorjaar, dat helaas al weer ge-
ruimen tijd achter ons ligt, hebben we de
vraag: Zullen we hoeden met randen dra-
jgen? geestdriftig beantwoord met „ja!" En
we hebben dan ook veel randen, zeer breede
randen gehad. En we hebben ze nog, in vele
gevallen. Voor het najaar schijnt men de
vraag te hebben gesteld: Zullen we hoeden
met bollen of zonder bollen dragen? En
het lijkt wel of het antwoord is geweest:
Zonder bollen! Want niet alleen dat vele
nieuwe modellen heel kleine, ronde en zeer
ondiepe bol vertoonen, er zijn er die heele-
inaal geen bol hebben en niets dan rand
zijn! Dat zijn de zeer populaire baretten,
die eenvoudig geen bol hebben en wel een
rand. De rand begint dan boven op het
hoofd, zooals een Chineesche koelie-hoed,
en loopt dan door tot den „rand". Een
diepe bandeau van achteren verschaft de
ondiepe vorm voor het hoofd. Heel nieuw
zijn de zeer groote baretten, met een mid
dellijn soms van 40 centimeters en meer,
die aan schilderijen van Rembrandt doen
denken. Ze zijn, zooals ook de teekening
laat zien, meestal gegarneerd met stiksels.
Een ander verschijnsel is het driekanten
schimmelen. Maar we kunnen het toch nog
wel gebruiken. Men schaapt alle schimmel
er goed af en snijdt leelijke plekjes eruit.
Dan zet men een klein beetje water in een
pannetje op en snijdt daar de kaas in fijn
en roert goed met een lepel of vork, tot
de kaas heelemaal is opgelost. Dan giet
men het kaasmengsel in een schaaltje of
vorm. Als het koud en stijf is geworden,
is het dan een heel smakelijk soort kaas
weer geworden. Men kan het dan in plak
jes snijden, voor op het brood en mep kan
het ook gebruiken bij het bereiden van
kaasgerechten, en het dan in heete melk
oplossen.
Vooral in den logeertijd komt het nogal
eens voor, dat de beddelakens feitelijk te
kort zijn. Want als het goed is, moet het
laken niet alleen lang genoeg zijn om het
van onderen goed te kunnen instoppen,
maar ook om het van boven om de matras
heen te kunnen slaan. Gaat dat nu niet,
dan kan men het laken „langer" maken,
door het van onderen niet in te stoppen,
maar met een stuk of vier groote veilig
heidsspelden onder aan de matras vast te
steken. Als men er voor zorgt, dat de vei
ligheidsspelden goed aan de matras beves
tigd zijn, zullen de lakens er niets van te
lijden hebben.
Die kartonnen eierrekjes, waarin de eie-
hoedje, de tvicorne, gewoonlijk gegarneerd
met platte strikjes van achteren. Ook zien
we hand-smokwerk als garneering toege
past. Voor de overige hoed-modellen van
het najaar zien we kunst-vogeltjes en vee-
ren vlerken een garneering vormen, die ons
soms doet denken aan de mode van de
negentiger jaren. Sommige breedgerande
hoeden .hebben op den rand zwarte hane-
veeren. Het najaar belooft dus wat onze
hoeden betreft een heel interessant seizoen
te worden. En de materialen die verwerkt
zijn? Een belangrijk nieuw materiaal is het
cellophane, dat dikwijls verweven is met
zijde, wol, angora, chenille of pluche.
MADELEINE.
Gestoofde bessen.
Op 3 pond bessen neemt men ongeveer
1 Yi ons suiker, alsmede wat sago. De bes'
sen worden eerst goed gewasschen en ver
volgens afgerist. Daarna laat men ze, met
het aanhangende water, op een zacht vuur
een minuut of tien koken. Af en toe eens
schudden. Daarna doet men er de suiker
bij, waarna men het vocht afbindt met wat
aangemengde sago.
Men kan bij het koken van eieren tijd
en brandstof besparen, door de eieren met
koud water op te zetten. Als men de eieren
eruit haalt, een paar minuten voor het wa
ter kookt, zullen ze ongeveer zoo zacht
zijn als een ei dat in kokend water drie
minuten gekookt heeft. Half zacht dus.
Wil men de eieren hardgekookt hebben,
dan moet men ze met het koude water
opgezet erin laten tot het water kookt.
