°<z Ingezonden
l/oor Damestasschen
Een gevaarlijk spelletje
Laad- en Tuinbouw.
FEUILLETON
N.V. Eerste SoesterElectr.Druktcerij
Balten verantwoordelijkheid
der Redactie
EEN WAANZINNIGE WERELD
Een nieuwe industrie is in opkomst.
W|ant er valt nauwelijks aan te twijfelen,
dat de bouwers van gasvrije. kelders een
groote toekomst hebben. Hier is een vak,
een bedrijf met ongelimiteerde perspectie
ven, met onbegrensde mogelijkheden. Hoe
grooter de dreiging van een nieuwen oor
log, hoe nader de schrik en de vrees voor
de gruwelen uit de lucht komen, hoe meer
deze komende industrie zal bloeien.
De eerste gasvrije kelder is er in ons
land. Voor altijd zal Den Haag er zich op
kunnen beroemen, dat daar aan de Groote
Marktstraat onder eeni groot modemaga
zijn, de eerste kelder, waarin zoogenaamd
geen gas zal kunnen doordringen, officieel
(wij zouden haast zeggen in gebruik geno
men is), geopend is, in aanwezigheid van
civiele en militaire autoriteiten, die alle
maal verzekerden', dat de kelder prachtig
ingericht was en volgens de moderne
eischen, krachtenis de moderne techniek te
stellen, doch die eveneens vurig hoopten,
dat de werkelijke ingebruikneming voor het
doel, waarvoor hij feitelijk gebouwd is,
nimmer zou behoeven plaats te hebben.
Dat dus nooit in de ruimte, waar thans da
mesmantels en japonnen en andere klee-
ren, welke dames plegen te dragen, vreed
zaam naast elkander hangen, of waar pak
kisten opgetast staan, honderd a honderd
vijftig menschen in doodsangst dicht op
eengedrongen zullen schuilen, om aan de
vreeselijke verstikkingsdood door de uit
de lucht geworpen gasbommen te ontko
men.
W\ij kunnen ons voorstellen, dat de hee-
ren, die bij deze opening tegenwoordig wa
ren, in volledige gemoedsrust keuvelend
en wellicht schertsend de door de firma, die
den kelder onder haar magazijn deed bou
wen, aangeboden eerewijn hebben gedron
ken, even goed, als het gros der bevolking
zich amuseert bij oefeningen van den lucht-
beschermingsdienlst, als roode en blauwe
gasballonnetjes uit de vliegtuigen een idee
moeten geven van gas- en brandbommen.
Het is inderdaad moeilijk, om zich in vol
len vredestijd, als de mogelijkheid van oor
log nog heel veraf schijnt, diep en ernstig
te bezinnen op de gruwelijke werkelijkheid
zelf en de naderende mogelijkheid daarvan,
en zich met hoofd en hart te realiseeren,
hoe verschrikkelijk de werkelijkheid inder
daad zal zijn.
'En toch is deze eerste, moderne, gas
vrije kelder officieel geopend, een drei
gende profetie, een vóórafschaduwing van
een monsterachtige, barbaarsche toekomst.
In de eerste tijdperken dezer wereld leef
den menschen, evenals de dieren, in holen
onder den grond. De moderne techniek
zal den beschaafden menisch zóó ver voor
uit, of weer zóó ver terugbrengen, dat wij
ons wederom in massa onder den grond
zullen verbergen, niet om ons te beschutten
tegen natuurverschijnselen, waartegenover
de primitieve mensch machteloos stond,
doch om te ontkomen aan de gevolgen» van
onzen eigen waanzin.
Deze Haagsche gasproefkelder is zonder
eenigen twijfel de eersteling van vele, wel
ke volgen zullen.
Maar, zullen deze kelders werkelijk de
bescherming bieden], die men er van ver
wacht en van hoopt? Zullen zij inderdaad
■de moderne oorlogsgassen niet haar ge
weldig doordringend vermogen, kunnen te
genhouden?
Bij alles wat over deze gasvrije kelders
gezegd en geschreven is, heeft niemand de
ze garantie kunnen geven. Niemand weet
ook precies welke mogelijkheden er op het
gebied van gifgassen bestaan, want elke
mogendheid heeft er belang bij eventueele
nieuwe vindingen geheim te houden, en on.
danks de meest intense spionnage in alle
landen weet geen sterveling buiten den
kring van vertrouwden wat in de labora
toria der diverse landen de knapste chemici
brouwen.
Nog niet lang geleden heeft Dr. Wiecker,
privaatdocent aan de Universiteit te Bern,
verklaard, dat 13 Lewesitbommen, uitge
worpen/ over een stad ter grootte van Ber
lijn, binnen enkele minuten alle leven in die
stad zullen kunnen vernietigen».
Aan de hand van het gifgasrapport, uit
gebracht door de commissie tot onderzoek
Naar het Engelsch.
(Nadruk verboden)
HOOFDSTUK XXIV.
Dien; ochtend aan het ontbijt ontving
Mrs. Kent een telegram, waarin haar mee
gedeeld werd, dat haar man en haar tante
in Chicago waren aangekomen. Het was
van Mr. Kent en luidde:
„Chicago bereikt. Beiden wel. Bevredi
gend".
„Dat heeft zeker op mijn gedrag betrek
king! riep 'Nancy. Hoe verbazend goed be-
dacht van hem, om er dat woord „bevredi
gend" bij te voegen, want zoolang hij den
toestand .„bevredigend" vindt, voelt hij
zich dus ook tevreden. Ik voor mij vind
den toestand heel onbevredigend, maar
meeningen verschillen. Ik ken er velen, die
niet hun bruid aan de kerkdeur verlaten
zouden hebben en naar Amerika zouden
zijn gegaan met hun tante. Oom Henry,
u en ik zullen eenls naar Zuid-Afrika gaan
en dan naar Chicago telegrafeeren: „Veilig
aangekomen. Beiden wel. Bevredigend.''
Als ik tien jaar jonger was, dan. zou ik
met genoegen gaan, liefste, maar ik ge
loof, dat ik nu maar beter doe, met in een
makkelijken stoel bij het vuur te blijven
zitten. Jij ook niet, kindje?
- Dan moet ik naar een ander geleide
uitkijken. Misschien dat kapitein Madder
mij vergezellen wilj^ of mr. Martin. Wat
vind jij er van, Ethel?
Ik vind, dat !Ned alle leed verdient,
dat je over hem kunt brengen, zei Ethel
vinnig en liep de kamer uit. Maar Nancy
ging haar achterna en| nam haiar mee naar
den tuin.
van de chemische en bacteriologische oor
logsvoering, heeft Edwin Hill den toe-
komstigen oorlog als volgt geteekend: „De
stilte des doods zal slechts afgebroken
worden door het zuchten) en schreeuwen
van blinden en verbrande menschen. De
oorlog zal gevoerd worden niet door de
massa van soldaten in het veld, doch door
de mannen der wetenschap, zittend achter
de fronten, die over groote hulpelooze ste
den. van uit de lucht miasmen des doods
laten! uitstrooien, doodend gift, 'dat als re
gen uit de wolken valt en dood en waan
zin over de volkeren brengt.
Zal Nederland, zal welk land ook, kelders
genoeg kunnen bouwen om zich tegen deze
verschrikking te beschermen? Kan men
zich voorstellen, dat binnen afzienlbaren
tijd in onze steden en dorpen zooveel kel
ders zouden kunnen gemaakt worden, dat
althans een groot deel der bevolking daar
de gehoopte veiligheid zou kunnen vin
den?
Maar zelfs Jindien dit mogelijk ware,
waar blijft dan nog de bescherming tegen
brand- en explosieve bommen? Hoe moet
het volk zich voorzien van voldoende bom
vrije schuilplaatsen? In den laatsten oorlog
zijn de sterkste forten tot puin geschoten
door het moderne geschut. Welke gewel
dige versterkingen zouden gemaakt moe
ten worden om de noodige bescherming te
bieden tegen de bommen/ welke vloten
vliegtuigen uit de lucht kunnen werpen.