Wanneer men het haar wil wasschen en
tot de ontdekking komt dat er geen sham-
pooing in huis is, kan men dit zelf ge
makkelijk met behulp van een stukje toilet
zeep maken. Van dat stuk schaaft men
ongeveer 1/5 af. Op die geschaafde zeep
giet men juist genoeg kokend water, om ze
te doen oplossen en laat het mengsel dan
op een warme plaats staan. Wanneer de
zeep vloeibaar is geworden, zet men ze
op een koele plaats. Zoodra het mengsel
begint te verstijven, klopt men het, tot het
op staat als geklopte slagroom. Dan is het
gereed voor gebruik. Wat erover blijft,
kan men bewaren en later weer op de juiste
dikte brengen door er een beetje water bij
te doen en te kloppen.
Als men een flink stuk kaas over heeft,
wil dat nog wel eens spoedig gaan be-
Maar een man, die zoo blind was, om
Nancy te verkiezen boven haar, dien min
achtte zij. Dit zou ze kapitein Madder bij
een eerstvolgende ontmoeting dan ook la
ten voelen.
Nancy zelve haatte zij niet; ze wenschte
haar zelfs in 't minst geen kwaad toe.
Toen Mrs. Evelyn en Miss Smyth dan
ook op bezoek kwamen op den Hall, ont
ving zij ze zeer hartelijk. Tante mocht zij
♦werkelijk graag lijden en het nichtje amu
seerde haar, al trachtte die dan ook Ed-
mund in haar netten te verstrikken.
Onderwijl Ethel zelve in gesprek was
met Miiss Smyth, hoorde ze Mrs. Evelyn
zeggen:
- Heeft u waarlijk een pupille? Hoe
heerlijk romantisch in dezen onromanti-
schen tijd! Ik wilde wel, dat ik uw pupil
was! Wat zouden wij geweldige kibbelpar
tijen hebben, als u van mij gehoorzaamheid
verlangde.
Met de hand op mijn hart kan ik ver
klaren, dat ik mijn overleden echtgenoot
nooit van mijn leven gehoorzaamd heb! En
u zou ik dan zeker niet gehoorzaam zijn.
Wat zoudt u daaraan doen?
Ik weet niet.
Ik wel, Mrs. Evelyn, viel Ethel in
Hij zou u geheel aan uw lot overlaten, tot
u berouw toonde.
Maar weet u wel, dat ik onweerstaan
baar ben, als ik mij boetvaardig toon?
Op dit oogenblik moest Ethel een vraag
van Miss Smith beantwoorden, maar even
later hoorde zij, dat haar broer vertelde,
hoe hij juist zijn gezag had laten gelden
tegenover zijn pupille, door haar te ver
bieden, in Engeland te komen, eer zij meer.
derjarig was en dat zij naar aanleiding
-daarvan alle correspondentie met hem had
gestaakt.
Wat zoudt u gedaan hebben, als u Miss
CornwallSmyth was? vroeg hij.
ren in kisten naar den winkelier worden
vervoerd, kunnen ook nog andere diensten
doen, als ze anders wellicht weggeworpen
zouden worden. We kunnen er fruit (prui
men, abrikozen, perzikken enz.) uitmuntend
in vervoeren, als we bijvoorbeeld op ïeis
gaan of gaan picniccen enz. Het fruit blijft
dan prachtig heel, veel beter dan in een
papieren zak.
Een lekkere broodcake.
Men mengt dooreen 1 kopje fijngemalen
droog tarwebroodkruim, 3/4 kopje suiker,
een half kopje meel, 1 plat theelepel
tje zout, twee opgehoopte theelepeltjes
bakpoeder, 1/3 theelepeltje (van ieder) ge
malen kaneel, noodmuskaat en gember. Men
klopt dooreen een eierdooier, 1 kopje ap
pelmoes, y2 kopje melk en 2 eetlepels sla
olie. Daarna mengt men dit met het brood
kruimmengsel door elkaar, roert er het
laatste voorzichtig het stijfgeklopte eiwit
door. Men maakt een groote bakvorm vet
en giet daar het cakebeslag in, dat nogal
dun moet zijn. Stel de oven op 325 graden,
steek het gas aan en zet meteen de vorm
in den oven. Bak ongeveer een half uur,
of zoolang tot de cake gaar is. Desge-
wenscht kan men hem glazuren.
EEN ERVAREN HUISMOEDER
GEEFT PRACTISCHE RAAD.
W?anneer men een scheutje citroensap
en een lepeltje olijfolie bij het water voegt,
waarmee men het beslag aanmaakt, zal
het gebak heel luchtig worden.