Talrijk zijn de verklaringen van experts
op dit gebied, dat bescherming tegen lucht
oorlogen onmogelijk is. Het is nog maar
heel kort geleden, dat de bekende vliegtuig
bouwer Fokker in eeni intervieuw, met het
gezag van zijn deskundigheid ten aanzien
van de mogelijkheden van luchtoorlogen,
verzekei de, dat geen land ter wereld over
voldoende verdedigingsmiddelen zou kun
nen beschikken om moderne luchtaanvallen
met succes te weerstaan. Door het uitwer
pen van sterk geladen lexplosieve- en
brandbommen zullen de vliegers heele
steden volkomen kunnen verwoesten en in
vlammen kunnen doen opgaan. De verde
diging is hopeloos achter bij de aanvals-
mogelijkheden.
Welke afweer is mogelijk, zoo stelde
Fokker de kwestie, als de vijand, in kunst-
matigen nevel gehuld en blind vliegende,
mogelijk geleid door een in het land wo
nenden spion, met geheele armada's snel als
het weerlicht door de lucht komt en zijn
vernietigende ladingen uitwerpt?
Zoo gruwelijk zal de toekomstige oorlog
in de lucht zijn, dat volgens Fokker en
andere deskundigen deze gruwel tenminste
deze zegenrijke uitwerking zal hebben, dat
de menschheid voor altijd den oorlog zal
uitbannen.
Maar er zijn ook menschen, die er anders
over dekken. Menschen die het zeggen en
schrijven, ook in Nederlandsche kranten,
dat wij heusch niet machteloos staan te
genover den luchtoorlog, dat wij ons best
verdedigen kunnen. Degenen, die dat be
weren, zijn in de eerste plaats zij, die bij
het vestigen dezer meening belang hebben,
de fabrikanten van gasmaskers, straks de
bouwers van zoogenaamde gas- en bom
vrije kelders en vooral de leveranciers van
afweergeschut en ander oorlogstuig, «die
aan de fabrikatie daarvan schatten verdie
nen.
M,aar zelfs wanneer het wel mogelijk wa
re zich met succes te verdedigen tegen
luchtaanvallen, vertoont dan niet de rich
ting waarin wij ons ontwikkelen, de in
spanning van alle krachten eenerzijds om
de machten van dood en verderf zoo ef
fectief mogelijk te maken, en de ontzaglij
ke pogingen anderzijds om die machten
zoo goed mogelijk te weerstaan, niet het
beeld van een volslagen waanzinnige we
reld? En zou hec dan niet beter zijn om ons
zoo gauw mogelijk te bezinnen op de gru
welijke werkelijkheid en inplaats van ons
zelf te bedriegen met een valschen waan
van veiligheid, alle vredeskrachten in de we
reld mobiel te maken in een geweldige
universeele beweging om de machten, die
naar oorlog drijven, tegen te staan.
Indien het daartoe niet op de een of an
dere wijze komt, gaat ide wereld ijiaar
ondergang tegemoet.
Soest, 14d.0>'34.
GEOFFREY.
Je meende toch niet, dat ik zulk een
leed over de familie Kent moest brengen,
Ethel? Je begrijpt mij al evenmin als kapi
tein Madder.
i Neen, kapitein Madder althans be
grijp ik niet, als het tenminste waar is, wat
je mij gisteravond vertelde. Waarom ver-
meed hij mij eigenlijk gedurende dat laat
ste deel van mijn verblijf in Ierland?
1 Omdat hij tot de ontdekking was ge
komen, dat je miss Kent van Barrington,
zijn geboorteplaats', was en wegens het
groote standsverschil achtte hij het toen
beter, zich terug te trekken.
lEthel zweeg geruimen tijd en Nancy, die
haar steeds was blijven gadeslaan, fluis
terde haar ineens in:
Begrijp je hem nu kindje?En
denk je ook niet, dat het beter zou zijn,
dat, als kapitein Madder afscheid komt ne
men, jij hem ontvangt en! niet ik?...
Al was het alleen maar ter wille van Ned,
voegde zij er bij, met een ondeugende flik
kering in de oogen.
Tot haar overgroote verbazing ant
woordde Ethel Kent dat zij dit ook een
betere schikking achtte.
Intusschen deelde kapitein Madder zijn
moeder het plan mee, dat hij dien volgen
den dag naar Londen zou gaan en waar
schijnlijk niet naar Barrington zou terug-
keeren. Hieruit maakte de goede vrouw
twee gevolgtrekkingen1; vooreerst dat haar
zoon Nancy lief had, wat zij altijd ook ge
dacht had, en dan, dat hij de verleiding,
om zoo dichtbij haar te zijn, wilde ont
vluchten. En daarom achtte zij zich niet
gerechtigd, hem ook maar in het minst
van dit voornemen te willen afbrengen.
Het feit dat mr. Kent zijn bekoorlijke
jonge vrouw bij de kerkdeur verlaten had
en naar Amerika was gegaan, had groote
opschudding verwekt in de omgeving en
tal van gissingen waren gemaakt. Het ge
volg was, dat er verbazend veel bezoekers
III.
ZIEKTEN EN BESCHADIGINGEN
(Zwammen).
Een geheel ander soort van parasieten,
die telken jare voor millioeuen guldens
chade aan akker- en tuinbouw toebrengen,
zijn de zwammen.
Maar wat zijn zwammen? En hoe leven
Het zijn planten, die zich vermenigvul
digen door sporen, en waaraan zich geen
stengels, geen takken, geen wortels en
geen bladeren laten onderscheiden. Som
mige er van staan dan ook op de grens
tusschen de laagste diersoorten en de laag
ste vormen van planten, zoo o.a. de slijm-
zwammen, waarvan de runbiocm vrij al
gemeen Dekend is, die voorkomt op de run
van looierijen en van broeiDakken, maar
soms ook in onze bosschen op afgevallen
Diaderen en doode twijgen. Zij versefcym
als een zwavel- of dooiergele, slijmerige
massa, die i als de omgevende lucm
eenigszins vochtig is naar buiten komt,
maar bij droogte weer in de run of de ai-
gevallen bladeren wegkruipt. In broeibak-
Ken, waar de lucht altijd betrekkelijk voch
tig is, blijft zij doorgaans langen tijd aan
de oppervlakte, kruipt langzaam verder
voort en klimt soms tegen de stengels der
planten op. Soms hult zij de kiemplantjes
en andere kleine planten geheel in, zooüat
deze sterven. Blijft de gele massa langer
aan de oppervlakte, dan komt ze eindelijk
tot rust en droogt op. In de verdroogde
massa bevinden zich millioenen sporen, die
zich voordoen als een' zwart-bruin poeder.
Worden jonge plantjes in broeibakken erg
door de runbloem geplaagd, dan moet men
er een water-onttrekkende stof over strooi
en, b.v. salpeter, en de gele massa trekt
zich weldra geheel in de run terug. Een
andere slijmzwam veroorzaakt de „knol
voeten" der koolplanten, waarover we la
ter nog wel nader hopen te spreken.
'Men verdeelt de ^zwammen in drie
hoofdgroepen: le. de slijmzwammen (bo
ven reeds genoemd), 2e de splijtzwammen of
bacteriën, en 3e de draadzwammen of
eigenlijke zwammen.
Bacteriën zijn zeer kleine zwammen,
soms minder dan 0.0Ü1 rn.M. lang, en be
staan uit één enkele cel. Zij vermeerderen
zich onder gunstige omstandigheden zeer
sterk, zoodat, waar slechts enkele exem
plaren aanwezig waren, na weinige uren
duizenden- kunnen worden) geteld. Slechts
waar ze bij millioenen bijeen zijn, kan men
ze met het bloote oog waarnemen.