Het is een heel verstandige methode,
als de 'huisvrouw, wanneer zij in de keu
ken aan 't „kokkerellen" en „bakken' en
braden" is, schaaltjes en pannetjes waarin
ze iets aanmaakt, eierkloppers, maatkan-
netjes enz. dadelijk na gebruik afwascht.
In de eerste plaats gaat dat dan veel mak
kelijker, omdat er niets aangedroogd of
aangebakken is, in de tweede plaats heeft
ze des avonds na het middagmaal niet
zoo'n enorme vaat af te wasschen.
Het gebeurt in dezen tijd nog al eens,
dat de melk aanbrandt. De onaangename
smaak daarvan kan men wegnemen, wan
neer men een snuifje zout en een theele
peltje suiker bij de nog heete melk doet,
'voordat ze afkoelt.
HUISVROUW.
Ik zou toch gegaan zijn; desnoods als
een verstekelinge, als u geen geld meer
had gestuurd.
Op dit oogenblik werd er een telegram
overhandigd aan Ethel, die permissie vroeg,
om het te openen. ,En terwijl zij zich toen
tot Miss Smyth wendde, zei ze:
Het is van Oom, generaal Kent, die
eigenlijk bij ons woont, kunnen wij wel
zeggen. Hij is een paar dagen naar Londen
geweest en telegrafeert nu. dat hij vanavond
terugkeert. Daar ben ik blij om: Oom Hen-
rij en ik zijn goede vrienden. Wij gaan al
tijd samen visites maken. Maar zoudt u
beiden niet blijven theedrinken, Miss
Smjrth?
Tante Ri sloeg die uitnoodiging echter
af, ofschoon Nancy zeker graag gebleven
zou zijn. Mr. Kent vergezelde de dames
tot aan den heuvel.
Maar, Tante, waarom had u nu zoo'n
haast?
Wel, liefste kind, omdat wij een drei
gend gevaar ontkomen zijn!
Hoe dan?Wanneer?Waar
om?
Wel, zooeven. Generaal Kent woont
bij hen en ik heb hem indertijd niet mooi
behandeld; hem bedankt.
Is u er zeker van, dat het dezelfde is?
O, ja, het is mijn H-enri Kent. Nancy,
we moeten gaan, waarlijk, we moeten gaan.
-Waren we hier toch maar nooit gekomen!
Op dit punt waren de dames in haar ge
sprek juist genaderd, toen kapitein Mad
der Nancy had hooren zeggen: Wees niet
zoo boetvaardig, Tante Ri; en pas toen hij
weg was. had zij gelegenheid, het „gevaar"
nader te be-spreken.
Zou hij u herkennen, Tante Ri?
(Wordt vervolgd).
Bureau voor
Advertentiën
2 uur aan hc
Uitgave N.V. E
HET auteur:
We hooren in o
verende leuzen en
wingen, wedergeb"
oogwenk tot stand
We zien in somm
hoogerhand ge<?st<
reele wedergeboo
verandering van
bij decreet voorscl
genoodigd te gelo
zoo maar, in een
■de simpele vraag
of dan al datgene
de menscliheid vat
ben voorgehoudei
was, of al die n
zichten in de weg
menschelijk geino
ouderd althans, e
mechaniseerden ti
opofferende, 24-k
individuen, die d
kunnen verschaf)
mechanisch mas:
een uitgevaardigd
Onwillekeurig i
denkend, aan een
onlangs ergens i
gene zijde van d
een spijker word
ingedreven met
min wordt een
één enkele pog
wat meer voor i
decreet van hoo
dag opnieuw toe
goede wil en ins
Beheerder
N. PLKJ
Kijk, er word
trouw, liefde, di
gen hebben to
voor ons, in de
aspecten in ons
ken. En de gew
we niet in een v
hebben we feite
om rustig en die
schap te geven
opleven naar ot
goed. en na te
onzen tijd, en c
heden en moge
van karakter is
logus van verht
grootheid van i
ven, van ons d
gelijksch streve
rakter bestaat t
dat we die dinj
zijn van ware g
beteekent, dat
lijke waakzaam
steeds de mog
het prompt en 1
ten van het o>
dachte aan bek
telijkheid. Grc
voort uit groo
En daarom i
te aanvaarden,
van gedachten,
tenheid en on
te kweeken. E
ernstig, medeg
En moed, v
concentratie-ve
bouwen. En di
ding, stiptheid,
tigheid en krac
moet voortdur"
ter en een zv
eens heel juist
bergtoppen, da
op den horizor