Er zijn vele soorten van bacteriën, die
in de huishouding der natuur een zeer be
langrijke rol spelen en ook voor den land
bouw van veel beteekenis zijn. Zoo zijn
er in den bodem salpetervormei^de en sal
peterzuur-ontledende bacteriën; de bacte
riën der wortelknolletjes van vlinderbloe
migen spelen een voor den landbouw
hoogst gewichtige rol!, doordat zij deze
planten in staat stellen, stikstof uit de
lucht voor haar groei te gebruiken, zoodat
men door de teelt van klavers, lupinen,
boonen, enz. den| bodem met stikstofver
bindingen verrijkt. Voor de zuivelbereiding
zijn verschillende bacteriën eveneens van
groote beteekenis. Verscheiden ziekten van
menschen en dieren, zooals cholera, tuber
culose, miltvuur en typhus, worden^ door
bacteriën in 't leven geroepen. Planten
ziekten, waarvan met zekerheid vaststaat,
dat zij door bacteriën worden veroorzaakt,
kent men tot op heden nog maar weinige.
Toch zijn er eenige, b.v. het droog rot en
het nat rot der aardappels en het rot in de
kool.
De derde soort van zwammen, verreweg
de talrijkste en voor land- en tuinbouw ook
de meest schadelijke, zijn de draadzwam
men. Deze bestaan in hoofdzaak uit zeer
langwerpige cellen, die een draderig weef
sel vormen: het zwamdradennet of myce
lium. Meestal is een enkele zwamdraad-
samengesteld uit verscheiden cellen, die
deels 'in eikaars verlengde liggen en deels
zoodanig aan de anderen bevestigd zijn,
dat ze te zamen een vertakt dradennet vor
men. Maar bij sommige bestaat het gansche
dradennet uit één enkele cel dus zonder
tusschenschotten welke cel echter vaak
in sterke mate vertakt is, zooals b.v. van
de zwam, die de beruchte aardappelziekte
of" „het kwaad" veroorzaakt. Bij sommige
kwamen in de pottenbakkerij, voor de
leus om het kunsta'ardewerk te bewonde
ren, maar in waarheid, om wat naders te
hooren van Nancy.
Het was mrs. Madder echter toever
trouwd, om dit bezoek te ontvangen; wel
wist zij heel wat orders voor haar man
binnen te krijgen, maar van den squire en
zijn bruid liet ze niets los.
Toen kapitein M'adder naar den Hall
ging, om afscheid te nemen, vroeg hij naar
mrs. Kent; maar, toen hij in den salon
werd gelatenI, zag hij, dat alleen Ethel daar
zat, om hem te ontvangen.
Hoe maakt u het, kapitein Madder?
Het spijt mij, dat ik laatst uit was, toen u
hier een bezoek bracht, zei Ethel.
George keek verrast; een vaag vermoe
den dook in hem op, dat Nancy soms ver
raad kon hebben gepleegd; maar toch ook
weer onmiddellijk gaf hij djat gevoelen op
en vroeg:
U wist tochl, dat ik kwam? Ik had de
boodschap achtergelaten aan mrs. Kent, dat
ik 's middags zou weerkomen, om u een
bezoek te brengen.
Ja, dat heeft Nancy ook verteld;
maar, om u de waarheid te zeggeiri ik
ben opzettelijk uitgegaan.
Madder begreep er niets van: was het
nu haar bedoeling, hem expres te beleedi-
gen, of wilde zij het goed maken.
Heel haar houding- duidde op dit laatste
en voelende, dat nu eindelijk het oogenblik
daar was, dat het tot een verklaring tus
schen hen moest komen, vroeg hij nadruk
kelijk:
I Wat was uw bedoeling mij te vermij
den?
Een gloeiend rood overtoog Ethels ge-
zichtje; zij beet zich op de lip en haar han
den trilden.
Kunt u mij dat niet vertellen? pleitte
hij.
Ethel wist, dat), als zij de oogen naar
zwammen vereenigenj de myceliumdraden
zich tot strengen, o.a. bij de gewone hoed-
paddestoelen, waarvan het net van stren
gen in den grond groeit.
Van vele zwammen heeft het mycelium
een langdurig leven: het kan een winter
of zelfs verscheiden jaren: overblijven in
den grond of in de voedsterplant, waarin
de zwam als parasiet leeft. Dit is veelal het
geval met zwammen, welker zwamdraden
net in den grond of in hout overwintert.
Zwammen echter, wier mycelium meer aan
de inwerking der winterkoude is blootge
steld, doordat ze zich buiten op verschil
lende voorwerpen of in teere kruidachtige
planten ophouden, sterven voor 't groot
ste gedeelte in of tegen dem winter. Dan
kunnen er vóór dien tijd echter gedeelten
worden gevormd, die bestemd zijn om te
overwinteren, de zoogenaamde harde
zwamlichamen, die bestaan Aiit talrijke
zwamdraden, welke door elkaar gevlochten
en om elkaar heen gewonden zijn, zoodat
men ze zou kunnen) vergelijken met een
dicht opgewonden kluwen garen. Heeft
zoo'n hard zwamlichaam zich gevormd,
dan trekt het zich samen en perst aldus
grootere of kleinere hoeveelheden vocht
uit, die als droppels buiten op dat zwam
lichaam worden-aangetroffen. Dit lichaam
is aanvankelijk wit; later wordt het van
buiten zwart. De harde buitenste lagen
vormen een soort van schors, terwijl de
rendige deelen niet zoo hard zijn. Zoo'n
hard, zwart zwamlichaam vertoont een
tijdlang geen levensverschijnselen, zonder
zijn kiemvermogen te verliezen, en kan ook
de vinnigste koude doorstaan. Zoodra de
temperatuur, de vochtigheidstoestand der
omgeving en de verdere bestaansvoorwaar
den gunstig zijn, keert het leven in meer
actieven vorm terug en, ontwikkelt het
zwamlichaam zich verder. Zoo is b v. het
bekende „moederkoren", dat men in rog-
gearenf de plaats der korrels ziet innemen,
het harde zwamlichaam van een zwam-
soorl. Wanneer dit nu tijdens het rijp wor
den der rogge op den grond valt en latei-
bij de bewerking van den bodem daarin
wordt bedolven ziet men 't volgende jaar
kleine paddestoeltjes zich uit de moeder
korenkorrel ontwikkelen. Zoowel de steel
als het bolronde hoofdje van zoo'n padde-
stoeltje bestaat uit een groot aantal zwam
draden. Bij beschouwing niet een. vergroot
glas ziet men op dat hoofdje een groot
aantal kleine wratjes en aan den top van
ieder wratje een nauwe opening, die toe
gang geeft tot een inwendig gelegen ruim
te. Het vleezige weefsel van het hoofdje
verdicht zich tot een wand om deze holte
heen. Op den bodem van de holte ont
springt pen aantal langwerpige sporen-
blaasjes, ieder met 8 draadvormige spo
ren, die later de inwendige ruimte verla
ten door de opening aan den top van het
bolvormige lichaampje van den paddestoel.
Ten einde evenwel niet al te uitvoerig en
te „geleerd" te worden, zullen we omtrent
de verdere verschillende vormen-, waarin
de draadzwammen nog meer voorkomen,
hier niet verder uitweiden en alleen voor
zoover noodig nog een en ander meedee-
len bij de verschillende ziekten, waaraan
onze kuituurgewassen lijden en daarbij
slechts -die ziekten -bespreken, welke het
menigvuldigst voorkomen en het meest
schadelijk zijn. Sommige daarvan komen in
't bijzonder voor bij de granen en grassen,
andere bij peulvruchten!, weer andere bij
wortelgewassen, enz. zoodat het ons voor
een goed overzicht het verstandigst lijkt
achtereenvolgens -de ziekten te behandelen
van:
a. de granen, b. de peulvruchten, c. de
bieten, d. de aardappels, e. de klaver en
f. de koolsoorten.
Behalve de verschijnselen, welke bij die
ziekten/ optreden, zullen we ook zooveel^
mogelijk de middelen aangeven om ze te
voorkomen of te bestrijden. Op dit laatste
vooral zouden we met den meesten na
druk willen wijzen, want het constateeren
van een ziekte alleen is niet voldoende. Een1
dokter toch onderzoekt niet slechts een
zieke, hij geeft ook aan, wat er gedaan
moet worden om zoo mogelijk de oorzaak
dier ziekte weg te nemen. Dat behoort de
landman en de tuinder ook te doen met zijn
patiënten, de zieke planten, voor zooveel
hem dat mogelijk is.
In de volgende artikelen hopen we naar
ons beste weten! hem daarbij voor te lich
ten, opdat hij er zijn voordeel mee kunne
doen, en beginnen dan met de 'belangrijk
ste ziekten bij de granen.
CEKA.
hem opsloeg, die hem haar geheim verra
den zouden.
s Nancy heeft mij verschillende dingen
verteld, zei ze met de behendigheid van
haar sekse, om lastige vragen te ontgaan.
W|at voor soort dingen?
Dingen, die mij verheugen en ook din
gen, die mij beschaamd en| verdrietig heb
ben gemaakt, antwoordde zij zacht, maar
toch duidelijk ofschoon deze mededeeling
haar veel moeite scheen te kosten.
Gelukkig begreep George Madder, dat
dit het kritiekste oogenblik was in hun
beider leven; dus liet hij de eene hand rus
ten op de leuning van den makkelijken
stoel, waarop zij zat!, en met de andere
vatte hij haar hand in de zijne en vroeg:
\V)ilt u mij zeggen, welke de dingen,
zijn, die u verheugen?
Nog niet; eerst zial ik u vertellen de
dingen, die mij beschaamd en bedroefd
maken.
Hij liet zich nu op de knieën voor haar
vallen en fluisterde:
Ik geloof niet, dat ik iets hoef te
hooren, wat u moeilijk valt te vertellen.
Ethel keek in het knappe gelaat, nu zoo
dicht bij het hiare, en het volgend oogenblik
rustte het trotsche hoofdje tegen zijn borst.
Ze vertelde hem, alles wat zij gevreesd en
gehoopt had en waarover zij spijt en be
rouw had gehad en die mededeeling duur
de lang), scheen echter geheel naar beider
genoegen' uitgeloopen te zijn, want, toen de
butler later kwam met de thee, waren zij
beiden op -den besten voet van verstand
houding. Nancy die nu ook binnenkwam,
zag met één oogopsliag, hoe de zaken ston
den, ofschoon ze zich hield, of ze niets
merkte en doodonschuldig vroeg:
i Wel, kapitein Madder, wanneer gaat
u weer in dienst?
Niet voor November, antwoordde hij.
Vanwaar die verandering in uw be
sluit klonk het weer plaagachtig van de
WAT DRAGEN WE IN HET NIEUWE
SEIZOEN?
Om in kort bestek een overzicht in
vogelvlucht te geven van de nieuwe
mode, en al wat daarmee verband houdt,
valt niet mee. We zullen probeeren inet
zevenmijlslaarzen door het mode-rijk te
snellen, en als 't ware in telegramstijl de
voornaamste dingen vermelden. Eerst de
stoffen: nummer één staat het fluweel, in
allerlei soorten, van het stijfste Lyon-vel-
vet tot de glanzendste chiffons, effen en
met ruiten, streepen, krinkels, soms zelfs
absoluut onkreukbaar, en zelfs waschbaar!
Fluweel wordt in het komende herfst- en
winterseizoen voor dag- en avondtoilet ge
bruikt, voor mantels, voor bloezen, sjaals,
ceintuurs, ja, wat niet al. Verder wollen
stoffen, vooral tweeds en jerseys. Voorts
lamé in zilver en goud en alle kleuren van
den regenboog. Zijden stoffen: taffetas,moi
ré, faille, duvetine, glanzende zijden crê
pes. Veel gebreide costuumpjes, tricot jur
ken enz. worden er ook gedragen.
De kleuren? In de eerste plaats natuur
lijk „herfst-tinten", een licht grijsgroen-
olijf-achtige tint als voornaamste mode
kleur, dan bruin en bruin-rood, purper en
pruimenrood. Wat de overige kleuren aan
gaat, voert het zwart beslist den boven
toon.
Het bont? De populairste bontsoort is
„Sealskin" (zeehond), verder kortharige
soorten als Perzisch lam, breitschwanz, nu.
tria, astrakan, caraeul, hermelijn, en dan
van de langharige alleen nog maar de vos.
En nu de modelijn, een heel ingrijpende
verandering valt er niet -direct te consta
teeren, alleen zijn de schouders afloopend
in plaats van het breede en vierkante mo
del dat den .laatsten tijd mode was. De rok-
lengte is niet gewijzigd en de taillelijn blijft
op de natuurlijke hoogte. De mouwen zijn
minder omvangrijk en alleen ziet men nog
de volle kimono-mouw in mantels en bloe
zen. De lange, gladde, nauwsluitende mouw
wordt verder door de meeste modehuizen
geprefereerd, zoowel voor mantels als ja
ponnen. Sommige modellen hebben wat
ruimte ter hoogte van de elboog, of even
daarboven. De figuren op het plaatje vor
men van een en ander een goede illustratie.
Links een costume van zwart fluweel,
langs hals, revers en manchet gegarneerd
met een smal randje astrakan, van onderen
met een breede rand astrakan afgezet. De
ceintuur is ook van fluweel. Er onder
wordt een lange tuniek van rood en goud
lamé gedragen. Rechts een deux-pièces van
olijfgroene wollen stof, met een lichtgroen
fluweel randje langs -de hals en voor voe
ring van de zakken. De knoopen zijn van
glimmend groen leer.
MADE LE INE,
444444444444444444444
4
4 DE EERSTE S OESTER 4
4 ELECTR. DRUKKERIJ 4
4 is het meest betrouwbare adres 4
4 voor Uw drukwerk. Met onze mo- 4
4 derne machines zijn wij in staat U 4
4 tegen zeer concurreerende prijzen 4
4 het beste van het beste te leveren 4
4 4
„onbestorven weduwe."
Kapitein Madder keek vragend naar
Ethel, die bevestigend knikte.
Omdat ik de gelukkigste man ter we
reld ben!
W)il -dit zeggen-, dat twee trotsche jon
ge menschen vanmiddag tot nederigheids-
inkeer zijn gekomen?
Dat weet ik niet, antwoordde hij op
gewekt, maar ik ben de gelukkigste en
meest trotsche mensch ter wereld!
I Ditzelfde geldt ook vian mij, viel
Ethel in en stak haar arm door den zijne.
Nancy, die nu dus de situatie begrijpen
mocht, bood haar hartelijkste gelukwen-
wenschen aan eni dit meende zij. Maar toch
ging zij nu meer dan ooit het verlatene van
haar eigen toestand gevoelen.
Toen de verloofden het vertrek hadden
verlaten, dacht zij:
Wat kan ik nu eens doen, om het wat
levendiger hier voor mij te maken?
Op dit oogenblik ging de deur open en
kondigde de butler mr. Martin aan.
Hoe vriendelijk van u, om mij eens op
te zoeken, ontving zij hem. Ik voelde mij
juist zoo gedrukt. Misschien komt dit wel,
omdat ik den heelen middag thuis geze
ten heb. Gaat u mee een ritje met mij ma
ken in den ponywiagen?
Nancy was iemand van stemmingen; en
kele minuten later zou zij bittere spijt heb
ben gevoeld over dit voorstel, want, als zij
samen gezien werd met dien jongen man,
die haar, zooals iedereen kon begrijpen
lief had, zou dit tot een schandaal worden
en hoe zou JEdmund dit opvatten?
Maar Mr. Martin had Ide fcelfibeheer-
schingt, om die uitnoodiging kortweg af te
slaan.
Neen, dank u, vandaag niet. Ik moet
op ziekenbezoek. Ik was al onderweg daar
heen, maar in het voorbijgaan dacht ik, dat
ik nog even op de Hall naar u vragen kon.
Wordt vervolgd.
